🔵پدرخوانده هوش مصنوعی: هوش مصنوعی احتمالا تا ۳۰سال دیگر بشر را نابود کند

جفری هینتون:
🔹هوش مصنوعی می‌تواند ظرف ۳۰سال آینده به تهدیدی برای بقای بشریت تبدیل شود.

🔹احتمال وقوع این حادثه بین ۱۰تا۲۰درصد تخمین زده می‌شود.

🔹سرعت پیشرفت این فناوری بسیار فراتر از پیش‌بینی‌های اولیه است.

🔹انسان‌ها در مقایسه با هوش مصنوعی پیشرفته مانند کودکان سه‌ساله هستند.

🔹این بی‌توازنی هوش می‌تواند به مشکلات غیرقابل کنترلی منجر شود.

🔻لینک خبر
https://gilkhabar.ir/502650
🔻کانال تلگرام
https://www.tgoop.com/gilkhabar
🔻کانال واتساپ
https://chat.whatsapp.com/D0Q6lLlmDE3GNgAuabEC89
🔻کانال ایتا
https://eitaa.com/gilkhabar

🔵 استفاده یک قاضی از هدست واقعیت مجازی برای تماشای صحنه جرم

قاضی «اندرو سیگل» در فلوریدا اجازه داده شبیه‌‌سازی جنایت به‌عنوان مدرک در دادگاه ارائه شود و حاضرین در دادگاه با هدست واقعیت مجازی آن را تماشا کرده‌اند.

او این کار را برای درک بهتر شهادت متهم پرونده انجام داد. متهم به 9 فقره حمله با اسلحه گرم و تهدید مهمانان شرکت‌کننده در مراسم متهم شده بود. او برای تعطیل‌کردن مراسم مهمانان را با اسلحه‌اش تهدید کرد. به‌دنبال این موضوع، هنرمندی با استفاده از هدست واقعیت مجازی Oculus Quest 2 تجربه‌ای طراحی کرده که دیدگاه متهم از شب حادثه را به تصویر می‌کشید.

در این تجربه واقعیت مجازی، نشان داده شده که متهم در محاصره شرکت‌کنندگان مهمانی قرار گرفته و همین موضوع هرج‌ومرج به راه انداخته است.

وکیل متهم گفت: فناوری واقعیت مجازی در آینده برای کمک به دادگاه‌ها برای شبیه‌سازی شهادت کارشناسان استفاده می‌شود.  او گفت:«ما این هدست را روی سر قاضی، دادستان و شاهد گذاشتیم و قاضی توانست از دید موکلم و از دید خودش ببیند [متهم] وقتی در محاصره مهمانان قرار گرفته بود، با چه چیزی مواجه بود.»

➡️ @sadegh_panjehee

پنج صبح از خواب بیدار شدم و آخرین دست‌نوشته‌ها را نگاه کردم تا در یک روز چهار تا امتحان همزمان بدهم.
هم خوشحال بودم که کابوس چندماه اخیرم خلاصه تمام شد. حتی حوصله نگاه کردن بعدی به جواب‌هایم را نداشتم. فقط می‌خواستم به روال عادی زندگی برگردم. به دنیای شعر، به کتاب بالای سرم که هر شب نوک می‌زدم.

بیست دی هزار و چهارصد و سه
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرانزلی

@mazdakpanjehee

🎯 متاورس به اندازۀ دنيايی که می‌شناسيم واقعی است
دیوید چالمرز، فیلسوف بزرگ معاصر، در کتاب جدیدش به‌سراغ مسئلۀ واقعی‌بودن دنیای مجازی رفته است

📍در این دورۀ تماس‌های تصویری، «من را می‌بینی؟» یکی از سؤال‌های رایج است، ولی اگر آن را از فیلسوف استرالیایی، دیوید چالمرز، بپرسید معنای عمیق‌تری پیدا می‌کند. چالمرز در جواب این سوال گفت: «فیلسوفان محافظه‌کار خواهند گفت نه، من فقط تعدادی پیکسل روی صفحه می‌بینم، نه شما را». اما دیدگاه خود او متفاوت است: «بله، شما را درست می‌بینم»؛ به هر دو معنای «درست»: هم کامل و هم صحیح. این ادعای به‌ظاهر ساده معناهای فلسفی عمیقی دارد.

چالمرز یکی از معروف‌ترین فیلسوفان قرن بیست‌ویکم است و آخرین کتاب او، +واقعیت، اولین کتابی است که مشخصاً برای مخاطبان عام نوشته است. برخورد خودمانی چالمرز، لباس‌های ژولیده و موهای بلند و نامرتبش که سال‌هاست به آن‌ها رسیدگی نکرده باعث شده که به‌درستی به او لقب «فیلسوف راک‌استار» بدهند.

حال چالمرز به سراغ این پرسش رفته که آیا واقعیت مجازی کاملاً فراگیر و شبیه‌سازی‌شده -نام آن را VR کامل بگذارید- صورتی اصیل از واقعیت یا بدیلی برای آن به حساب می‌آید یا نه. زمان انتشار کتاب او جالب است: در اکتبر ۲۰۲۱، مارک زاکربرگ اعلام کرد که فیسبوک در حال کار روی ساخت متاورس است -«اینترنتی کاملاً فراگیر و ... متجسّد»، که در آن می‌توانید با استفاده از آواتاری شخصی در یک محیط آنلاینِ سه‌بعدی در جلسات حاضر شوید یا با دوستان خود شام بخورید.

درحالی‌که زاکربرگ آرمان‌شهری مجازی را تدارک می‌بیند، دیگران از پایان غیرانسانی واقعیت می‌ترسند. اینکه بگوییم حق با کیست تا حد زیادی بستگی به پاسخی دارد که باید به یک پرسش فلسفی قدیمی بدهیم: واقعیت چیست؟


🔖 ۲۲۰۰ کلمه
⏰ زمان مطالعه: ۱۴ دقيقه

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
https://tarjomaan.com/interview/10670/

📌 آنچه خواندید در شمارهٔ ۲۳ فصلنامهٔ ترجمان منتشر شده است. برای خواندن مطالبی مشابه می‌توانید شمارۀ بیست‌وسوم فصلنامهٔ ترجمان را از اینجا بخرید:
https://tarjomaan.shop/product/mag23/

📌 همچنین برای بهره‌مندی از تخفیف و مزایای دیگر می‌توانید اشتراک فصلنامۀ ترجمان را با ۴۱٪ تخفیف از اینجا خریداری کنید:
https://tarjomaan.shop/product/sub4012/

@mazdakpanjehee

چنین کشتهٔ حسرت کیستم من
که چون ‌آتش ازسوختن زیستم من
نه شادم نه محزون نه خاکم نه ‌گردون
نه لفظم نه مضمون چه معنیستم من
نه خاک آستانم نه چرخ آشیانم
پری می‌فشانم کجاییستم من
اگر فانی‌ام چیست این شور هستی
وگر باقی‌ام از چه فانیستم من
بناز ای تخیل ببال ای توهم
که هستی‌گمان دارم و نیستم من
هوایی در آتش فکنده‌ست نعلم
اگر خاک گردم نمی‌ایستم من
نوایی ندارم نفس می‌شمارم
اگر ساز عبرت نی‌ام چیستم من
بخندید ای قدردانان فرصت
که‌ یک خنده برخویش نگریستم من
در این غمکده ‌کس ممیراد یارب
به مرگی‌که بی‌دوستان زیستم من
جهان گو به سامان هستی بنازد
کمالم همین بس‌که من نیستم من
به این یکنفس عمرموهوم بیدل
فنا تهمت شخص باقیستم من
 
#بیدل
@mazdakpanjehee

رییس جمهور تاجیکستان در دیدار با رئیس‌جمهور ایران گفت: رودکی، فردوسی، حافظ و سعدی متعلق به زبان فارسی هستند؛ نه فقط ایران یا تاجیکستان. مولانا متعلق به بشریت است؛ نه فقط ما. کوروش کبیر متعلق به بشریت است.

پ ن: آنچه برای من جذاب بود، استراتژی رئیس جمهور تاجکستان بود که دغدغه زبان فارسی داشت، در بسیاری از اپلیکیشن‌های خارجی زبان فارسی یا پارسی برای انتخاب وجود ندارد و گویی این زبان از مناسبات اقتصادی و تجاری شرکت‌های بزرگ حذف شده است. پیشترها از طریق جاده‌ی ابریشم زبان، هنر و فرهنگ ایران را گسترش می‌دادیم اما امروز چهره‌ی ایران از طریق سیاست آن تبلیغ می‌شود.
اگر دیروزها زبان فارسی یا پارسی مرزها را دریده بود، قطعاً نقش و جایگاه سیاست‌مردانش را نمی‌توان نادیده گرفت و البته اتوریته‌ی امپراطوری ایران در بسیاری از کشورها.
انگلیسی‌ها با استعمار زبان‌شان را بومی هر منطقه کردند و حالا که نه استعمار مانده و نه امپراطوری به نظر از راه تکنولوژی بتوان حداقل زبان فارسی یا پارسی را به عنوان یک حق در منوی انتخاب حفظ کرد.

#ایران
#تاجیکستان
#زبان_پارسی
@mazdakpanjehee

گفتگوی خبرگزاری ایسنا به مناسبت انتشار کتاب «ادبیات در وضعیت متاورس »

مرگ تخیل یا شبیه‌سازی خلاقیت -
https://www.isna.ir/news/1403102920425/%D9%85%D8%B1%DA%AF-%D8%AA%D8%AE%DB%8C%D9%84-%DB%8C%D8%A7-%D8%B4%D8%A8%DB%8C%D9%87-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82%DB%8C%D8%AA


#ادبیات_در_وضعیت_متاورس
#صدای_پای_دگرگونی_در_شعر
#انتشارات_دوات_معاصر
#مزدک_پنجه‌ای

Www.davatmoaser.ir

@mazdakpanjehee

پاسخ نویسنده «ادبیات در وضعیت متاورس» به یک ابهام
شعرهای هوش مصنوعی ارزش هنری دارد؟

شماره روزنامه دنیای اقتصاد: ۶۲۰۶
تاریخ چاپ: ۱۴۰۳/۱۰/۳۰
شماره خبر: ۴۱۴۵۶۰۹
فرهنگ و هنر

یاسین نمکچیان: «ادبیات در وضعیت متاورس» نوشته مزدک پنجه‌ای اخیرا منتشر شد و مورد استقبال علاقه‌مندان قرار گرفت. این کتاب یکی از نخستین آثاری است که به تاثیرات فضای متاورس و فناوری‌های دیجیتال بر ادبیات و شعر معاصر می‌پردازد و از این رو کتاب مهمی است. آنچه می‌خوانید بخشی از گفت‌وگو با این شاعر و منتقد درباره این کتاب است:

https://donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-4145609



Www.davatmoaser.ir

@mazdakpanjehee

سُک‌سُک‌های عاشقانه
علی‌رضا پنجه‌ای
مجموعه شعر
نشر چشمه

سُک‌سُک‌های عاشقانه مجموعه شعر‌ تازه‌ای از علی‌رضا پنجه‌ای است که توسط انتشارات چشمه در سال 1403 منتشر شده است.
این اتفاق مبارک را به ایشان که بسیاری از دانسته‌هایم از اوست، تبریک می‌گویم.

نشانی خرید اینترنتی
https://B2n.ir/u10233

@mazdakpanjehee

🔸شمس لنگرودی در برنامه «اکنون»
🔸به میزبانی سروش صحت

🔸بخش دوم گفت‌وگو درباره فروغ فرخزاد

@shamselangeroodi

🔸شمس لنگرودی در برنامه «اکنون»
🔸به میزبانی سروش صحت

🔸بخش اول گفت‌وگو درباره حافظ

@shamselangeroodi

وزن کلمات مستندی پیرامون استاد ابوالحسن نجفی/ کارگردان شبلی نجفی

https://www.aparat.com/v/gzvb584?fbclid=PAY2xjawINHaZleHRuA2FlbQIxMQABpuf1uZhg27NKh3N0hwAGXxve_JcPo51rBmeEwbj8v8CogP3W9b7EcKytmQ_aem_0iMBzHhnHGf_BfWgNk0sKw

@mazdakpanjehee

این نقاشی دانش‌آموز کلاس نهم به نام «آجونات سیندهو» از «کرالای هندوستان» است!  آجونات همواره از پدر می‌شنید که مادرش خانه‌دار است و کار نمی‌کند و از این نحوه‌ی معرفی مادرش حیرت می‌کرد، زیرا هرگز او را بیکار ندیده بود!  وی این نقاشی را برای زحمات بی‌پایان مادرش کشید! او نقاشی را به معلم خود نشان داد! معلم نیز نقاشی را به دفتر ایالتی فرستاد و نقاشی او در آن مرکز  برای جلد سند بودجه جنسیتی سال ۲۰۲۱ انتخاب شد؛ و اکنون شاید از معروف‌ترین و گران‌ترین نقاشی‌های جهان باشد که در موزه‌ی بزرگ «بمبئی» نگهداری می‌شود! 

@mazdakpanjehee

  
درنگی بر آينده «خيال» در هنر
چگونه از «مرگ تخيل در فراجهان» پيشگيري كنيم؟
مزدك پنجه‌اي
روزنامه‌ی اعتماد، پانزده بهمن هزار و چهارصد و سه:
تخيل از ديرباز يكي از بنيادي‌ترين ابزارهاي بشري براي درك، تغيير و بازآفريني جهان است. اين توانايي كه انسان را قادر به خلق جهاني فراتر از واقعيت موجود مي‌سازد، در تمامي جنبه‌هاي زندگي نقش كليدي دارد. از نقاشي‌هاي درون غارهاي دوران ماقبل تاريخ تا تحقيقات علمي، همواره تخيل پلي ميان جهان واقعي و جهان آرزوها، ايده‌ها و روياها بوده است. اما امروز با ظهور جهان‌هايي نظير متاورس، اين پرسش مطرح مي‌شود كه آيا تخيل مي‌تواند جايگاه پيشين خود را حفظ كند يا دچار تحولاتي بنيادين خواهد شد؟

متاورس جهاني است كه تخيل انسان آن را ساخته و فناوري به آن تجسم بخشيده است. در اين فضا، مرز ميان خيال و واقعيت محو مي‌شود و آنچه پيش‌تر در ذهن وجود داشت، به‌ صورت عيني در دسترس قرار مي‌گيرد. به عنوان مثال، در متاورس مي‌توان به‌ كمك ابزارهاي ديداري و شنيداري وارد موزه‌اي در پاريس شد، بدون آنكه نيازي به خارج شدن از خانه باشد. همچنين افراد مي‌توانند در اين جهان بدون محدوديت‌هاي جسمي زندگي كنند؛ فرد نابينا مي‌تواند ببيند، ناشنوا بشنود و ناتوانِ جسمي، آزادانه حركت كند. اين امكانات بي‌بديل، تخيل را از ذهن به دنياي عيني منتقل كرده و به آن بعدي كاملا جديد مي‌بخشند. اما اين عينيت‌يافتگي تخيل، چالش‌هايي را نيز به همراه دارد. وقتي تخيل به‌ واسطه فناوري بدل به واقعيت شود، آيا هنوز درون ذهن انسان، فضايي براي خيال‌پردازي باقي خواهد ماند؟ آيا جهانِ متاورس كه خود زاييده تخيل است، مي‌تواند مجددا بستري براي توليد تخيل باشد؟ برخي فلاسفه مانند ايمانوئل كانت، تخيل را ابزاري براي پيوند ميان واقعيت و ذهنيت مي‌دانند. كانت معتقد بود كه تخيل از طريق تركيب تجربيات پيشين با ايده‌هاي نو، امكان عينيت‌بخشي به ايده‌ها را فراهم مي‌آورد.

اما در متاورس، بسياري از اين فرآيندها به‌طور خودكار انجام مي‌شوند؛ انسان ديگر نيازي ندارد تصاوير ذهني خود را به ‌تدريج شكل دهد، زيرا فناوري اين وظيفه را برعهده گرفته است. اين مساله ممكن است موجب كاهش فعاليتِ ذهني مرتبط با تخيل و در نهايت مرگ تدريجي آن شود. در متاورس، محيط‌ها و تجربه‌ها به‌ صورت كاملا برنامه‌ريزي و طراحي ‌شده در دسترس كاربران قرار مي‌گيرند.

اين مساله مي‌تواند آزادي تخيل انسان را محدود كند، زيرا ديگر نيازي به خلق تصاوير ذهني يا داستان‌هاي شخصي وجود ندارد. تخيلِ انسان اغلب از تجربه‌هاي واقعي و مواجهه با طبيعت، اجتماع و احساساتِ عميق انساني شكل مي‌گيرد. حضور طولاني‌مدت در متاورس و استفاده افراطي از ابزارهاي واقعيت افزوده، مي‌توان افراد را از تجربه‌هاي زيستي دور كند و منبع الهام تخيل آنها را كاهش دهد. مانند فردي كه بيشتر زمان خود را در متاورس مي‌گذراند، ممكن است نتواند احساسات واقعي مانند لمس اشيا، بوي گل يا ارتباط انساني را درك كند و اين امر تخيل او را محدود خواهد كرد. در متاورس، افراد مي‌توانند خيلي سريع و بدون محدوديت، به آرزوها و خواسته‌هاي خود برسند. اين مساله ممكن است ميل به تخيلِ آينده‌اي بهتر يا ساخت دنيايي آرماني را كاهش دهد؛ از سويي تخيل همواره با فاصله ‌گرفتن از واقعيتِ محض ايجاد مي‌شود. در واقع هنرمندان و نويسندگان از طريق عناصر زباني مانند استعاره، مجاز و كنايه جهان‌هايي را خلق مي‌كنند كه فراتر از تجربه روزمره هستند. اما اگر زبان و تصوير در متاورس عريان و فاقد پيچيدگي باشد، همان‌طور كه در بسياري از فضاهاي ديجيتال امروزي ديده مي‌شود، تخيل چگونه مي‌تواند عمل كند؟ آيا امكان بازآفريني اين جهان‌هاي ذهني وجود خواهد داشت؟ شايد بتوان گفت اگر انسان‌ها در جهاني زندگي كنند كه تمام آرزوها و روياهاي‌شان تحقق يابد، ديگر نيازي به تخيل نداشته باشند.

اين مساله را مي‌توان با مفهومي كه «دارن شو» در مقاله‌اي مطرح كرده است، بررسي كرد. او مي‌گويد كه اگر فردي در متاورس هرگز با مسائلي چون فقر، بي‌خانماني يا مشكلات اجتماعي مواجه نشود، چگونه مي‌تواند درك درستي از اين مسائل داشته باشد؟ چنين وضعيتي ممكن است تخيل اخلاقي انسان را كه پايه همدلي و تلاش براي بهبود جهان است، تضعيف كند. از سوي ديگر، زيستن در جهاني كاملا آرماني ممكن است انسان را به انزواي ذهني بكشاند. در اين وضعيت، انسان‌ها به‌ جاي تعامل با واقعيات و چالش‌هاي بيروني، تنها در دنياي ساخته خود زندگي خواهند كرد. اين انزوا مي‌تواند منجر به «مرگ ذهن» شود، زيرا تخيل براي ادامه حيات خود نياز به ارتباط با واقعيات دارد.

پُل ريكور، فيلسوف برجسته معتقد بود كه تخيل بدون زبان نمي‌تواند عمل كند. به ‌باور او، زبان واسطه‌اي است كه امكان فراروي از واقعيت و خلق جهاني نو را فراهم مي‌آورد. اما در متاورس، زبان و تصاوير اغلب به ساده‌ترين و مستقيم‌ترين شكل خود ارايه مي‌شوند. اين ساده‌سازي ممكن است تخيل را محدود كرده و آن را به بازتوليد آنچه موجود است، تقليل دهد. با اين وجود، نبايد فراموش كرد كه تخيل بخشي جدايي‌ناپذير از ذهن انسان است. اين قوه شگفت‌انگيز نه‌تنها به عنوان ابزاري براي ايجاد جهان‌هاي نو عمل مي‌كند، بلكه بخشي از هويت و خلاقيت انسان است.

بنابراين حتي در جهاني مانند متاورس، تخيل مي‌تواند راهي براي بازتعريف خود پيدا كند. براي حفظ و تقويت تخيل در اين جهان، بايد فضاهايي طراحي شود كه امكان فراروي از عينيت و ورود به ذهنيت را فراهم كنند. متاورس بايد به‌ جاي ارايه پاسخ‌هاي آماده، پرسش‌هاي جديدي ايجاد كند و مخاطبان را به تفكر و تخيل وا دارد. تنها در اين صورت است كه مي‌توان از «مرگ تخيل» جلوگيري و آن را به عنوان يكي از مهم‌ترين ويژگي‌هاي انساني حفظ كرد.


Www.davatmoaser.ir

#ادبیات_در_وضعیت_متاورس
@mazdakpanjehee

اگر حوصله داشتید وقت بگذارید و این فیلم را تماشا کنید، جهان آینده فقط هوش مصنوعی و متاورس نیست. بلاکچین دنیایی بدون جعل است. وعده‌ی جهانی مبتنی بر اطمینان، وعده‌ی دولت اطمینان! آیا در حال حاضر هنگام خرید، معامله، مواجهه با آدم‌ها و هویت واقعی‌شان احساس امنیت می‌کنید؟ آثار هنری و تالیفی چگونه غیرقابل تکرار خواهند شد؟ آیا قرار است با بلاکچین به واقعیت محض برسیم؟ آیا شاهد پایان سرقت ادبی و کپی‌کاری خواهیم بود.

#بلاکچین
#bloockchain

@mazdakpanjehee