شیرین عبادی، برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل و از مؤسسان «کانون مدافعان حقوق بشر»، معتقد است که فاصله‌ میان ناسیونالیست‌های افراطی و اقوام و اتنیک‌های ایران یکی از مشکلات عمده‌ در کشور است. او به «آسو» می‌گوید: «اتنیک‌های ایرانی سالیان سال در هر دو رژیم مورد ستم و بی‌تفاوتی بوده‌اند، در نتیجه مطالباتی دارند که برخی قابل تحقق است و برخی دیگر، دست‌کم در کوتاه‌مدت، امکان تحقق ندارد. از آن طرف، بعضی از ناسیونالیست‌های افراطی هر نوع تحرکِ حتی مدنی و اجتماعیِ اتنیک‌ها را نشانه‌ی تجزیه‌‌‌طلبی می‌دانند و به شدت با آن مخالفت می‌کنند. این فاصله‌ها باید پر شود. حکومت نه تنها به فکر حل این اختلافات نیست، بلکه آنها را تشدید می‌کند. به همین دلیل، مردم و نهادهای مدنی وظیفه دارند که هر یک در حد توانِ خود برای پر کردن این فاصله تلاش کنند.»

در راستای تلاش برای پر کردن فاصله‌ها، «بنیاد شیرین عبادی» تصمیم گرفته است که تمامیِ محتوای آموزشیِ خود را به پنج زبان فارسی، عربی، بلوچی، کردی و ترکی ارائه کند.

aasoo.org/fa/articles/4936
@NashrAasoo 💭

در زمانه‌ای که نومیدانه به سرمایه‌اندوزیِ سیاسی از طریق دیوار کشیدن و نظامی ‌کردنِ مرزها عادت کرده‌ایم مطالعه‌ی کتابی درباره‌ی ماجرای پرهیجانِ فروپاشیِ مرزها تسلی‌بخش است. پیک‌نیک به بازبینیِ رویدادهایی در مجارستان در سال ۱۹۸۹ اختصاص دارد که برچیده شدن بساط قدرت شوروی در اروپای مرکزی را تسریع کرد. به طور خاص، این کتاب، به لطف ارائه‌ی آمیزه‌ای از سرگذشتِ شخصیِ افراد و خاطرات شاهدان عینی، شرایطی را ترسیم می‌کند که در آن اقدام اعتراض‌آمیزِ آرمان‌خواهانه‌ی گروهی از مردم عادی ــ برگزاریِ ضیافتی تابستانی در دشتی نزدیک به مرز اتریش ــ به کاتالیزوری برای انقلاب‌های پرماجرای صلح‌آمیزی تبدیل شد که دوباره این قاره را متحد کرد.

aasoo.org/fa/books/4884
@NashrAasoo 💭