پیام مهری رحمانی کوهنورد به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
درود بر شما
شمایی که شجاعانه در برابر ناعدالتی زنان مثل کوه ایستاده ای
قوانین خانواده نابرابری زن و مرد در ایران بیداد میکند و همین باعث بر هم زدن آرامش روح و روان و در نهایت خانواده می شود چرا زن نباید حق اظهار نظر و ازادی داشته باشد ؟
چرا زن باید مطیع باشد؟
اینکه در ایران زن را ضعیفه می خوانند باعث تاسف است چون هیچ مردی به تنهایی موفق نمی شود .
این زن هست که با از خود گذشتگی خود تا حد جان می تواند به موفقیت برسد .
من یک زن هستم و هرگز نمی توانم نابرابری زن و مرد را قبول کنم .
یک زن هم ذهنی قوی هست هم جسمی .
یک زن وقتی از همه چیز خسته می شود باید رهاااااا کند ولی متاسفانه در این قوانین نمی تواند و با روح خسته مجبور است ادامه دهد.
مهری رحمانی کوهنورد
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
درود بر شما
شمایی که شجاعانه در برابر ناعدالتی زنان مثل کوه ایستاده ای
قوانین خانواده نابرابری زن و مرد در ایران بیداد میکند و همین باعث بر هم زدن آرامش روح و روان و در نهایت خانواده می شود چرا زن نباید حق اظهار نظر و ازادی داشته باشد ؟
چرا زن باید مطیع باشد؟
اینکه در ایران زن را ضعیفه می خوانند باعث تاسف است چون هیچ مردی به تنهایی موفق نمی شود .
این زن هست که با از خود گذشتگی خود تا حد جان می تواند به موفقیت برسد .
من یک زن هستم و هرگز نمی توانم نابرابری زن و مرد را قبول کنم .
یک زن هم ذهنی قوی هست هم جسمی .
یک زن وقتی از همه چیز خسته می شود باید رهاااااا کند ولی متاسفانه در این قوانین نمی تواند و با روح خسته مجبور است ادامه دهد.
مهری رحمانی کوهنورد
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
پیام امیر حسین میر بهاری فعال حقوق کودک به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
از قتل خواهران میرابل در دومنیکن تا کشتار هر 5 ساعت یک زن در جهان، رابطه ای پنهان است که با شمارش پیکرهای غلطیده در خون زنان نمی توان به کنه آن پی برد. خشونت علیه زنان تنها ضرب و جرح و قتل زنان نیست. گرچه این کریه ترین چهره خشونت علیه زنان است و توقف این رسم قرون وسطایی و مقابله با کشتار و خشونت های فیزیکی و کلامی و تحریم و تبعیض می تواند اولین خواست جامعه انسانی باشد. اما این "مصائب" و خشونت ها، ریشه در مناسباتی دارد که خشونت علیه زنان، یکی از صورت های آن است. تبعیض و نابرابری، ذاتی نظام سرمایه داری است که در تار و پود سیاست، فرهنگ و اقتصادش نهفته است. با درک این مفهوم، بسادگی می توان به رابطه خشونت بر زنان در جامعه سرمایه داری مردسالار پی برد و راه برون رفت از آن را یافت.
برای شمارش عدد خشونت بر زنان، در حقیقت می بایست به تعداد زنان محروم از حقوق اولیه و پایه ای هر انسان در جهان رجوع کرد. تبعیض و نابرابری، از محیط خانه وخانواده شروع و در محل کار و خیابان، تا همه روبنای جامعه، از جمله مدیا و رسانه ها و روابط روزمره فرهنگی ادامه دارد. شمایل گوناگونی دارد، ولی نام همه آنها نابرابری و تبعیض است. نابرابری دستمزد در مقابل کار برابر با مردان، محرومیت از دسترسی به آموزش با کیفیت و برابر، نداشتن حق دخالت بر سرنوشت و استقلال هویتی و حقوقی و اقتصادی، تابعیت به مردان منتسب به زنان, نابرابری در حضانت از کودکان، فقدان امنیت در خانه، کوچه و خیابان و بی نهایت بی حقوقی و خشونت های آشکار و نهان.
مبارزه زنان برای گذر از نظام مردسالارانه سرمایه داری و برای تحقق برابری جنسیتی، جدالی برای تغییر مناسبات در همه عرصه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است.
این موضوع با آغاز جنبش انقلابی مهسا، به روشنی در معرض دید جهانیان قرار گرفت. تا جایی که اکثرا این خیزش را با نام "نخستین انقلاب زنانه جهان" یاد کردند. صورت تجلی این رنسانس عظیم سیاسی- اجتماعی در ایران، در "منشور مطالبات پیشرو زنان" انعکاس یافت و از آن روز تاکنون، مبارزه برای تحقق خواست های این منشور ادامه دارد. زنان؛ از خانه، محل کار تا خیابان، با عبور از مرز "حجاب" اجباری، آزادی و اختیار در پوشش را که پرچم این مبارزه دیرینه است، هنوز برافراشته نگه داشته اند
."منشور مطالبات پیشرو زنان" بدیل انقلابی و مرز انکار ناپذیر خواست و مطالبه جامعه ای برابری طلب است که ذره ای نابرابری و خشونت علیه زنان را بر نمی تابد. در سطور منشور زنان می توان یافت که قبل از هرچیز به آزادی بی قید و شرط زنان در استفاده از حق انسانی خویش تأکید دارد و راه گریز از ستم و خشونت های پنهان و عریان علیه زنان و دیگر اقشار جامعه را در گرو مبارزه سازمان یافته و متحدانه، با تبعیض و نابرابری سرمایه حاکم و مردسالاری سیستماتیک می داند.
"منشور مطالبات پیشرو زنان" و "منشور مطالبات حداقلی 20 تشکل" نشان دهنده عزم و اراده مردمی است که در مقابل تبعیض و نابرابری موجود بپا خواسته و خواهان برابری کامل زنان و مردان در همه عرصه های حقوق سیاسی- اقتصادی- اجتماعی هستند. برای رهایی از خشونت و تبعیض علیه زنان، باید مطالبات منشورهای صادره در انقلاب زن، زندگی، آزادی را متحقق کرد.
نه به خشونت علیه زنان
زنده باد انقلاب زن زندگی آزادی
زنده باد آزادی برابری
به یاد ناهید خداجو؛ زندانی سیاسی و مبارز فعال کارگری
امیرحسن میربهاری- فعال حقوق کودکان
25 نوامبر 2024
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
از قتل خواهران میرابل در دومنیکن تا کشتار هر 5 ساعت یک زن در جهان، رابطه ای پنهان است که با شمارش پیکرهای غلطیده در خون زنان نمی توان به کنه آن پی برد. خشونت علیه زنان تنها ضرب و جرح و قتل زنان نیست. گرچه این کریه ترین چهره خشونت علیه زنان است و توقف این رسم قرون وسطایی و مقابله با کشتار و خشونت های فیزیکی و کلامی و تحریم و تبعیض می تواند اولین خواست جامعه انسانی باشد. اما این "مصائب" و خشونت ها، ریشه در مناسباتی دارد که خشونت علیه زنان، یکی از صورت های آن است. تبعیض و نابرابری، ذاتی نظام سرمایه داری است که در تار و پود سیاست، فرهنگ و اقتصادش نهفته است. با درک این مفهوم، بسادگی می توان به رابطه خشونت بر زنان در جامعه سرمایه داری مردسالار پی برد و راه برون رفت از آن را یافت.
برای شمارش عدد خشونت بر زنان، در حقیقت می بایست به تعداد زنان محروم از حقوق اولیه و پایه ای هر انسان در جهان رجوع کرد. تبعیض و نابرابری، از محیط خانه وخانواده شروع و در محل کار و خیابان، تا همه روبنای جامعه، از جمله مدیا و رسانه ها و روابط روزمره فرهنگی ادامه دارد. شمایل گوناگونی دارد، ولی نام همه آنها نابرابری و تبعیض است. نابرابری دستمزد در مقابل کار برابر با مردان، محرومیت از دسترسی به آموزش با کیفیت و برابر، نداشتن حق دخالت بر سرنوشت و استقلال هویتی و حقوقی و اقتصادی، تابعیت به مردان منتسب به زنان, نابرابری در حضانت از کودکان، فقدان امنیت در خانه، کوچه و خیابان و بی نهایت بی حقوقی و خشونت های آشکار و نهان.
مبارزه زنان برای گذر از نظام مردسالارانه سرمایه داری و برای تحقق برابری جنسیتی، جدالی برای تغییر مناسبات در همه عرصه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است.
این موضوع با آغاز جنبش انقلابی مهسا، به روشنی در معرض دید جهانیان قرار گرفت. تا جایی که اکثرا این خیزش را با نام "نخستین انقلاب زنانه جهان" یاد کردند. صورت تجلی این رنسانس عظیم سیاسی- اجتماعی در ایران، در "منشور مطالبات پیشرو زنان" انعکاس یافت و از آن روز تاکنون، مبارزه برای تحقق خواست های این منشور ادامه دارد. زنان؛ از خانه، محل کار تا خیابان، با عبور از مرز "حجاب" اجباری، آزادی و اختیار در پوشش را که پرچم این مبارزه دیرینه است، هنوز برافراشته نگه داشته اند
."منشور مطالبات پیشرو زنان" بدیل انقلابی و مرز انکار ناپذیر خواست و مطالبه جامعه ای برابری طلب است که ذره ای نابرابری و خشونت علیه زنان را بر نمی تابد. در سطور منشور زنان می توان یافت که قبل از هرچیز به آزادی بی قید و شرط زنان در استفاده از حق انسانی خویش تأکید دارد و راه گریز از ستم و خشونت های پنهان و عریان علیه زنان و دیگر اقشار جامعه را در گرو مبارزه سازمان یافته و متحدانه، با تبعیض و نابرابری سرمایه حاکم و مردسالاری سیستماتیک می داند.
"منشور مطالبات پیشرو زنان" و "منشور مطالبات حداقلی 20 تشکل" نشان دهنده عزم و اراده مردمی است که در مقابل تبعیض و نابرابری موجود بپا خواسته و خواهان برابری کامل زنان و مردان در همه عرصه های حقوق سیاسی- اقتصادی- اجتماعی هستند. برای رهایی از خشونت و تبعیض علیه زنان، باید مطالبات منشورهای صادره در انقلاب زن، زندگی، آزادی را متحقق کرد.
نه به خشونت علیه زنان
زنده باد انقلاب زن زندگی آزادی
زنده باد آزادی برابری
به یاد ناهید خداجو؛ زندانی سیاسی و مبارز فعال کارگری
امیرحسن میربهاری- فعال حقوق کودکان
25 نوامبر 2024
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پیام راحله احمدی زندانی سیاسی سابق به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
پیام اسرین درکاله فعال ندای زنان ایران به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
#۲۵نوامبر_روز_جهانی_منع_خشونت_علیه_زنان فرصت خوبیست برای برجسته نمودن انواع خشونت ها که بر زنان از جانب جامعه و قوانینش اعمال می شود تا گفتمانی حول این موضوع شکل بگیرد و توجه جامعه و متولیانش را به تصویب قوانین یا اجرای برنامه های فرهنگی در جهت افزایش آگاهی و بهتر شدن شرایط زندگی و بهبود سطح استاندارد قوانین انسانی و برابر برای یک جامعه باشد که زن و مرد یا حتی جنس سوم فارق از عوامل خشونت زا از جمله جنسیت همراه وهمدل کنار هم دنیای بهتری را تجربه کنند . اما ما در کشوری این روز را مورد توجه قرار می دهیم و می خواهیم از آن برای بلند کردن صدایمان از این بیداد و ظلم استفاده کنیم که جنگی واقعی و روزمره و تن به تن بین حکومت ضدزن این سرزمین و زنان آن در جریان است .
خشونتی عریان و جنایت وار و سیستماتیک حکومتی مذهبی علیه زنان و به طبع آن همه ی مردم!
در این مملکت کم است اگر فقط بگوییم زنان مورد خشونت مداوم خانگی قرار می گیرند ، که کشته می شوند تحت ناموس و اختلافات خانوادگی(پدیده زن کشی)
کم است اگر فقط بگوییم قوانین خانواده که نابرابری و ستم و محو زنان شالوده ی آن را درست کرده خشونتی وصف نشدنی را به تجربه زیسته زنان تبدیل کرده ، که زنان زیادی در زندانهای مختلف از جمله جهنم قرچک در صف اعدام هایی برای انواع جرمها و آسیبهای اجتماعی از جمله قتل ومواد مخدر و ... هستند که علت آن را در فقر در کودک همسری ، تن فروشی و اعتیاد و ... که ارمغان حکومت سرمایه است می توان جستجو کرد.
کم است اگر فقط بگوییم زنان ودخترانمان در خیابان در دانشگاه و مدرسه در مترو و... خشونت هر روزه گشتهای ارشاد و حجاب بان ها را تحمل می کنند ، که عزیزانمان را به قتل می رسانند. مهسایمان ،آرمیتایمان (#مهسا_امینی #آرمیتا_گراوند)
و یا گلوله و تجاوز نصیبشان می شود غزاله مان ، نیکایمان(#غزاله_چلابی #نیکا_شاکرمی ) و یا چشمان زیبایشان هدف قرار می گیرد یا حتی دانش آموزانمان که به خودکشی کشانده می شوند. آرزویمان ، آینازمان ( #آرزو_خاوری #آیناز_کریمی) و یا اینکه اگر آهویمان یا روشنکمان (#آهو_دریایی، #روشنک_مولایی) در مقابل تعرض بایستاند نصیبشان زندان و بیمارستان روانی شود!
کم است اگر فقط بگوییم خشونت و سرکوب حاکمیت برای بقایش در مقابل اعتراضاتمان در مقابل فریادهایمان: "جنگ افروزی کافیه سفره ی ما خالیه" "روسری رو رها کن_فکری_به_حال_ما_کن" "برای رفع تبعیض اتحاد اتحاد" "فقط کف خیابون بدست میاد حقمون" تنها دستگیری ، پرونده سازی ، زندان ، شکنجه و تعرض و تجاوز است که پا فراتر گذاشته و احکام اعدام با اتهاماتی از جمله محاربه ، بغی و عضویت در تشکل و ...صادر می کند!( #شریفه_محمدی #پخشان_عزیزی #وریشه_مرادی)
باز هم می توان نوشت و لیست کرد این حد از خشونت علیه زنان و جامعه را در این کشور به قد ۴۶ سال حاکمیت سراسر جنایت وتوحش حکومت آپارتاید جنسیتی ، اما همین هم بس است برای به تصویر کشیدن آنچه بر ما زنان و مردم گذشته و می گذرد و در این تصویر به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان بیایید یکبار دیگر خواستمان را برای برابری ، آزادی و زندگی انسانی در قالب شعار انقلابمان، #زن_زندگی_آزادی که مشخصا از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ شروع شده و همچنان ادامه دارد را رساتر به گوش دنیا برسانیم و مصرانه بر خواستهای انقلابمان از جمله برابری کامل حقوق زنان با مردان و لغو حجاب اجباری و تمام قوانین ضدزن و توقف خشونت سیستماتیک علیه زنان و امنیت و رفاه همگانی و آزادی همه زندانیان سیاسی و لغو فوری مجازات اعدام و قصاص پا بفشاریم .
و متحدانه پیمان ببندیم که تا حق خود نگیریم آرام نمی نشینیم!
#ایستاده_ایم_تا_پایان
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#نه_به_حکومت_ضدزن
#نه_به_حکومت_آپارتاید_جنسیتی
اسرین درکاله
آذرماه۱۴۰۳
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
#۲۵نوامبر_روز_جهانی_منع_خشونت_علیه_زنان فرصت خوبیست برای برجسته نمودن انواع خشونت ها که بر زنان از جانب جامعه و قوانینش اعمال می شود تا گفتمانی حول این موضوع شکل بگیرد و توجه جامعه و متولیانش را به تصویب قوانین یا اجرای برنامه های فرهنگی در جهت افزایش آگاهی و بهتر شدن شرایط زندگی و بهبود سطح استاندارد قوانین انسانی و برابر برای یک جامعه باشد که زن و مرد یا حتی جنس سوم فارق از عوامل خشونت زا از جمله جنسیت همراه وهمدل کنار هم دنیای بهتری را تجربه کنند . اما ما در کشوری این روز را مورد توجه قرار می دهیم و می خواهیم از آن برای بلند کردن صدایمان از این بیداد و ظلم استفاده کنیم که جنگی واقعی و روزمره و تن به تن بین حکومت ضدزن این سرزمین و زنان آن در جریان است .
خشونتی عریان و جنایت وار و سیستماتیک حکومتی مذهبی علیه زنان و به طبع آن همه ی مردم!
در این مملکت کم است اگر فقط بگوییم زنان مورد خشونت مداوم خانگی قرار می گیرند ، که کشته می شوند تحت ناموس و اختلافات خانوادگی(پدیده زن کشی)
کم است اگر فقط بگوییم قوانین خانواده که نابرابری و ستم و محو زنان شالوده ی آن را درست کرده خشونتی وصف نشدنی را به تجربه زیسته زنان تبدیل کرده ، که زنان زیادی در زندانهای مختلف از جمله جهنم قرچک در صف اعدام هایی برای انواع جرمها و آسیبهای اجتماعی از جمله قتل ومواد مخدر و ... هستند که علت آن را در فقر در کودک همسری ، تن فروشی و اعتیاد و ... که ارمغان حکومت سرمایه است می توان جستجو کرد.
کم است اگر فقط بگوییم زنان ودخترانمان در خیابان در دانشگاه و مدرسه در مترو و... خشونت هر روزه گشتهای ارشاد و حجاب بان ها را تحمل می کنند ، که عزیزانمان را به قتل می رسانند. مهسایمان ،آرمیتایمان (#مهسا_امینی #آرمیتا_گراوند)
و یا گلوله و تجاوز نصیبشان می شود غزاله مان ، نیکایمان(#غزاله_چلابی #نیکا_شاکرمی ) و یا چشمان زیبایشان هدف قرار می گیرد یا حتی دانش آموزانمان که به خودکشی کشانده می شوند. آرزویمان ، آینازمان ( #آرزو_خاوری #آیناز_کریمی) و یا اینکه اگر آهویمان یا روشنکمان (#آهو_دریایی، #روشنک_مولایی) در مقابل تعرض بایستاند نصیبشان زندان و بیمارستان روانی شود!
کم است اگر فقط بگوییم خشونت و سرکوب حاکمیت برای بقایش در مقابل اعتراضاتمان در مقابل فریادهایمان: "جنگ افروزی کافیه سفره ی ما خالیه" "روسری رو رها کن_فکری_به_حال_ما_کن" "برای رفع تبعیض اتحاد اتحاد" "فقط کف خیابون بدست میاد حقمون" تنها دستگیری ، پرونده سازی ، زندان ، شکنجه و تعرض و تجاوز است که پا فراتر گذاشته و احکام اعدام با اتهاماتی از جمله محاربه ، بغی و عضویت در تشکل و ...صادر می کند!( #شریفه_محمدی #پخشان_عزیزی #وریشه_مرادی)
باز هم می توان نوشت و لیست کرد این حد از خشونت علیه زنان و جامعه را در این کشور به قد ۴۶ سال حاکمیت سراسر جنایت وتوحش حکومت آپارتاید جنسیتی ، اما همین هم بس است برای به تصویر کشیدن آنچه بر ما زنان و مردم گذشته و می گذرد و در این تصویر به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان بیایید یکبار دیگر خواستمان را برای برابری ، آزادی و زندگی انسانی در قالب شعار انقلابمان، #زن_زندگی_آزادی که مشخصا از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ شروع شده و همچنان ادامه دارد را رساتر به گوش دنیا برسانیم و مصرانه بر خواستهای انقلابمان از جمله برابری کامل حقوق زنان با مردان و لغو حجاب اجباری و تمام قوانین ضدزن و توقف خشونت سیستماتیک علیه زنان و امنیت و رفاه همگانی و آزادی همه زندانیان سیاسی و لغو فوری مجازات اعدام و قصاص پا بفشاریم .
و متحدانه پیمان ببندیم که تا حق خود نگیریم آرام نمی نشینیم!
#ایستاده_ایم_تا_پایان
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#نه_به_حکومت_ضدزن
#نه_به_حکومت_آپارتاید_جنسیتی
اسرین درکاله
آذرماه۱۴۰۳
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
پیام اکرم نصیریان فعال ندای زنان ایران به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
دست از خشونت علیه زنان بردارید.
۲۵ نوامبر، شصت و چهارمین سالروز جانباختن خواهران میرابال به دست دیکتاتور رژیم دومینیکن، امسال مصادف شده است با دومین سال قتل حکومتی مهسا ( ژینا ) امینی به نام انقلابِ " زن، زندگی، آزادی " در ایران.
مبارزه با خشونت علیه زنان ، پس از انقلاب مهسا، وارد فازِ عملی و گسترده ای شده است. در بسیاری از کشورها این روز جهانی، رنگ دیگری گرفته است. اگر تا سه سال پیش در این روز، بزرگداشت هایی در کشورهای اروپایی و امریکایی گرفته می شده، در سال های اخیر امّا با شنیدن طنین رسای انقلاب زن، زندگی، آزادی، اعتراضات پرشوری به خیابان های کشورها کشیده شده و وجدان بیدار مردم آگاه و ترقی خواه و برابری طلب جهان را مورد خطاب قرار داده تا پایان دادن به خشونت علیه زنان را به عنوان مطالبه ای جدّی و اساسی از دولت ها بخواهند و برای تحقّقِ آن ایستادگی کنند و از پای ننشینند.
به میزانی که صدای حق طلبانه ی زنان بالا می گیرد، حکومت بر شدّت سرکوب علیه زنان می افزاید و روش های شکست خورده اش را با اشکال دیگر از جمله راه انداختن مفتضحانه ی " مراکز ترک بی حجابی" و " بیمارانگاری" و " روانی خوانی" زنان مخالف #حجاب_اجباری و پرونده سازی و تعلیق و اخراج دانشجویان، ادامه می دهد.
تازه ترین نمونه ی زن ستیزی و سرکوب زنان، بازداشت آهو دریایی- دختر علوم تحقیقات- است که به بیمارستان روانی فرستاده شد.
دانشجویان ، کارگران ، بازنشستگان و فرهنگیان در تجمعات اعتراضی و در شعارهای هفته های اخیر خود مساله ی زنان و بطور مشخص، آزادی زنان زندانی و زیر احکام طویل المدت و اعدام را در کف خیابان فریاد زده اند و این، همان عمیق شدن جنبش زنان است که زن ستیزان را بیشتر از پیش عصبانی می کند.
این، سیمای واقعیِ نه به خشونت علیه زنان است که امسال عریان تر از گذشته به میدان آمده است و تا محو سیاست های زن ستیزانه پیش می رود.
گرامی باد روز جهانی نه به خشونت علیه زنان.
زنده باد انقلاب زن، زندگی، آزادی.
زنده باد برابری.
اکرم نصیریان
آذر ۱۴۰۳
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
دست از خشونت علیه زنان بردارید.
۲۵ نوامبر، شصت و چهارمین سالروز جانباختن خواهران میرابال به دست دیکتاتور رژیم دومینیکن، امسال مصادف شده است با دومین سال قتل حکومتی مهسا ( ژینا ) امینی به نام انقلابِ " زن، زندگی، آزادی " در ایران.
مبارزه با خشونت علیه زنان ، پس از انقلاب مهسا، وارد فازِ عملی و گسترده ای شده است. در بسیاری از کشورها این روز جهانی، رنگ دیگری گرفته است. اگر تا سه سال پیش در این روز، بزرگداشت هایی در کشورهای اروپایی و امریکایی گرفته می شده، در سال های اخیر امّا با شنیدن طنین رسای انقلاب زن، زندگی، آزادی، اعتراضات پرشوری به خیابان های کشورها کشیده شده و وجدان بیدار مردم آگاه و ترقی خواه و برابری طلب جهان را مورد خطاب قرار داده تا پایان دادن به خشونت علیه زنان را به عنوان مطالبه ای جدّی و اساسی از دولت ها بخواهند و برای تحقّقِ آن ایستادگی کنند و از پای ننشینند.
به میزانی که صدای حق طلبانه ی زنان بالا می گیرد، حکومت بر شدّت سرکوب علیه زنان می افزاید و روش های شکست خورده اش را با اشکال دیگر از جمله راه انداختن مفتضحانه ی " مراکز ترک بی حجابی" و " بیمارانگاری" و " روانی خوانی" زنان مخالف #حجاب_اجباری و پرونده سازی و تعلیق و اخراج دانشجویان، ادامه می دهد.
تازه ترین نمونه ی زن ستیزی و سرکوب زنان، بازداشت آهو دریایی- دختر علوم تحقیقات- است که به بیمارستان روانی فرستاده شد.
دانشجویان ، کارگران ، بازنشستگان و فرهنگیان در تجمعات اعتراضی و در شعارهای هفته های اخیر خود مساله ی زنان و بطور مشخص، آزادی زنان زندانی و زیر احکام طویل المدت و اعدام را در کف خیابان فریاد زده اند و این، همان عمیق شدن جنبش زنان است که زن ستیزان را بیشتر از پیش عصبانی می کند.
این، سیمای واقعیِ نه به خشونت علیه زنان است که امسال عریان تر از گذشته به میدان آمده است و تا محو سیاست های زن ستیزانه پیش می رود.
گرامی باد روز جهانی نه به خشونت علیه زنان.
زنده باد انقلاب زن، زندگی، آزادی.
زنده باد برابری.
اکرم نصیریان
آذر ۱۴۰۳
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
بیانیه اتحاد سراسری کارگران و بازنشستگان ایران بهمناسبت ۲۵ نوامبر/ ۵ آذرماه، “روز جهانی محو خشونت علیه زنان“
سازمان ملل متحد: شعار امسال - “هر ۱۱ دقیقه یک زن کشته میشود،بیهیچ بهانهای برای پایان دادن به خشونت علیه زنان متحد شوید“!
با فرارسیدن روز ۲۵نوامبر/ ۵ آذر، ۲۵ سال از تصویب این روزتاریخی و بهرسمیت شناخته شدن آن از سوی سازمان ملل متحدمیگذرد،نقطهعطف تاریخی که حاصل دههها تلاش و مبارزهٔ مستمر زنان درجنبش جهانی زنان در سال پایانی قرن بیستم میلادی بهویژه فداکاریها ومبارزات تحسین برانگیززنان آمریکای لاتین بوده است.
خشونت علیه زنان بیدادمیکند،بهویژه خشونتهایی که نتیجهٔ سیاستهای جنگافروزانه وتنشآفرینِ منطقهای در جهان از جمله در منطقهٔ خاورمیانه و فلسطین اشغالی به جنایتکاریهایی ضد بشری منجر شده وهمچنان ادامه دارد. برای مقابله با خشونت علیه زنان هر چند در دهههای گذشته گامهای مهمی در بسیاری از کشورها برداشته شده است...
ادامه در لینک زیر 👇👇
https://telegra.ph/بیانیه-اتحاد-سراسری-کارگران-و-بازنشستگان-ایران-بهمناسبت-۲۵-نوامبر-۵-آذرماه-روز-جهانی-محو-خشونت-علیه-زنان-11-24
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
سازمان ملل متحد: شعار امسال - “هر ۱۱ دقیقه یک زن کشته میشود،بیهیچ بهانهای برای پایان دادن به خشونت علیه زنان متحد شوید“!
با فرارسیدن روز ۲۵نوامبر/ ۵ آذر، ۲۵ سال از تصویب این روزتاریخی و بهرسمیت شناخته شدن آن از سوی سازمان ملل متحدمیگذرد،نقطهعطف تاریخی که حاصل دههها تلاش و مبارزهٔ مستمر زنان درجنبش جهانی زنان در سال پایانی قرن بیستم میلادی بهویژه فداکاریها ومبارزات تحسین برانگیززنان آمریکای لاتین بوده است.
خشونت علیه زنان بیدادمیکند،بهویژه خشونتهایی که نتیجهٔ سیاستهای جنگافروزانه وتنشآفرینِ منطقهای در جهان از جمله در منطقهٔ خاورمیانه و فلسطین اشغالی به جنایتکاریهایی ضد بشری منجر شده وهمچنان ادامه دارد. برای مقابله با خشونت علیه زنان هر چند در دهههای گذشته گامهای مهمی در بسیاری از کشورها برداشته شده است...
ادامه در لینک زیر 👇👇
https://telegra.ph/بیانیه-اتحاد-سراسری-کارگران-و-بازنشستگان-ایران-بهمناسبت-۲۵-نوامبر-۵-آذرماه-روز-جهانی-محو-خشونت-علیه-زنان-11-24
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
Telegraph
بیانیه اتحاد سراسری کارگران و بازنشستگان ایران بهمناسبت ۲۵ نوامبر/ ۵ آذرماه، “روز جهانی محو خشونت علیه زنان“
اتحاد سراسری کارگران و بازنشستگان ایران
بیانیه شورای بازنشستگان ایران بمناسبت 25 نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
اگر 25 نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان با قتل خواهران میرابل در مبارزه سیاسی آنان بر علیه دیکتاتوری دومینیکن رقم خورده، میرابل های ایرانی، امروزه با شجاعتی تحسین آمیز در زندان و بیرون از زندان در اعتراضات و خیزش های اجتماعی خواهان پایان دادن به هر گونه خشونت جنسی- جنسیتی و رفع انواع تبعیضات ساختاری در حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی میباشند.
زنان بدرستی مناسبات مردسالارانه/ سرمایه داری راکه بر پایه و بستر سنن و قوانین متحجرانه، بساط زن ستیزی را تشدید میکنند به مبارزه فرا میخوانند.
مبارزه برای برابری جنسیتی، مبارزه ای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است.
مبارزه ای که از ده ها سال پیش شروع شده و تبلور آنرا در جنبش #زن_زندگی_آزادی در اوج شکوفائی و درخشش شاهدیم.
زنان در سطح جامعه، چه در خانواده و خیابان و چه در محل کار و تحصیل و شبکه های ارتباطی ، هر لحظه شاهد تعرضات جنسیتی و بهره کشی آشکار هستند و هر لحظه هم به مبارزه جانانه علیه این شرایط مبادرت کرده اند.
دهههاست که جامعه شاهد آسیبهای روحی و روانی ناشی از ازدواج اجباری، حجاب اجباری و تبعیض و زن کشی است.
از ساچمههایی که بدن زنان را نشانه می گیرند تا نقض حق حیات و زن کشی و قتلهای ناموسی، تعرضات جنسی و تحمیل فقر و وابستگی اقتصادی بیشتر و تا رحم اجاره ای و تن فروشی آشکار و نهان، همه و همه در یک ساختار زن ستیزانه بشدت نهادینه و حمایت میشود.
همه نهادهای قدرت متحدانه و سرکوبگرانه در حفظ و تداوم این نابرابری مضاعف دیدگاهی مشترک دارند. تلاش دستگاههای امنیتی و قضائی با دستگیری و صدور احکام سنگین و اعمال محرومیتهای گوناگون نتوانسته زنان را به تمکین و سکوت وا دارد و به کابوسی برای قدرت سرمایه مردسالار تبدیل شده ست چرا که این طوفان سهمگین هر لحظه توفنده تر میشود تا دیگر اثری از هیچگونه تبعیض نماند، تا دیگر هیچ زنی با "برچسبهای کلیشه ای" و غیر انسانی به فرودستی نیفتد.
با مبارزه پیشروانه زنان ، نهادهای سرکوبگری چون"گشت ارشاد و کلینیک ترک بیحجابی" همچون بومرنگی بسوی خودشان برگشت خورد و عزم زنان را برای رسیدن به رهایی مستحکم تر کرد. خیابانهای شهر گواه این مدعاست
زنان با توجه به تجربه و زیست واقعیشان با هر گونه سلطه مخالفند و محور مبارزاتشان بر مناسبات برابری خواهانه متکی ست و اینگونه است که تا رهایی کامل جامعه انسانی از هرگونه بهره کشی و تبعیض، به تلاش مبارزه ادامه میدهند.
زنان در این مبارزه تاریخی برای خلاصی از ستم جنسیتی/طبقاتی ، اکثریت مردان جامعه را در کنار خود دارند، چرا که خلاصی جامعه از چنین تبعیضی با مبارزات جنبشهای ضد سرمایه داری و رهائی کل جامعه گره خورده است.
#25نوامبر
#خشونت_علیه_زنان_شخصی_نیست_ساختاریست
#ایستادهایم_تا_پایان
شورای بازنشستگان ایران
24 نوامبر 2024
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
اگر 25 نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان با قتل خواهران میرابل در مبارزه سیاسی آنان بر علیه دیکتاتوری دومینیکن رقم خورده، میرابل های ایرانی، امروزه با شجاعتی تحسین آمیز در زندان و بیرون از زندان در اعتراضات و خیزش های اجتماعی خواهان پایان دادن به هر گونه خشونت جنسی- جنسیتی و رفع انواع تبعیضات ساختاری در حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی میباشند.
زنان بدرستی مناسبات مردسالارانه/ سرمایه داری راکه بر پایه و بستر سنن و قوانین متحجرانه، بساط زن ستیزی را تشدید میکنند به مبارزه فرا میخوانند.
مبارزه برای برابری جنسیتی، مبارزه ای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است.
مبارزه ای که از ده ها سال پیش شروع شده و تبلور آنرا در جنبش #زن_زندگی_آزادی در اوج شکوفائی و درخشش شاهدیم.
زنان در سطح جامعه، چه در خانواده و خیابان و چه در محل کار و تحصیل و شبکه های ارتباطی ، هر لحظه شاهد تعرضات جنسیتی و بهره کشی آشکار هستند و هر لحظه هم به مبارزه جانانه علیه این شرایط مبادرت کرده اند.
دهههاست که جامعه شاهد آسیبهای روحی و روانی ناشی از ازدواج اجباری، حجاب اجباری و تبعیض و زن کشی است.
از ساچمههایی که بدن زنان را نشانه می گیرند تا نقض حق حیات و زن کشی و قتلهای ناموسی، تعرضات جنسی و تحمیل فقر و وابستگی اقتصادی بیشتر و تا رحم اجاره ای و تن فروشی آشکار و نهان، همه و همه در یک ساختار زن ستیزانه بشدت نهادینه و حمایت میشود.
همه نهادهای قدرت متحدانه و سرکوبگرانه در حفظ و تداوم این نابرابری مضاعف دیدگاهی مشترک دارند. تلاش دستگاههای امنیتی و قضائی با دستگیری و صدور احکام سنگین و اعمال محرومیتهای گوناگون نتوانسته زنان را به تمکین و سکوت وا دارد و به کابوسی برای قدرت سرمایه مردسالار تبدیل شده ست چرا که این طوفان سهمگین هر لحظه توفنده تر میشود تا دیگر اثری از هیچگونه تبعیض نماند، تا دیگر هیچ زنی با "برچسبهای کلیشه ای" و غیر انسانی به فرودستی نیفتد.
با مبارزه پیشروانه زنان ، نهادهای سرکوبگری چون"گشت ارشاد و کلینیک ترک بیحجابی" همچون بومرنگی بسوی خودشان برگشت خورد و عزم زنان را برای رسیدن به رهایی مستحکم تر کرد. خیابانهای شهر گواه این مدعاست
زنان با توجه به تجربه و زیست واقعیشان با هر گونه سلطه مخالفند و محور مبارزاتشان بر مناسبات برابری خواهانه متکی ست و اینگونه است که تا رهایی کامل جامعه انسانی از هرگونه بهره کشی و تبعیض، به تلاش مبارزه ادامه میدهند.
زنان در این مبارزه تاریخی برای خلاصی از ستم جنسیتی/طبقاتی ، اکثریت مردان جامعه را در کنار خود دارند، چرا که خلاصی جامعه از چنین تبعیضی با مبارزات جنبشهای ضد سرمایه داری و رهائی کل جامعه گره خورده است.
#25نوامبر
#خشونت_علیه_زنان_شخصی_نیست_ساختاریست
#ایستادهایم_تا_پایان
شورای بازنشستگان ایران
24 نوامبر 2024
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
بیانیه اتحاد بازنشستگان به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
۲۵ نوامبر مصادف با ۵ آذر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان است. این روز یادآوری مهم و ارزشمندی برای پایان دادن به خشونت مبتنی بر جنسیت و ایجاد دنیای امنتری برای زنان و دختران است.
خشونت بر ضد زنان در اشکال مختلف و در تمامی جوامع، صرف نظر از سطح توسعهیافتگی، دیده میشود که ریشهی تاریخی آن را میتوان در نابرابریهای جنسیتی جستجو کرد.
به نظر میرسد پدیدهای که ظاهراً باید در طی سالهای متمادی مبارزه و مقاومت، ریشهکن یا ضعیف میشد هنوز هم ادامه دارد و چهبسا با روی کار آمدن دولتهای محافظهکار و راستگرا در برخی کشورهای جهان افزایش نیز داشته است.
همهگیری کووید ۱۹ گرهگاهی تاریخی بود تا معلوم کند میزان خشونت شریک جنسی و خشونت غیر جنسی چقدر جانسخت و مقاوم است. در آن دوران مراکز ضد خشونت از افزایش تقاضای کمک زنان خبر میدادند و حتی مقامات دولتی نیز افزایش تعداد گزارشها را تایید کردند.
با این حال نمیتوان کتمان کرد که این افزایش ممکن است نتیجهی آگاهی فزاینده و احساس قدرت بیشتر زنان برای مقاومت و واکنش در برابر خشونت نیز باشد. هر تعبیر و تفسیری از وضعيت کنونی داشته باشیم، میدانیم هنوز راه زیادی برای حذف خشونت مبتنی بر جنسیت وجود دارد. حذف خشونت علیه زنان مستلزم ارادهای سترگ است اما متاسفانه در ایران حکومت خود یکی از خشنترین نهادها علیه زنان است و درست ترویجکنندهی فرهنگی که خشونت آشکار و نهان را بر ضد زنان روا میدارد؛ ازدواج زودهنگام و کودک همسری، تمکین، فرزندآوری، خانهنشینی و نگهداری از فرزندان به عنوانوظیفهی انحصاری، تابعیت از همسر در حق اشتغال و تحصیل، استمرار وابستگی و از سوی دیگر نابرخورداری از حق فرزند، ارث، طلاق و... .
این فضای سیاسی، حتی خانه را که باید امنترین مکان برای ساکنان آن باشد برای بسیاری از زنان به مکانی ناامن و هولناک تبدیل کرده است.
در گزارشهای فعالان زنان آمده که براساس آمار رسمی، در دو سال گذشته از ۱۶۵ زنکشی، ۱۰۸ نفر از آنها توسط شوهر، ۱۷ زن توسط برادر، ۹زن توسط پسر، ۱۳ زن توسط پدر و ۱۹ زن توسط سایر مردان خانواده کشته شدهاند.
اگر حکومت مروج خشونت علیه زنان نباشد، ابعاد زنکشی نیز چنین دهشتناک نمیبود. خشونت بر ضد زنان در خانواده، در جامعه، در محیط کار به اشکال گوناگون اِعمال میشود؛ در خانه تحت قیمومت پدر و همسر و افراد ذکور خانواده، در جامعه با تبعیضهای فراوان برای انتخاب مسکن، شغل، محل زندگی، میزان دستمزد برای کار و فعالیت برابر، نادیدهانگاری خشونتها و ...،
در محیط کار نیز زنان با انواع خشونتهای زبانی و کلامی، جنسی و جنسیتی روبهرویند که برشمردن تمامی آنها تقریباً غیر ممکن است و ناگفته پیداست که فقر و نابرابری اقتصادی، زنان را آسیبپذیرتر کرده و امکان دسترسی به منابع و حمایتهای لازم را از آنان سلب میکند که برخی از آنها به پدیدهی رحم اجارهای رو میآورند.
اگر نسبت به خشونت، تبعیض و کلیشههای جنسیتی، حساس نباشیم در واقع با نظام حاکم و فرهنگ مسلط همدستیم.
اتحاد بازنشستگان
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
۲۵ نوامبر مصادف با ۵ آذر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان است. این روز یادآوری مهم و ارزشمندی برای پایان دادن به خشونت مبتنی بر جنسیت و ایجاد دنیای امنتری برای زنان و دختران است.
خشونت بر ضد زنان در اشکال مختلف و در تمامی جوامع، صرف نظر از سطح توسعهیافتگی، دیده میشود که ریشهی تاریخی آن را میتوان در نابرابریهای جنسیتی جستجو کرد.
به نظر میرسد پدیدهای که ظاهراً باید در طی سالهای متمادی مبارزه و مقاومت، ریشهکن یا ضعیف میشد هنوز هم ادامه دارد و چهبسا با روی کار آمدن دولتهای محافظهکار و راستگرا در برخی کشورهای جهان افزایش نیز داشته است.
همهگیری کووید ۱۹ گرهگاهی تاریخی بود تا معلوم کند میزان خشونت شریک جنسی و خشونت غیر جنسی چقدر جانسخت و مقاوم است. در آن دوران مراکز ضد خشونت از افزایش تقاضای کمک زنان خبر میدادند و حتی مقامات دولتی نیز افزایش تعداد گزارشها را تایید کردند.
با این حال نمیتوان کتمان کرد که این افزایش ممکن است نتیجهی آگاهی فزاینده و احساس قدرت بیشتر زنان برای مقاومت و واکنش در برابر خشونت نیز باشد. هر تعبیر و تفسیری از وضعيت کنونی داشته باشیم، میدانیم هنوز راه زیادی برای حذف خشونت مبتنی بر جنسیت وجود دارد. حذف خشونت علیه زنان مستلزم ارادهای سترگ است اما متاسفانه در ایران حکومت خود یکی از خشنترین نهادها علیه زنان است و درست ترویجکنندهی فرهنگی که خشونت آشکار و نهان را بر ضد زنان روا میدارد؛ ازدواج زودهنگام و کودک همسری، تمکین، فرزندآوری، خانهنشینی و نگهداری از فرزندان به عنوانوظیفهی انحصاری، تابعیت از همسر در حق اشتغال و تحصیل، استمرار وابستگی و از سوی دیگر نابرخورداری از حق فرزند، ارث، طلاق و... .
این فضای سیاسی، حتی خانه را که باید امنترین مکان برای ساکنان آن باشد برای بسیاری از زنان به مکانی ناامن و هولناک تبدیل کرده است.
در گزارشهای فعالان زنان آمده که براساس آمار رسمی، در دو سال گذشته از ۱۶۵ زنکشی، ۱۰۸ نفر از آنها توسط شوهر، ۱۷ زن توسط برادر، ۹زن توسط پسر، ۱۳ زن توسط پدر و ۱۹ زن توسط سایر مردان خانواده کشته شدهاند.
اگر حکومت مروج خشونت علیه زنان نباشد، ابعاد زنکشی نیز چنین دهشتناک نمیبود. خشونت بر ضد زنان در خانواده، در جامعه، در محیط کار به اشکال گوناگون اِعمال میشود؛ در خانه تحت قیمومت پدر و همسر و افراد ذکور خانواده، در جامعه با تبعیضهای فراوان برای انتخاب مسکن، شغل، محل زندگی، میزان دستمزد برای کار و فعالیت برابر، نادیدهانگاری خشونتها و ...،
در محیط کار نیز زنان با انواع خشونتهای زبانی و کلامی، جنسی و جنسیتی روبهرویند که برشمردن تمامی آنها تقریباً غیر ممکن است و ناگفته پیداست که فقر و نابرابری اقتصادی، زنان را آسیبپذیرتر کرده و امکان دسترسی به منابع و حمایتهای لازم را از آنان سلب میکند که برخی از آنها به پدیدهی رحم اجارهای رو میآورند.
اگر نسبت به خشونت، تبعیض و کلیشههای جنسیتی، حساس نباشیم در واقع با نظام حاکم و فرهنگ مسلط همدستیم.
اتحاد بازنشستگان
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اعتصاب پرستاران بیمارستان خمینی #اهواز
دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳، پرستاران بیمارستان خمینی اهواز در اعتراض به شرایط معیشتی و شغلی خود تجمع و اعتصاب کردند. مهمترین مطالبات آنها شامل افزایش حقوق به حداقل ۳۰ میلیون تومان، برقراری فوقالعاده خاص با ضریب ۳، اجرای تعرفهگذاری پرستاری، اعمال قانون مشاغل سخت و لغو اضافهکاری اجباری است.
این اعتراضات با شعارهایی چون “وعده وعید کافیه، سفره ما خالیه” و “پرستار میمیرد، ذلت نمیپذیرد” برگزار شد و شورای پرستاران بر اتحاد برای تغییر تأکید کرد.
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳، پرستاران بیمارستان خمینی اهواز در اعتراض به شرایط معیشتی و شغلی خود تجمع و اعتصاب کردند. مهمترین مطالبات آنها شامل افزایش حقوق به حداقل ۳۰ میلیون تومان، برقراری فوقالعاده خاص با ضریب ۳، اجرای تعرفهگذاری پرستاری، اعمال قانون مشاغل سخت و لغو اضافهکاری اجباری است.
این اعتراضات با شعارهایی چون “وعده وعید کافیه، سفره ما خالیه” و “پرستار میمیرد، ذلت نمیپذیرد” برگزار شد و شورای پرستاران بر اتحاد برای تغییر تأکید کرد.
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔻تجمع اعتراضی کارکنان مرکز بهداشت #خرمشهر با پهن کردن سفره خالی:
در اعتراض به دریافتی های ناعادلانه کارانه جلوی درب دانشگاه علوم پزشکی آبادان.
دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#اعتراضات_سراسری
@nedaeziran
در اعتراض به دریافتی های ناعادلانه کارانه جلوی درب دانشگاه علوم پزشکی آبادان.
دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#اعتراضات_سراسری
@nedaeziran
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#کردستان:
دوشنبه ۵ آذر
تجمع و راهپیمایی اعتراضی بازنشستگان منطقه مخابراتی استان کردستان
دراعتراض به ستاد اجرایی و تعاون سپاه (مالکان شرکت مخابرات)
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#اعتراضات_سراسری
@nedaeziran
دوشنبه ۵ آذر
تجمع و راهپیمایی اعتراضی بازنشستگان منطقه مخابراتی استان کردستان
دراعتراض به ستاد اجرایی و تعاون سپاه (مالکان شرکت مخابرات)
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#اعتراضات_سراسری
@nedaeziran
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
۱۴۰۳/۹/۵
✊️"وزیربیکفایت نمیخوایم"
تجمع اعتراضی بازنشستگان شرکت مخابرات #اهواز در برابر شرکت مخابرات استان،
مطالبات بازنشستگان مخابرات :
اجرای بدون تنازل بند ۶ و ۹ مصوبه اسفند ماه سال ۸۵ هیئت وزیران
آیین نامه ۸۹/۲۴ مرداد ماه سال ۸۹ هیئت مدیره وقت شرکت مخابرات ایران و دیگر.
سهامداران عمدهی شرکت مخابرات، که هدف شعارهای بازنشستگان هستند، ستاد اجرایی فرمان امام تحت اختیار رهبری و نیز بنیاد تعاون سپاه پاسداران است.
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#اعتراضات_سرتسری
@nedaeziran
✊️"وزیربیکفایت نمیخوایم"
تجمع اعتراضی بازنشستگان شرکت مخابرات #اهواز در برابر شرکت مخابرات استان،
مطالبات بازنشستگان مخابرات :
اجرای بدون تنازل بند ۶ و ۹ مصوبه اسفند ماه سال ۸۵ هیئت وزیران
آیین نامه ۸۹/۲۴ مرداد ماه سال ۸۹ هیئت مدیره وقت شرکت مخابرات ایران و دیگر.
سهامداران عمدهی شرکت مخابرات، که هدف شعارهای بازنشستگان هستند، ستاد اجرایی فرمان امام تحت اختیار رهبری و نیز بنیاد تعاون سپاه پاسداران است.
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#اعتراضات_سرتسری
@nedaeziran
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳
#گیلان
تجمع اعتراضی بازنشستگان مخابرات استان گیلان
دراعتراض به ستاداجرایی وتعاون سپاه (مالکان شرکت مخابرات)
✊️عدالتی ندیدیم، از بس دروغ شنیدیم
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#اعتراضات_سراسری
@nedaeziran
#گیلان
تجمع اعتراضی بازنشستگان مخابرات استان گیلان
دراعتراض به ستاداجرایی وتعاون سپاه (مالکان شرکت مخابرات)
✊️عدالتی ندیدیم، از بس دروغ شنیدیم
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#اعتراضات_سراسری
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
پیام جوانمیر مرادی فعال کارگری به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
پیام به مناسبت ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰ روز جهانی مبارزه با خشونت بر زنان
۲۵ نوامبر۱۹۶۰ یادآور اوج بربریت و خشونت علیه زنان در نیمه دوم قرن بیست توسط دیکتاتوری جمهوری دومینیکن است که بعد از بازداشت چهار خواهر میرابال به جرم فعالیت سیاسی علیه دیکتاتوری جمهوری دومینیکن و علیه دیکتاتور وقت رافائل تروخیو توسط مأموران دستگاه امنیتی این کشور و ماهها شکنجه و مورد تجاوز قرار گرفتن آنهاست که سرانجام در آن روز، سه نفر از این خواهرها، پاتریا میرابال ۳۶ ساله، ماریا میرابال ۳۴ ساله و مینروا میرابال ۲۵ ساله، به قتل میرسند.
این تاریخ، یعنی ۲۵ نوامبر هر سال به خاطر قتل وحشیانه خواهران میرابال، به روز مبارزه با خشونت علیه زنان توسط شورای عمومی سازمان ملل متحد در ۱۷ اکتبر ۱۹۹۹ به عنوان روز جهانی نامگذاری این روز را به عنوان روزی جهانی مبارزه با خشونت بر زنان به تصویب رسید.
در طول تاریخ دنیای نابرابر و تبعیض آمیز و مخصوصاً در تاریخ سرمایه داری که بالاترین مرحله تمدن جهان طبقاتی و بنا شده بر تبعیض و نابرابری است، مبارزات زنان برای حذف بی عدالتی و تبعیض جنسیتی بی وقفه اما گاهی با برآمدها و نقطه عطف های تاریخی ای جریان داشته و همچنان به پیش می رود.
هشتم مارس که یک دوره طولانی از مبارزات زنان باعث شد تا امر مبارزه علیه بی عدالتی جنسیتی به یک جنبش قدرتمند تبدیل شده و پاسداشت از آن مبارزات را با ایجاد تحول در فرهنگ سیاسی و اجتماعی ضروری کند و در این راستا توسط احزاب و دولت های سوسیالیستی شوروی در ۱۹۱۷ و سپس توسط کشورهای موسوم به سوسیالیستی و بلوک شرقی هر ساله گرامی داشته شد، تا سرانجام در ۱۹۷۷ از طرف سازمان ملل نیز به عنوان روز جهانی زنان و صلح بین المللی به رسمیت شناخته شود و ما امروز از آن به عنوان روز جهانی زن یاد میکنیم و گرامی می داریم، یکی دیگر از آن برآمدها است که در تاریخ یک مبارزه جهانی به ثبت رسیده است.
هر یک از نقطه عطف ها و برآمدهای جنبش های دفاع از حقوق زنان باعث تثبیت بخش های از دستاوردهای مبارزات زنان در تاریخ و تحمیل آنها بر دنیای نابرابر شده و راه را برای پیشروی های بیشتر هموار کرده اند.
اما جنبش زنان در ایران به یمن پیشرفت های علمی، تکنولوژیکی که خود در ارتقاء باور سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در اجتماع نقش داشته، ۴۵ سال است که مبارزه ای سخت علیه همه قوانین و سنتهای ارتجاعی و ضد زن را ادامه می دهند و بیش از ۲ سال است، یعنی با شروع انقلاب زن، زندگی، آزادی رادیکالترین و بنیادی ترین مبارزات را برای پایان دادن به همه تبعیضات و خشونت ها که تکمیل کننده مبارزات تاریخ جنبش زنان برای رسیدن به آزادی و برابری در همه عرصه های اجتماعی است، به پیش می برند.
جنبش زن در ایران که اینک به جنبش زن،زندگی،آزادی در دنیا شناخته می شود، در مدت ۴۵ سال مبارزات و اعتراضات خود علیه عقب ماندگی، ارتجاع و خشونت سازمانیافته نسبت به زنان، هزینه های فراوانی داده است. هزاران زن به جرم تن ندادن به حجاب و دیگر نمادهای ضد زن، بازداشت، شکنجه و زندان را تجربه کرده و تعداد فراوانی اعدام یا مانند نیکا و سارینا و حدیث با شلیک مستقیم در جریان اعتراض به قتل رسیده اند و زنان زیادی به خاطر رعایت نکردن حجاب اسلامی مانند مهسا و آرمیتا به دست گشت های ارشاد و حجاب بانان کشته شده اند و امروز افراد بسیاری در زندان ها محبوس هستند که کسانی مانند وریشه مرادی و پخشان عزیزی حکم اعدام گرفته اند.
۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت بر زنان، روزی مهم برای تجدید میثاق برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و برچیدن بساط تبعیض آمیز در جامعه است.
جوانمیر مرادی
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
پیام به مناسبت ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰ روز جهانی مبارزه با خشونت بر زنان
۲۵ نوامبر۱۹۶۰ یادآور اوج بربریت و خشونت علیه زنان در نیمه دوم قرن بیست توسط دیکتاتوری جمهوری دومینیکن است که بعد از بازداشت چهار خواهر میرابال به جرم فعالیت سیاسی علیه دیکتاتوری جمهوری دومینیکن و علیه دیکتاتور وقت رافائل تروخیو توسط مأموران دستگاه امنیتی این کشور و ماهها شکنجه و مورد تجاوز قرار گرفتن آنهاست که سرانجام در آن روز، سه نفر از این خواهرها، پاتریا میرابال ۳۶ ساله، ماریا میرابال ۳۴ ساله و مینروا میرابال ۲۵ ساله، به قتل میرسند.
این تاریخ، یعنی ۲۵ نوامبر هر سال به خاطر قتل وحشیانه خواهران میرابال، به روز مبارزه با خشونت علیه زنان توسط شورای عمومی سازمان ملل متحد در ۱۷ اکتبر ۱۹۹۹ به عنوان روز جهانی نامگذاری این روز را به عنوان روزی جهانی مبارزه با خشونت بر زنان به تصویب رسید.
در طول تاریخ دنیای نابرابر و تبعیض آمیز و مخصوصاً در تاریخ سرمایه داری که بالاترین مرحله تمدن جهان طبقاتی و بنا شده بر تبعیض و نابرابری است، مبارزات زنان برای حذف بی عدالتی و تبعیض جنسیتی بی وقفه اما گاهی با برآمدها و نقطه عطف های تاریخی ای جریان داشته و همچنان به پیش می رود.
هشتم مارس که یک دوره طولانی از مبارزات زنان باعث شد تا امر مبارزه علیه بی عدالتی جنسیتی به یک جنبش قدرتمند تبدیل شده و پاسداشت از آن مبارزات را با ایجاد تحول در فرهنگ سیاسی و اجتماعی ضروری کند و در این راستا توسط احزاب و دولت های سوسیالیستی شوروی در ۱۹۱۷ و سپس توسط کشورهای موسوم به سوسیالیستی و بلوک شرقی هر ساله گرامی داشته شد، تا سرانجام در ۱۹۷۷ از طرف سازمان ملل نیز به عنوان روز جهانی زنان و صلح بین المللی به رسمیت شناخته شود و ما امروز از آن به عنوان روز جهانی زن یاد میکنیم و گرامی می داریم، یکی دیگر از آن برآمدها است که در تاریخ یک مبارزه جهانی به ثبت رسیده است.
هر یک از نقطه عطف ها و برآمدهای جنبش های دفاع از حقوق زنان باعث تثبیت بخش های از دستاوردهای مبارزات زنان در تاریخ و تحمیل آنها بر دنیای نابرابر شده و راه را برای پیشروی های بیشتر هموار کرده اند.
اما جنبش زنان در ایران به یمن پیشرفت های علمی، تکنولوژیکی که خود در ارتقاء باور سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در اجتماع نقش داشته، ۴۵ سال است که مبارزه ای سخت علیه همه قوانین و سنتهای ارتجاعی و ضد زن را ادامه می دهند و بیش از ۲ سال است، یعنی با شروع انقلاب زن، زندگی، آزادی رادیکالترین و بنیادی ترین مبارزات را برای پایان دادن به همه تبعیضات و خشونت ها که تکمیل کننده مبارزات تاریخ جنبش زنان برای رسیدن به آزادی و برابری در همه عرصه های اجتماعی است، به پیش می برند.
جنبش زن در ایران که اینک به جنبش زن،زندگی،آزادی در دنیا شناخته می شود، در مدت ۴۵ سال مبارزات و اعتراضات خود علیه عقب ماندگی، ارتجاع و خشونت سازمانیافته نسبت به زنان، هزینه های فراوانی داده است. هزاران زن به جرم تن ندادن به حجاب و دیگر نمادهای ضد زن، بازداشت، شکنجه و زندان را تجربه کرده و تعداد فراوانی اعدام یا مانند نیکا و سارینا و حدیث با شلیک مستقیم در جریان اعتراض به قتل رسیده اند و زنان زیادی به خاطر رعایت نکردن حجاب اسلامی مانند مهسا و آرمیتا به دست گشت های ارشاد و حجاب بانان کشته شده اند و امروز افراد بسیاری در زندان ها محبوس هستند که کسانی مانند وریشه مرادی و پخشان عزیزی حکم اعدام گرفته اند.
۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت بر زنان، روزی مهم برای تجدید میثاق برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و برچیدن بساط تبعیض آمیز در جامعه است.
جوانمیر مرادی
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
پیام مریم بهاری فعال حقوق زنان و کودکان کار به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زندان
بیست و پنجم نوامبر روز منع خشونت علیه زنان است که در تمامی دنیا فعالیتهایی نظیر آگاهیرسانی و همصدایی در اعتراض به انواع خشونت علیه زنان انجام میشود. به مدد دنیای مدرن و در دسترس بودن رسانههای جمعی، اکنون زنان بیشتری با حقوق خود آشنا هستند و نسبت به خشونت علیه خود و زنان دیگر سکوت نمیکنند. اگر چه به طور سیستماتیک انکار، شکنجه و سرکوب شوند و حتی بعضیهایشان به قتل برسند. خشونت علیه زنان دارای ابعاد و دستههای مختلفیست. اگرچه خشونت روانی در دستهای مجزا قرار گرفته اما تمامی انواع خشونتها، روان خشونت دیده را دچار آسیب و ترومای جدی خواهد کرد. این آسیبها با شدت و ضعف متفاوت، با انتقال به نسل بعدی به بازتولید خشونت و پایداری چرخهی خشونت کمک خواهد کرد. به طور کلی سلامت روان جامعه با ابعاد آسیبی که زنان در هر عرصهای عایدشان شده، رابطهی مستقیم دارد. از این رو از سری اقدامات پیشگیرانه برای توقف و کاهش این خسارات، میتواند این باشد که حوزهی بهداشتِ روان ، انجمنها و سازمانهای روانشناسی مستقیما وارد عمل شده و با طرحهای ضربالعجلی مثل اعزام متخصصین به مناطقی که بیشترین میزان خشونت علیه زنان را داراست، به درمان آسیب دیدگان و البته درمان خشونت ورزان بپردازد. بسیاری از خشونتها تحت لوای سنتها و قوانین متحجرانه از عمق ناآگاهی در حال وقوع است. آگاهی بخشی و آموزش نیز باید در دستور کار این سازمانها باشد. اختصاص بیمه به این حوزه نیز اگرچه دولت از آن سر باز زند، ضروریست. در این میان فشار فعالین روی سازمانهای مربوطه باید به قدری جدی باشد که این امر امکانپذیر شود.
واضح است که حکومتی با چنین رویکرد زنستیزانه، از تداوم خشونت علیه زنان استقبال میکند. مناسبتهایی نظیر کارزار شانزده روز نارنجی با ایجاد همبستگی و همصدایی زنان، به مبارزه و ایستادگی در مقابل همهی اشکال خشونت کمک خواهد کرد.
مریم بهاری
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
بیست و پنجم نوامبر روز منع خشونت علیه زنان است که در تمامی دنیا فعالیتهایی نظیر آگاهیرسانی و همصدایی در اعتراض به انواع خشونت علیه زنان انجام میشود. به مدد دنیای مدرن و در دسترس بودن رسانههای جمعی، اکنون زنان بیشتری با حقوق خود آشنا هستند و نسبت به خشونت علیه خود و زنان دیگر سکوت نمیکنند. اگر چه به طور سیستماتیک انکار، شکنجه و سرکوب شوند و حتی بعضیهایشان به قتل برسند. خشونت علیه زنان دارای ابعاد و دستههای مختلفیست. اگرچه خشونت روانی در دستهای مجزا قرار گرفته اما تمامی انواع خشونتها، روان خشونت دیده را دچار آسیب و ترومای جدی خواهد کرد. این آسیبها با شدت و ضعف متفاوت، با انتقال به نسل بعدی به بازتولید خشونت و پایداری چرخهی خشونت کمک خواهد کرد. به طور کلی سلامت روان جامعه با ابعاد آسیبی که زنان در هر عرصهای عایدشان شده، رابطهی مستقیم دارد. از این رو از سری اقدامات پیشگیرانه برای توقف و کاهش این خسارات، میتواند این باشد که حوزهی بهداشتِ روان ، انجمنها و سازمانهای روانشناسی مستقیما وارد عمل شده و با طرحهای ضربالعجلی مثل اعزام متخصصین به مناطقی که بیشترین میزان خشونت علیه زنان را داراست، به درمان آسیب دیدگان و البته درمان خشونت ورزان بپردازد. بسیاری از خشونتها تحت لوای سنتها و قوانین متحجرانه از عمق ناآگاهی در حال وقوع است. آگاهی بخشی و آموزش نیز باید در دستور کار این سازمانها باشد. اختصاص بیمه به این حوزه نیز اگرچه دولت از آن سر باز زند، ضروریست. در این میان فشار فعالین روی سازمانهای مربوطه باید به قدری جدی باشد که این امر امکانپذیر شود.
واضح است که حکومتی با چنین رویکرد زنستیزانه، از تداوم خشونت علیه زنان استقبال میکند. مناسبتهایی نظیر کارزار شانزده روز نارنجی با ایجاد همبستگی و همصدایی زنان، به مبارزه و ایستادگی در مقابل همهی اشکال خشونت کمک خواهد کرد.
مریم بهاری
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran