بوم آبی آتیه

زندگی می‌تونه با اتفاقات روزمره قشنگ بگذره. با ملاقات یه دوست یا با پیاده‌روی زیر بارون در حالی که بوی خاک بارون خورده به مشامت برسه.

یا شاید با آرزوهای بزرگ همراه باشه. برای ساختن یه رؤیا یا خلق یه اثر موندگار.

من همیشه دوست داشتم کاری بکنم که زندگی برام زیباتر بشه از طریق ساختن زندگی بقیه. از این طریق که بتونی کاری کنی که بقیه هم به آرزوهاشون برسن؛ یا با نوشتن یه کتاب، ابداع یه روش جدید برای یاد دادن و یاد گرفتن و خلق یه سرزمین نو که در اون موضوع انشاء بچه‌ها این باشه که علم بهتر است با ثروت.

اینو یه روز از یه کسی شنیدم که بعدها خیلی بهش نزدیک شدم و رفاقت ما موجب شد که دیدگاهم از بر و بومی که توش هستیم عوض بشه.

بوم می‌تونه سرزمین مادری ما باشه یا یه شهر رؤیایی که خودمون تو ذهنمون خلقش کردیم یا یه بوم نقاشی که تصویری زیبا از یه آسمون آبی رو توش کشیده باشن؛ یا به معنی یه جغد که نشونه خردورزیه.

رؤیا می‌تونه صرفاً تو گذشته ما بمونه یا انگیزه‌ای بشه برای درست کردن آتیه.

تو سرزمینی که ما بهش فکر کرده بودیم می‌شد آدما دور هم جمع بشن برای یاد دادن و یاد گرفتن چیزای خوب. برای ساختن آینده همدیگه و آینده این آب و خاک.

برای خلق سرزمینی که برای آدماش اتفاقات روزمره قشنگ رخ بده و با آرزوهای بزرگ با گذر زمان همراه باشه.

درست مثل یه بوم نقاشی که یه آسمون آبی توش کشیده شده و آتیه روشنی رو برامون می‌سازه.

مجید میرزاوزیری
یک‌شنبه ۲۹ تیر ۰۴

@mirzavaziribooks

کارگاه «معلم ریاضی خوب» دوشنبه ۳۰ و سه‌شنبه ۳۱ تیر ۱۴۰۴ (ساعت ۱۶:۰۰ تا ۱۸:۱۵) در سالن استاد بزرگ‌نیا در دانشکده علوم ریاضی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار می‌شود.

دانشکده علوم ریاضی
https://nshn.ir/27Sb1-4SPJx02R

صد من چو مرا وعده دهد یک غاز است
مابین من و شما همین یک راز است
در مُلک دلم چو آمدی با هنر آی
خوش باش درِ کوچک آنجا باز است

مجید میرزاوزیری
سه‌شنبه ۳۱ تیر ۰۴

پی‌نوشت: دوستانی که در کارگاه دیروز حضور داشتند بهتر این راز را می‌‌فهمند که باز بودن درِ کوچک ابتدای بلوار باهنر می‌تواند موفقیت بزرگی محسوب شود.
خوشبختانه می‌توانید امروز هم از همین در تشریف بیاورید. چشم‌‌به‌راه شما هستم.

@mirzavaziribooks

دوستان پیام میدن که چرا در مصرع سوم بین با و هنر فاصله گذاشتم. شاید بد نباشه یه توضیحی بدم:

به تعبیر لسان‌الغیب حافظ شیرازی، عشق خودش یه هنره. از این جهته که می‌فرماید: «عشق می‌ورزم و امید که این فن شریف | چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود».

بنابراین حالا که بین با و هنر فاصله گذاشته شده معنیش اینه که اگه میخوای به سرزمین دل من راه پیدا کنی باید با عشق وارد بشی و در این صورت درِ کوچک دل من بازه.

البته منظور اصلی من همون بوده که در پی‌نوشت بالا نوشتم: «خوش باشین که امروز هم درِ کوچک ابتدای بلوار باهنر بازه».

ارادتمند

یک معما در بی‌برقی

دو نفر با نام‌های آ و ب در یه خونه زندگی می‌کنن. آ میخواد برای ۱۶۰ شبانه‌روز به مسافرت بره و می‌دونه که قراره در کل این مدت، یه بار به مدت دقیقاً ۱ ساعت برق قطع بشه.

اونا در خونه ۵ شمع با ۵ رنگ مختلف دارن و در زمانی که برق قطع میشه ب که در خونه‌س حق داره این شمع‌ها رو روشن کنه و بعد که برق وصل شد باید اونا رو خاموش کنه.

آیا راهی وجود داره که ب از طریق این شمع‌ها بتونه به آ بفهمونه که دقیقا در چه روزی و چه ساعتی برق قطع شده بوده که وقتی آ از سفر برمی‌گرده فقط با مشاهده شمع‌ها این موضوع رو بفهمه؟

مجید میرزاوزیری
چهارشنبه ۱ مرداد ۰۴

پی‌نوشت: می‌دونم که این مسأله خیلی رؤیایی طراحی شده و امکان نداره که برق قطع بشه ولی صرفاً به عنوان یه معمای منطقی غیرواقعی بهش فکر کنین.

@mirzavaziribooks

دوستان اشاره می‌کنن که این یه معمای «منطقی غیرواقعی» نیست، بلکه یه معمای «غیرمنطقی واقعی» است. 😅

https://www.tgoop.com/mirzavaziribooks/2139