ندای زنان ایران
Photo
پیام مریم محمدی فعال ندای زنان ایران به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
روز جهانی منع خشونت علیه زنان را گرامی میدارم،به یاد #مهسا_امینی، که اسم رمز اولین انقلاب زنانه تاریخ شد.
به یاد سارینا، نیکا و حدیث ، غزاله ، مریم و آرمیتا و همه جانباختگانی که جانشان را به جرم اعتراض گرفتند.
به یاد زنان شجاع زندانی سیاسی که به جرم بیان ، عقیده و اعتراض، در زندان هستند.
صدور حکم اعدام برای #وریشه_مرادی و #بخشان_عزیزی و #شریفه_محمدی و #بچه_های_اکباتان، به جرم دفاع از حق زندگی و آزادی، مرگ حکومتی حاکم بر زندگی مردم را نشان میدهد در حالیکه زندان و شکنجه و سرکوب و اعدام نمی تواند ما را برای داشتن حق یک زندگی در شان انسان باز بدارد و یکصدا برای لغو همه احکام اعدام فریاد #نه_به_اعدام سر میدهیم.
مبارزات زنان که با اعتراض به #حجاب_اجباری آغاز شد، امروز به در هم شکستن تمام قیود و بندهایی کشیده شده است،که سالها بر انقیادزندگی آنان نقش داشته است.
بندهایی که تلاش می کرد زن را از صحنه زندگی حذف کرده، به پستوها بکشاند، ولی زنان با حضور شجاعانه خود در تمامی عرصه ها ، حق خود را فریاد زدند.
جنبش زنان در طی سالها همواره با گام های استوار، مسیر زندگی را به سوی آزادی و برابری گشوده است و هرگز به عقب باز نخواهد گشت.
به مدد همه مبارزات و جانفشانی ها، امروز پرچم #زن_زندگی_آزادی به دست همه مردم است.
پرچمی که رمز اتحاد ما برای ساختن دنیایی بدور از ظلم و تبعیض و نابرابری است.
بعد از دوسال از آغاز #انقلاب_ژینا، زنان در بیشتر مبارزات جاری پیشتاز هستند وبا ایستادگی خود سد سرکوب را در هم شکسته اند.
ایستادگی بی مانندی که رمز پیروزی ماست!
مریم محمدی
۵ آذر ۱۴۰۳
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
روز جهانی منع خشونت علیه زنان را گرامی میدارم،به یاد #مهسا_امینی، که اسم رمز اولین انقلاب زنانه تاریخ شد.
به یاد سارینا، نیکا و حدیث ، غزاله ، مریم و آرمیتا و همه جانباختگانی که جانشان را به جرم اعتراض گرفتند.
به یاد زنان شجاع زندانی سیاسی که به جرم بیان ، عقیده و اعتراض، در زندان هستند.
صدور حکم اعدام برای #وریشه_مرادی و #بخشان_عزیزی و #شریفه_محمدی و #بچه_های_اکباتان، به جرم دفاع از حق زندگی و آزادی، مرگ حکومتی حاکم بر زندگی مردم را نشان میدهد در حالیکه زندان و شکنجه و سرکوب و اعدام نمی تواند ما را برای داشتن حق یک زندگی در شان انسان باز بدارد و یکصدا برای لغو همه احکام اعدام فریاد #نه_به_اعدام سر میدهیم.
مبارزات زنان که با اعتراض به #حجاب_اجباری آغاز شد، امروز به در هم شکستن تمام قیود و بندهایی کشیده شده است،که سالها بر انقیادزندگی آنان نقش داشته است.
بندهایی که تلاش می کرد زن را از صحنه زندگی حذف کرده، به پستوها بکشاند، ولی زنان با حضور شجاعانه خود در تمامی عرصه ها ، حق خود را فریاد زدند.
جنبش زنان در طی سالها همواره با گام های استوار، مسیر زندگی را به سوی آزادی و برابری گشوده است و هرگز به عقب باز نخواهد گشت.
به مدد همه مبارزات و جانفشانی ها، امروز پرچم #زن_زندگی_آزادی به دست همه مردم است.
پرچمی که رمز اتحاد ما برای ساختن دنیایی بدور از ظلم و تبعیض و نابرابری است.
بعد از دوسال از آغاز #انقلاب_ژینا، زنان در بیشتر مبارزات جاری پیشتاز هستند وبا ایستادگی خود سد سرکوب را در هم شکسته اند.
ایستادگی بی مانندی که رمز پیروزی ماست!
مریم محمدی
۵ آذر ۱۴۰۳
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
پیام پروین نخستین فعال ندای زنان ایران به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
به مناسبت ۲۵ نوامبرروز جهانی خشونت علیه زنان
زنان و مردان مبارز ایران،
خود آگاهید که پس از قتل حکومتی( ژینا ) مهسا امینی
زنان و دختران این سرزمین بیشتر مورد آزار و خشونت و ستم حکومتی قرار گرفتن،
که در اینجا ما فقط به چند نمونه از جنایات حکومت اسلامی را نام می بریم
از بعد انقلاب( زن زندگی آزادی ) زنان هیچگاه از پا ننشستند آنها در هر کوچه و خیابان حجاب از سر گرفتند و فریاد آزادی سر دادن ،حکومت همواره با خشونت و با برخورد وحشیانه و زن ستیزانه خواست این جنبش را سرکوب کند از همان روزهای نخست چشم و صورت بسیاری از جوانان را هدف تیرهای ساچمه ای جنگی قرار داد،
با خشونتی عریان اقدام به بازداشت هزاران مردم معترض و شیمیایی مدارس دخترانه
تجاوز وحشیانه به دختران در بازداشت و قتل آنها نمود
در روزهای اخیر اقدام صدور حکم ضد انسانی اعدام برای زنان و مردان آزاده نموده است؟
حاکمیتی که پیش از سه دهه است که همچنان ماشین کشتارش جان انسانهای بی گناه را میگیرد جمهوری اسلامی همچنان از جیب ملت هزینه میکند تا پایدار بماند اما مردم و خصوصا زنان که حاکمیت هر روز و هرجا آنهارا نشانه میگیرد آگاهانه با این خشونت و ستمی که به آنها تحمیل شده مبارزه میکنند و خواسته های خود را فریاد میزنن
به امید نابودی ستمگران
زنده باد انقلاب زن زندگی آزادی
نه به حجاب اجباری
نه به آپارتايد جنسیتی
نه به خشونت
پروین نخستین
اذر ۱۴۰۳
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
به مناسبت ۲۵ نوامبرروز جهانی خشونت علیه زنان
زنان و مردان مبارز ایران،
خود آگاهید که پس از قتل حکومتی( ژینا ) مهسا امینی
زنان و دختران این سرزمین بیشتر مورد آزار و خشونت و ستم حکومتی قرار گرفتن،
که در اینجا ما فقط به چند نمونه از جنایات حکومت اسلامی را نام می بریم
از بعد انقلاب( زن زندگی آزادی ) زنان هیچگاه از پا ننشستند آنها در هر کوچه و خیابان حجاب از سر گرفتند و فریاد آزادی سر دادن ،حکومت همواره با خشونت و با برخورد وحشیانه و زن ستیزانه خواست این جنبش را سرکوب کند از همان روزهای نخست چشم و صورت بسیاری از جوانان را هدف تیرهای ساچمه ای جنگی قرار داد،
با خشونتی عریان اقدام به بازداشت هزاران مردم معترض و شیمیایی مدارس دخترانه
تجاوز وحشیانه به دختران در بازداشت و قتل آنها نمود
در روزهای اخیر اقدام صدور حکم ضد انسانی اعدام برای زنان و مردان آزاده نموده است؟
حاکمیتی که پیش از سه دهه است که همچنان ماشین کشتارش جان انسانهای بی گناه را میگیرد جمهوری اسلامی همچنان از جیب ملت هزینه میکند تا پایدار بماند اما مردم و خصوصا زنان که حاکمیت هر روز و هرجا آنهارا نشانه میگیرد آگاهانه با این خشونت و ستمی که به آنها تحمیل شده مبارزه میکنند و خواسته های خود را فریاد میزنن
به امید نابودی ستمگران
زنده باد انقلاب زن زندگی آزادی
نه به حجاب اجباری
نه به آپارتايد جنسیتی
نه به خشونت
پروین نخستین
اذر ۱۴۰۳
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
پیام ناهید شقاقی، فعال ندای زنان ایران به مناسبت 25 نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
«قوانین ضد زن و ضد انسانیتان را متوقف کنید»
در خیابانها و فضاهای عمومی کشورمان چه می گذرد؟
با نیم نگاهی به خیابانهای شهرهای ایران خصوصا شهرهای بزرگ، می توان به حجم خشونت جاری علیه زنان که هر روزه بر ابعاد و اشکال آن اضافه می شود، پی برد.
وقتی از تمام فضای عمومی شهر زیر سایه قوانین ضد زن، علیه زنان خشونت می بارد، وقتی خشونت و ترویج خشونت علیه زنان پایه و اساس قوانین ضد انسانی و سیاست کلان اداره کنندگان کشور است، این خشونت به فضای خصوصی و خانه ها نیز راه می یابد و خشونت علیه زنان هر روز به اشکال مختلف رخ می نماید.
از بودجه کلان و ارقام نجومی که می توانست برای مصارف مفید، زیربنایی و در جهت رفاه حال شهروندان به مصرف برسد، اما برای ماشینهای گشت کنترل کننده حجاب، مامورین تذکر دهنده بیحجابی، ارگانهای ضد زن مانند کلینیکهای ترک بیحجابی و سازمانهای ترویج دهنده خشونت علیه زنان صرف می شود، تا پیاده سازی خشونت قانونی در خیابانها، مدارس، دانشگاهها و سازمانها همه و همه عواملی سیستماتیک برای ترویج خشونت علیه زنان می باشد.
وقتی زنان و دختران به جرم انتخاب پوشش و مخالفت با حجاب اجباری در فضای عمومی ( ادارات، مدارس، دانشگاهها، خیابان، بیمارستانها و ...) مورد خشونت قرار میگیرند، کتک می خورند، بازداشت و به زندانها منتقل می شوند، کُشته و نابینا میشوند، از کار بی کار میشوند و تمامی این اعمال تحت لوای قانون انجام می شود، و معترضین به این خشونتها را حتی به اعدام محکوم میکنند، نمیتوان از ترویج خشونت در فضای خصوصی علیه زنان جلوگیری کرد.
وقتی روی بیلبردهای تبلیغاتی خیابانهای شهر، زنان را به کالای مصرفی تشبیه و مردان خانواده را مصرف کنندگان این کالا معرفی میکنند، سایه خشونت "قتل تحت عنوان ناموس" نمیتواند از زنان دور شود.
"25 نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان روز فریاد ماست علیه تمام این قوانین ضد زن"
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
«قوانین ضد زن و ضد انسانیتان را متوقف کنید»
در خیابانها و فضاهای عمومی کشورمان چه می گذرد؟
با نیم نگاهی به خیابانهای شهرهای ایران خصوصا شهرهای بزرگ، می توان به حجم خشونت جاری علیه زنان که هر روزه بر ابعاد و اشکال آن اضافه می شود، پی برد.
وقتی از تمام فضای عمومی شهر زیر سایه قوانین ضد زن، علیه زنان خشونت می بارد، وقتی خشونت و ترویج خشونت علیه زنان پایه و اساس قوانین ضد انسانی و سیاست کلان اداره کنندگان کشور است، این خشونت به فضای خصوصی و خانه ها نیز راه می یابد و خشونت علیه زنان هر روز به اشکال مختلف رخ می نماید.
از بودجه کلان و ارقام نجومی که می توانست برای مصارف مفید، زیربنایی و در جهت رفاه حال شهروندان به مصرف برسد، اما برای ماشینهای گشت کنترل کننده حجاب، مامورین تذکر دهنده بیحجابی، ارگانهای ضد زن مانند کلینیکهای ترک بیحجابی و سازمانهای ترویج دهنده خشونت علیه زنان صرف می شود، تا پیاده سازی خشونت قانونی در خیابانها، مدارس، دانشگاهها و سازمانها همه و همه عواملی سیستماتیک برای ترویج خشونت علیه زنان می باشد.
وقتی زنان و دختران به جرم انتخاب پوشش و مخالفت با حجاب اجباری در فضای عمومی ( ادارات، مدارس، دانشگاهها، خیابان، بیمارستانها و ...) مورد خشونت قرار میگیرند، کتک می خورند، بازداشت و به زندانها منتقل می شوند، کُشته و نابینا میشوند، از کار بی کار میشوند و تمامی این اعمال تحت لوای قانون انجام می شود، و معترضین به این خشونتها را حتی به اعدام محکوم میکنند، نمیتوان از ترویج خشونت در فضای خصوصی علیه زنان جلوگیری کرد.
وقتی روی بیلبردهای تبلیغاتی خیابانهای شهر، زنان را به کالای مصرفی تشبیه و مردان خانواده را مصرف کنندگان این کالا معرفی میکنند، سایه خشونت "قتل تحت عنوان ناموس" نمیتواند از زنان دور شود.
"25 نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان روز فریاد ماست علیه تمام این قوانین ضد زن"
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
پیام سیما احسان خواه به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
خشونت علیه زنان در طول تاریخ به شکل های مختلف در تمامی نقاط جهان وجود داشته است. حکم اعدام یکی از خشونت های حکومت علیه زنان به شمار می آید.
در آستانه ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، ایران بالاترین آمار اعدام زنان در جهان را دارد. خشونت حکومتی علیه زنان آزادیخواه و مبارز روزانه افزایش می یابد. شریفه محمدی، پخشان عزیزی و وریشه مرادی و بسیاری از زندانیان دیگر در خطر اعدام قرار دارند.
زندانیان مخالف اعدام هر سه شنبه در ۲۵ زندان ایران با هدف لغو این مجازات غیر انسانی دست به اعتصاب غذا می زنند.
علیه این مجازات ناعادلانه و غیر انسانی هم صدا شویم.
زن زندگی آزادی
سیما احسان خواه
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
خشونت علیه زنان در طول تاریخ به شکل های مختلف در تمامی نقاط جهان وجود داشته است. حکم اعدام یکی از خشونت های حکومت علیه زنان به شمار می آید.
در آستانه ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، ایران بالاترین آمار اعدام زنان در جهان را دارد. خشونت حکومتی علیه زنان آزادیخواه و مبارز روزانه افزایش می یابد. شریفه محمدی، پخشان عزیزی و وریشه مرادی و بسیاری از زندانیان دیگر در خطر اعدام قرار دارند.
زندانیان مخالف اعدام هر سه شنبه در ۲۵ زندان ایران با هدف لغو این مجازات غیر انسانی دست به اعتصاب غذا می زنند.
علیه این مجازات ناعادلانه و غیر انسانی هم صدا شویم.
زن زندگی آزادی
سیما احسان خواه
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
پیام نرگس الیکائی شاعر ، قصه نویس و نقاش به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
۲۵ نوامبر سال ۱۹۹۹ میلادی ، روزی با عنوان منع خشونت علیه زنان نامگذاری شد.
۳۰ سال بعد از قتل خواهران میرابال،
۱۵۰ سال بعد از قتل طاهره قره العین،
قرنها پس از خشونت خانگی نسبت به زنان
و هزاران سال پس از تبعیض نسبت به آنها و برهه ای که ما شاهد خشونت های حکومتی و خانگی نسبت به زنان هستیم .
حال این نامگذاری، چه نماد باشد یا شعار ،
پر واضح است که نه تنها در چنین روزی یعنی ۲۵ نوامبر که منع خشونت علیه زنان نام گرفته، بلکه همه روزه تمام انسانها و به ویژه کنشگران حقوق زنان و فرهنگ سازان جامعه ، والدین به ویژه مادران باید همواره در تلاش جهت فرهنگ سازی برای شناسایی و عادت زدایی از انواع خشونتهای مرتبط با زنان باشند .
چنین روزی باید روز همبستگی و اتحاد برای فشار به حکومتها جهت بازنگری و اصلاح قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و ایجاد شرایط حمایتی از زنان آسیب دیده و وضع قوانین بازدارنده باشد .
#زن_زندگی_آزادی
#٢۵_نوامبر_روز_جهانی #منع_خشونت_علیه_زنان
#نرگس_الیکایی
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
۲۵ نوامبر سال ۱۹۹۹ میلادی ، روزی با عنوان منع خشونت علیه زنان نامگذاری شد.
۳۰ سال بعد از قتل خواهران میرابال،
۱۵۰ سال بعد از قتل طاهره قره العین،
قرنها پس از خشونت خانگی نسبت به زنان
و هزاران سال پس از تبعیض نسبت به آنها و برهه ای که ما شاهد خشونت های حکومتی و خانگی نسبت به زنان هستیم .
حال این نامگذاری، چه نماد باشد یا شعار ،
پر واضح است که نه تنها در چنین روزی یعنی ۲۵ نوامبر که منع خشونت علیه زنان نام گرفته، بلکه همه روزه تمام انسانها و به ویژه کنشگران حقوق زنان و فرهنگ سازان جامعه ، والدین به ویژه مادران باید همواره در تلاش جهت فرهنگ سازی برای شناسایی و عادت زدایی از انواع خشونتهای مرتبط با زنان باشند .
چنین روزی باید روز همبستگی و اتحاد برای فشار به حکومتها جهت بازنگری و اصلاح قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و ایجاد شرایط حمایتی از زنان آسیب دیده و وضع قوانین بازدارنده باشد .
#زن_زندگی_آزادی
#٢۵_نوامبر_روز_جهانی #منع_خشونت_علیه_زنان
#نرگس_الیکایی
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
پیام عاطفه تمجیدی به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
زن برده ی بردگان
اینجا در سرزمین من ایران زن سیاه بخت ترین در جهان هست
از حقوق طبیعی یک زن که هیچ،از حقوق طبیعی یک انسان هم برخوردار نیست.
اینجا شکاف و تبعیض جنسیتی بیداد میکند از نوع پوشش گرفته تا دیه و حق سقط جنین.
زنانی که ازدواج میکنند سندی دارند تحت عنوان سند ازدواج یا بهتر بگویم سند بردگی
در این سند حق اشتغال،حق تحصیل،حق خروج از کشور،حق طلاق و حق حضانت فرزند همه با مرد است چرا که قانون گذار مرد را رئیس خانواده میداند و گاهی مرد ضمن عقد یا بعد از عقد این حقوق را به زن میدهد و چه بسا زنانی که از مهریه و ....گذشت کرده اند برای رسیدن به حقی طبیعی مثل حق طلاق و بی خبر از همه جا خوشحال که به یکی از حقوق طبیعی خود رسیده آن هم در برابر گذشت از حق طبیعی دیگرش و قاضی های زن ستیزی که داشتن وکالت در طلاق را از موجبات طلاق نمیدانند و حکم به طلاق نمیدهند مگر با یکی از شروط دوازده گانه ی سند بردگی که اثبات آن به قولی کار حضرت فیل است و باید از هفت خان رستم گذشت و زن را چون ناقص العقل میدانند حتی شهادتش را سند معتبر نمیدانند و حتما برای اثبات، باید مدرک معتبری که به تایید مراجع قضایی رسیده ارائه دهد که به
که به دلیل وجود قوانین زن ستیز زن را به ماندن و سوختن و ساختن تشویق میکنند و زنی که حتی از مهریه گذشت کرده و حق طلاق هم به برکت جامعه ی زن ستیز برایش اعمال نشده و زن درمانده از همه جا بدون داشتن حق طلاق،بدون داشتن مهریه و...... مجبور به ادامه ی زندگی شده و چه بسا که خشونتهای خانگی زیادی را متحمل میشود و همچنان بسوزد و بسازد
و بدون امنیت به زندگی و سوختن و ساختن ادامه دهد در خانه شاید توسط همسر یا پدر با برادر به قتل برسد و در بیرون از خانه به دست مامورین گشت ارشاد و زیر لب زمزمه میکند تا کی تداوم این درنده خویی!
عاطفه تمجیدی
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
زن برده ی بردگان
اینجا در سرزمین من ایران زن سیاه بخت ترین در جهان هست
از حقوق طبیعی یک زن که هیچ،از حقوق طبیعی یک انسان هم برخوردار نیست.
اینجا شکاف و تبعیض جنسیتی بیداد میکند از نوع پوشش گرفته تا دیه و حق سقط جنین.
زنانی که ازدواج میکنند سندی دارند تحت عنوان سند ازدواج یا بهتر بگویم سند بردگی
در این سند حق اشتغال،حق تحصیل،حق خروج از کشور،حق طلاق و حق حضانت فرزند همه با مرد است چرا که قانون گذار مرد را رئیس خانواده میداند و گاهی مرد ضمن عقد یا بعد از عقد این حقوق را به زن میدهد و چه بسا زنانی که از مهریه و ....گذشت کرده اند برای رسیدن به حقی طبیعی مثل حق طلاق و بی خبر از همه جا خوشحال که به یکی از حقوق طبیعی خود رسیده آن هم در برابر گذشت از حق طبیعی دیگرش و قاضی های زن ستیزی که داشتن وکالت در طلاق را از موجبات طلاق نمیدانند و حکم به طلاق نمیدهند مگر با یکی از شروط دوازده گانه ی سند بردگی که اثبات آن به قولی کار حضرت فیل است و باید از هفت خان رستم گذشت و زن را چون ناقص العقل میدانند حتی شهادتش را سند معتبر نمیدانند و حتما برای اثبات، باید مدرک معتبری که به تایید مراجع قضایی رسیده ارائه دهد که به
که به دلیل وجود قوانین زن ستیز زن را به ماندن و سوختن و ساختن تشویق میکنند و زنی که حتی از مهریه گذشت کرده و حق طلاق هم به برکت جامعه ی زن ستیز برایش اعمال نشده و زن درمانده از همه جا بدون داشتن حق طلاق،بدون داشتن مهریه و...... مجبور به ادامه ی زندگی شده و چه بسا که خشونتهای خانگی زیادی را متحمل میشود و همچنان بسوزد و بسازد
و بدون امنیت به زندگی و سوختن و ساختن ادامه دهد در خانه شاید توسط همسر یا پدر با برادر به قتل برسد و در بیرون از خانه به دست مامورین گشت ارشاد و زیر لب زمزمه میکند تا کی تداوم این درنده خویی!
عاطفه تمجیدی
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
روایت یک دانشجو از دانشگاه علامه طباطبایی از وضعیت تبعیض جنسیتی در دانشگاه
به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
نکاتی که میخوام بگم بیشتر درباره دانشگاهه و اتفاقایی که توی این چند سال دیدم توی دانشگاه.
از ابتدایی ترین تبعیض هایی که توی دانشگاه میشه دید مربوط به ساعت ورود به خوابگاه هستش. برای خوابگاه پسرا ۱۱ و نیم هستش و برای دخترا ۹ و نیم! تازه اخیرا نیم ساعت بیشتر شده وگرنه سابقا ۹ و ۱۱ بود. منتها اینکه نسبت به دانشجوهای خوابگاه پسر در باب ساعت ورود سختگیری به مراتب کمتره ولی دانشجوی دختر اگر قرار باشه شب به خوابگاه نیادش حتما باید قبلش خانوادش زنگ بزنن هماهنگ کنند و گرنه به خانواده گزارش میدن، در واقع پیش از اینکه دانشجوی دختر رو به رسمیت بشناسند، به خانوادش ارجحیت میدن.
بعضا خانواده هایی که سخت گیر هستن با گزارشات دانشگاه دچار مشکل با بچشون میشن و دانشگاه عملا با این خبر بردن و آوردنش روان دانشجو و خانوادشو بهم میریزه.
دانشگاه از این قضیه اسکان به عنوان اهرم فشار بعضا استفاده میکنه، مثلا سال ۴۰۱ بچه هایی که ممنوع الورود میشدن رو به خوابگاه هم راه نمیداد یا تهدید به لغو اسکان میکرد. برای دانشجوهای دختر این مسئله حساست برانگیز تر بود چرا که با لغو اسکان چاره ای نداشتن جز اینکه یا بیرون بمونند شب رو تا فردا که بخوان پیگیری کنند یا اینکه به شهرخودشون برگردند که همین برگشتن هم میتونه بعضا زمینه ساز بحث و فشار از سمت برخی خانواده ها بشه.
موضوع دیگه مسئله تفکیک سلف هستش که بدین صورته که سالن غذاخوری پسرونه طبقه همکفه ولی مال دخترا طبقات بالاییه و باید هر روز از پله ها برن و بیان. آسانسور هم یکی هست که هیپوقت کار نمیکنه. شاید حتی اصن برقش رو هم قطع کردن.
تا همین پارسال بوفه دانشگاه هم تفکیک بود و دخترا اگه چیزی میخواستن باید تا بوفه طبقه بالا میرفتن، الان ولی چند ماهه که بوفه پایین رو دیوار کشیدن و دو قسمتش کردن با ورودی های جدا.
این در حالیه که خب توی کلاس ها و فضاهای عمومی دانشگاه عملا دختر و پسر کنار همن و سلف هم میتونست از قاعده مستثنی نباشه ولی خب...
بعد سال ۴۰۱ هم که سختگیری ها سر پوشش دانشجوهای دختر خیلی زیاد شد و کارمندای حراست دختران-ورودی دانشگاه برای دخترا و پسرا جداعه- مث حجاب بان ها به آنالیز پوشش میپرداختن و کاملا سلیقه ای میتونستن از ورود هرکی دلشون خواست جلوگیری کنن. چند باری هم اتفاق افتاد که دانشجو رو راه ندادن و گفتن که برو خونه لباس عوض کن و برگرد. اون طور که من شنیدم الان یکم بهتر شده این قضیه نسبت به گذشته و از زمان تغییر دولت و تغییر مسئولای دانشگاه یکم سهل گیر تر شدن.
توی سال ۴۰۱ از چنتا دانشجوی دختر که کمیته اتضباطی رفته بودن شنیدم که معاون دانشجویی سابق باهاشون بد صحبت کرده یا حرف ها و نگاه های از بالا و معنی دار آزارگرایانه داشته. با پسرا هم خوب صحبت نمیشد اما آزار کلامی دخترها متفاوت تر و جنسیتی بود در حالی که برای پسرا صرفا تهدید و تخریب بود.
معاون دانشجویی سابق بعضا که داخل حیاط میومد توی اعتراضات، به دخترها تیکه هم مینداخت و آزار کلامی رو همیشه داشت.
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
نکاتی که میخوام بگم بیشتر درباره دانشگاهه و اتفاقایی که توی این چند سال دیدم توی دانشگاه.
از ابتدایی ترین تبعیض هایی که توی دانشگاه میشه دید مربوط به ساعت ورود به خوابگاه هستش. برای خوابگاه پسرا ۱۱ و نیم هستش و برای دخترا ۹ و نیم! تازه اخیرا نیم ساعت بیشتر شده وگرنه سابقا ۹ و ۱۱ بود. منتها اینکه نسبت به دانشجوهای خوابگاه پسر در باب ساعت ورود سختگیری به مراتب کمتره ولی دانشجوی دختر اگر قرار باشه شب به خوابگاه نیادش حتما باید قبلش خانوادش زنگ بزنن هماهنگ کنند و گرنه به خانواده گزارش میدن، در واقع پیش از اینکه دانشجوی دختر رو به رسمیت بشناسند، به خانوادش ارجحیت میدن.
بعضا خانواده هایی که سخت گیر هستن با گزارشات دانشگاه دچار مشکل با بچشون میشن و دانشگاه عملا با این خبر بردن و آوردنش روان دانشجو و خانوادشو بهم میریزه.
دانشگاه از این قضیه اسکان به عنوان اهرم فشار بعضا استفاده میکنه، مثلا سال ۴۰۱ بچه هایی که ممنوع الورود میشدن رو به خوابگاه هم راه نمیداد یا تهدید به لغو اسکان میکرد. برای دانشجوهای دختر این مسئله حساست برانگیز تر بود چرا که با لغو اسکان چاره ای نداشتن جز اینکه یا بیرون بمونند شب رو تا فردا که بخوان پیگیری کنند یا اینکه به شهرخودشون برگردند که همین برگشتن هم میتونه بعضا زمینه ساز بحث و فشار از سمت برخی خانواده ها بشه.
موضوع دیگه مسئله تفکیک سلف هستش که بدین صورته که سالن غذاخوری پسرونه طبقه همکفه ولی مال دخترا طبقات بالاییه و باید هر روز از پله ها برن و بیان. آسانسور هم یکی هست که هیپوقت کار نمیکنه. شاید حتی اصن برقش رو هم قطع کردن.
تا همین پارسال بوفه دانشگاه هم تفکیک بود و دخترا اگه چیزی میخواستن باید تا بوفه طبقه بالا میرفتن، الان ولی چند ماهه که بوفه پایین رو دیوار کشیدن و دو قسمتش کردن با ورودی های جدا.
این در حالیه که خب توی کلاس ها و فضاهای عمومی دانشگاه عملا دختر و پسر کنار همن و سلف هم میتونست از قاعده مستثنی نباشه ولی خب...
بعد سال ۴۰۱ هم که سختگیری ها سر پوشش دانشجوهای دختر خیلی زیاد شد و کارمندای حراست دختران-ورودی دانشگاه برای دخترا و پسرا جداعه- مث حجاب بان ها به آنالیز پوشش میپرداختن و کاملا سلیقه ای میتونستن از ورود هرکی دلشون خواست جلوگیری کنن. چند باری هم اتفاق افتاد که دانشجو رو راه ندادن و گفتن که برو خونه لباس عوض کن و برگرد. اون طور که من شنیدم الان یکم بهتر شده این قضیه نسبت به گذشته و از زمان تغییر دولت و تغییر مسئولای دانشگاه یکم سهل گیر تر شدن.
توی سال ۴۰۱ از چنتا دانشجوی دختر که کمیته اتضباطی رفته بودن شنیدم که معاون دانشجویی سابق باهاشون بد صحبت کرده یا حرف ها و نگاه های از بالا و معنی دار آزارگرایانه داشته. با پسرا هم خوب صحبت نمیشد اما آزار کلامی دخترها متفاوت تر و جنسیتی بود در حالی که برای پسرا صرفا تهدید و تخریب بود.
معاون دانشجویی سابق بعضا که داخل حیاط میومد توی اعتراضات، به دخترها تیکه هم مینداخت و آزار کلامی رو همیشه داشت.
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
پیام سعید ملائی به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
در شرایطی به استقبالِ بیست و پنجمِ نوامبر؛ روزِ جهانیِ منعِ خشونت علیهِ زنان میرویم که آپاراتوسِ عمیقاً اقتدارگرا و زنستیزِ حاکم کماکان خشونتِ عریان و هرروزینهاَش را در تمامیِ اشکال بر زنانِ جامعه روا میدارد و برایِ اِعمالِ چنین سرکوبی، لجوجانه و آمِرانه از هیچ سبعیّتی فروگذار نمیکند.
اکنون با گذشتِ دو سال از #خیزش_ژینا که ضرباهنگِ ظهور و بروز و همچنین استمرارِ بیوقفهاَش، علی رغمِ اِعمالِ قهریترین روشهایِ سرکوب از طرفِ حاکمیّت، آنچنان طنینِ پُرتَرنُّمی داشت که توانست تمامیِ نگاهها را از آنِ خود سازد، جهانی را مبهوتِ خویش کند و به معنیِ دقیقِ کلمه «عرصهیِ عمومی» رو به تصرّفِ خویش درآورد؛ و حاکمیّت را در فرآیندِ تحمیلِ اقتدارِ خویش بر زنان با چالشی عمیق و دامنهدار مواجه سازد؛ همچنان مقاومتِ مجدّانه و روزمرّهیِ زنانِ جامعه علیهِ نه فقط «حجابِ اجباری» بلکه به «انقیاد کشیدهشدنِ ساحتِ زیستِ اجتماعی»، در سطحی وسیع و پرطنین ادامه دارد و این استمرار و مداومتِ معطوف به مقاومت، نه فقط التیامبخشِ زخمهایِ تاریخی بلکه موجدِ تحوّلی بنیادین در سوژگیِ زنانِ این سرزمین نیز شده است؛ همچنان که اکنون عمومِ آحادِ جامعه به این باور رسیدهاند که هرگونه چشماندازِ رهاییبخشِ جامعه تنها و تنها با همدلی و همراهیِ زنانِ جامعه است که به گونهای مؤثر پدیدار میشود.
دقیقاً از همین روست که میبایست عمیقاً بکوشیم تا «منعِ خشونت علیهِ زنان» را از ساحتِ میثاقی جهانی به هنجاری اجتماعی بدل کنیم، آن را قوام بخشیم و سرلوحهیِ خویش قرار دهیم چرا که این حضورِ اجتماعی زنان است که ضامنِ تنوّع، تکثّر، رنگارنگی و درنهایت پویاییِ جامعه خواهد شد.
سعیدِ ملّائی
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
در شرایطی به استقبالِ بیست و پنجمِ نوامبر؛ روزِ جهانیِ منعِ خشونت علیهِ زنان میرویم که آپاراتوسِ عمیقاً اقتدارگرا و زنستیزِ حاکم کماکان خشونتِ عریان و هرروزینهاَش را در تمامیِ اشکال بر زنانِ جامعه روا میدارد و برایِ اِعمالِ چنین سرکوبی، لجوجانه و آمِرانه از هیچ سبعیّتی فروگذار نمیکند.
اکنون با گذشتِ دو سال از #خیزش_ژینا که ضرباهنگِ ظهور و بروز و همچنین استمرارِ بیوقفهاَش، علی رغمِ اِعمالِ قهریترین روشهایِ سرکوب از طرفِ حاکمیّت، آنچنان طنینِ پُرتَرنُّمی داشت که توانست تمامیِ نگاهها را از آنِ خود سازد، جهانی را مبهوتِ خویش کند و به معنیِ دقیقِ کلمه «عرصهیِ عمومی» رو به تصرّفِ خویش درآورد؛ و حاکمیّت را در فرآیندِ تحمیلِ اقتدارِ خویش بر زنان با چالشی عمیق و دامنهدار مواجه سازد؛ همچنان مقاومتِ مجدّانه و روزمرّهیِ زنانِ جامعه علیهِ نه فقط «حجابِ اجباری» بلکه به «انقیاد کشیدهشدنِ ساحتِ زیستِ اجتماعی»، در سطحی وسیع و پرطنین ادامه دارد و این استمرار و مداومتِ معطوف به مقاومت، نه فقط التیامبخشِ زخمهایِ تاریخی بلکه موجدِ تحوّلی بنیادین در سوژگیِ زنانِ این سرزمین نیز شده است؛ همچنان که اکنون عمومِ آحادِ جامعه به این باور رسیدهاند که هرگونه چشماندازِ رهاییبخشِ جامعه تنها و تنها با همدلی و همراهیِ زنانِ جامعه است که به گونهای مؤثر پدیدار میشود.
دقیقاً از همین روست که میبایست عمیقاً بکوشیم تا «منعِ خشونت علیهِ زنان» را از ساحتِ میثاقی جهانی به هنجاری اجتماعی بدل کنیم، آن را قوام بخشیم و سرلوحهیِ خویش قرار دهیم چرا که این حضورِ اجتماعی زنان است که ضامنِ تنوّع، تکثّر، رنگارنگی و درنهایت پویاییِ جامعه خواهد شد.
سعیدِ ملّائی
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
بیانیه به مناسبت 25 نوامبر؛
روز جهانی مبارزه برای رفع خشونت علیه زنان
روزی در جهان نیست که زنان مورد خشونت واقع نشده باشند و از طرف دیگر؛ روزی در جهان نیست که در برابر خشونت و تعرض به زنان، مقاومت، تلاش و مبارزه برای رهایی از این ستم و بی حقوقی صورت نگرفته باشد.
این سیمای جهانی است که در آن نیمی از جمعیت، تنها بدلیل "زن بودن" هر روزه مورد آزار و خشونت واقع شده و آمار این بی حقوقی ها و تعرضات روز بروز بیشتر و فجیع تر می شود. در این میان اما تلاش روزمره بخش قابل توجهی از زنان و مردان آگاه، سویه ی امید بخش برای رهایی از این شرایط و منجلابی است که جهان طبقاتی نام دارد را پدیدار می کنند. یکی از این تلاش ها، نام گذاری 25 نوامبر با عنوان روز جهانی مبارزه برای رفع خشونت علیه زنان است که قابل گرامی داشت و درخور حمایت است.
نام گذاری این روز* توسط فعالان حقوق زنان آمریکای لاتین در ماه جون سال 1981 انجام گرفت و هدف آنان افشای جنبه های مختلف خشونت و تعرض به زنان در برابر دیدگان جهانیان، بیان آمار از عمق و گستره ی این فجایع و فراخوان به مبارزه و مقاومت در مقابل خشونت و بی حقوقی های افسار گسیخته ی رسمی و غیر رسمی است.
خشونت علیه زنان موضوع تازه ای نیست، اما اشکال و جنبه هایش هر روز تازه تر می شود. این پدیده به واسطه ی خشونت سازمان یافته و سیستماتیک که از سوی سیستم حاکم هر روزه در قالب های رنگارنگ و فریبکارانه تبلیغ و ترویج می شود و از بستر تحمیل "فرودستی" و "جنس پذیری" ممکن و به جامعه اعمال می گردد. چنان که به نظر، خشونت به جزئی "تفکیک ناپذیر" از روابط انسانی بدل گشته است. برای حفظ و تسری این مفهوم و تبدیل آن به رابطه ی حاکم، سیستم موجود؛ تمام ابزار و امکانات خویش، اعم از رسانه، ایدئولوژی، بازار و غیره را به خدمت می گیرد تا این نابرابری و تبعیض را در مناسبات و روابط اجتماعی منتشر و پایا گرداند؛ و از این ره گذر مفهوم مذموم "جنس فرودست" را به زنان تحمیل و آنان را به کالایی برای مصرف نیرو و تن شان تبدیل سازد.
واضح است که خشونت علیه زنان، موضوعی مختص زنان نیست چرا که این خشونت علیه تمام بشریت صورت می گیرد، از آنرو که اثرات و آسیب های آن به درجات مختلف، ولی با ماهییتی یکسان بر تمامی اجزاء و افراد جامعه اثر خواهد داشت.
اما مهم تر آن که، ریشه ی این ستم و همه ی بی حقوقی های موجود؛ بر بستر مناسباتی حرکت می کند که برای "انسان" تعریف دگرگونه ای دارد و سیستم حاکم، تمام ساز و کار و ابتکارش را به خدمت حفظ و بازتولید مناسباتی می گیرد که، انسان را به درجات و طبقات با نشانه ها و لیبل های مختلف(جنس، رنگ، نژاد، قوم، مذهب و غیره) دسته بندی کرده و به "اجزاء قابل مصرف" برای تولید ارزش تقلیل داده است علت چنین دسته بندی هایی این است که پروسه بهره کشی و استثمار از آنان میسر و سهل گردد.
"زن بودن" و زن خوانده شدن اتفاقی نیست؛ بلکه بر بستر تجزیه ی انسان برای مصرف و ثمر دهی بهینه، سازمان داده شده است. این همان حقیقتی است که زندگی تمامی انسان ها را با هر جنس و ویژگی تحت الشعاع قرار داده است.
25 نوامبر و فراخوان آن برای ما فعالان لغو کار کودک از آن رو حائز اهمیت است که؛ دعوت به مبارزه علیه بی حقوقی و ستمی دارد که ریشه مشترک با تمامی مصائب موجود جهان امروز است. در نتیجه از آنجا که خشونت علیه زنان ریشه در مناسبات تبعیض آمیز دارد، لذا مبارزه پیگیر و بی وقفه با کلیه اشکالی که موجد این بی حقوقی است می بایست در دستور کار تمامی فعالان اجتماعی قرار گیرد. از سوی دیگر رهنمودی است به این حقیقت که؛ تنها با پیوند جنبش ها و نمایندگان مطالبات اجتماعی قادر به مبارزه بر علیه خشونت، ستم و بی حقوقی های حاصل از مناسبات غیر انسانی کنونی هستیم.
از سوی دیگر نیمی از جمعیت 1.2 میلیاردی کودکان در جهان، دخترانی هستند که بواسطه مناسبات و سنت ها در معرض خشونت و سوء استفاده اند. رایج ترین این خشونت ها ازدواج در سن کودکی، ختنه و سوء استفاده جنسی است که برای ریشه کنی آنان، نه تنها ابزار و امکانات حقوقی و قانونی که همت و تلاش هر روزه تمامی آحاد جامعه را می طلبد.
عمده خشونت ها و تعرضات به زنان از زاویه حقوق نا برابر عارض می شود. تاکید و پافشاری بر تضمین و تامین حقوق انسانی برابرددر همه عرصه های جامعه، موضوعی است که هم اکنون قابل دستیابی است از این رو مبارزه اجتماعی بر پایه ی این مطالبه می بایست در راس فعالیت پیشروان جنبش های اجتماعی قرار گیرد.
تلاش و مبارزات زنان و فعالان برابری و مخالفان تبعیض علیه زنان پیشرفتهایی را در پیشبرد مطالبات و دستیابی حقوق خویش داشته اند که کنوانسیون ها و اعلامیه های بین المللی بخشی از آن است. از اینرو تاکید در به اجرا گذاری آنان از حداقل اموری است که می بایست در دستور کار پیشروان عرصه زنان قرار گیرد.
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
روز جهانی مبارزه برای رفع خشونت علیه زنان
روزی در جهان نیست که زنان مورد خشونت واقع نشده باشند و از طرف دیگر؛ روزی در جهان نیست که در برابر خشونت و تعرض به زنان، مقاومت، تلاش و مبارزه برای رهایی از این ستم و بی حقوقی صورت نگرفته باشد.
این سیمای جهانی است که در آن نیمی از جمعیت، تنها بدلیل "زن بودن" هر روزه مورد آزار و خشونت واقع شده و آمار این بی حقوقی ها و تعرضات روز بروز بیشتر و فجیع تر می شود. در این میان اما تلاش روزمره بخش قابل توجهی از زنان و مردان آگاه، سویه ی امید بخش برای رهایی از این شرایط و منجلابی است که جهان طبقاتی نام دارد را پدیدار می کنند. یکی از این تلاش ها، نام گذاری 25 نوامبر با عنوان روز جهانی مبارزه برای رفع خشونت علیه زنان است که قابل گرامی داشت و درخور حمایت است.
نام گذاری این روز* توسط فعالان حقوق زنان آمریکای لاتین در ماه جون سال 1981 انجام گرفت و هدف آنان افشای جنبه های مختلف خشونت و تعرض به زنان در برابر دیدگان جهانیان، بیان آمار از عمق و گستره ی این فجایع و فراخوان به مبارزه و مقاومت در مقابل خشونت و بی حقوقی های افسار گسیخته ی رسمی و غیر رسمی است.
خشونت علیه زنان موضوع تازه ای نیست، اما اشکال و جنبه هایش هر روز تازه تر می شود. این پدیده به واسطه ی خشونت سازمان یافته و سیستماتیک که از سوی سیستم حاکم هر روزه در قالب های رنگارنگ و فریبکارانه تبلیغ و ترویج می شود و از بستر تحمیل "فرودستی" و "جنس پذیری" ممکن و به جامعه اعمال می گردد. چنان که به نظر، خشونت به جزئی "تفکیک ناپذیر" از روابط انسانی بدل گشته است. برای حفظ و تسری این مفهوم و تبدیل آن به رابطه ی حاکم، سیستم موجود؛ تمام ابزار و امکانات خویش، اعم از رسانه، ایدئولوژی، بازار و غیره را به خدمت می گیرد تا این نابرابری و تبعیض را در مناسبات و روابط اجتماعی منتشر و پایا گرداند؛ و از این ره گذر مفهوم مذموم "جنس فرودست" را به زنان تحمیل و آنان را به کالایی برای مصرف نیرو و تن شان تبدیل سازد.
واضح است که خشونت علیه زنان، موضوعی مختص زنان نیست چرا که این خشونت علیه تمام بشریت صورت می گیرد، از آنرو که اثرات و آسیب های آن به درجات مختلف، ولی با ماهییتی یکسان بر تمامی اجزاء و افراد جامعه اثر خواهد داشت.
اما مهم تر آن که، ریشه ی این ستم و همه ی بی حقوقی های موجود؛ بر بستر مناسباتی حرکت می کند که برای "انسان" تعریف دگرگونه ای دارد و سیستم حاکم، تمام ساز و کار و ابتکارش را به خدمت حفظ و بازتولید مناسباتی می گیرد که، انسان را به درجات و طبقات با نشانه ها و لیبل های مختلف(جنس، رنگ، نژاد، قوم، مذهب و غیره) دسته بندی کرده و به "اجزاء قابل مصرف" برای تولید ارزش تقلیل داده است علت چنین دسته بندی هایی این است که پروسه بهره کشی و استثمار از آنان میسر و سهل گردد.
"زن بودن" و زن خوانده شدن اتفاقی نیست؛ بلکه بر بستر تجزیه ی انسان برای مصرف و ثمر دهی بهینه، سازمان داده شده است. این همان حقیقتی است که زندگی تمامی انسان ها را با هر جنس و ویژگی تحت الشعاع قرار داده است.
25 نوامبر و فراخوان آن برای ما فعالان لغو کار کودک از آن رو حائز اهمیت است که؛ دعوت به مبارزه علیه بی حقوقی و ستمی دارد که ریشه مشترک با تمامی مصائب موجود جهان امروز است. در نتیجه از آنجا که خشونت علیه زنان ریشه در مناسبات تبعیض آمیز دارد، لذا مبارزه پیگیر و بی وقفه با کلیه اشکالی که موجد این بی حقوقی است می بایست در دستور کار تمامی فعالان اجتماعی قرار گیرد. از سوی دیگر رهنمودی است به این حقیقت که؛ تنها با پیوند جنبش ها و نمایندگان مطالبات اجتماعی قادر به مبارزه بر علیه خشونت، ستم و بی حقوقی های حاصل از مناسبات غیر انسانی کنونی هستیم.
از سوی دیگر نیمی از جمعیت 1.2 میلیاردی کودکان در جهان، دخترانی هستند که بواسطه مناسبات و سنت ها در معرض خشونت و سوء استفاده اند. رایج ترین این خشونت ها ازدواج در سن کودکی، ختنه و سوء استفاده جنسی است که برای ریشه کنی آنان، نه تنها ابزار و امکانات حقوقی و قانونی که همت و تلاش هر روزه تمامی آحاد جامعه را می طلبد.
عمده خشونت ها و تعرضات به زنان از زاویه حقوق نا برابر عارض می شود. تاکید و پافشاری بر تضمین و تامین حقوق انسانی برابرددر همه عرصه های جامعه، موضوعی است که هم اکنون قابل دستیابی است از این رو مبارزه اجتماعی بر پایه ی این مطالبه می بایست در راس فعالیت پیشروان جنبش های اجتماعی قرار گیرد.
تلاش و مبارزات زنان و فعالان برابری و مخالفان تبعیض علیه زنان پیشرفتهایی را در پیشبرد مطالبات و دستیابی حقوق خویش داشته اند که کنوانسیون ها و اعلامیه های بین المللی بخشی از آن است. از اینرو تاکید در به اجرا گذاری آنان از حداقل اموری است که می بایست در دستور کار پیشروان عرصه زنان قرار گیرد.
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
ندای زنان ایران
Photo
زندان اوین؛ راحله راحمی پور، زندانی ۷۲ ساله با تومور مغزی از درمان محروم است
#راحله_راحمی_پور ، فعال مدنی ۷۲ ساله محبوس در زندان اوین، علیرغم ابتلا به بیماریهای متعدد از جمله تومور مغزی و تالاسمی مینور، همچنان از رسیدگی تخصصی پزشکی و اعزام به مراکز درمانی محروم مانده است. وی شب گذشته به دلیل وخامت حال به بهداری زندان منتقل و پس از مدت کوتاهی به بند بازگردانده شد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این فعال مدنی ضمن تأیید این خبر گفت: “خانم راحمیپور به بیماریهای تالاسمی مینور، تومور مغزی با وضعیت وخیم و نگرانکننده، فشار خون، دیابت، درد مفاصل و آب مروارید مبتلا است. او از بیماری قلبی نیز رنج میبرد، به طوری که تاکنون سه مرتبه عمل آنژیو برای وی صورت گرفته است. وی شب گذشته در پی وخامت حال، هوشیاری خود را از دست داد و توسط همبندیهایش به بهداری زندان منتقل شد. اما نیم ساعت بعد، بدون رسیدگی تخصصی به بند بازگردانده شد.”
علیرغم وضعیت بحرانی و کهولت سن راحله راحمیپور، هیچ پاسخی در خصوص عدم تحمل کیفر یا آزادی مشروط او از سوی مقامات قضایی داده نشده است. او نیازمند مراقبتهای تخصصی پزشکی و انتقال به مراکز درمانی خارج از زندان است.
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@nedaeziran
#راحله_راحمی_پور ، فعال مدنی ۷۲ ساله محبوس در زندان اوین، علیرغم ابتلا به بیماریهای متعدد از جمله تومور مغزی و تالاسمی مینور، همچنان از رسیدگی تخصصی پزشکی و اعزام به مراکز درمانی محروم مانده است. وی شب گذشته به دلیل وخامت حال به بهداری زندان منتقل و پس از مدت کوتاهی به بند بازگردانده شد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این فعال مدنی ضمن تأیید این خبر گفت: “خانم راحمیپور به بیماریهای تالاسمی مینور، تومور مغزی با وضعیت وخیم و نگرانکننده، فشار خون، دیابت، درد مفاصل و آب مروارید مبتلا است. او از بیماری قلبی نیز رنج میبرد، به طوری که تاکنون سه مرتبه عمل آنژیو برای وی صورت گرفته است. وی شب گذشته در پی وخامت حال، هوشیاری خود را از دست داد و توسط همبندیهایش به بهداری زندان منتقل شد. اما نیم ساعت بعد، بدون رسیدگی تخصصی به بند بازگردانده شد.”
علیرغم وضعیت بحرانی و کهولت سن راحله راحمیپور، هیچ پاسخی در خصوص عدم تحمل کیفر یا آزادی مشروط او از سوی مقامات قضایی داده نشده است. او نیازمند مراقبتهای تخصصی پزشکی و انتقال به مراکز درمانی خارج از زندان است.
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@nedaeziran
پرونده سال ۱۴۰۱ توماج صالحی مختومه شد
مصطفی نیلی، وکیل مدافع #توماج_صالحی ، اعلام کرد که شعبه پنجم دادگاه انقلاب اصفهان با صدور قرار موقوفی تعقیب، پرونده مربوط به سال ۱۴۰۱ این خواننده رپ اعتراضی را مختومه کرده است. وی همچنین درباره محکومیت یکساله توماج صالحی در پروندهای دیگر توضیح داد که با وجود اختلاف نظر در محاسبه مدت حبس، انتظار میرود با توجه به زمان سپریشده بدون مرخصی، به زودی پایان دوران حبس او اعلام شود.
#توماج_صالحی
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@nedaeziran
مصطفی نیلی، وکیل مدافع #توماج_صالحی ، اعلام کرد که شعبه پنجم دادگاه انقلاب اصفهان با صدور قرار موقوفی تعقیب، پرونده مربوط به سال ۱۴۰۱ این خواننده رپ اعتراضی را مختومه کرده است. وی همچنین درباره محکومیت یکساله توماج صالحی در پروندهای دیگر توضیح داد که با وجود اختلاف نظر در محاسبه مدت حبس، انتظار میرود با توجه به زمان سپریشده بدون مرخصی، به زودی پایان دوران حبس او اعلام شود.
#توماج_صالحی
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@nedaeziran
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پیام مهناز مرتضائی زندانی سیاسی سابق به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#۲۵نوامبر
@nedaeziran