🔺آموزش مهارت های زندگی به کودکان- قسمت سوم
5- توانایی برقرار کردن ارتباط موثر: این مهارت به معنای ابراز احساسات، نیازها و نقطه نظرهای فردی با گوش دادن فعالانه به مخاطب و ایجاد بیشترین رضایت با کمترین تنش و کشمکش است.
6- مهارت ایجاد و حفظ روابط بین فردی: مهارتی است برای تعامل مثبت با افراد به خصوص اعضای خانواده در زندگی روزمره، شناسایی مرز روابط با دیگران و ایجاد روابط صمیمانه متعهدانه.
7- خودآگاهی: خودآگاهی به معنی توانایی فرد در شناخت خود و نیز شناسایی خواسته ها، نیازها و احساسات و نقاط ضعف و قدرت است. در این مهارت فرد می آموزد که چه شرایط یا موقعیت هایی برای او عذاب آور هستند.
8- مهارت همدلی: در این مهارت فرد می آموزد که چگونه احساسات افراد دیگر را تحت شرایط مختلف درک کند، تفاوت های فردی را بپذیرد و با پیش داوری و قضاوت با دیگران برخورد نکند.
9- مهارت های مقابله با هیجان ها: شناخت هیجان هایی از قبیل شادی و ترس و حسادت و غم و... و تاثیر آنها بر رفتار خود و دیگران و فراگیری نحوه اداره آنها و واکنش مناسب در برابر آنها.
👇👇👇
5- توانایی برقرار کردن ارتباط موثر: این مهارت به معنای ابراز احساسات، نیازها و نقطه نظرهای فردی با گوش دادن فعالانه به مخاطب و ایجاد بیشترین رضایت با کمترین تنش و کشمکش است.
6- مهارت ایجاد و حفظ روابط بین فردی: مهارتی است برای تعامل مثبت با افراد به خصوص اعضای خانواده در زندگی روزمره، شناسایی مرز روابط با دیگران و ایجاد روابط صمیمانه متعهدانه.
7- خودآگاهی: خودآگاهی به معنی توانایی فرد در شناخت خود و نیز شناسایی خواسته ها، نیازها و احساسات و نقاط ضعف و قدرت است. در این مهارت فرد می آموزد که چه شرایط یا موقعیت هایی برای او عذاب آور هستند.
8- مهارت همدلی: در این مهارت فرد می آموزد که چگونه احساسات افراد دیگر را تحت شرایط مختلف درک کند، تفاوت های فردی را بپذیرد و با پیش داوری و قضاوت با دیگران برخورد نکند.
9- مهارت های مقابله با هیجان ها: شناخت هیجان هایی از قبیل شادی و ترس و حسادت و غم و... و تاثیر آنها بر رفتار خود و دیگران و فراگیری نحوه اداره آنها و واکنش مناسب در برابر آنها.
👇👇👇
10- مهارت مقابله با استرس: در این مهارت فرد می آموزد که چگونه با فشارها و نقش های ناشی از زندگی و همچنین استرس های دیگر مقابله یا آنها را مدیریت کند تا باعث فرسودگی روانی و جسمانی اش نشود.
🔹از کجا باید شروع کرد؟
در آموزش مهارت های زندگی، هدف اصلی تغییر رفتار مخرب به سازنده است. این مهارت ها باید از دوران پیش از دبستان شروع شود و به نوعی در مدرسه و سربازی و دانشگاه و حتی مراحل بعدی زندگی در اجتماع، مداوم آموزش و بازآموزی انجام بگیرد اما متاسفانه هم به دلیل ناآگاهی والدین از اصول فرزندپروری و هم اهمیت ندادن به این جنبه بسیار مهم آموزشی از سنین پیش از دبستان، این مهارت ها از کودکی در وجود کودکان نهادینه نمی شود و امکان یادگیری آسان آنها در کودکی از بین می رود.
در آموزش و پرورش متاسفانه بیشترین تمرکز بر قسمت آموزش و کسب مهارت های ابزاری و شناختی (سواد) است تا ابعاد دیگر پرورش روانی و اجتماعی مثل آموزش مهارت های زندگی با افزایش دانش تئوری و نیز انجام تکراری و مداوم یک عمل، مهارت و تسلط ما در آن زمینه روز به روز در بیشتر موارد بهینه و مطلوب می شود (مصداق کار نیکوکردن از پرکردن) است. به بیان دیگر، مهارت های زندگی شبیه جعبه ابزار با ابزارهای مختلف مثل انبردست، آچار و... هستند.
حال اگر جعبه ابزار یک کودک به جای مجهزبودن به ابزار مختلف فقط شامل چند ابزار محدود و ناکارآمد باشد، در مواجهه با پیچ های زندگی، توان انتخاب زیادی نخواه داشت و به صورت غریزی و ابتدایی سعی در حل مشکلات خواهدکرد مانند گریه کردن برای به دست آوردن همه چیز، داد و بیدادکردن و کتک زدن و...
↩️ ادامه دارد ...
🔹از کجا باید شروع کرد؟
در آموزش مهارت های زندگی، هدف اصلی تغییر رفتار مخرب به سازنده است. این مهارت ها باید از دوران پیش از دبستان شروع شود و به نوعی در مدرسه و سربازی و دانشگاه و حتی مراحل بعدی زندگی در اجتماع، مداوم آموزش و بازآموزی انجام بگیرد اما متاسفانه هم به دلیل ناآگاهی والدین از اصول فرزندپروری و هم اهمیت ندادن به این جنبه بسیار مهم آموزشی از سنین پیش از دبستان، این مهارت ها از کودکی در وجود کودکان نهادینه نمی شود و امکان یادگیری آسان آنها در کودکی از بین می رود.
در آموزش و پرورش متاسفانه بیشترین تمرکز بر قسمت آموزش و کسب مهارت های ابزاری و شناختی (سواد) است تا ابعاد دیگر پرورش روانی و اجتماعی مثل آموزش مهارت های زندگی با افزایش دانش تئوری و نیز انجام تکراری و مداوم یک عمل، مهارت و تسلط ما در آن زمینه روز به روز در بیشتر موارد بهینه و مطلوب می شود (مصداق کار نیکوکردن از پرکردن) است. به بیان دیگر، مهارت های زندگی شبیه جعبه ابزار با ابزارهای مختلف مثل انبردست، آچار و... هستند.
حال اگر جعبه ابزار یک کودک به جای مجهزبودن به ابزار مختلف فقط شامل چند ابزار محدود و ناکارآمد باشد، در مواجهه با پیچ های زندگی، توان انتخاب زیادی نخواه داشت و به صورت غریزی و ابتدایی سعی در حل مشکلات خواهدکرد مانند گریه کردن برای به دست آوردن همه چیز، داد و بیدادکردن و کتک زدن و...
↩️ ادامه دارد ...
چهره اخمو و حاکی از تنفر پدر و مادر و یا لحن صحبت تحقیرآمیز می تواند عمیقا آسیب بزند !
اما اگر علاوه بر اینها کودک در معرض کلماتی چون :
❌ احمق
❌ بی دقت
❌ بی مسئولیت
❌ خنگ
❌ هیچ وقت یاد نمی گیری و ...
قرار بگیرد دو برابر لطمه می خورد.
بعضی از کلمات می توانند انرژی زهرآگین و طولانی مدت داشته باشند. بدترین قسمت ماجرا ( که اکثر پدر و مادر ها از آن غافلند ) اینجاست که کودک بعدها این کلمات را به عنوان سلاحی علیه خودش و تواناییهایش استفاده می کند.
@pedarmadarherfee
اما اگر علاوه بر اینها کودک در معرض کلماتی چون :
❌ احمق
❌ بی دقت
❌ بی مسئولیت
❌ خنگ
❌ هیچ وقت یاد نمی گیری و ...
قرار بگیرد دو برابر لطمه می خورد.
بعضی از کلمات می توانند انرژی زهرآگین و طولانی مدت داشته باشند. بدترین قسمت ماجرا ( که اکثر پدر و مادر ها از آن غافلند ) اینجاست که کودک بعدها این کلمات را به عنوان سلاحی علیه خودش و تواناییهایش استفاده می کند.
@pedarmadarherfee
🔺مهارت های اجتماعی در کودکان و نوجوانان- قسمت ۴
چگونه مهارتهای اجتماعی را به کودکان آموزش دهیم؟
▪️مهارت های اجتماعی پايه:
1- ارتباط چشمی:
توانايي ايجاد ارتباط چشمي با ديگران هنگام گوش دادن به سخن آن ها و يا هنگامي كه با آن ها حرف مي زنيد دست كم براي يك دوره ي زماني كوتاه.
2- بيانات چهره اي:
خنديدن، ابراز علاقه.
3- فاصله ي اجتماعي:
دانستن اينكه در چه فاصله اي نسبت به فرد مقابل قرار بگيريم و چه موقع برقراري تماس بدني است مناسب است.
4- چگونگي صدا:
حجم صدا، زيري و بمي صدا، ميزان گفتار، وضوح، محتوا
5- احوال پرسي با ديگران:
آغاز ارتباط يا پاسخ گويي به احوال پرسي، دعوت كردن يك كودك ديگر براي پيوستن به شما در بعضي فعاليت ها.
👇👇👇
چگونه مهارتهای اجتماعی را به کودکان آموزش دهیم؟
▪️مهارت های اجتماعی پايه:
1- ارتباط چشمی:
توانايي ايجاد ارتباط چشمي با ديگران هنگام گوش دادن به سخن آن ها و يا هنگامي كه با آن ها حرف مي زنيد دست كم براي يك دوره ي زماني كوتاه.
2- بيانات چهره اي:
خنديدن، ابراز علاقه.
3- فاصله ي اجتماعي:
دانستن اينكه در چه فاصله اي نسبت به فرد مقابل قرار بگيريم و چه موقع برقراري تماس بدني است مناسب است.
4- چگونگي صدا:
حجم صدا، زيري و بمي صدا، ميزان گفتار، وضوح، محتوا
5- احوال پرسي با ديگران:
آغاز ارتباط يا پاسخ گويي به احوال پرسي، دعوت كردن يك كودك ديگر براي پيوستن به شما در بعضي فعاليت ها.
👇👇👇
6- گفت و گو كردن:
مهارت هاي محاوره اي مناسب سن، بيان احساسات، سوال كردن، گوش كردن، ابراز علاقه، پاسخ دادن به پرسش ديگران.
7- بازي و كار كردن با ديگران:
رعايت كردن مقررات، مشاركت، قول دادن، كمك كردن، نوبت گرفتن، تعارف با ديگران، قدرداني، ابراز تأسف.
8- جلب توجه و يا درخواست كمك:
استفاده از راه هاي مناسب.
9- حل كردن تعارضات دروني:
مهار پرخاشگري، فرو نشاندن خشم خود و تحمل خشم ديگران، پذيرش انتقاد، روحيه ي ورزشكاري.
10- آراستگي و بهداشت
ادامه دارد...
مهارت هاي محاوره اي مناسب سن، بيان احساسات، سوال كردن، گوش كردن، ابراز علاقه، پاسخ دادن به پرسش ديگران.
7- بازي و كار كردن با ديگران:
رعايت كردن مقررات، مشاركت، قول دادن، كمك كردن، نوبت گرفتن، تعارف با ديگران، قدرداني، ابراز تأسف.
8- جلب توجه و يا درخواست كمك:
استفاده از راه هاي مناسب.
9- حل كردن تعارضات دروني:
مهار پرخاشگري، فرو نشاندن خشم خود و تحمل خشم ديگران، پذيرش انتقاد، روحيه ي ورزشكاري.
10- آراستگي و بهداشت
ادامه دارد...
🔺مهارت های اجتماعی در کودکان و نوجوانان - قسمت ۵
مهمترین مهارتهای اجتماعی لازم برای کودکان، عبارتند از:
1- سلام کردن:
کودکان یا نوجوانان از طریق تعامل با همسالان شان با آنها ارتباط برقرار میکنند. نخستین گام در برقراری ارتباط، سلام کردن به دیگری است. ما با استفاده از واژگانی مثل «سلام» و «حالت چطوره» با افراد دیگر ارتباط برقرار میکنیم. کودکانی که مشکل ارتباطی دارند، ممکن است به افراد آشنای خود هم سلام نکنند. آنها ممکن است درست کنار دوست شان راه بروند، ولی حتی یک نگاه هم به او نکنند یا اگر حرفی بزنند، احتمالاً تماس چشمی با او برقرار نمیکنند و سرشان را به زیر میاندازند. در مواردی، اگر سلام هم بگویند، ممکن است تن صدای شان چندان دوستانه و صمیمی نباشد. بخش غیرکلامی سلام کردن هم به اندازه بخش کلامی آن اهمیت دارد. هنگام سلام کردن مهم نیست که فرد از چه عبارت و جملهای استفاده میکند یا با چه لحن و حالتی جملهاش را بیان میکند، مهم آن است که طوری به دوستش سلام کند که او از دیدنش احساس شادی و خوشحالی کند.
👇👇👇
مهمترین مهارتهای اجتماعی لازم برای کودکان، عبارتند از:
1- سلام کردن:
کودکان یا نوجوانان از طریق تعامل با همسالان شان با آنها ارتباط برقرار میکنند. نخستین گام در برقراری ارتباط، سلام کردن به دیگری است. ما با استفاده از واژگانی مثل «سلام» و «حالت چطوره» با افراد دیگر ارتباط برقرار میکنیم. کودکانی که مشکل ارتباطی دارند، ممکن است به افراد آشنای خود هم سلام نکنند. آنها ممکن است درست کنار دوست شان راه بروند، ولی حتی یک نگاه هم به او نکنند یا اگر حرفی بزنند، احتمالاً تماس چشمی با او برقرار نمیکنند و سرشان را به زیر میاندازند. در مواردی، اگر سلام هم بگویند، ممکن است تن صدای شان چندان دوستانه و صمیمی نباشد. بخش غیرکلامی سلام کردن هم به اندازه بخش کلامی آن اهمیت دارد. هنگام سلام کردن مهم نیست که فرد از چه عبارت و جملهای استفاده میکند یا با چه لحن و حالتی جملهاش را بیان میکند، مهم آن است که طوری به دوستش سلام کند که او از دیدنش احساس شادی و خوشحالی کند.
👇👇👇
2- پیش قدم شدن در گفتوگو:
بعد از سلام و احوال پرسی، معمولا گفتوگو شروع میشود. برای ورود به بحث، فرد باید بتواند مکالمهای را آغاز کند، ادامه دهد و به پایان برساند. این مهارت مستلزم خوب گوش دادن و توجه کردن است. برای مثال، او باید اصل «رعایت نوبت» را بداند. گاهی افراد موضوعی برای صحبت کردن با یکدیگر ندارند، در اینگونه موارد میتوانند پرسشی را مطرح کنند؛ مثل کارتون خرسها یا فلان فیلم را دیدهای؟ یا میدانی در مدرسه چه اتفاقی افتاده است؟ موضوع بحث باید برای هر دو طرف جالب و جذاب باشد تا هر دو را به نوعی درگیر صحبت کند. مکالمه یک طرفه موجب خستگی و کسالت دو طرف میشود و ممکن است موجب قطع همین ارتباط ساده هم شود. حتی ممکن است تاثیری منفی در ذهن آن دو بگذارد و در آینده هم تمایلی برای صحبت کردن با هم نداشته باشند. پس گوش کردن مثل صحبت کردن مهم است. اگر کودک یا نوجوان علاقهای به آنچه دوستش میگوید، از خود نشان ندهد، ممکن است از صحبت کردن با او منصرف شود. کودکان کم توجه و پرتحرک، اغلب زمان صحبت کردن و گوش کردن را درست تشخیص نمیدهند.
3- درک احساس شنونده:
زمانی که یک گفتوگو آغاز میشود، برای حفظ و ادامه آن لازم است که گوینده به حالتهای عاطفی شنوندهاش توجه داشته باشد. افرادی که مشکل ارتباطی دارند، اغلب در درک احساس شنونده نیز ناتوان هستند، درحالیکه کودک یا نوجوان اجتماعی، سریع و راحت میتواند حالتهای احساسی شنوندهاش را بشناسد و طبقهبندی کند، آنگاه سخنانش را ارزیابی کند و براساس پاسخهایی که از شنونده دریافت میدارد، کلماتش را انتخاب کرده و گفتوگو را ادامه دهد.
4- همدلی کردن:
همدلی کردن شبیه درک گفتههای دیگران است، با این تفاوت که شنونده باید سعی کند احساسات سایر افراد را نیز درک کند. همدلی کردن این امکان را به فرد میدهد که بتواند ارتباطی واقعی با دوستانش برقرار کند. برای مثال، اگر دانشآموزی در درس ریاضی نمره20 گرفته ولی دوستش 11 شده است، بتواند شادی خود را کنترل کرده و با دوستش به ابراز همدردی بپردازد. او میتواند با گفتن جملهای نظیر « اشکال ندارد، سعی کن در امتحان بعدی بیشتر درس بخوانی تا نمره بهتری بگیری»، او را دلداری دهد. .
5- یافتن نقاط مشترک:
برای حفظ یک مکالمه دوستانه، توجه به نقاط مشترک هر دو طرف اهمیتی خاص دارد. این سرنخها به کودک یا نوجوان کمک میکند تا تمایل بیشتری برای ادامه دوستی و دیدارهای بعدی با هم داشته باشند. بخش مهم شناخت این سرنخها، توجه به لحن و زیر و بم صدای افراد است. برای مثال هر دو از یک ویژگی آموزگارشان خوششان بیاید یا به ورزش فوتبال علاقهمند باشند.
ادامه دارد...
بعد از سلام و احوال پرسی، معمولا گفتوگو شروع میشود. برای ورود به بحث، فرد باید بتواند مکالمهای را آغاز کند، ادامه دهد و به پایان برساند. این مهارت مستلزم خوب گوش دادن و توجه کردن است. برای مثال، او باید اصل «رعایت نوبت» را بداند. گاهی افراد موضوعی برای صحبت کردن با یکدیگر ندارند، در اینگونه موارد میتوانند پرسشی را مطرح کنند؛ مثل کارتون خرسها یا فلان فیلم را دیدهای؟ یا میدانی در مدرسه چه اتفاقی افتاده است؟ موضوع بحث باید برای هر دو طرف جالب و جذاب باشد تا هر دو را به نوعی درگیر صحبت کند. مکالمه یک طرفه موجب خستگی و کسالت دو طرف میشود و ممکن است موجب قطع همین ارتباط ساده هم شود. حتی ممکن است تاثیری منفی در ذهن آن دو بگذارد و در آینده هم تمایلی برای صحبت کردن با هم نداشته باشند. پس گوش کردن مثل صحبت کردن مهم است. اگر کودک یا نوجوان علاقهای به آنچه دوستش میگوید، از خود نشان ندهد، ممکن است از صحبت کردن با او منصرف شود. کودکان کم توجه و پرتحرک، اغلب زمان صحبت کردن و گوش کردن را درست تشخیص نمیدهند.
3- درک احساس شنونده:
زمانی که یک گفتوگو آغاز میشود، برای حفظ و ادامه آن لازم است که گوینده به حالتهای عاطفی شنوندهاش توجه داشته باشد. افرادی که مشکل ارتباطی دارند، اغلب در درک احساس شنونده نیز ناتوان هستند، درحالیکه کودک یا نوجوان اجتماعی، سریع و راحت میتواند حالتهای احساسی شنوندهاش را بشناسد و طبقهبندی کند، آنگاه سخنانش را ارزیابی کند و براساس پاسخهایی که از شنونده دریافت میدارد، کلماتش را انتخاب کرده و گفتوگو را ادامه دهد.
4- همدلی کردن:
همدلی کردن شبیه درک گفتههای دیگران است، با این تفاوت که شنونده باید سعی کند احساسات سایر افراد را نیز درک کند. همدلی کردن این امکان را به فرد میدهد که بتواند ارتباطی واقعی با دوستانش برقرار کند. برای مثال، اگر دانشآموزی در درس ریاضی نمره20 گرفته ولی دوستش 11 شده است، بتواند شادی خود را کنترل کرده و با دوستش به ابراز همدردی بپردازد. او میتواند با گفتن جملهای نظیر « اشکال ندارد، سعی کن در امتحان بعدی بیشتر درس بخوانی تا نمره بهتری بگیری»، او را دلداری دهد. .
5- یافتن نقاط مشترک:
برای حفظ یک مکالمه دوستانه، توجه به نقاط مشترک هر دو طرف اهمیتی خاص دارد. این سرنخها به کودک یا نوجوان کمک میکند تا تمایل بیشتری برای ادامه دوستی و دیدارهای بعدی با هم داشته باشند. بخش مهم شناخت این سرنخها، توجه به لحن و زیر و بم صدای افراد است. برای مثال هر دو از یک ویژگی آموزگارشان خوششان بیاید یا به ورزش فوتبال علاقهمند باشند.
ادامه دارد...
✅ پدر و مادر حرفه ای بچه با عرضه بار می آورند نه شاگرد اول
👈برایشان مهم است بچه راحت بتواند زیپ کاپشنش را بالا بکشد و بند کفشش را ببندد.
👈وقتی سر جلسه ی امتحان خودکارش ننوشت اشکش در نیاید و راهی پیدا کند.
👈میوه هایی که مادر برایش میگذارد توی کیفش نگندد.
👈وقتی معلمش یا ناظمش دنبال داوطلبی میگردند زیر میز قایم نشود.
👈 غذا خوردنش که تمام شد دل آدم به هم نخورد از دیدن ظرف غذايش
👈 وقتی از خواب بیدار شد جایش را جمع کند ، تختش را مرتب کند.
و . . .
@pedarmadarherfee1
👈برایشان مهم است بچه راحت بتواند زیپ کاپشنش را بالا بکشد و بند کفشش را ببندد.
👈وقتی سر جلسه ی امتحان خودکارش ننوشت اشکش در نیاید و راهی پیدا کند.
👈میوه هایی که مادر برایش میگذارد توی کیفش نگندد.
👈وقتی معلمش یا ناظمش دنبال داوطلبی میگردند زیر میز قایم نشود.
👈 غذا خوردنش که تمام شد دل آدم به هم نخورد از دیدن ظرف غذايش
👈 وقتی از خواب بیدار شد جایش را جمع کند ، تختش را مرتب کند.
و . . .
@pedarmadarherfee1
🔺 ۱۰ مفهوم ارزشی که باید به فرزندانمان آموزش دهیم
✨۱. صداقت:
خیلی از بچهها بخاطر ترس از فریادهای والدینشان یا کتک خوردن میترسند واقعیت را با والدینشان در میان بگذارند. باید به آنها بفهمانید که رفتار بد آنها مطمئناً عواقبی خواهد داشت اما همیشه بخاطر اینکه شجاعت لازم برای گفتن واقعیت را داشتهاند تحسینشان کنید.
✨۲. احترام:
بچهها رفتارها را درست مثل کلمات تقلید میکنند. گفتن کلماتی مثل «خواهش میکنم»، «لطفاً»، «متشکرم» و «عذر میخواهم» در جلو آنها به آنها احترام و ادب را یاد میدهد.
✨۳. قدرشناسی:
به فرزندانتان یاد بدهید که هر روز حتی برای کوچکترین چیزها شکرگزار باشند، چیزهای کوچکی مثل هوای خوب یا یک لبخند از کسی. به آنها یاد بدهید که برای اینکه زنده هستند، برای خانواده و دوستانشان، غذایی که میخورند، لباسهایشان، سقف بالای سرشان و سلامتیشان قدرشناس باشند.
✨۴. سخاوت:
اینکه به آنها یاد بدهید به دیگران کمک کنند هم نوعی سخاوت و بخشندگی است زیرا به آنها یاد میدهد که در وقتشان بخشنده باشند.
👇👇👇
✨۱. صداقت:
خیلی از بچهها بخاطر ترس از فریادهای والدینشان یا کتک خوردن میترسند واقعیت را با والدینشان در میان بگذارند. باید به آنها بفهمانید که رفتار بد آنها مطمئناً عواقبی خواهد داشت اما همیشه بخاطر اینکه شجاعت لازم برای گفتن واقعیت را داشتهاند تحسینشان کنید.
✨۲. احترام:
بچهها رفتارها را درست مثل کلمات تقلید میکنند. گفتن کلماتی مثل «خواهش میکنم»، «لطفاً»، «متشکرم» و «عذر میخواهم» در جلو آنها به آنها احترام و ادب را یاد میدهد.
✨۳. قدرشناسی:
به فرزندانتان یاد بدهید که هر روز حتی برای کوچکترین چیزها شکرگزار باشند، چیزهای کوچکی مثل هوای خوب یا یک لبخند از کسی. به آنها یاد بدهید که برای اینکه زنده هستند، برای خانواده و دوستانشان، غذایی که میخورند، لباسهایشان، سقف بالای سرشان و سلامتیشان قدرشناس باشند.
✨۴. سخاوت:
اینکه به آنها یاد بدهید به دیگران کمک کنند هم نوعی سخاوت و بخشندگی است زیرا به آنها یاد میدهد که در وقتشان بخشنده باشند.
👇👇👇
✨۵. خاص بودن:
باید به فرزندانتان یادآور شوید که از همان ابتدای کودکی خاص هستند. آنها را همکلاسیها یا دوستانشان مقایسه نکنید.
✨۶. بخشش:
آدمها ممکن است چه خواسته و چه ناخواسته در حق آنها بدی کنند. این چیزی نیست که بتوانیم بچههایمان را به طور کامل در برابر آن حفظ کنیم. اما اگر بخشندگی را یاد بگیرند، محبت و مهربانی را هم یاد میگیرند.
✨۷. شوخطبعی:
به آنها نشان دهید چطور میتوانند با خندیدن زندگیشان را بهتر کرده و با جوک تعریف کردن برای هم دیگر انجام فعالیتهای مفرح مثل کتاب خواندن، بازی کردن در پارک یا فقط حرف زدن با همدیگر درمورد زندگی، وضعیت خود را بهتر کنند.
✨۸. نگرش مثبت:
نشان دادن رفتار و نگرش مثبت از جانب شما اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا شما الگوی فرزندانتان هستید.
✨۹. پشتکار:
پشتکار به بچهها کمک میکند هیچوقت دلسرد نشده و برای چیزهایی که میخواهند به تلاششان ادامه دهند. وقتی خیلی کوچک هستند کارهایی مثل راه رفتن، بازی کردن، غذا خوردن و از این قبیل را نمیتوانند به خوبی و کامل انجام دهند. اما آنقدر تلاش میکنند که موفق میشوند زیرا هنوز با معنی دلسردی و ناامیدی آشنا نشدهاند.
✨۱۰. عشق:
آموزش شور و عشق به فرزندان ،شور زندگی و عشق به مردم و چیزهایی که از آن لذت میبرند. بدون عشق آنها زندگی بسیار عادی و رویاهایی معمولی خواهند داشت.
@pedarmadarherfee
باید به فرزندانتان یادآور شوید که از همان ابتدای کودکی خاص هستند. آنها را همکلاسیها یا دوستانشان مقایسه نکنید.
✨۶. بخشش:
آدمها ممکن است چه خواسته و چه ناخواسته در حق آنها بدی کنند. این چیزی نیست که بتوانیم بچههایمان را به طور کامل در برابر آن حفظ کنیم. اما اگر بخشندگی را یاد بگیرند، محبت و مهربانی را هم یاد میگیرند.
✨۷. شوخطبعی:
به آنها نشان دهید چطور میتوانند با خندیدن زندگیشان را بهتر کرده و با جوک تعریف کردن برای هم دیگر انجام فعالیتهای مفرح مثل کتاب خواندن، بازی کردن در پارک یا فقط حرف زدن با همدیگر درمورد زندگی، وضعیت خود را بهتر کنند.
✨۸. نگرش مثبت:
نشان دادن رفتار و نگرش مثبت از جانب شما اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا شما الگوی فرزندانتان هستید.
✨۹. پشتکار:
پشتکار به بچهها کمک میکند هیچوقت دلسرد نشده و برای چیزهایی که میخواهند به تلاششان ادامه دهند. وقتی خیلی کوچک هستند کارهایی مثل راه رفتن، بازی کردن، غذا خوردن و از این قبیل را نمیتوانند به خوبی و کامل انجام دهند. اما آنقدر تلاش میکنند که موفق میشوند زیرا هنوز با معنی دلسردی و ناامیدی آشنا نشدهاند.
✨۱۰. عشق:
آموزش شور و عشق به فرزندان ،شور زندگی و عشق به مردم و چیزهایی که از آن لذت میبرند. بدون عشق آنها زندگی بسیار عادی و رویاهایی معمولی خواهند داشت.
@pedarmadarherfee
❗️والدین همچون بستری هستند که کودک در آن رشد می کند.
🔸بستر لرزان و نا امن، زمینه آسیب خواهد بود تا رشد.
▫️نگرانی ها را کنار بگذارید و به کودکان تان عشق بورزید تا فرزندانی برومند داشته باشید.
#تربیت_فرزند
🔸بستر لرزان و نا امن، زمینه آسیب خواهد بود تا رشد.
▫️نگرانی ها را کنار بگذارید و به کودکان تان عشق بورزید تا فرزندانی برومند داشته باشید.
#تربیت_فرزند
" زود رنجی " در کودکان حاصل یک زخم روحی است !
زخم های کودکان از چهار ( ت ) آسیب رسان حاصل می شود:
👈 تهدید
👈 تحقیر
👈 توهین
👈 تمسخر
@pedarmadarherfee
زخم های کودکان از چهار ( ت ) آسیب رسان حاصل می شود:
👈 تهدید
👈 تحقیر
👈 توهین
👈 تمسخر
@pedarmadarherfee
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
✅️ با پسرم با دخترم این مدلی رفیق باشم یا نه ؟
📽 شهرام اسلامی
👈 شما چطور ؟ آیا شما این مدلی با فرزندتون رفیق هستین؟
زیر همین پست نظرتون رو کامنت کنید
@pedarmadarherfee
📽 شهرام اسلامی
👈 شما چطور ؟ آیا شما این مدلی با فرزندتون رفیق هستین؟
زیر همین پست نظرتون رو کامنت کنید
@pedarmadarherfee