گفتے مرا ڪہ چونے در روے ما نظر ڪن
گفتے خوشے تو بی‌ما زین طعنه‌ها گذر ڪن

گفتے مرا بہ خندہ خوش باد روزگارت
ڪس بی‌تو خوش نباشد رو قصہ دگر ڪن

#مولانای_جان


✅

ڪے شمرد برگ درختان را تمام
بی‌نهایت ڪے شود در نطق رام

این قدر بشنو ڪہ چون ڪلے ڪار
می‌نگردد جز بامر ڪردگار


#مولانای_جان

✅

اے مونس روزگار چونے بے من
اے همدم غمگسار چونے بے من

من با رخ چون خزان خرابم بی‌تو
تو با رخ چون بهار چونے بے من

#مولانای_جان

✅

این بندہ مراعات نداند ڪردن
زیرا ڪہ بہ گل رفتہ فرو تا گردن

این مستے ما چو مستے مستان نیست
پیداست حد مستے افیون خوردن

#مولانای_جان
✅

هر چہ در پستیست آمد از عَلا
چشم را سوے بلندے نہ هَلا
روشنے بخشد نظر اندر علیٰ
گرچہ اول خیرگے آرد بلیٰ
چشم را در روشنایے خوے ڪُن
گر نہ خفاشے نظر آن سوے ڪُن

#مولانای_جان
✅

ديدہ دريا ڪنم و صبر بہ صحرا فڪنم
و اندر اين ڪار دل خويش بہ دريا فڪنم

از دل تنگ گنهڪار برآرم آهي
ڪآتش اندر گنہ آدم و حوا فڪنم

مايہ خوشدلي آن جاست ڪہ دلدار آن جاست
مي ڪنم جهد ڪہ خود را مگر آن جا فڪنم

بگشا بند قبا اي مہ خورشيدڪلاه
تا چو زلفت سر سودازدہ در پا فڪنم

خوردہ ام تير فلڪ بادہ بدہ تا سرمست
عقدہ دربند ڪمر ترڪش جوزا فڪنم

جرعہ جام بر اين تخت روان افشانم
غلغل چنگ در اين گنبد مينا فڪنم

حافظا تڪيہ بر ايام چو سهو است و خطا
من چرا عشرت امروز بہ فردا فڪنم


#حضرت_حافظ
✅

هر ڪجا دردے دوا آنجا رود
هر ڪجا پستیست آب آنجا دود

آبِ رحمت بایدت، رو پست شو
وانگهان خور خمر رحمت، مست شو

#مولانای_جان

✅

رحمت اندر رحمت آمد تا بہ سر
بر یڪے رحمت فرو ماے اے پسر

چرخ را در زیر پا آر اے شجاع
بشنو از فوق فلڪ بانگ سماع

#مولانای_جان

✅

پاڪ ڪن دو چشم را از موے عیب
تا ببینے باغ و سروستان غیب

دفع ڪن از مغز و از بینے زَڪام
تا ڪہ ریح اللہ در آید در مشام

#مولانای_جان

✅

فڪر تو نقش است و فڪر اوست جان
نقد تو قلبست و نقد اوست ڪان

او توے خود را بجو، در اوے او
ڪو و ڪو گو، فاختہ شو سوے او

#مولانای_جان
✅

رنج تن دور از تو اے تو راحت جان‌هاے ما
چشم بد دور از تو اے تو دیدہ بیناے ما

صحت تو صحت جان و جهانست اے قمر
صحت جسم تو بادا اے قمرسیماے ما

#مولانای_جان

✅

دل چو ڪبوترے اگر می‌بپرد ز بام تو
هست خیال بام تو قبلہ جانش در هوا

بام و هوا توے و بس نیست روے بہ جز هوس
آب حیات جان توے صورت‌ها همہ سقا

#مولانای_جان

✅

دور مرو سفر مجو پیش تو است ماہ تو
نعرہ مزن ڪہ زیر لب می‌شنود ز تو دعا

می‌شنود دعاے تو می‌دهدت جواب او
ڪاے ڪر من ڪرے بهل گوش تمام برگشا

#مولانای_جان

✅

گر نہ حدیث او بدے جان تو آہ ڪے زدی
آہ بزن ڪہ آہ تو راہ ڪند سوے خدا

چرخ زنان بدان خوشم ڪآب بہ بوستان ڪشم
میوہ رسد ز آب جان شورہ و سنگ و ریگ را

#مولانای_جان
✅

اے جان جان جانم تو جان جان جانی
بیرون ز جان جان چیست آنے و بیش از آنی

پے می‌برد بہ چیزے جانم ولے نہ چیزی
تو آنے و نہ آنے یا جانے و نہ جانی

#شیخ_عطار_نیشابورے
✅

خار بُن دان هر یڪے خویِ بَدَت
بارها در پاے ، خار آخِر زدت

خار بُن ،هر روز و هم دم سبز تر
خارڪن ،هر روز ،زار و خشڪ تر

خار بُن، در قُوَت و برخاستن
خار ڪَن، در پیرے و در ڪاستن

آن درخت بد ، جوانتر میشود
وین ڪَنَنَدہ پیر و مُضطَر میشود

او جوان تر میشود ، تو پیر تر
زود باش و روزگارِ خود مَبَر

#مثنوی_مولانا

تمثیلے زیبا دارد مولاناے بزرگ از صفات ناپسندے ڪہ در وجودمان هست
می‌فرماید این صفات ناپسند را همچون یڪ بوتہ خار تصور ڪن ڪہ سر راهت روییدہ و بارها پاے جان و روح تو را آزردہ
هر چہ ڪہ تو بسمت پیرے و ناتوانے پیش میروے این بوتہ جوانتر و قویتر می‌شود
پس تا توان دارے و جوان هستے و این بوتہ هنوز خیلے رشد نڪردہ آنرا از ریشہ در آور

✅

"این ڪہ فردا این ڪنم یا آن ڪنم
  این دلیل اختیار است اے صنم

  وآن پشیمانے ڪہ خوردے زآن بدی
  ز اختیار خویش گشتے مهتدے "

#مثنوی_مولانا

آدمے مختار است و دلیل اختیارش
  این است ڪہ تصمیم مے گیرد ڪاری
  را انجام دهد یا ندهد.
  اگر آدمے از ڪار بد خود پشیمان می-
  شود, بہ این معنے است ڪہ بہ اختیارِ
  خود عمل ناصوابے انجام دادہ است و
  اگر بہ اختیار نبودہ ڪہ پشیمانے اش
  معنایے ندارد...

✅

رنج تن دور از تو اے تو راحت جان‌هاے ما
چشم بد دور از تو اے تو دیدہ بیناے ما

صحت تو صحت جان و جهانست اے قمر
صحت جسم تو بادا اے قمرسیماے ما

#مولانای_جان

✅

دوام عیش و تنعّم، نہ شیوۀ عشق است
اگر معاشر مایے، بنوش نیشِ غمی...


#حضرت_حافظ

✅

اندر ایشان تافتہ هستے تو
از نفاق و ظلم و بد مستے تو

#مولانای_جان


نفاق و ستم و بد مستے تو است ڪہ در آینہ وجود دیگران تابیدہ و نشان دادہ مے شود . اما تو آن صفات را بہ آنان نسبت مے دهے و گمان مے دارے ڪہ آن همہ صفات مذمومہ را آنان دارند نہ تو . در حالے ڪہ آن صفات زشتے ڪہ در آنان مے بینے . صفات خود توست

✅