زندگی خیلی کوتاه است، چیزی به من ببخش که دوستش داشته‌ باشم و من چیزی جز حقیقت را دوست ندارم . همان چیزی را به من ببخش که خودت هستی ...

📕 همه گرفتارند
#کریستین_بوبن

❤️
@mm_shahidi

🔸 سیزده بدر مبارک ...

الهی که لبخند،
میهمانِ همیشگیِ لبهاتون باشه ... ☘


❤️
@mm_shahidi

.
مأوای ما گلبرگ کوچکی‌ست
بازمانده از باغی دور
با هزار زمستانِ دیوانه‌اش در پی
و سهمِ ستاره از آفتاب
تنها تبسم پنهانی‌ست
که در انعکاسِ تکلمِ شب، جاری‌ست.
خدایا از آن پرنده‌ی کوچکِ سبز اگر خبر داری
بهارِ امسال را پر از سلام و ترانه کن...

#سیدعلی_صالحی

❤️
@mm_shahidi

هیچ زیبایی،
روشن‌تر از یک قلبِ مهربان نمی‌درخشد.

❤️
@mm_shahidi

.
۱۱ تا پیراهن امضا کردم دادم همسایه‌ها گفتم اگه یه وقت معروف شدم شما اینا رو بفروشین بزنین به یه زخمی.
همسایه واحد ۹ گفت: برا خودتم یکی نگه می‌داشتی تو سرما نچایی...

📕آل دیگو
#دیگو_آرماندو_مارادونا
❤️
@mm_shahidi

من به جرات می‌گویم که در دنیا چیزی وجود ندارد که به انسان بیشتر از یافتن «معنی» وجودی خود در زندگی یاری کند.
در این گفته نیچه حکمتی عظیم نفهته است که " کسی که چرایی زندگی را یافته است، با هر چگونگی خواهد ساخت."

📙انسان در جستجوی معنی
#ویکتور_فرانکل

❤️
@mm_shahidi

سال که نو شود، تقویم‌ها عوض می‌شوند، اما مگر دل آدمی با ورق زدن یک برگ، نو می‌شود؟!

تغییر، نه در چرخش عقربه‌هاست و نه در آغاز ماهی دیگر. تغییر، جرقه‌ای‌ست، آتشی‌ست که از درون زبانه می‌کشد، تصمیمی‌ست که در لحظه‌ای شاید معمولی گرفته می‌شود، نه لزوماً در آغاز فروردین، نه حتماً در شروع روزی نو.

زندگی نو از جایی شروع می‌شود که چشم‌هایمان را جور دیگری باز کنیم، که باور کنیم جاده‌ای که در آن ایستاده‌ایم اگر قرار است ما را به مقصدی نرساند پس باید از آن بیرون زد.

گاهی یک زمستان در میانه‌ی تابستان آغاز می‌شود و گاهی بهار از دل یک عصر پاییزی.
ما از آنچه بر ما گذشته ساخته شده‌ایم.
از انتخاب‌هایی که کرده‌ایم، از راه‌هایی که رفته‌ایم و آن‌هایی که جرأت عبور از آن را نداشته‌ایم.

تغییر نه در وعده‌های سال نو، نه در طلوع‌های از پیش تعیین‌شده، بلکه در همان لحظه‌ای رخ می‌دهد که تصمیم می‌گیریم دیگر مثل قبل نباشیم...

پس بگذار سال نو شود، بگذار جشن بگیریم اما اگر تغییر می‌خواهی در جستجوی آن در میان تقویم نباش.
بگذار آذرِ درونت، فروردینی شود که از پسِ روزمرگی جوانه می‌زند....

@Aphrodite89

🌻
در این دنیا نه خوشبختی هست و نه بدبختی؛ فقط قیاس یک حالت با حالتی دیگر است.
تنها، کسی که حد اعلای بدبختی را شناخته باشد می‌تواند حدِ اعلای خوشبختی را نیز درک کند.
می‌بایست انسان خواسته باشد بمیرد، تا بداند زنده بودن چقدر خوب است...
پس زندگی کنید و خوشبخت باشید.
هرگز فراموش نکنید که تا روزی که خداوند بخواهد آینده‌ی انسان را آشکار کند، همه‌ی شناخت انسان در دو کلمه خلاصه می‌شود :
" انتظار کشیدن" و "امیدوار بودن" ...

📕 کنت مونت کریستو
#الکساندر_دوما

❤️
@mm_shahidi

اگر در دنیا یک چیز باشد
که بتواند عشقِ مرا در یک لحظه نیست و نابود کند ، آن یک چیز، ناسپاسی است ...

📕 برادران کارامازوف
#داستایفسکی

❤️
@mm_shahidi

🌻
بودا: «هیچ‌کس رهایی‌بخش ما نیست جز خودمان. نه کسی توانش را دارد و نه امکانش را.»
در فلسفهٔ بودایی رستگاری و نجات، از بیرونِ وجودِ افراد صورت نمی‌گیرد. به باور بودایی‌ها برای حصول شادی و آرامش، انسان باید هوشیار باشد و از خویشتنِ خویش با خبر؛ درواقع ذهنِ آگاه داشته باشد: «همانگونه که قطره‌های باران از درزهای کاه‌گِلِ ترک خوردهٔ بام، به درون خانه نفوذ می‌کنند، نفسانیات رنج آور نیز از ذهن خموده و ناهوشیار به درون آدمی رسوخ می‌کند.»

📕 دلایلی برای زنده ماندن
#مت_هیگ

❤️
@mm_shahidi

محبوبم!
شما نباشی؛
من در تنهایی عظیمم مچاله می‌شوم
و شب‌هایم بی‌رحمانه صبح می‌شوند.

#محمد_صالح_علاء

❤️
@mm_shahidi

لب باز کن با نگاه به این سنگ
یا این کتیبه‌ همیشه‌ دلتنگ
لب باز کن با نگاه به یک گُل،
یا با نگاه به سبزه
اینک کنار تو، ترکیب سبز و خاک،
خط و خاطره‌ من.
کاری بکن که هیچ نکردی،
راهی برو که هیچ نرفتی
شعری بخوان، نخوانده، نگفته
لب باز کن، چیزی بگو که هیچ نگفتی
یک جمله، یک پدیده‌ تازه،
بی‌مبتدا، بی‌قید، بی‌خبر
با قلبِ سرخ اما، با نگاهِ تر .
ای آه من، دعای من را مستجاب کن
هر کس که آفرید، گناهش ثواب کن

محمدابراهیم جعفری

🌹
@BaghArghavan

آدم‌ها هرگز
کسانی را که دوست دارند
فراموش نمی‌کنند
فقط عادت می‌کنند
که دیگر کنارشان نباشند...!

#ارنستو_ساباتو

❤️
@mm_shahidi

.
بهار خنده زد و ارغوان شکفت
در خانه، زیرِ پنجره گُل داد یاسِ پیر
دست از گمان بدار!
با مرگِ نحس پنجه میفکن!
بودن به از نبودشدن،
خاصه در بهار...

#شاملو

❤️
@mm_shahidi

.
روز اگر به حرف بیاید ،
از شب می‌گوید...

#آدونیس

❤️
@mm_shahidi

🌻

شما می‌توانید مِهرِ خود را به فرزندانتان بدهید، اما نه اندیشه‌هایِ خود را؛ زیرا که آنها اندیشه‌هایِ خود را دارند.

شما می‌توانید تنِ آنها را در خانه نگاه دارید، اما نه روحشان را؛ زیرا که روحِ آنها در خانه‌ی فرداست، که شما را به آن راه نیست، حتی در خواب.

شما می‌توانید بکوشید تا مانندِ آنها باشید، اما مکوشید تا آنها را مانندِ خود سازید؛ زیرا که زندگی واپس نمی‌رود و در بندِ دیروز نمی‌ماند.

#جبران_خلیل_جبران

❤️
@mm_shahidi

كدام نشانه
دویده اســت
از تو در تنِ من؟
كه ذره‌های وجودم،
تو را كه می‌بینند،
به رقص می‌آیند، سرود می‌خوانند ...

#فریدون_مشیری

🔹سلطان قلب‌ها
#استپان_هاوزر

❤️
@mm_shahidi

.
🔸ماریو بارگاس یوسا نویسنده‌ اهلِ پرو برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۰ روز یکشنبه در سن ۸۹ سالگی در پایتخت این کشور، لیما، درگذشت.
نویسنده‌ای که ادبیات را نه سرگرمی که ابزار تحلیلِ جهان و مداخله در آن می‌دید. صدای او از آن صداهایی بود که از درون زبان به سیاست و قدرت و واقعیت‌های اجتماعی را پژواک می‌داد و تلاش می‌کرد تا از طریق داستان، پیچیدگی نظم‌ها و بی‌نظمی‌ها را روایت کند.
یوسا در آثارش مرز میان داستان و زندگی را محو کرد. نشان داد که چگونه می‌توان از دل یک روایت ساده، سازوکارهای نظام‌های سیاسی و شکست‌های اخلاقی و تناقض‌های فردی را به فهم و بیان درآورد. ادبیات برای او صرفاً ساختن جهان‌های خیالی نبود؛ تمرینی بود برای خوانش واقعیت با نگاهی ژرف‌تر.
با مرگ یوسا بخشی از سنت نویسندگانی که مسئولیت اجتماعی را با جسارت تخیل درهم می‌آمیزند، خاموش‌تر می‌شود. اما متون او باقی می‌مانند: سندهایی از قرنی پرآشوب و  نشانه‌هایی از این‌که چگونه می‌توان هم نوشت، هم اندیشید، و هم ایستاد.

از آثار اوست: سالهای سگی، سور بز، دوئل، چرا ادبیات؟، نامه‌ای به یک نویسنده جوان،قصه‌گو، جنگ آخرالزمان، دختری از پرو و ...

🖤
@mm_shahidi

🔹گل ارکیده
#ایلیا_منفرد

❤️
@mm_shahidi

آدم‌ها را رها نکنیم؛
در هیاهویِ ایستگاه
در خطوطِ خیابان
در ازدحامِ فرودگاه
و لابلایِ خاطرات
آدم‌‌ها، آهن نیستند،
آدم‌ها در تنهایی،
دلتنگ می‌شوند
دلسرد می‌شوند
و گاهی هم،
بی آنکه بخواهند، می‌میرند ...

#میرمحمد_شهیدی
#تنهایی

❤️
@mm_shahidi