🌹امام صادق علیه السّلام در فرازی از دعای تعقيب نماز عید غدیر خم می فرمایند :

✨خدایا ، علی علیه السّلام امیرمؤمنان است که اقرار به ولایت او را تمامیت توحید و اخلاص در وحدانیت خویش قرار دادی .

📚اقبال الاعمال ج ۱ ص ۴۷۷
https://www.tgoop.com/nashr110

تشکیک در دستگاه عزاداری امام حسین سلام الله علیه و آله شغل شیاطین است!

ابن قولویه قمی رضوان الله علیه روایت کرده است که حضرت زینب سلام الله علیها از امیر المومنین علیه السلام روایت کرده است که در هنگام احتضار از وقائع عاشورا صحبت نمودند و سپس فرمودند:

«به درستی که ابلیس در این روز (بعد از واقعه کربلا) حول زمین پرواز می‌کند در حالی که شادمان است و تمامی شیاطین و اجنه خبیث را جمع می‌کند و می‌گوید: ای گروه شیاطین! همانا که ما انتقام و طلب خود را از ذریه آدم گرفتیم و مردم را اهل جهنم کردیم مگر کسی که در این مصیبت گریه کند و به دوستی آل محمد (صلی الله علیه و آله) پایدار باشد. پس تا می‌توانید مردم را به شک اندازید و از این مصیبت باز دارید، تا زحمت من به هدر نرود.»

📚کامل الزیارات، باب۸۸، ح۱، ص۴۸۸


اللهم عجـــل لولیک الفـــرج

https://www.tgoop.com/nashr110

✍روایت احمد بن اسحاق نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش اول

قَالَ: رَوَى ابْنُ أَبِي الْعَلَاءِ الْهَمْدَانِيُّ الْوَاسِطِيُّ وَ يَحْيَى بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ حُوَيْجٍ الْبَغْدَادِيُّ قَالا: تَنَازَعْنَا فِي ابْنِ الْخَطَّابِ وَ اشْتَبَهَ عَلَيْنَا أَمْرُهُ، فَقَصَدْنَا جَمِيعاً أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ الْقُمِّيَّ صَاحِبَ أَبِي الْحَسَنِ الْعَسْكَرِيِّ عَلَيْهِ السَّلَامُ بِمَدِينَةِ قُمَّ، فَقَرَعْنَا عَلَيْهِ الْبَابَ فَخَرَجَتْ عَلَيْنَا صَبِيَّةٌ عِرَاقِيَّةٌ فَسَأَلْنَاهَا عَنْهُ، فَقَالَتْ: هُوَ مَشْغُولٌ بِعِيدِهِ، فَإِنَّهُ يَوْمُ عِيدٍ، فَقُلْتُ: سُبْحَانَ اللَّهِ إِنَّمَا الْأَعْيَادُ أَرْبَعَةٌ لِلشِّيعَةِ: الْفِطْرُ، وَ الْأَضْحَى، وَ الْغَدِيرُ، وَ الْجُمُعَةُ، قَالَتْ: فَإِنَّ أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ يَرْوِي عَنْ سَيِّدِهِ أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِيِّ عَلَيْهِ السَّلَامُ أَنَّ هَذَا الْيَوْمَ يَوْمُ عِيدٍ، وَ هُوَ أَفْضَلُ الْأَعْيَادِ عِنْدَ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ عِنْدَ مَوَالِيهِمْ، قُلْنَا فَاسْتَأْذِنِي عَلَيْهِ وَ عَرِّفِيهِ مَكَانَنَا قَالا: فَدَخَلَتْ عَلَيْهِ فَعَرَّفَتْهُ فَخَرَجَ عَلَيْنَا وَ هُوَ مَسْتُورٌ بِمِئْزَرٍ يَفُوحُ مِسْكاً، وَ هُوَ يَمْسَحُ وَجْهَهُ، فَأَنْكَرْنَا ذَلِكَ عَلَيْهِ. فَقَالَ: لَا عَلَيْكُمَا فَإِنِّي اغْتَسَلْتُ لِلْعِيدِ قُلْنَا أَوَّلًا: هَذَا يَوْمُ عِيدٍ؟ قَالَ: نَعَمْ وَ كَانَ يَوْمُ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ، قَالا فَأَدْخَلَنَا دَارَهُ وَ أَجْلَسَنَا.
ثُمَّ قَالَ: إِنِّي قَصَدْتُ مَوْلَايَ أَبِي [أَبَا] الْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ كَمَا قَصَدْتُمَانِي بِسُرَّمَنْ‌رَأَى فَاسْتَأْذَنْتُ عَلَيْهِ فَأَذِنَ لِي، فَدَخَلْتُ عَلَيْهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ، وَ هُوَ يَوْمُ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ فَرَأَيْتُ سَيِّدَنَا عَلَيْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ السَّلَامُ قَدْ أَوْعَزَ إِلَى كُلِّ وَاحِدٍ مِنْ خَدَمِهِ أَنْ يَلْبَسَ مَا يُمْكِنُهُمُ مِنَ الثِّيَابِ الْجُدَدِ، وَ كَانَ بَيْنَ يَدَيْهِ مِجْمَرَةٌ يُحْرِقُ الْعُودَ فِيهَا بِنَفْسِهِ فَقُلْتُ لَهُ: بِآبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ هَلْ تَجَدَّدَ لِأَهْلِ الْبَيْتِ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَرَحٌ؟ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: وَ أَيُّ يَوْمٍ أَعْظَمُ حُرْمَةً عِنْدَ أَهْلِ الْبَيْتِ مِنْ هَذَا الْيَوْمِ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ...

♦️[ترجمه]سید بن طاووس – ره – در کتاب «زواید الفوائد» چنین آورد: ابن ابی علاء همدانی الواسطی و یحیی بن محمد بن حویج بغدادی، نقل کردند: روزی در مورد عمر بن خطاب دچار اختلاف شدیم و امر او بر ما مشتبه شد، پس به خدمت احمد بن اسحاق قمی، یار ابی الحسن عسکری (امام هادی علیه السلام) در شهر قم رسیدیم. در زدیم، کنیزکی عراقی در را باز کرد، سراغ ابن اسحاق را از او گرفتیم، گفت: چون امروز عید است به (آداب و اعمال) عیدش مشغول است. گفتم: سبحان الله! شیعه بیش از چهار عید ندارد: فطر، قربان، غدیر و جمعه، آن کنیز گفت: احمد بن اسحاق از مولایش ابی حسن علی بن محمد عسکری (امام هادی علیه السلام) روایت می­کند که امروز عید است و گرامی ترین عید نزد اهل بیت (علیهم السلام) و دوستانشان به شمار می­رود. به او گفتیم: از ایشان اجازه بگیر و او را از حضور ما آگاه ساز، آن دو گویند: پس کنیز به حضور او رفت و به اطلاع او رسانید. سپس احمد بن اسحاق در حالی که لنگی بر تن داشت و از او بوی مشک می­آمد و دست بر صورت می­کشید، به سوی ما آمد، و ما علت این کار او را پرسیدیم، (آن کار را از او بعید شمردیم) پس گفت: چیزی بر شما نیست، من برای روز عید غسل کردم و ما از او پرسیدیم: اولا آیا امروز عید است؟ گفت: آری و آن روز نهم ربیع الاول بود. آن دو گفتند: سپس ما را به خانه اش وارد کرد و نشاند.
سپس احمد بن اسحاق گفت: در چنین روزی مثل شما که به سراغ من آمدید، خدمت مولایم ابی الحسن (امام هادی علیه السلام) در سامرا رسیدم. پس از حضرت اجازه طلبیدم و به من اجازه داد پس وارد بر او شدم. آن روز نهم ربیع الاول بود، دیدم مولایم علیه و علی آبائه السلام به خدمتکاران خویش توصیه کردند تا در حد توان لباس­های نو خود را بپوشند و در نزد ایشان آتشدانی بود که در آن عود می­سوزاندند، عرض کردم: پدران و مادران ما به فدای شما ای فرزند رسول خدا! آیا امروز، سرور و شادمانی بر اهل بیت وارد خواهد شد؟ ایشان علیه السلام فرمود: چه روزی در نزد اهل بیت گرامی­تر از نهم ربیع الاول است...

📚زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257
https://www.tgoop.com/nashr110

✍روایت احمد بن اسحاق در مورد نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش دوم

...وَ لَقَدْ حَدَّثَنِي أَبِي عَلَيْهِ السَّلَامُ أَنَّ حُذَيْفَةَ بْنَ الْيَمَانِ دَخَلَ فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ عَلَى جَدِّي رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ حُذَيْفَةُ: رَأَيْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ وَلَدَيْهِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ يَأْكُلُونَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ هُوَ يَتَبَسَّمُ فِي وُجُوهِهِمْ، وَ يَقُولُ لِوَلَدَيْهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ كُلَا هَنِيئاً لَكُمَا بَرَكَةُ هَذَا الْيَوْمِ وَ سَعَادَتُهُ، فَإِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِي يُهْلِكُ اللَّهُ فِيهِ عَدُوَّهُ وَ عَدُوَّ جَدِّكُمَا، وَ إِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِي يَقْبَلُ اللَّهُ أَعْمَالَ شِيعَتِكُمَا وَ مُحِبِّيكُمَا، وَ الْيَوْمُ الَّذِي يُصَدَّقُ فِيهِ قَوْلُ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ‌ فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خاوِيَةً بِما ظَلَمُوا وَ الْيَوْمُ الَّذِي نُسِفَ فِيهِ فِرْعَوْنُ أَهْلِ الْبَيْتِ وَ ظَالِمُهُمْ وَ غَاصِبُهُمْ حَقَّهُمْ، وَ الْيَوْمُ الَّذِي يَقْدِمُ اللَّهُ إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَيَجْعَلُهُ هَبَاءً مَنْثُوراً.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ فِي أُمَّتِكَ وَ أَصْحَابِكَ مَنْ يَنْتَهِكُ هَذِهِ الْمَحَارِمَ؟ قَالَ: نَعَمْ يَا حُذَيْفَةُ جِبْتٌ مِنَ الْمُنَافِقِينَ يَتَرَأَّسُ عَلَيْهِمْ، وَ يَسْتَعْمِلُ فِي أُمَّتِي الرؤيا [الرِّيَاءَ]، وَ يَحْمِلُ عَلَى عَاتِقِهِ دِرَّةَ الْخِزْيِ، وَ يَصُدُّ النَّاسَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ يُحَرِّفُ كِتَابَ اللَّهِ وَ يُغَيِّرُ سُنَّتِي وَ يَشْتَمِلُ عَلَى إِرْثِ وُلْدِي، وَ يَنْصِبُ نَفْسَهُ عَلَماً، وَ يَتَطَاوَلُ عَلَى إِمَامِهِ مِنْ بَعْدِي، وَ يَسْتَلِبُ أَمْوَالَ النَّاسِ مِنْ غَيْرِ حِلِّهَا، وَ يُنْفِقُهَا فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ، وَ يُكَذِّبُنِي وَ يُكَذِّبُ أَخِي وَ وَزِيرِي، وَ يحسد [يُنَحِّي‌] ابْنَتِي عَنْ حَقِّهَا، فَتَدْعُو اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ فَيَسْتَجِيبُ دُعَاءَهَا فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ...

♦️...و همانا پدرم (علیه السلام) چنین برایم نقل کرد: مثل چنین روزی حذیفه بن یمان بر جدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) وارد شد و گفت: امیر مؤمنان علیه السلام و دو فرزند او علیهما السلام را دیدم که در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله مشغول غذا خوردن بودند، و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با لبخندی که به روی آنها می زدند به دو فرزند خود حسن و حسین علیهما السلام می فرمود: بخورید، برکت و برکت این روز بر شما گوارا باد. امروز روزی است که خداوند دشمن خود و جد شم دو تن ا را به هلاکت می رساند و امروز روزی است که اعمال شیعیان و دوستداران شما دو تن را می پذیرد و امروز روزی است که سخن خداوند جل جلاله {و این هم خانه های خالی آنهاست به سزای بیدادی که کرده اند} تصدیق می­شود، و امروز روزی است که فرعون اهل بیت و ظالم و غصب کننده حق آنان هلاک می­شود و روزی است که خداوند هر عملی که انجام دادند بر باد فنا می­دهد و همچون ذره هایی معلق در هوا می ماند.
حذیفه گفت: عرض کردم: ای رسول خدا، در امت شما و در میان یارانتان چه کسی این حرمت­ها را می شکند؟ فرمود: آری ای حذیفه. جبتی از میان منافقان بر آنان ریاست می­کند و این خواب مرا در میان امت من عملی می سازد و بر دوشش تازیانه ظلم و ستم می­آویزد، مردم را از راه خدا باز می­دارد، و کتاب خدا را تحریف می­کند و سنتم را تغییر می­دهد و بر ارث فرزندانم چنگ می اندازد و خود را به عنوان علم و پرچم نصب می کند و بر امام خود بعد از من ظلم می­کند و اموال مردم را از راه غیر حلالش می گیرد و در راهی غیر از طاعت خدا خرج می کند و مرا و برادر و وزیرم را تکذیب می کند و دخترم را از حقش محروم می­دارد تا او را نفرین کند و خداوند عز و جل دعایش را در چنین روزی مستجاب خواهد کرد...

📚زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257
https://www.tgoop.com/nashr110

✍روایت احمد بن اسحاق در مورد نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش سوم

...قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ فَادْعُ رَبَّكَ لِيُهْلِكَهُ فِي حَيَاتِكَ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: يَا حُذَيْفَةُ لَا أُحِبُّ أَنْ أَجْتَرِئَ عَلَى قَضَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَا قَدْ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ، لَكِنْ سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَجْعَلَ لِلْيَوْمِ الَّذِي يُهْلِكُهُ فِيهِ فَضِيلَةً عَلَى سَائِرِ الْأَيَّامِ، لِيَكُونَ ذَلِكَ سُنَّةً يَسْتَنُّ بِهَا أَحِبَّائِي، وَ شِيعَةُ أَهْلِ بَيْتِي وَ مُحِبُّوهُمْ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيَّ جَلَّ مِنْ قَائِلٍ يَا مُحَمَّدُ إِنَّهُ كَانَ فِي سَابِقِ عِلْمِي أَنْ تَمَسَّكَ وَ أَهْلَ بَيْتِكَ مِحَنُ الدُّنْيَا وَ بَلَاؤُهَا، وَ ظُلْمُ الْمُنَافِقِينَ وَ الْغَاصِبِينَ مِنْ عِبَادِي، مَنْ نَصَحْتَ لَهُمْ وَ خَانُوكَ، وَ مَحَضْتَ لَهُمْ وَ غَشُّوكَ، وَ صَافَيْتَهُمْ وَ كَشَحُوَك، وَ أَرْضَيْتَهُمْ وَ كَذَّبُوكَ، وَ جَنَّبْتَهُمْ وَ أَسْلَمُوكَ، فَإِنِّي بِحَوْلِي وَ قُوَّتِي وَ سُلْطَانِي لَأَفْتِحَنَّ عَلَى مَنْ يَغْصِبُ بَعْدَكَ عَلِيّاً وَصِيَّكَ حَقّاً أَلْفَ بَابٍ مِنَ النِّيرَانِ مِنْ أَسْفَلِ الْفَيْلُوقِ وَ لَأُصْلِيَنَّهُ وَ أَصْحَابَهُ قَعْراً يُشْرِفُ عَلَيْهِ إِبْلِيسُ آدَمَ فَيَلْعَنُهُ، وَ لَأَجْعَلَنَّ ذَلِكَ الْمُنَافِقَ عِبْرَةً فِي الْقِيَامَةِ كَفَرَاعِنَةِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَعْدَاءِ الدِّينِ فِي الْمَحْشَرِ، وَ لَأَحْشُرَنَّهُمْ وَ أَوْلِيَاءَهُمْ وَ جَمِيعَ الظَّلَمَةِ وَ الْمُنَافِقِينَ إِلَى جَهَنَّمَ زُرْقاً كَالِحِينَ، أَذِلَّةً حَيَارَى نَادِمِينَ، وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ فِيهَا أَبَدَ الْآبِدِينَ.
يَا مُحَمَّدُ إِنَّ مُرَافِقَكَ وَ وَصِيَّكَ فِي مَنْزِلَتِكَ يَمَسُّهُ الْبَلْوَى، مِنْ فِرْعَوْنِهِ وَ غَاصِبِهِ الَّذِي يَجْتَرِئُ وَ يُبَدِّلُ كَلَامِي وَ يُشْرِكُ بِي وَ يَصُدُّ النَّاسَ عَنْ سَبِيلِي وَ يَنْصِبُ مِنْ نَفْسِهِ عِجْلًا لِأُمَّتِكَ وَ يَكْفُرُ بِي فِي عَرْشِي...

♦️...حذیفه گفت: عرض کردم: ای رسول خدا، از پروردگارت بخواه در زمان حیاتت او را هلاک سازد. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ای حذیفه، دوست ندارم بر قضای خداوند عزّ و جلّ در آنچه بر آن علم دارد، گستاخی ورزم ولی از خداوند عز و جل خواستم تا این روز که او را هلاک می کند، بر دیگر روزها برتری دهد و سنتی باشد تا دوستداران، شیعیان و علاقمندان به اهل بیت من، آن سنت را راهخواهی کنند و خداوند به من وحی فرمود و فرمایش او بسیار بزرگ است، ای محمد، من علم دارم به اینکه تو و اهل بیتت را سختی­ها و بلاهای دنیا فرا می گیرد و مورد ظلم بندگان منافق و غاصب من قرار می گیرید، کسانی که برایشان خیرخواهی نمودی و آنها به تو خیانت کردند و تو با آنها صادق بودی و آنها به تو نیرنگ زدند و با صفا و صمیمیت با آنان برخورد نمودی و آنها در دل نسبت به تو کینه داشتند و آنان را راضی نمودی در حالی که تو را تکذیب کردند، و آنان را برگزیدی در حالی که تو را تنها گذاشتند. و من سوگند یاد می­کنم به قدرت و توان و پادشاهی ام، درهای آتش را بر هر آن کس که بعد از تو بر جانشینت علی ظلم کند، باز کنم و آنها و یارانشان را در نقطه ای پست تر از جایگاه ابلیس در جهنم قرار دهم، به طوری که ابلیس آنها را لعن کند و آن منافق را در روز قیامت همچون فرعون­ های پیامبران و دشمنان دین، مایه عبرت قرار دهم و آنها و دوستانشان و جمیع ظالمان و منافقان را محشور می­کنم در حالی که با چشمانی کور (کبود) به جهنم برده می شوند و خوار و سرگشته و پشیمان اند، و آنها را تا ابد الآبدین (همیشه) در جهنم گمراه می گردانم.
ای محمد، همراه و جانشین تو در خانه ات، از فرعون و غاصب روزگار خود دچار بلا می شود، کسی که گستاخی می ورزد و کلام مرا تغییر می­دهد و بر من شرک می ورزد و مردم را از راه من منحرف می گرداند و خود را همچون گوساله سامری برای امت تو قرار می­دهد و بر من در عرشم کفر می ورزد...


📚زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257
https://www.tgoop.com/nashr110

✍روایت احمد بن اسحاق در مورد نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش چهارم

...إِنِّي قَدْ أَمَرْتُ مَلَائِكَتِي فِي سَبْعِ سَمَاوَاتِي وَ شِيعَتَكَ وَ مُحِبِّيكَ أَنْ يُعَيِّدُوا فِي الْيَوْمِ الَّذِي أَهْلَكْتُهُ فِيهِ، وَ أَمَرْتُهُمْ أَنْ يَنْصِبُوا كُرْسِيَّ كَرَامَتِي بِإِزَاءِ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ وَ يُثْنُوا عَلَيَّ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِشِيعَتِكَ وَ لِمُحِبِّيكَ مِنْ وُلْدِ آدَمَ يَا مُحَمَّدُ وَ أَمَرْتُ الْكِرَامَ الْكَاتِبِينَ أَنْ يَرْفَعُوا الْقَلَمَ عَنِ الْخَلْقِ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ، وَ لَا يَكْتُبُونَ شَيْئاً مِنْ خَطَايَاهُمْ كَرَامَةً لَكَ وَ لِوَصِيِّكَ.
يَا مُحَمَّدُ إِنِّي قَدْ جَعَلْتُ ذَلِكَ الْيَوْمَ يَوْمَ عِيدٍ لَكَ وَ لِأَهْلِ بَيْتِكَ، وَ لِمَنْ يَتَّبِعُهُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ شِيعَتِهِمْ، وَ آلَيْتُ عَلَى نَفْسِي بِعِزَّتِي وَ جَلَالِي وَ عُلُوِّي فِي مَكَانِي لَأَحْبُوَنَّ مَنْ يُعَيِّدُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مُحْتَسِباً فِي ثَوَابِ الْحَافِّينَ وَ لَأُشَفِّعَنَّهُ فِي ذَوِي رَحِمِهِ وَ لَأَزِيدَنَّ فِي مَالِهِ إِنْ وَسَّعَ عَلَى نَفْسِهِ وَ عِيَالِهِ وَ لَأُعْتِقَنَّ مِنَ النَّارِ فِي كُلِّ حَوْلٍ فِي مِثْلِ ذَلِكَ الْيَوْمِ آلَافاً مِنْ شِيعَتِكُمْ وَ مُحِبِّيكُمْ وَ مَوَالِيكُمْ، وَ لَأَجْعَلَنَّ سَعْيَهُمْ مَشْكُوراً وَ ذَنْبَهُمْ مَغْفُوراً، وَ عَمَلَهُمْ مَقْبُولًا.
قَالَ حُذَيْفَةُ: ثُمَّ قَامَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فَدَخَلَ بَيْتَ أُمِّ سَلَمَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا وَ رَجَعْتُ عَنْهُ وَ أَنَا غَيْرُ شَاكٍّ فِي أَمْرِ الثَّانِي حَتَّى رَأَيْتُ بَعْدَ وَفَاةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ أُتِيحَ الشَّرُّ وَ عَاوَدَ الْكُفْرُ، وَ ارْتَدَّ عَنِ الدِّينِ، وَ شَمَّرَ لِلْمُلْكِ، وَ حَرَّفَ الْقُرْآنَ، وَ أَحْرَقَ بَيْتَ‌ الْوَحْيِ، وَ ابْتَدَعَ السُّنَنَ وَ غَيَّرَهَا وَ غَيَّرَ الْمِلَّةَ وَ نَقَلَ السُّنَّةَ، وَ رَدَّ شَهَادَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ، وَ كَذَّبَ فَاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ، وَ اغْتَصَبَ فدك [فَدَكاً] مِنْهَا وَ أَرْضَى الْيَهُودَ وَ النَّصَارَى وَ الْمَجُوسَ، وَ أَسْخَطَ قُرَّةَ عَيْنِ الْمُصْطَفَى وَ لَمْ يُرْضِهَا، وَ غَيَّرَ السُّنَنَ كُلَّهَا، وَ دَبَّرَ عَلَى قَتْلِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ أَظْهَرَ الْجَوْرَ، وَ حَرَّمَ مَا حَلَّلَهُ اللَّهُ وَ حَلَّلَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ...

♦️..به راستی که من به فرشتگان هفت آسمانم و شیعیان و دوستداران تو، امر کردم تا روزی که او را به هلاکت می رسانم جشن بگیرند و به آنان دستور دادم تا کرسی های کرامتم را در مقابل بیت معمور قرار دهند و مرا ستایش کنند و برای شیعیان و دوستداران تو از فرزند آدم طلب مغفرت نمایند. ای محمد و به فرشتگان گرامی (کرام الکاتبین) که اعمال انسان ها را می نویسند، دستور دادم تا در این روز به احترام تو و جانشین تو قلم را از نوشتن خطاها و گناهان خلق بازدارند.
ای محمد، من آن روز را روز عید تو و اهل بیتت و پیروان مؤمن و شیعیان آنان قرار دادم و به خود و عزت و شکوه و بلندمرتبگی ام قسم یاد می کنم، هر کس این روز را عید بداند، به او پاداش طواف کنندگان را بدهم و او را شفیع نزدیکانش قرار دهم و مالش را فراوان می گردانم تا از حد خود و خانواده اش گسترده تر باشد (بر عیالش توسعه بخشد) و هر سال مثل چنین روزی هزاران نفر از شیعیان و دوستداران و پیروان شما را از آتش جهنم آزاد می­کنیم، و از تلاششان سپاسگزاری می کنیم، گناهانشان را می آمرزیم و عملشان را می پذیریم.
حذیفه گفت: سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم برخاست و وارد خانه ام سلمه - رضی الله عنها - شد و من نیز بازگشتم در حالی که از کار دومی مطمئن بودم؛ تا اینکه بعد از وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دیدم که چگونه شر جولان می­زد و کفر فراوان گشت، و ارتداد از دین رخ داد و برای سلطنت آستین بالا زد، و قرآن را تحریف کرد و خانه وحی را به آتش کشاند و سنت ها را بدعت گذاشت و آیین و سیره پیامبر را تغییر داد و گواهی امیر مؤمنان علیه السلام را نپذیرفت و فاطمه دختر رسول خدا را تکذیب کرد و فدک را از او گرفت و یهود و نصاری و مجوسیان را خشنود ساخت و نور چشم مصطفی را به خشم آورد و خرسند نساخت و همه سنت ها را کاملا تغییر داد، و بر کشتن امیر مؤمنان علیه السلام تدبیر اندیشید و ظلم و ستم را آشکار کرد و حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال کرد...

📚زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257
https://www.tgoop.com/nashr110

✍روایت احمد بن اسحاق در مورد نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش پنجم

...وَ أبقى [أَلْقَى إِلَى‌] النَّاسِ أَنْ يحتذوا [يَتَّخِذُوا] النَّقْدَ مِنْ جُلُودِ الْإِبِلِ، وَ لَطَمَ وَجْهَ الزَّكِيَّةِ عَلَيْهَا السَّلَامُ، وَ صَعِدَ مِنْبَرَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً وَ افْتَرَى عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ عَانَدَهُ وَ سَفَّهَ رَأْيَهُ قَالَ حُذَيْفَةُ: فَاسْتَجَابَ اللَّهُ دَعْوَةَ مَوْلَايَ عَلَيْهِ أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَ السَّلَامِ عَلَى ذَلِكَ الْمُنَافِقِ، وَ جَرَى كَمَا جَرَى قَتْلُهُ عَلَى يَدِ قَاتِلِهِ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَى قَاتِلِهِ.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَدَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ لَمَّا قُتِلَ ذَلِكَ الْمُنَافِقُ لِأُهَنِّئَهُ بِقَتْلِهِ وَ مَصِيرِهِ إِلَى ذَلِكَ الْخِزْيِ وَ الِانْتِقَامِ، فَقَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا حُذَيْفَةُ تَذْكُرُ الْيَوْمَ الَّذِي دَخَلْتَ فِيهِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ أَنَا وَ سِبْطَاهُ نَأْكُلُ مَعَهُ؟ فَدَلَّكَ عَلَى فَضْلِ هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي دَخَلْتَ فِيهِ عَلَيْهِ؟ فَقُلْتُ: نَعَمْ يَا أَخَا رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ هُوَ وَ اللَّهِ هَذَا الْيَوْمُ الَّذِي أَقَرَّ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِيهِ عُيُونَ أَوْلَادِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ إِنِّي لَأَعْرِفُ لِهَذَا الْيَوْمِ اثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ اسْماً.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُلْتُ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِنِّي أُحِبُّ أَنْ تُسْمِعَنِي أَسْمَاءَ هَذَا الْيَوْمِ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ، فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا حُذَيْفَةُ هَذَا يَوْمُ الِاسْتِرَاحَةِ، وَ يَوْمُ تَنْفِيسِ الْهَمِّ وَ الْكَرْبِ، وَ الْغَدِيرِ الثَّانِي، وَ يَوْمُ تَحْطِيطِ الْأَوْزَارِ، وَ يَوْمُ الْحَبْوَةِ وَ يَوْمُ رَفْعِ الْقَلَمِ، وَ يَوْمُ الْهُدَى، وَ يَوْمُ الْعَقِيقَةِ، وَ يَوْمُ الْبَرَكَةِ، وَ يَوْمُ الثَّارَاتِ وَ عِيدِ اللَّهِ الْأَكْبَرِ، وَ يَوْمٌ يُسْتَجَابُ فِيهِ الدَّعَوَاتُ، وَ يَوْمُ الْمَوْقِفِ الْأَعْظَمِ، وَ يَوْمُ التَّوْلِيَةِ وَ يَوْمُ الشَّرْطِ، وَ يَوْمُ نَزْعِ الأسوار [السَّوَادِ]، وَ يَوْمُ نَدَامَةِ الظَّالِمِينَ، وَ يَوْمُ انْكِسَارِ أَعْدَاءِ الشِّيعَةِ وَ يَوْمُ نَفْيِ الْهُمُومِ...

♦️... و مردم را واداشت تا از پوست شتر درهم و دینار بسازند و بر صورت دختر پاک رسول خدا علیها السلام سیلی زد و با ظلم و سرکشی از منبر رسول خدا صلی الله علیه و آله بالا رفت و بر امیر مؤمنان دروغ بست و با او دشمنی کرد و نظرش را خوار شمارد. حذیفه گفت: خداوند دعای مولایم علیه افضل السلام و الصلاة علیه آن منافق را مستجاب کرد و او را به دست قاتلش به درک واصل کرد و رحمت خدا بر قاتل او باد.
حذیفه گفت: وقتی آن منافق کشته شد، خدمت امیر مؤمنان علیه السلام رسیدم تا کشته شدن او و سرنوشت ذلت بارش و انتقام را به ایشان تبریک گویم. امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: ای حذیفه! آیا به یاد داری روزی که خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله رسیدی و من و فرزندانم همراه با ایشان مشغول خوردن غذا بودیم، و سپس تو را بر فضیلت آن روز که بر او وارد شدی، آگاه ساخت؟ عرض کردم: آری ای برادر رسول خدا صلی الله علیه و آله. سپس امام علیه السلام فرمود: به خدا قسم، امروز روزی است که خداوند تبارک و تعالی چشمان فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله را روشن کرد و من هفتاد و دو اسم برای این روز می شناسم.
حذیفه گفت: عرض کردم: ای امیر مؤمنان، دوست دارم اسم های روز نهم ربیع الاول را از شما بشنوم. سپس امام علیه السلام فرمود: ای حذیفه، امروز روز استراحت و روز گشایش غم ها و اندوه ها و روز غدیر دوم و روز برداشتن بار گناهان روز بخشش و روز برداشتن قلم (رفع القلم) و روز هدایت و روز عقیقه (قربانی) و روز برکت و روز انتقام ها و روز عید بزرگ خدا و روزی که در آن دعاها مستجاب است و روز جایگاه عظیم و روز سرپرستی و روز شرط و روز برداشتن قیدها (کندن مشکی) و روز پشیمانی ظالمان و روز شکسته شدن دشمنان شیعه و روز دوری غم ها...

📚زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257
https://www.tgoop.com/nashr110

✍روایت احمد بن اسحاق در مورد نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش ششم

... وَ يَوْمُ الْفَتْحِ، وَ يَوْمُ الْعَرْضِ، وَ يَوْمُ الْقُدْرَةِ، وَ يَوْمُ التَّصْفِيحِ، وَ يَوْمُ فَرَحِ الشِّيعَةِ، وَ يَوْمُ التَّرْوِيَةِ، وَ يَوْمُ الْإِنَابَةِ، وَ يَوْمُ الزَّكَاةِ الْعُظْمَى، وَ يَوْمُ الْفِطْرِ الثَّانِي، وَ يَوْمُ سَبِيلِ اللَّهِ تَعَالَى، وَ يَوْمُ التَّجَرُّعِ بِالرِّيقِ، وَ يَوْمُ الرِّضَا، وَ عِيدِ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، وَ يَوْمٌ ظَفِرَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ، وَ يَوْمٌ قَبِلَ اللَّهُ أَعْمَالَ الشِّيعَةِ، وَ يَوْمُ تَقْدِيمِ الصَّدَقَةِ، وَ يَوْمُ طَلَبِ الزِّيَادَةِ، وَ يَوْمُ قَتْلِ الْمُنَافِقِ، وَ يَوْمُ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ وَ يَوْمُ سُرُورِ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ يَوْمُ‌ الْمَشْهُودِ، وَ يَوْمٌ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ، وَ يَوْمُ هَدْمِ الضَّلَالَةِ، وَ يَوْمُ النَّيْلَةِ، وَ يَوْمُ الشَّهَادَةِ، وَ يَوْمُ التَّجَاوُزِ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ، وَ يَوْمُ الْمُسْتَطَابِ، وَ يَوْمُ ذَهَابِ سُلْطَانِ الْمُنَافِقِ، وَ يَوْمُ التَّسْدِيدِ وَ يَوْمٌ يَسْتَرِيحُ فِيهِ الْمُؤْمِنُونَ وَ يَوْمُ الْمُبَاهَلَةِ، وَ يَوْمُ الْمُفَاخَرَةِ، وَ يَوْمُ قَبُولِ الْأَعْمَالِ، وَ يَوْمُ النحيل، وَ يَوْمُ النحيلة، وَ يَوْمُ الشُّكْرِ، وَ يَوْمُ نُصْرَةِ الْمَظْلُومِ، وَ يَوْمُ الزِّيَارَةِ، وَ يَوْمُ التَّوَدُّدِ، وَ يَوْمُ النحيب [التَّحَبُّبِ‌]، وَ يَوْمُ الْوُصُولِ، وَ يَوْمُ الْبَرَكَةِ، وَ يَوْمُ كَشْفِ الْبِدَعِ، وَ يَوْمُ الزُّهْدِ فِي الْكَبَائِرِ، وَ يَوْمُ الْمُنَادِي، وَ يَوْمُ الْمَوْعِظَةِ، وَ يَوْمُ الْعِبَادَةِ، وَ يَوْمُ الْإِسْلَامِ.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُمْتُ مِنْ عِنْدِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ قُلْتُ فِي نَفْسِي: لَوْ لَمْ أُدْرِكْ مِنْ أَفْعَالِ الْخَيْرِ مَا أَرْجُو بِهِ الثَّوَابَ إِلَّا حُبَّ هَذَا الْيَوْمِ، لَكَانَ مُنَايَ.
قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي الْعَلَا الْهَمْدَانِيُّ وَ يَحْيَى بْنُ جَرِيحٍ، فَقَامَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا نُقَبِّلُ رَأْسَ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ وَ قُلْنَا: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَا قَبَضَنَا حَتَّى شَرَّفَنَا بِفَضْلِ هَذَا الْيَوْمِ الْمُبَارَكِ، وَ انْصَرَفْنَا مِنْ عِنْدِهِ، وَ عَيَّدْنَا فِيهِ، فَهُوَ عِيدُ الشِّيعَةِ[1].

♦️...روز فتح (گشایش) و روز نشان دادن و روز قدرت و روز گذشتن و روز شادی شیعه و روز سیراب شدن و روز بازگشت (توبه و انابه) و روز زکات عظیم، و روز (عید) فطر دوم و روز راه خدای تعالی و روز نوشیدن از آب و روز خشنودی و عید اهل بیت علیهم السلام و روزی که بنی اسرائیل پیروز گشت و روزی که خداوند اعمال شیعه را قبول کرد و روز دادن صدقه و روز درخواست فزونی ها و روز کشته شدن منافق و روز آن وقت معلوم و روز شادی اهل بیت علیهم السلام و روز مشهود (گواهی داده شده) و روزی که ظالم دست خود را به دندان بگزد و روز انهدام گمراهی و روز رسیدن و روز گواهی و شهادت و روز گذشت از مؤمنان و روز پاک شده و روز رفتن سلطان منافق و روز محکم کرد و، روزی که مؤمنان در آن راحت می شوند و روز مباهله و روز مفاخره (فخر فروختن) و روز پذیرش اعمال و روز ضعیف شدن و روز از قدرت افتادن و روز شکر و روز یاری مظلوم و روز زیارت (دیدار کردن) و روز محبت کردن و روز گریه کردن و روز رسیدن و روز برکت و روز از بین رفتن بدعت­ها و روز بی رغبتی به گناهان کبیره و روز فراخوانده شده و روز پند و موعظه و روز عبادت و روز اسلام.
حذیفه گفت: از خدمت امیر مؤمنان علیه السلام برخاستم و با خود گفتم، اگر از اعمال خیر چیزی جز دوست داشتن این روز را نداشته باشم، برایم کافی است .
محمد بن ابی علاء همدانی و یحیی بر جریح نقل کردند: هر دو برخاستیم و سر احمد بن اسحاق را بوسیدیم و گفتیم: ستایش از آن خدایی است که جان ما را نگرفت و ما را به آگاهی از فضیلت این روز خجسته، گرامی داشت و از نزد او بازگشتیم و آن روز را جشن گرفتیم و آن روز عید شیعه است.

📚زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257
https://www.tgoop.com/nashr110
.پایان روایت.
و ستایش مخصوص خدای یگانه است و درود خدا بر محمد و خاندانش. این است این روز را گرامی بداریم و مطلقا در آن شادمانی کنیم، بنابر رازی که در میان دارد و روشن شد، بنابر عمل احتیاطی به روایات؛ پس نیکوست این روز را مجازاً روز عید بنامیم.

🔰🔰

💠دعایی که مولای ما حضرت صاحب الزمان علیه السلام امر فرمودند به نوشتن آن و شستن و آشامیدنش برای شفا💠

محدث نوری قدّس سرّه گفته است:
شیخ بزرگوار مرحوم کفعمی در کتاب بلد الامین از امام زمان حضرت مهدی علیه السلام روایت کرده است که فرمودند:

هر کس این دعا را در ظرف جدیدی بنویسد با تربت امام حسین علیه السلام و آن را بشوید و بیاشامد از بیماریش شفا یابد.

✨بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ،
بِسْمِ اللهِ دَوَاءٌ، والْحَمْدُ للهِ شِفَاءٌ، وَلاَ إِلَهَ‏ إِلاَّ اللهُ كِفَاءٌ، هُوَ الشَّافِي شِفَاءٌ، وَهُوَ الْكَافِي كِفَاءٌ، أَذْهِبِ الْبَأْسَ بِرَبّ ‏النَّاسِ، شِفَاءٌ لاَ يُغَادِرُهُ سُقْمٌ، وَصَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ النُّجَبَاءِ.


به نام خداوند بخشنده مهربان. «بسم الله» دوا است، «الحمد لله» شفا است، «لا اله الا الله» کفایت است او از جهت شفا شافی یعنی شفا دهنده است، از جهت کفایت کافی یعنی کفایت کننده است، ناراحتی و بدحالی را ببر به پروردگار مردم، شفایی ده که باقی نگذارد هیچ دردی را، و درود خدا بر محمّد و خاندان پاک سرشت ایشان باد.
محدث نوری قدّس سرّه اضافه کرده و فرموده است:
به خط سید زین الدین علی بن حسین حسینی قدّس سرّه دیدم که این دعا را شخصی که مجاور حائر بود از حضرت مهدی علیه السلام در خواب فراگرفت، او مبتلا به دردی بود به امام قائم علیه السلام شکایت کرد، امام علیه السلام دستور دادند که آن را بنویسد و آنگاه بشوید و بیاشامد. آن شخص به دستور امام علیه السلام عمل کرد و در همان ساعت درد او برطرف گردید.

📚جنّة المأوى نوری 226،
📙دارالسلام نوری ج 288/1،
📕الصحيفة المباركة المهديّة 379
https://www.tgoop.com/nashr110

🔰🔰

✍خاکسپاری فرزند یکی از یاران امام صادق علیه‌السلام بود؛

زمانی که فرزند را در قبر گذاشتند، پدرش پیش آمد و بر او خاک ریخت، امام دست او را گرفت و فرمود: بر او خاک نریز، نزدیکان او، بر او خاک نریزند، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از آن‌که نزدیکانِ فرد درگذشته، بر او خاک ریزند، بازداشت، این کار سنگ‌دلی ایجاد می‌کند و هرکه سنگ‌دل شود، از خدای خویش دور شده است.

📚کافی ج ۳ ص ۱۹۹

https://www.tgoop.com/nashr110