خانواده کانون نجوم در تلگرام
«سه هزار تایی» شد😍❤️


✨@Nojum_aut

فراخوان جذب عضو کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر

کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر از علاقه‌مندان در زمینه‌های زیر دعوت به همکاری و عضویت در تیم خود می‌نماید:

1. گرافیک
2. فتوشاپ و طراحی پوستر
3. موشن‌گرافی و ادیت ویدئو
4. تولید محتوا و فعالیت در پیج اینستاگرام

در صورت علاقه و تخصص در هر یک از زمینه‌های فوق، لطفاً فرم زیر را تکمیل کنید تا در اسرع وقت با شما تماس گرفته شود.

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfNzPpQwEzqyNxqok62EuYcWxaObF0nvXdoyk2V9JKmaNdq8A/viewform?usp=sf_link

✨@Nojum_aut

در تاریخ 7 آگوست، گروهی از محققان طی جستجو برای اجرام جدید، سیارک 2024 PT5 را برای نخستین بار مشاهده کردند.
ابعاد این سیارک حدود 11 متر بوده و از تاریخ 8 مهر تا 5 آذر ماه به دور زمین گردش خواهد کرد اما یک مدار کامل را به دور زمین طی نمی‌کند و از فاصله یک و نیم میلیون کیلومتری زمین عبور خواهد کرد. متاسفانه این سیارک با چشم غیرمسلح و دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک قابل مشاهده نیست و حداقل به تلسکوپ‌های 30 اینچی با یک دوربین نیاز است تا دیده شود.
این سیارک متعلق به کمربند سیارکی آرجونا است.
سیارک‌های این کمربند در مداری مشابه مدار زمین به دور خورشید گردش می‌کنند و گاهی برخی از این سیارک‌ها که با سرعت کم (کمتر از 3 هزار کیلومتر بر ساعت) به زمین نزدیک می‌شوند(فاصله کمتر از 4 میلیون کیلومتر)، در دام گرانشی زمین می‌افتند و به عنوان قمر موقتی زمین شناخته می‌شوند؛ مانند سیارک 2022 NX1 و یا سیارک 1991 VG.

منبع: space.com
مترجم: مهرشاد درودیان

✨@Nojum_aut

در ۲ اکتبر، یک خورشیدگرفتگی حلقوی از بخش‌هایی از نیم‌کره‌ی جنوبی قابل مشاهده خواهد بود. در حالی که بخش بزرگی از آمریکای جنوبی تنها خورشیدگرفتگی جزئی را تجربه می‌کند، برخی ناظران در یک مسیر باریک حلقوی شاهد پدیده‌ی "حلقه‌ی آتش" در اطراف ماه خواهند بود. مکان ناظران تعیین می‌کند که چه زمانی حلقه‌ی آتش قابل‌مشاهده است. شروع فاز جزئی از ساعت ۱۱:۴۳ صبح به وقت شرقی (۱۵:۴۳ GMT) است و اولین نواحی فاز حلقوی در ساعت ۱۲:۵۰ بعد از ظهر به وقت شرقی (۱۶:۵۰ GMT) آغاز می‌شود. حداکثر خورشیدگرفتگی در ساعت ۲:۴۵ بعد از ظهر به وقت شرقی (۱۸:۴۵ GMT) رخ خواهد داد. بهترین زمان برای مشاهده پخش زنده‌ی این رویداد بین ساعت ۳:۰۳ تا ۳:۰۹ بعد از ظهر به وقت شرقی (۱۹:۰۳ تا ۱۹:۰۹ GMT) است که حلقه‌ی آتش تا ۶ دقیقه و ۱۱ ثانیه از Easter Island یعنی Rapa Nui قابل مشاهده خواهد بود.
منبع: space.com
مترجم و ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

ستاره‌شناسان صورت فلکی تاج شمالی را زیر نظر دارند؛ جایی که در سه هزار سال نوری دورتر یک ستاره خاموش قرار است به زودی با انفجاری شگفت‌انگیز، دوباره به جمع ستارگان آسمان شب بپیوندد.
این ستاره یک کوتوله‌ی سفید است که به دور یک ستاره‌ی غول سرخ می‌چرخد و با گرانش قدرتمند خود مواد ستاره‌ی غول سرخ را می‌رباید و با افزایش جرم خود به انفجاری عظیم نزدیک می‌شود.
این ستاره هر هشتاد سال یک بار با انفجاری نواختری در آسمان شب می‌تابد که روشنایی آن با ستاره‌ی قطبی برابر است و این یعنی هر انسان فقط یکبار فرصت دیدن آن را دارد. پس سربه‌هوا باشید و به دنبال یک انفجار ستاره‌ای آسمان را نظاره کنید.
منبع: space.com
مترجم: مهرشاد درودیان
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
 ✨@Nojum_aut

دو فضانورد بوئینگ استارلاینر، به نام‌های سانی ویلیامز و بوچ ویلمور پس از اینکه سفر یک هفته‌ای آن‌ها به دلیل خطرناک تشخیص داده شدن فضاپیمایشان به اقامت چند ماهه در ایستگاه فضایی بین‌المللی تبدیل شد، اکنون می‌توانند به خانه بازگردند.
ناسا کپسول Space X Crew Dragon را جایگزین استارلاینر کرد تا آن‌ها را به زمین بازگرداند. این وسیله‌ی نقلیه در ماموریتی به نام Crew-9 به همراه نیک هیگ، فضانورد ناسا و الکساندر گوربونوف، فضانورد روسی، بعد‌از‌ظهر روز شنبه به ایستگاه فضایی رسید. علیرغم سالم رسیدن آن‌ها به مدار، اسپیس ایکس در توییتر خود اعلام کرد: «بعد از پرتاب موفقیت‌آمیز امروز Crew-9، مرحله‌ی دوم فالکون 9(بخش دوم موشک که انرژی سفر را تامین می‌کرد) کپسول طبق برنامه قبلی از موشک جدا و در اقیانوس منفجر شد اما دچار سوختگی خارج از مدار گردید.» در نتیجه، مرحله‌ی دوم به سلامت اما خارج از منطقه‌ی موردنظر در اقیانوس فرود آمد. طبق اعلام اداره‌ی هوانوردی فدرال این اتفاق خسارت مالی یا جانی به همراه نداشت.
همچنین اسپیس ایکس اعلام کرد پروازهای خود با فالکون 9 را برای بررسی دلیل این نابهنجاری مدتی متوقف خواهد کرد.
تیم ماموریت Crew-9 متشکل از هیگ، ویلیامز، ویلمور و گوربونوف به مدت پنج ماه در ایستگاه فضایی بین الملل خواهند ماند و سپس به زمین بازخواهند گشت. این تاخیر در بازگرداندن ویلیامز و ویلمور به زمین اعتراضاتی را به همراه داشت. استیو استیچ، مدیر برنامه خدمه تجاری ناسا، در کنفرانس خبری توضیحاتی در این مورد ارائه داد و هر دو فضانورد هم موافقت خودشان را در این زمینه اعلام کردند. استیچ همچنین اعلام کرد وسیله نقلیه Crew-10، یک وسیله ی کاملا جدید است که با همکاری ناسا و اسپیس ایکس طراحی شده است و در فوریه تولید می شود. 
منبع: cnn.com
مترجم: محیا ساوجی
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

پس از پهلوگیری موفق مأموریت SpaceX Crew-9، اعضای گروه Expedition 72 شامل هفت فضانورد و چهار کیهان‌نورد فعالیت‌های خود را از سر گرفتند. نیک هیگ از ناسا و الکساندر گوربونوف از روسکاسموس به‌تازگی به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) پیوستند و مأموریت پنج‌ماهه خود را آغاز کردند. هیگ با جنت اپس نحوه استفاده از دستگاه ورزشی مقاومتی برای حفظ توده عضلانی و استخوانی در بی‌وزنی را تمرین کرد و تجهیزات اضطراری را با متیو دومینیک به فضاپیمای دراگون منتقل کرد. گوربونوف روز خود را به آشنایی با سیستم‌های ایستگاه و همکاری با الکساندر گرِبِنکین که وظایفش را به او واگذار می‌کرد، سپری کرد.
فضانوردان مایک بَرِت، بوچ ویلمور، و فرمانده سونی ویلیامز به تخلیه محموله‌ها و نمونه‌های علمی تازه از دراگون و انتقال آن‌ها به یخچال‌های ایستگاه برای تحقیقات آینده پرداختند. همچنین، دان پتیت آب ایستگاه را برای وجود میکروب‌ها بررسی کرد و ساعت‌های ویژه‌ای را برای نظارت بر چرخه خواب/بیداری خدمه تنظیم کرد. هم‌زمان، الکسی اووچینین و ایوان واگنر سیستم‌های الکترونیکی و تجهیزات مشاهده زمین را سرویس کردند. گروه Crew-8 در حال تکمیل وظایف خود و آماده‌سازی برای بازگشت به زمین پس از بیش از شش ماه در فضا است.
منبع: SciTechDaily
مترجم: سارا توکلی
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

ستاره‌شناسان به‌تازگی یک دنباله‌دار جدید را شناسایی کرده‌اند که ممکن است در ماه‌های آینده به اندازه‌ی زهره در آسمان ما روشن باشد. طبق گزارش spaceweather.com، این دنباله‌دار هنوز به طور رسمی نام‌گذاری نشده است اما به طور موقت آن را A11bP7I نامیده‌اند. ستاره‌شناسان این دنباله‌دار را با استفاده از نظرسنجی ATLAS در هاوایی شناسایی کردند. این نوع دنباله‌دار به‌عنوان kreutz Sungrazer شناخته می‌شود. Kreutz sungrazerها به گروه kreutz تعلق دارند، خانواده‌ای از دنباله‌دارها که به خاطر نزدیک شدن‌های بسیار زیاد به خورشید شناخته شده‌اند. این دنباله‌دارها Sungrazer نامیده می‌شوند زیرا مدارهایشان، آن‌ها را نزدیک به خورشید می‌آورند؛ اغلب در فاصله‌ی چند هزار کیلومتری از سطح آن. به دلیل نزدیکی به خورشید، بیشتر kreutz sungrazerها در اثر گرمای شدید و نیروهای گرانشی تجزیه و بخار می‌شوند.
آن‌ها اساساً یک خانواده از دنباله‌دارها هستند. این گروه برای اولین بار توسط هاینریش کروز در اواخر قرن نوزدهم شناسایی و مطالعه شد. مطالعات روی روشن‌ترین مدارهای آن‌ها نشان می‌دهد که همه احتمالاً از یک دنباله‌دار به فاصله‌ی بیشتر از ۲۰۰۰ سال پیش منشا گرفته‌اند. مقیاس بزرگی، لگاریتمی و معکوس است، به این معنی که اجسام روشن‌تر، اعداد کمتری یا اعداد منفی بزرگ‌تر دارند و اجسام کم‌نورتر اعداد مثبت بالاتری دارند. ماه کامل دارای بزرگی -۱۳ است، در حالی که زهره دارای بزرگی -۵ است. دنباله‌دار‌های کروز اغلب رفتارهای فورانی را نشان می‌دهند.
منبع: Newsweek.com
مترجم: مهسا امین
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

مطالعات اخیر نشان می‌دهد که کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری، به‌ویژه سیاره کوتوله سِرس، ممکن است حاوی مواد ضروری برای زیست باشد. این جرم فضایی اقیانوسی پنهان در زیر سطح یخی خود دارد که میزبان چندین توده کوچک زیرزمینی آب شور است.
یک تیم از مؤسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا به سرپرستی مارینا کریستینا د سانکتیس (Marina Cristina De Sanctis) مواد شیمیایی آلی معروف به آلیفاتیک (Aliphatic) را در اطراف دهانه اِرتونت (Ertunet) در سِرس شناسایی کرده‌اند. با توجه به مقاومت کم این مواد در برابر تشعشعات فضایی، احتمال می‌رود که این ترکیبات در چند میلیون سال اخیر در اقیانوس زیرزمینی سِرس شکل گرفته باشند.
این تیم با استفاده از داده‌های مأموریت داون (Dawn)، رسوبات سِرس را در آزمایشگاه شبیه‌سازی کرده‌ است. یافته‌های این مطالعات از نظریه شکل‌گیری مواد آلی در همان سیاره کوتوله حمایت می‌کند و نشان می‌دهد که این مواد در سِرس به وجود آمده‌اند.
با توجه به این یافته‌ها، محققان دهانه اِرتونت را به عنوان یک هدف جدی برای مطالعه و نمونه‌برداری در مأموریت‌های آینده مطرح کرده‌اند.
منبع: www.businesstoday
مترجم: فاطمه هاشمی‌نسب
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

مکانیسم عجیبی که به جت‌های سیاه‌چاله‌های بسیار پرجرم مرتبط است، فوران‌های جدیدی را در نزدیکی آن‌ها ایجاد می‌کند. در مرکز تقریباً هر کهکشان بزرگی در جهان، یک سیاه‌چاله بسیار پرجرم وجود دارد. هر ابری از گاز، غبار یا حتی ستاره‌ای که بیش از حد به آن نزدیک شود، هنگام عبور از افق رویداد این هیولاهای کیهانی، بلعیده می‌شود. هنگامی که سیاه‌چاله‌های پرجرم به این صورت حجم زیادی از انرژی و ماده را جذب می‌کنند، قادر به تولید جت‌های عظیمی از پلاسما می‌شوند که با سرعتی نزدیک به نور به فضا پرتاب می‌شوند.
به عنوان مثال، یکی از این کهکشان‌ها که تقریباً ۵۴ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، سیاه‌چاله‌ای دارد که جتی پلاسمایی به طول ۳۰۰۰ سال نوری تولید می‌کند. ستارگان اغلب به صورت گرانشی به یکدیگر متصل شده و منظومه‌های دوتایی را تشکیل می‌دهند. گاهی اوقات، یک ستاره عادی پیر و متورم می‌تواند در نزدیکی یک کوتوله سفید قرار گیرد. با تجمع هیدروژن در سطح کوتوله سفید، ستاره به نقطه اوج بحرانی می‌رسد و در نتیجه این فرآیند انفجار رخ می‌دهد. شما می‌توانید آن را به‌سان یک بمب هیدروژنی در نظر بگیرید. این نوع انفجارها به نام نُوا (Nova) شناخته می‌شوند و در سراسر جهان نسبتاً رایج هستند. انتظار می‌رود به زودی یکی از این انفجارها در ستاره‌ای به نام T Coronae Borealis رخ دهد.
اخترشناسان دریافته‌اند که فوران‌های نُوا در منظومه‌های دوتایی که در نزدیکی جت‌های پلاسمای سیاه‌چاله‌های عظیم کهکشان Messier 87 قرار دارند، تقریباً دو برابر بیشتر رخ می‌دهند.
اندکی پس از پرتاب هابل در سال ۱۹۹۰، اخترشناسان این تلسکوپ را به سمت مرکز کهکشان Messier 87، جایی که سیاه‌چاله فوق‌عظیم کهکشان قرار دارد، نشانه گرفتند.
منبع: space.com
مترجم: مهسا امین
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut

سیاره‌ی فراخورشیدی کوچک‌تر از زمین در اطراف نزدیک‌ترین ستاره‌ی منفرد به ما کشف شد.

جونای گونزالس هرناندز و همکارانش به کمک تلسکوپ VLT، مجموعه‌ای از چهار تلسکوپ واقع در کوه سرو پارانال در صحرای آتاکاما در شمال شیلی، سیاره‌ای را در اطراف ستاره‌ی بارنارد، کوتوله‌ی سرخی که با زمین ۶ سال نوری فاصله دارد، شناسایی کردند و آن را بارنارد b نامیدند. جرم این سیاره حدوداً نصف جرم سیاره‌ی زهره است و جزو معدود سیاراتی است که جرمی کمتر از زمین دارند. هر سال این سیاره حدود سه روز زمینی طول می‌کشد. فاصله‌ی این سیاره تا ستاره‌ی خود فقط ۱.۸ میلیون مایل است که تقریباً معادل ۵ درصد فاصله‌ی عطارد تا خورشید است. بارنارد b به ستاره‌ی خود بسیار نزدیک است و با کمربند حیات منظومه‌ی خود فاصله دارد. به همین دلیل، داغ‌تر از آن است که آب به صورت مایع بتواند روی آن وجود داشته باشد.
منبع: www.space.com
مترجم: محیا ساوجی
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

برنامه‌های کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر در غرفه‌ی کانون نجوم
از شنبه ۲۸ مهر ماه تا سه‌شنبه یک آبان ماه
✨@Nojum_aut