‌
‌‌دو چيز در درون ما وجود دارد: عشق و تنهايى. رابطهٔ اين دو مانند دو اتاق است كه با درى تنگ به يكديگر متّصل شده‌اند. با نوشتن، پيوسته از اين اتاق به آن اتاق مى‌رويم. با نوشتن، آنچه را زير آسمان است جمع مى‌كنيم، آنچه را كه در خون ما جوشش دارد. از آن‏ها دسته‌گلى با گل‌هاى بسيار بزرگ مى‌سازيم شبيه دسته گل‌هايى كه كودكان از كاغذ رنگى درست مى‌كنند. آن را به زنى جوان هديه مى‌دهيم. آنچه را به او هديه مى‌دهيم، قبول مى‌كند. نامه‌ها در زمان خواندن‏‌شان حقيقى هستند. سپس، رفته رفته محو و پژمرده مى‌شوند، او آن‌‌ها را دور مى‌ريزد و نامه‌هاى ديگرى مطالبه مى‌كند. باز هم نامه‌هايى ديگر، باز هم جملات ناخوانايى مانند اين: دوستتان دارم؛ عشقى را كه با آن شما را دوست دارم دوست دارم، اين عشق را تا سرحدّ جنون، تا سرحدّ حماقت دوست دارم و الى آخر. چيزهايى از اين قبيل مى‌نويسيم. دقيقاً نمى‌دانيم چه مى‌كنيم. آنچه را مى‌شناسيم كم‏‌مقدار است. آنچه را حس مى‌كنيم بى‏‌نهايت است. آنچه مى‌دانيم بر فراز آنچه حس مى‌كنيم شناور است، مانند حيوان كوچک مرده‌اى روى آب‌هاى عميق.

از کتابِ «شش اثر»
کریستین بوبن
ترجمهٔ مهتاب بلوکی

‌
‌«جنبش فکری ویتگنشتاین، چگونگی سازگاری مباحث گوناگون، و اینکه چرا آنها این‌گونه تنظیم شده‌اند، همه اینها در اینجا روشن‌تر از هر جای دیگری که من می‌دانم، بحث شده‌اند. شناختی اساسی نسبت به فلسفه لازمهٔ خواندن این کتاب است، اما نه آنقدر که… علاقه‌مندان به ویتگنشتاین نتوانند از خواندن آن بهره‌مند شوند.»
(جین هیل، کالج سنت جان کمبریج)
ویتگنشتاین از معدود فیلسوفان قرن بیستم است که در خارج از حوزه‌های فلسفی شهرت دارند. علت این امر می‌تواند زندگی و شخصیت استثنایی او و شمار زندگی‌نامه‌ها و خاطراتی باشد که دربارهٔ او نوشته‌اند. به هر حال علت دیگر آن می‌تواند این باشد که نوشتهٔ او بر خلاف سایر آثار فلسفی، به نحوی قادر به جلب نظر خوانندهٔ غیر متخصص است.
این کتاب راهنما دانشجویان را به مطالعهٔ دقیق و روشن مهم‌ترین اثر ویتگنشتاین یعنی پژوهش‌های فلسفی توانا می‌کند.

«‌ویتگنشتاین و پژوهش‌های فلسفی»
ماری مک گین
ترجمهٔ ایرج قانونی

امکان سفارش چاپ تک‌نسخهٔ کتاب از سایت نشر نی www.nashreney.com
ارسال رایگان به سراسر کشور

‌
منتشر شد
«زندگی بدون من»
نمایش‌نامه
دنیل کین
ترجمهٔ آسیه سیدی
از مجموعهٔ جهان نمایش (۶۹)


○ پشت سرت خرت‌وپرت‌هایی رو می‌ذاری که گم کردی یا دور انداختی… تیکه کاغذها، سنجاق‌های سر و دکمه‌ها… گرمای بدنت روی ملافه‌ها… قطعه‌های کوچیکی از خودت که حتی قبل از این‌که پاتو از در بیرون بذاری فراموش‌شون کردی. و بعد یکی می‌آد و همه‌جا رو تمیز می‌کنه. وقتی هم مهمون بعدی وارد اتاق می‌شه انگار نه انگار قبلاً کسی توی اتاق بوده. انگار… تو هیچ‌وقت اون‌جا نبودی.
(از صفحهٔ ۱۱۵ کتاب)


جهان نمایش مجموعه‌ای است از متن‌هایی که برای صحنه‌ی نمایش یا دربارهٔ آن نوشته شده‌اند. انواع نمایش‌نامه، چه برای اجرا و چه صرفاً برای خوانده شدن، از جمله نمایش‌نامه‌هایی با اقتباس از آثار ادبی یا سینمایی، و نیز متن‌های نظری در حوزهٔ درام و نقد آثار نمایشی، در این مجموعه جای می‌گیرند.

‌
منتشر شد
«زن ماشینی»
نمایش‌نامه
سوفی تردول
ترجمهٔ حسین شیرزادی
از مجموعهٔ جهان نمایش (۷۰)

○ اون آدم بال داره، ولی آزاد نیست! من آزاد بودم پدر! فقط یه لحظه آزاد بودم، این‌جا روی کرهٔ زمین، آزاد بودم! وقتی کاری رو که دلم خواست کردم، آزاد بودم! آزاد و بی‌پروا! چطور می‌شه پدر؟ چطور ممکنه؟ گناه بزرگ، گناه مرگباری که به خاطرش باید بمیرم و به جهنم برم، به من احساس آزادی می‌ده! یه لحظه آزاد شده بودم! چطور ممکنه پدر؟ بگو به من چطور ممکنه؟
(از صفحهٔ ۱۲۸ کتاب)


جهان نمایش مجموعه‌ای است از متن‌هایی که برای صحنه‌ی نمایش یا دربارهٔ آن نوشته شده‌اند. انواع نمایش‌نامه، چه برای اجرا و چه صرفاً برای خوانده شدن، از جمله نمایش‌نامه‌هایی با اقتباس از آثار ادبی یا سینمایی، و نیز متن‌های نظری در حوزهٔ درام و نقد آثار نمایشی، در این مجموعه جای می‌گیرند.

‌
‌نیچه معتقد است که کتاب‌ها ــ دست کم کتاب‌های خودش ــ اگر در دست نامحرم باشند «خطرناک»اند. و از این رو، همیشه برای مخاطبانی بسیار برگزیده، برای چند مخاطب «معدود»، می‌نویسد.
اکثر آدم‌ها برای پول کتاب می‌نویسند. یا، اگر دانشگاهی باشند، برای این که استخدام رسمی شوند یا ارتقا بگیرند. یا، در بهترین حالت، برای این که علاقۀ دیگران را برانگیزند و چیزی به آنها بیاموزند. اما نیچه چنین غرضی ندارد. به قول لو سالومۀ زیرک، نیچه می‌نویسد، «نه برای آن که [مردم را] آموزش دهد بلکه می‌خواهد [آنها را] به کیشی دیگر بگرواند». همۀ کتاب‌هایش، چنان که خود در نامه‌ای به روده یادآور می‌شود، «طعمه‌ها و صداهای اغواگر»ی هستند که تعبیه شده‌اند تا آدم‌های اهل را به دعوت او بگروانند. نیچه که امیدوار بود راینهارت فون زایدلیتس را از چنگ واگنر درآورد، خود را در مقابل او آشکارا «دزد دریایی» می‌خواند و می‌گفت که «همواره، چون هر راهزن دیگری، در پی دزدیدن انسان‌هاست، نه برای آن که ایشان را به بردگی بفروشد بلکه می‌خواست، مثل من، آزادشان کند».

از کتابِ «فریدریش نیچه؛ زندگی‌نامه‌ای فلسفی»
جولیان یانگ
ترجمهٔ محمد دهقانی

📣 انجمن علمی گروه فلسفه علم شریف برگزار می‌کند.

🌀نقد و بررسی کتاب «تشیع، همبستگی و مخاطره هویت‌گرایی»

👤 با حضور:

آرمان ذاکری
ابراهیم آزادگان

📅 زمان برگزاری: چهارشنبه ۱ اسفند  - ساعت ۱۷

📍محل برگزاری: سالن اجتماعات گروه فلسفه‌علم

جهت شرکت در این برنامه اگر دانشجوی شریف نیستید حداکثر تا سه‌شنبه ساعت ۱۲ شب، به آی‌دی زیر پیام دهید.
@arghavanapir

—————————
🆔: تلگرام | اینستاگرام | سایت | ویرگول | آرشیو فایل‌ها

‌
‌اوتوفرون: ای سقراط، خنده‌آور است که گمان می‌بری تفاوتی دارد که آن کس که کشته شده، غریبه باشد یا خویشاوند، و تنها این را نباید در نظر گرفت که کشنده برحق بود که بکشد یا نه، و اگر برحق بود، باید او را به حال خود گذاشت، وگرنه باید از او شکایت کرد، حتی اگر کشنده هم‌خانه و هم‌سفرهٔ تو باشد؛ زیرا اگر با چنین کسی به سر بری درحالی‌که می‌دانی [چه کرده است]، و اگر با شکایت از او به یاریِ دادخواهی، خود و او را پاک نگردانی، آلودگی [میانِ تو و او] برابر می‌شود.

از کتابِ «اوتوفرون»
افلاطون
ترجمه و افزوده‌ها: ایمان شفیع‌بیک

‌
در دست انتشار
«شاهزاده خانم»
رمان تاریخی
گیتا مِهتا
ترجمهٔ عطا گیلانی

گیتا مهتا، نویسنده، روزنامه‌نگار و کارگردان، ۱۳ دسامبر ۱۹۴۳ در خانواده‌ای هنرمند و فرهنگ‌دوست در هندوستان به دنیا آمد. در هند و سپس در دانشگاه کیمبریج تحصیل کرد. غیر از کارهای هنری‌اش در عرصهٔ سینما و تلویزیون، آثار ارزشمندی با محتوای فرهنگی و فلسفی از او به چهارده زبان در بیست و هشت کشور منتشر شده‌اند. از کتاب‌هایش، غیر از کتاب حاضر که در زبان انگلیسی به نام راج و در آلمانی به نام مهارانی شناخته شده است، رازهای یک رود مقدس و کوکاکولای مقدس به شهرت رسیده‌اند. مهتا ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳ در دهلی از دنیا رفت.
از عطا گیلانی، مترجم این کتاب، رمان بلند گاو، قصهٔ قصه‌ها و آثار نمایشی و مقالات اجتماعی مختلفی در ایران به انتشار رسیده‌اند.

‌
‌دوركيم مدافع تعيين (جبرگرايى) فرد به وسيلهٔ جامعه است: به وسيلهٔ جامعهٔ مدرن و نيز جامعهٔ سنتى. در جامعهٔ سنتى فرد وجودى ندارد. به‌طور كامل در جمع جذب و پوشانده مى‌شود، غرق مى‌شود، با آن ادغام مى‌شود، با آن يكى مى‌شود. در مدرنيته فرد ظهور مى‌كند، ولى فقط براى آنكه كاملاً و تماماً به وسيلهٔ جامعه تعيّن يابد. اين جبرگرايى چهار صورت تمثيلى مى‌گيرد. فرد مطلقاً به وسيلهٔ جامعه به‌مثابه قدرت مطلق تعيّن مى‌يابد: صورت سياسى. فرد به‌طور مكانيكى به وسيلهٔ جامعه به‌مثابه نظامى از نيروهاى مكانيكى تعيّن مى‌يابد: صورت فيزيكى. فرد به وسيلهٔ نيروهاى اجتماعى رسوخ‌كنندهٔ جذب‌شده تعيّن مى‏‌يابد/ خود را متعيّن مى‌سازد: صورت درونى‌شدن. فرد تعيّن مى‌يابد زيرا به وسيلهٔ جامعه توليد و ساخته مى‌شود: صورت ساخته‌شدن.
جامعه فرد را به تمامى معناى كلمه مى‌سازد. فرد را باز مى‌دارد و وادار مى‌سازد. مسبب فرد است، انديشه و رفتار فرد، معلول جامعه است.

از کتابِ «ساخت‌شکنی دورکیم»
جنیفر له‌مان
ترجمهٔ شهناز مسمی‌پرست

امکان سفارش چاپ تک‌نسخهٔ کتاب از سایت نشر نی www.nashreney.com
ارسال رایگان به سراسر کشور

🎧کتاب صوتی «زنان در روزگارشان»
👤اثر مارلین لگیت
🖋ترجمه‌ی نیلوفر مهدیان
🎙با صدای مریم محبوب
📖ناظر ضبط: فاطمه رحیم‌زاده
🎛طراحی و ترکیب صدا: میلاد احمدیان
🎚ویرایش صوتی: سمیه شجاعی
⏳مدت زمان: ۲۵ ساعت و ۳۴ دقیقه
🆔@avanameh

‌
‌در دست انتشار
«دختران خاک»
جواد خاوری
رمان (ادبیات افغانستان)

زن بودن تقدیری است که سایهٔ سنگینش را بر سر دختران خاک گسترده است؛ دخترانی که پذیرای تقدیرند و خوشبختی را فقط در قامت آن می‌بینند. اما تقدیر بی‌رحم است و مرگی زودهنگام بر آنان روا می‌دارد. والدین دختران دو سال تمام در ماتم آن‌ها می‌گریند، اما ناگهان دخترانشان زنده از راه می‌رسند. دخترانی که دو سال گم بودند، کجا بودند و چه بر سرشان آمده بود؟ والدین داغدار به مصیبت دیگری گرفتار می‌شوند. زنده شدن دختران فاجعه‌بارتر از مرگشان است. والدین نمی‌دانند با دخترانی که از جهان مرگ بازگشته‌اند و آبستن هزار ابهامند چه کنند.

‌
‌آيا علم اجتماعى بدى‌ها و شرارت‌ها را كوچك و كم‌اهميت نشان مى‌دهد؟
پيامدها و الزامات روش‌شناختى قراردادن رژيم نازى زير عنوان و مقوله ’ توتاليتريانيسم يا ’ فاشيسم - كه اغلب صورت گرفته است - چيست؟ آيا اين پديده به صرفاً نمونه‌اى از يك نوع تبديل مى‌شود؟ دراين‌صورت، آيا پديدهٔ موردنظر كوچك و كم‌اهميت نمى‌شود؟ افزون بر اين، تصور كنيد كه عالم اجتماعى خط‌مشى وبرى جست‌وجوى معنا، تلاش براى همدلى با آن كارگزاران، و درك معنايى كه آنان از كنش‌هاى خود داشتند را اتخاذ كند. به‏قولى، ’ درك كامل يعنى بخشش و چشم‏پوشى كامل. دراين‌صورت، آيا درك پديده بدون دست‌كم تمايلى به چشم‌پوشى از برخى كنش‌ها و بخشودنى دانستن آن‌ها امكان‌پذير است؟ هر اندازه هم خلاف اين تصور شده باشد، به‌هرحال نگهبانان اردوگاه‌هاى مرگ انسان بودند.

از کتابِ «درآمدی بر فلسفهٔ تاریخ»
مایکل استنفورد
ترجمهٔ احمد گل‌محمدی

‌
‌‌در دست انتشار
«حقوق تطبیقی نسب»
در قلمرو روش‌های کمک باروری
محمد راسخ و فائزه عامری

اکنون دو دهه از تصویب قانون نحوهٔ اهدای جنین به زوجین نابارور در کشور می‌گذرد. سال‌ها پیش از تصویب چنین قانونی، روش‌های کمک‌باروری با مداخلهٔ ثالث در کشور به کار بسته شده و زوجین نابارور از این طریق صاحب فرزند شده بودند. این امر رویدادی عجیب نیست، چه قانون در همهٔ جوامع آهسته و بطیء حرکت می‌کند؛ بر خلاف رویّهٔ علم و فناوری که به‌سرعت به پیش می‌تازد. باری، قانون یادشده از جمله به دو دلیل جامع نیست؛ نخست آن‌که همهٔ روش‌های کمک‌باروری را در بر نمی‌گیرد و به اهدای جنین محدود است. دوم آن‌که بیانی غریب و مبهم از نسب کودکان متولد‌شده از این روش‌ها به دست می‌دهد. به تعبیر قانون، متقاضیانِ دریافت جنین والدین نیستند؛ اما باید از کودک نگهداری و مراقبت کنند؛ گویی فرزندی را به سرپرستی قبول کرده‌اند. آیا وضعیت در همهٔ نظام‌های حقوقی همین‌گونه است؟ با مطالعهٔ نظام‌های حقوقی گوناگون چرایی و چگونگی به رسمیت شناختن ورود شخص ثالث به فرایند تولید مثل، که امری آسان نیست، و نیز نقش وی در نسب کودکِ حاصل از این فرایند آشکار می‌شود...

‌
منتشر شد
«آتلانتیس نو: اثری ناتمام»
فرانسیس بیکن
ترجمهٔ صادق صفارزاده

این داستان را اربابم بدین مقصود ابداع کرد تا الگو یا طرحی از انجمنی تحت عنوان خانهٔ سلیمان یا انجمن کارهای شش روزه باشد که برای تفسیر طبیعت و انجام کارهای عظیم و شگرف به سود بشر بنا شده. و حتی بزرگ‌منشی‌اش تا بدان پایه بوده که آن قسمت را به پایان رساند. مطمئناً این الگو گسترده‌تر و عظیم‌تر از آن است که همه چیزش مورد تقلید قرار گیرد؛ با این وجود عملی کردن اکثر امور آن در توان بشر است. همچنین حضرتشان در این داستانِ حاضر در باب تشکیل چارچوبی از قوانین، یا چارچوبی برای بهترین مملکت یا قالبی برای یک کشور اندیشه کرده‌اند؛ اما با پیش‌بینی اینکه کاری طولانی خواهد شد، به میلش به گردآوری تاریخ طبیعی روی آورد که به نزدش به‌مراتب بر آن [طرح چارچوبی از قوانین و نظام احسن] ارجحیت داشت.

از صفحهٔ ۲۳ کتاب