This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
.
نخستین روز اردیبهشت» یادروز سعدی می‌باشد.
«به روایتی، سعدی گلستان و بوستان را در اردیبهشت‌ماه سالهای ۶۵۵ و ۶۵۶ هجری سروده است. چنان‌که در دیباچه گلستان آمده است: «در فصل ربیع که صولت برد آرمیده بود و ایام دولت ورد رسیده». در همین دیباچه، سعدی بیت الهام‌بخش «اول اردیبهشت‌ماه جلالی» را نیز آورده است.
#شیراز #سعدی
💎
🆔 @maneshparsi
نخستین روز اردیبهشت» یادروز سعدی می‌باشد.
«به روایتی، سعدی گلستان و بوستان را در اردیبهشت‌ماه سالهای ۶۵۵ و ۶۵۶ هجری سروده است. چنان‌که در دیباچه گلستان آمده است: «در فصل ربیع که صولت برد آرمیده بود و ایام دولت ورد رسیده». در همین دیباچه، سعدی بیت الهام‌بخش «اول اردیبهشت‌ماه جلالی» را نیز آورده است.
#شیراز #سعدی
💎
🆔 @maneshparsi
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱ اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی
(زاده سال ۵۸۵ یا ۶۰۶ شیراز -- درگذشته سال ۶۷۱ یا ۶۹۱ شیراز) سخن‌سرای قرن هفتم
او در کودکی با علاقه زیاد به مکتب رفت و مقدمات علوم را آموخت و هنگام نوجوانی به‌پژوهش دانش علاقه فراوانی نشان داد.
اوضاع نابسامان ایران در پایان دوران سلطان محمدخوارزمشاه و به‌خصوص حمله سلطان غیاث‌الدین، برادر جلال‌الدین خوارزمشاه به‌شیراز، سعدی را که هوایی جز کسب دانش در سر نداشت برآن داشت دیار خود را ترک کند.
او به مدرسه نظامیه بغداد رفت و در آنجا از آموزه‌های امام محمد غزالی بیشترین تأثیر را پذیرفت (سعدی در گلستان، غزالی را «امام مرشد» می‌نامد). غیر از نظامیه، سعدی در مجلس درس استادان دیگری از قبیل شهاب‌الدین سهروردی نیز حضور یافت و در عرفان از او تأثیر گرفت. وی پس از پایان تحصیل در بغداد، به‌سفرهای متنوعی پرداخت که به بسیاری از این سفرها در آثارش اشاره کرده است.
در این که او از چه سرزمین‌هایی دیدن کرده، میان پژوهندگان اختلاف نظر وجود دارد و به حکایات خود سعدی هم نمی‌توان چندان اعتماد کرد و به‌نظر می‌رسد که بعضی از این سفرها داستان‌پردازی باشد. زیرا بسیاری از آنها پایه نمادین و اخلاقی دارند نه واقعی. مسلم است که شاعر به‌عراق، شام و حجاز سفر کرده است و شاید از هندوستان، ترکستان، آسیای صغیر، غزنه، آذربایجان، فلسطین، چین، یمن و آفریقای شمالی هم دیدار کرده باشد.
سعدی در حدود ۶۵۵ قمری به شیراز بازگشت و در خانقاه ابوعبداله بن‌خفیف مجاور ابوبکربن سعد زنگی بود که برای جلوگیری از هجوم مغولان به فارس، به آنان خراج می‌داد و یک سال بعد به‌فتح بغداد به‌دست مغولان به آنان کمک کرد.
در دوران ابوبکربن سعدبن زنگی شیراز پناهگاه دانشمندانی شده بود که از دم تیغ تاتار جان سالم بدر برده بودند. در دوران وی سعدی مقامی ارجمند در دربار به‌دست آورده بود. در آن زمان ولیعهد مظفرالدین ابوبکر به نام سعدبن ابوبکر که تخلص سعدی هم از نام او است به سعدی ارادت بسیار داشت.
سعدی به پاس مهربانی‌های شاه، سرودن بوستان را در سال ۶۵۵ آغاز کرد و آن را در ده باب به نام اتابک ابوبکر بن سعدبن زنگی در قالب مثنوی سرود. هنوز یک سال از تدوین بوستان نگذشته بود که در بهار سال ۶۵۶ دومین اثرش گلستان را بنام ولیعهد سعدبن ابوبکربن زنگی نگاشت.
وی در خانقاهی که اکنون آرامگاه اوست در ۴ کیلومتری شمال شرقی شیراز، در دامنه کوه فهندژ، در انتهای خیابان بوستان و در کنار باغ دلگشا اقامت داشت. این مکان در ابتدا خانقاه شیخ بوده که وی اواخر عمرش را در آنجا می‌گذراند. برای اولین بار در قرن هفتم توسط خواجه شمس‌الدین محمد صاحب‌دیوانی وزیر معروف آباقاخان، مقبره‌ای بر فراز قبر سعدی ساخته شد.
بنای اکنون آرامگاه سعدی از طرف انجمن آثارملی در سال ۱۳۳۱ شمسی با تلفیقی از معماری قدیم و جدید ایرانی در میان عمارتی هشت ضلعی با سقفی بلند و کاشیکاری ساخته شد.
آثار منظوم و منثور سعدی که به‌جا مانده است، عبارتند از: بوستان، گلستان، دیوان اشعار، رسائل نثر، هزلیات.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سعدی
۱ اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی
(زاده سال ۵۸۵ یا ۶۰۶ شیراز -- درگذشته سال ۶۷۱ یا ۶۹۱ شیراز) سخن‌سرای قرن هفتم
او در کودکی با علاقه زیاد به مکتب رفت و مقدمات علوم را آموخت و هنگام نوجوانی به‌پژوهش دانش علاقه فراوانی نشان داد.
اوضاع نابسامان ایران در پایان دوران سلطان محمدخوارزمشاه و به‌خصوص حمله سلطان غیاث‌الدین، برادر جلال‌الدین خوارزمشاه به‌شیراز، سعدی را که هوایی جز کسب دانش در سر نداشت برآن داشت دیار خود را ترک کند.
او به مدرسه نظامیه بغداد رفت و در آنجا از آموزه‌های امام محمد غزالی بیشترین تأثیر را پذیرفت (سعدی در گلستان، غزالی را «امام مرشد» می‌نامد). غیر از نظامیه، سعدی در مجلس درس استادان دیگری از قبیل شهاب‌الدین سهروردی نیز حضور یافت و در عرفان از او تأثیر گرفت. وی پس از پایان تحصیل در بغداد، به‌سفرهای متنوعی پرداخت که به بسیاری از این سفرها در آثارش اشاره کرده است.
در این که او از چه سرزمین‌هایی دیدن کرده، میان پژوهندگان اختلاف نظر وجود دارد و به حکایات خود سعدی هم نمی‌توان چندان اعتماد کرد و به‌نظر می‌رسد که بعضی از این سفرها داستان‌پردازی باشد. زیرا بسیاری از آنها پایه نمادین و اخلاقی دارند نه واقعی. مسلم است که شاعر به‌عراق، شام و حجاز سفر کرده است و شاید از هندوستان، ترکستان، آسیای صغیر، غزنه، آذربایجان، فلسطین، چین، یمن و آفریقای شمالی هم دیدار کرده باشد.
سعدی در حدود ۶۵۵ قمری به شیراز بازگشت و در خانقاه ابوعبداله بن‌خفیف مجاور ابوبکربن سعد زنگی بود که برای جلوگیری از هجوم مغولان به فارس، به آنان خراج می‌داد و یک سال بعد به‌فتح بغداد به‌دست مغولان به آنان کمک کرد.
در دوران ابوبکربن سعدبن زنگی شیراز پناهگاه دانشمندانی شده بود که از دم تیغ تاتار جان سالم بدر برده بودند. در دوران وی سعدی مقامی ارجمند در دربار به‌دست آورده بود. در آن زمان ولیعهد مظفرالدین ابوبکر به نام سعدبن ابوبکر که تخلص سعدی هم از نام او است به سعدی ارادت بسیار داشت.
سعدی به پاس مهربانی‌های شاه، سرودن بوستان را در سال ۶۵۵ آغاز کرد و آن را در ده باب به نام اتابک ابوبکر بن سعدبن زنگی در قالب مثنوی سرود. هنوز یک سال از تدوین بوستان نگذشته بود که در بهار سال ۶۵۶ دومین اثرش گلستان را بنام ولیعهد سعدبن ابوبکربن زنگی نگاشت.
وی در خانقاهی که اکنون آرامگاه اوست در ۴ کیلومتری شمال شرقی شیراز، در دامنه کوه فهندژ، در انتهای خیابان بوستان و در کنار باغ دلگشا اقامت داشت. این مکان در ابتدا خانقاه شیخ بوده که وی اواخر عمرش را در آنجا می‌گذراند. برای اولین بار در قرن هفتم توسط خواجه شمس‌الدین محمد صاحب‌دیوانی وزیر معروف آباقاخان، مقبره‌ای بر فراز قبر سعدی ساخته شد.
بنای اکنون آرامگاه سعدی از طرف انجمن آثارملی در سال ۱۳۳۱ شمسی با تلفیقی از معماری قدیم و جدید ایرانی در میان عمارتی هشت ضلعی با سقفی بلند و کاشیکاری ساخته شد.
آثار منظوم و منثور سعدی که به‌جا مانده است، عبارتند از: بوستان، گلستان، دیوان اشعار، رسائل نثر، هزلیات.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سعدی
Telegram
attach 📎
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۱ اردیبهشت سالروز درگذشت سهراب سپهری
(زاده ۱۵ مهر ۱۳۰۷ کاشان -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ تهران) شاعر، نویسنده و نقاش
او نوه میرزا نصراله سپهری، نخستین رئیس تلگرافخانه کاشان بود و پدرش «اسداله» و مادرش «ماه‌جبین» نام داشتند که هر دو اهل هنر و شعر بودند.
وی فارغ‌التحصیل دانشسرای مقدماتی بود و از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران نیز فارغ‌التحصیل شد و نشان درجه اول علمی گرفت. در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعه شعر نیمایی را به‌نام "مرگ رنگ" انتشار داد و دومین مجموعه شعرش "زندگی خوابها" بود. او در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت کرد و در آذر ۱۳۳۳ در اداره کل هنرهای زیبا "فرهنگ و هنر" در بخش موزه‌ها مشغول شد و در هنرستان‌های هنرهای زیبا نیز به‌تدریس پرداخت.
وی به فرهنگ مشرق زمین علاقه خاصی داشت و به هندوستان، پاکستان، افغانستان، چین و ژاپن رفت و مدتی در ژاپن زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا فراگرفت. همچنین به‌شعر کهن سایر زبان‌ها نیز علاقه داشت؛ از این رو ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی را انجام داد.
در امرداد ۱۳۳۶ از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به‌پاریس و لندن رفت و در مدرسه هنرهای زیبای پاریس در رشته لیتوگرافی نام‌نویسی کرد. در دورانی که به اتفاق حسین زنده‌رودی در پاریس بود، بورس تحصیلی‌اش قطع شد و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامه نقاشی، مجبور به‌کار شد و برای پاک کردن شیشه آپارتمان‌ها، گاهی از ساختمان‌های بیست طبقه آویزان میشد.
او همچنین کارهای هنری‌اش را در نمایشگاه‌ها به معرض نمایش می‌گذاشت و حضور در نمایشگاه‌های نقاشی تا پایان زندگی‌اش ادامه داشت. مدتی در سال ۱۳۳۷ در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری مشغول به‌کار شد و از مهر ۱۳۴۰ نیز شروع به‌تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران کرد.
در سال ۱۳۴۱ از کلیه مشاغل دولتی کناره‌گیری کرد و با حضور فعال‌تر در زمینه شعر و نقاشی، آثار بیشتری آفرید و راه خویش را پیدا کرد. وی با سفر به کشورهای مختلف، ضمن آشنایی با فرهنگ و هنرشان نمایشگاه‌های بیشتری را برگزار کرد.
برخی از کتاب‌های او، اینها هستند: «تا انتها حضور» «سهراب مرغ مهاجر» و «هنوز در سفرم» «بیدل، سپهری و سبک هندی» «تفسیر حجم سبز» «حافظ پدر، سهراب سپهری پسر، حافظان کنگره»، «نیلوفر خاموش: نظری به‌شعر سهراب سپهری» و «نگاهی به سهراب سپهری».
سهراب سپهری در سال ۱۳۵۸ برای درمان به انگلستان رفت، اما بیماری‌اش بسیار پیشرفت کرده بود و ناکام از درمان به‌تهران بازگشت و مدتی بعد درگذشت.
آرامگاه وی در روستای مشهد اردهال واقع در اطراف کاشان است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سهراب_سپهری، د
۱ اردیبهشت سالروز درگذشت سهراب سپهری
(زاده ۱۵ مهر ۱۳۰۷ کاشان -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ تهران) شاعر، نویسنده و نقاش
او نوه میرزا نصراله سپهری، نخستین رئیس تلگرافخانه کاشان بود و پدرش «اسداله» و مادرش «ماه‌جبین» نام داشتند که هر دو اهل هنر و شعر بودند.
وی فارغ‌التحصیل دانشسرای مقدماتی بود و از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران نیز فارغ‌التحصیل شد و نشان درجه اول علمی گرفت. در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعه شعر نیمایی را به‌نام "مرگ رنگ" انتشار داد و دومین مجموعه شعرش "زندگی خوابها" بود. او در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت کرد و در آذر ۱۳۳۳ در اداره کل هنرهای زیبا "فرهنگ و هنر" در بخش موزه‌ها مشغول شد و در هنرستان‌های هنرهای زیبا نیز به‌تدریس پرداخت.
وی به فرهنگ مشرق زمین علاقه خاصی داشت و به هندوستان، پاکستان، افغانستان، چین و ژاپن رفت و مدتی در ژاپن زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا فراگرفت. همچنین به‌شعر کهن سایر زبان‌ها نیز علاقه داشت؛ از این رو ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی را انجام داد.
در امرداد ۱۳۳۶ از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به‌پاریس و لندن رفت و در مدرسه هنرهای زیبای پاریس در رشته لیتوگرافی نام‌نویسی کرد. در دورانی که به اتفاق حسین زنده‌رودی در پاریس بود، بورس تحصیلی‌اش قطع شد و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامه نقاشی، مجبور به‌کار شد و برای پاک کردن شیشه آپارتمان‌ها، گاهی از ساختمان‌های بیست طبقه آویزان میشد.
او همچنین کارهای هنری‌اش را در نمایشگاه‌ها به معرض نمایش می‌گذاشت و حضور در نمایشگاه‌های نقاشی تا پایان زندگی‌اش ادامه داشت. مدتی در سال ۱۳۳۷ در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری مشغول به‌کار شد و از مهر ۱۳۴۰ نیز شروع به‌تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران کرد.
در سال ۱۳۴۱ از کلیه مشاغل دولتی کناره‌گیری کرد و با حضور فعال‌تر در زمینه شعر و نقاشی، آثار بیشتری آفرید و راه خویش را پیدا کرد. وی با سفر به کشورهای مختلف، ضمن آشنایی با فرهنگ و هنرشان نمایشگاه‌های بیشتری را برگزار کرد.
برخی از کتاب‌های او، اینها هستند: «تا انتها حضور» «سهراب مرغ مهاجر» و «هنوز در سفرم» «بیدل، سپهری و سبک هندی» «تفسیر حجم سبز» «حافظ پدر، سهراب سپهری پسر، حافظان کنگره»، «نیلوفر خاموش: نظری به‌شعر سهراب سپهری» و «نگاهی به سهراب سپهری».
سهراب سپهری در سال ۱۳۵۸ برای درمان به انگلستان رفت، اما بیماری‌اش بسیار پیشرفت کرده بود و ناکام از درمان به‌تهران بازگشت و مدتی بعد درگذشت.
آرامگاه وی در روستای مشهد اردهال واقع در اطراف کاشان است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سهراب_سپهری، د
Telegram
attach 📎
👍1
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱ اردیبهشت سالروز درگذشت جهانشاه درخشانی
(زاده ۴ اردیبهشت ۱۳۲۳ تهران -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۹۰ آلمان) معمار، ایران‌شناس و تاریخ‌پژوه
او در ۱۸ سالگی برای تحصیل در رشته مهندسی معماری و شهرسازی رهسپار آلمان شد و در ۲۴ سالگی از دانشگاه اشتوتگارت فوق‌لیسانس گرفت و در بازگشت به میهن در سازمان تحقیقات مسکن مشغول شد. از کارهای برجسته‌اش ارائه طرحی برای ساختن خانه‌های پایدار در برابر زمین‌لرزه در یکی از روستاهای نزدیک تهران بود که این طرح با همکاری روستاییان اجرا شد و مورد توجه قرارگرفت، اما متأسفانه دنبال نشد.
وی بسیار علاقه‌مند به موسیقی کلاسیک بود که به شناخت علمی موسیقی انجامیده بود و در سال ۱۳۸۶ به همراهی شاهین فرهت اثری به نام شناخت موسیقی کلاسیک در ۵ "سی‌دی" منتشر کرد. این کار در سال ۱۳۵۸ در سه کاست به تهیه‌کنندگی او به منظور شناسایی موسیقی کلاسیک در دسترس عموم قرارگرفت.
او در اوایل سال ۱۳۶۰ به آلمان بازگشت و این بار استعدادش را در رشته طراحی نرم‌افزار کامپیوتر نشان داد و برنامه‌ای در زمینه صنایع نساجی نوشت که در آلمان و چند کشور اروپایی دیگر کاربرد فراوانی یافت. در سال ۱۳۶۸ پژوهشی سترگ را درباره آریاییان و خاستگاهشان آغاز کرد و در سالهای ۱۳۷۴ و ۱۳۷۷ در این زمینه، نظریه‌ای نو به زبان آلمانی ارائه کرد که خاستگاه آریاییان را در خود فلات ایران نشان می‌داد. در سال ۱۳۷۷ (۱۹۹۸ میلادی) کتاب آریاییان در منابع کهن خاور نزدیک در سومین و دومین هزاره پیش از میلاد را به زبان آلمانی اما در تهران چاپ کرد. او علاقه داشت کارهایش در ایران بهچاپ برسند و بر این باور بود که در صورت چاپ در اروپا حتی با وجود نویسنده‌ای ایرانی، کار به عنوان اثری اروپایی در نظر گرفته خواهد شد. همواره علاقه داشت که کانون مطالعات ایران‌شناختی به سرزمین ایران منتقل شود. در سال ۱۳۷۶ در همایشی در دانشگاه سیدنی استرالیا و با حضور ایران‌شناسان برجسته‌ای همچون ریچارد فرای و گرهارد مولر، نظریه‌اش را ارائه داد و شگفتی شرکت‌کنندگان را برانگیخت.
از سال ۱۳۷۸ با بنیاد فرهنگ کاشان همکاری‌اش را آغاز کرد و همزمان تحصیلاتش را در رشته تاریخ و با تمرکز بر تاریخ خاور باستان در دانشگاه دولتی ایروان پی گرفت و در سال ۱۳۸۰ با موفقیت از پایان‌نامه‌اش دفاع کرد. با پشتیبانی این بنیاد پژوهش را ادامه داد و حاصل کار را در اسفندماه سال ۱۳۸۲ در کتاب دوجلدی آریاییان، مردم کاشی، اَمَرد، پارس و دیگر ایرانیان به عنوان جلدهای سوم و چهارم دانشنامه کاشان منتشر کرد. این کتاب در حال ترجمه به زبان انگلیسی در بنیاد فرهنگ کاشان است.
آریاییان، مردم کاشی، اَمَرد، پارس و دیگر ایرانیانhttps://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%87_%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%B4%D8%A7%D9%86%DB%8C
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جهانشاه_درخشانی، د
۱ اردیبهشت سالروز درگذشت جهانشاه درخشانی
(زاده ۴ اردیبهشت ۱۳۲۳ تهران -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۹۰ آلمان) معمار، ایران‌شناس و تاریخ‌پژوه
او در ۱۸ سالگی برای تحصیل در رشته مهندسی معماری و شهرسازی رهسپار آلمان شد و در ۲۴ سالگی از دانشگاه اشتوتگارت فوق‌لیسانس گرفت و در بازگشت به میهن در سازمان تحقیقات مسکن مشغول شد. از کارهای برجسته‌اش ارائه طرحی برای ساختن خانه‌های پایدار در برابر زمین‌لرزه در یکی از روستاهای نزدیک تهران بود که این طرح با همکاری روستاییان اجرا شد و مورد توجه قرارگرفت، اما متأسفانه دنبال نشد.
وی بسیار علاقه‌مند به موسیقی کلاسیک بود که به شناخت علمی موسیقی انجامیده بود و در سال ۱۳۸۶ به همراهی شاهین فرهت اثری به نام شناخت موسیقی کلاسیک در ۵ "سی‌دی" منتشر کرد. این کار در سال ۱۳۵۸ در سه کاست به تهیه‌کنندگی او به منظور شناسایی موسیقی کلاسیک در دسترس عموم قرارگرفت.
او در اوایل سال ۱۳۶۰ به آلمان بازگشت و این بار استعدادش را در رشته طراحی نرم‌افزار کامپیوتر نشان داد و برنامه‌ای در زمینه صنایع نساجی نوشت که در آلمان و چند کشور اروپایی دیگر کاربرد فراوانی یافت. در سال ۱۳۶۸ پژوهشی سترگ را درباره آریاییان و خاستگاهشان آغاز کرد و در سالهای ۱۳۷۴ و ۱۳۷۷ در این زمینه، نظریه‌ای نو به زبان آلمانی ارائه کرد که خاستگاه آریاییان را در خود فلات ایران نشان می‌داد. در سال ۱۳۷۷ (۱۹۹۸ میلادی) کتاب آریاییان در منابع کهن خاور نزدیک در سومین و دومین هزاره پیش از میلاد را به زبان آلمانی اما در تهران چاپ کرد. او علاقه داشت کارهایش در ایران بهچاپ برسند و بر این باور بود که در صورت چاپ در اروپا حتی با وجود نویسنده‌ای ایرانی، کار به عنوان اثری اروپایی در نظر گرفته خواهد شد. همواره علاقه داشت که کانون مطالعات ایران‌شناختی به سرزمین ایران منتقل شود. در سال ۱۳۷۶ در همایشی در دانشگاه سیدنی استرالیا و با حضور ایران‌شناسان برجسته‌ای همچون ریچارد فرای و گرهارد مولر، نظریه‌اش را ارائه داد و شگفتی شرکت‌کنندگان را برانگیخت.
از سال ۱۳۷۸ با بنیاد فرهنگ کاشان همکاری‌اش را آغاز کرد و همزمان تحصیلاتش را در رشته تاریخ و با تمرکز بر تاریخ خاور باستان در دانشگاه دولتی ایروان پی گرفت و در سال ۱۳۸۰ با موفقیت از پایان‌نامه‌اش دفاع کرد. با پشتیبانی این بنیاد پژوهش را ادامه داد و حاصل کار را در اسفندماه سال ۱۳۸۲ در کتاب دوجلدی آریاییان، مردم کاشی، اَمَرد، پارس و دیگر ایرانیان به عنوان جلدهای سوم و چهارم دانشنامه کاشان منتشر کرد. این کتاب در حال ترجمه به زبان انگلیسی در بنیاد فرهنگ کاشان است.
آریاییان، مردم کاشی، اَمَرد، پارس و دیگر ایرانیانhttps://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%87_%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%B4%D8%A7%D9%86%DB%8C
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جهانشاه_درخشانی، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱ اردیبهشت سالروز درگذشت ملک‌الشعرای بهار
(زاده ۱۶ آبان ۱۲۶۵ مشهد -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۳۰ تهران) شاعر، نویسنده، پژوهشگر و سیاستمدار
او تحصیلاتش را در مکتبخانه آغاز کرد و در سال ۱۲۷۲ نزد پدرش، میرزامحمدکاظم صبوری، با شاهنامه آشنا شد و نخستین شعرش را به شیوه شاهنامه سرود و از پدرش جایزه گرفت.
در سال ۱۲۸۳ با درگذشت پدر، لقب پدرش - ملک‌الشعرایی آستان قدس- را از مظفرالدین شاه دریافت کرد.
وی مدتی عضو شورایعالی معارف بود و در چند دوره به نمایندگی مجلس نیز انتخاب شد و در کابینه قوام‌السلطنه در سال ۱۳۲۴ وزیر فرهنگ شد.
همچنین به ریاست او در تهران «جمعیت ایرانی هواداران صلح» تشکیل شد و با وزارت فرهنگ نیز قراردادی برای تألیف کتاب «سبک شناسی شعر فارسی» بست که با بیماری‌اش ناتمام ماند.
او قصیده «جغد جنگ» را در ستایش صلح سرود.
آرامگاه وی در گورستان ظهیر‌الدوله است.
آثار
کتاب‌ها :
احوال فردوسی
تاریخ تطور شعر فارسی
تاریخ مختصر احزاب سیاسی
چهارخطابه
دستور پنج استاد
دیوان اشعار
زندگانی مانی
سبک شناسی
شعر در ایران
قبر امام رضا (ع)
فردوسی نامه
یادگار زریران
تصحیح‌ها:
تاریخ بلعمی
تاریخ سیستان
رساله نفس
شاهنامه فردوسی
مجمل‌التواریخ و القصص
منتخب جوامع الحکایات و لوامع الروایات عوفی
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ملک_الشعرا_بهار، د
۱ اردیبهشت سالروز درگذشت ملک‌الشعرای بهار
(زاده ۱۶ آبان ۱۲۶۵ مشهد -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۳۰ تهران) شاعر، نویسنده، پژوهشگر و سیاستمدار
او تحصیلاتش را در مکتبخانه آغاز کرد و در سال ۱۲۷۲ نزد پدرش، میرزامحمدکاظم صبوری، با شاهنامه آشنا شد و نخستین شعرش را به شیوه شاهنامه سرود و از پدرش جایزه گرفت.
در سال ۱۲۸۳ با درگذشت پدر، لقب پدرش - ملک‌الشعرایی آستان قدس- را از مظفرالدین شاه دریافت کرد.
وی مدتی عضو شورایعالی معارف بود و در چند دوره به نمایندگی مجلس نیز انتخاب شد و در کابینه قوام‌السلطنه در سال ۱۳۲۴ وزیر فرهنگ شد.
همچنین به ریاست او در تهران «جمعیت ایرانی هواداران صلح» تشکیل شد و با وزارت فرهنگ نیز قراردادی برای تألیف کتاب «سبک شناسی شعر فارسی» بست که با بیماری‌اش ناتمام ماند.
او قصیده «جغد جنگ» را در ستایش صلح سرود.
آرامگاه وی در گورستان ظهیر‌الدوله است.
آثار
کتاب‌ها :
احوال فردوسی
تاریخ تطور شعر فارسی
تاریخ مختصر احزاب سیاسی
چهارخطابه
دستور پنج استاد
دیوان اشعار
زندگانی مانی
سبک شناسی
شعر در ایران
قبر امام رضا (ع)
فردوسی نامه
یادگار زریران
تصحیح‌ها:
تاریخ بلعمی
تاریخ سیستان
رساله نفس
شاهنامه فردوسی
مجمل‌التواریخ و القصص
منتخب جوامع الحکایات و لوامع الروایات عوفی
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ملک_الشعرا_بهار، د
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سعدیِ ما ایرانیان
اردیبهشت زیبا، با یاد و نامِ فخرِ ادب و فرهنگِ ایران‌زمین، سعدی شیرازی آغاز می‌شود. «یکم اردیبهشت ماه »، روز بزرگداشت استاد سخن، سعدی شیرازی گرامی باد.
💎
🆔 @maneshparsi
اردیبهشت زیبا، با یاد و نامِ فخرِ ادب و فرهنگِ ایران‌زمین، سعدی شیرازی آغاز می‌شود. «یکم اردیبهشت ماه »، روز بزرگداشت استاد سخن، سعدی شیرازی گرامی باد.
💎
🆔 @maneshparsi
یکم اردیبهشت‌ماه، روز بزرگداشت سعدی
سعدی نتیجۀ تعالیم فردوسی و سنایی، زبدۀ سخنان حکمت‌آموز و تعالیم روح‌پرور و لطیف ادبای یونان، ایران، هند، عرب و عجم [است].
روح سعدی در کتاب سعدی (بوستان) دیده می‌شود. می‌توان گفت تاکنون در فارسی کتابی به این کاملی و تمامی و متانت و سادگی نوشته نشده و برای درس معاشرت و تدبیر زندگی منحصربه‌فرد است.
اما در کتاب گلستان و سایر کتب سعدی، جنبۀ ادبی و صناعتش بر معانی و منزلت اجتماعی‌اش غلبه داشته و در همان کتب نیز حقایق عریان در نهایت سادگی و زیبایی جلوه‌گر شده... سعدی یک شاعر پرتجربت و یک مرد سیاسی‌اجتماعی بوده و از فلسفه و عرفان تا حدی دور و نگارشاتش صاف و ساده و اخلاق معاشرت را به دنیا درس می‌دهد.
برگرفته از: «سعدی کیست؟»، ملک‌الشعراء بهار، بهار و ادب فارسی، به کوشش محمد گلبن، ۱۳۵۵، ص ۱۴۳-۱۵۹.
💎
🆔 @maneshparsi
سعدی نتیجۀ تعالیم فردوسی و سنایی، زبدۀ سخنان حکمت‌آموز و تعالیم روح‌پرور و لطیف ادبای یونان، ایران، هند، عرب و عجم [است].
روح سعدی در کتاب سعدی (بوستان) دیده می‌شود. می‌توان گفت تاکنون در فارسی کتابی به این کاملی و تمامی و متانت و سادگی نوشته نشده و برای درس معاشرت و تدبیر زندگی منحصربه‌فرد است.
اما در کتاب گلستان و سایر کتب سعدی، جنبۀ ادبی و صناعتش بر معانی و منزلت اجتماعی‌اش غلبه داشته و در همان کتب نیز حقایق عریان در نهایت سادگی و زیبایی جلوه‌گر شده... سعدی یک شاعر پرتجربت و یک مرد سیاسی‌اجتماعی بوده و از فلسفه و عرفان تا حدی دور و نگارشاتش صاف و ساده و اخلاق معاشرت را به دنیا درس می‌دهد.
برگرفته از: «سعدی کیست؟»، ملک‌الشعراء بهار، بهار و ادب فارسی، به کوشش محمد گلبن، ۱۳۵۵، ص ۱۴۳-۱۵۹.
💎
🆔 @maneshparsi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ز خاک سعدی شیراز بوی عشق آید
هزار سال پس از مرگ او گرش بویی
این برنامه به مناسبت
یکم اردیبهشت ماه روز سعدی
و روز نگارش کتاب گلستان
تهیه شده است.
برنامه محفل خصوصی در منزل سایه
آواز: استاد بنان
تار: محمدرضا لطفی
💎
🆔 @maneshparsi
هزار سال پس از مرگ او گرش بویی
این برنامه به مناسبت
یکم اردیبهشت ماه روز سعدی
و روز نگارش کتاب گلستان
تهیه شده است.
برنامه محفل خصوصی در منزل سایه
آواز: استاد بنان
تار: محمدرضا لطفی
💎
🆔 @maneshparsi
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ اردیبهشت زادروز قیصر امین‌پور
(زاده ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ شوشتر -- درگذشته ۸ آبان ۱۳۸۶ تهران) شاعر، نویسنده و مدرس دانشگاه
او در سال ۱۳۶۳ در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه رفت و این رشته را تا مقطع دکترا گذراند و در سال ۱۳۷۶ از پایان‌نامه دکترایش با راهنمایی دکتر شفیعی کدکنی با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد.
وی در سال ۱۳۵۸ از جمله شاعرانی بود که در شکل‌گیری و استمرار فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری تا سال ۱۳۶۶ تأثیرگذار بود. طی این دوران مسئولیت صفحه شعرِ هفته‌نامه سروش را برعهده داشت و نخستین مجموعه شعرش را در سال ۱۳۶۳ «در کوچه آفتاب» که دفتری از رباعی و دوبیتی بود و به دنبال آن «تنفس صبح» تعدادی از غزلها و حدود بیست شعر نیمایی که بعضی به اشتباه این اشعار را سپید می‌پندارند، منتشر کرد. این کتاب از سوی انتشارات حوزه هنری وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی بهچاپ رسید. او هیچگاه اشعار فاقد وزن نسرود و در عین حال این نوع شعر را نیز هرگز رد نکرد.
وی تدریس در دانشگاه را در سال ۱۳۶۷ و در دانشگاه الزهرا آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۹ در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. همچنین در سال ۱۳۶۸ جایزه نیمایوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین گرفت و در سال ۱۳۸۲ به عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.
اشعار وی از حیث بلاغی ارزشمند بود و بر ظرفیت‌ها و توانمندی زبان فارسی افزود. او توانست ویژگی‌های سبکی و بلاغی شعر کلاسیک و شعر نیمایی را در شعرهایش تلفیق کند. یکی از عواملی که در نهایت، باعث برجستگی سبکی اوست، نوآوری در بلاغت و درک انتظار مخاطبان امروز از شعر است.
آثار:
از وی در زمینه‌هایی چون شعر کودک و نثر ادبی، آثاری منتشر شده‌است که به آنها اشاره می‌کنیم:
طوفان در پرانتز (نثر ادبی ۱۳۶۵)
منظومه ظهر روز دهم (شعر نوجوان ۱۳۶۵)
مثل چشمه، مثل رود (شعر نوجوان ۱۳۶۸)
بی‌بال پریدن (نثر ادبی ۱۳۷۰)
مجموعه شعر آینه‌های ناگهان (۱۳۷۲)
به‌قول پرستو (شعر نوجوان ۱۳۷۵)
گزینه اشعار (۱۳۷۸ مروارید)
مجموعه شعر گل‌ها همه آفتابگردان‌اند (۱۳۸۰ مروارید)
دستور زبان عشق (۱۳۸۶ مروارید)
«دستور زبان عشق» آخرین دفتر شعر قیصر امین پور بود که تابستان ۱۳۸۶ در تهران منتشر شد و بر اساس گزارش‌ها، در کمتر از یک ماه بهچاپ دوم رفت.
وی پس از تصادفی در سال ۱۳۷۸ همواره از بیماری‌های مختلف رنج می‌برد و حتی دست کم دو عمل جراحی قلب و پیوند کلیه را پشت سر گذاشت.
آرامگاه وی در زادگاهش گتوند است.
میدان شهرداری منطقه ۲ تهران واقع در محله سعادت آباد، به‌نام قیصر امین پور نامگذاری شده است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#قیصر_امین_پور، ز
۲ اردیبهشت زادروز قیصر امین‌پور
(زاده ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ شوشتر -- درگذشته ۸ آبان ۱۳۸۶ تهران) شاعر، نویسنده و مدرس دانشگاه
او در سال ۱۳۶۳ در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه رفت و این رشته را تا مقطع دکترا گذراند و در سال ۱۳۷۶ از پایان‌نامه دکترایش با راهنمایی دکتر شفیعی کدکنی با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد.
وی در سال ۱۳۵۸ از جمله شاعرانی بود که در شکل‌گیری و استمرار فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری تا سال ۱۳۶۶ تأثیرگذار بود. طی این دوران مسئولیت صفحه شعرِ هفته‌نامه سروش را برعهده داشت و نخستین مجموعه شعرش را در سال ۱۳۶۳ «در کوچه آفتاب» که دفتری از رباعی و دوبیتی بود و به دنبال آن «تنفس صبح» تعدادی از غزلها و حدود بیست شعر نیمایی که بعضی به اشتباه این اشعار را سپید می‌پندارند، منتشر کرد. این کتاب از سوی انتشارات حوزه هنری وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی بهچاپ رسید. او هیچگاه اشعار فاقد وزن نسرود و در عین حال این نوع شعر را نیز هرگز رد نکرد.
وی تدریس در دانشگاه را در سال ۱۳۶۷ و در دانشگاه الزهرا آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۹ در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. همچنین در سال ۱۳۶۸ جایزه نیمایوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین گرفت و در سال ۱۳۸۲ به عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.
اشعار وی از حیث بلاغی ارزشمند بود و بر ظرفیت‌ها و توانمندی زبان فارسی افزود. او توانست ویژگی‌های سبکی و بلاغی شعر کلاسیک و شعر نیمایی را در شعرهایش تلفیق کند. یکی از عواملی که در نهایت، باعث برجستگی سبکی اوست، نوآوری در بلاغت و درک انتظار مخاطبان امروز از شعر است.
آثار:
از وی در زمینه‌هایی چون شعر کودک و نثر ادبی، آثاری منتشر شده‌است که به آنها اشاره می‌کنیم:
طوفان در پرانتز (نثر ادبی ۱۳۶۵)
منظومه ظهر روز دهم (شعر نوجوان ۱۳۶۵)
مثل چشمه، مثل رود (شعر نوجوان ۱۳۶۸)
بی‌بال پریدن (نثر ادبی ۱۳۷۰)
مجموعه شعر آینه‌های ناگهان (۱۳۷۲)
به‌قول پرستو (شعر نوجوان ۱۳۷۵)
گزینه اشعار (۱۳۷۸ مروارید)
مجموعه شعر گل‌ها همه آفتابگردان‌اند (۱۳۸۰ مروارید)
دستور زبان عشق (۱۳۸۶ مروارید)
«دستور زبان عشق» آخرین دفتر شعر قیصر امین پور بود که تابستان ۱۳۸۶ در تهران منتشر شد و بر اساس گزارش‌ها، در کمتر از یک ماه بهچاپ دوم رفت.
وی پس از تصادفی در سال ۱۳۷۸ همواره از بیماری‌های مختلف رنج می‌برد و حتی دست کم دو عمل جراحی قلب و پیوند کلیه را پشت سر گذاشت.
آرامگاه وی در زادگاهش گتوند است.
میدان شهرداری منطقه ۲ تهران واقع در محله سعادت آباد، به‌نام قیصر امین پور نامگذاری شده است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#قیصر_امین_پور، ز
۲ اردیبهشت در تقویم باستانی ایران #روز_اردیبهشتگان است. سومین روز از ماه زرتشتی اردیبهشت نام دارد که در گاهشمار خورشیدی امروزه، در دومین روز ماه اردیبهشت، جای می‌گیرد. پوشیدن لباس سفید، رفتن به آتشکده و نیایش از آداب این روز است.
#جشن_اردیبهشتگان_خجسته🔥
💎
🆔 @maneshparsi
#جشن_اردیبهشتگان_خجسته🔥
💎
🆔 @maneshparsi
❤5
هَگمَتانَه ( ۴ )
رنگ کنگره‌های قلعه اول سفید،
دومی سیاه،
سومی ارغوانی،
چهارمی آبی،
پنجمی نارنجی،
و کنگره‌های باروی داخلی سیمین و زرین بودند.
محیط بیرونی‌ترین دیوار قلعه، تقریباً به اندازهٔ حصار شهر آتن بوده‌است.
قصر شاهی، که در آخرین قلعهٔ درونی بر پا شده بود، دارای صدها اتاق بوده و مردم نیز خانه‌های خود را بیرون این قلعه‌ها و در کنار آن ساخته بودند.
بنا به درخواست دیااکو، قوم ماد شهرهای کوچکی را که در آن می‌زیسته‌اند، رها ساخته و به پایتخت آمده و در اطراف قلعه شاهی، خانه‌های خود را بنا کردند.
💎
🆔 @maneshparsi
رنگ کنگره‌های قلعه اول سفید،
دومی سیاه،
سومی ارغوانی،
چهارمی آبی،
پنجمی نارنجی،
و کنگره‌های باروی داخلی سیمین و زرین بودند.
محیط بیرونی‌ترین دیوار قلعه، تقریباً به اندازهٔ حصار شهر آتن بوده‌است.
قصر شاهی، که در آخرین قلعهٔ درونی بر پا شده بود، دارای صدها اتاق بوده و مردم نیز خانه‌های خود را بیرون این قلعه‌ها و در کنار آن ساخته بودند.
بنا به درخواست دیااکو، قوم ماد شهرهای کوچکی را که در آن می‌زیسته‌اند، رها ساخته و به پایتخت آمده و در اطراف قلعه شاهی، خانه‌های خود را بنا کردند.
💎
🆔 @maneshparsi
👍2
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۳ اردیبهشت " ۲۳ آوریل" روز معمار
سوم اردیبهشت ۹۷ را به‌یاد شیخ بهایی روز معمار نامگذاری کرده‌اند.
روز معماری در ایران، برابر با زادروز شیخ بهایی است. این روز را نباید با روز جهانی معماری " نخستین دوشنبه ماه اکتبر در هرسال" اشتباه گرفت.
سال ١٣٨٣ انجمن مفاخر معماری ایران پیشنهاد کرد تا این روز به‌نام روز معماری شناخته شود. سال ۱۳۸۵ همزمان با درگذشت هادی میرمیران در روز ۲۹ فروردین، که خود از پیشنهاددهندگان تعیین روزی به‌نام روز معمار بود، بنا شد تا در روز ۳ اردیبهشت مراسمی برای اعطای جایزه میرمیران برگزار شود. نخستین دوره اعطای این جایزه از سال ۱۳۸۶ برگزار شد و سال ۲۰۰۹ از سوی یونسکو به‌نام سال بزرگداشت شیخ بهایی نامگذاری شد و از این سال (۱۳۸۸) روز ۳ اردیبهشت به‌طور رسمی به‌عنوان روز معماری در ایران پذیرفته شد.
شیخ بهایی دانشمند نامدار عصر صفوی است که در دانش‌های فلسفه، منطق، هیئت و نجوم ، ریاضیات و معماری تبحر داشت.
وی در دوران صفویه، تعداد زیادی از بناها را با تکنولوژی فراتر از عصر خود طراحی کرد و به اجرا درآورد. آثاری همچون مسجدشاه اصفهان، نقشه شهر نجف آباد، مهندسی تقسیم آب زاینده رود، طرح‌ریزی کاریز نجف‌آباد، حمام شیخ بهایی، معماری حرم امام‌رضا (ع) مجموعه کاخ‌های دولتی اصفهان "دولت‌خانه" و چینی‌خانه بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی که امروزه از او به‌یادگار مانده است.
شیخ بهایی در میان دیگر هنرهایش معماری را برگزید، چرا که معماری هنر ساختن یک تمدن است. دستاوردهای او صرفا در زمینه‌های مهندسی و هنر معماری جزو عجایب جهان است. این همان چیزی است که مهندسان ایتالیایی و آمریکایی را مسحور خود کرده بود.
محاسبات دقیق وی در احداث سنگ‌های قبله‌نما در مساجد و یا داستان طلسم سازی او برای ایوان ورودی حرم امام رضا بیشتر ما را با شق علمی وی آشنا می‌کند؛ اما مهمتر از آن حکمت این دانشمند است.
گلخن گرمابه‌ای است که هنوز در اصفهان برجای مانده و به‌حمام شیخ بهایی یا حمام شیخ معروف است. این بنا در میان مسجد جامع و هارونیه در بازار کهنه نزدیک بقعه معروف به‌درب امام واقع است و گلخن گرمابه را چنان ساخته بود که با شمعی گرم می‌شده و در زیر پاتیل گلخن فضایی تهی تعبیه کرده و شمعی افروخته در میان آن گذاشته و آن فضا را بسته بود که شمع تا مدتهای زیاد همچنان می‌سوخت و آب حمام بدان وسیله گرم میشد و خود گفته بود که اگر روزی آن فضا را بشکافند، شمع خاموش خواهد شد و گلخن از کار می‌افتد.
فاضلاب مسجد جامع اصفهان توسط لوله‌های جمع‌آوری فاضلاب وارد خزینه حمام می‌شده است و طبق محاسبات دقیقی که شیخ بهایی انجام داده بود و با طراحی خاص خزینه، این فاضلاب تبدیل به گاز متان میشد که قابل سوختن است. او با محاسباتی که انجام داده بود، حجم لجن را برای تولید بیوگاز مشخص کرده بود.
مهندسان غربی آن محوطه را شکافتند، شمع فوراً خاموش شد و دیگر از آن پس نتوانستند آن را دوباره بسازند.
معماران امروز کشور به‌مهارت شیخ در هنر معماری ایمان دارند و برای آنکه بتوانند سمت و سوی هنر معماری امروز را با حکمت شیخ در معماری پیوند دهند، سوم اردیبهشت و روز بزرگداشت شیخ بهایی را روز معمار نامیده‌اند.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_معمار
۳ اردیبهشت " ۲۳ آوریل" روز معمار
سوم اردیبهشت ۹۷ را به‌یاد شیخ بهایی روز معمار نامگذاری کرده‌اند.
روز معماری در ایران، برابر با زادروز شیخ بهایی است. این روز را نباید با روز جهانی معماری " نخستین دوشنبه ماه اکتبر در هرسال" اشتباه گرفت.
سال ١٣٨٣ انجمن مفاخر معماری ایران پیشنهاد کرد تا این روز به‌نام روز معماری شناخته شود. سال ۱۳۸۵ همزمان با درگذشت هادی میرمیران در روز ۲۹ فروردین، که خود از پیشنهاددهندگان تعیین روزی به‌نام روز معمار بود، بنا شد تا در روز ۳ اردیبهشت مراسمی برای اعطای جایزه میرمیران برگزار شود. نخستین دوره اعطای این جایزه از سال ۱۳۸۶ برگزار شد و سال ۲۰۰۹ از سوی یونسکو به‌نام سال بزرگداشت شیخ بهایی نامگذاری شد و از این سال (۱۳۸۸) روز ۳ اردیبهشت به‌طور رسمی به‌عنوان روز معماری در ایران پذیرفته شد.
شیخ بهایی دانشمند نامدار عصر صفوی است که در دانش‌های فلسفه، منطق، هیئت و نجوم ، ریاضیات و معماری تبحر داشت.
وی در دوران صفویه، تعداد زیادی از بناها را با تکنولوژی فراتر از عصر خود طراحی کرد و به اجرا درآورد. آثاری همچون مسجدشاه اصفهان، نقشه شهر نجف آباد، مهندسی تقسیم آب زاینده رود، طرح‌ریزی کاریز نجف‌آباد، حمام شیخ بهایی، معماری حرم امام‌رضا (ع) مجموعه کاخ‌های دولتی اصفهان "دولت‌خانه" و چینی‌خانه بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی که امروزه از او به‌یادگار مانده است.
شیخ بهایی در میان دیگر هنرهایش معماری را برگزید، چرا که معماری هنر ساختن یک تمدن است. دستاوردهای او صرفا در زمینه‌های مهندسی و هنر معماری جزو عجایب جهان است. این همان چیزی است که مهندسان ایتالیایی و آمریکایی را مسحور خود کرده بود.
محاسبات دقیق وی در احداث سنگ‌های قبله‌نما در مساجد و یا داستان طلسم سازی او برای ایوان ورودی حرم امام رضا بیشتر ما را با شق علمی وی آشنا می‌کند؛ اما مهمتر از آن حکمت این دانشمند است.
گلخن گرمابه‌ای است که هنوز در اصفهان برجای مانده و به‌حمام شیخ بهایی یا حمام شیخ معروف است. این بنا در میان مسجد جامع و هارونیه در بازار کهنه نزدیک بقعه معروف به‌درب امام واقع است و گلخن گرمابه را چنان ساخته بود که با شمعی گرم می‌شده و در زیر پاتیل گلخن فضایی تهی تعبیه کرده و شمعی افروخته در میان آن گذاشته و آن فضا را بسته بود که شمع تا مدتهای زیاد همچنان می‌سوخت و آب حمام بدان وسیله گرم میشد و خود گفته بود که اگر روزی آن فضا را بشکافند، شمع خاموش خواهد شد و گلخن از کار می‌افتد.
فاضلاب مسجد جامع اصفهان توسط لوله‌های جمع‌آوری فاضلاب وارد خزینه حمام می‌شده است و طبق محاسبات دقیقی که شیخ بهایی انجام داده بود و با طراحی خاص خزینه، این فاضلاب تبدیل به گاز متان میشد که قابل سوختن است. او با محاسباتی که انجام داده بود، حجم لجن را برای تولید بیوگاز مشخص کرده بود.
مهندسان غربی آن محوطه را شکافتند، شمع فوراً خاموش شد و دیگر از آن پس نتوانستند آن را دوباره بسازند.
معماران امروز کشور به‌مهارت شیخ در هنر معماری ایمان دارند و برای آنکه بتوانند سمت و سوی هنر معماری امروز را با حکمت شیخ در معماری پیوند دهند، سوم اردیبهشت و روز بزرگداشت شیخ بهایی را روز معمار نامیده‌اند.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_معمار
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۳ اردیبهشت زادروز احمد مجد
(زاده ۳ اردیبهشت ۱۳۲۲ محلات) نویسنده و استاد دانشگاه
او در خانواده‌ای فرهنگی زاده شد که پدر و پدر بزرگش از بانیان آموزش و پرورش بودند و او مقطع دبستان را در مدرسه حسین مجد (مدرسه‌ای به‌نام پدر بزرگش) به پایان رساند. در سال ۱۳۳۹ وارد دانشسرای عالی تهران شد و در رشته زیست‌شناسی به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۴۲ از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد.
سوابق تحصیلی:
کارشناسی: رتبه یکم در زیست‌شناسی - دانشسرای عالی تهران (نام پیشین دانشگاه خوارزمی) - تهران (۱۳۴۲)
کارشناسی ارشد: رشته سیتولوژی و مورفوژنز گیاهی - دانشگاه پیر و ماری کوری - پاریس (۱۳۵۱)
دکتری: رشته سیتولوژی و مورفوژنز گیاهی - دانشگاه پیر و ماری کوری - پاریس (۱۳۵۷)
آثار:
از جمله معروف‌ترین آثارش کتاب زیست‌شناسی سلولی و مولکولی است که با کمک محمدعلی شریعت‌زاده نوشته شد. این کتاب در ۲ جلد توسط انتشارات دانشگاه اراک در سال ۱۳۷۵ منتشر شد و در هفدهمین دوره کتاب سال برنده جایزه تشویقی کتاب سال ایران و همچنین موفق به ترجمه ۳ جلد اطلس زیست‌شناسی شد.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_مجد، ز
۳ اردیبهشت زادروز احمد مجد
(زاده ۳ اردیبهشت ۱۳۲۲ محلات) نویسنده و استاد دانشگاه
او در خانواده‌ای فرهنگی زاده شد که پدر و پدر بزرگش از بانیان آموزش و پرورش بودند و او مقطع دبستان را در مدرسه حسین مجد (مدرسه‌ای به‌نام پدر بزرگش) به پایان رساند. در سال ۱۳۳۹ وارد دانشسرای عالی تهران شد و در رشته زیست‌شناسی به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۴۲ از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد.
سوابق تحصیلی:
کارشناسی: رتبه یکم در زیست‌شناسی - دانشسرای عالی تهران (نام پیشین دانشگاه خوارزمی) - تهران (۱۳۴۲)
کارشناسی ارشد: رشته سیتولوژی و مورفوژنز گیاهی - دانشگاه پیر و ماری کوری - پاریس (۱۳۵۱)
دکتری: رشته سیتولوژی و مورفوژنز گیاهی - دانشگاه پیر و ماری کوری - پاریس (۱۳۵۷)
آثار:
از جمله معروف‌ترین آثارش کتاب زیست‌شناسی سلولی و مولکولی است که با کمک محمدعلی شریعت‌زاده نوشته شد. این کتاب در ۲ جلد توسط انتشارات دانشگاه اراک در سال ۱۳۷۵ منتشر شد و در هفدهمین دوره کتاب سال برنده جایزه تشویقی کتاب سال ایران و همچنین موفق به ترجمه ۳ جلد اطلس زیست‌شناسی شد.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_مجد، ز
Telegram
attach 📎
🔺 زمان به ضرر اصفهان می‌گذرد؛ میراث فرهنگی در کام فرونشست
🖋 #مهرناز_شهباز
🔸شکاف‌ها و ترک‌ها بر پیکر آثار و بناهای تاریخی، حکایت از احوال درونِ زمین در اصفهان دارد؛ آبخوان دشتی که با نبود جریان دائم زاینده رود، گرمِ کارِ مرگ است و به گفته کارشناسان با همین رویه تا ۱۰ سال آینده خواهد مُرد.
🔸اگر می‌خواهید هیبت هولناک فرونشست را بر دشت‌های اصفهان ببینید، کافیست به دشت مهیار در جنوب اصفهان بروید تا ببینید چگونه کام زمین به عمق ۶۰ متر و عرض ۲ متر باز شده است اما اگر می‌خواهید شاهد رخنه فرونشست بر دل شهر اصفهان باشید، باید سری به آثار تاریخی آن بزنید.
🔸به گفته کارشناسان، فرونشست تجمعی و البته نامتقارن طی ۱۰ سال گذشته موجب شکست، شکاف و تزلزل سازه برخی بناهای تاریخی در اصفهان شده است؛ به این معنا که با احتساب نشست سالیانه ۵ سانتی متر در محدوده میدان نقش جهان، زمین پس از ۱۰ سال، نیم متر فرو می‌نشیند اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود؛ فرونشست نامتقارن می‌تواند حکم تیر آخر باشد و با ایجاد اختلاف نشست در دو سوی یک محدوده از جمله در دو سوی گستره «میدان نقش جهان» موجب شکست سازه‌ها، و ایجاد شکاف‌ها و آثار مخرب فرونشست باشد.
🔸شمار بسیاری از آسیب‌ها و شکاف‌های ناشی از فرونشست بر بناهای تاریخی و حتی سایر مستحدثات در اصفهان بر اثر فرونشست تجمعی و نامتقارن است و کارشناسان بر این نکته تاکید دارند که متفاوت بودن جنس خاک و ضخامت آبخوانِ زیر پای اصفهان با وجود پدیده فرونشست، موجب نشست نامتقارن خواهد شد.
🔸به گفته آنها، این نشست نامتقارن وقتی زیر پای بنای تاریخی رخ بدهد، به دلیل مصالح بنایی و کهنسالی اثر، شکاف‌ها و شکست‌ها بر سازه ساختمان پدیدار و آن را دچار آسیب‌های جدی سازه‌ای می‌کند.
🔸میدان نقش جهان با وسعتی که دارد یکی از محدوده‌هایی است که به گفته کارشناسان زمین شناسی، دچار فرونشست نامتقارن است. حداکثر نرخ فرونشست سالیانه در اصفهان ۱۸ سانتی متر و مطابق با نقشه‌های سازمان زمین شناسی کشور، نرخ فرونشست در محل این میدان تاریخی و جهانی بین سه تا پنج سانتی متر است.
🔸گرچه نرخ فرونشست در این محدوده نسبت به سایر محدوده‌ها پایین‌تر است اما با احتساب فرونشست تجمعی و نامتقارن و همچنین ساختار بنایی مجموعه آثار معماری میدان نقش جهان، این میزان فرونشست هم می‌تواند به شدت آسیب زا باشد؛ آنچنان که به گفته برخی کارشناسان ژئوتکنیک، همین حالا هم این آسیب‌ها در محل مسجد جامع عباسی موجب کج شدن ستون‌های شبستان جنوبی شده است.
🔸از سویی پل‌های تاریخی اصفهان به جز «پل شهرستان» که بر روی سنگ بستر بنا شده و فرونشست تاکنون چندان تهدیدش نکرده، همچنین مساجدی چون «مسجد سید»، «مسجد قطبیه»، «مسجد رحیم خان» و «مسجد علی قلی آقا» که در غرب محدوده مرکزی اصفهان با تمرکز آثار و بافت‌های تاریخی قرار دارند، هر کدام شواهد فرونشست را با تحمل آسیب های ساختاری نشان می‌دهند.
📍برش‌های از گفته‌های علی بیت‌اللهی، رییس بخش زلزله‌شناسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات وزارت راه، مسکن و شهرسازی:
🔸خاک واگرای آبخوان اصفهان و فرم گوه‌ای آن با نبود جریان تغذیه کننده، نشست نامتقارن و آسیب‌های جبران‌ناپذیر بر مستحدثات بویژه بناهای تاریخی این شهر را بدنبال داشته است.
🔸مکان‌های با نرخ فرونشست کمتر نسبت به مکان‌های با نرخ بیشتر، پرخطرتر هستند و این مکان‌ها همان محدوده مرکزی اصفهان با بافت تاریخی اند که آثار فرونشست را در بناهای آن بیشتر می‌بینیم.
📌این گزارش و ادامه آنچه رییس بخش زلزله‌شناسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات وزارت راه، مسکن و شهرسازی نسبت به وقوع آن در اصفهان هشدار داده را در لینک زیر بخوانید:
https://irna.ir/xjTp3B
💎
🆔 @maneshparsi
🖋 #مهرناز_شهباز
🔸شکاف‌ها و ترک‌ها بر پیکر آثار و بناهای تاریخی، حکایت از احوال درونِ زمین در اصفهان دارد؛ آبخوان دشتی که با نبود جریان دائم زاینده رود، گرمِ کارِ مرگ است و به گفته کارشناسان با همین رویه تا ۱۰ سال آینده خواهد مُرد.
🔸اگر می‌خواهید هیبت هولناک فرونشست را بر دشت‌های اصفهان ببینید، کافیست به دشت مهیار در جنوب اصفهان بروید تا ببینید چگونه کام زمین به عمق ۶۰ متر و عرض ۲ متر باز شده است اما اگر می‌خواهید شاهد رخنه فرونشست بر دل شهر اصفهان باشید، باید سری به آثار تاریخی آن بزنید.
🔸به گفته کارشناسان، فرونشست تجمعی و البته نامتقارن طی ۱۰ سال گذشته موجب شکست، شکاف و تزلزل سازه برخی بناهای تاریخی در اصفهان شده است؛ به این معنا که با احتساب نشست سالیانه ۵ سانتی متر در محدوده میدان نقش جهان، زمین پس از ۱۰ سال، نیم متر فرو می‌نشیند اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود؛ فرونشست نامتقارن می‌تواند حکم تیر آخر باشد و با ایجاد اختلاف نشست در دو سوی یک محدوده از جمله در دو سوی گستره «میدان نقش جهان» موجب شکست سازه‌ها، و ایجاد شکاف‌ها و آثار مخرب فرونشست باشد.
🔸شمار بسیاری از آسیب‌ها و شکاف‌های ناشی از فرونشست بر بناهای تاریخی و حتی سایر مستحدثات در اصفهان بر اثر فرونشست تجمعی و نامتقارن است و کارشناسان بر این نکته تاکید دارند که متفاوت بودن جنس خاک و ضخامت آبخوانِ زیر پای اصفهان با وجود پدیده فرونشست، موجب نشست نامتقارن خواهد شد.
🔸به گفته آنها، این نشست نامتقارن وقتی زیر پای بنای تاریخی رخ بدهد، به دلیل مصالح بنایی و کهنسالی اثر، شکاف‌ها و شکست‌ها بر سازه ساختمان پدیدار و آن را دچار آسیب‌های جدی سازه‌ای می‌کند.
🔸میدان نقش جهان با وسعتی که دارد یکی از محدوده‌هایی است که به گفته کارشناسان زمین شناسی، دچار فرونشست نامتقارن است. حداکثر نرخ فرونشست سالیانه در اصفهان ۱۸ سانتی متر و مطابق با نقشه‌های سازمان زمین شناسی کشور، نرخ فرونشست در محل این میدان تاریخی و جهانی بین سه تا پنج سانتی متر است.
🔸گرچه نرخ فرونشست در این محدوده نسبت به سایر محدوده‌ها پایین‌تر است اما با احتساب فرونشست تجمعی و نامتقارن و همچنین ساختار بنایی مجموعه آثار معماری میدان نقش جهان، این میزان فرونشست هم می‌تواند به شدت آسیب زا باشد؛ آنچنان که به گفته برخی کارشناسان ژئوتکنیک، همین حالا هم این آسیب‌ها در محل مسجد جامع عباسی موجب کج شدن ستون‌های شبستان جنوبی شده است.
🔸از سویی پل‌های تاریخی اصفهان به جز «پل شهرستان» که بر روی سنگ بستر بنا شده و فرونشست تاکنون چندان تهدیدش نکرده، همچنین مساجدی چون «مسجد سید»، «مسجد قطبیه»، «مسجد رحیم خان» و «مسجد علی قلی آقا» که در غرب محدوده مرکزی اصفهان با تمرکز آثار و بافت‌های تاریخی قرار دارند، هر کدام شواهد فرونشست را با تحمل آسیب های ساختاری نشان می‌دهند.
📍برش‌های از گفته‌های علی بیت‌اللهی، رییس بخش زلزله‌شناسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات وزارت راه، مسکن و شهرسازی:
🔸خاک واگرای آبخوان اصفهان و فرم گوه‌ای آن با نبود جریان تغذیه کننده، نشست نامتقارن و آسیب‌های جبران‌ناپذیر بر مستحدثات بویژه بناهای تاریخی این شهر را بدنبال داشته است.
🔸مکان‌های با نرخ فرونشست کمتر نسبت به مکان‌های با نرخ بیشتر، پرخطرتر هستند و این مکان‌ها همان محدوده مرکزی اصفهان با بافت تاریخی اند که آثار فرونشست را در بناهای آن بیشتر می‌بینیم.
📌این گزارش و ادامه آنچه رییس بخش زلزله‌شناسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات وزارت راه، مسکن و شهرسازی نسبت به وقوع آن در اصفهان هشدار داده را در لینک زیر بخوانید:
https://irna.ir/xjTp3B
💎
🆔 @maneshparsi
ایرنا
زمان به ضرر اصفهان می‌گذرد؛ میراث فرهنگی در کام فرونشست
اصفهان - ایرنا - شکاف‌ها و ترک‌ها بر پیکر آثار و بناهای تاریخی، حکایت از احوال درونِ زمین در اصفهان دارد؛ آبخوان دشتی که با نبود جریان دائم زاینده رود، گرمِ کارِ مرگ است و به گفته کارشناسان با همین رویه تا ۱۰ سال آینده خواهد مُرد.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جوشقون قلعه
🔹این قلعه در زمان قدیم یک مرکز فرماندهی و در پایین آن محل سکونت نیروهای دفاعی قرار داشته‌است. گفته می‌شود وقتی آتش در این قلعه مشتعل میشد از قلعه بابک، آغچه قلعه و قیزقلعه سی واقع در جمهوری آذربایجان دیده می‌شده است. این قلعه در حمله اعراب به ایران یکی از مراکز مقاومت بود. در گذشته گردنه صعب العبور جوشین در مجاورت قلعه جوشین عمده‌ترین مرکز تجمع راهزنان بوده است. این قلعه جنبه دفاعی داشته و گفته می‌شود در زمان حمله اعراب در زمان خلیفه دوم، قلعه جوشین مرکز مقاومت مردم محلی دیزمار بوده‌است و اعراب بارها شکست خورده در نهایت با خدعه توانستند این قلعه را تسخیر کنند.
🔹دره رود جوشین ارتفاعات رشته کوه پیر سقا را از ارتفاعات قلعه جوشین جدا کرده‌است.
🔹قلعه جوشین یکی از قلاع و دژ مستحکم انقلابیون تاریخ قره‌داغ آذربایجان بوده‌است که به محل توریستی و گردشگری تبدیل شده‌است.
🔹با توجه به سفالینه‌های ۶۵۰۰ ساله اکتشاف شده قدمت این قلعهٔ جوشین به دوره نوسنگی هزاره اول قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد
💎
🆔 @maneshparsi
🔹این قلعه در زمان قدیم یک مرکز فرماندهی و در پایین آن محل سکونت نیروهای دفاعی قرار داشته‌است. گفته می‌شود وقتی آتش در این قلعه مشتعل میشد از قلعه بابک، آغچه قلعه و قیزقلعه سی واقع در جمهوری آذربایجان دیده می‌شده است. این قلعه در حمله اعراب به ایران یکی از مراکز مقاومت بود. در گذشته گردنه صعب العبور جوشین در مجاورت قلعه جوشین عمده‌ترین مرکز تجمع راهزنان بوده است. این قلعه جنبه دفاعی داشته و گفته می‌شود در زمان حمله اعراب در زمان خلیفه دوم، قلعه جوشین مرکز مقاومت مردم محلی دیزمار بوده‌است و اعراب بارها شکست خورده در نهایت با خدعه توانستند این قلعه را تسخیر کنند.
🔹دره رود جوشین ارتفاعات رشته کوه پیر سقا را از ارتفاعات قلعه جوشین جدا کرده‌است.
🔹قلعه جوشین یکی از قلاع و دژ مستحکم انقلابیون تاریخ قره‌داغ آذربایجان بوده‌است که به محل توریستی و گردشگری تبدیل شده‌است.
🔹با توجه به سفالینه‌های ۶۵۰۰ ساله اکتشاف شده قدمت این قلعهٔ جوشین به دوره نوسنگی هزاره اول قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد
💎
🆔 @maneshparsi
❤2🔥1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
✅ تماشای شکوه #ارگ_راین ؛ وسط بهار،
یه ترکیب ناب از تاریخ و طبیعت!
🔹پروازی بر فراز ارگ باشکوه راین، در دل بهاری سرسبز و در قابِ کوه هزار، که با برف‌های درخشانش، شکوه طبیعت را به رخ می‌کشد. آمیزه‌ای از تاریخ، زیبایی و غرور ایرانی… تصویری از آنچه ایران را دیدنی و بی‌نظیر می‌سازد.
🔹این ارگ دارای شانزده برج دیدبانی می باشد ارگی خشتی مربوط به دوره ساسانی است که در استان کرمان، شهرستان کرمان، جنوب غربی شهر کنونی راین جای دارد. این اثر با نام قلعه راین در ۱ فروردین ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۱۲۸۶۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنای خشتی کوچکتر از ارگ بم است؛ اما به آن شباهت دارد و بر بالای تپه‌ای قرار گرفته است. این بنای تاریخی بزرگ با مساحتی بیش از بیست و دو هزار متر مربع، هرساله میزبان گردشگران داخلی و خارجی است. ارگ راین به سبک معماری ساسانی ساخته شده است.
💎
🆔 @maneshparsi
یه ترکیب ناب از تاریخ و طبیعت!
🔹پروازی بر فراز ارگ باشکوه راین، در دل بهاری سرسبز و در قابِ کوه هزار، که با برف‌های درخشانش، شکوه طبیعت را به رخ می‌کشد. آمیزه‌ای از تاریخ، زیبایی و غرور ایرانی… تصویری از آنچه ایران را دیدنی و بی‌نظیر می‌سازد.
🔹این ارگ دارای شانزده برج دیدبانی می باشد ارگی خشتی مربوط به دوره ساسانی است که در استان کرمان، شهرستان کرمان، جنوب غربی شهر کنونی راین جای دارد. این اثر با نام قلعه راین در ۱ فروردین ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۱۲۸۶۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنای خشتی کوچکتر از ارگ بم است؛ اما به آن شباهت دارد و بر بالای تپه‌ای قرار گرفته است. این بنای تاریخی بزرگ با مساحتی بیش از بیست و دو هزار متر مربع، هرساله میزبان گردشگران داخلی و خارجی است. ارگ راین به سبک معماری ساسانی ساخته شده است.
💎
🆔 @maneshparsi
Forwarded from بدانیم🌏
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این بناهای ایرانی بدون تکنولوژی ساخته شده
•🍃☘ @didYouKonw
•🍃☘ @didYouKonw
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۴ اردیبهشت سالروز افتتاح رادیو
نخستین فرستنده رادیو در ایران، ساعت نوزده ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ با نام «رادیو تهران» گشایش یافت و از فردای آن روز برنامه‌هایش آغاز شد و تنها در تهران قابل دریافت بود.
پیشینه:
در سال ۱۳۰۳ وزارت جنگ مقدمات استفاده از بی‌سیم را فراهم کرد و در سال ۱۳۰۵ بی‌سیم به ایران وارد شد و از سال ۱۳۱۱ موسسات بی‌سیم توسعه پیدا کرد که سرانجام رادیو راه‌اندازی شد. هیئت وزیران روز ۲ مهر ۱۳۱۳ استفاده از رادیو را تصویب کرد و مقرراتی وضع شد که برای نصب آنتن و استفاده از رادیو، اجازه وزارت پست و تلگراف و تلفن لازم بود. در سال ۱۳۱۶ مقدمات گشایش رادیو فراهم شد و به‌دنبال آن در سال ۱۳۱۷ سازمان پرورش‌افکار به‌وجود آمد. این سازمان دارای‌کمیسیون‌های مطبوعات، کیت کلاسیک، سخنرانی، نمایش‌های رادیویی و موسیقی بود. در ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ نخستین فرستنده رادیویی در ایران در محل بی‌سیم در جاده قدیم شمیران افتتاح شد. از سال ۱۳۱۹ رادیو تهران در ۲۴ ساعت فقط ۸ ساعت برنامه اجرا میکرد که شامل اخبار، موسیقی ایرانی، گفتار مذهبی، فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی بود. در سال ۱۳۲۲ رادیو تهران بخش دیگری به‌تعداد بخش‌های قبلی افزود و صبح‌ها نیز برنامه آن سه ساعت افزایش یافت و در سال ۱۳۲۴ برای روزهای تعطیل نیز برنامه‌هایی پخش میشد.
توسعه رادیو در ایران:
در آغاز رادیو تهران دارای دو فرستنده "موج متوسط" و "موج‌کوتاه" بود و برای پخش برنامه‌هایش از یک استودیو استفاده میکرد. اما در سال ۱۳۲۷ یک فرستنده و یک استودیوی کوچک، در میدان ارگ برای پخش اخبار ایجاد شد. در سال ۱۳۳۶ نام «رادیو تهران» به «رادیو ایران» تبدیل شد و بعدها، فرستنده دومی به‌نام رادیو تهران نیز به‌کار افتاد که در آغاز تنها موسیقی پخش میکرد.
اهداف و تشکیلات رادیو:
اداره رادیو در آغاز به اداره کل انتشارات و تبلیغات، به مدیریت دکتر عیسی صدیق اعلم، استاد دانشگاه واگذار شد. اهداف و وظایف این اداره عبارت بودند از:
تعیین سیاست و خط‌مشی رادیو،
توسعه فرهنگ عمومی و آشنا کردن مردم به‌اصول زندگی نوین،
توجه به وحدت ملی، مبانی ملیت و حفظ استقلال،
شرح تحولات کشور،
رعایت کامل سیاست دولت در انتشار اخبار،
تأسیس مدرسه برای تربیت گوینده، قصه‌گو و شاهنامه‌خوان،
نصب رادیو و بلندگوی عمومی در مرکز شهر،
تأسیس مدرسه هنرپیشگی.
نخستین کسانی که در رادیو مشغول شدند، از میان فرهنگیان و هنرمندان شایسته بودند.
محمد حجازی "مطیع‌الدوله" نویسنده و داستان‌نویس"عبدالرحمن فرامرزی" نویسنده و مدیر روزنامه کیهان "حسینقلی مستعان" داستان‌نویس "ابوالقاسم پاینده" نویسنده "ابوالقاسم اعتصام‌زاده و مشفق همدانی" مترجم"
برای تعیین خط مشی و سیاست رادیو، شورایعالی انتشارات بر پا شد که اعضای آن‌عبارت بود از: علامه محمد قزوینی، محمدعلی فروغی "ذکاء الملک" دکتر قاسم غنی، دکتر علی‌اکبر سیاسی "رییس دانشگاه تهران" دکتر رضازاده‌شفق، دکتر محمود افشار و استاد علینقی وزیری.
بخش خبر:
مسئول تهیه و پخش اخبار رادیو، خبرگزاری‌پارس بود، که روزگاری آژانس پارس نام داشت. در ابتدای کار، آژانس پارس اخبار روزنامه‌ها را قیچی میکرد و به‌دست گویندگان رادیو می‌داد. اما رفته رفته، پس از پنج سال، این آژانس به‌یک خبرگزاری جدی تبدیل شد که علاوه بر تهیه و پخش اخبار، هر روز چهار شماره بولتن صبح و عصر از اخبار ایران و جهان تهیه میکرد و به رایگان در اختیار روزنامه‌ها قرار می‌داد. گزارش‌های رادیویی نیز یا از فرستنده سیار به‌طور زنده پخش میشد یا جریان رویداد، روی نوار، ضبط شده، در بخش اخبار از رادیو پخش میشد. اخبار خارجی هم از تله تایپ، "دستگاه خودکار خبرگیری" که نقش خبرنگار را بازی میکرد، دریافت و سپس توسط مترجمان در مدت کوتاهی ترجمه و برای تنظیم خبر رادیویی تحویل سردبیر اخبار میشد. پس از تنظیم رادیویی، توسط مسئولان خبرگزاری کنترل و برای پخش به استودیوی رادیو ایران تحویل میشد.
پس از انقلاب نام سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران تبدیل به صداوسیما شد.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#افتتاح_رادیو
۴ اردیبهشت سالروز افتتاح رادیو
نخستین فرستنده رادیو در ایران، ساعت نوزده ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ با نام «رادیو تهران» گشایش یافت و از فردای آن روز برنامه‌هایش آغاز شد و تنها در تهران قابل دریافت بود.
پیشینه:
در سال ۱۳۰۳ وزارت جنگ مقدمات استفاده از بی‌سیم را فراهم کرد و در سال ۱۳۰۵ بی‌سیم به ایران وارد شد و از سال ۱۳۱۱ موسسات بی‌سیم توسعه پیدا کرد که سرانجام رادیو راه‌اندازی شد. هیئت وزیران روز ۲ مهر ۱۳۱۳ استفاده از رادیو را تصویب کرد و مقرراتی وضع شد که برای نصب آنتن و استفاده از رادیو، اجازه وزارت پست و تلگراف و تلفن لازم بود. در سال ۱۳۱۶ مقدمات گشایش رادیو فراهم شد و به‌دنبال آن در سال ۱۳۱۷ سازمان پرورش‌افکار به‌وجود آمد. این سازمان دارای‌کمیسیون‌های مطبوعات، کیت کلاسیک، سخنرانی، نمایش‌های رادیویی و موسیقی بود. در ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ نخستین فرستنده رادیویی در ایران در محل بی‌سیم در جاده قدیم شمیران افتتاح شد. از سال ۱۳۱۹ رادیو تهران در ۲۴ ساعت فقط ۸ ساعت برنامه اجرا میکرد که شامل اخبار، موسیقی ایرانی، گفتار مذهبی، فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی بود. در سال ۱۳۲۲ رادیو تهران بخش دیگری به‌تعداد بخش‌های قبلی افزود و صبح‌ها نیز برنامه آن سه ساعت افزایش یافت و در سال ۱۳۲۴ برای روزهای تعطیل نیز برنامه‌هایی پخش میشد.
توسعه رادیو در ایران:
در آغاز رادیو تهران دارای دو فرستنده "موج متوسط" و "موج‌کوتاه" بود و برای پخش برنامه‌هایش از یک استودیو استفاده میکرد. اما در سال ۱۳۲۷ یک فرستنده و یک استودیوی کوچک، در میدان ارگ برای پخش اخبار ایجاد شد. در سال ۱۳۳۶ نام «رادیو تهران» به «رادیو ایران» تبدیل شد و بعدها، فرستنده دومی به‌نام رادیو تهران نیز به‌کار افتاد که در آغاز تنها موسیقی پخش میکرد.
اهداف و تشکیلات رادیو:
اداره رادیو در آغاز به اداره کل انتشارات و تبلیغات، به مدیریت دکتر عیسی صدیق اعلم، استاد دانشگاه واگذار شد. اهداف و وظایف این اداره عبارت بودند از:
تعیین سیاست و خط‌مشی رادیو،
توسعه فرهنگ عمومی و آشنا کردن مردم به‌اصول زندگی نوین،
توجه به وحدت ملی، مبانی ملیت و حفظ استقلال،
شرح تحولات کشور،
رعایت کامل سیاست دولت در انتشار اخبار،
تأسیس مدرسه برای تربیت گوینده، قصه‌گو و شاهنامه‌خوان،
نصب رادیو و بلندگوی عمومی در مرکز شهر،
تأسیس مدرسه هنرپیشگی.
نخستین کسانی که در رادیو مشغول شدند، از میان فرهنگیان و هنرمندان شایسته بودند.
محمد حجازی "مطیع‌الدوله" نویسنده و داستان‌نویس"عبدالرحمن فرامرزی" نویسنده و مدیر روزنامه کیهان "حسینقلی مستعان" داستان‌نویس "ابوالقاسم پاینده" نویسنده "ابوالقاسم اعتصام‌زاده و مشفق همدانی" مترجم"
برای تعیین خط مشی و سیاست رادیو، شورایعالی انتشارات بر پا شد که اعضای آن‌عبارت بود از: علامه محمد قزوینی، محمدعلی فروغی "ذکاء الملک" دکتر قاسم غنی، دکتر علی‌اکبر سیاسی "رییس دانشگاه تهران" دکتر رضازاده‌شفق، دکتر محمود افشار و استاد علینقی وزیری.
بخش خبر:
مسئول تهیه و پخش اخبار رادیو، خبرگزاری‌پارس بود، که روزگاری آژانس پارس نام داشت. در ابتدای کار، آژانس پارس اخبار روزنامه‌ها را قیچی میکرد و به‌دست گویندگان رادیو می‌داد. اما رفته رفته، پس از پنج سال، این آژانس به‌یک خبرگزاری جدی تبدیل شد که علاوه بر تهیه و پخش اخبار، هر روز چهار شماره بولتن صبح و عصر از اخبار ایران و جهان تهیه میکرد و به رایگان در اختیار روزنامه‌ها قرار می‌داد. گزارش‌های رادیویی نیز یا از فرستنده سیار به‌طور زنده پخش میشد یا جریان رویداد، روی نوار، ضبط شده، در بخش اخبار از رادیو پخش میشد. اخبار خارجی هم از تله تایپ، "دستگاه خودکار خبرگیری" که نقش خبرنگار را بازی میکرد، دریافت و سپس توسط مترجمان در مدت کوتاهی ترجمه و برای تنظیم خبر رادیویی تحویل سردبیر اخبار میشد. پس از تنظیم رادیویی، توسط مسئولان خبرگزاری کنترل و برای پخش به استودیوی رادیو ایران تحویل میشد.
پس از انقلاب نام سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران تبدیل به صداوسیما شد.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#افتتاح_رادیو
Telegram
attach 📎
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۴ اردیبهشت سالروز درگذشت بیژن ترقی
(زاده ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ تهران — درگذشته ۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ تهران) شاعر و ترانه‌سرا
او ترانه‌های به یاد ماندنی بهار دلنشین، آتش کاروان و برگ خزان را سروده است و مجموعه سروده‌هایش در کتابی با عنوان «آتش کاروان» گرد آمده‌است. وی در کتاب «از پشت دیوارهای خاطره» پنجاه سال خاطرات خود را در زمینه شعر و موسیقی جمع آوری کرده و از جمله به‌نقل خاطراتش با نیمایوشیج، شهریار، پرویز یاحقی، ابوالحسن صبا، رهی معیری و علی تجویدی پرداخته است.
ادامه خاطرات او در کتابی با عنوان «پنجره‌ای به‌باغ گل» از سوی انتشارات بدرقه جاودان به‌بازار کتاب عرضه شده که در این کتاب به‌چگونگی سروده شدن تعدادی از ترانه‌هایش پرداخته است.
وی از سال ۱۳۳۵ با رادیو ایران نیز همکاری میکرد و فعالیت ادبی‌اش را با استادان ملک‌الشعرای بهار، امیری فیروزکوهی، نیمایوشیج و شهریار آغاز کرده بود و با هنرمندان و آهنگسازان نامی روزگارش ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی و پرویز یاحقی همکاری نزدیک داشت.
او در سالهای پایانی زندگی یکی از ترانه‌های ماندگارش را سرود تا نشان دهد که دود همچنان از کنده بلند می‌شود، این ترانه ایران جوان نام دارد که با رهبری پیمان سلطانی، بر روی آهنگی از مسیو لومر، نخستین سرود ملی ایران، اجرا شد. این سرود ابتدا با صدای سالار عقیلی و در سال گذشته با تنظیم جدید و با صدای شهرام ناظری به بازار آمد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
آثار ماندگار ترقی:
نام ترانه -- نام آهنگساز -- نام خواننده
می‌زده شب - پرویز یاحقی - مرضیه
بیداد زمان - پرویز یاحقی - مرضیه
نسیم فروردین - پرویز یاحقی - مرضیه
رفته بودم - پرویز یاحقی - مرضیه
امید دل من کجایی - پرویز یاحقی - مرضیه
حکایت دل - پرویز یاحقی - الهه
مانده نمانده - پرویز یاحقی - الهه
نگین انگشتری - پرویز یاحقی - الهه
آرد صبا خرمن گل - پرویز یاحقی - الهه
بازآمدم ؛ محلی شیرازی - معین
بادلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار نورسیده - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار عشق - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا نفریبی - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا تنها نگذاری - پرویز یاحقی - حمیرا
جواب دلم راچه بگویم - پرویز یاحقی - حمیرا
محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
پنجره‌ای به باغ گل - پرویز یاحقی - حمیرا
به کنار لاله و گل - پرویز یاحقی - حمیرا
با دلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
آهنگ محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
صبرم عطا کن ؛ علی تجویدی - حمیرا
پشیمانم - علی تجویدی - حمیرا
دیگر چه خواهی - علی تجویدی - حمیرا
دل‌شکن (یار بیگانه نواز) اکبر محسنی - غلامحسین بنان
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بیژن_ترقی، د
۴ اردیبهشت سالروز درگذشت بیژن ترقی
(زاده ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ تهران — درگذشته ۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ تهران) شاعر و ترانه‌سرا
او ترانه‌های به یاد ماندنی بهار دلنشین، آتش کاروان و برگ خزان را سروده است و مجموعه سروده‌هایش در کتابی با عنوان «آتش کاروان» گرد آمده‌است. وی در کتاب «از پشت دیوارهای خاطره» پنجاه سال خاطرات خود را در زمینه شعر و موسیقی جمع آوری کرده و از جمله به‌نقل خاطراتش با نیمایوشیج، شهریار، پرویز یاحقی، ابوالحسن صبا، رهی معیری و علی تجویدی پرداخته است.
ادامه خاطرات او در کتابی با عنوان «پنجره‌ای به‌باغ گل» از سوی انتشارات بدرقه جاودان به‌بازار کتاب عرضه شده که در این کتاب به‌چگونگی سروده شدن تعدادی از ترانه‌هایش پرداخته است.
وی از سال ۱۳۳۵ با رادیو ایران نیز همکاری میکرد و فعالیت ادبی‌اش را با استادان ملک‌الشعرای بهار، امیری فیروزکوهی، نیمایوشیج و شهریار آغاز کرده بود و با هنرمندان و آهنگسازان نامی روزگارش ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی و پرویز یاحقی همکاری نزدیک داشت.
او در سالهای پایانی زندگی یکی از ترانه‌های ماندگارش را سرود تا نشان دهد که دود همچنان از کنده بلند می‌شود، این ترانه ایران جوان نام دارد که با رهبری پیمان سلطانی، بر روی آهنگی از مسیو لومر، نخستین سرود ملی ایران، اجرا شد. این سرود ابتدا با صدای سالار عقیلی و در سال گذشته با تنظیم جدید و با صدای شهرام ناظری به بازار آمد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
آثار ماندگار ترقی:
نام ترانه -- نام آهنگساز -- نام خواننده
می‌زده شب - پرویز یاحقی - مرضیه
بیداد زمان - پرویز یاحقی - مرضیه
نسیم فروردین - پرویز یاحقی - مرضیه
رفته بودم - پرویز یاحقی - مرضیه
امید دل من کجایی - پرویز یاحقی - مرضیه
حکایت دل - پرویز یاحقی - الهه
مانده نمانده - پرویز یاحقی - الهه
نگین انگشتری - پرویز یاحقی - الهه
آرد صبا خرمن گل - پرویز یاحقی - الهه
بازآمدم ؛ محلی شیرازی - معین
بادلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار نورسیده - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار عشق - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا نفریبی - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا تنها نگذاری - پرویز یاحقی - حمیرا
جواب دلم راچه بگویم - پرویز یاحقی - حمیرا
محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
پنجره‌ای به باغ گل - پرویز یاحقی - حمیرا
به کنار لاله و گل - پرویز یاحقی - حمیرا
با دلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
آهنگ محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
صبرم عطا کن ؛ علی تجویدی - حمیرا
پشیمانم - علی تجویدی - حمیرا
دیگر چه خواهی - علی تجویدی - حمیرا
دل‌شکن (یار بیگانه نواز) اکبر محسنی - غلامحسین بنان
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بیژن_ترقی، د
#منصور_رستگار_فسایی:
منطق #فردوسی در نظم شاهنامه افتخار ساختن هویتی جعلی نبوده بلکه تمام داستان‌های شاهنامه از زیربنای مستحکمی برخوردار است که او با واقع‌بینی خاصی به این مسئله نظر داشته است. فردوسی سرشار از ایمان به خالق یگانه و #وطن_پرستی بوده و مردی است که گذشته ایران را به خوبی می‌‌شناخته ولی به آینده‌ای چشم دوخته بود که به چشم هیچکس نیامده بود. فردوسی در فکر ساختن #آینده‌ای بزرگ و باشکوه و درخور ملت ایران بود، فردوسی در روزگاری قلم به دست گرفته و تاریخ اساطیری ایران را به نظم درآورده بود که همه افراد جامعه آن روز گذشته خود را از یاد برده بودند. فردوسی پس از ذکر نام و یاد خداوند بلافاصله از خرد سخن می‌گوید چراکه او خرد را برای شناخت خداوند ضروری دانسته و به کار می‌گیرد، همچنین به دادگری خداوند اندیشیده و عدل و داد خداوندی را متوازن‌کننده‌ی هستی می‌داند.
💎
🆔 @maneshparsi
منطق #فردوسی در نظم شاهنامه افتخار ساختن هویتی جعلی نبوده بلکه تمام داستان‌های شاهنامه از زیربنای مستحکمی برخوردار است که او با واقع‌بینی خاصی به این مسئله نظر داشته است. فردوسی سرشار از ایمان به خالق یگانه و #وطن_پرستی بوده و مردی است که گذشته ایران را به خوبی می‌‌شناخته ولی به آینده‌ای چشم دوخته بود که به چشم هیچکس نیامده بود. فردوسی در فکر ساختن #آینده‌ای بزرگ و باشکوه و درخور ملت ایران بود، فردوسی در روزگاری قلم به دست گرفته و تاریخ اساطیری ایران را به نظم درآورده بود که همه افراد جامعه آن روز گذشته خود را از یاد برده بودند. فردوسی پس از ذکر نام و یاد خداوند بلافاصله از خرد سخن می‌گوید چراکه او خرد را برای شناخت خداوند ضروری دانسته و به کار می‌گیرد، همچنین به دادگری خداوند اندیشیده و عدل و داد خداوندی را متوازن‌کننده‌ی هستی می‌داند.
💎
🆔 @maneshparsi
👍1