استحکام سازمانی و انسانی حزبالله بسیار بیشتر از این حرفها است؛ آنها، اقتدارشان، تواناییشان، استحکامشان خیلی بیشتر از این حرفها است که با این شهادتها ضربهی اساسی بخورند. بله، البتّه از دست دادن یک نفر، بخصوص اگر فرمانده باشد و سابقهی جهاد فیسبیلالله داشته باشد، خسارت است؛ در این شکّی نیست. بنابراین، هم تا امروز اینها پیروز شدهاند، هم به توفیق الهی، به حول و قوّهی الهی، پیروزی نهایی در این نبرد متعلّق به جبههی مقاومت و جبههی حزبالله خواهد بود.
رهبر معظم انقلاب اسلامی
رهبر معظم انقلاب اسلامی
ان شا الله بار دیگر فرزندان اسرائیل دروغ گفته اند و دروغشان اشکار خواهد شد.
فَلَمَّا أَنْ جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاهُ عَلَى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيرًا قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۹۶﴾
فَلَمَّا أَنْ جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاهُ عَلَى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيرًا قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۹۶﴾
Forwarded from روزنامه جوان
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from روزنامه جوان
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
خدای «سید» که هست!
✍ محمدجواد اخوان
#سرمقاله #روزنامه_جوان
در آن صبح تابستانی دوشنبه در شهریورماه، جمعی از مردم تهران به جماران آمده بودند تا مصیبت تازه را به امام و مقتدایشان تسلیت بگویند. هوا هنوز گرم نشده بود که امام (ره) به جمعشان آمد و روی صندلی همیشگی خود نشست. در چشمانش غم بزرگی هویدا بود، غمی که آن سال هر روز با غمی دگر تازه میشد. بعد از بسمالله با این جمله شروع کرد که «انالله و انا الیه راجعون» و هنوز در میانه جمله استرجاع بود که بغض جمعیت ترکید و امام نیز بهسختی این جمله را به پایان برد. جمع داغداری که برای تسلای دل امامشان سراغش آمده بودند، اینک کوهی استوار میدیدند که در هشتمین دهه عمر خود با اقتدار از آن تابستان سخت عبور کرده بود؛ تابستانی که به بهای جان دهها نفر از اصحاب امام و انقلاب اینک در واپسین ماه خود قرار داشت.
امام، اما بیاعتنا به دسایس هرروزه منافقین، تکلیف همه را روشن کرد: «ملت ما اینطور است. اگر بعدازاین هم - خداینخواسته - اشخاصی شهید بشوند، ملت ما همین ملت است و نهضت ما همین نهضت؛ و آن عمده این است که کاری که برای خداست، نه برای افراد، نه برای اشخاص، نه برای شخصیتها، این کار رکود نمیکند با رفتن افراد و با رفتن شخصیتها. کشوری از رفتن شخصیتهای خود تزلزل پیدا میکند که ملت او و افراد آن ملت دل به شخص بسته باشند، دل به اشخاص بسته باشند. اما کشوری که دل او به خدا پیوسته است و برای خدا قیام کرده است و از اول، "نه شرقی و نه غربی و جمهوری اسلامی" را ندا داده است و با بانگ "اللهاکبر"، صغیر و کبیر و زن و مردش در صحنه حاضر شدهاند و این نهضت را و این انقلاب را به پا کردهاند، همین ملت هستند؛ برای اینکه خدا هست.»
جمعیتی که در آن حسینیه کوچک در قلب جماران پای سخنان امام میخکوب شده بودند، اینها را شنیدند و تأکید امام را شنیدند که «رجایی و دیگران اگر نیستند، خدا هست.» این جملات همچون آبی بود بر دلهای گداخته سربازان امام که از غم ترورهای مکرر سال ۱۳۶۰، خود را شکسته میدیدند. بار دیگر دم مسیحایی امام، آرامش روح خسته مؤمنین و بندزن چینی شکسته دلهای آنان بود. کسی از دل امام خبر نداشت، او که در غم ازدست دادن مصطفایش، کسی اشکش را ندیده بود، در آن تابستان سخت چند بار در برابر جمعیت بغض کرده بود. اما ایمانش به نقطه لایزال و اتصالش به قله هستی، او را پشتوانه ملتی قرار داد که از آن گردنه سخت عبور کرد.
امسال و امروز نیز گویی حال ما همان حال است. بعد از چند داغ پیاپی، اینک دشمن سید مقاومت را از ما گرفته است. به این هم اکتفا نمیکند و بسان آلامیه و آلمروان، به هلهله و پایکوبی مشغولند، تا به خیال خود داغ دل ما را تازه کنند. آنان که پدرانشان «یدالله» را «مغلوله» میخواندند، چه میدانند که اتکای ما به چیست؟ چه میفهمند که نهتنها مغلوله نیست که «فوقایدیهم» است. بگذار «إِنَّهُمْ لَفِی سَکرَتِهِمْ یعْمَهُون» بمانند و به گمان باطل خویش احساس پیروزی کنند. روزهای خدا را، اما پایانی نیست، باز هم روزی خواهد آمد که «تَرَی النّاسَ سُکاری وَ ما هُم بِسُکاری.» صبحی دیگر خواهد آمد که فرزندان نصرالله انتقامش را خواهند ستاند و خون قاتلانش را بر زمین خواهند ریخت، چراکه «سید مقاومت، یک شخص نبود، یک راه و یک مکتب بود، و این راه همچنان ادامه خواهد یافت. خون شهید سیدعباس موسوی بر زمین نماند، خون شهید سید حسن هم بر زمین نخواهد ماند.»
اینک گویا نصرالله دیگر در برابر دشمنانش نیست، اما هست و قویتر هم هست، چون خدای «سید» هست و هموست که ارادهاش بر عالم کون و مکان مسیطر است. همچنان که بعد از رفتن مطهری، بهشتی و رجایی هم بود و بعد از رفتن امام روحالله (ره) هم بود و بعد از رفتن حاج قاسم و سیدرضی، هنیه و سید نیز هست. خدای مقاومت هست، خدای انقلاباسلامی هست، خدای اسلام هست و خواهد بود و آنان که دل در گرو او دارند، کوه مصائب را هرچه هم بزرگ باشد، بر دوش میکشند و آن را، چون پتکی بر سر دشمن خواهند کوفت. اینها را در این ۴۵ سال دشمن نفهمیده و نمیفهمد و نخواهد فهمید و البته همین نفهمیدنش هم به سود ماست، چراکه خدا با ماست و سرنوشت عالم در دست او است. «وَ لا یحْزُنْک قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّه لِلَّهِ جَمِیعاً هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیم.»
💠 @mjakhavan
✍ محمدجواد اخوان
#سرمقاله #روزنامه_جوان
در آن صبح تابستانی دوشنبه در شهریورماه، جمعی از مردم تهران به جماران آمده بودند تا مصیبت تازه را به امام و مقتدایشان تسلیت بگویند. هوا هنوز گرم نشده بود که امام (ره) به جمعشان آمد و روی صندلی همیشگی خود نشست. در چشمانش غم بزرگی هویدا بود، غمی که آن سال هر روز با غمی دگر تازه میشد. بعد از بسمالله با این جمله شروع کرد که «انالله و انا الیه راجعون» و هنوز در میانه جمله استرجاع بود که بغض جمعیت ترکید و امام نیز بهسختی این جمله را به پایان برد. جمع داغداری که برای تسلای دل امامشان سراغش آمده بودند، اینک کوهی استوار میدیدند که در هشتمین دهه عمر خود با اقتدار از آن تابستان سخت عبور کرده بود؛ تابستانی که به بهای جان دهها نفر از اصحاب امام و انقلاب اینک در واپسین ماه خود قرار داشت.
امام، اما بیاعتنا به دسایس هرروزه منافقین، تکلیف همه را روشن کرد: «ملت ما اینطور است. اگر بعدازاین هم - خداینخواسته - اشخاصی شهید بشوند، ملت ما همین ملت است و نهضت ما همین نهضت؛ و آن عمده این است که کاری که برای خداست، نه برای افراد، نه برای اشخاص، نه برای شخصیتها، این کار رکود نمیکند با رفتن افراد و با رفتن شخصیتها. کشوری از رفتن شخصیتهای خود تزلزل پیدا میکند که ملت او و افراد آن ملت دل به شخص بسته باشند، دل به اشخاص بسته باشند. اما کشوری که دل او به خدا پیوسته است و برای خدا قیام کرده است و از اول، "نه شرقی و نه غربی و جمهوری اسلامی" را ندا داده است و با بانگ "اللهاکبر"، صغیر و کبیر و زن و مردش در صحنه حاضر شدهاند و این نهضت را و این انقلاب را به پا کردهاند، همین ملت هستند؛ برای اینکه خدا هست.»
جمعیتی که در آن حسینیه کوچک در قلب جماران پای سخنان امام میخکوب شده بودند، اینها را شنیدند و تأکید امام را شنیدند که «رجایی و دیگران اگر نیستند، خدا هست.» این جملات همچون آبی بود بر دلهای گداخته سربازان امام که از غم ترورهای مکرر سال ۱۳۶۰، خود را شکسته میدیدند. بار دیگر دم مسیحایی امام، آرامش روح خسته مؤمنین و بندزن چینی شکسته دلهای آنان بود. کسی از دل امام خبر نداشت، او که در غم ازدست دادن مصطفایش، کسی اشکش را ندیده بود، در آن تابستان سخت چند بار در برابر جمعیت بغض کرده بود. اما ایمانش به نقطه لایزال و اتصالش به قله هستی، او را پشتوانه ملتی قرار داد که از آن گردنه سخت عبور کرد.
امسال و امروز نیز گویی حال ما همان حال است. بعد از چند داغ پیاپی، اینک دشمن سید مقاومت را از ما گرفته است. به این هم اکتفا نمیکند و بسان آلامیه و آلمروان، به هلهله و پایکوبی مشغولند، تا به خیال خود داغ دل ما را تازه کنند. آنان که پدرانشان «یدالله» را «مغلوله» میخواندند، چه میدانند که اتکای ما به چیست؟ چه میفهمند که نهتنها مغلوله نیست که «فوقایدیهم» است. بگذار «إِنَّهُمْ لَفِی سَکرَتِهِمْ یعْمَهُون» بمانند و به گمان باطل خویش احساس پیروزی کنند. روزهای خدا را، اما پایانی نیست، باز هم روزی خواهد آمد که «تَرَی النّاسَ سُکاری وَ ما هُم بِسُکاری.» صبحی دیگر خواهد آمد که فرزندان نصرالله انتقامش را خواهند ستاند و خون قاتلانش را بر زمین خواهند ریخت، چراکه «سید مقاومت، یک شخص نبود، یک راه و یک مکتب بود، و این راه همچنان ادامه خواهد یافت. خون شهید سیدعباس موسوی بر زمین نماند، خون شهید سید حسن هم بر زمین نخواهد ماند.»
اینک گویا نصرالله دیگر در برابر دشمنانش نیست، اما هست و قویتر هم هست، چون خدای «سید» هست و هموست که ارادهاش بر عالم کون و مکان مسیطر است. همچنان که بعد از رفتن مطهری، بهشتی و رجایی هم بود و بعد از رفتن امام روحالله (ره) هم بود و بعد از رفتن حاج قاسم و سیدرضی، هنیه و سید نیز هست. خدای مقاومت هست، خدای انقلاباسلامی هست، خدای اسلام هست و خواهد بود و آنان که دل در گرو او دارند، کوه مصائب را هرچه هم بزرگ باشد، بر دوش میکشند و آن را، چون پتکی بر سر دشمن خواهند کوفت. اینها را در این ۴۵ سال دشمن نفهمیده و نمیفهمد و نخواهد فهمید و البته همین نفهمیدنش هم به سود ماست، چراکه خدا با ماست و سرنوشت عالم در دست او است. «وَ لا یحْزُنْک قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّه لِلَّهِ جَمِیعاً هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیم.»
💠 @mjakhavan
Forwarded from روزنامه جوان
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from روزنامه جوان
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from روزنامه جوان
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
در دقایق آینده در برنامه زنده شبکه افق سیما با شما عزیزان گفتگو خواهم کرد.
✍️ محمدجواد اخوان 🇮🇷 ☫
در دقایق آینده در برنامه زنده شبکه افق سیما با شما عزیزان گفتگو خواهم کرد.
فیلم گفتگوی امروز من با برنامه «به افق فلسطین» شبکه افق سیما
https://www.javanonline.ir/005GYX
https://www.javanonline.ir/005GYX
جوانآنلاين
گفتگوی دکتر اخوان مدیرمسئول روزنامه جوان با برنامه تلویزیونی «به افق فلسطین»
Forwarded from روزنامه جوان
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 گفتگوی دکتر محمد جواد اخوان مدیرمسئول روزنامه جوان با برنامه تلویزیونی «به افق فلسطین»
🔸دریافت نسخه باکیفیت فیلم👇🏻
javanonline.ir/005GYX
🌎 @NewsJavan
🔸دریافت نسخه باکیفیت فیلم👇🏻
javanonline.ir/005GYX
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from روزنامه جوان
اینفوگرافی | گزارش اختصاصی روزنامه جوان از پايگاههای هدف قرار گرفته شده رژیم صهیونیستی در عملیات وعده صادق ٢
#قلاع_خیبر_صهیون
🌏 @NewsJavan | PDF
#قلاع_خیبر_صهیون
🌏 @NewsJavan | PDF
مظاهر قدرت سخت و نرم انقلاباسلامی
✍️ محمدجواد اخوان
#سرمقاله #روزنامه_جوان
در هفتهای که گذشت دو یومالله را پشت سر گذاشتیم، روزهایی که به فضل الهی اراده مؤمنین ظهور و بروز یافت و جبهه حق قدرتنمایی کرد. یومالله نخست با شلیک دهها موشک سپاه پاسداران انقلاباسلامی تحقق یافت که هم دشمن صهیونیستی را عقب راند و هم دلهای مؤمنان و مستضعفان را در اقصینقاط عالم شاد کرد. از همه زیباتر فریاد پر از هیجان کودکان فلسطینی در غزه و کرانه باختری بود که با شمارش این شهابهای آسمانی، آنها را بسان ستارههای بخت رهایی این سرزمین غصبشده میدیدند.
یومالله دوم در «جمعه نصر» تحقق یافت که نمایی تام و تمام از الگوی امام و امت در جامعه اسلامی را به رخ جهانیان کشید. حضور انبوه و فراتر از تصور امت مسلمان در نماز جمعه به امامت رهبر معظم انقلاب و استماع خطبههای ایشان بار دیگر رابطه عمیق و لطیف میان امام و امت را ترسیم کرد.
اینها قدرت واقعی انقلاباسلامی را نشان میدهد، قدرتی که با وجود گذشت نزدیک به نیمقرن همچنان بالنده و پابرجاست و البته دشمنانش هنوز هم در فهم آن عاجزند. به همین دو یوماللهی که پشت سر گذاشتیم دقت کنید. اولی، مظهر قدرت سخت انقلاباسلامی در برابر دشمنان و بدخواهان و دومی مظهر قدرت نرم و محبت ولایت بینظیر میان رهبر و پیروانش است. گویی مصداقی بهروز از این آیه شریفه را میبینیم که چگونه پیروان رسولالله به حضرتش تأسی کردهاند: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکفَّارِ رُحَمَاءُ بَینَهُمْ». بدینترتیب میتوان گفت این دو یومالله مظهری تازه از قدرت سخت و نرم انقلاباسلامی است.
پیشتر در ماجرای شهادت سردار دلها حاج قاسم سلیمانی نیز همین قدرتنمایی توأمان را دیدیم. در آن روزهای تلخ فراق سردار، هم پایگاه ارتش ایالاتمتحده در عینالاسد در هم کوبیده شد که بعد از ۷۰ سال نخستین هجوم آشکار و علنی یک دولت به پایگاههای امریکا بود و شجاعت و قدرت سخت انقلاباسلامی اعجاب تحلیلگران و ناظران را برانگیخت. همچنین تشییع دهها میلیونی شهیدان مقاومت در شهرهای عراق و ایران نشان از همان محبت عمیقی بود که بنیانهای قدرت نرم انقلاباسلامی بر آن استوار بود. نماز جمعه میلیونی ۲۷ دی ۱۳۹۸ هم که با حضور رهبر معظم انقلاباسلامی برگزار شد، همین معنا را به اکمال رساند و میتوان گفت در آن حادثه تلخ، هرچند غمی بزرگ بر دلهای ما نشست، اما این ایامالله مرهمی بر دلهای زخمی امت و مایه ناامیدی دشمن شد.
اینگونه حماسههای تاریخساز و احیاگر را تنها در قالبی همچون ۲۳ تیر ۱۳۷۸ و ۹ دی ۱۳۸۸ میتوان تحلیل و ارزیابی کرد. چه زیباست که ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ ملت انقلابی تهران، آغوش خود را بهسوی بتشکن بزرگ، خمینی کبیر باز میکند و ۱۰ سال بعد در ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ با همان حضور میلیونی او را تا دیار ابدی بدرقه میکند. ۱۰ سال بعد حضور مردم در ۲۳ تیر ۷۸، آبی است بر آتش فتنه تجدیدنظرطلبان و ۱۰ سال بعد از آن در ۹ دی ۱۳۸۸، تومار فتنه پیچیده ۸۸ به دست ملت، درهم پیچیده میشود. گویی آزمونی مکرر در پیش روی ملت ایران قرار داده شده و هر چندسال از این آزمون خطیر سربلند بیرون میآیند. ایامالله مهرماه ۱۴۰۳، همچون ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، ۱۲ بهمن ۵۷، ۱۴ خرداد ۶۸، ۲۳ تیر ۷۸، ۹ دی ۸۸ و دیماه ۱۳۹۸ در ذهنها ماند و تاریخی شد.
خداوند متعال در قرآن به پیامبرش فرمان میدهد: «ذَکرْهُمْ بِایامالله» (روزهای خدا را به آنها یادآوری کن). حضرت امام راحل (ره) هم در سخنان خویش میفرمایند: «باید یادآوری کنید این ایامالله را. چنانچه کردید، از یاد نباید برود این ایامالله برای اینکه این ایاماند که آدم سازند. این ایام است که جوانهای ما را از عشرتکدهها بیرون میآورد به میدان جنگ میبرد. این ایام الهی هست که ملت ما را بیدار میکند، و بیدار کرد. امر میکند: ذَکرْهُمْ بِایامالله؛ «ایامالله» را در ذکر مردم وارد کن. یادتان نرود این ایام بزرگی که بر ملت ما گذشت، و ایامالله بود؛ مثل ۱۵ خرداد؛ مثل ۱۷ شهریور.» باید این روزهای الهی و تاریخساز را در قاموس قطور تحولات بنیادین و تاریخی نبرد حق و باطل ثبت کرد و نگذاشت غبار فراموشی عظمت این روزهای بزرگ را از چشمان آیندگان پنهان سازد.
💠 @mjakhavan
✍️ محمدجواد اخوان
#سرمقاله #روزنامه_جوان
در هفتهای که گذشت دو یومالله را پشت سر گذاشتیم، روزهایی که به فضل الهی اراده مؤمنین ظهور و بروز یافت و جبهه حق قدرتنمایی کرد. یومالله نخست با شلیک دهها موشک سپاه پاسداران انقلاباسلامی تحقق یافت که هم دشمن صهیونیستی را عقب راند و هم دلهای مؤمنان و مستضعفان را در اقصینقاط عالم شاد کرد. از همه زیباتر فریاد پر از هیجان کودکان فلسطینی در غزه و کرانه باختری بود که با شمارش این شهابهای آسمانی، آنها را بسان ستارههای بخت رهایی این سرزمین غصبشده میدیدند.
یومالله دوم در «جمعه نصر» تحقق یافت که نمایی تام و تمام از الگوی امام و امت در جامعه اسلامی را به رخ جهانیان کشید. حضور انبوه و فراتر از تصور امت مسلمان در نماز جمعه به امامت رهبر معظم انقلاب و استماع خطبههای ایشان بار دیگر رابطه عمیق و لطیف میان امام و امت را ترسیم کرد.
اینها قدرت واقعی انقلاباسلامی را نشان میدهد، قدرتی که با وجود گذشت نزدیک به نیمقرن همچنان بالنده و پابرجاست و البته دشمنانش هنوز هم در فهم آن عاجزند. به همین دو یوماللهی که پشت سر گذاشتیم دقت کنید. اولی، مظهر قدرت سخت انقلاباسلامی در برابر دشمنان و بدخواهان و دومی مظهر قدرت نرم و محبت ولایت بینظیر میان رهبر و پیروانش است. گویی مصداقی بهروز از این آیه شریفه را میبینیم که چگونه پیروان رسولالله به حضرتش تأسی کردهاند: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکفَّارِ رُحَمَاءُ بَینَهُمْ». بدینترتیب میتوان گفت این دو یومالله مظهری تازه از قدرت سخت و نرم انقلاباسلامی است.
پیشتر در ماجرای شهادت سردار دلها حاج قاسم سلیمانی نیز همین قدرتنمایی توأمان را دیدیم. در آن روزهای تلخ فراق سردار، هم پایگاه ارتش ایالاتمتحده در عینالاسد در هم کوبیده شد که بعد از ۷۰ سال نخستین هجوم آشکار و علنی یک دولت به پایگاههای امریکا بود و شجاعت و قدرت سخت انقلاباسلامی اعجاب تحلیلگران و ناظران را برانگیخت. همچنین تشییع دهها میلیونی شهیدان مقاومت در شهرهای عراق و ایران نشان از همان محبت عمیقی بود که بنیانهای قدرت نرم انقلاباسلامی بر آن استوار بود. نماز جمعه میلیونی ۲۷ دی ۱۳۹۸ هم که با حضور رهبر معظم انقلاباسلامی برگزار شد، همین معنا را به اکمال رساند و میتوان گفت در آن حادثه تلخ، هرچند غمی بزرگ بر دلهای ما نشست، اما این ایامالله مرهمی بر دلهای زخمی امت و مایه ناامیدی دشمن شد.
اینگونه حماسههای تاریخساز و احیاگر را تنها در قالبی همچون ۲۳ تیر ۱۳۷۸ و ۹ دی ۱۳۸۸ میتوان تحلیل و ارزیابی کرد. چه زیباست که ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ ملت انقلابی تهران، آغوش خود را بهسوی بتشکن بزرگ، خمینی کبیر باز میکند و ۱۰ سال بعد در ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ با همان حضور میلیونی او را تا دیار ابدی بدرقه میکند. ۱۰ سال بعد حضور مردم در ۲۳ تیر ۷۸، آبی است بر آتش فتنه تجدیدنظرطلبان و ۱۰ سال بعد از آن در ۹ دی ۱۳۸۸، تومار فتنه پیچیده ۸۸ به دست ملت، درهم پیچیده میشود. گویی آزمونی مکرر در پیش روی ملت ایران قرار داده شده و هر چندسال از این آزمون خطیر سربلند بیرون میآیند. ایامالله مهرماه ۱۴۰۳، همچون ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، ۱۲ بهمن ۵۷، ۱۴ خرداد ۶۸، ۲۳ تیر ۷۸، ۹ دی ۸۸ و دیماه ۱۳۹۸ در ذهنها ماند و تاریخی شد.
خداوند متعال در قرآن به پیامبرش فرمان میدهد: «ذَکرْهُمْ بِایامالله» (روزهای خدا را به آنها یادآوری کن). حضرت امام راحل (ره) هم در سخنان خویش میفرمایند: «باید یادآوری کنید این ایامالله را. چنانچه کردید، از یاد نباید برود این ایامالله برای اینکه این ایاماند که آدم سازند. این ایام است که جوانهای ما را از عشرتکدهها بیرون میآورد به میدان جنگ میبرد. این ایام الهی هست که ملت ما را بیدار میکند، و بیدار کرد. امر میکند: ذَکرْهُمْ بِایامالله؛ «ایامالله» را در ذکر مردم وارد کن. یادتان نرود این ایام بزرگی که بر ملت ما گذشت، و ایامالله بود؛ مثل ۱۵ خرداد؛ مثل ۱۷ شهریور.» باید این روزهای الهی و تاریخساز را در قاموس قطور تحولات بنیادین و تاریخی نبرد حق و باطل ثبت کرد و نگذاشت غبار فراموشی عظمت این روزهای بزرگ را از چشمان آیندگان پنهان سازد.
💠 @mjakhavan