‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۰ فروردین زادروز فریدون جنیدی

(زاده ۲۰ فروردین ۱۳۱۸ نیشابور) نویسنده و استاد دانشگاه

او ایران‌شناس، نویسنده و مدرس دانشگاه، اسطوره شناس و از پژوهندگان فرهنگ و زبان‌های باستانی است و زمینه تخصصی فعالیتش شاهنامه‌پژوهی است.
وی فرزند بکتاش ایرانی و پدر بزرگش قندهاری در کوهستانِ ریوند نیشابور "روستای معدن" زاده شد. در سال ۱۳۵۸ بنیاد نیشابور را بنانهاد و اکنون مدیر بنیاد نیشابور و نشر بلخ است. همچنین بنا به‌گزارش خبرگزاری مهر، او سال‌ها استاد مدعو دانشگاه‌های صنعتی شریف، تهران و کرمان بوده‌است و به آموزش زبان‌های باستان و شاهنامه می‌پرداخته‌است و اکنون نیز به‌صورت آزاد و رایگان به آموزش زبان‌های پهلوی و اوستایی و برگزاری انجمن‌های شاهنامه‌خوانی در بنیاد نیشابور مشغول است.
او همانند حميدى شيرازى از منتقدان سرسخت شعرنو و شاعران نوپرداز است و ایرادهایی به لحاظ ادبى به‌شعر نيما وارد كرده است، به‌عقيده وى شاملو بى آن كه شاهنامه را خوانده باشد درباره‌اش اظهار نظر مى‌كرد.

شاهنامه پژوهی:
وی بیش از ۳۰ سال از عمرش را برای ویرایش شاهنامه صرف کرد، تا بنا به‌نظر خود بیت‌های افزوده شاهنامه را از آن‌ها جدا کند. نسخه ویراسته او از شاهنامه در سال ۱۳۸۷ منتشر شده‌است.

از دیگر آثار او نمونه‌های زیر است:
نامه پهلوانی، خودآموز خط و زبان پهلوی ساسانی و اشکانی
زندگی و مهاجرت آریاییان برپایه گفتارهای ایرانی
فرهنگ هزوارش‌های پهلوی
داستان‌های رستم پهلوان "مجموعه یازده جلدی"
زروان، سنجش زمان در ایران باستان "درباره مناسبت‌های روزها و ماه‌های سال در ایران باستان"
فضل بن‌شادان نیشابوری و نبرد اندیشه‌ها در ایران پس از اسلام، چاپ نخست ۱۳۶۰
زمینه شناخت موسیقی ایران، انشارات پارت ۱۳۶۱

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فریدون_جنیدی، ز

‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۰ فروردین زادروز بهمن فرزانه

(زاده ۲۰ فروردین ۱۳۱۷ -- درگذشته ۱۷ بهمن ۱۳۹۲ تهران) نویسنده و مترجم

او نویسنده و مترجم بیش از ۵۰ کتاب به فارسی بود که ترجمه‌های او بسیاری از نویسندگان مطرح جهان را به ایرانیان معرفی کرده‌است.
وی در انتخاب کتاب برای ترجمه دقت زیادی به‌کار می‌بُرد و هنگامی‌که تصمیم به ترجمه کتابی می‌گرفت، کار ترجمه را به‌طور منظم و در ساعت‌های مشخص انجام می‌داد. به‌گفته خودش «من هنوز قدیمی مانده‌ام و هنوز با دست می‌نویسم» و از رایانه استفاده نمی‌کرد.
او آثار تنسی ویلیامز، گراتزیا کوزیما دلدا، آلبا دسس پدس، لوئیچی پیراندللو، گابریل گارسیامارکز، آنا کریستی، اینیاتسیو سیلونه، رولد دال، گابریل دانونزیو، واسکو پراتولینی، ایروینگ استون، جین استون و … را به فارسی برگردانده‌ است و از معروف‌ترین ترجمه‌هایش صدسال تنهایی مارکز بود.
او به زبان‌های ایتالیایی، انگلیسی، اسپانیایی و فرانسوی مسلط بود و سالها در ایتالیا "شهرهای فلورانس و رم" زندگی کرد.
بهمن فرزانه در بهار ۱۳۹۲ به‌قصد استراحت به ایران بازگشت و اعلام کرد دیگر قصد رفتن به ایتالیا را ندارد.

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهمن_فرزانه، ز

‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۰ فروردین سالروز درگذشت منوچهر ستوده

(زاده ۲۸ تیر ۱۲۹۲ تهران -- درگذشته ۲۰ فروردین ۱۳۹۵ چالوس)  پژوهشگر، ایرانشناس و جغرافیدان.

او در سال ۱۳۱۳ به‌دانشسرای عالی وارد شد و نزد استادان: محمد مشکوة و علی‌اکبر شهابی ادامه‌ تحصیل داد. نخستین مقاله‌‌اش را در سال ۱۳۱۵ با موضوع «مطالعات تاریخی و جغرافیایی - مسافرت به‌قلعه‌ الموت» نوشت.
در سال ۱۳۱۷ مدرک لیسانس در رشته‌ ادبیات فارسی گرفت و در همین دوره در اداره‌ فرهنگ گیلان و دبیرستان شرف تهران تدریس می‌کرد.
در سال ۱۳۲۹ از رساله دکتری‌اش با عنوان «قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز» زیر نظر استاد بدیع‌الزمان فروزانفر دفاع کرد.
در سال ۱۳۳۰ بنا به‌دعوت انجمن «فولبرایت» برای سفر مطالعاتی به آمریکا رفت و در سال ۱۳۳۱ به‌عضویت جامعه‌ ملی جغرافیای آمریکا درآمد و
سال بعد به‌عضویت انجمن ایران‌شناسی به‌ریاست ابراهیم پورداوود در آمد. ارتقاء به‌درجه‌ استادیاری و بعد دانشیاری دانشگاه تهران، انتقال به‌دانشکده‌ ادبیات دانشگاه تهران، عضویت در گروه تاریخ و سرانجام ارتقاء به‌درجه استادی در سال ۱۳۵۴ نیز از دیگر اتفاقهای زندگی علمی‌اش بود.
او فهرست کتابهایش به ۵۲ جلد و تعداد مقالاتش به ۲۸۶ رسیده، کتابها و مقالات او نشانه دلبستگی ژرف و عمیقش  به‌تاریخ و دامنه و پیشینه فرهنگ ایرانی است.

برخی از کتابهایش عبارتند از:
فرهنگ گیلکی با مقدمه استاد ابراهیم پورداوود
فرهنگ کرمانی
فرهنگ بهدینان با مقدمه ابراهیم پورداوود
حدود العالم من‌المشرق الی‌المغرب
دیوان امیر پازواری با همکاری محمد داودی
مهمان‌نامه بخارا
جغرافیای اصفهان
فرهنگ سمنانی، سرخه‌ای، لاسگردی، سنگسری، شهمیرزادی
عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات
قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز
تاریخ گیلان و دیلمستان
از آستارا تا استارباد در ۱۰ جلد شامل آثار و بناهای تاریخی گیلان و مازندران و گلستان که هرکدام قریب به ۸۰۰ صفحه‌است
فرهنگ نایینی
تاریخ بدخشان
تاریخ بنادر و جزایر خلیج فارس
سفرنامه گیلان ناصرالدین‌شاه قاجار
جغرافیای تاریخی شمیران

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منوچهر_ستوده، د

#شاهرخ_مسکوب :

🔹افسانه ی #رستم تنها ساخته ی آرزو نیست، واقعیت زندگی در کار است این نیرومند ترین مردان هم در جنگ با سهراب طعم تلخ شکست را می چشد و در نبرد با اسفندیار در می ماند و سرانجام مرگ، که چون زندگی واقعی است، او را در کام خود می کشد.حتی اسفندیار بیمرگ نیز شکار مرگ است. واقعیت ریشه ی این یلان را در دل خود دارد.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
🔹پهلوانان شاهنامه مردان آرزویند که در جهان واقعیت به سر می برند. چنان سربلندند که دست نیافتنی می نمایند، درختهایی راست و سر به آسمان ولی ریشه در خاک و به سبب همین ریشه ها دریافتنی و پذیرفتنی، از جنبه ی زمینی، در زمین، و بر زمین بودن، چون مایند و از جنبه ی آسمانی تبلور آرزو های ما و از هر دو جهت تبلور زندگی . واقعیت و ناگزیر از واقعیت آدمی در آنهاست و از این دیدگاه کمال حقیقتند. اما چنین حقیقتی انعکاس ساده و بی واسطه ی واقعیت نیست.

#جلال_خالقی_مطلق :

در روزگار ما خوشبختانه به‌تدریج بحث برابری زن و مرد مطرح شده است. این امر باعث انتخاب ادبی می‌شود. در شاهنامه زن نقش مهمی را بازی می‌کند. وقتی داستان زال و رودابه را می‌خوانید، با زنی پشت پرده مواجه نمی‌شوید که کسی او را نبیند یا زنان قدرتمندی در شاهنامه حضور دارند مثل گردآفرید و تهمینه و کتایون و منیژه و گردیه و … که در حماسه و تاریخ حضور جدی دارند، حال آنکه ژانر حماسه میدان مردان است. اما وقتی در چنین میدانی شاهدیم که زنان نقشی چنین فعال دارند، جامعه زن ما که نیمی از ما را تشکیل می‌دهد، به آن اقبال نشان می‌دهد. در میان آثار ادبی گذشته، کمتر کتاب یا داستان چنین نقش مهمی به زنان داده است و در این میان تنها می‌توان به ویس و رامین و تا حدودی به خسرو و شیرین نظامی اشاره کرد. بنابراین کشش به‌سوی داستان‌های شاهنامه از این حیث شاید به شکل ناخودآگاه بیشتر می‌شود. طبیعی است که اگر در شاهنامه داستان‌هایی بود که زن‌ها در آن نقش منفی داشتند، زنان امروز خود‌به‌خود به آن اعتراض می‌کردند و به آن اقبال نشان نمی‌دادند.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

هم آنگه یکی اژدها فش درفش
پدید آمد و گشت گیتی بنفش
پس اندر همی راند بهرام گرد
به جنگ از جهان روشنایی ببرد


پی نوشت : درفش اژدها فش متعلق به رستم بوده است که هرمزد شاه در اختیار بهرام چوبینه نهاده بود.

#شاهنامه_فردوسی
پيرايش #دکتر_خالقی

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

تمدنی ناشناخته و قدیمی در ایران که اکثریت ما از آن بیخبریم

تمدنی که مربوط به اولین هاست

مانند : اولین خط جهان اولین کارگاه سفالگری اولین فلز گری
اولین و طولانی ترین دوره شهرنشینی پیش از هخامنشیان است
شهری باستانی معروف به تپه سیلک با قدمتی بیش از هشت هزار سال در نزدیکی کاشان و مربوط به آریایی ها ...
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

🔺قدمت اختراع نوشتن به حدود 3200 سال قبل از میلاد برمی گردد و متعلق به سومریان، مردم باستانی بین النهرین است. این اختراع گذر از دوران ماقبل تاریخ را فراهم کرد. نویسندگی در آن دوران برای موضوعاتی با ماهیت اداری مانند حسابداری، مدیریت بازرگانی و همچنین انتقال سنت هایی را که تا آن زمان همیشه به صورت شفاهی و با اشاره به سنت های جادویی منتقل می شد را ممکن ساخت... لوح های گلی ساخته شده با موادی بود که به آسانی در آن دوران وجود داشت. لوح ها با نی های نازکی که به صورت اریب بریده می شدند حکاکی می‌شدند. پس از حکاکی، لوح ها خشک می شدند تا استحکام بیشتری به آنها بدهند.


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

🔺کشف دومین کتیبه «پهلوی کتابی» از دوره ساسانی در داخل محوطه نقش رستم مرودشت

🔸به گزارش میراث‌باشی؛  دومین کتیبه مربوط به استودانی در درون محوطه نقش رستم و در پشت آرامگاه خشایارشا،توسط دکتر «ابوالحسن نجف‌زاده اتابکی» و همکارانش کشف شد. با اینکه این سنگ‌نوشته به شدت در گذر زمان آسیب دیده، اما خوشبختانه ترجمه آن امکان‌پذیر بوده است.

📍ترجمه‌ای با این متن:

«این دخمک(استودان) مهرگشنسپ انوشه روان(است)؛  بهشت بهرش( نصیبش) باد».

🔸این پژوهشگر و زبان‌شناس توضیح داد: پیش‌تر هم یک سنگ نوشته سنگ گور در همین محوطه نقش رستم کشف کردیم که با همکاری سرکار خانم نجمه ابراهیمی در نشریه «پیام باستان شناس» دانشگاه ابهر به چاپ رسیده است.

🔸اتابکی با بیان این مطلب که بیشتر استودان‌های باقی مانده در فلات ایران از دوره ساسانی در کوهستان‌های دشت مرودشت(اطراف شهر استخر  و نقش رستم) واقع شده‌اند، گفت: این نشان از اهمیت این مکان در نزد ساسانیان به عنوان زادگاه آیینی دارد. از سوی دیگر این مکان به عنوان خاستگاه میهنی و آیینی، مرکز علوم و کتابت، محل اسناد و گنجینه‌های دولتی و تبلوری از قدرت بزرگان و خاندان‌های نژاده در دوره ساسانی تا چندین سده پس از اسلام به شمار می‌رفته است.

🔸او با توضیح این که در دوره ساسانی به طور نسبی، استودان‌ها(استخوان دان‌ها) به «فضاهایی منفرد تاقچه‌ای یا هلالی شکل» گفته می‌شد که در دیواره عمودی صخره‌ها و صخره کنده‌ها ایجاد می‌شدند، تشریح کرد:  هنگامی که استخوان‌های مردگان بوسیله حیوانات درنده و  پرندگان لاشخوار در «دخمه‌های آفتاب» از گوشتِ تن تهی می‌شد، این استخوان‌های آفتاب خورده و پاک شده به مکان‌های مختلف تدفین انتقال داده می‌شد که یکی از این روش‌های تدفین در دوره ساسانی، گذاشتن استخوان‌ها در استودان بود.

🔸به گفته این پژوهشگر شکل‌گیری این شیوه تدفین با فراگیری آموزه‌های زرتشتی در فلات ایران و همگونی دین و دولت رواج یافت که از بُعد سیاسی با تشکیل حکومت فرته داران«نگهبانان آتش» در پارس  و خاندان آتروپات در آذربایجان بعد از دوره هخامنشی به منصه ظهور رسید.

🔸او افزود: این حکومت‌ها که نخستین بارقه‌های دیانت زرتشتی را در جغرافیای سیاسی فلات ایران رقم زدند به تقلید از آرامگاه‌های شاهان بزرگ هخامنشی به رواجِ گوردخمه‌ها و استودان‌هایی سازگار با آموزه های دین زرتشتی در دل کوهستان ها و صخره ها پرداختند.

🔸اتابکی نمونه بارز این گوردخمه‌ها در فارس را گوردخمه«دائو دختر» فهلیان، «گوردخمه فالونک» مرودشت، «آرامگاه ناتمام چاشتخور»، «گوردخمه های آخور رستم و تنگ زندان»، در جنوب تخت جمشید، گوردخمه شرق نقش رستم و در مناطق غربی فلات ایران «گوردخمه های(به اشتباه)منسوب به مادی و در اصل بعد از دوره هخامنشی» همچو «گوردخمه سکاوند»، «قیزقاپان»، «کورخ کیچ»، «دکان داود» و.....اعلام کرد.

🔸اتابکی توضیح داد:قداست و پاکی عنصر خاک در مواجهه با تازش دیو نسو که بر پیکر مرده هجوم می‌آورد و باعث ناپاکی کالبد می‌شد باعث این نگرش شد که پیکر درگذشتگان بهدینان زرتشتی می‌بایست تا حد امکان از این عنصر مقدس(خاک) دور بماند.

‼️به گزارش میراث‌باشی ؛«نَسو» نام دیوی است که بر تنِ مرده می‌تازد و آن را ناپاک می‌کند. این دیو هنگامی که در تن کسی حلول می‌کرد، آن فرد می‌مرد.او ناپاک‌ترین و خطرناک‌ترین دیوها بود. به همین جهت به همان اندازه‌ای که این دیو ناپاک و نجس و خطرناک بود، پیکر مرده هم نجس و خطرناک محسوب می‌شد و هر کس از سه قدمی به مرده‌ای نزدیک‌تر می‌شد، ناپاک شده و لازم بود مراسم دیوزدایی و برشنوم که غسل میت بود درباره‌اش انجام شود تا پاک شود.

🔸اتابکی ادامه داد: با این نگرش، گستره فراوانی از تدفین‌های متداول با آیین زرتشتی از جمله استودان‌ها (که خود نمونه دگرگون و کوچک شده گوردخمه‌ها بودند)، در  برخی از نواحی جنوبی، بویژه در سرزمین پارس شکل گرفتند.

🔸او یادآور شد: برخی از این استودان دارای سنگ نوشته‌هایی به خط پهلویِ کتابی هستند که در اطراف یا کنار آن به نگارش در آمده‌اند.

https://s6.uupload.ir/files/20250410_122534_7dvs.jpg

📷عکس‌ها 🔻🔻


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

تصویری تاریخی از  ‏کهن‌ترین نسخه‌ی خطی پارسی یافت‌شده در ترکیه

قدمت: ۹۰۴ سال

🔹نسخه‌ ارزشمندی از کتاب پارسی «هدایه المتعلمین فی الطب» در زمینه‌ی پزشکی، اثر «ابوبکر اخوینی بخاری» که در سال ۱۱۱۶ م و در زمان سلجوقیان روم توسط کاتبی به نام شریف رونویسی و به ضیاالدین غازی، امیر سلجوقی تقدیم شده است.

🔹‏این نسخه‌ی خطی ارزشمند هم‌اکنون به شماره‌ی بایگانی ۳۶۴۶ در بخش نسخ خطی کتابخانه‌ی فاتح شهر آنکارا نگهداری می‌شود.


🔹‏تقریبا هر دانش‌آموز نوجوانی در ایران می‌تواند با صرف کمی زمان این متن پارسی با قدمت ۹۰۴ سال را بخواند و بفهمد.

🔹برای یک ملت داشتن پیوستگی زبانی و فرهنگی به این شکل، در دنیا بسیار نادر است.

🔹ارزش این میراث ارزشمند نیاکانمان را بیشتر بدانیم و در پاسداری از آن کوشا باشیم.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

‍ ‍ ‍☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۳ فروردین سالروز درگذشت شاهرخ مِسکوب

(زاده ۲۰ دی ۱۳۰۴ بابل– درگذشته  ۲۳ فروردین ۱۳۸۴ فرانسه) نویسنده، مترجم، پژوهشگر و شاهنامه‌پژوه

او در رشته حقوق دانشگاه تهران تحصیل کرد و زبان فرانسه نیز آموخت و در روزنامه «قیام ایران» به تفسیر اخبار خارجی پرداخت که این نخستین کار نویسندگی‌اش بود.
گرایش سیاسی چپی او باعث شد که در سال ۱۳۳۰ به مدت یک ماه در آبادان زندان شود. یک بار دیگر در اسفند سال ۱۳۳۳ و چند ماه پس از واقعه ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ دوباره دستگیر شد و تا اردیبهشت سال ۱۳۳۶ در زندان ماند.
او نخستین نوشته‌هایش را در سال ۱۳۲۶ با عنوان تفسیر اخبار خارجی در روزنامه قیام ایران به چاپ رساند.
در روزهای پس از انقلاب زمانی که دانست نوشتن و انتشار عقایدش امکان‌پذیر نیست، ایران را ترک کرد و در مدرسه مطالعات اسلامی پاریس مشغول به کار شد. او پس از تعطیلی مدرسه دیگر ممر درآمدی نداشت و ناگزیر در عکاسی خواهرزاده‌اش مشغول به کار شد.
                            
تألیفات:
مقدمه‌ای بر رستم و اسفندیار، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ اول: ۱۳۴۲.
سوگ سیاوش: در مرگ و رستاخیز، تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ اول: ۱۳۵۰.
در کوی دوست، تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ اول: ۱۳۵۷.
مسافرنامه، (با نام مستعارش. البرزی)، آمریکا: نشر مطالعات ایرانی، چاپ اول: ۱۳۶۲.
ملیت و زبان: نقش دیوان، دین و عرفان در نثر فارسی، رم: انتشارات فردوسی، چاپ اول: ۱۳۶۲ تجدید چاپ، پاریس: انتشارات خاوران ۱۳۶۸ چاپ ایران، هویت ایرانی و زبان فارسی، تهران: ب‍اغ آی‍ن‍ه‏ ‏ ۱۳۷۳ تجدید چاپ، تهران: انتشارات فرزان روز ۱۳۷۹.
گفت‌وگو در باغ، تهران: نشر باغ آینه، چاپ اول: ۱۳۷۰ تجدید چاپ: تهران: انتشارات فرهنگ جاوید ۱۳۹۴.
چند گفتار در فرهنگ ایران، تهران: نشر زنده‌رود، چاپ اول: ۱۳۷۱ تجدید چاپ با عنوان شکاریم یک سر همه پیش مرگ: جستارها، گفتارها و نوشتارها، تهران: نشرنی ۱۳۹۱.
درباره جهاد و شهادت (با نام مستعار کسری احمدی) پاریس: انتشارات خاوران، چاپ اول: ۱۳۷۱.
داستان ادبیات و سرگذشت اجتماع، تهران: انتشارات فرزان روز، چاپ اول: ۱۳۷۳.
خواب و خاموشی، لندن: دفتر خاک، چاپ اول: ۱۹۹۴؛ تجدید چاپ به‌همراه اضافات و با عنوان در سوگ و عشق یاران، با مقدمهٔ حسن کامشاد، لندن: اچ اند اس مدیا‏ ۲۰۱۴ چاپ ایران، تهران: انتشارات فرهنگ جاوید ۱۳۹۷.
درباره سیاست و فرهنگ: گفت‌وگوی علی بنوعزیزی با شاهرخ مسکوب، پاریس: انتشارات خاوران، چاپ اول: ۱۳۷۳؛ چاپ ایران به‌همراه اضافات و با عنوان ک‍ارن‍ام‍ه ن‍ات‍م‍ام: درب‍اره س‍ی‍اس‍ت و ف‍ره‍ن‍گ، تهران: انتشارات نیلوفر، ۱۳۷۸.
شاهرخ مسکوب: کسروی از خرد آغاز می‌کند و می‌رسد به بی‌خردی
تن پهلوان و روان خردمند، تهران: انتشارات طرح نو، چاپ اول: ۱۳۷۴ تجدید چاپ، تهران: انتشارات فرهنگ جاوید، ۱۳۹۷.
سفر در خواب، پاریس: انتشارات خاوران، چاپ اول: ۱۳۷۷ چاپ ایران، تهران: انتشارات فرهنگ جاوید، ۱۳۹۵.
روزها در راه، پاریس: انتشارات خاوران، چاپ اول: ۱۳۷۹.
کتاب مرتضی کیوان، به کوشش شاهرخ مسکوب، تهران: انتشارات کتاب نادر: ۱۳۸۲.

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#شاهرخ_مسکوب، د

‍ 🔺کاشف معادن سنگ هخامنشی کاخ آپادانا  کیست؟

🔸 به گزارش میراث باشی؛ روز پیش خبری از سوی پژوهشگاه میراث فرهنگی منتشر شد که اعلام می‌کرد معادن هخامنشی که سنگ آنها برای ساخت کاخ آپادانا به کار رفته کشف شد.

🔸اما کاشف این معادن کیست؟#محمد_حیدری نویسنده، مترجم و شاعر اهل آبدانان پژوهشگر فرهنگ فُلکلور(عامیانه) و مطالعات مردم‌شناسی و میراث‌فرهنگی ناملموس است که سالها در خصوص فرهنگ و هنر بومی و زبان مناطق جنوب استان ایلام به مطالعه میدانی و تحقیق  پرداخته است.

🔸کشف معادن سنگ بکار رفته در ساخت کاخ آپادانا شوش، دستاورد جدید او است که طی چند سال مطالعه و بررسی میدانی صورت گرفت، که در نهایت با همکاری پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و هیات باستان‌شناسی اعزامی منجر به نتیجه نهایی شد و به پرسش دوهزار ساله کتیبه داریوش در خصوص محل استخراج سنگهای ستون کاخ آپادانا، یعنی «ابیرادوش» پاسخ داد.

🔸از جمله تالیفات وی فرهنگ لغت ساریژ است که در مدت ۲۰ سال ده‌هزار واژه کردی مناطق جنوب استان ایلام را گردآوری کرده است. همچنین ترجمه مجموعه داستان کوتاه از طیب صالح نویسنده شهیر سودانی و چندین مجموعه شعر و مقالات متعدد از دیگر تالیفات وی بشمار می‌روند.

🔸محمد حیدری دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات عربی است و در حال حاضر به عنوان معلم در آموزش و پرورش شهرستان آبدانان‌ مشغول به فعالیت است. همچنین با تأسیس و مدیریت باشگاه کوهنوردی بنار، بستری سازنده برای ترویج و آموزش کوه‌نوردی به نسل‌های پایه و علاقمندان به این ورزش در سطح شهرستان آبدانان مهیا کرده است.

▫️با سپاس از دکتر #حجت_مرادخانی جهت اطلاع رسانی

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

🇮🇷 کشف معادن گمشدۀ هخامنشی در غرب ایران

🔹 رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی:

🔺️ بیش از دو هزار سال بود که منبع اصلی سنگ‌های کاخ داریوش بزرگ در شهر باستانی شوش مشخص نبود.

🔺️ اکنون این معادن گمشدۀ هخامنشی توسط باستان‌شناسان ایرانی در آبدانان استان ایلام شناسایی شده است.

🔺️ کشف معادن گمشده هخامنشی پنجره‌ای نو به فرایندهای ساخت و تأمین مصالح در امپراطوری هخامنشی می‌گشاید.

🔺️ این کشف می‌تواند الهام‌بخش بازنگری در شبکه‌های حمل و نقل، مدیریت منابع و فناوری‌های سنگتراشی دوران باستان در ایران و سراسر جهان باشد.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

🔸آرامگاه فردوسی، فقط آرامگاه فردوسی نیست!

🔹به گزارش #خراسان_آنلاین طبق آمار در نوروز امسال، آرامگاه فردوسی در صدر فهرست پربازدیدترین اماکن تاریخی و فرهنگی استان قرار گرفت.

🔹شاید خیلی‌ها تصور کنند که در آرامگاه فردوسی به جز مقبره این شاعر بزرگ، خبر دیگری نیست.

🔹در این ویدئو سری زدیم به این مجموعه تاریخی تا با قسمت‌های مختلف آن بیشتر آشنا شویم.


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

‍ 🔻قالی پازیریک قدیمی‌ترین فرش جهان است که در سال‌های ۱۳۲۶ تا ۱۳۲۸ خورشیدی (۱۹۴۹–۱۹۴۷) توسط سرگی رودنکو، باستان‌شناس روسی در درهٔ پازیریک واقع در ابتدای رشته‌کوه‌های آلتای در محدودهٔ کشور روسیه، در کنار اشیاء باستانی مشهوری مانند گلدان چوبی، مومیایی دوید و نقش اسب سواری به همراه آثاری دیگر در گور یخ‌زدهٔ یکی از فرمانروایان سکایی کشف شد

🔻قالی پازیریک یک قالی پشمی با رنگ‌های زنده است. این فرش چهارگوش تقریباً مربع بوده و ابعاد آن ۱٫۹۸ در ۱٫۸۹ متر است. نقش‌هایی که در آن دیده می‌شود شامل تصویر سوارکاران، آهوهای در حال چرا کردن و جانوران افسانه‌ای با سر عقاب و بدن شیر است و حاشیه‌ای گل‌دار دارد.

🔻برای مورخان این زمینه قابل تصور نبود که بافته‌ای از حدود چهارصد سال پیش از میلاد به‌دست آید که تا این حد کامل و پیشرفته و از نظر فنون بافت و حتی نقشه در ردیف بافته‌های امروز باشد، همچنین آن‌ها نمی‌توانستند تصور کنند که ممکن است فنی چنین پیشرفته در مراکز متمدن که مورد توقع آن‌ها بود، یعنی بین‌النهرین، یونان یا مصر پیدا نشود و از گور پادشاهی سکایی بیرون آید.

🔻سرگی رودنکو کاشف این قالیچه، پس از بررسی ساختار فرش و نگاره‌های آن متوجهٔ شباهت زیاد نقش‌مایه‌های این فرش با نقش برجسته‌های تخت جمشید شد؛ «تخت جمشید را به یاد می‌آورد.» بیشتر پژوهشگران این قالی را به‌طور قطع از دست‌بافت‌های زمان هخامنشیان می‌دانند. اما همچنان دربارهٔ تاریخچهٔ این فرش نظریه‌های متفاوتی ارائه شده است.

🔻برخی از پژوهشگران، پازیریک را به مادها و پارس‌ها نسبت می‌دهند و نظریه‌های متفاوتی در رابطه با تاریخ دقیق فرش صادر می‌کنند.

🔻مردمان فرهنگ پازیریک عشایر اسب سوار استپ بودند و برخی ممکن است از طریق بازرگانی اسب با تجار در ایران، هند و چین ثروت زیادی به دست آورده باشند. این ثروت‌ها در مجموعه وسیعی از یافته‌های مقبره‌های پازیریک مشهود است که شامل نمونه‌های کمیاب بسیاری مانند آویزهای نمدی، ابریشم چینی، اسب‌های تزئین شده با تزئینات استادانه و سایر ابزارها است. این یافته‌ها زمانی که آب به داخل مقبره‌ها در دوران باستان نفوذ کرد و یخ زد و وسایل دفن را در یخ محصور کرد، حفظ شدند که تا زمان حفاری‌شان در یخ‌های همیشه منجمد باقی ماندند.

#ارمیتاژ #ایران #روسیه #سفر #گردشگری

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi