☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۷ تیر سالروز درگذشت ناصر هوشمند وزیری
(زاده ۱ فروردین ۱۳۲۵ همدان – درگذشته ۷ تیر ۱۳۹۸ تهران) مجسمهساز
نخستین مجسمهساز ایرانی است که در سال ۱۳۴۵ از طرف یک مهندس ایتالیایی-ایرانی با فایبرگلاس آشنا شد و مجسمههای بسیاری با فایبرگلاس ساخت. از او تاکنون بیش از ۳۰۰ مجسمه ساخته شده که تنها ۵۰ مجسمه آن در پارک جمشیدیه تهران برپا شدهاست.
وی موسس تنها موزه خصوصی ایران است که غارموزه وزیری نامیده میشود و با دستان توانمندش در کوههای لواسانات تهران حفر و برپا شده است. آثار طراحی شده در این باغ موزه از داستانهای شاهنامه فردوسی و فولکلور ایران و فرهنگ اصیل و سنتی ایرانی برگرفته شده است. آثار متعدد او از فلز، چوب، سنگ، شیشه، فایبرگلاس و ... ساخته شده. آنچه کار او را منحصر بهفرد کرده، استفاده بسیار دقیق از مواد دور ریز و بازیافتی است که اوج خلاقیت، هنر و اندیشه در آنان موج میزند.
آرامگاه وی در لواسان است.
برخی از آثار:
موزه شخصی و دستساز غارموزه وزیری
پارک جمشیدیه، کلیه کارها از جمله مجسمههای دستهای آبخوری، شهریار، ستارخان، فردوسی و رستم و سهراب و غیره.
پارک ساعی آبنما و مجسمههای حیوانات.
پارک باراجین قزوین مجسمههای ماهی، دایناسور، فیل، آبنما، بز، گاومیش.
قلعه فلک الافلاک حدود ۵۰ مجسمه از فولکلور ایران.
موزه رختشویخانه زنجان ۲۵ مجسمه از فولکلور ایران.
مجسمه سفالگر در لالجین همدان.
مجسمه سردارجنگل "میرزاکوچک خان" در اهواز.
مجسمه بوعلیسینا در ماهشهر.
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناصر_هوشمند_وزیری، د
۷ تیر سالروز درگذشت ناصر هوشمند وزیری
(زاده ۱ فروردین ۱۳۲۵ همدان – درگذشته ۷ تیر ۱۳۹۸ تهران) مجسمهساز
نخستین مجسمهساز ایرانی است که در سال ۱۳۴۵ از طرف یک مهندس ایتالیایی-ایرانی با فایبرگلاس آشنا شد و مجسمههای بسیاری با فایبرگلاس ساخت. از او تاکنون بیش از ۳۰۰ مجسمه ساخته شده که تنها ۵۰ مجسمه آن در پارک جمشیدیه تهران برپا شدهاست.
وی موسس تنها موزه خصوصی ایران است که غارموزه وزیری نامیده میشود و با دستان توانمندش در کوههای لواسانات تهران حفر و برپا شده است. آثار طراحی شده در این باغ موزه از داستانهای شاهنامه فردوسی و فولکلور ایران و فرهنگ اصیل و سنتی ایرانی برگرفته شده است. آثار متعدد او از فلز، چوب، سنگ، شیشه، فایبرگلاس و ... ساخته شده. آنچه کار او را منحصر بهفرد کرده، استفاده بسیار دقیق از مواد دور ریز و بازیافتی است که اوج خلاقیت، هنر و اندیشه در آنان موج میزند.
آرامگاه وی در لواسان است.
برخی از آثار:
موزه شخصی و دستساز غارموزه وزیری
پارک جمشیدیه، کلیه کارها از جمله مجسمههای دستهای آبخوری، شهریار، ستارخان، فردوسی و رستم و سهراب و غیره.
پارک ساعی آبنما و مجسمههای حیوانات.
پارک باراجین قزوین مجسمههای ماهی، دایناسور، فیل، آبنما، بز، گاومیش.
قلعه فلک الافلاک حدود ۵۰ مجسمه از فولکلور ایران.
موزه رختشویخانه زنجان ۲۵ مجسمه از فولکلور ایران.
مجسمه سفالگر در لالجین همدان.
مجسمه سردارجنگل "میرزاکوچک خان" در اهواز.
مجسمه بوعلیسینا در ماهشهر.
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناصر_هوشمند_وزیری، د
Telegram
attach 📎
🤩1
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۷ تیر زادروز کیخسرو شاهرخ
(زاده ۷ تیر ۱۲۵۴ کرمان -- درگذشته ۱۱ تیر ۱۳۱۹ تهران) نماینده مجلس
او ملقب به ارباب کیخسرو، از سال ۱۲۸۸ تا ۱۳۱۹ "از دوره دوم تا یازدهم" نماینده مجلس شورای ملی "کرسی جامعه زرتشتیان" و رئیس انجمن زرتشتیان تهران بود. به درستکاری و سلامت مالی معروف بود. چندین مدرسه و دبیرستان از خود بهجای گذاشت و در ۱۳۰۵ ساخت آرامگاه فردوسی را در دستور کارش قرار داد. پس از پایان بنای آرامگاه، بهدستور فروغی - رئیس انجمن آثار ملی و نخستوزیر وقت - برگزاری هزاره فردوسی را در ۱۳۱۳ بهعهده گرفت. ارباب کیخسرو در ۱۳۰۹ به سربازرسی راهآهن ایران منصوب شد. در ۱۳۱۲ قانونی را بهتصویب رساند تا دادگاهها هنگام قضاوت ملزم بهرعایت قوانین اقلیتهای مذهبی در موارد ازدواج، طلاق و ارث باشند و بر آن اساس رأی صادر کنند. در جریان جنگ جهانی دوم، بهرام شاهرخ پسر کیخسرو در اداره تبلیغات آلمان در برلن در بخش گزارشهای فارسی رادیو برلن، گویندگی میکرد. ارباب کیخسرو از آنجا که بهمسائل فرهنگی جامعه توجه زیادی داشت. فارسی سره نویسی را در مجلس رواج داد.
«آیین مزدیسنی» «فروغ مزدیسنی» و «آیین نامهپپسی زرتشتیان» از آثار اوست. همچنین مقالاتی نیز در روزنامه «ندای وطن» مجدالاسلام کرمانی از وی بهچاپ رسیده است. او بانی و بنیانگذار کتابخانه مجلس در تهران است. او کاشف محل خاکسپاری فردوسی و بنیانگذار آرامگاه فردوسی در شهر توس است.
وی در تصادف با اتومبیل درگذشت.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کیخسرو_شاهرخ، ز
۷ تیر زادروز کیخسرو شاهرخ
(زاده ۷ تیر ۱۲۵۴ کرمان -- درگذشته ۱۱ تیر ۱۳۱۹ تهران) نماینده مجلس
او ملقب به ارباب کیخسرو، از سال ۱۲۸۸ تا ۱۳۱۹ "از دوره دوم تا یازدهم" نماینده مجلس شورای ملی "کرسی جامعه زرتشتیان" و رئیس انجمن زرتشتیان تهران بود. به درستکاری و سلامت مالی معروف بود. چندین مدرسه و دبیرستان از خود بهجای گذاشت و در ۱۳۰۵ ساخت آرامگاه فردوسی را در دستور کارش قرار داد. پس از پایان بنای آرامگاه، بهدستور فروغی - رئیس انجمن آثار ملی و نخستوزیر وقت - برگزاری هزاره فردوسی را در ۱۳۱۳ بهعهده گرفت. ارباب کیخسرو در ۱۳۰۹ به سربازرسی راهآهن ایران منصوب شد. در ۱۳۱۲ قانونی را بهتصویب رساند تا دادگاهها هنگام قضاوت ملزم بهرعایت قوانین اقلیتهای مذهبی در موارد ازدواج، طلاق و ارث باشند و بر آن اساس رأی صادر کنند. در جریان جنگ جهانی دوم، بهرام شاهرخ پسر کیخسرو در اداره تبلیغات آلمان در برلن در بخش گزارشهای فارسی رادیو برلن، گویندگی میکرد. ارباب کیخسرو از آنجا که بهمسائل فرهنگی جامعه توجه زیادی داشت. فارسی سره نویسی را در مجلس رواج داد.
«آیین مزدیسنی» «فروغ مزدیسنی» و «آیین نامهپپسی زرتشتیان» از آثار اوست. همچنین مقالاتی نیز در روزنامه «ندای وطن» مجدالاسلام کرمانی از وی بهچاپ رسیده است. او بانی و بنیانگذار کتابخانه مجلس در تهران است. او کاشف محل خاکسپاری فردوسی و بنیانگذار آرامگاه فردوسی در شهر توس است.
وی در تصادف با اتومبیل درگذشت.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کیخسرو_شاهرخ، ز
Telegram
attach 📎
🔥3
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
شاهنامهخوانیِ بانوی تبریزی
براساسِ شاهنامه فردوسی، ویرایشِ دوم استاد جلال خالقی مطلق
زنانِ خردمند شاهنامه: گُردآفرید
شگفت آمدَش، گفت: «از ایران سپاه
چنین دختر آید بَدآوردگاه
سوارانِ جنگی به روزِ نبرد
همانا بَدابر اندر آرند سَر»
شاهنامهخوان:
فاطمه تمجیدی
(کارگاه شاهنامهخوانی تبریز)
💎
🆔 @maneshparsi
براساسِ شاهنامه فردوسی، ویرایشِ دوم استاد جلال خالقی مطلق
زنانِ خردمند شاهنامه: گُردآفرید
شگفت آمدَش، گفت: «از ایران سپاه
چنین دختر آید بَدآوردگاه
سوارانِ جنگی به روزِ نبرد
همانا بَدابر اندر آرند سَر»
شاهنامهخوان:
فاطمه تمجیدی
(کارگاه شاهنامهخوانی تبریز)
💎
🆔 @maneshparsi
❤4🤩1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جام زرّین مارلیک ، شاهکاری بی نظیر از هنر ایرانیان
بر روی این جام معروف ، پیکره ی چهار گاو بالدار در حالیکه ایستاده و به درختی تکیه داده اند حک شده است . نکته ی جالب در ساخت این جام این است که سر گاوها به جای پرچ شدن از خارج ، تنها از قلم زنی از داخل و با استفاده از طلای بدنه ساخته شده است .
قدمت : بین 800 تا 900 سال پیش از میلاد
تپه مارلیک یا چراغعلی تپه
مارلیک در گویش گیلکی ترکیبی از دو واژه " مار" به معنی همان مار فارسی و " لیک"( لیوک) به معنی " سوراخ " می باشد و "مارلیک " به معنی " سوراخ مار " است .
💎
🆔 @maneshparsi
بر روی این جام معروف ، پیکره ی چهار گاو بالدار در حالیکه ایستاده و به درختی تکیه داده اند حک شده است . نکته ی جالب در ساخت این جام این است که سر گاوها به جای پرچ شدن از خارج ، تنها از قلم زنی از داخل و با استفاده از طلای بدنه ساخته شده است .
قدمت : بین 800 تا 900 سال پیش از میلاد
تپه مارلیک یا چراغعلی تپه
مارلیک در گویش گیلکی ترکیبی از دو واژه " مار" به معنی همان مار فارسی و " لیک"( لیوک) به معنی " سوراخ " می باشد و "مارلیک " به معنی " سوراخ مار " است .
💎
🆔 @maneshparsi
❤1
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۹ تیر زادروز امیرهمایون خرم
(زاده ۹ تیر ۱۳۰۹ بوشهر -- درگذشته ۲۸ دی ۱۳۹۱ تهران) موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده ویلون
چون مادرش موسیقی اصیل ایرانی را دوست داشت و از بین مقامهای موسیقی ایرانی به دستگاه همایون علاقهمند بود، نام همایون را برای فرزندش انتخاب کرد. در ۱۰ سالگی به مکتب استاد صبا راه یافت و چندسال بعد بهعنوان نوازنده ۱۴ ساله در رادیو به تنهایی به اجرا پرداخت.
بعدها در بسیاری از برنامههای موسیقی رادیو، خصوصاً در برنامه گلها، بهعنوان آهنگساز، تکنواز ویلون و رهبر ارکستر، آثاری ارزشمند ارائه داد.
او که یکی از اعضای شورایعالی خانه موسیقی بود، سازش پرصلابت، سنگین و عاری از هرنوع خودنمایی بود. توانایی او در آفرینش آنی ملودیهای جاندار و جذاب، بافت تکنوازیهای او را به مراتب از کارهای دیگران خوش ساختتر و پرمایهتر میساخت.
بخش گستردهای از آثار وی، حافظه موسیقایی حداقل سه نسل از ایرانیان را در سیطره خود دارد. دشوار میشود یک ایرانی را یافت که نتواند ترانه "امشب در سر شوری دارم " را زمزمه کند. گرچه باید تاکید کرد که اعتبار خرم هرگز در ترانههای ساده و همه پسندش خلاصه نمیشد و نمیشود.
کارهای ارکستری او که غالباً جمله بندیهایی مرکب و پیچیده توام با ضربآهنگهای بسیار متنوع دارند، نمونههای گاه سمفونیگونهای از موسیقی ایرانی بهدست میدهند که کمتر آهنگسازی یارای برابری با آنها را داشته است. او با تواناترین و حرفهایترین خوانندگان دوران دو دهه طلایی موسیقی ایران همکاری نزدیک داشته است. قوامی، الهه، مرضیه، گلوریا روحانی، دلکش، ایرج، شجریان و گلپا از آنانند.
با این حال نباید از یاد برد که "پروین زهرایی منفرد" تا چندین سال خواننده انحصاری آثار خرم محسوب میشد. طی بیش از سه دهه تدریس، جوانان بسیاری از درس او بهرهمند شدند که امروز امانتدار مکتب استاد خود هستند. اما خرم در مصاحبهای با علی دهباشی در نشریه بخارا از مانی فرضی، پژمان پورزند و بابک شهرکی بهعنوان زبدهترین شاگردانش نام برد.
در چند سال اخیر جشنواره موسیقی "نوای خرم" برای اجراکنندگان آثار خرم برگزار شده است.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#امیر_همایون_خرم، ز
۹ تیر زادروز امیرهمایون خرم
(زاده ۹ تیر ۱۳۰۹ بوشهر -- درگذشته ۲۸ دی ۱۳۹۱ تهران) موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده ویلون
چون مادرش موسیقی اصیل ایرانی را دوست داشت و از بین مقامهای موسیقی ایرانی به دستگاه همایون علاقهمند بود، نام همایون را برای فرزندش انتخاب کرد. در ۱۰ سالگی به مکتب استاد صبا راه یافت و چندسال بعد بهعنوان نوازنده ۱۴ ساله در رادیو به تنهایی به اجرا پرداخت.
بعدها در بسیاری از برنامههای موسیقی رادیو، خصوصاً در برنامه گلها، بهعنوان آهنگساز، تکنواز ویلون و رهبر ارکستر، آثاری ارزشمند ارائه داد.
او که یکی از اعضای شورایعالی خانه موسیقی بود، سازش پرصلابت، سنگین و عاری از هرنوع خودنمایی بود. توانایی او در آفرینش آنی ملودیهای جاندار و جذاب، بافت تکنوازیهای او را به مراتب از کارهای دیگران خوش ساختتر و پرمایهتر میساخت.
بخش گستردهای از آثار وی، حافظه موسیقایی حداقل سه نسل از ایرانیان را در سیطره خود دارد. دشوار میشود یک ایرانی را یافت که نتواند ترانه "امشب در سر شوری دارم " را زمزمه کند. گرچه باید تاکید کرد که اعتبار خرم هرگز در ترانههای ساده و همه پسندش خلاصه نمیشد و نمیشود.
کارهای ارکستری او که غالباً جمله بندیهایی مرکب و پیچیده توام با ضربآهنگهای بسیار متنوع دارند، نمونههای گاه سمفونیگونهای از موسیقی ایرانی بهدست میدهند که کمتر آهنگسازی یارای برابری با آنها را داشته است. او با تواناترین و حرفهایترین خوانندگان دوران دو دهه طلایی موسیقی ایران همکاری نزدیک داشته است. قوامی، الهه، مرضیه، گلوریا روحانی، دلکش، ایرج، شجریان و گلپا از آنانند.
با این حال نباید از یاد برد که "پروین زهرایی منفرد" تا چندین سال خواننده انحصاری آثار خرم محسوب میشد. طی بیش از سه دهه تدریس، جوانان بسیاری از درس او بهرهمند شدند که امروز امانتدار مکتب استاد خود هستند. اما خرم در مصاحبهای با علی دهباشی در نشریه بخارا از مانی فرضی، پژمان پورزند و بابک شهرکی بهعنوان زبدهترین شاگردانش نام برد.
در چند سال اخیر جشنواره موسیقی "نوای خرم" برای اجراکنندگان آثار خرم برگزار شده است.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#امیر_همایون_خرم، ز
❤2
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۹ تیر سالروز درگذشت منوچهر مرتضوی
(زاده ۱ تیر ۱۳۰۸ تبریز – درگذشته ۹ تیر ۱۳۸۹ تبریز) ادیب، پژوهشگر و نویسنده
در سال ۱۳۲۵ وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد و دوره لیسانس زبان و ادبیات فارسی را در سال ۱۳۲۹ بهپایان رساند. در دوران تحصیل دانشگاهی از درس استادان بدیعالزمان فروزانفر، ملکالشعرا بهار، سعید نفیسی، ابراهیم پورداود و محمدتقی مدرس رضوی بهره گرفت. در سال ۱۳۳۷ با دفاع از رساله دکتریاش با موضوع «اوضاع ادبی آذربایجان در عصر ایلخانان» بهراهنمایی بدیعالزمان فروزانفر بهدرجه دکتری زبان و ادبیات فارسی نایل شد. از سال ۱۳۳۷ تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز را آغاز کرد و سالها ریاست دانشکده ادبیات آن دانشگاه را بهعهده داشت. در سال ۱۳۴۴ کتاب مکتب حافظ یا مقدمه بر حافظشناسی را منتشر کرد که این اثر پس از گذشت سالها هنوز از کتابهای مرجع و مورد استناد در زمینه شناخت حافظ و شعر اوست. وی در سال ۱۳۵۶ بهمدت پنج ماه ریاست دانشگاه تبریز را عهدهدار بود ولی پس از انقلاب برکنار و خانهنشین شد. گروههای منتسب به جریان پانترکیستی نیز که با زبان فارسی دشمنی دارند، در حملات سازمانیافته علیه او نقش داشتند. وی در طی سه دهه ۱۳۶۰ تا ۱۳۸۰ در حاشیه قرارگرفت و قدرش شناخته نشد. تربیت دانشجویان پژوهشگر و انتشار مداوم مجله پژوهشی دانشکده ادبیات تبریز و نشر تألیفها و ترجمههای ادبی معتبر در دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز از جمله تکاپوهای فرهنگی ماندگار او بهشمار میرود.
آرامگاه وی در کنار همسرش در وادی رحمت تبریز است. یادنامه او با عنوان «سایه سرو سهی» توسط محمد طاهری خسروشاهی از پژوهشگران دانشگاه تبریز منتشر شدهاست.
آثار و تألیفات:
تحقیق درباره دوره ایلخانان ۱۳۴۱
مکتب حافظ یا مقدمه بر حافظشناسی ۱۳۴۱
فردوسی و شاهنامه ۱۳۶۹
مسائل عصر ایلخانان، ۱۳۳۷ با تجدیدنظر ۱۳۷۰
زبان دیرین آذربایجان ۱۳۶۰
چراغ نیمهمرده "مجموعه شعر" ۱۳۳۳.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#منوچهر_مرتضوی، د
۹ تیر سالروز درگذشت منوچهر مرتضوی
(زاده ۱ تیر ۱۳۰۸ تبریز – درگذشته ۹ تیر ۱۳۸۹ تبریز) ادیب، پژوهشگر و نویسنده
در سال ۱۳۲۵ وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد و دوره لیسانس زبان و ادبیات فارسی را در سال ۱۳۲۹ بهپایان رساند. در دوران تحصیل دانشگاهی از درس استادان بدیعالزمان فروزانفر، ملکالشعرا بهار، سعید نفیسی، ابراهیم پورداود و محمدتقی مدرس رضوی بهره گرفت. در سال ۱۳۳۷ با دفاع از رساله دکتریاش با موضوع «اوضاع ادبی آذربایجان در عصر ایلخانان» بهراهنمایی بدیعالزمان فروزانفر بهدرجه دکتری زبان و ادبیات فارسی نایل شد. از سال ۱۳۳۷ تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز را آغاز کرد و سالها ریاست دانشکده ادبیات آن دانشگاه را بهعهده داشت. در سال ۱۳۴۴ کتاب مکتب حافظ یا مقدمه بر حافظشناسی را منتشر کرد که این اثر پس از گذشت سالها هنوز از کتابهای مرجع و مورد استناد در زمینه شناخت حافظ و شعر اوست. وی در سال ۱۳۵۶ بهمدت پنج ماه ریاست دانشگاه تبریز را عهدهدار بود ولی پس از انقلاب برکنار و خانهنشین شد. گروههای منتسب به جریان پانترکیستی نیز که با زبان فارسی دشمنی دارند، در حملات سازمانیافته علیه او نقش داشتند. وی در طی سه دهه ۱۳۶۰ تا ۱۳۸۰ در حاشیه قرارگرفت و قدرش شناخته نشد. تربیت دانشجویان پژوهشگر و انتشار مداوم مجله پژوهشی دانشکده ادبیات تبریز و نشر تألیفها و ترجمههای ادبی معتبر در دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز از جمله تکاپوهای فرهنگی ماندگار او بهشمار میرود.
آرامگاه وی در کنار همسرش در وادی رحمت تبریز است. یادنامه او با عنوان «سایه سرو سهی» توسط محمد طاهری خسروشاهی از پژوهشگران دانشگاه تبریز منتشر شدهاست.
آثار و تألیفات:
تحقیق درباره دوره ایلخانان ۱۳۴۱
مکتب حافظ یا مقدمه بر حافظشناسی ۱۳۴۱
فردوسی و شاهنامه ۱۳۶۹
مسائل عصر ایلخانان، ۱۳۳۷ با تجدیدنظر ۱۳۷۰
زبان دیرین آذربایجان ۱۳۶۰
چراغ نیمهمرده "مجموعه شعر" ۱۳۳۳.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#منوچهر_مرتضوی، د
Telegram
attach 📎
❤2
چنین است کیهان ناپایدار
تو در وی به جز تخم نیکی مَکار
جهان سر به سر چون فسانهست و بس
نماند بد و نیک بر هیچکس
یکی پند گویم ترا من درست
دل از مهر گیتی ببایدت شست
نباشد همی نیک و بد پایدار
همان به که نیکی بود یادگار...
#فردوسی
💎
🆔 @maneshparsi
تو در وی به جز تخم نیکی مَکار
جهان سر به سر چون فسانهست و بس
نماند بد و نیک بر هیچکس
یکی پند گویم ترا من درست
دل از مهر گیتی ببایدت شست
نباشد همی نیک و بد پایدار
همان به که نیکی بود یادگار...
#فردوسی
💎
🆔 @maneshparsi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📍آتشکده آتشکوه یکی از مهمترین آثار بجا مانده از دوران باستان در ایران است که در نزدیکی شهر نیمور از توابع شهرستان محلات در استان مرکزی قرار دارد.
🔸مورخان قدمت این بنارا به دوره ساسانیان مربوط میدانند.بنای چهار طاقی آن شامل ستونهای سنگی استوانهای شکل است که بر روی هم استوار شدهاند. این بنا دارای اتاقهای سرپوشیده و محلی برای برافروختن آتش بودهاست. محلی که این آتشکده قرار دارد دارای طبیعت سبزی است، اما اکنون این بنا در حال تخریب است. این اثر بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.🍁
🔹به گفته ابن فقیه همدانی، این بنا تا قرن چهارم هجری برپا و سالم بودهاست. همچنین او این بنا را همطراز ایوان کسری و معبد آناهیتا در کنگاور دانستهاست.
💎
🆔 @maneshparsi
🔸مورخان قدمت این بنارا به دوره ساسانیان مربوط میدانند.بنای چهار طاقی آن شامل ستونهای سنگی استوانهای شکل است که بر روی هم استوار شدهاند. این بنا دارای اتاقهای سرپوشیده و محلی برای برافروختن آتش بودهاست. محلی که این آتشکده قرار دارد دارای طبیعت سبزی است، اما اکنون این بنا در حال تخریب است. این اثر بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.🍁
🔹به گفته ابن فقیه همدانی، این بنا تا قرن چهارم هجری برپا و سالم بودهاست. همچنین او این بنا را همطراز ایوان کسری و معبد آناهیتا در کنگاور دانستهاست.
💎
🆔 @maneshparsi
🔥1
تیرگان بر ایرانیان فرخنده باد.❤️
✅۱۰ تیر، روزیست که در دل اساطیر ایران میدرخشد؛
روزی که آرش کمانگیر، جان خویش را در تیر نهاد تا مرز ایرانزمین را از فراز دماوند تا دوردستها برساند.🏹
تیرگان در تقویم ایران باستان، جشن آب، باران، تیر و پاکیست. در این روز، ایرانیان به یاد آرش، برای باران نیایش میکردند، در کوزهها آب میریختند، و با پاشیدن آب، دلها را تازه میکردند.
🔹جالبتر اینکه ابوریحان بیرونی این روز را «بزرگداشت نویسندگان» نیز دانسته؛ روزی برای پاسداشت اندیشه و واژه.
💎
🆔 @maneshparsi
✅۱۰ تیر، روزیست که در دل اساطیر ایران میدرخشد؛
روزی که آرش کمانگیر، جان خویش را در تیر نهاد تا مرز ایرانزمین را از فراز دماوند تا دوردستها برساند.🏹
تیرگان در تقویم ایران باستان، جشن آب، باران، تیر و پاکیست. در این روز، ایرانیان به یاد آرش، برای باران نیایش میکردند، در کوزهها آب میریختند، و با پاشیدن آب، دلها را تازه میکردند.
🔹جالبتر اینکه ابوریحان بیرونی این روز را «بزرگداشت نویسندگان» نیز دانسته؛ روزی برای پاسداشت اندیشه و واژه.
💎
🆔 @maneshparsi
❤5👎1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جشن #تیرگان بر ایرانیان راستین شاد و خجسته باد🔥
سال روز پرتاب نیرومندانه تیر از سوی آرش کمانگیر برای تعیین مرز ایران زمین
و روز پیروزی ایزد تیر ، نگهدارنده باران و باروری بر خشکسالی
🌱13 تیرماه یزدگردی برابر با 10 تیرماه خیامی، روز جشن تیرگان گرامی باد🌱
💎
🆔 @maneshparsi
سال روز پرتاب نیرومندانه تیر از سوی آرش کمانگیر برای تعیین مرز ایران زمین
و روز پیروزی ایزد تیر ، نگهدارنده باران و باروری بر خشکسالی
🌱13 تیرماه یزدگردی برابر با 10 تیرماه خیامی، روز جشن تیرگان گرامی باد🌱
💎
🆔 @maneshparsi
❤2
دهم تیرماه، روز بزرگداشت صائب تبریزی
کمند عالمِ بالاست مصرعِ صائب
به این کمند ز قید زمانه بیرون آی
💎
🆔 @maneshparsi
کمند عالمِ بالاست مصرعِ صائب
به این کمند ز قید زمانه بیرون آی
💎
🆔 @maneshparsi
❤1
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۰ تیر، روز بزرگداشت محمدعلی "صائبتبریزی"
تاریخچه روز بزرگداشت:
شهرت جهانی صائب تبریزی آنچنان است که شاید کمتر کسی او را نشناسد. وی بهسبب ارادت و توجه خاص به اشعار حافظ و سعدی، زبانزد است.
در تیرماه ۱۳۹۲ بر اساس مصوبه شورای فرهنگ عمومی کشور، روز دهم تیر به عنوان «روز صائب تبریزی» نامگذاری شد. از آن پس هر ساله بزرگداشتی به منظور بررسی ابعاد شخصیتی و سبک شعری وی برگزار میشود.
زندگینامه:
«میرزا محمدعلی صائب تبریزی» در حدود سال ۱۰۰۰ قمری در تبریز زاده شد. پدر او تاجر بود و بهدستور شاهعباس اول از تبریز کوچ کرد و در محله عباسآباد اصفهان ساکن شد و صائب در این شهر به آموختن دانش پرداخت. در سال ۱۰۳۴ قمری به هندوستان رفت و در سال ۱۰۴۲ به ایران بازگشت و در اصفهان ماندگار شد و در این دوران شاهعباس دوم به او مقام «ملکالشعرایی» داد. آثارش به جز سه – چهار هزار بیت قصیده، یک مثنوی کوتاه و ناقص بهنام «قندهارنامه» و سه قطعه، همه غزل هستند. او ۱۷ غزل نیز بهترکی سرود و سبکی را بهکمال رساند که چند سده پس از آن، «سبک هندی» نامیده شد.
صائب را «چامهسرای» تکبیتها نیز گفتهاند.
او حدود ۸۰ سال زندگی کرد و حدود سال ۱۰۸۱ هجری قمری در اصفهان دیده از جهان فرو بست. بیش از ۳۴۰ سال پیش، در محله «لنبان» در اصفهان، در باغچهای بزرگ و در خیابانی که امروزه به نام «صائب» آشناست، به خاک سپرده شد؛ اما در حال حاضر این آرامگاه چندان وضعیت مناسبی ندارد و رو به ویرانی است. سنگ مزارش یک قطعه سنگ مرمر یکپارچه یزدی بوده که سنگ مزار قدیمی را در میانش جاسازی کردهاند. سنگ اصلی مزار که کتیبهای دارای یک مطلع و یک غزل بهخط یک خوشنویس دوره صفوی دارد، به دو نیم شدهاست. شاید سرنوشت صائب تبریزی نیز همین بیتی بوده که روی سنگ مزارش نوشته شدهاست:
محو کی از صفحه دلها شود آثار من
من همان ذوقم که مییابند از گفتار من
سبک و شیوه صائب:
صائب بزرگترین غزلسرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه بود. او متخلص به صائب، در شعر پایهگذار سبک اصفهانی است. تأثیرگذاری وی در شعر فارسی چنان است که هنوز نیز در انجمنهای شعری، که در گوشه و کنار اصفهان تشکیل میشود، سبک وی همچنان صدرنشین محفل بسیاری از شاعران است که بهشیوه وی مضمونهاینو میآفرینند و آرایههایی همچون اسلوب معادله را زیور عروسِ شعر خویش میسازند.
او سبکی را به کمال رساند که چند سده پس از او سبک هندی نامیده شد. وی اسلوب معادله یا «مدعا مثل» را بیش از دیگر شاعران همعصرش بهکار بردهاست. نازکی خیال و لطافت اندیشه و مضمون سازیهای ظریف و معنیهای بیگانه و باریک در شعر وی دیده میشود. ابیات غزل وی استقلال معنایی داشته و در یک غزل از چندین موضوع سخن گفته است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#صائب_تبریزی
۱۰ تیر، روز بزرگداشت محمدعلی "صائبتبریزی"
تاریخچه روز بزرگداشت:
شهرت جهانی صائب تبریزی آنچنان است که شاید کمتر کسی او را نشناسد. وی بهسبب ارادت و توجه خاص به اشعار حافظ و سعدی، زبانزد است.
در تیرماه ۱۳۹۲ بر اساس مصوبه شورای فرهنگ عمومی کشور، روز دهم تیر به عنوان «روز صائب تبریزی» نامگذاری شد. از آن پس هر ساله بزرگداشتی به منظور بررسی ابعاد شخصیتی و سبک شعری وی برگزار میشود.
زندگینامه:
«میرزا محمدعلی صائب تبریزی» در حدود سال ۱۰۰۰ قمری در تبریز زاده شد. پدر او تاجر بود و بهدستور شاهعباس اول از تبریز کوچ کرد و در محله عباسآباد اصفهان ساکن شد و صائب در این شهر به آموختن دانش پرداخت. در سال ۱۰۳۴ قمری به هندوستان رفت و در سال ۱۰۴۲ به ایران بازگشت و در اصفهان ماندگار شد و در این دوران شاهعباس دوم به او مقام «ملکالشعرایی» داد. آثارش به جز سه – چهار هزار بیت قصیده، یک مثنوی کوتاه و ناقص بهنام «قندهارنامه» و سه قطعه، همه غزل هستند. او ۱۷ غزل نیز بهترکی سرود و سبکی را بهکمال رساند که چند سده پس از آن، «سبک هندی» نامیده شد.
صائب را «چامهسرای» تکبیتها نیز گفتهاند.
او حدود ۸۰ سال زندگی کرد و حدود سال ۱۰۸۱ هجری قمری در اصفهان دیده از جهان فرو بست. بیش از ۳۴۰ سال پیش، در محله «لنبان» در اصفهان، در باغچهای بزرگ و در خیابانی که امروزه به نام «صائب» آشناست، به خاک سپرده شد؛ اما در حال حاضر این آرامگاه چندان وضعیت مناسبی ندارد و رو به ویرانی است. سنگ مزارش یک قطعه سنگ مرمر یکپارچه یزدی بوده که سنگ مزار قدیمی را در میانش جاسازی کردهاند. سنگ اصلی مزار که کتیبهای دارای یک مطلع و یک غزل بهخط یک خوشنویس دوره صفوی دارد، به دو نیم شدهاست. شاید سرنوشت صائب تبریزی نیز همین بیتی بوده که روی سنگ مزارش نوشته شدهاست:
محو کی از صفحه دلها شود آثار من
من همان ذوقم که مییابند از گفتار من
سبک و شیوه صائب:
صائب بزرگترین غزلسرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه بود. او متخلص به صائب، در شعر پایهگذار سبک اصفهانی است. تأثیرگذاری وی در شعر فارسی چنان است که هنوز نیز در انجمنهای شعری، که در گوشه و کنار اصفهان تشکیل میشود، سبک وی همچنان صدرنشین محفل بسیاری از شاعران است که بهشیوه وی مضمونهاینو میآفرینند و آرایههایی همچون اسلوب معادله را زیور عروسِ شعر خویش میسازند.
او سبکی را به کمال رساند که چند سده پس از او سبک هندی نامیده شد. وی اسلوب معادله یا «مدعا مثل» را بیش از دیگر شاعران همعصرش بهکار بردهاست. نازکی خیال و لطافت اندیشه و مضمون سازیهای ظریف و معنیهای بیگانه و باریک در شعر وی دیده میشود. ابیات غزل وی استقلال معنایی داشته و در یک غزل از چندین موضوع سخن گفته است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#صائب_تبریزی
Telegram
attach 📎
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
نماهنگ آرش کماندار....
سرایش و گویش : استاد # هما ارژنگی
ارش به فروغ و نور ایمان، آن روز بلند تیرگان را ، بنوشت به قلب سرخ تاریخ،
با خامه عشق و جوهر جان
بنهاد یکی نشان جاوید ،
بر سینه افتخار انسان....
یعنی که ز جان گذر توان کرد
در آتش خشم و کین خطر کرد
وز بازی آسمان حذر کرد
لیکن دل خود ز مهر ایران
هرگز نتوان برید آسان
❤️ #هما_ارژنگی
💎
🆔 @maneshparsi
سرایش و گویش : استاد # هما ارژنگی
ارش به فروغ و نور ایمان، آن روز بلند تیرگان را ، بنوشت به قلب سرخ تاریخ،
با خامه عشق و جوهر جان
بنهاد یکی نشان جاوید ،
بر سینه افتخار انسان....
یعنی که ز جان گذر توان کرد
در آتش خشم و کین خطر کرد
وز بازی آسمان حذر کرد
لیکن دل خود ز مهر ایران
هرگز نتوان برید آسان
❤️ #هما_ارژنگی
💎
🆔 @maneshparsi
❤1
تیر روز و تیر ماه
جشن تیرگان فرخنده باد
این روز به نام تِشْتَر ایزدِ باران است.
به گفتۀ ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه، تیراندازی آرش کمانگیر از کوهی در طبرستان در جنگ منوچهر و افراسیاب برای تعیین حدود خاک ایران و توران در همین روز بوده است.
💎
🆔 @maneshparsi
❤2
جشن #تیرگان خجسته باد🏹💦
🔹یکی از کهنترین جشنهای ایران باستان و از مهمترین جشنهای ملی ایرانیان، درکنار نوروز، مهرگان و سده است. در اسطورهها، تیرگان با داستان آرش کمانگیر گره خورده است.
🔹آرش کمانگیر یکی از بزرگترین قهرمانان اسطورهای ایران که برای نجات سرزمینش جانش را فدا کرد. طبق داستان، بعد از جنگ ایران و توران، قرار شد مرز دو کشور با پرتاب یک تیر مشخص شود؛ آرش از قله دماوند تیری را با تمام توان پرتاب کرد که از صبح تا غروب پرواز کرد و مرز ایران را تعیین کرد اما خودش بعد از این فداکاری جان باخت و پیکرش تکهتکه شد و در خاک ایران پخش شد..
🔹این فداکاری، نماد وطندوستی و ایثار در فرهنگ ایرانی است و امروزه جشن تیرگان توسط زرتشتیان و بسیاری از ایرانیان در نقاط مختلف کشور و حتی خارج از ایران برگزار میشود و به عنوان میراث معنوی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
💎
🆔 @maneshparsi
🔹یکی از کهنترین جشنهای ایران باستان و از مهمترین جشنهای ملی ایرانیان، درکنار نوروز، مهرگان و سده است. در اسطورهها، تیرگان با داستان آرش کمانگیر گره خورده است.
🔹آرش کمانگیر یکی از بزرگترین قهرمانان اسطورهای ایران که برای نجات سرزمینش جانش را فدا کرد. طبق داستان، بعد از جنگ ایران و توران، قرار شد مرز دو کشور با پرتاب یک تیر مشخص شود؛ آرش از قله دماوند تیری را با تمام توان پرتاب کرد که از صبح تا غروب پرواز کرد و مرز ایران را تعیین کرد اما خودش بعد از این فداکاری جان باخت و پیکرش تکهتکه شد و در خاک ایران پخش شد..
🔹این فداکاری، نماد وطندوستی و ایثار در فرهنگ ایرانی است و امروزه جشن تیرگان توسط زرتشتیان و بسیاری از ایرانیان در نقاط مختلف کشور و حتی خارج از ایران برگزار میشود و به عنوان میراث معنوی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
💎
🆔 @maneshparsi
❤5
🔺برای همه ما که نمیخواستیم آرش باشیم!
🖋#مریم_اطیابی
🔸میراثباشی: ما نمیخواستیم آرش باشیم! ما آرش داشتیم! هم او که تیر در چله کمان گذاشت بر فراز البرز و آن را رها کرد تا تورانیان هر جا که تیر بر زمین افتاد از سرزمین ایران که ۱۲ سال محاصرهاش کردهاند، عقبنشینی کنند. و او چنان تیر رها کرد که دشتها و دریاها و صحراها و کویرها را چند شبانهروز درنوردید. تا ایران همانجا سر مرزهایش باقی بماند. آرش فقط تیر را از چله رها نکرد. او بار سنگین امانت ایران را چنان در نوک آن پیکان نهاد که با رها کردنش تمام شیره وجودش هم به اتمام رسید که ایران ایران بماند.
🔸ما نمیخواستیم آرش باشیم ما آرش داشتیم! حتی آن هنگام که اسکندر حمله کرد! اعراب، مغولها، افغانها، روسها حمله کردند! متفقین داخل ایران آمدند! صدام حمله کرد! اسرائیل حمله کرد! ما آرش داشتیم!
🔸چه فرق میکند آرش قهرمان زبردست تیراندازی شعر سیاوش کسرایی باشد یا چوپانِ و ستوربان ساده و دل آتشین روایت بهرام بیضایی! کمانش بر سکههای اشکانی نقش بسته باشد یا روایت اسطورهوارش در اوستا و کتاب ابوریحان بیرونی آمده باشد. در شعر شاعران باشد یا در داستان نویسندگان!
هر چه هست، آرش به کمک منوچهر پادشاه پیشدادی ایران زمین میآید تا ایرانشهر را از افراسیاب بازستاندند.
🔸مهم آن است ما آرش داشتیم آن هنگام که :
«کودکان بر بام
/دختران بنشسته بر روزن/مادران غمگین کنار در/مردها در راه ...»
🔸آن هنگام که :«دشمنانش در سکوتی ریشخندآمیز
راه وا کردند/کودکان از بام ها او را صدا کردند/مادران او را دعا کردند/پیرمردان چشم گرداندند/دختران بفشرده گردن بندها در مشت/همرهِ او، قدرتِ عشق و وفا کردند»
🔸«آرش تمام جانش را با تیر رها میکند ، تیر آرش روزها و شبها میرود و پس از هفت دریا میگذرد و بر درخت گردویی آنسوی جیحون فرود میآید و مردم همچنان در انتظارند تا آرش آنکه به مردی تمام بود باز گردد و او هرگز باز نمیگردد و مردم همچنان میگویند : آرش باز خواهد گشت . . .»
🔸آرش بازگشته همان هنگام بازگشت. همان هنگام که ما جلوی دشمنان این سرزمین ایستادیم و میایستیم.جان آرش در ذره ذره خاک این سرزمین تا ابد جاری است. مهم نیست تورانیان و انیرانیان چندبار و چندین باره دیگر چشم طمع به این سرزمین دوخته و میدوزند. مهم این است ما نمیخواستیم آرش باشیم، ما آرش داشتیم! در قلبهایمان! در رگهایمان! در جانِ خاکِ سرزمینمان.
🔸ما دوباره و هرباره آرش شدیم و آرش میشویم و جشن میگیریم تیرگان را و باران و برکت میخواهیم برای سرزمینمان! که دور شود خشکسالی و دروغ و دشمن از کشورمان! ما جشن میگیریم رهایی سرزمینمان را در طول تاریخ از دشمنانش و میستاییم ذره ذره مرزهایش را! و از همه وجود میخواهیم آبادی و آزادیاش را!
▫️من از تخمهی نامور آرشم/ چو جنگ آورم آتش سرکشم
💎
🆔 @maneshparsi
🖋#مریم_اطیابی
🔸میراثباشی: ما نمیخواستیم آرش باشیم! ما آرش داشتیم! هم او که تیر در چله کمان گذاشت بر فراز البرز و آن را رها کرد تا تورانیان هر جا که تیر بر زمین افتاد از سرزمین ایران که ۱۲ سال محاصرهاش کردهاند، عقبنشینی کنند. و او چنان تیر رها کرد که دشتها و دریاها و صحراها و کویرها را چند شبانهروز درنوردید. تا ایران همانجا سر مرزهایش باقی بماند. آرش فقط تیر را از چله رها نکرد. او بار سنگین امانت ایران را چنان در نوک آن پیکان نهاد که با رها کردنش تمام شیره وجودش هم به اتمام رسید که ایران ایران بماند.
🔸ما نمیخواستیم آرش باشیم ما آرش داشتیم! حتی آن هنگام که اسکندر حمله کرد! اعراب، مغولها، افغانها، روسها حمله کردند! متفقین داخل ایران آمدند! صدام حمله کرد! اسرائیل حمله کرد! ما آرش داشتیم!
🔸چه فرق میکند آرش قهرمان زبردست تیراندازی شعر سیاوش کسرایی باشد یا چوپانِ و ستوربان ساده و دل آتشین روایت بهرام بیضایی! کمانش بر سکههای اشکانی نقش بسته باشد یا روایت اسطورهوارش در اوستا و کتاب ابوریحان بیرونی آمده باشد. در شعر شاعران باشد یا در داستان نویسندگان!
هر چه هست، آرش به کمک منوچهر پادشاه پیشدادی ایران زمین میآید تا ایرانشهر را از افراسیاب بازستاندند.
🔸مهم آن است ما آرش داشتیم آن هنگام که :
«کودکان بر بام
/دختران بنشسته بر روزن/مادران غمگین کنار در/مردها در راه ...»
🔸آن هنگام که :«دشمنانش در سکوتی ریشخندآمیز
راه وا کردند/کودکان از بام ها او را صدا کردند/مادران او را دعا کردند/پیرمردان چشم گرداندند/دختران بفشرده گردن بندها در مشت/همرهِ او، قدرتِ عشق و وفا کردند»
🔸«آرش تمام جانش را با تیر رها میکند ، تیر آرش روزها و شبها میرود و پس از هفت دریا میگذرد و بر درخت گردویی آنسوی جیحون فرود میآید و مردم همچنان در انتظارند تا آرش آنکه به مردی تمام بود باز گردد و او هرگز باز نمیگردد و مردم همچنان میگویند : آرش باز خواهد گشت . . .»
🔸آرش بازگشته همان هنگام بازگشت. همان هنگام که ما جلوی دشمنان این سرزمین ایستادیم و میایستیم.جان آرش در ذره ذره خاک این سرزمین تا ابد جاری است. مهم نیست تورانیان و انیرانیان چندبار و چندین باره دیگر چشم طمع به این سرزمین دوخته و میدوزند. مهم این است ما نمیخواستیم آرش باشیم، ما آرش داشتیم! در قلبهایمان! در رگهایمان! در جانِ خاکِ سرزمینمان.
🔸ما دوباره و هرباره آرش شدیم و آرش میشویم و جشن میگیریم تیرگان را و باران و برکت میخواهیم برای سرزمینمان! که دور شود خشکسالی و دروغ و دشمن از کشورمان! ما جشن میگیریم رهایی سرزمینمان را در طول تاریخ از دشمنانش و میستاییم ذره ذره مرزهایش را! و از همه وجود میخواهیم آبادی و آزادیاش را!
▫️من از تخمهی نامور آرشم/ چو جنگ آورم آتش سرکشم
💎
🆔 @maneshparsi
❤4👎1