Modern Cogitation

چرا پشه ها برخی افراد را بیشتر نیش می زنند؟

در محیط‌های آب‌وهوایی گرم، افراد زیادی از نیش پشه‌ها در امان نیستند و دائم از این موضوع شکایت می‌کنند. در مقابل اما عده‌ای هستند که پشه‌ها برای آن‌ها مزاحمت کمتری ایجاد می‌کنند. علت این امر چیست؟

پیش از اینکه علت را جست‌و‌جو کنیم باید ابتدا نگاهی گذرا به چرخه‌ی زندگی پشه‌ها بیاندازیم. پشه‌ها گروهی از حشرات هستند که متعلق به راسته‌ی دوبالان می‌باشند. نکته‌ی جالب این است که فقط پشه‌های ماده ما را نیش می‌زنند، زیرا برای تخم‌گذاری به پروتیین موجود در خون ما احتیاج دارند، ولی نرها انرژی‌ مورد نیازشان را از شهد گیاهان بدست می‌آورند. بنابراین خون، نقش مهمی در چرخه‌ی زندگی پشه‌ها دارد و یک منبع تغذیه‌‌ای بسیار مناسب برای ماده‌ها به شمار می‌آید.

پشه‌ها برای تشخیص، بسته به زمان فعالیت خود، از بینایی، حس بویایی و ... استفاده می‌کنند. مثلا پشه‌هایی که در شب فعالیت زیادتری دارند، بیشتر به حس بویایی خود متکی هستند. مهم‌ترین سیگنال شیمیایی برای این پشه‌ها کربن دی‌اکسید می‌باشد که توسط مهره‌داران من جمله انسان نیز تولید می‌شود. پشه‌ها به دی‌‌‌اکسید‌ کربن بسیار حساس هستند. سلول‌های گیرنده‌‌ی روی شاخک‌ها و پاهای پشه‌ها تحریک می‌شود و به مغز پیام‌های الکتریکی می‌فرستد.

اما منابع دیگری مانند ماشین‌ها نیز هستند که دی‌اکسید کربن تولید می‌کنند و زنده نیستند، پس پشه‌ها چگونه دی‌اکسید حاصل از موجود زنده را از غیر زنده تشخیص می‌دهند؟ از طریق سیگنال‌های کمکی. اسید لاکتیک، آمونیاک و اسیدهای چرب که طی فرایند‌های متابولیکی نظیر تنفس و حرکت تولید می‌شوند به پشه‌های ماده کمک‌ می‌کنند تا منبع خون را شناسایی کرده و دلی از عزا درآورند. بنابراین هرچه میزان متابولیسم بالاتر باشد، جاذب‌های بیشتری تولید می‌شود و بدین ترتیب آهن‌ربای پشه‌‌ها فراهم می‌شود. برخی‌ها به دلایل مختلف دارای متابولیسم بالاتری هستند. این افراد نسبت به کسانی که متابولیسم کمتری دارند پشه‌های بیشتری به خود جذب می‌کنند.

علاوه‌بر تنفس، عرق و دمای بدن و حتی لباس پوشیدن ما نیز در جذب پشه‌ها تأثیر دارند. پشه‌هایی که در روز به فعالیت می‌‌پردازند از توانایی‌های بصری خود نیز استفاده می‌کنند. آن‌ها از رنگ‌هایی مانند سبز، آبی یا بنفش دوری می‌ورزند اما جذب رنگ‌‌هایی مانند قرمز، نارنجی، سیاه و فیروزه‌ای می‌شوند. پوست‌ ما نیز سیگنال‌های نارنجی-قرمز از خود ساطع می‌کند.

References:
Parasites & Vectors - PLoS neglected tropical diseases - Journal of Chemical Ecology - International Journal of Obesity - Nature Communications 

@modern_cogitation

BioMed Central

Blood-feeding ecology of mosquitoes in two zoological gardens in the United Kingdom - Parasites & Vectors

Background Zoological gardens contain unique configurations of exotic and endemic animals and plants that create a diverse range of developing sites and potential sources of blood meals for local mosquitoes. This may imply unusual interspecific pathogen transmission…

www.tgoop.com/modern_cogitation/8104

6.9K viewsedited  Mar 6 at 06:53

چرا پشه ها برخی افراد را بیشتر نیش می زنند؟

در محیط‌های آب‌وهوایی گرم، افراد زیادی از نیش پشه‌ها در امان نیستند و دائم از این موضوع شکایت می‌کنند. در مقابل اما عده‌ای هستند که پشه‌ها برای آن‌ها مزاحمت کمتری ایجاد می‌کنند. علت این امر چیست؟

پیش از اینکه علت را جست‌و‌جو کنیم باید ابتدا نگاهی گذرا به چرخه‌ی زندگی پشه‌ها بیاندازیم. پشه‌ها گروهی از حشرات هستند که متعلق به راسته‌ی دوبالان می‌باشند. نکته‌ی جالب این است که فقط پشه‌های ماده ما را نیش می‌زنند، زیرا برای تخم‌گذاری به پروتیین موجود در خون ما احتیاج دارند، ولی نرها انرژی‌ مورد نیازشان را از شهد گیاهان بدست می‌آورند. بنابراین خون، نقش مهمی در چرخه‌ی زندگی پشه‌ها دارد و یک منبع تغذیه‌‌ای بسیار مناسب برای ماده‌ها به شمار می‌آید.

پشه‌ها برای تشخیص، بسته به زمان فعالیت خود، از بینایی، حس بویایی و ... استفاده می‌کنند. مثلا پشه‌هایی که در شب فعالیت زیادتری دارند، بیشتر به حس بویایی خود متکی هستند. مهم‌ترین سیگنال شیمیایی برای این پشه‌ها کربن دی‌اکسید می‌باشد که توسط مهره‌داران من جمله انسان نیز تولید می‌شود. پشه‌ها به دی‌‌‌اکسید‌ کربن بسیار حساس هستند. سلول‌های گیرنده‌‌ی روی شاخک‌ها و پاهای پشه‌ها تحریک می‌شود و به مغز پیام‌های الکتریکی می‌فرستد.

اما منابع دیگری مانند ماشین‌ها نیز هستند که دی‌اکسید کربن تولید می‌کنند و زنده نیستند، پس پشه‌ها چگونه دی‌اکسید حاصل از موجود زنده را از غیر زنده تشخیص می‌دهند؟ از طریق سیگنال‌های کمکی. اسید لاکتیک، آمونیاک و اسیدهای چرب که طی فرایند‌های متابولیکی نظیر تنفس و حرکت تولید می‌شوند به پشه‌های ماده کمک‌ می‌کنند تا منبع خون را شناسایی کرده و دلی از عزا درآورند. بنابراین هرچه میزان متابولیسم بالاتر باشد، جاذب‌های بیشتری تولید می‌شود و بدین ترتیب آهن‌ربای پشه‌‌ها فراهم می‌شود. برخی‌ها به دلایل مختلف دارای متابولیسم بالاتری هستند. این افراد نسبت به کسانی که متابولیسم کمتری دارند پشه‌های بیشتری به خود جذب می‌کنند.

علاوه‌بر تنفس، عرق و دمای بدن و حتی لباس پوشیدن ما نیز در جذب پشه‌ها تأثیر دارند. پشه‌هایی که در روز به فعالیت می‌‌پردازند از توانایی‌های بصری خود نیز استفاده می‌کنند. آن‌ها از رنگ‌هایی مانند سبز، آبی یا بنفش دوری می‌ورزند اما جذب رنگ‌‌هایی مانند قرمز، نارنجی، سیاه و فیروزه‌ای می‌شوند. پوست‌ ما نیز سیگنال‌های نارنجی-قرمز از خود ساطع می‌کند.

References:
Parasites & Vectors - PLoS neglected tropical diseases - Journal of Chemical Ecology - International Journal of Obesity - Nature Communications 

@modern_cogitation

BY Modern Cogitation