قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم:
بِي أُنْذِرْتُمْ وَ بِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (علیه السلام) اهْتَدَيْتُمْ وَ قَرَأَ "إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ" وَ بِالْحَسَنِ أُعْطِيتُمُ الْإِحْسَانَ وَ بِالْحُسَيْنِ تَسْعَدُونَ وَ بِهِ تَشْقَوْنَ‏ أَلَا وَ إِنَّ الْحُسَيْنَ‏ بَابٌ‏ مِنْ أَبْوَابِ‏
الْجَنَّةِ مَنْ عَادَاهُ‏ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ.


رسول الله (ص): با من انذار و با علی بن ابی طالب هدایت شدید. [سپس] آیۀ "إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ" را خواند [و ادامه داد:] و با حسن به شما احسان عطا شد و با حسین، سعید یا شقی می‌شوید. آگاه باشید که همانا حسین دری از درهای بهشت است که هرکه با وی به دشمنی برخاست، خداوند شمیم بهشت را بر وی حرام کند.

#ازکتاب_مناقب_اميرالمؤمنين_والأئمة


@lohuof

چرا خود را به گریه‌زدن (تباکی) هم برای امام حسین(ع) ثواب دارد؟

◾️عزاداری امام حسین(ع) که به حق درباره‌اش گفته شده: «مَنْ بَکی‏ اوْ ابْکی‏ اوْ تَباکی وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ» که حتی برای تباکی (خود را شبیه گریه‌کن ساختن) هم ارزش فراوان قائل شده، در اصل، فلسفه‌اش تهییج احساسات علیه یزیدها و ابن‌زیادها و به سود حسین‏‌ها و حسینی‏‌ها بوده. در شرایطی که حسین به صورت یک مکتب در یک زمان حضور دارد و سمبل راه و روش اجتماعی معین و نفی‌کننده راه و روش موجود معین دیگری است، یک قطره اشک برایش ریختن واقعاً نوعی سربازی است.

◾️ در شرایط خشن یزیدی، در حزب حسینی‏‌ها شرکت کردن و تظاهر به گریه کردن بر شهدا نوعی اعلام وابسته بودن به گروه اهل حق و اعلان جنگ با گروه اهل باطل و در حقیقت نوعی از خود گذشتگی است. اینجاست که عزاداری حسین بن علی(ع) یک حرکت است، یک موج است، یک مبارزه اجتماعی است.

◾️ اما تدریجاً روح و فلسفه این دستور فراموش می‌شود و مسئله‌ شکل یک عادت به خود می‌گیرد که مردمی دور هم جمع بشوند و به مراسم عزاداری مشغول شوند، بدون اینکه نمایانگر یک جهت‌گیری خاص اجتماعی باشد و بدون آنکه از نظر اجتماعی عمل معنی‏‌داری به شمار رود، فقط برای کسب ثواب (که البته دیگر ثوابی هم در کار نخواهد بود) مراسمی را مجرّد از وظایف اجتماعی و بی‌رابطه با حسین‏‌های زمان و بی‌رابطه با یزیدها و عبیدالله‌های زمان به پا دارند.

◾️ در چنین مراسمی است که اگر شخص یزید بن معاویه هم از گور به در آید حاضر است که شرکت کند، بلکه بزرگترین مراسم را به پا دارد. در چنین مراسم است که نه تنها «تباکی» اثر ندارد، اگر یک من اشک هم نثار کنیم به جایی برنمی‌خورد.


#شهید_مطهری
#ازکتاب_بررسی_اجمالی_نهضت‌های_اسلامی_درصدساله_اخیر

@lohuof

از شروط #همراهی_با_ولیّ
یکی این است که بدانیم
ولیّ مقدم است بر
خواسته ها و نیازها و اراده‌ی ما
در تمام کارها و حالات ...

تا جایی که آب را هم
اول باید حسین(ع) بنوشد
بعد سقا ...

@lohuof

محرم، یک حادثه‌ی عظیمِ عبرت‌آموز است؛ یک ذخیره‌ی تمام‌نشدنی است؛ یک خزانه‌ی عظیم برای تأمین سرمایه‌ی حرکتِ انسان‌ها و ملت‌هاست. حادثه‌ی عاشورا یک حادثه‌ی تمام‌نشدنی است؛ یعنی پیام‌ها و درس‌های آن محدود به زمان خاصی نیست. امروز هم همان‌طور که حسین‌بن‌علی علیه‌السلام با حرکت خود، اسلام را نجات داد، نام او، یاد او، راه او، حرکت او، امروز هم می‌تواند ملت‌ها را نجات بدهد.»


#ازبیانات_مقام_معظم_رهبری

@lohuof

زینب پیاده شد وسط دشت رفت و گفت
اینجا چقدر خار مغیلان در آمده است

#محسن‌ناصحی

@lohuof

بارها به حضور‌ رسول خدا رفتند و هربار که حضرت نوه‌اش را، حسین بن‌ علی را می‌دید، او را می‌بوسید و می‌گریست‌! حسین(ع) می‌پرسید: پدرجان چرا گریه می‌کنی؟ می‌فرمود: فرزندم! جای شمشیرهایی‌ را که بر تنت‌ فرود خواهد آمد می‌بوسم..


@lohuof

امام صادق (عليه‌السلام):

«فَلَمَّا أَصَابَ الحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ (ع) مَا أَصَابَهُ ضَجَّتِ السَّمَاءُ وَ مَنْ فِيهَا وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَيْهَا، وَ بَكَى عَلَيْهِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ، وَ نَاحَتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ، وَ لَطَمَتْ عَلَيْهِ الْحُورُ الْعِينُ، وَ مَا فِي الْأَرْضِ مِنْ جِنٍّ وَ إِنْسٍ، وَ الطَّيْرِ وَ الْوُحُوشِ، وَ الْبَحَارِ، وَ الْجِبَالِ، وَ الْأَنْهَارِ، وَ الْأَشْجَارِ، وَ الْحَيَوَانِ.»

هنگامی که آنچه بر حسین بن علی (ع) گذشت واقع شد، آسمان و هر که در آن است، زمین و هر که بر آن است ناله سر دادند، و عالمان (راسخون در علم) بر او گریستند، فرشتگان بر او نوحه کردند، و حورالعین بر او لطمه زدند، و همه اهل زمین از جن و انس، پرندگان، درندگان، دریاها، کوه‌ها، رودها، درختان و حیوانات بر او گریستند.



#ازکتاب_علل_الشرائع

@lohuof

کلامی از امام حسین(ع) که به گمان من متضمن نکته‌ی حکیمانه‌ی فوق‌العاده مغتنمی است که برای همه‌ی ما باید آموزنده باشد و گوشواره‌ی گوش خرد ما باشد،نقل شده است که امام(ع) در روز عاشورا وقتی که دشمنان به حرم و خانواده‌ی ایشان حمله کردند،این جمله را گفتند: «اگر دین ندارید؛آزاده باشید»

روضه‌خوان‌ها معمولا این جمله را این چنین ترجمه می‌کنند:
اگر دین ندارید «لااقل» آزاده باشید.

ولی در کلام امام حسین «لااقل» نیامده است و این کلمه را آوردن،لطف و حسن و عمق این جمله را کاملاً می‌گیرد.
در واقع در کلام امام،یک معادله‌ی بسیار مهمی برقرار شده است؛گویا آزاده بودن،عدل دینی بودن است.
اگر کسی «آزاده» بود درست شبیه این است که کسی دیندار است.

از یک «دیندار»،انتظار می‌رود که آزاده باشد و اگر آزاده نباشد دیندار نیست؛
از یک «انسان»،ولو اینکه در حوزه‌‌ای از حوزه‌های دینی قرار ندارد،انتظار می‌رود که آزاده باشد و اگر آزاده بود ولو دینی هم نداشته باشد و به گوش او نخورده باشد،همچنان یک انسانِ شریف و مقبول درگاه خداوند است.
این اصل،اساس و گوهر اندیشه‌ی اخلاقی‌ست که آدمی باید آزاده باشد.



#دکترعبدالکریم_سروش
#نسبت_دین_و_اخلاق

@lohuof

[فتاده به هامون]

@lohuof

#سستی کوفیان رقم میزند
صلح را برای حسن ، قتلگاه را برای حسین

و هر روز از خودم میپرسم
 سستی ما چه رقم زده است برای امام زمان!

@lohuof

قافله عشق ازمنزلگاه «شَراف» نیز گذشت. اولِ روز را که آزار گرما کمتر است، همچنان رفتند. نزدیک ظهر، امام شنید که یکی از یارانش تکبیر می‌گوید. فرمود: «الله اکبر، اما تو برای چه تکبیر گفتی؟» گفت: «نخلستانی به چشمم رسیده است.»... اما آنچه او دیده بود، نخلستان نبود؛ «حر بن یزید ریاحی» بود همراه به هزار سوار که می‌آمد تا راه بر کاروان ببندد. چیزی نگذشت که گردن اسبان نمودار شد. نیزه هایشان گویی شاخ زنبورهای سرخ و پرچم‌هایشان گویی بال سیاه غُراب بود.
راوی: از این سوی، آنک، سپاه فاجعه نزدیک می‌شود... اما از دیگر سوی، این سیاره سرگردان حُر است که در مدار کهکشانی‌اش با شمس وجود حسین اقتران می‌یابد و لاجرم، جاذبه عشق او را به مدار یار می‌کشاند.


#سیدمرتضی_آوینی
#ازکتاب_فتح_خون


@lohuof

رسیدم کربلا؛الحمدالله:)

خانه عثمان را محاصره کرده بودند
اما آب و غذا به او می رسید.
طلحه گفت:
این چه محاصره‌ای است که
آب و غذا از آن عبور می کند!
دستور داد راه آب و‌غذا را بستند.
عثمان به امیرالمومنین پیغام فرستاد
که علی؛ به داد من برس،
که طلحه مرا تشنه خواهد‌ کشت!
مولا واسطه شد و آب و غذا
توسط امام‌ حسن و‌ حسین علیه‌السلام
به عثمان ملعون رسید!
[ عاشورا آب را بر حسین‌علیه‌السلام بستند،
گفتند: چون پدرت آب را بر عثمان بسته بود! ]

@lohuof

ولدی
ع ل ی :/

در عزای تو
دقایقی ...!
به حال خودم
گریستم؛
ببخش :/

@lohuof

«حسین از من است و من از حسین هستم.»
اینکه حسین از پیامبر است روشن است چون فرزند اوست ولی اینکه پیامبر از حسین است، بر اساس نقش عاشورا در تاریخ است، زیرا اسلامی که برای آزادسازی انسان آمده بود، خود به غل و زنجیری در دست مردمان فرصت‌طلب تبدیل شد. اسلام به رهبری امام حسین دوباره در شکل حقیقی خود یعنی آزادمنشی و آزادی‌بخشی به فرودست‌شدگان متولد شد. از این روست که پیامبر می‌فرماید: «من از حسین هستم.»

#امام_موسی_صدر
#ازکتاب_امام_شهادت
@lohuof

یا حسین (ع)...!
ما تو را تنها نگذاشتیم و همه جهان شاهد این موضوع است و بزرگترین گواه،
شهدایی است که تقدیم کردیم. بزرگ‌ترین گواه زخمی‌ها و خانه‌های ویران شده‌ی ماست.


#شهیدسیدحسن_نصرالله
#صوت_نوشت

@lohuof

روح وقتی که بزرگ شد،
خواه ناخواه باید در روز عاشورا سیصد زخم به بدنش وارد شود.
آن تنی که در زیر سم اسبها لگد مال می شود، جریمه‌ یک روح بزرگ را می دهد، جریمه یک حماسه را می دهد،
جریمه حق پرستی را می دهد، جریمه روح شهید را می دهد.
#شهید_استاد_مرتضی_مطهری
#از_کتاب_حماسه‌ی_حسینی


@lohuof

#تحریم ها
برداشته شد
درست وقتی که
سرها به نیزه رفت
و خیمه ها سوخت
و معجرها به تاراج رفت ...

@lohuof