ولی یه نکته مهم میگم ...
یادت باشه !
درد هر کسی برا خودش بزرگه ؛
دردی که یه کودک بخاطر از دست دادن
اسباب بازیه داره ،
با کسی که عزیزی رو از دست داده هیچ فرقی نداره...
میگیری ؟
اون درد شاید برای تو کوچیکه ولی برا اون خیلیه !
پس وقتی یه آدم باهات درد و دل کرد ،
نگو این که چیزی نیست بابا ...

@mojtaba_pourfarrokh

اگه مسیری که اومدی خیلی سخته و
همچنان داری ادامه میدی، سعدی هم خیلی
خلاصه راز موفقیت رو تو دوبیت سروده؛
میگه:
"‏تا رنج تحمل نکنی گنج نبینی
تا شب نرود صبح پدیدار نباشد"

@mojtaba_pourfarrokh

باید ستایش کرد
قلبی را
که بی‌منت عشق می‌ورزد؛
در روزگاری که مردم
بهای کارهایشان را
زود به زود طلب می‌کنند.

👤#مجتبی_پورفرخ

@mojtaba_pourfarrokh

‌
«آرزو می‌کنم
کتاب‌های خوب بخوانی،
آهنگ‌های خوب گوش کنی،
عطرهای خوب ببویی،
با آدم‌های خوب حرف بزنی
و فراموش نکنی که هیچ وقت دیر نیست
بودن چیزی که دوست داری باشی.»

👤#روزبه_معین

@mojtaba_pourfarrokh

‌
«آن‌هایی که ما را
همان‌گونه که هستیم می‌پذیرند
و تلاش می‌کنند لبخندهایمان عمیق‌تر
و آرامش‌مان طولانی‌تر باشد
همان‌هایی هستند که ماندگار می‌شوند.»

👤#پونه_مقیمی

@mojtaba_pourfarrokh

‌
‌
«که به غیر از تو نباشد دل من جای کسی.»

👤#مجید_احمدی
‌
@mojtaba_pourfarrokh

اما، دلیلی نبود که برای اشک‌هامون خجالت بکشیم، چون اشک‌ها شاهد شجاعتمون بودن، شجاعت تحمل دردهامون.

انسان در جستجوی معنا - ویکتور فرانکل

@mojtaba_pourfarrokh

آرزو می کردم
که دوستت می داشتم
در روزگاری که
شمع حاکم بود و هیزم
و بادبزن های ساخت اسپانیا
و نامه ها ی نوشته با پر
و پیراهن های تافته‌ی رنگارنگ.
نه در روزگار موسیقی دیسکو
و ماشین های فراری
و شلوارهای جین چل تکه.

آرزو می کردم
تو را در روزگار دیگری می دیدم
روزگاری که گنجشکان حاکم بودند
آهوان، پلیکان ها یا پریان دریایی .
نقاشان، موسیقی دان‌ها، شاعران،
عاشقان، کودکان و یا دیوانه ها.

آرزو می کردم
که تو از آنِ من بودی
در روزگاری که بر گل ستم نبود
بر شعر، بر نی و بر لطافت زنان.
اما
افسوس دیر رسیده ایم
ما گل عشق را می کاویم
در روزگاری که عشق را نمی شناسد.


👤#نزار_قبانی

@mojtaba_pourfarrokh

و من‌
سفارشِ جانَم را به تو می‌کنم‌
چرا که ‌او
بیشتر به سویِ تو می‌آید
تا پیشِ من.

👤#احمد_شوقی

@mojtaba_pourfarrokh

من از زنان قبیله نمی‌هراسم
که آنان به نقش تو در قاب نیز
زنانه رشک خواهند برد.
هراس من از مردان قبیله است
که بر سر تو جنگ راه بیندازند.

👤#مجتبی_پورفرخ

@mojtaba_pourfarrokh

ایستاده ام بر بام اسفند،
با چشمانی خیره به روزهایی که
تلخ و شیرین گذشت و خاطره شد..
حالا بهار در راه است،
لبریز از عطر بهار نارنج ..

@mojtaba_pourfarrokh
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎

‏از ما نرنجید اگر دیگر برای شما صبر نمی‌کنیم،
‏ما سال‌ها صبور بودیم و در انتها چیزی جز زخم نصیب‌مان نشد.

‏👤#کیمیا_رجبی

@mojtaba_pourfarrokh

دست اسفند را بگیر
بانوی ابر و آیینه!
رسیدن به بهار
بدون دست‌های تو
ممکن نیست..

👤#حمید_سبزعلی‌پور

@mojtaba_pourfarrokh

در دلم چیزی ویران شده،
چیزی که نمی‌دانم چیست؟
و اضطراب و دل‌شوره مثل مِهی در ته درّه‌ای بی‌آفتاب جایش را گرفته است؛ باید خودم را بالا بکشم..
  به‌سوی روشنایی سبز و چشم‌اندازهای دور...

👤#شاهرخ_مسکوب

@mojtaba_pourfarrokh

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها...

👤#حافظ

@mojtaba_pourfarrokh

گذشت. پاییز و زمستون امسالم آخراشه و هرم نفس‌های بهار کنار گوشمونه. یادته اون اول اولا چی بهت می‌گفتم؟ گفتم کاش یه عمری رو کنارم بمونی؟ گفتی آمین. گفتی تو چی؟ کنارم می‌مونی؟ قول می‌دی وقتی به یه موقعیت خوب و خفنی رسیدی و چهارتا خانم ترگل ورگل و افاده‌ای دورت رو گرفتن فراموشم نکنی؟ گفتم قول. آخه کی جز تو منو نگاه می‌کنه قربونت برم. اصلا من به نگاه توئه که قشنگم. گفتی اینجور نگو اتفاقا خیلی هم خوبی. قشنگِ قشنگایی. ذوق کردم؛ بهت گفتم که ذوق کردم. نرفتم ادای این آدمای عاشقِ عصا قورت داده رو در بیارم که بگم آره می‌دونم جذابم و همه عاشقمن. گفتم باید حرف دل رو زد حتی اگه تلخ و غم‌انگیز باشه. آخرش گفتی ولی یه چیزی، گفتم من بیشتر. جفتمون خوب می‌دونستیم بعد یه سکوت، اولین جمله‌ای که قراره به هم بگیم، فقط یه چیزه و اون هم اینکه "دوست دارم..." .
گفتی الهی هیچوقت بی‌هم نباشیم. گفتم آمین. گفتی الهی بعد این همه دویدن‌ها و تلاش کردن‌ها، بگیم آخیش، دیدی شد؟ گفتم آمین. گفتی الهی الهی الهی ...منم گفتم آمین و آمین و آمین.
الان چند روز و چند ماه و چند ساله از اون روزها می‌گذره. چندین و چند سال از اون بهار و فروردین قشنگش می‌گذره. خواستم بگم دیدی شد؟ دیدی هنوزم قشنگیم. دیدی هنوزم کنار هم می‌خندیم و کیف می‌کنیم از لبخند و حال خوب هم. هنوزم از هم قول می‌گیریم که تا تهش کنارهم باشیم و همو تنها نذاریم. هنوزم می‌ترسیم از نبودن هم. دیدی؟ خواستم بگم زندگی همینه. یه روزی یه جایی قلاب زندگی بدجور گیر‌ می‌اندازدت و گیر و اسیر دلت می‌شی؛ اون وقته که قول می‌دی تا تهش بجنگی. برای شدن هر چی ناشدنیه، برای بردن، برای شنیدن صدای خنده‌های از ته دل یه آدم. اینارو نوشتم که بگم، زمونه کوتاه و سخت‌تر از چیزیه که بهمون نشون داده. بیا بهونه جنگیدن و نفس کشیدن و عاشقی هم باشیم. همین.


👤#مجتبی_پورفرخ

برای تو، بال همیشگی‌ام برای پرواز ... 🤍🕊

@mojtaba_pourfarrokh

بابا گفت: فقط یک گناه وجود دارد. آن هم دزدی است. هر گناه دیگر هم نوعی دزدی است.می فهمی چه می گویم؟

مأیوسانه آرزو کردم کاش می فهمیدم و گفتم: نه، باباجون!

بابا گفت: اگر مردی را بکشی یک زندگی را می دزدی.حق زنش را از داشتن شوهر می دزدی. حق بچه هایش را از داشتن پدر می دزدی. وقتی دروغ می گویی حق کسی را از دانستن حقیقت می دزدی. وقتی تقلب می کنی حق را از انصاف می دزدی.می فهمی؟ »

📖 بادبادك باز
👤#خالد_حسينى

@mojtaba_pourfarrokh

وقتی بهار بر تو وارد شد،
زمان را غنیمت شمار
چرا که بهار معشوقی دل‌انگیز است ..

@mojtaba_pourfarrokh

✅ نگاهی‌به‌رمان‌«گيرنده‌‌شناخته‌نشد«
اثر‌«كاترين‌كرسمن‌تيلور«
تعصبی‌كه‌عاشق‌كش‌است

✍ #مجتبی_پورفرخ در شماره ۱۸۳۷ روزنامه #نقدحال

»گيرنده شناخته نشد« اثري از نويسنده پورتلندي به نام کاترين کرسمن تيلور است که نخستين‌بار در 1938‌پيش از آغاز جنگ جهاني دوم منتشر شد



https://B2n.ir/x50158

@naghdehall