برشی از جلسۀ سخنرانی دکتر #ابوالقاسم_اسماعیل_پور با عنوان «اسطوره‌آفرینی در ادبیات»


با اجرای نایب شیرازی


شنبه ۲۲دی۱۴۰۳

شیراز، پل معالی‌آباد، ساختمان الف، کتاب‌فروشی شیراز


شبکهٔ متن‌پژوهی
‏https://www.tgoop.com/matnpazhohi

♦️نشانی اینستاگرام👇🏻

‏https://www.instagram.com/invites/contact/?i=8ark11eewyn4&utm_content=tdjq7w

حذف پاراگراف یتیم در ورد


#ترفندهای_ورد

#ورد
https://www.tgoop.com/matnpazhohi

همچنان که پیش‌تر هم گفته‌ام، مسخره کردن فرهنگستان و نظرهای ستیزه‌جویانه همه از سر ستیز با گفتمان حاکم است؛ پس این شیوۀ «همۀ سازمان‌های جمهوری اسلامی را با یک چوب راندن»، از سرِ سواد و نگرگاهِ منتقدانه نیست؛ بلکه این‌گونه حمله‌ها برای خُنک کردن دل است؛ تاآنجا که از قدیم گفته‌اند: «فحش، بادبزن جگر است.»

پاسخ چنین سخن‌های تنگ‌نظرانه این است: بسیاری از واژه‌های پیشنهادی را فرهنگستان نمی‌سازد؛ بلکه از واژه‌های ازپیش‌موجود، می‌گیرد و پیشنهاد می‌دهد؛
مثلِ کلمۀ «یارانه» که در زبان فارسی و در شعر مولوی بوده است و فرهنگستان به‌جای «سوبسید subsidy» پیشنهاد داده است: «یک حملۀ دیگر همه در رقص درآییم / مستانه و یارانه که آن یار درآمد.»

یا واژۀ هواپیما که در زبان فارسی قرن‌ها بوده و جا خوش کرده و فرهنگستان از منشآت خاقانی برگرفته و به‌جای airplane پیشنهاد داده: «پیشِ آسیبِ صواعقِ حادثات چه بنگه موری چه تخت هواپیمای سلیمانی.»
همچنین است واژۀ یخچال که از پیش در زبان مردم ما بوده است: «معدۀ شعله‌خوار صد دوزخ / مطبخ یخ‌فروش صد یخچال» (ظهوری ترشیزی، شاعر قرن یازده).
«سردیی گر در سخن بینی مرا معذور دار / زآنکه باشد مسکنم در پشت یخچال ای وزیر» (ادیب‌الممالک فراهانی شاعر قرن سیزده).
جمع‌بندی کنم:
یکی از شیوه‌های واژه‌یابی و واژه‌گزینی همین است که از کلمه‌های موجود زبان بهره ببریم و آن را به‌جای لغتِ وارداتی بگذاریم و «فرسته» یکی از همین واژه‌هاست و با همین رویکرد به‌جای «پست» پیشنهاد داده‌اند؛ پس همۀ نهادها را با یک چوب نرانیم!

مسعود هوشیار
۲بهمن۱۴۰۳

چهارشنبه در سخنرانی‌ام از لغزش‌های زبانى محمد كشاورز در دو مجموعه‌داستان «روباه شنى» و «كلاهى كه پس معرکه ماند» سخن می‌گویم.
به‌جز بقیۀ علاقه‌مندان، ویراستارانی که می‌خواهند نکته‌های تازه بیاموزند، تشریف بیاورند.
درضمن هر دو کتاب را اگر دارید با خود بیاورید.