این ویلا در حومه فضای شهری قرار دارد جایی که مزارع در آن رشد می کنند؛ نفوذپذیری خاک به حداکثر حد خود رسیده است، با چمن هایی که حاشیه خانه را لمس می کنند و حداقل سطح سنگ فرش جدا کننده در فضای باز، که از خانه جدا شده اند. هیچ حصاری برای مشخص کردن مرز زمین وجود ندارد. یک نوار باریک از چمن به صورت ایده آل، این خانه را در میان مزرعه احاطه کرده است (که به صورت چرخشی با گندم، جو و آفتابگردان کشت می شود). هدف شکستن مرز، بدون پیروی از پروتكلی كه به آن خاطر فضای خانه از فضای کار کشاورزی جدا شده، می باشد.
🆔 @netarch 🌿
🆔 @netarch 🌿
با توجه به فضای داخلی و مبلمان (تمام طراحی های سفارشی)، هدف، جلوگیری از زبان معاصر ساخته شده از برچسب هایی نظیرروشن، لوکس و طراحی بر اساس مد معاصر بود. در جستجوی یک اصالت، مانند یک فضای "موروثی"، است تا بتواند خود را به عنوان شاهد از بین ببرد، این تصور را ایجاد می کند که گویی موقتی است (عشایری، اردو زدن)؛ یک فضای سبک و منعطف، که به طور ناگهانی می توانیم آن را پس بگیریم، بدون ظرافت و هیچ تجملاتی که متعلق به خانه سنتی مزرعه ها باشد. مبلمان از چوب سفید رنگ و یا صفحات چوب کاج (فقط برای درها) است. کانتر ها، میزها، سینکها و روشویی ها از سیمان و کوارتز طراحی شده اند.
🆔 @netarch 🌿
🆔 @netarch 🌿
سازه ساختمان از جنس استیل است در حالی که بخشی از بافت آن در چوب های چند لایه است. بلوک خالص و خنثی طبقه اول با گچ در تمام سطوح آن به پوشیده شده است. تیغه های آهنی طبقه همکف، که درحالت باز در طبقه همکف نشان داده شده، دارای زهکشی و تهویه هستند. این ویلا دارایی های بیوکلیماتیک دارد که به دلیل داشتن تهویه متقاطع و دودکش موثر، امکان جذب هوای گرم در ماه های سرد و تهویه مطبوع طبیعی (دستگاه تهویه مطبوع وجود ندارد) را فراهم می کند.
🆔 @netarch 🌿
🆔 @netarch 🌿
دربهای بالکن می توانند بدون هیچگونه مانعی باز بمانند، به ستون ها و تیغه های ضخیم و بلندی که جلوی ساختمان را می گیرند، تکیه بزنند. به این ترتیب فضای داخلی به فضایی پوشیده از بیرون تبدیل می شود و فضای نشیمن تبدیل به یک کوشک محصور در خانه می شود که در فصل تابستان مورد استفاده قرار می گیرد.
🆔 @netarch 🌿
🆔 @netarch 🌿