Telegram Web
‍ ‍ ‍ ‍☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️

۱ خرداد زادروز ملوک ضرابی

(زاده ۱ خرداد ۱۲۸۹ تهران -- درگذشته ۱۵ دی ۱۳۷۸ تهران) خواننده

او از سیزده سالگی فعالیت‌های هنری‌اش را آغاز کرد و  مدتی نزد اقبال آذر آواز فراگرفت و دیگر استادانش حسین طاهرزاده و حاجی‌خان ضربگیر بودند. وی با تأسیس رادیو، به آنجا رفت و در بعضی از برنامه‌ها شرکت ‌کرد. او در نمایشنامه‌های جامعه باربد به‌ سرپرستی مهرتاش همکاری داشت و در خواندن تصنیف و آهنگ‌های ضربی ماهر بود.
ضرابی از کودکی به موسیقی علاقه‌مند بود، در جوانی به صورت مخفیانه با کمک یکی از دوستان و  یک آهنگساز  در استودیویی آوازش ضبط شد. وقتی این خبر به گوش پدرش رسید که صفحه‌ای بنام "عاشقم من منعم نکنید" را ضبط کرده، تصمیم گرفت دخترش را به هلاکت برساند.!
یکی از نزدیکان خانم ضرابی در خاطراتش نوشته بود:
"من با ملوک ضرابی در ارتباط مستقیم بودم و مرتبا به منزلش میرفتم، همچنان‌که تعداد زیادی هنرمند، تاجر، دانشگاهی، موسیقیدان بدون دعوت حضور می‌یافتند و او بعد از صرف غذا به نواختن ضرب می‌پرداخت و از سیاست، هنر، موسیقی و اتفاقات جالب و شنیدنی می‌گفت.
او عاشق نیکوکاری و کمک به همنوعان بود و چون فرزند نداشت، آنچه می‌توانست برای کودکان یتیم انجام می‌داد و آنها را نزد خود می‌برد و به پرورش و تربیت آنان همت می‌گماشت."
اولین کنسرت ضرابی در دبیرستان فیروز بهرام انجام گرفت که شروع فعالیت‌های هنری او بود و شهرتش از آنجا آغاز شد.
احمد دهقان برای شهرت او خیلی فعالیت کرد و بیستمین سال خوانندگی او را جشن گرفت و به او یک نشان فرهنگ اهداء کردند.
  اولین آثار او در ۱۳۰۶ با تار نی‌داوود ضبط شده است. او اولین کسی است که تصنیف مرغ سحر را بر روی صفحه گرامافون توسط کمپانی پولیقون ضبط کرد.
او یک سفر در سال ۱۳۱۸ به حلب سوریه با صبا و محجوبی و بدیع زاده و ... رفت و آثار زیادی را به ضبط رساند. ملوک ضرابی را پیشگام ضربی‌خوانی در میان بانوان خواننده می‌دانند. او در سالهای اوایل دهه سی، تصنیف معروف رعنا را خواند که شعر آن از شهر‌آشوب و آهنگساز آن عبداله جهان‌پناه بود و بارها و بارها روی صفحه گرامافون باز تولید شد.
او از پیشگامان ضربی‌خوانی بود و در ۸ دوره ضبط صفحه گرامافون دارد.
او آثاری از خود بجا گذاشت چون ،"عاشقم  من" ، "تو رفتی و عهد خود شکستی"  "چه خوش صید دلم کردی" که اکثر آنها مورد توجه مردم قرار گرفت. او می‌گفت قمر ۱۲ سال بزرگتر از من است و اضافه میکرد که روزی در منزل یکی از دوستان "شیخ‌الملک اورنگ" قمر‌الملوک وزیری بود و شروع به خواندن کرد، بعد از من هم خواستند که بخوانم من هم مطابق معمول یک قطعه ضربی خواندم که خیلی گرفت.
او به شهرستانها برای کنسرت نمی‌رفت  و سفرهای کوتاهی به خارج از جمله پاریس کرد. او زن بسیار جسوری بود و از اولین هنرپیشه‌های زنی بود که روی صحنه تأتر ظاهر شد و صحنه‌هایی چون خسرو شیرین، عدالت و لیلی و مجنون را اجرا کرد
آرامگاه وی در قطعه ۴۸ بهشت زهرا است.


💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#ملوک_ضرابی، ز
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سردیس دو فرمانروای ایرانی

🔹سردیس مفرغی نخست به یکی از فرمانروایان لولوبی یا کوتیان تعلق دارد که حدود هفتاد سال پیش در یکی از روستاهای هگمتانه (همدان) کشف و مخفیانه از ایران خارج شد. این سردیس بیش از ۴۵۰۰ سال قدمت داشته و در موزه متروپلیتن نیویورک نگهداری می‌شود.

🔹سردیس برنزی دوم هم به یکی دیگر از فرمانروایان لولوبی یا کوتیان تعلق دارد که در حدود هفتاد سال پیش در حوالی سلماس کشف گردید و اینک در موزه هنر شهر سینسیناتی ایالت اوهایو در ایالات متحده امریکا نگهداری می‌شود. این سردیس نیز بیش از ۴۲۰۰ سال قدمت دارد.

🔹شوربختانه هر دوی این آثار گرانبها توسط قاچاقچیان و سوداگران آثار تاریخی کشف و از کشور خارج شده و به همین سبب هیچ اطلاع دقیقی در مورد فرمانروایانِ صاحب این آثار در دست نیست.

‌ ‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌
💎
🆔 @maneshparsi
برگی از تقویم تاریخ

۲ خرداد زادروز محمدعلی موحد

(زاده ۲ خرداد ۱۳۰۲ تبریز) مورخ و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران، حقوقدان و عضو پیوسته فرهنگستان زبان وادب فارسی

او پس از گرفتن دیپلم ادبی، در سال ۱۳۲۹ به‌شرکت نفت آبادان رفت و پس از خلع ید انگلیسی‌ها در سال ۱۳۳۲ سردبیری روزنامه شرکت نفت را به‌عهده گرفت و در همین سال به‌تهران انتقال یافت. وی در سال ۱۳۳۲ کار بر روی ترجمه رحله این ‌بطوطه"سفرنامه ابن‌بطوطه" را انجام داد که در سال ۱۳۳۶ منتشر و به واسطه قدرت قلم و شیوایی ترجمه، مورد توجه قرارگرفت، چنان‌که استادان مجتبی مینوی و محمدعلی جمال‌زاده او را مورد تشویق قرار دادند.
او با ادامه تحصیلاتش در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دکترای حقوق خصوصی گرفت و در سال ۱۳۳۸ برای آشنایی بیشتر با مباحث حقوق بین‌الملل به انگلستان رفت و مطالعاتش را زیر نظر پروفسور جنینگز در کمبریج و پروفسور شوارتزنبرگ در لندن ادامه داد.
همچنین در این دوران با ایران‌شناسان، آربری، مینورسکی و لاکهات همنشینی داشت و به تحقیق روی نسخه‌های خطی موجود در موزه بریتانیا پرداخت و از این میان نسخه سلوک‌الملوک تالیف فضل‌اله روزبهان خنجی متخلص به امین را برای تصحیح انتخاب کرد.
او علاوه بر وکالت پایه یک دادگستری، از آغاز تاسیس شرکت ملی نفت ایران در کادر حقوقی شرکت نفت وارد شد و تا بالاترین درجات "مشاورعالی رئیس هیئت مدیره، ‌مشاور ارشد و عضو اصلی هیئت مدیره" انجام وظیفه کرد و در ابتدای تاسیس اوپک به‌مدت شش ماه معاونت اجرایی آن سازمان در ژنو را عهده‌دار بود.
وی در کنار مشاغل رسمی به‌تدریس حقوق مدنی و حقوق نفت در دانشکده‌ حقوق دانشگاه تهران و دانشکده علوم مالی و حسابداری پرداخته است.
او در طول زندگی‌اش همواره مشغول به‌تحقیق، ‌تالیف و ترجمه بوده و آثار بزرگی از خود به‌یادگار گذاشته است که بزرگ‌ترین آنها تحقیق در متون عرفانی،‌ به‌ویژه چاپ انتقادی مقالات شمس تبریزی است که انتشارات خوارزمی آن را منتشر کرد.
علاوه بر آن کتاب«خواب آشفته نفت» که به‌تاریخ معاصر ایران در دوره زمامداری مصدق و بعد از‌ آن و ماجرای نفت می‌پردازد را از سوی نشر کارنامه عرضه کرد که تا به امروز سه جلد آن منتشر شده است. این کتاب جایزه کتاب سال ایران در حوزه تاریخ "تالیف" را به‌مولف و ناشر اختصاص داد.
دکتر موحد در امردادماه سال ۱۳۸۶ در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به‌خاطر عمری خدمات فرهنگی مورد تقدیر قرارگرفت.
از جمله تازه‌ترین کتاب‌‌های او ترجمه و شرح فصوص‌الحکم ابن‌عربی است که جلد اول آن با همراهی دکتر صمد موحد از سوی انتشارات کارنامه به‌بازار نشر عرضه شد
وی از چهره‌های مطرح مولوی‌پژوهی در ایران است و به‌قلم او آثار متعددی مربوط به‌ مولانا و شمس منتشر شده است. از جمله تصحیح موحد از «مثنوی معنوی» که نود سال بعد از تصحیح نیکلسون، از سوی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و انتشارات هرمس منتشر شده است و در کمتر از دوسال به‌چاپ سوم رسید، نتیجه سال‌ها تلاش و کوشش او در حوزه مولاناپژوهی است.
وی از جمله عرفان پژوهانی است که مدفون بودن شمس تبریزی در خوی را به دلیل وجود مقبره‌ای با یک مناره در خارج از شهر خوی که از آغاز سده پانزدهم میلادی به «مناره شمس تبریزی» معروف بوده، معتبر می‌داند.

برای کتابشناسی دکتر موحد به آدرس زیر مراجعه کنید:
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%AD%D8%AF


💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#محمد_علی_موحد، ز
برگی از تقویم تاریخ

۲ خرداد سالروز درگذشت احمد پارسا

(زاده ۲۰ تیر ۱۲۸۶ تفرش– درگذشته ۲ خرداد ۱۳۷۶ آمریکا) پدر دانش گیاه‌شناسی نوین ایران

او از دانشگاه رن و پوآتیه فرانسه دکترای گیاه‌شناسی گرفت و در ۱۳۱۴ ابتدا در سمت دانشیار علوم طبیعی و پس از آن به‌عنوان نخستین استاد گیاه‌شناسی دانشکده علوم دانشسرای عالی استخدام شد. در نخستین مرحله پژوهشی، به جمع‌آوری نمونه‌های گیاهی تفرش پرداخت و پس از آن به‌همراه بعضی از شاگردانش نمونه‌های دیگر نقاط ایران را گردآوری کرد.
مهم‌ترین کارش تأسیس «موزه علوم طبیعی ایران» و برجسته‌ترین اثرش تألیف کتاب فلور مستقل ایران با نام «فلور دو لیران» به‌زبان فرانسه‌است که در فاصله سال‌های ۱۳۲۱ تا ۱۳۲۹ به‌همت وزارت فرهنگ آن زمان منتشر شد. او در بررسی‌هایش در خارج و داخل کشور توانست ترادف گیاه‌شناختی بسیاری از گونه‌های گیاهی را نشان دهد و از تکرار آن جلوگیری کند.
قدرت‌اله پارسا از خویشاوندان وی می‌گوید: «خوب به یاد دارم در سال ۱۳۲۷ که من دوره دبیرستان را می‌گذراندم، او تابستان‌ها به‌تفرش می‌آمد و در باغ مسکونی تابستانی سرگرم نمونه‌برداری و تحقیق از گیاهان کوه‌های تفرش می‌شد و روزانه بیش از ۱۰ ساعت به‌نوشتن کتاب‌های گیاه‌شناسی می‌پرداخت و مرتباً نوشته‌های آماده شده را برای چاپ کتاب‌های فلور ایران که به‌زبان فرانسه می‌نوشت، به‌‌وزارت فرهنگ می‌فرستاد».

موزه علوم طبیعی ایران:
او در سال ۱۳۲۴ موزه علوم طبیعی را با بودجه وزارت فرهنگ وقت، که تأمین‌کننده بودجه دانشگاه تهران نیز بود، در قسمتی از ساختمان بزرگ دبستان حکیم نظامی سابق (مقابل موزه ایران باستان) تأسیس کرد و گیاهان گردآوری شده را به‌منظور تأسیس «هربیه ملی» به آن موزه منتقل کرد و به این ترتیب «هرباریوم موزه علوم طبیعی ایران» را بنیان نهاد.
در سال ۱۳۳۳ "هرباریوم" و اشیای موزه به‌ساختمان دانشکده علوم دانشگاه تهران منتقل شد و با مأموریت پارسا در سال ۱۳۳۵ به آمریکا، سرپرستی موزه به‌علی زرگری واگذار شد. در همان سال با تأسیس «مؤسسه مطالعات مناطق خشک» در دانشگاه تهران، گیاهان این موزه به این مؤسسه منتقل شد که در نهایت تاسف از آن سنگها و فسیل‌ها دیگر اطلاعی در دست نیست و به این ترتیب «هرباریوم موزه علوم طبیعی» از میان رفت. زرگری مسئولیت هرباریوم مؤسسه مطالعات مناطق خشک را تا سال ۱۳۴۰ به‌عهده داشت. با انحلال این مؤسسه، گیاهان هرباریوم آن به‌دانشسرای عالی منتقل شد و پس از آن گل‌گلاب این نمونه‌ها را در سال ۱۳۴۱ به دانشکده داروسازی منتقل کرد.
پارسا در نامه‌ای که در دهم اردیبهشت ۱۳۷۳ به احمد قهرمان نوشته بود، تاسف خود را از تعطیلی موزه تاریخ طبیعی چنین آورده‌است: «... من از سرنوشت موزه تاریخ طبیعی خودم بسیار ناراحتم. آن کلکسیون معظم زمین‌شناسی "فسیل و سنگ" و جانورشناسی و گیاه‌شناسی چه شد؟ من از هر گونه گیاهان ایرانی یکی یا چند تا داشتم که در «کپو» به دقت نام‌گذاری کرده بودم. گویا سرنوشت همه کلکسیون‌ها را به‌عهده چند نفر بی‌اطلاع و مغرض داده بودند.
مرکز مطالعات خلیج فارس در سال ۱۳۹۸ با نامه‌نگاری به‌شورای شهر تهران و پیگیری اداری خواستار نامگذاری بلواری در شهر تهران به‌نام وی شد.

💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ


#احمد_پارسا، د
‌‍ ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۳ خرداد سالروز درگذشت سَتاره فرمانفرماییان

(زاده سال ۱۲۹۹ شیراز -- درگذشته ۳ خرداد ۱۳۹۱ آمریکا) مادر مددکاری اجتماعی ایران

او فرزند عبدالحسین میرزا فرمانفرما از شاهزادگان و شخصیت‌های بانفوذ قاجار و اولین دانشجوی ایرانی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی بود. وی لیسانس جامعه‌شناسی گرفت و برای گرفتن فوق لیسانس در مددکاری اجتماعی به‌دانشگاه شیکاگو رفت. دانشگاه هاروارد نام او را به‌عنوان یکی از زنان پیشرو در علم مددکاری در لیست زنان تاثیرگذار تاریخ آمریکا قرار داده‌است.
او از فعالان اجتماعی ایران و از شخصیت‌های برجسته بین‌المللی بود که سالها ریاست سازمان مددکاری اجتماعی ایران را که خودش در سال ۱۳۳۷ تأسیس کرده بود برعهده داشت.
همچنین مؤسسه‌ای را در ایران تأسیس کرد که از جمله فعالیت‌های آن تربیت مددکاران و فرستادن آنها به‌خارج از کشور برای ادامه تحصیل٫ تأسیس خانه‌های سالمندان و دیگر مراکز بهزیستی در ایران بود.
وی در راه احقاق حقوق زنان ایرانی بسیار تلاش کرد و حتی ملاقاتی نیز با محمدرضاشاه داشت که تصویب «لایحه ملی تنظیم خانواده» با تلاش او ممکن شد.
از دیگر اقدامات ماندگار او تأسیس "مراکز رفاه" در محله‌های فقیرنشین تهران بود که به‌کودکان و خانواده‌ها کمک‌ می‌کردند. او همچنین اولین کسی است که سیستم آموزشی در مهدکودک‌ها در ایران را براساس اصول تربیتی مدرن تغییر و تحول داد.
"مدرسه عالی مددکاری اجتماعی" پس از چندسال فعالیت با مجوز وزارت علوم به دانشگاه ارتقا یافت و با کنکور سراسری در دو مقطع لیسانس و فوق لیسانس دانشجو جذب می‌کرد.
وی در سال‌های دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی، به‌دعوت سازمان ملل برای اجرای طرح‌های مددکاری اجتماعی در خاورمیانه به‌عراق، مصر، سوریه و لبنان سفر کرده بود.
در آغاز انقلاب و در نخستین روزهای اعدام‌های پس از انقلاب، توسط عده‌ای از دانشجویان مذهبی افراطی که به آنها بورس تحصیل در خارج از کشور توسّط مؤسسه ستاره داده نشده بود و یا در امتحانات پایان ترم به آنها نمره قبولی داده نشده بود، برای وی پرونده‌ای شامل ۱۱ اتهام تهیه شد. از جمله اختلاس، همکاری با اسراییل، همکاری با دربار و.... ولی او به‌کمک محمود طالقانی از مرگ رهایی یافت و توانست از کشور گریخته و به انگلستان و سپس به آمریکا برود. او سالها بعد کتابی باعنوان دختری از ایران را نوشت که در این کتاب علاوه بر آگاهی از زندگی وی و خانواده‌اش به‌مسائل سیاسی و اجتماعی ایران آن زمان آگاهی می‌یابیم. دختری از ایران کتابی است به‌قلم دختری از طبقه اشرافی و قاجار که با دیدی از این طبقه به‌جامعه و اوضاع و احوال ایران می‌نگرد.



#برگی_از_تقویم_تاریخ


#ستاره_فرمانفرمائیان، د
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
۱۲۰ هنرمند زن و مرد نیشابوری به مناسبت زادروز جاوید نام استاد پرویز مشکاتیان کاری کردند کارستان
پیشکش به هنردوستان ایران زمین

💎
🆔 @maneshparsi
2
ای جوانان فدا گشته به راه میهن
یادتان شاد، همه زنده جاویدانید
روح فردوسی و پژواک شکوه نادر
نره شیران به خون خفته این میدانید
آتش عشق وطن در تن و در سنگر خون
تا جهان است به پا، رقص کنان می مانید

یاد روز شکوه مند آزاد سازی خرمشهر شاد باد

#هما_ارژنگی
💎
🆔 @maneshparsi
1

خرمشهر


خرمشهر،
تارک ایران، عروس ایران،
هم بر خاک زندگی داری و هم بر آب، خاکت چون غبارِ نشسته بر ضریح است، و آبت چون اشکِ روشن.
کارون کاکُلِ خود را بر ساقِ تو می‌ساید و بر ناخن‌هایِ تو بوسه می‌زند، ناخنِ حنا بسته، چون عناب.
و نسیمی که بر تو می‌وزد نه از شرق است و نه از غرب، از بامِ عاشقان است که انگشتِ خود را بریده‌اند و نمک بر آن پاشیده تا خوابشان نبرد.

خرمشهر،
دیده‌بانِ دریچهٔ بلندِ صبح، پریِ دریایی، سیه‌چشمی که سر از پنجره بیرون آورده‌ای و دورِ دور را می‌نگری،
خرمنِ ناز پوشیده در چادرِ نیاز، چشم‌هایِ خود را مخوابان.

در تو چه می‌بینیم؟ از تو چه می‌شنویم، چه می‌بوییم؟ از سینهٔ پر رازِ تو، صبر و وقارِ تو، بیگناهیِ خاموش چون مریمِ تو.


▪️ایران از پای نمی‌اُفتد، می‌تپد و چون قُقنوس از خاکستر خود برمی‌خیزد؛ مانندِ دُلفین جَست می‌زند و پیدا می‌شود و نهان می‌شود، و باز از نو پدیدار. هر کجا که گمان کنید که نیست، درست همانجا هست، در هر لباس، هر سیما، چه در زربفت و چه در کرباس، چه گویا و چه خاموش.

هزاران هزار صدا در خرابه‌هایِ تو پیچید که: «دیوان آمد، دیوان آمد!» این صدا در خرابه‌هایِ دیگر نیز پیچیده‌ است و گوشِ روزگار با آن آشناست؛ ولی دیوان می‌آیند و می‌روند، غولان می‌آیند و می‌روند، دوالپایان پاورچین پاورچین می‌گذرند، و آن روندهٔ بزرگ که ایران نام دارد، می‌ماند.

خُرمشهر،
دیده‌بانِ برجِ بلند، چشم از راه بر مَدار، همه باز می‌گردند؛ مرغ‌ها که از بانگِ خمپاره‌ها رفتند باز می‌گردند؛ مارها می‌روند و کبوترها می‌آیند. مغیلان‌ها می‌خشکند و لاله‌ها می‌رویند، و باز نخل‌ها چترهایِ خود را خواهند جُنباند.
و ایران این لوکِ* پیرِ همیشه جوان، چون یال‌هایِ خود را تکان می‌دهد، بادیه می‌لرزد، رمل‌ها و صحراهایِ غَفر می‌لرزند، سراب‌ها می‌لرزند، نوشندگانِ نفت که کبابِ سوسمار «مزه‌یِ» آنهاست، می‌لرزند.
لوکِ پیر دوکوهانه می‌غُرُنبد. و اقلیم از کوهانی به کوهان دیگر می‌افتد.
غباری برخاسته‌ است و سواری در راه است.

۵ خردادِ ۱۳۶۱
استاد دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن


برگرفته از فصلنامهٔ هستی، تابستانِ ۱۳۷۲ خورشیدی، صص ۱۸۴–۱۸۳
*لوک: شترِ نرِ نیرومند که پیشروندهٔ کاروانِ شترهاست.

💎
🆔 @maneshparsi
1
در جشن خوردادگان که مانده از نیاکان
سرود شادی به پاست هر گوشه ی این جهان
پاکیزه آب روان ، میهن شده آبادان
سیراب هر تشنه ای ، خجسته خوردادگان
دور بادا دروغ و دشمن از سرزمین ایران
دورتر باد خشکسالی از مردم این جهان
زنده به آبیم و باد ، زنده تر آزادگی
شکوه فر ایران ، زنده از آن زندگی

#جشن_خوردادگان بر همگان شادو خجسته باد🔥
💎
🆔 @maneshparsi
3🔥2👍1
‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۴ خرداد سالروز درگذشت فرهاد ارژنگی

(زاده ۱۵ بهمن ۱۳۱۷ تهران -- درگذشته ۴ خرداد ۱۳۴۰ تهران) آهنگساز، نوازنده تار و نقاش

او فرزند نقاش نامدار رسام ارژنگی بود که از ۵۰۰ سال پیش خانواده‌اش نقاش و پیکرتراش بوده‌اند.
وی از هفت سالگی نواختن تار را نزد علی‌اکبر شهنازی آغاز کرد و در ۱۵ سال تمرین و نواختن تار، به‌چنان پیشرفتی رسید که پس از بازنشستگی موسی‌معروفی از آکادمی موزیک ایران، برای جایگزینی او در مسابقه‌ای، وی برنده این آزمون دشوار شد. او در ۲۰ سالگی به‌عنوان استادیار در هنرستان عالی موسیقی به آموزش هنرجویان پرداخت. چندی بعد به‌درخواست اداره هنرهای زیبا در تلویزیون که تازه آغاز به‌کار کرده بود، تار نواخت و با سفر به‌ترکیه، افغانستان و پاکستان، موسیقی ایرانی را به‌مردمان آن کشورها بیشتر شناساند.

آثار:
از آثار موسیقیایی وی
کتاب دوره ردیف کلاسیک در ایران "از مکتب آقاحسینقلی"
دوره ردیف عالی "ساخته علی‌اکبر شهنازی"
سازشناسی و موسیقی در خاور زمین
و پیش‌درآمد و رنگ‌های قدیمی.
وی آهنگ‌های بسیاری را نیز ساخت و آنچه که از او اکنون برجای مانده افزون بر ۲۳ آهنگ است.

نظر دیگران:
هوشنگ ظریف: «فرهاد ارژنگی بسیار پرتکنیک و با احساس ساز می‌زد و اگر اکنون بود، بهترین نوازنده تار بود.»
علیرضا میرعلینقی با اظهار تأسف از اینکه چرا خانواده موسیقی ۵۰ سال از ارژنگی یادی نکرده‌است، گله کرد:
«به همان نسبت که در این سال‌ها تجلیل‌ها زیاد شده، اصل موسیقی به‌محاق بی‌اعتنایی رفته‌است.»

یادروز:
در ۲۴ مهر ۱۳۹۰ در فرهنگسرای ارسباران بعد از ۵۰ سال از زمان درگذشت، یادروز وی برگزار شد و از کتاب «نقش فرهاد» که دربردارنده آثار نت‌نویسی‌ شده اوست، رونمایی شد.



💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ


#فرهاد_ارژنگی، د
Forwarded from بدانیم🌏
#فرهاد_ارژنگی
(۱۵ بهمن ۱۳۱۷ - ۴ خرداد ۱۳۴۰ #تهران)
آهنگساز، نوازنده تار و نقاش.
#رسام_ارژنگی (نقاش) پدر و #هما_ارژنگی (شاعر، ترانه‌سرا، نویسنده، مترجم و پژوهشگر) خواهر او هستند.
🍃 @didYouKonw‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
فرهنگ و منش پارسی
در جشن خوردادگان که مانده از نیاکان سرود شادی به پاست هر گوشه ی این جهان پاکیزه آب روان ، میهن شده آبادان سیراب هر تشنه ای ، خجسته خوردادگان دور بادا دروغ و دشمن از سرزمین ایران دورتر باد خشکسالی از مردم این جهان زنده به آبیم و باد ، زنده تر آزادگی شکوه فر…
خوردادروز و خردادماه، جشن ‎#خوردادگان فرخنده باد. خرداد در ‎#اوستا «هـئوروتات Haurvatāt» و در پهلوی «خُردات/هُردات» به معنی رسایی و کمال آمده است. چهارمین یَشتِ اوستا ویژۀ امشاسپند بانو خرداد و نگهداری از آب‌ها در این جهان خویشکاری اوست. بگفتۀ کتاب ‎#بندهش گل سوسن مخصوص به ‎#خورداد است.

💎
🆔 @maneshparsi
4
برگی از تقویم تاریخ

۵ خرداد زادروز هما ناطق

(زاده ۵ خرداد ۱۳۱۳ ارومیه – درگذشته ۱۱ دی ۱۳۹۴) نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه

او در سال ۱۳۳۶ برای گذراندن دوره کارشناسی تا دکترا به فرانسه رفت، آنجا به سیاست گرایش پیدا کرد و رساله پایان‌نامه‌اش را درباره احوال و تفکر جمال‌الدین اسدآبادی نوشت. این تحقیق با کمک هزینه مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در سال ۱۳۴۶ منتشر شد. هم‌زمان با همکاری ژیلبر لازار اقدام به ترجمه اشعار شعرای معاصر ایران کرد.
وی در فرانسه به عضویت کنفدراسیون دانشجویان درآمد و فعالیت‌های سیاسی را آغاز کرد و در ۱۳۴۷ به تهران بازگشت، ابتدا در مؤسسه مطالعات اقتصادی مشغول به کار شد که چندان ربطی به علائق و تحصیلاتش نداشت. رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، دکتر حسین نصر که کتاب زندگی سیاسی جمال اسدآبادی تألیف ناطق را دیده بود، درخواست استخدام وی را در دانشگاه مطرح کرد و به این ترتیب او از سال ۱۳۴۸ تا سال ۱۳۵۹ به تدریس در دانشکده تاریخ دانشگاه تهران پرداخت. در طول این مدت یک بار در سال ۱۳۵۲ به دانشگاه پرینستون دعوت شد و به مدت یک سال در بخش تحقیقات خاورمیانه آن دانشگاه تدریس کرد.
او در جریان انقلاب، برای بازگشایی کانون نویسندگان کوشش کرد و در اردیبهشت ۱۳۶۰ به‌عنوان عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران انتخاب شد. پس از انقلاب در سال ۱۳۵۹ و به دنبال انقلاب فرهنگی، به اجبار به فرانسه بازگشت.
پس از مهاجرت به فرانسه، مدتی را به تشویق غلامحسین ساعدی به تحقیق درباره رابطه ایران و عثمانی و روسیه پرداخت. در سال ۱۳۶۳ به‌عنوان استاد تمام در مؤسسه پژوهش‌های ایرانی دانشگاه سوربن مشغول به کار شد.
وی در سال ۲۰۰۵ عنوان دکتری افتخاری مؤسسه ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی را کسب کرد.
در آستانه دومین سالروز مرگ هما ناطق، کتابخانه‌ای به‌نام او در دوشنبه پایتخت تاجیکستان افتتاح شد که دربر دارنده ۴۰۰۰ عنوان از کتاب‌های اوست و قرار بود شمار دیگری از کتاب‌ها و اسناد دیگر او نیز از پاریس به این کتابخانه منتقل شود.

کتاب‌شناسی:
۱۳۴۹- چهره استعمارگر، چهره استعمارزده نوشته آلبر ممی
۱۳۵۲- از ماست که بر ماست مجموعه مقالات تاریخی
۱۳۵۳- آخرین روزهای لطفعلی‌خان زند، نوشته هارفورد جونز ترجمه با همکاری جان گرنی
۱۳۵۴- روزنامه قانون میرزا ملکم‌خان
۱۳۵۶- افکار اجتماعی و سیاسی و اقتصادی در آثار منتشر نشده دوران قاجار "با همکاری فریدون آدمیت"
(چاپ نشده) «باکو در ۱۹۰۵»
(چاپ نشده) «تبریز در ۱۹۰۶»
۱۳۵۸- مصیبت وبا و بلای حکومت ۱۳۵۸ انتشارات گستره.
۱۳۶۳– کارنامه و زمانه میرزا رضا کرمانی ۱۳۶۳
۱۳۶۵- نامه‌های تبعید میرزا آقاخان کرمانی "با همکاری محمد فیروز" ۱۳۶۵
۱۳۶۳–بازرگانان در داد و ستد با بانک شاهی و رژی تنباکو
۱۳۶۸- ایران و راه‌یابی فرهنگی ۱۸۳۴–۱۸۴۸ انتشارات پیام لندن (۱۹۸۸) انتشارات خاوران پاریس (۱۹۹۰)
۱۹۹۷- کارنامه فرهنگی فرنگی در ایران ۱۸۳۷–۱۹۲۱
۲۰۰۴- حافظ خنیاگری، می و شادی
خانه‌ای در کوهستان نوشته ارسکین کالدول ترجمه هما ناطق ۱۳۳۰ کتابفروشی ابن‌سینا.


💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

‌‌
#هما_ناطق، ز
‍ ‍ ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۵ خرداد سالروز درگذشت هوشنگ سیحون

‍(زاده ۳۱ امرداد ۱۲۹۹ تهران -- درگذشته ۵ خرداد ۱۳۹۳ کانادا)  پدر معماری مدرن ایران

او در خانواده‌ای اهل موسیقی به‌دنیا آمد و پدربزرگ او میرزاعبداله فراهانی بنیانگذار موسیقی سنتی ایران است. وی نقاش و استاد معماری و رئیس سابق دانشگاه هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. او پس از پایان تحصیل معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به‌دعوت آندره گدار، رئیس اداره باستانشناسی ایران، برای ادامه تحصیل راهی پاریس شد و در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس  نزد اوتلو زاوارونی، به‌تکمیل دانش معماری پرداخت. در سال ۱۹۴۹ به‌ درجه دکترای هنر رسید و در بازگشت به ایران در ۲۵ سالگی نخستین اثر معماری‌اش، بنای یادبود آرامگاه بوعلی‌سینا را طراحی کرد.
وی در نقاشی نیز صاحب سبک بود، به‌گونه‌ای که در سال ۱۹۷۲ به‌همراه نقاشانی صاحب نام و معروف از جمله پیکاسو و سالوادور دالی، در نمایشگاهی در ماساچوست شرکت کرد و با کارهای پر پیچ و تاب خطی‌اش توجه همه منتقدان را به‌خود جلب کرد. نقاشی‌های او به‌گونه‌ای است که در آنها هیچگاه خطوط یکدیگر را قطع نمی‌کنند و هنوز کسی نیست که طرحی مانند نقاشی‌های او خلق کند.

برخی از افتخارات و جوایز سیحون:
- کسب رتبه اول در مسابقه دولت و راه‌آهن ایران "طرح ساختمان ایستگاه راه‌آهن"
- کسب رتبه اول در مسابقه طراحی آرامگاه بوعلی سینا
- یک دوره ریاست دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
- عضو شورای ملی باستانشناسی
- عضو شورای عالی شهرسازی
- عضو شورای مرکزی تمام دانشگاه‌‌های ایران
- عضو کمیته بین‌المللی ایکوموس Icomos
- مسئولیت مرمت بناهای تاریخی ایران، به مدت ۱۵ سال
- شهروند افتخاری فرانسه

برخی از آثار هوشنگ سیحون:
- آرامگاه بوعلی سینا
- آرامگاه خیام
- آرامگاه کمال‌الملک
- طراحی بنای موزه توس
- ساختمان بانک سپه واقع در میدان توپخانه تهران
- سازمان نقشه‌برداری کل‌کشور
- کارخانه نخ‌ریسی کوروس اخوان
- کارخانه آرد مرشدی
- سینما آسیا
- سینما سانترال
- کارخانه کانادادرای "زمزم فعلی" در تهران و اهواز
- و حدود ۱۵۰ پروژه مسکونی خصوصی، یادگار آن زنده‌یاد است.


💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ


#هوشنگ_سیحون، د
‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۵ خرداد آغاز اكتشاف نفت در ايران

در ۵ خرداد ۱۲۸۷ مته‌ حفاری به لایه‌ نفت‌دار برخورد و نفت با فشار از چاه فوران کرد. چاه شماره یک نام اولین چاه نفت خاورمیانه است که در منطقه مسجدسلیمان در استان خوزستان قراردارد.
«ویلیام ناکسی دارسی» یک میلیونر استرالیایی، نخستین کسی بود که با روش‌های جدید روز و دستگاه‌های حفاری مکانیکی در ایران به اکتشاف نفت و حفرچاه پرداخت.
او ابتدا گروهی فنی را به‌سرپرستی زمین‌شناسی به نام «برلز» استخدام و به ایران اعزام کرد. این گروه پس از بررسی‌های زمین‌شناسی، احتمال وجود نفت در حوالی قصرشیرین و شوشتر را زیاد و در دیگر نقاط امیدوارکننده دانست. پس از دریافت این گزارش، دارسی نماینده‌ای به نام «ماریوت» را در سال ۱۹۰۱ به‌دربار ایران فرستاد. ماریوت امتیاز اکتشاف و استخراج نفت در تمام ایران، بجز پنج ایالت شمالی را از مظفرالدین شاه گرفت. چندماه پس از امضای قرارداد، حفاری اولین چاه در محلی به‌نام چیاسرخ یا چاه سرخ، در شمال غرب قصرشیرین آغاز شد.
کار حفاری به‌علت نبود راه و ناامنی به‌کندی پیش می‌رفت، تا آنکه در تابستان ۱۹۰۳ در عمق ۵۰۷ متری به‌گاز و کمی نفت رسید. چاه دوم هم در همین ناحیه در عمقی مشابه به‌نفت رسید. بهره‌دهی این چاه درحدود ۱۷۵ بشکه در روز بود.
دارسی با ارزیابی نتایج دریافت، اگر در ناحیه چیاسرخ نفتی بیش از این مقدار هم بیابد به‌علت دوری از دریا و نبود امکان حمل به‌بازار مصرف، سودی عاید او نخواهد شد. بنابراین ناحیه را ترک کرد و به‌خوزستان روی آورد.
منطقه‌ چیارسرخ در مرزبندی‌های بعدی به‌دولت عثمانی واگذار شد و اکنون چیاسرخ یک میدان نفتی کوچک در عراق است.
درمنطقه‌ خوزستان، اولین و دومین چاه حفرشده شرکت، خشک بودند. درنیمه‌ اول سال ۱۹۰۸ سرمایه‌ شرکت رو به‌پایان بود و هنوز نفتی کشف نشده بود. روسای شرکت به‌مسئول عملیات که مهندسی به‌نام «دینولدز» بود، دستور توقف عملیات را داد، ولی او که در محل وضع را بهتر ارزیابی کرده بود چند روزی از اجرای دستور توقف خودداری کرد و به‌حفاری ادامه داد.
در روز پنجم خرداد ۱۲۸۷ (۱۹۰۸) مته‌ حفاری به‌لایه نفت‌دار برخورد و نفت با فشار از چاه فوران کرد. عمق چاه ۳۶۰ متر بود و دومین چاه که ده روز بعد به‌نفت رسید ۳۰۷ متر عمق داشت. با به‌نفت رسیدن این دوچاه، وجود نفت به‌مقدار زیاد در ایران به اثبات رسید. پس از کشف نفت در ایران درسال ۱۹۰۹ شرکت سابق نفت ایران و انگلیسی تشکیل شد.
از سال ۱۹۰۸ تا سال ۱۹۲۸ تمام نفت تولیدی ایران از میدان نفتی مسجدسلیمان استخراج شد. در این سال میدان نفتی هفتکل، در سال ۱۹۳۰ میدان نفتی گچساران، در سال ۱۹۳۶ میدان نفتی آغاجاری و در سال ۱۹۳۸ میدان‌های نفتی لالی و نفت سفید کشف شدند. میدان نفت‌خانه را در عراق، درسال ۱۹۲۷ شرکت نفت انگلیسی و عراق کشف کرد. نیمی از این میدان درخاک ایران قراردارد که اکنون نفت‌شهر نامیده می‌شود. با کشف این هفت میدان نفتی حوزه‌ مورد قرارداد شرکت نفت سابق ایران و انگلیس به‌صورت یکی از مناطق مهم نفتی جهان درآمد.

💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ


#اکتشاف_نفت
👍1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شهری در ایران وجود دارد که قدمت آن از بسیاری از تمدن‌های باستانی بیشتر است و به عنوان پایتخت نه یک، بلکه دو تا از قدرتمندترین امپراتوری‌های جهان خدمت کرده است ،شهری که در آن پادشاهان حکومت می‌کردند، امپراتوری‌ها رونق می‌گرفتند و تاریخ بیش از ۷۰۰۰ سال پیش نوشته شد.

💎
🆔 @maneshparsi
2
2025/07/09 19:14:37
Back to Top
HTML Embed Code: