♨️⛔️چرا امسال تابستان سختی در جنگل ها و مراتع داریم.

📌 @nehzatsabzzagros
#نهضت_سبز_زاگرس
🌱🌱
‎#جنگل_زاگرس_را_زنده_نگهداریم #جنگل_زاگرس_ميسوزد #جنگل_بلوط
#جنگل_بلوط_زاگرس
#محیط_زیست
#بلوط
#نهضت_سبز_زاگرس_كهگيلويه_بويراحمد #نهضت_سبز_زاگرس

همه روز و شب برای محیط‌ زیست
https://www.tgoop.com/oaktree_loverbikers/1571

امروز برابر با پنجم ژوئن، مصادف است با روزجهانی محیط زیست..

ما بلوطبانان پا به رکاب، گرچه از اهتمام سازمان ملل و نیز گرانسنگ های به پاخاسته برای تکریم چنین روزهای مبارکی، سپاسگزاریم اما از عمق دل و کُنه فهم حداقلی مان از محیط زیست، باور داریم که هر آنکه پای در وادی خدمت داوطلبانه به محیط زبست و برپاداشتن شعائر سبز می نهد، خوب می داند که نه یک روز بلکه همه روزها، شب ها، ساعات و لحظه های عُمرش ناکافی است تا از غم بهبود نوع تعامل و ارتباط و نیز زدودن غبار بر سیمای طبیعت و صدالبته تیمارگری زخم وارده بر تن آن رها شود.

وااسفا که طبیعت و محیط امروز زیست جمعی ما، چنان در تاروپود بروکراسی زنگ زده، متولیان متکی به صندلی، مردمان خودبین طبیعت قربانی و فعالان کلیک کن مجازی گرفتار شده که نفس های آخر زندگی خود را تجربه می کند و اگر عزمی جزم و مطالبه ای مستمر، جمعی و ملی شکل نگیرد چه بسیار محتمل است که شاهد انقراض گونه های گیاهی، درختی و جانوری باشیم.

بر همین اساس، بلوطبانان پا به کاب، در چنین روزهایی(هفتم خردادماه ۱۳۹۹)تشکل یافتگی خود را با حضور و البته راهبری مهندس محمد درویش-رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو، جشن گرفتند تا همه عُمر، پاسبانان واقعی محیط پیرامونی باشند.

‌ اینک بعد از چندسال، گرچه مفتخریم که به پاس فعالت های جسته و گریخته مان، چند مقام و عنوان منطقه ای و ملی را نصیب برده ایم ولی همواره دل نگرانیم که آنی نشدیم که می باید می شدیم و هنوز راه درازی درپیش داریم تا هر شب و روزمان و هرساعت و لحظه مان به صورت مؤثر برای طبیعت و در خدمت ژینایی آن باشد.

باشد که چنین روزها و مناسبت هایی یادمان بیندازند چه هستیم و چه نیستیم و باید باشیم تا بلکه سرسوزنی به اهداف جمع توافق و البته بنیان ساخت #سی_دوچرخه، #سی_بلوطبان و #ده_هزارحامی، نزدیک شده و آنی شویم که باید می شدیم...

فرصت کوتاه و تهدیدها زیاد و همتی بباید،
تا هر شب و روز و لحظه مان،
افزودن بر فهم ارزش اکولوژیکی گونه ها و عناصر طبیعت و پایداری محیط زیست جمعی مان باشد..

🌳❤🚴
#بلوطبانان_پابه_رکاب
#روز_جهانی_محیط_زیست
#کنشگری_تمام_وقت

@oaktree_loverbikers
@darvishnameh
@sopskf

🌀 ربیعی: باید از محیط زیست امنیت‌زدایی شود

▫️ علی ربیعی نوشت: متاسفانه نگاه امنیتی غلط به این نوع فعالیت‌ها در چند سال گذشته، منجر به تبعاتی همچون زندان و محکومیت برای این فعالان شده است. باید از محیط زیست، امنیتی‌زدایی شود و به جای آن «امنیت زیست محیطی» را درک و جاری کنیم.

@mypersia24 | ایران من

Instagram | Twitter

#آگاهی_رسانی
#آتش_سوزی
@mehrgaan

هشتم خردادماه سالگرد شروع به کار گروه، یگان، انجمن بلوطبانان پا به رکاب بود و طبق رسم معمول، می بایست جشنی می گرفتیم اما  چند رویداد نکوی همزمان و فصلی از پروژه درمانی واجب، مجال بگرفت و چه خوب شد که بگرفت که آن خودهر لحظه اش، درسی بود...

در تهران ماندگار شدیم ولی از بلوطبانی و گرامیداشت سالگرد، عدول نکردیم و پُل طبیعت و پارک آب وآتش و میدان بلوط آن حوالی را بهانه ای ساختیم برای پاسداشت و یادکرد آن روزهای مبارک...

به امید روزگاران بهتر از امروز برای بلوط و جنگل و بلوطبانان پا به رکاب🌹

پ.ن: از دقیقه یک و اندی به بعد، فیلمی از میدان بلوط با توضیحات تسهیلگر بلوطبانان، قابل مشاهده است که تماشای آن با گوشی خوابیده(درحالت افقی)پیشنهاد می شود🙏

🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پابه_رکاب
#روز_جهانی_دوچرخه
#روز_جهانی_محیط_زیست
#سالگرد_آغاز_به_کار_بلوطبانان
#سی_دوچرخه
#سی_بلوطبان
#ده_هزارحامی

@oaktree_loverbikers

اخگر صلح سازی و بلوطبانی در جغرافیای وطن و ضرورت مطالبه مسئولیت ذاتی متولیان

https://www.tgoop.com/oaktree_loverbikers/1577

✍️رئوف آذری٭

شهریور ۱۴۰۰ به دعوت مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی یونسکو در دانشگاه شهید بهشتی و مؤسسات همكار، برای ارایه تجارب زیسته صلح ورزی، دعوت بودم که از چالش های صلح سازی گفتم.

(لینک دسترسی به فایل صوتی
https://www.tgoop.com/Sopskf/6731)

تعبیر نگارنده برای کنشگری صلح در این جغرافیا، به مثابه در دست گرفتن زغال آتشینی بود که هر آنکه دست گیرد، مغز استخوانش سوزد!

چه اینکه هاله امنیتی به دور صلح، چنان آزار دهنده است که نهایتی ندارد ولی طعم کباب بریان نتایج آن را نشاید وانهاد که به غایت دل انگیز است و اگر بخواهیم یک از هزار آن را اشارتی کنیم، پیوند با فرهیختگانی است که هر یک لحظه هموندی شان، غنیمت است.

این روزها که مجدد زبانه آتش و حریق های سریالی بر پیکره زاگروس و جنگل های بکرش از خوزستان و لرستان تا کرمانشاه و کردستان و سردشت را ملاحظه می کنیم، ورود یا عدم ورود به میدان اطفاء را چون ورود به مٲموریت صلح سازی تصور می کنم که اخگری آتشین در دست، از حجم درد و زخم، هر سوی می دوی تا بلکه طعم شیرین نجات گونه ای گیاهی، درختی و جانوری نصیب بری!

اما باز که سفر ۶۵۰ کیلومتری با تیم بلوطبانان پا رکاب در سال گذشته را با شعار نه به چرخه معیوب، یاد می آورم،
(لینک گزارش سفر
https://www.tgoop.com/oaktree_loverbikers/1030)

دلم روا نمی بیند مجدد شریف ترین مختارها، امیدها، البرزها و...را قربانی بینم.

باید که یکبار برای همیشه، قوای مقننه، قضاییه و اجرا، ذیل سایه چتر بالاترین مقام حکومتی، چاره ای اندیشند و نگذازند که ارزشمندترین سرمایه های نمادین وطن اینچنین مظلومانه بسوزند و ایستاده، بمیرند!
واین لازم است مطالبه جدی همه ما زاگروسیان و البرزنشینان باشد تا؛

قانون، متناسب با ظرف زمان و موقعیت و ضرورت روزگار، اصلاح شود و ضمانت اجرایی داشته باشد و ضمن اجرا نیز به لحظه، رصد شود تا اثر خود بگذارد..

امروز، زاگروس جان که قلب تپنده وطن و پمپاژ کننده بیش از دو سوم آب به جغرافیای زیست مشترک ماست، نیازمند اهتمام ویژه قوا، رصد لحظه ای و توجه به فرداست.

امروز باید با سرازیر کردن دلارهای نفتی، سمت حفاظت از گونه های متعدد زاگروس، و نگهداشت بانک طلای مایع قطره قطره آب های گرانبهایش، فردا را تدبیر کرد.

این روزها زاگروس بیش از دستان توانمند و اراده های پولادین شریف ها، مختارها، امیدها و البرزها و سایر فرزندان رشیدش، نیازمند سیاست ورزی سبز منظر و استراتژی گزینی حفاظت محور است و اگر امروز به گاه نجنبیم، فردا و فرداها بسیار دیر خواهد شد و آه و افسوس، مجالی برای بازگشت نخواهد داد!

زاگروس و جنگل و بلوط ها و سایر گونه های زیست یاورش، نیازمند رصد در لحظه هوایی و پایش و خدمت مستمر میدانی اند که آن می طلبد که؛

با قانونی همسنگ غنای سرمایه،
اقتداری هم وزن غنای قانون در اجرا
و
رصدی همپایه غنای قانون و اقتدار در اجرا،
از هوا و زمین و زمان، پایش و حفاظت و احیاء شود.

دستگاه های متولی باید با تمام تجهیزات روز و فناوری های پیشرفته دنیا، تولیت حفاظت از این سرمایه های ناب را عهده دار شوند و سیستم قضا نیز در برخورد با آتش افروزان و تاراجگران وطن، کمترین تردید تخفیف وتبعیضی روا ندارد و اما کنشگران و دلسوزان این آب و خاک نیز از افتادن دوباره در تله چرخه معیوب پرهیز کرده و مطالبه از سیستم مسئول و اهتمام به فهم مردم، را در دستور کار قرار دهند.

----
٭کنشگر صلح و محیط زیست،
تسهیلگر بلوطبانان پا به رکاب

🌹❤🌹
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#نامهربانیهای_بزرگ
#زاگروس
#حریق_های_سریالی
#اخگرهای_خوش_طعم_امدادی
#مطالبه_مسئولیت_ذاتی_متولیان

@oaktree_loverbikers

🔥جنایت در جنگل‌های سردشت

▶️قطع درختان پیر و مسن در جنگل‌های سردشت با اره برقی - مکان روستای گندکه

🌈ارسالی / جوانان ژینگه پاریز

🎙فایل صوتی تاک «آینده زیست‌بوم ایران» به تاکبانی محمد درویش

📌 محمد درویش، فعال محیط‌زیست:
«شدت تخریب در کشور ما به شکل بی‌سابقه‌ای افزایش یافته و همگام با این مسئله، مردم نیز نسبت به محیط ‌زیست حساسیت بیشتری پیدا کرده‌اند».

🎥 ویدئوی کامل این تاک را در کانال یوتیوب پانوراما تماشا کنید.

@panora_ma

پ.ن: تاک، نشست‌های دوره‌ای است که در مجموعه پانوراما و حول اندیشه‌ورزی درباره‌ی موضوعات گوناگون فرهنگی و اجتماعی، برگزار می‌شود.

💢استفاده از دوچرخه در اروپا؛ کدام کشورها بهترین مشوق‌ها را برای رکاب‌زدن تا محل کار ارائه می‌کنند؟
برای بسیاری از ما، رسیدن به محل کار به معنای صبح‌هایی است که پشت فرمان در یک ترافیک گیر افتاده‌ایم یا اینکه در واگن مترو به دنبال جای نشستن هستیم. اما در برخی از کشورهای اروپایی، روز به روز بر شمار افرادی که رکاب‌زدن تا محل کار را بر خودروهای شخصی و وسایل نقلیه عمومی ترجیح می‌دهند افزوده می‌شود.

دوچرخه سواری نه تنها فواید زیادی برای سلامتی شما دارد، بلکه می‌توان از آن به عنوان یک روش سازگار با محیط زیست در جهت جایگزین کردن خودروهای آلاینده استفاده کرد.

شهرها و کشورهای اروپایی یکی پس از دیگری سعی می‌کنند طرح رکاب‌زنی تا محل کار را به اجرا بگذارند.

سوال اینجا است که کدام کشورها بهترین مشوق‌ها در این زمینه را به اجرا گذاشته‌اند و کدام کشورها در این زمینه جا مانده‌اند؟


جزئیات بیشتر:https://rb.gy/c6vvar
@euronewspe

بلوط های، قربانی آزِ بومیان و سازِ ناسازِ متولیان!



این روزها که همگی در آستانه مواجهه ای سخت در زاگروسِ جان و ویژه در استان کرمانشاه(پاوه، ثلاث باباجانی، دالاهو،جوانرود، روانسر و..) با حریق های سریالی هستیم، تصاویر زخم های ماندگاری بر پیکر جنگل بلوط کم نظیر منطقه سردشت و به نحوی تلاقی آغازین رویش های جنگلی زاگروس را شاهدیم که نه دشمن و رژیم بعث، بلکه به ظاهر دوست اما نادان یا بد دان، عامل آنست!

تصاویری که مشاهده می کنید فقط اسلایسی از فاجعه جنگل تراشی بومیان و به تعبیری تاکداران همجوار جنگل است که به فاجعه بیشتر شبیه است تا یک رویداد و خطای انسانی!



چند روز آینده، هفتم تیر و سالگرد بمباران شیمیایی سردشت را پیش رو داریم و قبل تر از همین تریبون، نوشته بودیم و چندی هم در مناسبت ها و پشت تریبون،اعلام کرده بودیم که صدام، با آن همه دژخیمی و بدطینتی، یک از بسیار طماعان و آزمندان خودی، دست در جان و مال و سرمایه های نمادین این شهر نبُرد و حتی با بمباران شیمیایی اش، قدر آنچه امروز خود از پاره تن طبیعت، می زداییم و می ستانیم، نزدود و نستاند و تخریب نکرد!

ملت را چه شده که اینک در اوج نیاز به این کپسول های اکسیژن و کارخانه های اکسیژن سازش، چنین چنگال تیز طمع بر اندام جنگل و بلوط می کشند و در وقیح ترین وجه ممکن، تنه از رمق افتاده بلوط را هم به سد و حایل و پایه فنس باغ نامبارک برآمده از نیاز ریه های جانبازان شیمیایی شهر، تبدیل می کند و به ریش بلوط های سر از تن جداکرده، می خندد!

این قلم و این جمع، بارها با متولیان روز جنگل، رودرو و حضوری، به وقت پایش و سفر و مٲموریت و در محل کار و چندبار حتی در اتاق های در بسته و محوطه سازمان و ویژه بر سریادمان شهدای جنگل، هشدار، تذکر داده و تمنا کرده، نوغ مواجهه و سمت نگاه شان را ویژه به جنگل های زاگروس و فاجعه ای که در شرف اتفاق است، جلب کرده است، اما دریغ از تلنگری و ولی بسیار توجیه و بهانه کمبود نیرو و امکانات و...


هربار گفته ایم و باز تکرار می کنیم که چنین ناسازی در ادای مسئولیت متولیان، اگر همچنان تداوم داشته باشد و مردمان نیز الی ماشاء ا... تماشاگر منفعل فاجعه و آزمندان نیز چنان جسور، قطع یقین جنگلی و بلوطی جز آنچه در گلدان و نهالی درپسا حریق های سال گذشته تقدیم سازمان جنگل شد، باقی نخواهد ماند و فردا، جملگی شرمنده نسلی خواهیم شد که برخلاف عادت مٲلوف ما، عادت به بخشش ندارد!


امروز و همین امروز باید کاری کرد اگر ذره ای جوهر مسئولیت و جربزه تولیت و دوستداری طبیعت و جنگل و بلوط داریم...

کارزارهای انتخاباتی می آیند و می روند و باز می آیند اما جنگل و بلوط اگر بروند، بازآمدنی نیستند، هستند؟!

پس باید که آستین ها را بالازد و فرجام جنگل و طبیعت و بلوط را چون برجام، به اراده دشمن، بدخواهان، کاسبان تحریم و آزمندان واگذار نکرد!



پ.ن:
گرچه تصاویر پیوست مرتبط با منطقه بالادست شهر سردشت در حدفاصل روستاهای زوران به کونه مشکه و آن هم بخشی از بسیار آن است، اما این صحنه ها و این جنایات را در جای جای روستاها و پیرامون شهر و شهرهای همجوار به سمت پیرانشهر، مهاباد، بانه و بوکان را شاهدیم و جایی و نقطه ای نیست که از تعرض، تخریب و آزِ آزمندان و تساهل متولیان، در امان مانده باشد!


لینک دسترسی به تصاویر فاجعه(به وقت تماشا، بهتر است گوشی درحالت خوابیده-افقی-باشد)👇
https://www.tgoop.com/oaktree_loverbikers/1582

🌳❤️🚴


@oaktree_loverbikers

🔴ليست ٢٥ نفره و نهايی كميسيون کشاورزی دوره دوازدهم مجلس منتشر شد.

کمال حسین پور نماینده پیرانشهر، سردشت و میرآباد به عنوان تنها نماینده مردم در استان که به عضویت کمیسیون تخصصی کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس درآمده است.

دست مریزاد به پرسنل آتش نشانی سردشت...🙏

دو سایکل توریستی هاوژین(سنه ای+سه قزی)، بە پەیامی:

نا بۆ شەڕ، چەکی کۆمەڵکووژ، کاولکاری ژینگە

بەڵێ بۆ ئاشتی، پێکەوە ژیان و ژینگەی تەندروست،

لە سەردەشت ەوە (شاری ئاشتی و دڵۆڤانی) بەرەو هەڵەبجە(پارێزگای ئاشتی)، وەڕێ کەوتن...

#سامان_حسن_خانپور و #پڕشەنگ_ڕەستگار، ساڵانێکە ژیانی هاوبەشیان بە هەوێنی عەشق و خۆشەویستی لێک گرێداوە و هێزی پێ و ئێڕادەی تەندروستیان خستۆتەگەڕ و بە دوتایە(پاسکیڵ)، ڕێگە دەبڕن تا پەیامی ئاشتی و ژینگەدۆستی بە گوێی زەوی و زەمەن دا، بچڕێنن..

شایانی باسە، کە ئەم دو گەنجە ژینگەدۆستە، ساڵی پێشتر لە سەقزەوە بۆ سەردەشت و لە سەردەشت بۆ پیرانشار و هتد، ڕێگەیان بڕی و ئەمساڵیش لە درێژەی گەشتەکەیاندا، وێڕای بەشداری لە گەشتی هاوبەشی پاسکیڵوانانی یانە ی هەڵگوردی پیرانشار و بەڕووپارێزانی پاسکیڵ سوار، جارێکی تر پێی یە بە هێزەکانیان لە سەر پێداڵ داگرت و بەرەو پارێزگای ئاشتی، ڕێکەوتن

لەم گەشتەدا:
بنکەی ئاشتی و دڵۆڤانی،
بەڕووپارێزانی پاسکیڵ سوار،
نیک بونیادانی مێهرگان
و
ڕێکخراوەی ڕابوون بۆ گەشەپیدانی بەرپرسیارەتی کۆمەڵایەتی،
پاڵپشتی بەشێک لە تێچوی ماددی ئەم گەشتەیان لە ئەستۆ گرتوە.
@oaktree_lovebikers

سامان حسن خانپور
و
پرشنگ رستگار،

زوج جوان سنندجی-سقزی، با شعار

نه به جنگ، سلاح کشتار جمعی و تخریب محیط زیست

بله به صلح، همزیستی مسالمت آمیز و محیط زیست پایدار،

از شهر صلح و مهربانی(سردشت) به سمت استان آشتی(حلبچه)، عازم شدند.



هفتم تیرماه هر سال، سالگرد بمباران شیمیایی سردشت در سال ۱۳۶۶است که طی آن بیش از یکصدنفر شهید و هشت هزار و ۲۴ نفر مصدوم شیمیایی برجای گذاشت!

حلبچه نیز در ۱۶ مارس ۱۹٨٨ بمباران شیمیایی پساانفال را تجربه کرد که زخم عمیق پنج هزار شهید و صدها جانباز برجای گذاشت...

🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#سفر_با_دوچرخه
#سردشت
#حلبچه

@oaktree_loverbikers