زندگی آنچه زیسته ایم نیست،
بلکه همان چیزی است که
در خاطرمان مانده
و آن گونه است که به یادش می آوریم
تا روایتش کنیم...


📘زنده‌ام که روایت کنم
#گابریل_گارسیا_مارکز

❤️
@mm_shahidi

🌻

و چه فاصله‌‌ی سهمگینی است میان آنچه آدمی حس می‌کند و آنچه را که نمی‌تواند برای دیگران بازگو کند...  

🔹محمود درویش

❤️
@mm_shahidi

هر کسی در عمقِ وجودِ خود
قبرستانِ کوچکی دارد
که محل آرمیدنِ تمام کسانی است
که او یک روز آن‌ها را دوست داشته است.

📕 ژان کریستف
#رومن_رولان

❤️
@mm_shahidi

ای داغ، از قلبِ پریشانم
چه می‌خواهی
ای جایِ زخمِ کهنه از جانم
چه می‌خواهی ...

ما وارثانِ دردهای بی‌شماریم
ما گریه‌های چشم‌های انتظاریم
ما سرزمینی دور و تنها در غباریم
ما، چیزی به غیر از غم،
به غیر از هم نداریم
ما حسرتِ یک خندهٔ دنباله‌داریم
ما خسته از این روزهای بی‌قراریم ...

🔹 روزهای بی‌قرار
#علیرضا_قربانی

❤️
@mm_shahidi

🌻
بیهوده است
مجادله بر سرِ اثباتِ دیانت یا بی دینیِ آدم‌ها
کسی که دروغ نمی‌گوید
کسی که مهربان است
کسی که از رنجِ دیگران، اندوهگین می‌شود
به مقصد رسیده است
از هر راهی که رفته باشد...

#زرتشت

❤️
@mm_shahidi

مجنون‌هایی هستند که آنقدر مجنون‌اند، که هیچ چیز نمی‌تواند تبِ زیبایِ عشق را از چشمان‌شان برُباید.
خداوند مورد رحمتشان قرار دهد؛ به خاطرِ وجود آن‌هاست که زمین گرد است و خورشید هر روز طلوع می‌کند.

🔹 کریستین بوبن


❤️
@mm_shahidi

گرچه با یادش، همه شب
تا سحرگاهانِ نیلی فام
بیدارم؛
گاهگاهی نیز
وقتی چشم بر هم می‌گذارم
خواب‌های روشنی دارم،
عین هُشیاری!
آنچنان روشن که من در خواب
دم‌ به‌ دم با خویش می‌گویم که:
بیداری‌ست، بیداری‌ست، بیداری...

#فریدون‌_مشیری


❤️
@mm_shahidi

هر از گاهی برای آنان که دوستشان داری
نشانه‌ای بفرست تا به یادشان آوری که هنوز برایت " عزیزند "
و چه زیباست کسی باشد که بی دلیل دوستت بدارد
بی موقع پیام بدهد، حالت را بپرسد
گاهی یک پیام ساده و ناگهانی، یادآورمان می‌کند که بود و نبودمان چقدر اهمیت دارد....

❤️
@mm_shahidi

🌻
دست به عمل بزن؛
حتی اگر نمی‌دانی دقیقاً باید چه‌ کار کنی!
حرکت، وضوح می‌آورد؛
سکون، فقط سردرگمیِ بیشتر!

#گری_جان_بیشاپ

❤️
@mm_shahidi

سلام به مادرم
اولین وطن و آخرین تبعیدگاه ...

#مادر

❤️
@mm_shahidi

🌻

🔸داستانک

در بی حوصلگی و خستگی خودم داشتم کار می‌کردم که خانم مدیر چندتا برگه روی میزم گذاشت و گفت:
" اینهارو تایپ کن، یادم نبود باید امروز تحویلش بدیم! "
عادت داشتم قبل از تایپِ داستان چندخط می‌خواندم و بعد شروع می‌کردم.
خط اول ، خط دوم ، خط سوم ، به خط چهارم که رسیدم دست و پایم شل شد،
هیچ اسمی بالای داستان نبود اما من قلم روانی‌اش را می‌شناختم!
مثل همیشه بی مقدمه شروع کرده و نوشته بود:

توی راه‌بندون گیر کرده بودیم و راننده تاکسی حواسش پرتِ ترافیک بود
خودم رو چسبوندم بهش و دستم رو انداختم دور گردنش
گفت "چیه باز داری اونجوری نگاه می‌کنی؟"
سکوت کردم و به نگاهم ادامه دادم...
یه نگاهِ عمیق، خیلی عمیق!
سرش رو چسبوند به گوشه‌ی سینه‌ام و چشماش رو بست و عمیق نفس کشید، خیلی عمیق...!
من هم گوشه‌ی شالش رو گرفتم جلوی صورتم و چشمام رو بستم
یکدفعه مثل دیوونه‌ها دستم رو محکم گاز گرفت!
وقتی دلش رو می‌بردم این کارو می‌کرد!
عادت داشت
چه عادتِِ قندی!
من هم هیچ عکس‌العملی نشون ندادم ، اینجور وقت‌ها دندوناش رو بیشتر فشار می‌داد
تکون نمی‌خوردم تا قشنگ رد دندوناش بیفته روی دستم و دردش تا چند روز بمونه باهام!
می‌دونست من عاشق نفس کشیدنِ موهاشم واسه همین سرش رو می‌ذاشت روی شونَم و یه شعری زمزمه می‌کرد!
چی می‌گفت؟!
آهان...همیشه اینو می‌خوند:
بودنت هنوز مثل بارونه.....
محو موهای به هم ریخته‌ی پشت گردنش می‌شدم و پیشونیش رو می‌بوسیدم.
اصلا یادمون می‌رفت که بابا وسط ترافیکیم و راننده داره از آینه نگاهمون می‌کنه...!

گرمِ خواندن بودم. غرق بودم در این واژه‌های آشنا که ناگهان صدای زنی را شنیدم که آمده بود کار را تحویل بگیرد
گفت "من نامزدشون هستم..."

دیگر نتوانستم ادامه بدهم
و همه چیز را رها کردم و گیج و گنگ زدم بیرون.
دلم مانند کودکی گم شده در شهری شلوغ، می‌جوشید و از بغض گلو درد گرفته بودم.
فکر نمی‌کردم بعد از این همه سال تصمیم بگیرد خاطرات لعنتی‌مان را به داستان تبدیل کند و من میانِ این همه مشغله با خواندنش اینگونه بر هم بریزم!
اما به خودم حق دادم!
راستش علاقه‌ی آن روزها هیچ وقت تکرار نشد و ردِ بوسه‌هایش در خیابان و کوچه و .... جا مانده بود!
بی‌اختیار سوار تاکسی شدم تا پای قرار همیشگی‌مان بروم و با مرورِ خاطرات خود زندگی کنم.
غرق شده بودم در آن روزها که مسافری دست بلند کرد
پرسید انقلاب!؟ و سوار شد.
چشمانم را بستم و خدا خدا می‌کردم که در ترافیک گیر کنیم.
راستش مسافری که کنارم نشست همان عطری را زده بود که تو می‌زدی...!

#علی_سلطانی

❤️
@mm_shahidi

هیچ وقت در مورد هیچ چیز نمی‌تونی کاملا مطمئن باشی. فقط باید شجاعتشو داشته باشی تا اون کاری رو که فکر می‌کنی درسته انجام بدی. ممکنه بعدها بفهمی که اشتباه کردی ولی لااقل آنچه را که فکر می‌کردی درسته انجام دادی و این مهمه.

📘 شور زندگی
#ایروینگ_استون


❤️
@mm_shahidi

🌻

والدینت را ببخش، شاید آنها هم قربانی رنج‌های کودکی‌شان باشند؛
شاید آنها هم هیچ وقت عشق خالصانه‌ای دریافت نکردند که بتوانند به تو بدهند.‌‌

❤️
@mm_shahidi

با توام ای لنگر تسکین
ای تکان های دل
ای آرامش ساحل
با توام ای نور، ای منشور
ای تمام طیف های آفتابی
ای کبود ارغوانی ای بنفشابی
با توام ای شور ای دلشوره شیرین
با توام ای شادی غمگین
با توام ای غم، ای غم مبهم
ای نمیدانم هرچه هستی، باش
اما کاش...
نه، جز اینم آرزویی نیست
هر چه هستی باش!
اما باش...🍀

قیصر امین پور

🌹
@BaghArghavan

امروز تو كتابخونه، خيلی تصادفی، قشنگ‌ترين تعريف از عشق رو خوندم.

❤️
@mm_shahidi

زیباترین لبخندها همان است
که به ناگهان،
بر چهره‌ای خاموش و غمگین
نقش می بندد!

#کریستین_بوبن

❤️
@mm_shahidi

🌻‌
روزی که دیگر نیازی نمی‌بینید
هیچ چیز را در مورد خودتان به هیچ کس ثابت کنید، روز مهمی است؛
چون با خودتان به صلح نشسته‌اید.

❤️
@mm_shahidi

🔹آشیونه
#هایده

❤️
@mm_shahidi

در گریختن رستگاریی نیست.
بمان و چیزی از خودت بساز که نشکند ...

📕 خانه ادریسیها
#غزاله_علیزاده

❤️
@mm_shahidi

🌻

امیدوارم بدانی که در پسِ لحظاتِ دشوار، در گذرِ روزها... دیده می‌شوی، ارزشمندی، حمایت می‌شوی و دوست‌داشتنی هستی‌.
آرزو دارم در این مکان که به اجبار و بدونِ انتخابِ خودت قرار گرفته‌ای، افراد دیگری را پیدا کنی که نه‌تنها درک می‌کنند، بلکه می‌توانند صادقانه با آنچه قلبت را دو تکه کرده است همدلی کنند. برایت آرزو می‌کنم افرادی را پیدا کنی، جنگجویانی در راهِ سوگ خود، که تو را دلگرم و از تو محافظت و دفاع می‌کنند.


📕 چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم
#مگان_دیواین

❤️
@mm_shahidi