محمد فاضلی یادداشتی نوشته در رد تحلیلهای سیاه و سفید ایرانیان در موضوع فلسطین و مذمت کرده که چرا درک سیاسی غالب ما ایرانیان صفر و یکی است و از منطق فازی پیروی نمی‌کند. این موضع محمد فاضلی سندی است بر آنچه در پست قبلی به آن اشاره کردیم که چرا منطق صوری بر ما ایرانیان حکمرانی میکند و چه خسارت هایی فقدان منطق دیالکتیک برای فهم عمومی ما ایرانیان داشته است.

💡[کارگاه] یک روزه
✈️درباره مهاجرت
🧩با طعم فلسفه و روانشناسی


🧳می‌توانیم ادعا کنیم اکثر ما ایرانیان حداقل یک‌بار هم که شده به مهاجرت خود یا عزیزانمان فکر کرده‌ایم و این یعنی ما چه مهاجرت بکنیم چه نکنیم، خود را در موقعیت انسان مهاجر می‌یابیم.

⁉️اما مهاجر چه کسی است؟

🔻در کارگاهی یک روزه می‌خواهیم با در نظر گرفتن محور مهاجرت درباره جهان‌داشتن و عالم‌مندی حرف بزنیم و به یک صورت‌بندی فلسفی و روانشناسی برای نوع مهاجر بودن خود برسیم. در واقع ما می‌خواهیم یک روز کامل را به سوال «برویم یا بمانیم؟» اختصاص داده و به جای پاسخ مستقیم به این پرسش، به دنبال یک بینش برای طرح این سوال و بعد پاسخ برای آن باشیم.

🔍اما در این کارگاه ۴ جلسه‌ای چه خواهد گذشت؟

📥به وب‌سایت مدرسه [جیوگی] مراجعه کنید تا درباره این کارگاه بیشتر بدانید:

🌐 https://jivegi.school/products/immigration

@jivegionline

🔰رویدادهای باشگاه اندیشه در این هفته:

🌐مطالعات دیالوگ | ترجمهٔ ریشه‌ای، تفسیر ریشه‌ای: بحثی در رویکرد انتقادی دیویدسون به کواین در باب معنا و ارجاع | دکتر حسین شقاقی | یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۸:۳۰

🌐انجمن زنان پژوهشگر تاریخ | بررسی و تحلیل مسائل زنان در مطبوعات گیلان در دورهٔ پهلوی | ماریا اسرافیلیان | دوشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۳۰

🌐حکمت نامتناهی | نشست صدوبیست‌ویکم حکمت نامتناهی: چند روایت از بداهت | محمدحسین قدوسی | سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۶

🌐گروه جامعه‌شناسی دین انجمن جامعه‌شناسی ایران | انگاره‌های آخرالزمانی در جنگ جاری خاورمیانه | عمادالدین باقی، احمد زیدآبادی، ماشاالله شمس‌الواعظین | سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۳۰

🌐مطالعات دیالوگ | همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | حسن امیدوار، نفیسه آزاد و... | چهارشنبه ۳۰ آبان تا یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳

🌐مطالعات دیالوگ | پنل نخستِ همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | سعید معیدفر، صادق زیباکلام، مهدی مطهرنیا، علی‌محمد حاضری، احمد بخارایی، زهرا نژادبهرام و حسن امیدوار | چهارشنبه ۳۰ آبان ساعت ۱۵:۳۰

🌐مطالعات دیالوگ | پنل دوم همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | مقصود فراستخواه، محمدمهدی مجاهدی و محمدحسین قدوسی | پنجشنبه ۱ آذر ساعت ۱۱ صبح

🌐مطالعات دیالوگ | پنل سوم همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | علی‌اشرف فتحی، احمد بستانی و سیدجواد میری، میثم قهوه‌چیان | پنجشنبه ۱ آذر ساعت ۱۶

🌐مطالعات دیالوگ | پنل چهارم همایش چیستی، امکان و موانعِ وفاق ملی در ایران امروز | نفیسه آزاد، لیلا فلاحتی، میلاد دخانچی و حامد قدیری | جمعه ۲ آذر ساعت ۱۶

#رویدادها #باشگاه_اندیشه

🌐 تلگرام | اینستاگرام | پخش زنده | سایت | مطالعات دیالوگ

📣 هفتمین اپیزود جیوه منتشر شد!

🔻سوال مرکزی هفتمین اپیزود از #جیوه این است:

⁉️آیا ایران در #بحران_جنسی است؟!

👥️#میلاد_دخانچی در این اپیزود از جیوه، میزبان #ابراهیم_فیاض است. فیاض در این اپیزود حاضر شده تا به این سوال پاسخ دهد:
چرا در مطالعه وضعیت ایران باید به بررسی وضعیت امر جنسی پرداخت؟

📌جیوه پروژه‌ای است که به فهم مسئله و چالش‌های #ایران می‌پردازد.

💬نظر شما در این‌باره چیست؟! شما وضعیت ایران را در امر جنسی بحرانی می‌دانید؟!


🖇کاری از مدرسه علوم انسانی [جیوگی]

🎬نسخه کامل این ویدئو را از طریق لینک زیر مشاهده کنید👇

🌐https://youtu.be/7GxRMwp-8Z4?si=cNt-bLTIoT0tkpFD

@jivegionline

سخنرانی میلاد دخانچی به همراه سه پنلیست دیگر درباره هوش مصنوعی
دقیقه ۵٠ تا ۶۲
دقیقه ۸۲ تا ۹۲

📃کارگاه «حل مسئله، جهان‌داری و زمان‌داری»

[جیوگی] این بار در زنجان حاضر خواهد بود و کارویژه‌اش آموزش حل مسئله است!
از مسیر تفکر طراحی و تفکر مداخله‌گر و البته با تمرکز بر مفهوم زمان‌مندی و ساخت جهان؛
این عنوان کارگاهی شش ساعته است که به سوالات زیر خواهد پرداخت:

▫️چگونه مسئله‌دار شوم؟ چرا (در زندگی‌ام) مسئله ندارم یا آن را گم کرده‌ام؟
▫️چگونه زندگی/ محصول/ و فرایند کسب‌و‌کارم را طراحی کنم؟
▫️چگونه خیال‌پردازی کنم؟ فرق بین خیال و توهم چیست؟
▫️چگونه آدم خلاق و ایده‌پرداز جمع باشم؟ چرا ایده‌دارها خطرناکند؟
▫️یگانه محصول تو در زندگی (که می‌فروشد) چیست؟
▫️چگونه می‌توانم از طریق جهان‌داری از روزمرگی جلوگیری کنم؟

🖇این کارگاه پیش‌نیاز خاصی ندارد و به‌عبارتی همه می‌توانند در آن شرکت کنند، اما به‌طور خاص به علوم‌انسانی‌خوانده‌هایی که نمی‌دانند در زندگی‌شان دقیقاً دارند چه می‌کنند توصیه می‌شود!

ورود به لینک زیر و کسب اطلاعات بیشتر درباره مسیر و هدف این کارگاه به همه ساکنین شهر زنجان و البته کسانی که می‌خواهند میزبان چنین کارگاهی در شهر خودشان باشند پیشنهاد می‌شود.

📥ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر: اینجا.

@jivegionline

🍷جام شوکران؛ آیا شهامت نوشیدن از جام حقیقت را دارید؟!

⌛️آخرین اپیزودی که باهم داریم، جام شوکرانه.

توی این قسمت به سوالاتی که از بخش اول باهاشون برنامه رو شروع کردیم و یا پرسش‌هایی که در حین برنامه برامون شکل گرفته می‌پردازیم و سعی می‌کنیم باهم به پاسخ اونها برسیم، اما اینبار با راه های جدید و جواب های متفاوت.

❓بنظرتون چرا اسم این بخش جام شوکرانه؟ چون قرار مثل سقراط جام شوکران حقیقت رو سر بکشیم.

👤با حضور:

میلاد دخانچی: مدیر مدرسه علوم انسانی "جیوگی"

بهروز اشرف سمنانی: مدیر روابط عمومی شرکت "کروز"

🗓 ششم و هفتم دی ماه
⏰ ساعت ۸ تا ۱۷
دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
منتظرتون هستیم!

برای ثبت نام و دریافت تخفیف به آیدی زیر پیام دهید:
@noara_admin

‼️تخفیف ویژه ورودی های ۱۴۰۳ و دانشجویان علوم اجتماعی ‌.

آیدی اینستاگرام : noara_ut @

🔺الهیات و علوم انسانی

خدای ادیان ابراهیمی مدعی است که انسان را به صورت خویش آفریده است و همین صاحبان ذوق خاصه عرفا را به تاملی ژرف درباره حقیقت انسان از منظر خداشناسی ترغیب کرده است.

در قرآن نیز خداوند یادآور میشود که از روح خود در انسان دمیده و البته زیاد است اشاراتی که در آن خدا در با شباهت با انسان توصیف شده است (مثل دست داشتن خدا: یدالله).

البته عرفا یادآور شدند که خداوند هم با شباهت با انسان است ( تشبیه) و هم منزه است از شناخت (تنزیه) ولی به قول ابن عربی همانند نوح نبی ادیان بیشتر روی بعد تنزیهی تمرکز میکنند تا تشبیهی؛ یعنی بیشتر روی عدم شباهت ها تمرکز میکنند تا شباهت ها.

من در پروژه ای که حدود ۴ سال از آغاز آن می‌گذرد و الان کم کم دارد به خروجی می‌رسد نشان میدهم که از قضا میتوان در عین اعتنا به بعد تنزیهی حق مقام تشبیه را به میان آورد و از مسیر تامل در باب شباهت های انسان و حق مهر پایانی زد به دوگانه الهیات و علوم انسانی.

اگر این گزاره درست است که بین انسان و خدا شباهت هایی وجود دارد پس هر آنچه علوم انسانی (بخوانید غربی) در باب انسان شناسی به آن می‌رسد باید به خداشناسی برای اهل ایمان و کلام منجر شود و برعکس هر آنچه الهیات در فهم خداشناسی عمیق تر میشود باید این معرفت در خدمت علوم انسانی قرار گیرد و من دقیقا در این محل عبور قرار گرفته ام.

و البته اینجا جای سختی است چون هم باید سری در الهیات داشته باشی و هم علوم انسانی و این دو که قرن هاست به هم مشکوک بوده اند طبیعی است که به تو نیز مشکوک باشند و البته از این مسیر گریزی نیست.

علوم انسانی باید نسبت به الهیات گشوده باشد چون من ندیده ام دستاوردی را در علوم انسانی که در الهیات نشانه ای از آن به شکل اجمالی نباشد و ندیدم فهمی از حق را که نتوان مصداقش را در انسان جستجو کرد.

اگر علوم انسانی و الهیات، هردو را، برای خودش و با خودش فهمید و بعد بین این دو گفتگو ایجاد کرد، میتوان به دوگانه ضخیم الهیات و علوم انسانی پایان داد و البته این مهم برای الهیات ضروری تر است.

متولیان الهیات قرن هاست که در خداشناسی خود درجا میزنند و این در حالیست که زایش های تمدنی معلول رسیدن به درک جدید تری از خداست. در قرآن می آید که خداوند هر روز در یک شأن است و شناخت هر شأن از خداوند است که اپیستمه/ زمانه تاریخی را پایان می‌دهد و زمانه جدیدی را آغاز می‌کند.

خدای کلام مسلط ما خداییست شاهنشاهی، سلسله مراتبی، غیر قابل دسترس و به زحمت قابل گفتگو که فقط با تشکیک میتوان به او نزدیک شد.

نگاهی به اطراف خود بیاندازیم. این خدا همه جا هست.

🔹میلاد دخانچی در همایش گفتگوهای ملی درباره وفاق ملی: از فقدان نظریه سیاسی رنج می‌بریم


🔻میلاد دخانچی پژوهشگر عدالت‌خواه در گفتگوهای ملی برای وفاق ملی با بیان اینکه وفاق تنها در سطح ماتریالیستی قدرت صورت‌بندی می‌شود، افزود: وفاق باید علاوه بر سطح ملی در سطح الهیاتی هم بررسی شود.

دخانچی تصریح کرد: برای به رسمیت شناختن، دو الگوی سلطه و جنگ داریم. اینجاست که در تعامل بین این دو الگو وفاق معنی پیدا می‌کند. بنابراین وفاق یعنی قرار نیست بجنگیم.

دخانچی با بیان اینکه سه گزاره درباره شکل گیری دولت مرکزی در ایران وجود دارد، خاطرنشان کرد: گزاره اول می‌گوید برای ایجاد دولت مرکزی سه گفتمان داریم: اسلام، ایران و غرب که بین این ۳ باید وفاق وجود داشته باشد. عرف، شریعت و قانون هم مثلث دوم است. نقل، عرفان و فلسفه نیز برای ایجاد چسب مرکزی در ایران نیازمند است که یکجا جمع شوند.

🔗وی افزود: این تثلیث توسط اسلامگرایان معاصر برای اولین بار شکل گرفت. این چسب اسلامگرایی است که کارایی داشته و به ایران هم محدود نخواهد شد. پهلوی به دلیل درونی نشدن اسلام سقوط می‌کند.

🆔 https://www.tgoop.com/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir
🆔 https://eitaa.com/psvpresident

🔻ویدئوی کامل پنل "جریان‌های سیاسی و وفاق ملی" در همایش گفتگوی ملی درباره وفاق ملی

🔹با حضور میلاد دخانچی، محمد قوچانی، محمدرضا جلائی‌پور، حسین نورانی‌نژاد، عماد بهاور، سعید آجرلو

🔸دی ماه ۱۴۰۳، به میزبانی معاونت راهبردی ریاست جمهوری

👈ویدئوی کامل این پنل در یوتیوب

@css_govir

✍🏻 کارگاه هنـــر نوشتن
با دکتر میلاد دخانچی

🔻در این کارگاه به موضوعات زیر می‌پردازیم:
‌
▫️ نقطه شروع نوشتن چگونه است؟
▫️ با نداشتن #ایده چه باید کرد؟
▫️ تز یا حرف اصلی چیست؟
▫️ یک نویسنده چگونه باید خود را در قامت یک #پژوهشگر ببیند؟
▫️ چگونه می‌توان یک شروع خوب در متن داشت؟
▫️ چگونه باید با به تعویق انداختن نگارش متن و بی‌برنامگی مبارزه کرد؟
▫️ نوشتن چگونه مسیری برای #سلوک_شخصی است؟
▫️ و در نهایت چگونه می‌توان از نویسنده‌های خوب الهام گرفت؟

📍 این #کارگاه مقدمه دوره #خودافکن هم محسوب شده و به طور خاص به همه دانشجویان و افراد فعال در زمینه تولید محتوا و علاقه‌مندان #جستار_نویسی توصیه می‌شه.

💻 شرکت در این کارگاه مجازی، رایگانه و فقط مشمول هزینه خدمات می‌شه.
🖇 هزینه خدمات: ۲۰هزار تومان

‌
📥 در وب‌سایت [جیوگی] ثبت‌نام کنید:
‌
🌐 https://jivegi.school/products/Art-of-writing

📢 درسگفتار #دیالکتیک با تدریس دکتر میلاد دخانچی را رایگان ببینید!

📚 فرصتی ویژه برای علاقه‌مندان به تفکر و فلسفه! 

✳️ هم‌اکنون می‌توانید این درسگفتار ۱۲۰ دقیقه‌ای را به‌صورت رایگان از طریق وبسایت مدرسه [جیوگی] مشاهده کنید. اما عجله کنید که تنها دو هفته برای تماشا فرصت دارید!

💻 همین حالا به لینک زیر سر بزنید و به تماشا بپردازید:
🌐 https://jivegi.school/products/dialectic?utm_source=telegram&utm_medium=social&utm_campaign=free

@jivegischool

⭕️ وفاق در کشاکش ایده‌آلیسم و رئالیسم

سخنان دکتر میلاد دخانچی، فعال رسانه‌ای و سیاسی عدالت‌خواه، در پنل «جریان‌های سیاسی و وفاق ملی» در همایش «گفتگوی ملی دربارهٔ وفاق ملی»:

🔴 فقط جریان‌های سیاسی نیستند که باید با هم وفاق کنند، حکومت و مردم نیز؛ اما وفاق یک سطح دیگر نیز دارد و آن وفاق الهیاتی است. اگر وفاق سیاسی را رسیدن به یک اشتراک عملیاتی در سطح رئالیسم قدرت بدانیم آن وقت آنچه اینجا مد نظر است وفاق در سطح ایده آلیسم است.

🔻 به رسمیت شناختن از دو الگوی آلترناتیو پیروی می‌کند: الگوی جنگ و الگوی دوستی. در الگوی جنگ یکی بر دیگری پیروز می‌شود و آنکه پیروز شده، می‌شود ارباب و بازنده می‌شود برده و حالا این میل ارباب است که باید توسط برده بازشناسی و اطاعت شود. در این الگو برده اراده‌ای ندارد. اما در الگوی دوستی، به رسمیت شناختن اراده نه عمودی، بلکه افقی است، هر دو بازیگر جایگاه و اراده همدیگر را به‌رسمیت می‌شناسند. ظاهراً وفاق به الگوی دوم بازشناسی نظر دارد، اما نکته این جاست که الگوی دوستی همواره الگوی جنگ را «رفع» شده فرض می‌کند. این یعنی لازمه صلح، جنگ است و مادامی که جنگ اجتماعی که در الگوی رقابت، در سه سطح اقتصاد و سیاست و فرهنگ برون‌ریزی می‌شود محقق نشود اساسا وفاق غیر ممکن است.

🔻الهیات معرفتی مسلط ما، الهیات انحصار است. دوگانه وجود و ماهیت را که تمام دغدغه‌های فلسفی جهان اسلام را از ابن سینا تا ملاصدرا اشغال کرده، به سلطه یکی بر دیگری و نه رابطه دو طرفه این دو اشاره می‌کند و این صراحتا یعنی مادامی که انحصار قرار است نظم اجتماعی را به طور خاص در دو حوزه فرهنگ و سیاست سامان‌دهی کند، نه رقابت ممکن می‌شود و نه وفاق. پس وفاق بر اساس الگوی الهیات فعلا غیر ممکن است.

🔻و اما خود الهیات: آنچه دولت مرکزی را در ایران ممکن می‌کند، وفاق سه ضلع یک مثلث است، مثلث: شریعت، عرف، قانون؛ عرفان، نقل و فلسفه و البته ایران، اسلام و غرب.

انقلاب مشروطه رخ داد چون نظم حاکمیتی نتوانسته بود با غرب به وفاق برسد، انقلاب اسلامی رخ داد، چون همین نظم نتوانسته بود با اسلام به وفاق برسد و حکمرانی کنونی با چالش مواجه است چون با مفهوم ایران، عرف و فلسفه (بخوانید علوم انسانی) هنوز نتوانسته جایابی مشخصی داشته باشد. و این دغدغه ما را به موضوع جانشینی نیز پیوند می‌زند: چگونه آینده سیاسی ایران می‌تواند و باید بین سه عنصر عرف، شریعت و قانون به وفاق برسد؟ این کلیدی‌ترین پرسش پیش روی ما در موضوع وفاق است.

🔻گفتمان اسلام سیاسی در فاصله دهه ۳۰ تا ۶۰ توانست بین اضلاع مختلف این مثلث وفاق نسبی ایجاد کرده، گفتمانی را برساخت کند که تحت عنوان اسلامیسم شناخته می‌شود که نماد آن را می‌توان شریعتی دانست. در سیمای اندیشه شریعتی، هم اسلام را می‌توان دید، هم غرب را و هم ایران را.‌ و این یعنی تنها گفتمانی که امکان وفاق در بین اضلاع مختلف مثلث‌ ذکر شده بالا را دارد، همچنان اسلامیسم (نه گفتمان حکومت‌گرایان مسلمان) است که با آموختن از تجربه اسلام سیاسی در قدرت و نقد وجوه جهان شمول اسلامیسم باید بار دیگر در قامت پسااسلامیسم به ظهور برسد و پسااسلامیسم تنها راه حفظ دولت مرکزی در ایران است و این البته پارادوکس دارد.

🔻امروز عدالت‌خواهان ایرانی که نتیجه سنتز تجربه اصلاح‌طلبی و اصولگرایی هستند تنها جریانی هستند که در عین عنایت به مقوله همراه شدن با سیاست در سطح ماتریال قدرت، مسأله فقدان ایده را پررنگ می‌کنند. آنان عملگرایانی هستند در جستجوی ایده‌.

🔻این جاست که وفاق بر علی شریعتی بلکه یک ضرورت تلقی می‌شود، علی شریعتی که پایگاه معرفتی کلاسیک او نه ابن سینا و ملاصدرا بلکه عین القضات همدانی است، متفکر اهل همدان که توانست درباره مهمترین دیگری هستی انسانی، یعنی ابلیس به صورت‌بندی تئوریک دست یابد.
@css_govir

«دورنما»

برنامه‌ای گفت‌وگومحور دربارهٔ کشف و حل مسائل مشترک‌مان

قسمت‌های اول حول فرامتن و متن فیلم‌های جشنوارهٔ فجر ۴۳

کاری از معاونت راهبردی رئیس جمهور با همکاری خانهٔ اندیشه‌ورزان

👈🏻 لینک قسمت اول در آپارات

👈🏻 لینک کانال دورنما در آپارات

«دورنما» در فیلیمو هم قابل تماشا است

@css_govir

📍پیرپسر چه چیزی را به سطح می‌آورد؟

🔺«پیرپسر» ما را در موقعیت بغرنجی قرار داده و می‌دهد. ساخته براهنی، بازگو کننده الگوی کهن توتم و تابو، عقده ادیپ و رستم و سهراب است: پسر کشی! یا شایدم هم پدر کشی! فرقی نمی‌کند: جدال پدر و پسر، جدال بر سر زن، سرزمین، آتوریتی و قدرت. در این الگو، پدر یک عنصر منع کننده و مهار کننده است، او بلعنده تمام استعدادها و اراده هاست، او روابط را عمودی و از سیاق اقتدار می‌فهمد و در عمل راهی جز خونریزی برای اعاده حیثیت اراده‌ها باقی نمی‌گذارد.

🔺طبع و اکران پیرپسر در کنار فیلم «غریزه» «رها» و «زیبا صدایم کن» و ... فقط از یک موقعیت پرده برداری می‌کند: سینما معتقد است نظم مسلط به کاژکارکردی محض خود رسیده و این یعنی ما با یک پوست اندازی عمیق روبرو هستیم، نوعی خروش که در ذاتش استعدادها و اراده‌ها را به عصیان علیه ذات (پدر به مثابه حافظ وضع موجود) فرا می‌خواند و این دیگر یک هشدار نیست، توصیف و تصدیق آن است.

🔺 موضوع «پیرپسر» اما متنش نیست. کارکرد متن است. «پیرپسر» جز معدود فیلم های اکران شده در حاشیه فجر بود که توانست برای مخاطب تجربه به معنی واقعی کلمه «سینمایی» خلق کند و یادآوری کند که سینما چیست و کجاست، خلق چیست و...این درحالیست که همین فیلم نتوانست در قسمت سودای سیمرغ جشنواره حاضر شود و تنها به عنوان یک امر بیرونی و حاشیه‌ای مورد گفتگو قرار گرفت. و این یعنی آنچه می‌تواند برای مخاطب خلق تجربه سینمایی کند جایی در مناسبات رسمی ندارد، باید به حاشیه‌ها رانده شود و این خود فیلم را به موقعیت پسران غلام باستانی بدل می‌کند.

🔺اینجا ساختار قدرت همان غلام است و خود فیلم به عنوان یک محصول هنری کارکرد پسرانی را دارد که با غلام در چالش اند، غلامی که اجازه بروز و ظهور اراده ها را نمی‌دهد و همه چیز را برای خود می‌خواهد. بنابراین در «پیر پسر» چالش پسر با پدر در سطح متن نیست، در سطح فرامتن است. پیرپسر همان چالشی را با سیاستگذار تجربه می‌کند که پسران غلام با غلام. و این دقیقا همان موقعیت بغرنج مذکور است.

🔺 ماجرا آنجا بغرنج تر می‌شود که پیرپسر بیشتر به کاراکتر حامد بهداد شبیه است تا پسر کوچک تر بی هویت! عوامل این اثر و تهیه کننده آن ها آدم‌های بیرونی مثلا جریان روشنفکری خارج نشین نیستند؛ این فیلم بدنه همین سینماست و تهیه کننده آن یعنی بابک حمیدیان همان است که نقش شهید بروجردی بازی می‌کند و رابطه خوبی با محافل سیاست گذار دارد. آری پیرپسر پسر خسرو نیست، حروم زاده نیست، همان پسر کتابخوانی است که مانند پدرش به زن وطن چشم دوخته و رقابت و رویارویی و سودای حذف آن به استناد خود فیلم هزینه سنگینی در پی دارد.

@miladdokhanchi

«دورنما»

🔴 قسمت ششم: غلبهٔ تکنیک بر ایده در سینمای حاتمی‌کیا

با حضورِ:
زهرا بهروزآذر
بهروز شعیبی
و محمد رضوانی‌پور

برنامه‌ای گفت‌وگومحور دربارهٔ کشف و حل مسائل مشترک‌مان

فصل اول حول فرامتن و متن فیلم‌های جشنوارهٔ فجر ۴۳

کاری از معاونت راهبردی رئیس جمهور با همکاری خانهٔ اندیشه‌ورزان

👈🏻 لینک قسمت ششم در آپارات

«دورنما» در فیلیمو هم قابل تماشا است

@css_govir