خدایا شکرت

نگرانی‌هایتان را سبک‌سنگین کنید، آن‌ها را یک‌به‌یک بنویسید و سپس تصمیم بگیرید که اصلاً قدرت یا امکان مقابله با آن‌ها را دارید یا خیر. این تمرینی است که از رواقیون روم باستان به ما رسیده است. چیزهایی وجود دارد که می‌توانید روی‌شان تأثیر بگذارید و در مواردی هم نمی‌توانید. دلیلی ندارد که بابت آنچه توان تغییرش را ندارید پریشان شوید.

رولف دوبلی
📗 پیگیر اخبار نباشید

#رنگ‌هااا


اگر می‌خواهی برای آدم‌های طبقه بالا پُز بدهی زحمت نکش ! آن‌ها همیشه به نظر حقارت نگاهت می‌کنند ...!
اگر هم می‌خواهی برای زیر دست‌هایت پُز بدهی باز هم زحمت نکش، چون فقط حسودی‌شان را تحریک می‌کنی ...
این نوع شخصیت کاذب، تو را به جایی نمی‌رساند. فقط قلب باز است که به تو اجازه می‌دهد در چشم همه یک جور باشی ...


✍🏽 میچ آلبام
سه‌شنبه‌ها با مورى

۱۲ تا جمله‌ای که از «دوستت دارم» مهم‌ترند:

۱. ببخشید.
۲. خودم هواتو دارم.
۳. امروز خیلی خوشگل شدی.
۴. تو نگران نباش، خودم حلش می‌کنم.
۵. روزت چطور بود؟
۶. می‌خواستم نظرت رو راجع به یه موضوعی بدونم.
۷. باهام حرف بزن، من سراپا گوشم برات.
۸. یه چیزی بپوش، داریم می‌ریم بیرون.
۹. تا زمانی که با منی هر مشکلی یه راه‌حلی داره.
۱۰. پیشم باش، دلم برات تنگ می‌شه.
۱۱. یه هدیه کوچولو برات گرفتم.
۱۲. هیچ موقع ازت دست نمی‌کشم.

🔷با این کارها سریع اعصابت رو آروم کن 🌱

🔹مقداری آب سرد روی مچ دست و پشت گوش تون آغشته کنید

🔹تکنیک تنفس ۸۷۴ رو انجام بده

🔹برای مدت کوتاهی آدامس بجو

🔹سریع آهنگ مورد علاقت رو با هندزفری گوش کن

🔹بوییدن مرکبات و یا قهوه رایجه درمانی.

🔹از پنجره اتاق یا محل کار به بیرون نگاه کن

🔹خودت رو مشغول مرتب کردن دور و برت کن

مشکلِ من چیست؟!
آنقدر در احتمال بد بودنِ خودم اغراق می‌کنم و آنقدر همه چیز را به خودم می‌گیرم و آنقدر بیهوده و به هر جهتی خودم را مقصر هر حادثه و اتفاقی می‌دانم که فرصتِ فکر کردن به اشتباهات و اصلاح را از دیگران می‌گیرم.
نتیجه: کم بابتِ هر اتفاقی سراغ دیوارِ کوتاهِ فرزندتان بروید و به او احساس گناه بدهید و او را مقصر خطاب کنید و کم با هر مشکلی فرزندتان را سرزنش کنید و عذاب وجدانِ افراطی به او تزریق کنید! اینجوری در آینده یک احساس‌گناه‌کننده‌ی مداوم و یک گردن‌گیرنده‌ی قهار و یک مقصرِ داوطلب به دنیا و اجتماع تحویل می‌دهید!!!
یادتان نرود که آن بچه، تا همیشه بچه و در کنار شما نخواهد ماند! بچه‌هایتان را برای جامعه بار بیاورید و نگذارید دیوارشان برای همیشه کوتاه بماند.

نرگس صرافیان طوفان

خدایا شکرت

این روزها بیشتر از هرچیزی به پذیرش فکر می‌کنم. پذیرفتن ضعف‌ها، محدودیت‌ها، استعداد‌ها حتی. پذیرفتن این که گاهی منزوی هستم، و نباید باهاش بجنگم، بهتره که قبولش کنم. نمی‌تونم همیشه خوب و دوست‌داشتنی باشم و خیلی چیزهای دیگه. پذیرفتم که کلی ضعف دارم، و همین ضعف‌هان که در کنار توانایی‌هام من رو از بقیه متمایز می‌کنن. برای بهتر شدن تلاش می‌کنم، اما با خودم نمی‌جنگم. چاره آروم گرفتنه، سمت هرچیزی بدویی فرار میکنه.

📌رشد روانی یعنی:

دست برداشتن از تلاش برای تغییر یا نجات دیگران، حتی اگه اون آدم‌ها نزدیک‌ترین‌ها بهمون باشن.
این‌که بفهمیم نمی‌تونیم کسی رو «وادار» کنیم جور دیگه‌ای رفتار کنه، اسمش ناامیدی نیست، بلوغه.

آهسته و آرام و بدون نگرانی به کارهای روزمره‌ات برس! نه قرار است اتفاق بدی بیفتد و نه مشکلاتی که داری، آنقدر بزرگند که حل نشوند و نه دشمنانی که داری آنقدر مستحق‌اند که تمام جهان را علیهِ خودت حساب کنی و نه آنقدر دوستان و دوست‌دارانت اندک‌اند که تنها، غمگین و بی‌پناه باشی...
آهسته و آرام و بدون نگرانی به کارهای روزمره‌ات برس و برای چند نگرانیِ حل شونده، شادی‌های کوچک و بزرگِ بی‌شمارت را نادیده نگیر و برای احتمالات ناخوشایند، لحظات خوشایندت را قربانی نکن!
آهسته و آرام و بدون نگرانی به کارهای روزمره‌ات برس و چای‌ات را بنوش و کنار عزیزانت دلخوش باش و مابقی‌اش را بسپار به خدایی که نه دور می‌شود و نه دیر می‌کند...

نرگس صرافیان طوفان