ማንነት/ IDENTITY

ፍርድ ገምድ
የመጨረሻ ክፍል

ሜሪ ፈለቀ

ከአምስት ዓመት በኋላ የአባቴ አባት አያቴ አርፎ ለቅሶ ልደርስ ሄድኩ።ከማንም ሳላወራ ቀብሬ ልመለስ አቅጄ ነበር የደረስኩት። አባቴ ለቅሶው ላይ አልነበረምና ያለበትን አውቅ ከሆነ እየደጋገሙ በየተራ ያደናቁሩኝ ጀመር። እስከማስታውሰው ከአባቴ ጋር ብዙም የማይዋደዱት ወንድሙ ፤ ልጅ ሆኜ ከዘመዶቼ ሁሉ አብዝቼ የማቀርበው አጎቴ እጄን ይዞ እየመራ ወደውስጥ ይዞኝ ገብቶ በመጨነቅ ስለአባቴ ጠየቀኝ። ተፈጥሮ የነበረውን ሳስረዳው ግራ የተጋባ መሰለ። «በምን ሂሳብ ነው ሞገስን ለእናትህ ሞት ተጠያቂ ያደረግከው?» አለኝ። የሞቷ ቀን የተፈጠረውን እና የሀሳቤን መላ ምት እየነገርኩት አቋረጠኝ።

«ሞገስ በምን ምክንያት ነው የሞተችው አለህ?»
«ምንም አላለኝም። ማለትም አይጠበቅበትም ነበር።» እንደማመናጨቅ ዓይነት አቋረጠኝ። ሲጨናነቅ ከቆየ በኋላ «ሂድ እና አባትህን ካለበት ፈልገህ ይቅርታ ጠይቀው። ወይኔ ወንድሜን!! » ብሎ የሞተው አባቱ ሳይሆን ወንድሙ ይመስል ማልቀስ ጀመረ።

«ለምንድነው ይቅርታ የምጠይቀው? እናቴን ስለቀማኝ?»
«አንተ እንከፍ ሞገስ ለእናትህ ሞት ያበረከተው ምናምኒት አስተዋዕፆ የለም። ክፉ መገጣጠም ሆኖ የዛን እለት እርሙን እጁን ሲያሳርፍባት አየኸው እንጂ እናትህን ነፍሱ እስኪወጣ ነበር የሚወዳት። » አለኝ። ሲንቆራጠጥ ደቂቃ ፈጅቶ ደሜን ያቀዘቀዘ ታሪክ ነገረኝ።

«እናትህ ከሌላ ሰው ጋር ግንኙነት ነበራት። ከአባትህ በላይ የምትወደው ሰው ነበር። ከመሞቷ ከዓመታት በፊት ነው የምልህ። በኋላ አንድም አንተ ህፃን ስለነበርክ አንተን ከአባትህ ላለመለያየት ሁለትም በፍቅር የወደቀችለት ሰው በሰዓቱ ያልበሰለ እና ያልረጋ በመሆኑ ወደቤቷ ፊቷን መለሰች። ለአባትህ የተፈጠረውን ሁሉ ነግራው ይቅር ብሏት ነው አብረው የኖሩት። እሷን ከሚያጣ ዝቅ ማለትን ነበር የመረጠው። እሷ ግን እንደበፊቱ መሆን አቃታት። ከመሞቷ ከሳምንታት በፊት ከዛ ሰው ጋር መልሳ መገናኘት ጀመረች። አባትህም ለማወቅ ጊዜ አልፈጀበትም። እንደዛም ሆኖ ድጋሚ ይቅር ሊላት ዝግጁ ነበር። የዛን እለት ጠዋት ፀቡ ፍታኝ ብላው ነበር። አንተም ትልቅ በመሆንህ ደስተኛ ያልሆንኩበት ትዳር ውስጥ አልቆይም ብላ ስትወስን ያን ሁሉ ዘመን የጠበቃት ፍቅረኛዋ ሊቀበላት ቃል ገብቶላት ነበር። አብረው የሚኖሩትን የፍቅር ህይወት ሲያንሾካሽክላት ዓመታትን የባጀው ፍቅረኛዋ አባትህን ፍታኝ ብላ እቤቱ ስትመጣ ሀሳቡን ቀይሮ አገኘችው። ትነግረው የነበረው ሞገስም ትዳሩ እንዳንገሸገሸው፤ ትዳራቸው በሁለቱም በኩል እንዳበቃ ነበር። በመጨረሻዎቹ ቀናት ግን ድጋሚም እንደበደለችው እያወቀ ቤቱን ላለማፍረስ መታገሉን ሲሰማ ሞገስ ላይ እንደዛ የከፋ በደል መፈፀም አቃተው። ያኔ ነው ወደቤቷ ተመልሳ የዛን ከሰዓት ራሷን ያጠፋችው። »

«በፍፁም ይሄ ሊሆን አይችልም።እውነትስ ቢሆን ደግሞ አንተ ይሄን ሁሉ ነገር እንዴት አወቅክ?» እያልኩት ጭንቅላቴ መልሱን አቀበለኝ። እጄ ለቦክስ ተጨበጠ። ሸሸኝ።

«እንዳሰብከው ነው!! እኔን ለመቅጣት እና ለመበቀል የምታጠፋውን ጊዜ ያለበደሉ የቀጣኸውን አባትህን ለመካስ ተጠቀምበት።» ቢለኝም እጄ ታዝዞ አልተመለሰልኝም።

«የገዛ ወንድምህን ሚስት? እንዴት ዓይነት ክህደት ነው?» የራሴው እጅ እስኪያመኝ በጡጫ አንጉዬው ቀብሩን ሳልቀብር ወጣሁ። እንደእብድ ጭንቅላቴን ይዤ መንገድ ለመንገድ ብቻዬን እያወራሁ ተጓዝኩ። «አባቴ ሞቶ ቢሆን?» የሚል ሀሳብ ጭንቅላቴ ጓዳ ብልጭ ድርግም እያለ ጠጅ እንደጠጣ ሰው ጉልበቴን ይዞ አወለጋገደኝ።

ከቀናት ፍለጋ በኋላ ነበር መጠጥ ቤቱ ውስጥ ያገኘሁት።ለብዙ ደቂቃዎች ዝምም እንደተባባልን ቆየን። አሁንም ደግሜ

“ይቅርታ!” አልኩት። እጄን እጆቹ ላይ እያሳረፍኩ። አሁንም አልመለሰልኝም። የሚሞቅ እንባ እጄ ላይ ጠብ አለ። እናቴ ከሞተችበት ቀን በላይ ከፋኝ።

“ለምንድነው እውነቱን ያልነገርከኝ?” አልኩት

“እናትህ እኮ ነች! በህይወት ኖራ የማትክስህን ውድቀቷን ከቂም ውጪ ምን ሊጠቅምህ ልንገርህ?”

“ይቅር በለኝ!” አልኩት ድጋሚ

…….. ነገሩስ ጨርሰናል ….,,,

ውብ ዋሉልኝማ ❤️♥️♥️♥️

@maninet1
betsiroyal

❤1

645 viewsBetsegaw, 10:05