Warning: Undefined array key 0 in /var/www/tgoop/function.php on line 65

Warning: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/tgoop/function.php on line 65
- Telegram Web
Telegram Web
#جامعه_مدنی_پیشرو ۱
اهمیت آموزش و پرورش از نگاه توران میرهادی
«من در حدود سال های ۱۳۳۲، ۳۳ در مطالعاتم به این نتیجه رسیدم که ریشه این فساد و اشتباه رفتن، در آموزش و پرورش است. به این نتیجه رسیدم که تمام تلاشم را متوجه آموزش و پرورش بکنم. همیشه سعی کرده ام تلاش کنم تا آموزش و پرورش، برده بار نیاورد و انسان بار بیاورد. ما در مدرسه فرهاد همیشه در این تلاش بودیم که بچه ها بتوانند خودشان باشند، فکر کنند و بیندیشند.
ما مدرسه فرهاد را دادیم دست بچه ها. آن ها قوانین مدرسه را نوشتند و مدرسه را اداره می کردند و ما در کنارشان قرار گرفتیم. شما می توانید تصور کنید که کتک کاری و رقابت از مدرسه حذف شد و بچه ها همیار شدند. به کمک هم رفتند، نمره از مدرسه حذف شد، کسی دنبال گرفتن نمره بیست نبود. هر ماه برای ارزیابی میزان پیشرفت بچه ها، پرسشی مطرح می شد و بچه ها جواب می دادند.
ما می نشستیم به تحلیل کردن و نتیجه می گرفتیم که بچه ها این مطالب را کامل فهمیده اند، آن مطالب را نفهمیده اند. به این ترتیب معلم ها هر ماه تحلیل می کردند و بین بچه ها هم در یادگیری کارگروهی وجود داشت. بچه های قوی تر به بچه های ضعیف تر کمک می کردند. مدرسه بی شاگرد اول، بی نمره و بدون بیست بود. برای تشویق هم گاهی بچه ها را به گردش دسته جمعی می بردیم».

منبع: وبسایت کتابناک تحت عنوان(توران میرهادی: آموزش و پرورش باید انسان بپروراند!)

@paarandiran

https://instagram.com/paarandiran

https://www.tgoop.com/paarandiran/118
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گفتار و شنیدار ۱
تصاحب فضاهای مردسالارانه

@paarandiran

https://instagram.com/paarandiran
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گفتار و شنیدار ۲
در نفی همه دشمنان مشروطیت

@paarandiran

https://www.instagram.com/paarandiran
نظامی‌گری علیه دموکراسی‌خواهی
فکر نظامی‌گری علیه دولت مدنی است. نظامیان در سیاست هم به نظامی‌گری ضربه می‌زنند هم به امر سیاسی.
آیا کسی که نظامی بوده حق دخالت در سیاست را ندارد؟
- اگر یونیفرم را کنار نهد و به قواعد دولت مدنی تن دهد، این حق را دارد. به عبارتی به شرطی که مدنی فکر کند و نگاه کند.
آیا کسی که سابقه نظامی گری ندارد، می‌تواند در امر سیاسی، نظامی گرا باشد؟
- بله، اگر مسایل عمومی را با نگاه امنیتی نظامی پردازش کند، این فرد بدون یونیفرم نظامی هم در امر سیاسی، نظامی گراست.
مسأله این است که جامعه ایران، پادگان نیست و حل مسایل عمومی نه به چکمه نظامیان که به تدبیر نخبگان و مشارکت شهروندان بسته است‌.
در نتیجه، نظامی گرا در امر سیاسی، به جای ایستادن بر شانه های جامعه مدنی بر شانه های نهاد نظامی مانند سپاه پاسداران تکیه می‌کند.
از این‌رو، نظامی‌گری در سیاست، زهری برای مدنیت است و رویکردی که نظامی‌گری در سیاست را ترویج دهد، از دموکراسی‌خواهی دور است چرا که مسایل عمومی باید با بحث و استدلال عمومی در فضای مدنی حل شوند نه با دولت مسلح مجهز به اسلحه و زرادخانه.
در نتیجه، دموکراسی خواهی و نظامی گری با هم ناسازگارند.

@paarandiran

https://www.instagram.com/paarandiran

https://www.tgoop.com/paarandiran/122
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گفتار و شنیدار ۳
فرزند مماشات: دولت مسلح علیه دولت مدنی

@paarandiran

https://www.instagram.com/paarandiran
به یاد پزشک فداکار: هر انسانی آبستن شگفتی است

آنچه که باعث شد رامین پوراندرجانی نه نقش یک پزشک مطیع که نقش یک شهروند مسوول را ایفا کند، همین کلماتی بود که در مراسم فارغ التحصیلی اش خطاب به همکلاسی هایش گفته بود:

«بچه‌ها ما وارث اسم‌های بزرگی هستیم. وارث اسم‌های بزرگی مثل جالینوس و بقراط و ابوعلی سینا و حکیم جوزجانی. روح خیلی خیلی بزرگ و مقدسی از آن زمان در قلب‌های بزرگی منتقل شده و آمده در لباسی سفید برای ما به میراث گذاشته شده. بچه‌ها ما آمده‌ایم این جا تا بگوییم که عاشقانه به راهمان ادامه می‌دهیم.»

در اواخر آبان سال هشتاد و هشت بود که خبر مرگ او توجه افکار عمومی را جلب کرد.
پزشک سرباز وظیفه‌ای که برای مداوای قربانیان به بازداشتگاه مخوف کهریزک فراخوانده شده بود، حاضر نشده بود علت مرگ جوانان معترض را بیماری "مننژیت" اعلام کند.
بازداشتگاه کهریزک با هدف طرحی با عنوان «ارتقای امنیت اجتماعی» در سال هفتاد و نه راه اندازی شده بود. هدف از این طرح جمع آوری افرادی بود که نیروی انتظامی آنها را "اراذل و اوباش" نامیده بودند. بعد از اعتراض‌های تیر هشتاد و هشت، سعید مرتضوی معاون دادستان وقت کل کشور به همراه سردار رادان رئیس پلیس تهران بزرگ، معترضان را به این بازداشتگاه واقع در محله خاک سفید تهران منتقل کردند.
راویان این بازداشتگاه از شکنجه‌هایی سخن گفتند بسیار دردآور. این همان وعده رادان بود که می‌خواست از این جوانان معترض که در خیابان رای دزیده‌شان را مطالبه کردند با گرسنگی دادن و شکنجه "موش" بسازد.
با کشته شدن محسن روح الامینی فرزند عبدلحسین روح الامینی نماینده فعلی مجلس و مشاور انتخاباتی محسن رضایی، این بازداشتگاه به سوژه اصلی رسانه‌ها تبدیل شد. فشارها آنقدر زیاد شد که به دستور مقامات جمهوری اسلامی بسته شد. پوراندرجانی در برابر فشارها ایستاد و در مجلس شهادت داد که روح الامینی نه بر اثر مننژیت که به خاطر شکنجه کشته شده است. در اواخر آبان جسد بی جان او در بهداری در تهران یافت شد در حالی که قبل از آن چندین بار احضار و بازجویی شده بود.
پوراندرجانی پیش از پزشک بودن، شهروند بود و آنچه را افشا کرد که نظام سیاسی میل به دفن دائمی اش دارد: ماشین سرکوب شهروندکش!
نام او در کنار بسیاری از شهروندان فداکار ثبت شد که سبعیت و جنایت را فاش کردند. این فاش کردن به قیمت جان او تمام شد اما هم خود‌‌ را در مقام شهروند مسوول ثبت کرد و هم پزشک فداکار وفادار به سوگندی که در محافظت از جان انسانها ادا کرده بود.
کنشگری او به سرمایه اجتماعی ایرانیان ضداستبداد افزود و این همان درسی است که از آرنت می آموزیم:
هر تولدی آبستن شگفتی است و هر انسانی مستعد خلق معجزه ای.

@paarandiran

https://www.instagram.com/paarandiran

https://www.tgoop.com/paarandiran/125
ایستادگی بر مشروطیت، نفی مطلق قدرت مطلقه

از اصول مشروطیت نباید کوتاه آمد.
کوتاه آمدن از اصول مشروطیت، کوتاه کردن قد دیوار سیاست در ایران است.
مشروطیت جز در بستر دموکراسی، امکان تولد یا بقا ندارد؛
محدود شدن قدرت خیره‌سر، تاسیس نهاد عدالت خانه، حاکمیت قانون برآمده از اراده ملت را نباید پای ایده هایی چون بهبودخواهی بروکراتیک ذبح کرد، این نکته را همه ناراضیان حتی کسانی که با رویکرد سلبی در انتخابات شرکت کردند بهتر است در کانون توجه قرار دهند.
از این منظر، در برابر هر پدیده ای و رخدادی، حفظ و ارتقای رویکرد انتقادی یک اصل راهبردی است.
به همان اندازه که تخیل ورزیدن با غرق شدن در اوهام متفاوت است، واقع گرا بودن با کوتاه آمدن و تن دادن به هر سفله گری متفاوت است. در مقابله با سفله گری و سفله پروری در امر سیاسی، ایستادن در جایگاه شهروند متعلق به عرصه عمومی و تقویت و ارتقای نگاه انتقادی، تداوم نشر و بازپروری مطالبات اصیل شهروندی، نقد فراگیر و صریح نهاد قدرت، همیاری و سازماندهی شهروندی در قالب جمع ها و انجمن‌های مستقل در بستر زندگی روزمره، راهبردی ترین اصول برای بقا و ارتقاست.
قدرت مطلقه، مادر بحران‌های ملی و دشمن حاکمیت شهروندان بر ایران است.
از اصول باید مراقبت کرد؛ ایران بدون استقرار مشروطیت، فرسوده و پژمرده خواهد شد.

@paarandiran

https://www.instagram.com/paarandiran

https://www.tgoop.com/paarandiran/127
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#ایرانسازان ۶
محمود خیامی،خدمت بدون مرز به میهن

ما در پرونده ایرانسازان، اینبار از “محمود خیامی” گفته ایم؛ یکی از کنشگران مدنی که در سخت ترین شرایط هم از ساختن خسته نشد.

“پارند” رسانه مستقل با گفتمان “ایران شهروندمدار”است. با همراهی،معرفی به دوستان و نقد، این رسانه مستقل را در ارتقای مطالب یاری کنید.
@paarandiran

https://www.instagram.com/paarandiran
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
دو سال مقاومت مدنی، نه در ابتدا و نه در انتها که در میانه یک مسیر سختیم.

پارند، دو سال ایستادگی ملی در برابر استبداد در کوران جنبش زن، زندگی، آزادی را بازبینی، بررسی و نقد کرده است.
@paarandiran

https://www.instagram.com/reel/C_1ERIRtyV6/?igsh=MTluOHEyZW1teDEzbw==
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
در جنبش زن،زندگی، آزادی، بسیاری از هنرمندان، با نام و نشان و بی نام و نشان، صدای دفاع از تکثر و همبستگی، مقاومت مدنی و نفی بردگی شدند. آنها هنر را به خیابان و میدان مبارزه آوردند و زخم خوردگان را در خطی همبسته به یکدیگر پیوند دادند.

@paarandiran

https://www.instagram.com/paarandiran
در دفاع از «رمانتیک بودن» در امر سیاسی

شهروند دموکراسی‌خواه، با اصولش متحد می‌شود و دولتها، اشخاص و گروه‌ها را با این اصول می‌سنجد.

نفی جنگ و خونریزی، اصل خدشه ناپذیر دموکراسی‌خواهی است و تنها دفاع ملی، از مرزهای سرزمینی در برابر تجاوز دشمن، مشروعیت دارد.

عده ای بر کودکان فلسطینی، عده ای بر یمنی ها، عده ای بر  سوری ها، عده ای بر قربانیان اسراییلی می گریند و عده ای هم می گویند فقط و فقط کودکان وطن، اما شهروند دموکراسی‌خواه همه این قربانیان را تکریم می‌کند و خشونت را در دفاع از صلح محکوم می‌کند.

هیچ ایرادی ندارد منتقدان، این دیدگاه را «رمانتیک» بنامند چرا که همین «رمانتیک بودن» است که حسگرهای شهروند دموکراسی‌خواه را نسبت به مسأله خشونت حساس می‌کند.

«رمانتیک بودن» در سیاست، تضادی با خردورزی و رویکرد استدلالی ندارد. اولی تقویت کننده دومی هم می تواند باشد، چرا که سدی محکم در برابر بی احساس بودن است و مشکل حاکمان مستبد و لشکر حامی اش، همین است که  در راستای حفظ قدرت، احساس های انسانی شان را از دست داده اند.
برای همین است نه مرگ کودک، نه آوارگی پیر، نه جوانمرگ شدن انسان، آنها را تکان نمی‌دهد.

برای دفاع از ارزشهای انسانی، « رمانتیک بودن» یک سد دفاعی محکم در برابر ماشینی شدن و بی روح شدن است، یک مانع بزرگ در برابر از خودبیگانگی انسان با خویشتن است.

@paarandiran

https://www.instagram.com/paarandiran

https://www.tgoop.com/paarandiran/132
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
این ویدیو دعوتی است به اندیشیدن درباره جنگ و دیکتاتوری.
#نه_به_جنگ
#نه_به_دیکتاتوری

@paarandiran

https://www.instagram.com/paarandiran
جنگ علیه جنبش‌های مدنی، در خدمت استبداد و ناامنی

«در کوله سربازان خارجی، دموکراسی یافت نمی شود».
عده ای در نقد این گزاره می گویند، چرا آلمان پس از جنگ جهانی از نازیسم رهایی یافت و دموکراسی شد؟چرا ژاپن بعد از بمباران اتمی و تسلیم توسعه یافته و دموکراتیک شد؟ این پرسش از اساس خطاست؛ چرا که به دام « کانتکست پریشی» گرفتار شده.
ایران کجا؟ آلمان کجا؟ خاورمیانه کجا؟ اروپا کجا؟ شرایط ما چه نسبتی با شرایط ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم دارد؟ آلمان و ژاپن سالهای هزار و نهصد و چهل کجا؟ ایران سالهای دوهزار و بیست کجا؟
نتیجه نسخه « جنگ» را باید در سرنوشت افغانستانی دید که فتح شد و دموکراسی لرزانی در آن مستقر شد، اما در نهایت به طالبان هدیه شد. سرنگون شده، بدون مزاحمت بازگشت.
سوای انبوه کشته های پس از فتح عراق در حمله بوش، آیا کشوری که هر قوم و مذهبی بر اسب مراد خود سوار شده را می‌توان دموکراسی نامید؟
جنگ، عراق با ثبات هدیه نداد، اگر دخالت‌های قدرتهای غربی و همسایه ها نبود، امروز پرچم داعش جای پرچم عراق بود.
« جنگ» در خاورمیانه اگر محدود باشد، تقویت کننده دیکتاتوری است، چرا که دیکتاتوری، بر فضای امنیتی سوار می‌شود و دموکراسی‌خواهی را بیشتر و شدیدتر سرکوب می‌کند. اگر جنگ فراگیر باشد و به سقوط منجر شود، هیچ تضمینی برای ممانعت از بازتولید استبداد نیست‌. ضمن اینکه دموکراسی بر بستر « ثبات» رشد می‌کند، و جنگ حامل ناامنی و جولان ترور خواهد شد.
در نتیجه وقتی در مذمت « جنگ طلبی» می گوییم، متناسب با شرایط ایران حرف می‌زنیم و کلی سخن نمی‌گوییم.
جنگ یا استبداد را تقویت می‌کند یا ناامنی و بی ثباتی را. برای همین، « جنگ طلبی»، علیه جنبش های مدنی دموکراسی‌خواه، تقویت کننده استبداد است یا مولد هرج و مرج و بی ثباتی.

@paarandiran

https://www.instagram.com/paarandiran

https://www.tgoop.com/paarandiran/135
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
موشک یا مردم؟
در نقد ساده سازی ها. در نقد نگاه تک بعدی به قدرت...
گفتار و شنیدار ۴

@paarandiran

https://www.instagram.com/reel/DB1JIRwtdpT/?igsh=MTE1dTIxOHR4NHQwbw==
#پارند، #ایران، #خاورمیانه،#جنگ،#دموکراسی،#موشک،#شهروند
2024/11/15 02:37:51
Back to Top
HTML Embed Code: