«منطق صوری vs دیالکتیک! کدامیک؟»
🔻بخش اول
ما دو منطق! داریم. یک منطق صوری یا همان فرمال لاجیک و دیگری منطق دیالکتیکی. مهمترین تفاوت این دو در این است که در اولی امکان اجتماع دو امر متناقض مذموم است ولی در دومی این امر ممدوح و ممکن. یعنی در اولی نمی‌توانی بگویی الان هم روز است و هم شب. ولی در دومی می‌توانی بگویی در پس این روشنایی یک تاریکی نشسته است.
این دو منطق به یک اعتبار دیگری هم هستند؛ با همدیگر در چالش‌اند و البته که اگر دیالکتیکی بنگریم همدیگر را متکامل نیز میکنند.
مهمترین کاربرد منطق صوری در علوم دقیقه و طبیعی، ساینس و ریاضیات است چرا که طبیعت بر اساس یک سیر مشخص عمل میکند، خود را به شکل یکنواخت تکرار میکند و در واقع متناقض عمل نمی‌کند. البته کاربرد منطق صوری محدود فقط به علوم طبیعی نیست، منطق صوری برای شناخت و توضیح هر آنچه به مثابه طبیعت عمل میکند نیز به کار می‌رود که از یکی از مصداق‌های آن در زندگی اجتماعی انسان قانون است.
مهمترین ویژگی طبیعت یکنواختی و یکپارچگی آن است، طبیعت بر اساس یک قانون معین عمل میکند و از آنجا که قانون الگوبرداری‌شده از کیفیت یکنواخت حرکت چیزها در طبیعت است، قانون نیز میل به یکپارچگی و تنظیمات معین دارد، از این روست که در ساحت امر حقوقی انسانی نیز منطق صوری است که کاربرد دارد. برای همین در ساحت قانون و امور حقوقی، حقوقدان باید که صوری اندیشه کند تا بتواند اصطلاحا شهر را اداره کند.
در واقع منطق صوری میل به یکپارچگی و یکنواختی دارد، همه چیز را ذیل سیطره یک اصل، شاه و یا نظم مشخصی می‌خواهد و البته از این جهت منطق صوری گرایش به سلسله‌مراتب و هرم نیز دارد.
در واقع در منطق صوری رابطه رفت و برگشتی بین علت و معلول وجود ندارد، علت یا اصول موضوعه اقتضا میکند، فرمان می‌دهد و همه اجزا باید در ذیل اراده رأس هرم عمل کنند!
حال آنکه در منطق دیالکتیک رابطه هرمی نیست، بلکه رابطه مرکز پیرامونی است و علت می‌تواند معلول نیز واقع شود. البته همان‌طور که ذکر شد این دو منطق نیز متکامل همدیگرند. به عنوان مثال این درست که منطق دیالکتیکی در صدد ایجاد اجتماع بین نقیضین است، اما به همان میزان به «رفع» تناقض نیز گرایش دارد و می‌خواهد یکپارچگی را به ارمغان بیاورد. و این در مورد منطق صوری هم مصداق دارد. در منطق صوری، نتیجه همواره سر تعظیم مطلق به اصل فرو نمی‌آورد که این نتیجه است که حالا در رأس به عنوان اصل موضوعه می‌نشیند و اصل موضوع قبلی را اصطلاحا «نفی» میکند.
بنابراین برای تبیین و شناخت طبیعت و هر آنچه به مثابه طبیعت (مثل سازو کار حقوقی) انگاشته میشود باید به عقل صوری توسل جست. به زبانی دیگر آنجا که عقل برای توضیح ماده به کار می‌رود باید از تناقض اجتناب کند، البته که وقتی بدن به واسطه فانتزی، عقل را در اختیار می‌گیرد آنجا نیز میل به یکپارچگی و تمامیت‌خواهی نیز تشدید میشود.
پایان بخش اول
@miladdokhanchi
🔻بخش اول
ما دو منطق! داریم. یک منطق صوری یا همان فرمال لاجیک و دیگری منطق دیالکتیکی. مهمترین تفاوت این دو در این است که در اولی امکان اجتماع دو امر متناقض مذموم است ولی در دومی این امر ممدوح و ممکن. یعنی در اولی نمی‌توانی بگویی الان هم روز است و هم شب. ولی در دومی می‌توانی بگویی در پس این روشنایی یک تاریکی نشسته است.
این دو منطق به یک اعتبار دیگری هم هستند؛ با همدیگر در چالش‌اند و البته که اگر دیالکتیکی بنگریم همدیگر را متکامل نیز میکنند.
مهمترین کاربرد منطق صوری در علوم دقیقه و طبیعی، ساینس و ریاضیات است چرا که طبیعت بر اساس یک سیر مشخص عمل میکند، خود را به شکل یکنواخت تکرار میکند و در واقع متناقض عمل نمی‌کند. البته کاربرد منطق صوری محدود فقط به علوم طبیعی نیست، منطق صوری برای شناخت و توضیح هر آنچه به مثابه طبیعت عمل میکند نیز به کار می‌رود که از یکی از مصداق‌های آن در زندگی اجتماعی انسان قانون است.
مهمترین ویژگی طبیعت یکنواختی و یکپارچگی آن است، طبیعت بر اساس یک قانون معین عمل میکند و از آنجا که قانون الگوبرداری‌شده از کیفیت یکنواخت حرکت چیزها در طبیعت است، قانون نیز میل به یکپارچگی و تنظیمات معین دارد، از این روست که در ساحت امر حقوقی انسانی نیز منطق صوری است که کاربرد دارد. برای همین در ساحت قانون و امور حقوقی، حقوقدان باید که صوری اندیشه کند تا بتواند اصطلاحا شهر را اداره کند.
در واقع منطق صوری میل به یکپارچگی و یکنواختی دارد، همه چیز را ذیل سیطره یک اصل، شاه و یا نظم مشخصی می‌خواهد و البته از این جهت منطق صوری گرایش به سلسله‌مراتب و هرم نیز دارد.
در واقع در منطق صوری رابطه رفت و برگشتی بین علت و معلول وجود ندارد، علت یا اصول موضوعه اقتضا میکند، فرمان می‌دهد و همه اجزا باید در ذیل اراده رأس هرم عمل کنند!
حال آنکه در منطق دیالکتیک رابطه هرمی نیست، بلکه رابطه مرکز پیرامونی است و علت می‌تواند معلول نیز واقع شود. البته همان‌طور که ذکر شد این دو منطق نیز متکامل همدیگرند. به عنوان مثال این درست که منطق دیالکتیکی در صدد ایجاد اجتماع بین نقیضین است، اما به همان میزان به «رفع» تناقض نیز گرایش دارد و می‌خواهد یکپارچگی را به ارمغان بیاورد. و این در مورد منطق صوری هم مصداق دارد. در منطق صوری، نتیجه همواره سر تعظیم مطلق به اصل فرو نمی‌آورد که این نتیجه است که حالا در رأس به عنوان اصل موضوعه می‌نشیند و اصل موضوع قبلی را اصطلاحا «نفی» میکند.
بنابراین برای تبیین و شناخت طبیعت و هر آنچه به مثابه طبیعت (مثل سازو کار حقوقی) انگاشته میشود باید به عقل صوری توسل جست. به زبانی دیگر آنجا که عقل برای توضیح ماده به کار می‌رود باید از تناقض اجتناب کند، البته که وقتی بدن به واسطه فانتزی، عقل را در اختیار می‌گیرد آنجا نیز میل به یکپارچگی و تمامیت‌خواهی نیز تشدید میشود.
پایان بخش اول
@miladdokhanchi
«منطق صوری vs دیالکتیک! کدامیک؟»
🔻بخش دوم
و اگر منطق صوری منطق شناخت طبیعت است و کابرد آن علوم ریاضی و تجربی است آنچه کلید ورود به علوم انسانی است منطق دیالکتیکی است. اساسا ذهن انسانی آنجاست که باید بین ایده و ماده و تنش بین این دو وساطت کند و لذا اساسا به زبان عرفای اسلامی خیال یا همان ذهن محل برزخ است، جاییست بین این و آن و نه این است و نه آن. ذهن انسانی به زبان روانکاوی آنجایی به بلوغ خود می‌رسد که بتواند بین تنش پدر و مادر بیرون و درون تعادل ایجاد کند و تناقض سوگ فقدان مادر و تحمل پدر اقتدارگر را رفع کند و عقده ادیپ خود را انحلال بخشد. (این بحث البته مفصل است و من به کرات درباره آن قبلا صحبت کرده‌ام).
بنابراین به همان میزان که شناخت طبیعت و اعمال قانون نیازمند منطق صوری است، شناخت ذهن و اراده انسانی و به تبع آن علوم انسانی و جامعه انسانی نیازمند منطق دیالکتیکی است. در موضع الهیات نیز، از آنجا که به رابطه انسان و خدا ناظر است منطق دیالکتیکی قابلیت‌های بیشتری برای تبیین دارد تا منطق صوری.
فلسفه ارسطویی مبدع منطق صوری است. فلسفه اسلامی ما ذیل منطق صوری ارسطویی زیست کرده، هژمونی رشته‌های طب و مهندسی نیز ذیل همین منطق رشد کرده‌اند و الهیات ما نیز صوری می‌اندیشد و البته فقه نیز که یک سیستم حقوقی است لاجرم صوری اندیشه میکند. این یعنی منطق غالب کلاسیک و مدرن ما زیرمجموعه منطق صوری صورت‌بندی شده است. نتیجتا ما در الهیات، جهان‌بینی که بتواند رابطه پیچیده انسان و خدا را توضیح بدهد و در علوم انسانی، رویکردی که بتواند پیچیدگی‌های ذهن بشری را تبیین کند نداریم و در واقع بهتر است بگویم نمی‌توانیم داشته باشیم!
البته تسلط منطق صوری توضیح‌دهنده ساختار سلسله‌مراتبی سیاسی که از گذشته به ارث برده و در دوره مدرن علیرغم یک انقلاب سیاسی دیالکتیکی دوباره در حال بازتولید آن هستیم نیز هست. بنابراین اگر دموکراسی یک پیشفرض عمده قرار است داشته باشد (منطق من اینجا صوری است) آن نیز دیالکتیک است.
دو نکته: معمولا وقتی صحبت از دیالکتیک میشود، هگل و مارکس به ذهن می‌آیند و از قضا چون اسلام‌گرایانی مثل مصباح و سروش می‌خواستند علیه مارکسیسم بایستند در واقع به اسم دفاع از حکمت از اسلامی مدافعان سرسخت منطق صوری شدند و لذا دیالکتیک نتوانست در سنت عامه ایرانی جا باز کند. این درحالیست که همان‌طور که شریعتی گوشزد میکند دیالکتیک ربطی به مارکس و هگل ندارد و از قضا اگر دیالکتیک نتوانست در سنت فلسفی ما برای خود اعتباری دست و پا کند سنت عرفان نظری ما اساسا دیالکتیکی اندیشه میکند.
بنابراین باید این حساسیت را کنار گذاشت که تا دیالکتیک شنیده میشود نام مارکس و هگل به ذهن متبادر شود. و این البته یک اشتباه رایج است. از قضا یکی از قابل اتکا‌ترین احادیث شیعی حدیث جنود عقل و جهل است که توضیح می‌دهد که چگونه خداوند هم جهل (شر) و عقل (نیکی) را می‌آفریند به هر دو سپاه و لشکر می‌دهد و چالش و تنش بین این دو را مقدر می‌سازد.
و نکته پایانی اینکه دیالکتیک را به جهت تبیینی که از امکان جمع امور متناقض دارد منطق می‌نامیم وگرنه دیالکتیک در مقایسه با منطق صوری یک ضد منطق است. این نکته‌ای بود که مارکس بدان التفات نداشت و تلاش می‌کرد از دیالکتیک یک روش علمی! بسازد و در آخر نیز همین سودای او باعث شکست جهان‌های ماتریال برآمده از مارکس شد.
ضد منطق دیالکتیکی، نه آنگونه که مارکس آن را تصور میکند، روابط هرمی را به نقد می‌کشد، جهان را در حرکت و در ارتباط مداوم تصور میکند، رابطه بین منبع قدرت و ابژه قدرت را دوطرفه و افقی میکند، سیستم را کامپلکس و پیچیده تصور میکند و بنیادش بر کشف حقیقت از طریق گفتگو است.
این بحثی به شدت سخت و طولانی بود ولی تلاش کردم به زبان ساده و بدون تکلف آن را توضیح دهم. برای ایران توسعه می‌خواهید؟ دموکراسی می‌خواهید؟ پیشرفت می‌خواهید؟ جامعه مذهبی می‌خواهید؟ و از همه مهم‌تر آزادی می‌خواهید: دیالکتیک را ترویج کنید.
پایان
@miladdokhanchi
🔻بخش دوم
و اگر منطق صوری منطق شناخت طبیعت است و کابرد آن علوم ریاضی و تجربی است آنچه کلید ورود به علوم انسانی است منطق دیالکتیکی است. اساسا ذهن انسانی آنجاست که باید بین ایده و ماده و تنش بین این دو وساطت کند و لذا اساسا به زبان عرفای اسلامی خیال یا همان ذهن محل برزخ است، جاییست بین این و آن و نه این است و نه آن. ذهن انسانی به زبان روانکاوی آنجایی به بلوغ خود می‌رسد که بتواند بین تنش پدر و مادر بیرون و درون تعادل ایجاد کند و تناقض سوگ فقدان مادر و تحمل پدر اقتدارگر را رفع کند و عقده ادیپ خود را انحلال بخشد. (این بحث البته مفصل است و من به کرات درباره آن قبلا صحبت کرده‌ام).
بنابراین به همان میزان که شناخت طبیعت و اعمال قانون نیازمند منطق صوری است، شناخت ذهن و اراده انسانی و به تبع آن علوم انسانی و جامعه انسانی نیازمند منطق دیالکتیکی است. در موضع الهیات نیز، از آنجا که به رابطه انسان و خدا ناظر است منطق دیالکتیکی قابلیت‌های بیشتری برای تبیین دارد تا منطق صوری.
فلسفه ارسطویی مبدع منطق صوری است. فلسفه اسلامی ما ذیل منطق صوری ارسطویی زیست کرده، هژمونی رشته‌های طب و مهندسی نیز ذیل همین منطق رشد کرده‌اند و الهیات ما نیز صوری می‌اندیشد و البته فقه نیز که یک سیستم حقوقی است لاجرم صوری اندیشه میکند. این یعنی منطق غالب کلاسیک و مدرن ما زیرمجموعه منطق صوری صورت‌بندی شده است. نتیجتا ما در الهیات، جهان‌بینی که بتواند رابطه پیچیده انسان و خدا را توضیح بدهد و در علوم انسانی، رویکردی که بتواند پیچیدگی‌های ذهن بشری را تبیین کند نداریم و در واقع بهتر است بگویم نمی‌توانیم داشته باشیم!
البته تسلط منطق صوری توضیح‌دهنده ساختار سلسله‌مراتبی سیاسی که از گذشته به ارث برده و در دوره مدرن علیرغم یک انقلاب سیاسی دیالکتیکی دوباره در حال بازتولید آن هستیم نیز هست. بنابراین اگر دموکراسی یک پیشفرض عمده قرار است داشته باشد (منطق من اینجا صوری است) آن نیز دیالکتیک است.
دو نکته: معمولا وقتی صحبت از دیالکتیک میشود، هگل و مارکس به ذهن می‌آیند و از قضا چون اسلام‌گرایانی مثل مصباح و سروش می‌خواستند علیه مارکسیسم بایستند در واقع به اسم دفاع از حکمت از اسلامی مدافعان سرسخت منطق صوری شدند و لذا دیالکتیک نتوانست در سنت عامه ایرانی جا باز کند. این درحالیست که همان‌طور که شریعتی گوشزد میکند دیالکتیک ربطی به مارکس و هگل ندارد و از قضا اگر دیالکتیک نتوانست در سنت فلسفی ما برای خود اعتباری دست و پا کند سنت عرفان نظری ما اساسا دیالکتیکی اندیشه میکند.
بنابراین باید این حساسیت را کنار گذاشت که تا دیالکتیک شنیده میشود نام مارکس و هگل به ذهن متبادر شود. و این البته یک اشتباه رایج است. از قضا یکی از قابل اتکا‌ترین احادیث شیعی حدیث جنود عقل و جهل است که توضیح می‌دهد که چگونه خداوند هم جهل (شر) و عقل (نیکی) را می‌آفریند به هر دو سپاه و لشکر می‌دهد و چالش و تنش بین این دو را مقدر می‌سازد.
و نکته پایانی اینکه دیالکتیک را به جهت تبیینی که از امکان جمع امور متناقض دارد منطق می‌نامیم وگرنه دیالکتیک در مقایسه با منطق صوری یک ضد منطق است. این نکته‌ای بود که مارکس بدان التفات نداشت و تلاش می‌کرد از دیالکتیک یک روش علمی! بسازد و در آخر نیز همین سودای او باعث شکست جهان‌های ماتریال برآمده از مارکس شد.
ضد منطق دیالکتیکی، نه آنگونه که مارکس آن را تصور میکند، روابط هرمی را به نقد می‌کشد، جهان را در حرکت و در ارتباط مداوم تصور میکند، رابطه بین منبع قدرت و ابژه قدرت را دوطرفه و افقی میکند، سیستم را کامپلکس و پیچیده تصور میکند و بنیادش بر کشف حقیقت از طریق گفتگو است.
این بحثی به شدت سخت و طولانی بود ولی تلاش کردم به زبان ساده و بدون تکلف آن را توضیح دهم. برای ایران توسعه می‌خواهید؟ دموکراسی می‌خواهید؟ پیشرفت می‌خواهید؟ جامعه مذهبی می‌خواهید؟ و از همه مهم‌تر آزادی می‌خواهید: دیالکتیک را ترویج کنید.
پایان
@miladdokhanchi
jivegi.school
دیالکتیک
دیالکتیک چیست؟ دیالکتیک دقیقا به چه معناست؟ و فهم آن در زندگی روزمره، تحلیل شرایط اجتماعی و سیاسی و تاملات آکادمیک چه کاربردی دارد؟
چرا فهم از مفهوم دیالکتیک در شرایط کنونی ضرورت دارد؟ تاریخچه تحول این مفهوم چیست؟ و چگونه بینش دیالکتیکی می‌تواند نگاهی متفاوت…
چرا فهم از مفهوم دیالکتیک در شرایط کنونی ضرورت دارد؟ تاریخچه تحول این مفهوم چیست؟ و چگونه بینش دیالکتیکی می‌تواند نگاهی متفاوت…
محمد فاضلی یادداشتی نوشته در رد تحلیلهای سیاه و سفید ایرانیان در موضوع فلسطین و مذمت کرده که چرا درک سیاسی غالب ما ایرانیان صفر و یکی است و از منطق فازی پیروی نمی‌کند. این موضع محمد فاضلی سندی است بر آنچه در پست قبلی به آن اشاره کردیم که چرا منطق صوری بر ما ایرانیان حکمرانی میکند و چه خسارت هایی فقدان منطق دیالکتیک برای فهم عمومی ما ایرانیان داشته است.
Telegram
ميلاد دخانچی
«منطق صوری vs دیالکتیک! کدامیک؟»
🔻بخش اول
ما دو منطق! داریم. یک منطق صوری یا همان فرمال لاجیک و دیگری منطق دیالکتیکی. مهمترین تفاوت این دو در این است که در اولی امکان اجتماع دو امر متناقض مذموم است ولی در دومی این امر ممدوح و ممکن. یعنی در اولی نمی‌توانی…
🔻بخش اول
ما دو منطق! داریم. یک منطق صوری یا همان فرمال لاجیک و دیگری منطق دیالکتیکی. مهمترین تفاوت این دو در این است که در اولی امکان اجتماع دو امر متناقض مذموم است ولی در دومی این امر ممدوح و ممکن. یعنی در اولی نمی‌توانی…
Forwarded from مدرسه علوم انسانی [جیوگی]
💡[کارگاه] یک روزه
✈️درباره مهاجرت
🧩با طعم فلسفه و روانشناسی
🧳می‌توانیم ادعا کنیم اکثر ما ایرانیان حداقل یک‌بار هم که شده به مهاجرت خود یا عزیزانمان فکر کرده‌ایم و این یعنی ما چه مهاجرت بکنیم چه نکنیم، خود را در موقعیت انسان مهاجر می‌یابیم.
⁉️اما مهاجر چه کسی است؟
🔻در کارگاهی یک روزه می‌خواهیم با در نظر گرفتن محور مهاجرت درباره جهان‌داشتن و عالم‌مندی حرف بزنیم و به یک صورت‌بندی فلسفی و روانشناسی برای نوع مهاجر بودن خود برسیم. در واقع ما می‌خواهیم یک روز کامل را به سوال «برویم یا بمانیم؟» اختصاص داده و به جای پاسخ مستقیم به این پرسش، به دنبال یک بینش برای طرح این سوال و بعد پاسخ برای آن باشیم.
🔍اما در این کارگاه ۴ جلسه‌ای چه خواهد گذشت؟
📥به وبسایت مدرسه [جیوگی] مراجعه کنید تا درباره این کارگاه بیشتر بدانید:
🌐 https://jivegi.school/products/immigration
@jivegionline
✈️درباره مهاجرت
🧩با طعم فلسفه و روانشناسی
🧳می‌توانیم ادعا کنیم اکثر ما ایرانیان حداقل یک‌بار هم که شده به مهاجرت خود یا عزیزانمان فکر کرده‌ایم و این یعنی ما چه مهاجرت بکنیم چه نکنیم، خود را در موقعیت انسان مهاجر می‌یابیم.
⁉️اما مهاجر چه کسی است؟
🔻در کارگاهی یک روزه می‌خواهیم با در نظر گرفتن محور مهاجرت درباره جهان‌داشتن و عالم‌مندی حرف بزنیم و به یک صورت‌بندی فلسفی و روانشناسی برای نوع مهاجر بودن خود برسیم. در واقع ما می‌خواهیم یک روز کامل را به سوال «برویم یا بمانیم؟» اختصاص داده و به جای پاسخ مستقیم به این پرسش، به دنبال یک بینش برای طرح این سوال و بعد پاسخ برای آن باشیم.
🔍اما در این کارگاه ۴ جلسه‌ای چه خواهد گذشت؟
📥به وبسایت مدرسه [جیوگی] مراجعه کنید تا درباره این کارگاه بیشتر بدانید:
🌐 https://jivegi.school/products/immigration
@jivegionline
Forwarded from معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه صنعتی شریف
ویژه نشریات و رسانه‌های دانشجویی
سه شنبه ها ساعت ۱۶:۳۰ الی ۱۸:۳۰
در واقع این یک دوره طراحی پلتفرم است که با تاثیر پذیری از رویکرد تفکر طراحی (Design Thinking) دانشگاه استنفورد آموزش داده می شود.
@farhangisharif
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from باشگاه اندیشه
🔰رویدادهای باشگاه اندیشه در این هفته:
🌐مطالعات دیالوگ | ترجمهٔ ریشه‌ای، تفسیر ریشه‌ای: بحثی در رویکرد انتقادی دیویدسون به کواین در باب معنا و ارجاع | دکتر حسین شقاقی | یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۸:۳۰
🌐انجمن زنان پژوهشگر تاریخ | بررسی و تحلیل مسائل زنان در مطبوعات گیلان در دورهٔ پهلوی | ماریا اسرافیلیان | دوشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۳۰
🌐حکمت نامتناهی | نشست صدوبیست‌ویکم حکمت نامتناهی: چند روایت از بداهت | محمدحسین قدوسی | سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۶
🌐گروه جامعه‌شناسی دین انجمن جامعه‌شناسی ایران | انگاره‌های آخرالزمانی در جنگ جاری خاورمیانه | عمادالدین باقی، احمد زیدآبادی، ماشاالله شمس‌الواعظین | سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۳۰
🌐مطالعات دیالوگ | همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | حسن امیدوار، نفیسه آزاد و... | چهارشنبه ۳۰ آبان تا یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳
🌐مطالعات دیالوگ | پنل نخستِ همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | سعید معیدفر، صادق زیباکلام، مهدی مطهرنیا، علی‌محمد حاضری، احمد بخارایی، زهرا نژادبهرام و حسن امیدوار | چهارشنبه ۳۰ آبان ساعت ۱۵:۳۰
🌐مطالعات دیالوگ | پنل دوم همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | مقصود فراستخواه، محمدمهدی مجاهدی و محمدحسین قدوسی | پنجشنبه ۱ آذر ساعت ۱۱ صبح
🌐مطالعات دیالوگ | پنل سوم همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | علی‌اشرف فتحی، احمد بستانی و سیدجواد میری، میثم قهوه‌چیان | پنجشنبه ۱ آذر ساعت ۱۶
🌐مطالعات دیالوگ | پنل چهارم همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | نفیسه آزاد، لیلا فلاحتی، میلاد دخانچی و حامد قدیری | جمعه ۲ آذر ساعت ۱۶
#رویدادها #باشگاه_اندیشه
🌐 تلگرام | اینستاگرام | پخش زنده | سایت | مطالعات دیالوگ
🌐مطالعات دیالوگ | ترجمهٔ ریشه‌ای، تفسیر ریشه‌ای: بحثی در رویکرد انتقادی دیویدسون به کواین در باب معنا و ارجاع | دکتر حسین شقاقی | یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۸:۳۰
🌐انجمن زنان پژوهشگر تاریخ | بررسی و تحلیل مسائل زنان در مطبوعات گیلان در دورهٔ پهلوی | ماریا اسرافیلیان | دوشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۳۰
🌐حکمت نامتناهی | نشست صدوبیست‌ویکم حکمت نامتناهی: چند روایت از بداهت | محمدحسین قدوسی | سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۶
🌐گروه جامعه‌شناسی دین انجمن جامعه‌شناسی ایران | انگاره‌های آخرالزمانی در جنگ جاری خاورمیانه | عمادالدین باقی، احمد زیدآبادی، ماشاالله شمس‌الواعظین | سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۳۰
🌐مطالعات دیالوگ | همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | حسن امیدوار، نفیسه آزاد و... | چهارشنبه ۳۰ آبان تا یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳
🌐مطالعات دیالوگ | پنل نخستِ همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | سعید معیدفر، صادق زیباکلام، مهدی مطهرنیا، علی‌محمد حاضری، احمد بخارایی، زهرا نژادبهرام و حسن امیدوار | چهارشنبه ۳۰ آبان ساعت ۱۵:۳۰
🌐مطالعات دیالوگ | پنل دوم همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | مقصود فراستخواه، محمدمهدی مجاهدی و محمدحسین قدوسی | پنجشنبه ۱ آذر ساعت ۱۱ صبح
🌐مطالعات دیالوگ | پنل سوم همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | علی‌اشرف فتحی، احمد بستانی و سیدجواد میری، میثم قهوه‌چیان | پنجشنبه ۱ آذر ساعت ۱۶
🌐مطالعات دیالوگ | پنل چهارم همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | نفیسه آزاد، لیلا فلاحتی، میلاد دخانچی و حامد قدیری | جمعه ۲ آذر ساعت ۱۶
#رویدادها #باشگاه_اندیشه
🌐 تلگرام | اینستاگرام | پخش زنده | سایت | مطالعات دیالوگ
Forwarded from مدرسه علوم انسانی [جیوگی]
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
📣 هفتمین اپیزود جیوه منتشر شد!
🔻سوال مرکزی هفتمین اپیزود از #جیوه این است:
⁉️آیا ایران در #بحران_جنسی است؟!
👥️#میلاد_دخانچی در این اپیزود از جیوه، میزبان #ابراهیم_فیاض است. فیاض در این اپیزود حاضر شده تا به این سوال پاسخ دهد:
چرا در مطالعه وضعیت ایران باید به بررسی وضعیت امر جنسی پرداخت؟
📌جیوه پروژه‌ای است که به فهم مسئله و چالش‌های #ایران می‌پردازد.
💬نظر شما در این‌باره چیست؟! شما وضعیت ایران را در امر جنسی بحرانی می‌دانید؟!
🖇کاری از مدرسه علوم انسانی [جیوگی]
🎬نسخه کامل این ویدئو را از طریق لینک زیر مشاهده کنید👇
🌐https://youtu.be/7GxRMwp-8Z4?si=cNt-bLTIoT0tkpFD
@jivegionline
🔻سوال مرکزی هفتمین اپیزود از #جیوه این است:
⁉️آیا ایران در #بحران_جنسی است؟!
👥️#میلاد_دخانچی در این اپیزود از جیوه، میزبان #ابراهیم_فیاض است. فیاض در این اپیزود حاضر شده تا به این سوال پاسخ دهد:
چرا در مطالعه وضعیت ایران باید به بررسی وضعیت امر جنسی پرداخت؟
📌جیوه پروژه‌ای است که به فهم مسئله و چالش‌های #ایران می‌پردازد.
💬نظر شما در این‌باره چیست؟! شما وضعیت ایران را در امر جنسی بحرانی می‌دانید؟!
🖇کاری از مدرسه علوم انسانی [جیوگی]
🎬نسخه کامل این ویدئو را از طریق لینک زیر مشاهده کنید👇
🌐https://youtu.be/7GxRMwp-8Z4?si=cNt-bLTIoT0tkpFD
@jivegionline
کنفرانس_تصمیم_گیری_در_روزگار_هوش_مصنوعی.m4a
168.5 MB
سخنرانی میلاد دخانچی به همراه سه پنلیست دیگر درباره هوش مصنوعی
دقیقه ۵٠ تا ۶۲
دقیقه ۸۲ تا ۹۲
دقیقه ۵٠ تا ۶۲
دقیقه ۸۲ تا ۹۲
Forwarded from مدرسه علوم انسانی [جیوگی]
📃کارگاه «حل مسئله، جهان‌داری و زمان‌داری»
[جیوگی] این بار در زنجان حاضر خواهد بود و کارویژه‌اش آموزش حل مسئله است!
از مسیر تفکر طراحی و تفکر مداخله‌گر و البته با تمرکز بر مفهوم زمان‌مندی و ساخت جهان؛
این عنوان کارگاهی شش ساعته است که به سوالات زیر خواهد پرداخت:
▫️چگونه مسئله‌دار شوم؟ چرا (در زندگی‌ام) مسئله ندارم یا آن را گم کرده‌ام؟
▫️چگونه زندگی/ محصول/ و فرایند کسب‌و‌کارم را طراحی کنم؟
▫️چگونه خیال‌پردازی کنم؟ فرق بین خیال و توهم چیست؟
▫️چگونه آدم خلاق و ایده‌پرداز جمع باشم؟ چرا ایده‌دارها خطرناکند؟
▫️یگانه محصول تو در زندگی (که می‌فروشد) چیست؟
▫️چگونه می‌توانم از طریق جهان‌داری از روزمرگی جلوگیری کنم؟
🖇این کارگاه پیش‌نیاز خاصی ندارد و به‌عبارتی همه می‌توانند در آن شرکت کنند، اما به‌طور خاص به علوم‌انسانی‌خوانده‌هایی که نمی‌دانند در زندگی‌شان دقیقاً دارند چه میکنند توصیه میشود!
ورود به لینک زیر و کسب اطلاعات بیشتر درباره مسیر و هدف این کارگاه به همه ساکنین شهر زنجان و البته کسانی که می‌خواهند میزبان چنین کارگاهی در شهر خودشان باشند پیشنهاد میشود.
📥ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر: اینجا.
@jivegionline
[جیوگی] این بار در زنجان حاضر خواهد بود و کارویژه‌اش آموزش حل مسئله است!
از مسیر تفکر طراحی و تفکر مداخله‌گر و البته با تمرکز بر مفهوم زمان‌مندی و ساخت جهان؛
این عنوان کارگاهی شش ساعته است که به سوالات زیر خواهد پرداخت:
▫️چگونه مسئله‌دار شوم؟ چرا (در زندگی‌ام) مسئله ندارم یا آن را گم کرده‌ام؟
▫️چگونه زندگی/ محصول/ و فرایند کسب‌و‌کارم را طراحی کنم؟
▫️چگونه خیال‌پردازی کنم؟ فرق بین خیال و توهم چیست؟
▫️چگونه آدم خلاق و ایده‌پرداز جمع باشم؟ چرا ایده‌دارها خطرناکند؟
▫️یگانه محصول تو در زندگی (که می‌فروشد) چیست؟
▫️چگونه می‌توانم از طریق جهان‌داری از روزمرگی جلوگیری کنم؟
🖇این کارگاه پیش‌نیاز خاصی ندارد و به‌عبارتی همه می‌توانند در آن شرکت کنند، اما به‌طور خاص به علوم‌انسانی‌خوانده‌هایی که نمی‌دانند در زندگی‌شان دقیقاً دارند چه میکنند توصیه میشود!
ورود به لینک زیر و کسب اطلاعات بیشتر درباره مسیر و هدف این کارگاه به همه ساکنین شهر زنجان و البته کسانی که می‌خواهند میزبان چنین کارگاهی در شهر خودشان باشند پیشنهاد میشود.
📥ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر: اینجا.
@jivegionline
Forwarded from نوآرا
🍷جام شوکران؛ آیا شهامت نوشیدن از جام حقیقت را دارید؟!
⌛️آخرین اپیزودی که باهم داریم، جام شوکرانه.
توی این قسمت به سوالاتی که از بخش اول باهاشون برنامه رو شروع کردیم و یا پرسش‌هایی که در حین برنامه برامون شکل گرفته می‌پردازیم و سعی می‌کنیم باهم به پاسخ اونها برسیم، اما اینبار با راه های جدید و جواب های متفاوت.
❓بنظرتون چرا اسم این بخش جام شوکرانه؟ چون قرار مثل سقراط جام شوکران حقیقت رو سر بکشیم.
👤با حضور:
میلاد دخانچی: مدیر مدرسه علوم انسانی "جیوگی"
بهروز اشرف سمنانی: مدیر روابط عمومی شرکت "کروز"
🗓 ششم و هفتم دی ماه
⏰ ساعت ۸ تا ۱۷
دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
منتظرتون هستیم!
برای ثبت نام و دریافت تخفیف به آیدی زیر پیام دهید:
@noara_admin
‼️تخفیف ویژه ورودی های ۱۴۰۳ و دانشجویان علوم اجتماعی .
آیدی اینستاگرام : noara_ut @
⌛️آخرین اپیزودی که باهم داریم، جام شوکرانه.
توی این قسمت به سوالاتی که از بخش اول باهاشون برنامه رو شروع کردیم و یا پرسش‌هایی که در حین برنامه برامون شکل گرفته می‌پردازیم و سعی می‌کنیم باهم به پاسخ اونها برسیم، اما اینبار با راه های جدید و جواب های متفاوت.
❓بنظرتون چرا اسم این بخش جام شوکرانه؟ چون قرار مثل سقراط جام شوکران حقیقت رو سر بکشیم.
👤با حضور:
میلاد دخانچی: مدیر مدرسه علوم انسانی "جیوگی"
بهروز اشرف سمنانی: مدیر روابط عمومی شرکت "کروز"
🗓 ششم و هفتم دی ماه
⏰ ساعت ۸ تا ۱۷
دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
منتظرتون هستیم!
برای ثبت نام و دریافت تخفیف به آیدی زیر پیام دهید:
@noara_admin
‼️تخفیف ویژه ورودی های ۱۴۰۳ و دانشجویان علوم اجتماعی .
آیدی اینستاگرام : noara_ut @
🔺الهیات و علوم انسانی
خدای ادیان ابراهیمی مدعی است که انسان را به صورت خویش آفریده است و همین صاحبان ذوق خاصه عرفا را به تاملی ژرف درباره حقیقت انسان از منظر خداشناسی ترغیب کرده است.
در قرآن نیز خداوند یادآور میشود که از روح خود در انسان دمیده و البته زیاد است اشاراتی که در آن خدا در با شباهت با انسان توصیف شده است (مثل دست داشتن خدا: یدالله).
البته عرفا یادآور شدند که خداوند هم با شباهت با انسان است ( تشبیه) و هم منزه است از شناخت (تنزیه) ولی به قول ابن عربی همانند نوح نبی ادیان بیشتر روی بعد تنزیهی تمرکز میکنند تا تشبیهی؛ یعنی بیشتر روی عدم شباهت ها تمرکز میکنند تا شباهت ها.
من در پروژه ای که حدود ۴ سال از آغاز آن می‌گذرد و الان کم کم دارد به خروجی می‌رسد نشان میدهم که از قضا میتوان در عین اعتنا به بعد تنزیهی حق مقام تشبیه را به میان آورد و از مسیر تامل در باب شباهت های انسان و حق مهر پایانی زد به دوگانه الهیات و علوم انسانی.
اگر این گزاره درست است که بین انسان و خدا شباهت هایی وجود دارد پس هر آنچه علوم انسانی (بخوانید غربی) در باب انسان شناسی به آن می‌رسد باید به خداشناسی برای اهل ایمان و کلام منجر شود و برعکس هر آنچه الهیات در فهم خداشناسی عمیق تر میشود باید این معرفت در خدمت علوم انسانی قرار گیرد و من دقیقا در این محل عبور قرار گرفته ام.
و البته اینجا جای سختی است چون هم باید سری در الهیات داشته باشی و هم علوم انسانی و این دو که قرن هاست به هم مشکوک بوده اند طبیعی است که به تو نیز مشکوک باشند و البته از این مسیر گریزی نیست.
علوم انسانی باید نسبت به الهیات گشوده باشد چون من ندیده ام دستاوردی را در علوم انسانی که در الهیات نشانه ای از آن به شکل اجمالی نباشد و ندیدم فهمی از حق را که نتوان مصداقش را در انسان جستجو کرد.
اگر علوم انسانی و الهیات، هردو را، برای خودش و با خودش فهمید و بعد بین این دو گفتگو ایجاد کرد، میتوان به دوگانه ضخیم الهیات و علوم انسانی پایان داد و البته این مهم برای الهیات ضروری تر است.
متولیان الهیات قرن هاست که در خداشناسی خود درجا میزنند و این در حالیست که زایش های تمدنی معلول رسیدن به درک جدید تری از خداست. در قرآن می آید که خداوند هر روز در یک شأن است و شناخت هر شأن از خداوند است که اپیستمه/ زمانه تاریخی را پایان می‌دهد و زمانه جدیدی را آغاز میکند.
خدای کلام مسلط ما خداییست شاهنشاهی، سلسله مراتبی، غیر قابل دسترس و به زحمت قابل گفتگو که فقط با تشکیک میتوان به او نزدیک شد.
نگاهی به اطراف خود بیاندازیم. این خدا همه جا هست.
خدای ادیان ابراهیمی مدعی است که انسان را به صورت خویش آفریده است و همین صاحبان ذوق خاصه عرفا را به تاملی ژرف درباره حقیقت انسان از منظر خداشناسی ترغیب کرده است.
در قرآن نیز خداوند یادآور میشود که از روح خود در انسان دمیده و البته زیاد است اشاراتی که در آن خدا در با شباهت با انسان توصیف شده است (مثل دست داشتن خدا: یدالله).
البته عرفا یادآور شدند که خداوند هم با شباهت با انسان است ( تشبیه) و هم منزه است از شناخت (تنزیه) ولی به قول ابن عربی همانند نوح نبی ادیان بیشتر روی بعد تنزیهی تمرکز میکنند تا تشبیهی؛ یعنی بیشتر روی عدم شباهت ها تمرکز میکنند تا شباهت ها.
من در پروژه ای که حدود ۴ سال از آغاز آن می‌گذرد و الان کم کم دارد به خروجی می‌رسد نشان میدهم که از قضا میتوان در عین اعتنا به بعد تنزیهی حق مقام تشبیه را به میان آورد و از مسیر تامل در باب شباهت های انسان و حق مهر پایانی زد به دوگانه الهیات و علوم انسانی.
اگر این گزاره درست است که بین انسان و خدا شباهت هایی وجود دارد پس هر آنچه علوم انسانی (بخوانید غربی) در باب انسان شناسی به آن می‌رسد باید به خداشناسی برای اهل ایمان و کلام منجر شود و برعکس هر آنچه الهیات در فهم خداشناسی عمیق تر میشود باید این معرفت در خدمت علوم انسانی قرار گیرد و من دقیقا در این محل عبور قرار گرفته ام.
و البته اینجا جای سختی است چون هم باید سری در الهیات داشته باشی و هم علوم انسانی و این دو که قرن هاست به هم مشکوک بوده اند طبیعی است که به تو نیز مشکوک باشند و البته از این مسیر گریزی نیست.
علوم انسانی باید نسبت به الهیات گشوده باشد چون من ندیده ام دستاوردی را در علوم انسانی که در الهیات نشانه ای از آن به شکل اجمالی نباشد و ندیدم فهمی از حق را که نتوان مصداقش را در انسان جستجو کرد.
اگر علوم انسانی و الهیات، هردو را، برای خودش و با خودش فهمید و بعد بین این دو گفتگو ایجاد کرد، میتوان به دوگانه ضخیم الهیات و علوم انسانی پایان داد و البته این مهم برای الهیات ضروری تر است.
متولیان الهیات قرن هاست که در خداشناسی خود درجا میزنند و این در حالیست که زایش های تمدنی معلول رسیدن به درک جدید تری از خداست. در قرآن می آید که خداوند هر روز در یک شأن است و شناخت هر شأن از خداوند است که اپیستمه/ زمانه تاریخی را پایان می‌دهد و زمانه جدیدی را آغاز میکند.
خدای کلام مسلط ما خداییست شاهنشاهی، سلسله مراتبی، غیر قابل دسترس و به زحمت قابل گفتگو که فقط با تشکیک میتوان به او نزدیک شد.
نگاهی به اطراف خود بیاندازیم. این خدا همه جا هست.
Forwarded from معاونت راهبردی ریاست جمهوری
🔹میلاد دخانچی در همایش گفتگوهای ملی درباره وفاق ملی: از فقدان نظریه سیاسی رنج می‌بریم
🔻میلاد دخانچی پژوهشگر عدالت‌خواه در گفتگوهای ملی برای وفاق ملی با بیان اینکه وفاق تنها در سطح ماتریالیستی قدرت صورت‌بندی میشود، افزود: وفاق باید علاوه بر سطح ملی در سطح الهیاتی هم بررسی شود.
دخانچی تصریح کرد: برای به رسمیت شناختن، دو الگوی سلطه و جنگ داریم. اینجاست که در تعامل بین این دو الگو وفاق معنی پیدا میکند. بنابراین وفاق یعنی قرار نیست بجنگیم.
دخانچی با بیان اینکه سه گزاره درباره شکل گیری دولت مرکزی در ایران وجود دارد، خاطرنشان کرد: گزاره اول می‌گوید برای ایجاد دولت مرکزی سه گفتمان داریم: اسلام، ایران و غرب که بین این ۳ باید وفاق وجود داشته باشد. عرف، شریعت و قانون هم مثلث دوم است. نقل، عرفان و فلسفه نیز برای ایجاد چسب مرکزی در ایران نیازمند است که یکجا جمع شوند.
🔗وی افزود: این تثلیث توسط اسلامگرایان معاصر برای اولین بار شکل گرفت. این چسب اسلامگرایی است که کارایی داشته و به ایران هم محدود نخواهد شد. پهلوی به دلیل درونی نشدن اسلام سقوط میکند.
🆔 https://www.tgoop.com/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir
🆔 https://eitaa.com/psvpresident
🔻میلاد دخانچی پژوهشگر عدالت‌خواه در گفتگوهای ملی برای وفاق ملی با بیان اینکه وفاق تنها در سطح ماتریالیستی قدرت صورت‌بندی میشود، افزود: وفاق باید علاوه بر سطح ملی در سطح الهیاتی هم بررسی شود.
دخانچی تصریح کرد: برای به رسمیت شناختن، دو الگوی سلطه و جنگ داریم. اینجاست که در تعامل بین این دو الگو وفاق معنی پیدا میکند. بنابراین وفاق یعنی قرار نیست بجنگیم.
دخانچی با بیان اینکه سه گزاره درباره شکل گیری دولت مرکزی در ایران وجود دارد، خاطرنشان کرد: گزاره اول می‌گوید برای ایجاد دولت مرکزی سه گفتمان داریم: اسلام، ایران و غرب که بین این ۳ باید وفاق وجود داشته باشد. عرف، شریعت و قانون هم مثلث دوم است. نقل، عرفان و فلسفه نیز برای ایجاد چسب مرکزی در ایران نیازمند است که یکجا جمع شوند.
🔗وی افزود: این تثلیث توسط اسلامگرایان معاصر برای اولین بار شکل گرفت. این چسب اسلامگرایی است که کارایی داشته و به ایران هم محدود نخواهد شد. پهلوی به دلیل درونی نشدن اسلام سقوط میکند.
🆔 https://www.tgoop.com/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir
🆔 https://eitaa.com/psvpresident
Telegram
معاونت راهبردی ریاست جمهوری
﷽
کانال اطلاع‌رسانی «معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری»
🆔 https://www.tgoop.com/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir
🆔 https://eitaa.com/psvpresident
🆔https://www.aparat.com/P.S.VPresident
🆔https://youtube.com/@p.s.vpresident
کانال اطلاع‌رسانی «معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری»
🆔 https://www.tgoop.com/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir
🆔 https://eitaa.com/psvpresident
🆔https://www.aparat.com/P.S.VPresident
🆔https://youtube.com/@p.s.vpresident
Forwarded from معاونت راهبردی ریاست جمهوری
🔻ویدئوی کامل پنل "جریان‌های سیاسی و وفاق ملی" در همایش گفتگوی ملی درباره وفاق ملی
🔹با حضور میلاد دخانچی، محمد قوچانی، محمدرضا جلائی‌پور، حسین نورانی‌نژاد، عماد بهاور، سعید آجرلو
🔸دی ماه ۱۴۰۳، به میزبانی معاونت راهبردی ریاست جمهوری
👈ویدئوی کامل این پنل در یوتیوب
@css_govir
🔹با حضور میلاد دخانچی، محمد قوچانی، محمدرضا جلائی‌پور، حسین نورانی‌نژاد، عماد بهاور، سعید آجرلو
🔸دی ماه ۱۴۰۳، به میزبانی معاونت راهبردی ریاست جمهوری
👈ویدئوی کامل این پنل در یوتیوب
@css_govir
Forwarded from مدرسه علوم انسانی [جیوگی]
✍🏻 کارگاه هنـــر نوشتن
با دکتر میلاد دخانچی
🔻در این کارگاه به موضوعات زیر می‌پردازیم:
▫️ نقطه شروع نوشتن چگونه است؟
▫️ با نداشتن #ایده چه باید کرد؟
▫️ تز یا حرف اصلی چیست؟
▫️ یک نویسنده چگونه باید خود را در قامت یک #پژوهشگر ببیند؟
▫️ چگونه میتوان یک شروع خوب در متن داشت؟
▫️ چگونه باید با به تعویق انداختن نگارش متن و بی‌برنامگی مبارزه کرد؟
▫️ نوشتن چگونه مسیری برای #سلوک_شخصی است؟
▫️ و در نهایت چگونه میتوان از نویسنده‌های خوب الهام گرفت؟
📍 این #کارگاه مقدمه دوره #خودافکن هم محسوب شده و به طور خاص به همه دانشجویان و افراد فعال در زمینه تولید محتوا و علاقه‌مندان #جستار_نویسی توصیه می‌شه.
💻 شرکت در این کارگاه مجازی، رایگانه و فقط مشمول هزینه خدمات می‌شه.
🖇 هزینه خدمات: ۲۰هزار تومان
📥 در وبسایت [جیوگی] ثبت‌نام کنید:
🌐 https://jivegi.school/products/Art-of-writing
با دکتر میلاد دخانچی
🔻در این کارگاه به موضوعات زیر می‌پردازیم:
▫️ نقطه شروع نوشتن چگونه است؟
▫️ با نداشتن #ایده چه باید کرد؟
▫️ تز یا حرف اصلی چیست؟
▫️ یک نویسنده چگونه باید خود را در قامت یک #پژوهشگر ببیند؟
▫️ چگونه میتوان یک شروع خوب در متن داشت؟
▫️ چگونه باید با به تعویق انداختن نگارش متن و بی‌برنامگی مبارزه کرد؟
▫️ نوشتن چگونه مسیری برای #سلوک_شخصی است؟
▫️ و در نهایت چگونه میتوان از نویسنده‌های خوب الهام گرفت؟
📍 این #کارگاه مقدمه دوره #خودافکن هم محسوب شده و به طور خاص به همه دانشجویان و افراد فعال در زمینه تولید محتوا و علاقه‌مندان #جستار_نویسی توصیه می‌شه.
💻 شرکت در این کارگاه مجازی، رایگانه و فقط مشمول هزینه خدمات می‌شه.
🖇 هزینه خدمات: ۲۰هزار تومان
📥 در وبسایت [جیوگی] ثبت‌نام کنید:
🌐 https://jivegi.school/products/Art-of-writing
Forwarded from مدرسه علوم انسانی [جیوگی]
📢 درسگفتار #دیالکتیک با تدریس دکتر میلاد دخانچی را رایگان ببینید!
📚 فرصتی ویژه برای علاقه‌مندان به تفکر و فلسفه!
✳️ هم‌اکنون می‌توانید این درسگفتار ۱۲۰ دقیقه‌ای را به‌صورت رایگان از طریق وبسایت مدرسه [جیوگی] مشاهده کنید. اما عجله کنید که تنها دو هفته برای تماشا فرصت دارید!
💻 همین حالا به لینک زیر سر بزنید و به تماشا بپردازید:
🌐 https://jivegi.school/products/dialectic?utm_source=telegram&utm_medium=social&utm_campaign=free
@jivegischool
📚 فرصتی ویژه برای علاقه‌مندان به تفکر و فلسفه!
✳️ هم‌اکنون می‌توانید این درسگفتار ۱۲۰ دقیقه‌ای را به‌صورت رایگان از طریق وبسایت مدرسه [جیوگی] مشاهده کنید. اما عجله کنید که تنها دو هفته برای تماشا فرصت دارید!
💻 همین حالا به لینک زیر سر بزنید و به تماشا بپردازید:
🌐 https://jivegi.school/products/dialectic?utm_source=telegram&utm_medium=social&utm_campaign=free
@jivegischool
Forwarded from معاونت راهبردی ریاست جمهوری
⭕️ وفاق در کشاکش ایده‌آلیسم و رئالیسم
سخنان دکتر میلاد دخانچی، فعال رسانه‌ای و سیاسی عدالت‌خواه، در پنل «جریان‌های سیاسی و وفاق ملی» در همایش «گفتگوی ملی دربارهٔ وفاق ملی»:
🔴 فقط جریان‌های سیاسی نیستند که باید با هم وفاق کنند، حکومت و مردم نیز؛ اما وفاق یک سطح دیگر نیز دارد و آن وفاق الهیاتی است. اگر وفاق سیاسی را رسیدن به یک اشتراک عملیاتی در سطح رئالیسم قدرت بدانیم آن وقت آنچه اینجا مد نظر است وفاق در سطح ایده آلیسم است.
🔻 به رسمیت شناختن از دو الگوی آلترناتیو پیروی میکند: الگوی جنگ و الگوی دوستی. در الگوی جنگ یکی بر دیگری پیروز میشود و آنکه پیروز شده، میشود ارباب و بازنده میشود برده و حالا این میل ارباب است که باید توسط برده بازشناسی و اطاعت شود. در این الگو برده اراده‌ای ندارد. اما در الگوی دوستی، به رسمیت شناختن اراده نه عمودی، بلکه افقی است، هر دو بازیگر جایگاه و اراده همدیگر را به‌رسمیت می‌شناسند. ظاهراً وفاق به الگوی دوم بازشناسی نظر دارد، اما نکته این جاست که الگوی دوستی همواره الگوی جنگ را «رفع» شده فرض میکند. این یعنی لازمه صلح، جنگ است و مادامی که جنگ اجتماعی که در الگوی رقابت، در سه سطح اقتصاد و سیاست و فرهنگ برون‌ریزی میشود محقق نشود اساسا وفاق غیر ممکن است.
🔻الهیات معرفتی مسلط ما، الهیات انحصار است. دوگانه وجود و ماهیت را که تمام دغدغه‌های فلسفی جهان اسلام را از ابن سینا تا ملاصدرا اشغال کرده، به سلطه یکی بر دیگری و نه رابطه دو طرفه این دو اشاره میکند و این صراحتا یعنی مادامی که انحصار قرار است نظم اجتماعی را به طور خاص در دو حوزه فرهنگ و سیاست سامان‌دهی کند، نه رقابت ممکن میشود و نه وفاق. پس وفاق بر اساس الگوی الهیات فعلا غیر ممکن است.
🔻و اما خود الهیات: آنچه دولت مرکزی را در ایران ممکن میکند، وفاق سه ضلع یک مثلث است، مثلث: شریعت، عرف، قانون؛ عرفان، نقل و فلسفه و البته ایران، اسلام و غرب.
انقلاب مشروطه رخ داد چون نظم حاکمیتی نتوانسته بود با غرب به وفاق برسد، انقلاب اسلامی رخ داد، چون همین نظم نتوانسته بود با اسلام به وفاق برسد و حکمرانی کنونی با چالش مواجه است چون با مفهوم ایران، عرف و فلسفه (بخوانید علوم انسانی) هنوز نتوانسته جایابی مشخصی داشته باشد. و این دغدغه ما را به موضوع جانشینی نیز پیوند می‌زند: چگونه آینده سیاسی ایران می‌تواند و باید بین سه عنصر عرف، شریعت و قانون به وفاق برسد؟ این کلیدی‌ترین پرسش پیش روی ما در موضوع وفاق است.
🔻گفتمان اسلام سیاسی در فاصله دهه ۳۰ تا ۶۰ توانست بین اضلاع مختلف این مثلث وفاق نسبی ایجاد کرده، گفتمانی را برساخت کند که تحت عنوان اسلامیسم شناخته میشود که نماد آن را میتوان شریعتی دانست. در سیمای اندیشه شریعتی، هم اسلام را میتوان دید، هم غرب را و هم ایران را. و این یعنی تنها گفتمانی که امکان وفاق در بین اضلاع مختلف مثلث ذکر شده بالا را دارد، همچنان اسلامیسم (نه گفتمان حکومت‌گرایان مسلمان) است که با آموختن از تجربه اسلام سیاسی در قدرت و نقد وجوه جهان شمول اسلامیسم باید بار دیگر در قامت پسااسلامیسم به ظهور برسد و پسااسلامیسم تنها راه حفظ دولت مرکزی در ایران است و این البته پارادوکس دارد.
🔻امروز عدالت‌خواهان ایرانی که نتیجه سنتز تجربه اصلاح‌طلبی و اصولگرایی هستند تنها جریانی هستند که در عین عنایت به مقوله همراه شدن با سیاست در سطح ماتریال قدرت، مسأله فقدان ایده را پررنگ میکنند. آنان عملگرایانی هستند در جستجوی ایده.
🔻این جاست که وفاق بر علی شریعتی بلکه یک ضرورت تلقی میشود، علی شریعتی که پایگاه معرفتی کلاسیک او نه ابن سینا و ملاصدرا بلکه عین القضات همدانی است، متفکر اهل همدان که توانست درباره مهمترین دیگری هستی انسانی، یعنی ابلیس به صورت‌بندی تئوریک دست یابد.
@css_govir
سخنان دکتر میلاد دخانچی، فعال رسانه‌ای و سیاسی عدالت‌خواه، در پنل «جریان‌های سیاسی و وفاق ملی» در همایش «گفتگوی ملی دربارهٔ وفاق ملی»:
🔴 فقط جریان‌های سیاسی نیستند که باید با هم وفاق کنند، حکومت و مردم نیز؛ اما وفاق یک سطح دیگر نیز دارد و آن وفاق الهیاتی است. اگر وفاق سیاسی را رسیدن به یک اشتراک عملیاتی در سطح رئالیسم قدرت بدانیم آن وقت آنچه اینجا مد نظر است وفاق در سطح ایده آلیسم است.
🔻 به رسمیت شناختن از دو الگوی آلترناتیو پیروی میکند: الگوی جنگ و الگوی دوستی. در الگوی جنگ یکی بر دیگری پیروز میشود و آنکه پیروز شده، میشود ارباب و بازنده میشود برده و حالا این میل ارباب است که باید توسط برده بازشناسی و اطاعت شود. در این الگو برده اراده‌ای ندارد. اما در الگوی دوستی، به رسمیت شناختن اراده نه عمودی، بلکه افقی است، هر دو بازیگر جایگاه و اراده همدیگر را به‌رسمیت می‌شناسند. ظاهراً وفاق به الگوی دوم بازشناسی نظر دارد، اما نکته این جاست که الگوی دوستی همواره الگوی جنگ را «رفع» شده فرض میکند. این یعنی لازمه صلح، جنگ است و مادامی که جنگ اجتماعی که در الگوی رقابت، در سه سطح اقتصاد و سیاست و فرهنگ برون‌ریزی میشود محقق نشود اساسا وفاق غیر ممکن است.
🔻الهیات معرفتی مسلط ما، الهیات انحصار است. دوگانه وجود و ماهیت را که تمام دغدغه‌های فلسفی جهان اسلام را از ابن سینا تا ملاصدرا اشغال کرده، به سلطه یکی بر دیگری و نه رابطه دو طرفه این دو اشاره میکند و این صراحتا یعنی مادامی که انحصار قرار است نظم اجتماعی را به طور خاص در دو حوزه فرهنگ و سیاست سامان‌دهی کند، نه رقابت ممکن میشود و نه وفاق. پس وفاق بر اساس الگوی الهیات فعلا غیر ممکن است.
🔻و اما خود الهیات: آنچه دولت مرکزی را در ایران ممکن میکند، وفاق سه ضلع یک مثلث است، مثلث: شریعت، عرف، قانون؛ عرفان، نقل و فلسفه و البته ایران، اسلام و غرب.
انقلاب مشروطه رخ داد چون نظم حاکمیتی نتوانسته بود با غرب به وفاق برسد، انقلاب اسلامی رخ داد، چون همین نظم نتوانسته بود با اسلام به وفاق برسد و حکمرانی کنونی با چالش مواجه است چون با مفهوم ایران، عرف و فلسفه (بخوانید علوم انسانی) هنوز نتوانسته جایابی مشخصی داشته باشد. و این دغدغه ما را به موضوع جانشینی نیز پیوند می‌زند: چگونه آینده سیاسی ایران می‌تواند و باید بین سه عنصر عرف، شریعت و قانون به وفاق برسد؟ این کلیدی‌ترین پرسش پیش روی ما در موضوع وفاق است.
🔻گفتمان اسلام سیاسی در فاصله دهه ۳۰ تا ۶۰ توانست بین اضلاع مختلف این مثلث وفاق نسبی ایجاد کرده، گفتمانی را برساخت کند که تحت عنوان اسلامیسم شناخته میشود که نماد آن را میتوان شریعتی دانست. در سیمای اندیشه شریعتی، هم اسلام را میتوان دید، هم غرب را و هم ایران را. و این یعنی تنها گفتمانی که امکان وفاق در بین اضلاع مختلف مثلث ذکر شده بالا را دارد، همچنان اسلامیسم (نه گفتمان حکومت‌گرایان مسلمان) است که با آموختن از تجربه اسلام سیاسی در قدرت و نقد وجوه جهان شمول اسلامیسم باید بار دیگر در قامت پسااسلامیسم به ظهور برسد و پسااسلامیسم تنها راه حفظ دولت مرکزی در ایران است و این البته پارادوکس دارد.
🔻امروز عدالت‌خواهان ایرانی که نتیجه سنتز تجربه اصلاح‌طلبی و اصولگرایی هستند تنها جریانی هستند که در عین عنایت به مقوله همراه شدن با سیاست در سطح ماتریال قدرت، مسأله فقدان ایده را پررنگ میکنند. آنان عملگرایانی هستند در جستجوی ایده.
🔻این جاست که وفاق بر علی شریعتی بلکه یک ضرورت تلقی میشود، علی شریعتی که پایگاه معرفتی کلاسیک او نه ابن سینا و ملاصدرا بلکه عین القضات همدانی است، متفکر اهل همدان که توانست درباره مهمترین دیگری هستی انسانی، یعنی ابلیس به صورت‌بندی تئوریک دست یابد.
@css_govir
Forwarded from معاونت راهبردی ریاست جمهوری
«دورنما»
برنامه‌ای گفت‌وگومحور دربارهٔ کشف و حل مسائل مشترک‌مان
قسمت‌های اول حول فرامتن و متن فیلم‌های جشنوارهٔ فجر ۴۳
کاری از معاونت راهبردی رئیس جمهور با همکاری خانهٔ اندیشه‌ورزان
👈🏻 لینک قسمت اول در آپارات
👈🏻 لینک کانال دورنما در آپارات
«دورنما» در فیلیمو هم قابل تماشا است
@css_govir
برنامه‌ای گفت‌وگومحور دربارهٔ کشف و حل مسائل مشترک‌مان
قسمت‌های اول حول فرامتن و متن فیلم‌های جشنوارهٔ فجر ۴۳
کاری از معاونت راهبردی رئیس جمهور با همکاری خانهٔ اندیشه‌ورزان
👈🏻 لینک قسمت اول در آپارات
👈🏻 لینک کانال دورنما در آپارات
«دورنما» در فیلیمو هم قابل تماشا است
@css_govir
آپارات - سرویس اشتراک ویدیو
تصویر مخالفان سیاسی در سینمای ایران | قسمت اول دورنما
دورنما نام یک برنامه اینترنتی است که به دورنمای سیاست، فرهنگ و جامعه ایرانی می‌پردازد.