Telegram Web
#تقویم_علمی

روز جهانی فیزیک:

از سال 2005 میلادی که سال جهانی فیزیک نام گرفت، برای بهره‌مندی بیشتر مردم از علم فیزیک و آشنایی عمیقتر آنان با این علم، 20دسامبر به عنوان روز جهانی فیزیک نام گذاری شد.
پس از آن ،هرساله به مناسبت فرارسیدن این روز دانشمندان، محققان، علاقه‌مندان و فعالان علم فیزیک با گردهمایی های علمی و پرداختن به  فعالیت ها و مباحث مرتبط، برای شناخت و توسعه هر چه بیشتر این علم تلاش می‌کنند.

این روز را به همه دوستداران و شیفتگان فیزیک تبریک می گوییم. 💐

💌 از  امروز  فیزیک  را  بیش  از  پیش دوست بداریم.

کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
17👍1
یلدا نویدبخش طلوع نور امید در تاریک ترین و سردترین ثانیه ها است.

                        🍉🍉🍉🍉
                      🍃 یلدا مبارک🍃
                        🍉🍉🍉🍉

کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
10🕊1
#ترجمه_مقاله #مکانیک_کوانتومی #درهم‌تنیدگی #بیولوژی_کوانتومی #زیست‌شناسی_کوانتومی #آگاهی_کوانتومی

📄 ترجمه مقاله

🟠یک اسپین جدید در مغز کوانتومی ‌‌‎

🟢 قسمت ۳ ‏ (یافتن اسپین):
فیشر متعلق به یک خانواده فیزیک‌دان است: پدرش، مایکل.ای.فیشر، ‏ یک فیزیکدان برجسته در کالج پارک دانشگاه مریلند است ‏که کار او در فیزیک آماری افتخارات و جوایز متعددی را در طول زندگی حرفه ای اش در پی داشته است. برادرش، دنیل ‏فیشر، ‏یک فیزیکدان تجربی در دانشگاه استنفورد است که در دینامیک تکاملی تخصص دارد. متیو فیشر ‏راه آنها را دنبال ‏کرده و یک حرفه فیزیک بسیار موفق را ایجاد کرده است. او جایزه معتبرالیور ای باکلی‏ را در سال ‌‎2015‌‏ برای تحقیقات ‏خود در مورد انتقال فاز کوانتومی به اشتراک گذاشت.‏

بنابراین چه چیزی او را وادار کرد که از جریان اصلی فیزیک دور شود و به سمت رابطه بحث برانگیز و درهم ریخته ‏زیست‌شناسی، شیمی، علوم اعصاب و فیزیک کوانتومی برود؟ تقلا و مبارزه او با افسردگی بالینی اش. ‏

فیشر به خوبی آن روز فوریه ‌‎1986‌‏ را به یاد می آورد که از خواب بیدار شد و احساس بی حسی داشت، گویی یک ‏هفته است که نخوابیده است. او گفت: «احساس میکردم که مواد مخدر خورده‌ام. » خواب اضافی کمکی نکرد. تنظیم رژیم غذایی ‏و رژیم ورزشی بیهوده بود و آزمایش خون هیچ چیز اشتباهی را نشان نداد. اما وضعیت او دو سال ادامه داشت. او گفت: ‌‏«در هر دقیقه احساس سردرد میگرنی در تمام بدنم داشتم. » خیلی بد شد که به خودکشی فکر کرد، اگرچه تولد اولین دخترش به ‏او دلیلی داد تا در مه افسردگی به مبارزه ادامه دهد.‏

سرانجام روانپزشکی پیدا کرد که یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای تجویز کرد و در عرض سه هفته وضعیت روانی ‏او شروع به بهبود کرد. فیشر گفت: «مه چنان مرا دربرگرفته بود که حتی نمیتوانستم خورشید را ببینم - آن ابر کمی ‏چگالی اش کمتر بود و من دیدم که نوری در پشت آن وجود دارد.» علیرغم برخی عوارض جانبی مهم آن دارو از ‏جمله افزایش فشار خون، طی نه ماه او احساس کرد که دوباره متولد شده است. او سپس به پروزاک ‏روی آورد و از آن زمان ‏تاکنون به طور مداوم رژیم دارویی خاص خود را تحت نظر گرفته و بهینه سازی کرده است.‏

تجربه اش او را متقاعد کرد که داروها موثر هستند. اما فیشر از این که متوجه شد دانشمندان علوم اعصاب اطلاعات کمی در ‏مورد مکانیسم های دقیقی که در پس عملکرد آن داروها وجود دارد، شگفت زده شد. این کنجکاوی او را برانگیخت و با توجه به ‏تخصصش در مکانیک کوانتومی، او متوجه شد که در مورد امکان پردازش کوانتومی در مغز می اندیشد. پنج سال پیش او خود را ‏به ورطه یادگیری بیشتر در مورد این موضوع انداخت و از تجربیات خود در مورد داروهای ضد افسردگی به عنوان نقطه شروع ‏استفاده کرد.‏

🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
3👍3
#ترجمه_مقاله #مکانیک_کوانتومی #درهم‌تنیدگی #بیولوژی_کوانتومی #زیست‌شناسی_کوانتومی #آگاهی_کوانتومی

📄 ترجمه مقاله

🟠چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎

🟢 قسمت ۴ ‏ (یافتن اسپین):
از آنجایی که همه داروهای روانپزشکی مولکولهای پیچیدهای هستند، او روی یکی از ساده‌ترین آنها، لیتیوم، که فقط ‏یک اتم است، تمرکز کرد. فیشر گفت ‏که این تشبیه به ویژه مناسب است زیرا اتم لیتیوم کره ای از الکترون های اطراف هسته است. او به این واقعیت اشاره کرد که ‏لیتیومی که با نسخه از داروخانه محلی شما در دسترس است، عمدتا یک ایزوتوپ رایج به نام لیتیوم-‌‎7‌‏ است. آیا یک ایزوتوپ ‏متفاوت، مانند لیتیوم-‌‎6‌‏ بسیار کمیاب تر، نتایج یکسانی را ایجاد می کند؟ از نظر تئوری باید این دو ایزوتوپ از نظر ‏شیمیایی یکسان هستند. آنها فقط در تعداد نوترون های هسته با هم تفاوت دارند.‏
هنگامی که فیشر، پیشینه پژوهش را جستجو کرد، دریافت که آزمایشی با مقایسه اثرات لیتیوم-‌‎6‌‏ و لیتیوم-‌‎7‌‏ انجام شده است. در ‏سال ‌‎1986‎، دانشمندان دانشگاه کرنل ‏اثرات دو ایزوتوپ را در مورد رفتار موش ها بررسی کردند. موش های باردار به سه ‏گروه تقسیم شدند: به یک گروه لیتیوم-‌‎7‎ و به یک گروه ایزوتوپ لیتیوم-‌‎6‌‏ داده شد، و گروه سوم به عنوان گروه کنترل خدمت کردند. ‏هنگامی که توله ها متولد شدند، موش های مادری که لیتیوم-‌‎6‌‏ دریافت کرده بودند، رفتارهای مادری بسیار قویتری مانند نظافت، ‏شیردهی و لانه‌سازی نسبت به موشهای گروه لیتیوم-‌‎7‌‏ یا گروه کنترل نشان دادند.‏

این فیشر را تحت تاثیر قرار داد. نه تنها باید شیمی دو ایزوتوپ یکسان باشد، بلکه تفاوت جزئی جرم اتمی تا حد زیادی در محیط ‏آبکی بدن از بین می‌رود. بنابراین چه چیزی می تواند تفاوت های رفتاری را که محققان مشاهده کرده اند توضیح دهد؟
فیشر معتقد است که این راز ممکن است در اسپین هسته‌ا‌ی نهفته باشد، که یک ویژگی کوانتومی است که بر این موضوع تأثیر ‏می‌گذارد که هر اتم تا چه زمانی میتواند منسجم بماند. هرچه اسپین کمتر باشد، هسته با میدان های ‏الکتریکی و مغناطیسی کمتر برهمکنش می‌کند و سریعتر از هم جدا میشوند.

از آنجایی که لیتیوم-‌‎7‌‏ و لیتیوم-‌‎6‌‏ تعداد نوترون های متفاوتی دارند، اسپین های متفاوتی نیز دارند. در نتیجه، لیتیوم-‌‎7‌‏ برای ‏اهداف شناخت کوانتومی خیلی سریع تجزیه می شود، در حالی که لیتیوم-‌‎6‌‏ می تواند مدت بیشتری در هم تنیده بماند.‌‏
فیشر دو ماده پیدا کرده بود که از همه جهات مهم یکسان بودند، به جز اسپین کوانتومی، و متوجه شد که آنها می توانند تأثیرات ‏بسیار متفاوتی بر رفتار داشته باشند. برای فیشر، این یک اشاره وسوسه انگیز بود که فرآیندهای کوانتومی ممکن است در واقع ‏نقشی کاربردی در پردازش شناختی ایفا کنند.‏

🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
1
#ترجمه_مقاله #مکانیک_کوانتومی #درهم‌تنیدگی #بیولوژی_کوانتومی #زیست‌شناسی_کوانتومی #آگاهی_کوانتومی

📄 ترجمه مقاله

🟠چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎

🟢 قسمت ۵ (مغز های کوانتومی):
اگر بخواهید یک کامپیوتر کوانتومی بسازید، شما باید روشی برای نگه داشتن بیت‌های اطلاعات کوانتومی -کیوبیت ها-‏ متصل شده به یکدیگر یا درهم تنیده برای دوره های زمانی طولانی پیدا کنید. انجام آن کار درآزمایشگاه سخت ‏
است. چنین تصور می‌شود که در محیط گرم و مرطوب بدن، چنین چیزی،‌ غیرممکن است. اما پیشنهاد جدیدی بررسی می‌کند که چطور مغز ‏ممکن است ارتباطات کوانتومی را اگر نه برای ساعت ها و روزها بلکه برای ثانیه‌ها حفظ کند.‏

۱. مولکول زیستی ‏ATP‏ میتواند پیروفسفات را که از دو مولکول فسفات ساخته شده است، منتشر کند.
۲. هر فسفات یک اسپین کوانتومی حمل می کند و دو فسفات می توانند با یکدیگر در هم تنیده شوند. ‏
۳. بدون محافظت، درهم تنیدگی فسفات در مدت کوتاهی پوسیده یا جدا خواهد شد.
۴. اما اگر فسفات‌ها با یکدیگر در خوشه‌های حفاظت شده‌ای به نام خوشه‌های پوسنر -که ساخته شده از یون های فسفات و ‏کلسیم هستند- گروه بندی شوند، درهم تنیدگی می تواند برای زمان طولانی تر باقی بماند. ‏
۵. اگر یک جفت از فسفات های در هم تنیده شده به خوشه های مختلف پوسنر تقسیم شود، آنها در هم تنیده باقی خواهند ماند، حتی ‏زمانی که خوشه ها آنها را دور از یکدیگر انتقال دهند. به این ترتیب، در هم تنیدگی می تواند در فواصل نسبتا طولانی در مغز ‏توزیع شود. این امکان وجود یک پایه‌ی کوانتومی برای عملکرد مغز را فراهم می کند. ‏

🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
🕊4
🟡 تصویر مربوط به ترجمه‌ی مقاله (قسمت ۵)👆

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
👍3
#ترجمه_مقاله #مکانیک_کوانتومی #درهم‌تنیدگی #بیولوژی_کوانتومی #زیست‌شناسی_کوانتومی #آگاهی_کوانتومی

📄 ترجمه مقاله

🟠چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎

🟢 قسمت ۶ (طرح حفاظت کوانتومی):
گفته شده، رفتن از یک فرضیه جذاب به نشان دادن عینی اینکه پردازش کوانتومی نقشی در مغز دارد، چالشی دلهره آور است. ‏
مغز به مکانیزمی برای ذخیره اطلاعات کوانتومی در کیوبیت ها برای مدت زمان کافی نیاز دارد. باید مکانیزمی برای ‏
درهمتنیدگی کیوبیت‌های متعدد وجود داشته باشد و این درهمتنیدگی باید ابزارهای شیمیایی کاربردی برای تأثیرگذاری بر عملکرد ‏نورونها داشته باشد. همچنین باید وسایلی برای انتقال اطلاعات کوانتومی ذخیره شده در کیوبیت ها در سراسر مغز وجود داشته ‏باشد.‏
این تقاضای زیادی است. فیشر در طول جستوجوی پنج ساله‌اش، تنها یک کاندید معتبر برای ذخیره اطلاعات کوانتومی در ‏مغز شناسایی کرده است: اتمهای فسفر- که تنها عنصر بیولوژیکی رایج غیر از هیدروژن با چرخش یک دوم هستند - که به تعداد پایینی ‏می باشند که زمان های همدوسی طولانی تری دارند. فسفر به خودی خود نمی تواند یک کیوبیت پایدار بسازد، اما ‏به گفته فیشر، اگر فسفر را با یون های کلسیم به خوشه ها متصل کنید، زمان همدوسی آن را می توان بیشتر افزایش داد.‏
در سال ‌‎1975‎، آرون پوسنر،‏ دانشمند دانشگاه کرنل، متوجه خوشه ای عجیب از اتم های کلسیم و فسفر در اشعه ایکس ‏استخوانش شد. او نقاشی هایی از ساختار آن خوشه ها کشید: ۹ اتم کلسیم و ۶ اتم فسفر که بعدها به افتخار او "مولکول های ‏پوسنر" نامیده شدند. این خوشه‌ها دوباره در دهه ‌‎2000‌‏ ظهور کردند - زمانی که دانشمندان در حال شبیه سازی رشد استخوان در ‏مایعات مصنوعی بودند، متوجه شناور شدن آن خوشه ها در مایعات شدند. آزمایش های بعدی شواهدی از وجود آن خوشه ها در ‏بدن ارائه کردند. فیشر فکر می کند که مولکول های پوسنر می توانستند به عنوان کیوبیت طبیعی در مغز نیز عمل کنند.‏

🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
آغاز سال نو میلادی بر همگان به ویژه هموطنان مسیحی مبارک باد. 🙏💐


کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
9
#ترجمه_مقاله #مکانیک_کوانتومی #درهم‌تنیدگی #بیولوژی_کوانتومی #زیست‌شناسی_کوانتومی #آگاهی_کوانتومی

📄 ترجمه مقاله

🟠چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎

🟢 قسمت ۷ (طرح حفاظت کوانتومی):
این فرآیند در ‏سلول با یک ترکیب شیمیایی به نام پیروفسفات شروع می شود. این فسفات از دو فسفات به هم پیوسته تشکیل شده است - هر کدام ‏از یک اتم فسفر تشکیل شده است که توسط اتم های اکسیژن متعدد با اسپین صفر احاطه شده است. برهمکنش بین اسپین های فسفات ‏ها باعث درهم تنیده شدن آنها می شود. آنها میتوانند به چهار روش مختلف جفت شوند: سه مورد از پیکربندی‌ها به یک اسپین کل ‏اضافه میشوند) حالت "سه‌گانه" که تنها به طورضعیف در هم تنیده می شود، اما چهارمین احتمال یک اسپین صفر یا حالت منفرد ‏از حداکثر درهم تنیدگی ایجاد می‌کند - که برای محاسبات کوانتمی بسیار مهم است.‏
سپس، آنزیم‌ها فسفات‌های درهمتنیده را به دو یون فسفات آزاد جدا می‌کنند. مهمتر از همه، اینها حتی زمانی که از هم دور می شوند ‏درهم تنیده می مانند. فیشر استدلال می کند که این فرآیند با حالت منفرد بسیار سریعتر اتفاق می افتد. سپس این یون ها می توانند به ‏نوبه خود با یون های کلسیم و اتم های اکسیژن ترکیب شوند تا به مولکول های پوسنر تبدیل شوند. نه اتم‌های کلسیم و نه اتم‌های ‏اکسیژن دارای اسپین هسته‌ای نیستند و نیمی از کل اسپین را حفظ میکنند که برای طولانی‌شدن زمان‌های همدوسی حیاتی است. ‏بنابراین آن خوشه‌ها از جفت‌های درهمتنیده در برابر تداخل خارجی محافظت میکنند تا بتوانند انسجام را برای مدت زمان طولانی‌تری ‏حفظ کنند - فیشر تخمین میزند که ممکن است برای ساعت‌ها، روزها یا حتی هفته‌ها دوام داشته باشد.‏
به این ترتیب، درهم تنیدگی را میتوان در فواصل نسبتا طولانی در مغز توزیع کرد و بر آزاد شدن انتقال‌دهنده‌های عصبی و ‏عملکرد سیناپس‌ها بین نورونها تأثیر گذاشت – عملی مرموز در کارکرد مغز.‏


🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
❤‍🔥1👍1
نشسته ام بنویسم که بال یعنی تو
عروج کردن سمت کمال ، یعنی  تو

نشسته ام بنویسم تصورت، حاشا!
فراتر  از  جریان  خیال  یعنی تو...🕊


ولادت حضرت زهرا(سلام الله علیها) و روز مادر مبارک. 🍃💐🍃

کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
18
#تسلیت

گروه تکامل فیزیکی، خود را شریک غم خانواده‌های آسیب دیده در واقعه‌ی تروریستی کرمان، می‌داند. از خداوند برای ایشان، صبر مسئلت داریم.

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
20💔10🕊3👍1😭1
#ترجمه_مقاله #مکانیک_کوانتومی #درهم‌تنیدگی #بیولوژی_کوانتومی #زیست‌شناسی_کوانتومی #آگاهی_کوانتومی

📄 ترجمه مقاله

🟠چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎

🟢 قسمت ۸ (آزمایش تئوری):
محققانی که در زیست شناسی کوانتومی کار میکنند با احتیاط پیشنهاد فیشر را قبول می‌کنند. الکساندرا اولایا - کاسترو ‏- فیزیکدان ‏دانشگاه کالج لندن که روی فتوسنتز کوانتومی کار کرده است - آن را "فرضیه ای خوب می نامد. آن فرضیه پاسخی نمی دهد ‏بلکه سوال هایی را باز می کند که ممکن است منجر به این شود که چگونه می توانیم مراحل خاصی را در فرضیه آزمایش ‏کنیم". ‏
پیتر هور، شیمیدان دانشگاه آکسفورد ، که بررسی می کند که آیا سیستم های جهت یابی پرندگان مهاجر از اثرات کوانتومی استفاده ‏می کنند، با فرضیه مذکور موافق است. او گفت": در اینجا یک فیزیکدان نظری است که با استفاده از مولکول های خاص، مکانیک خاصی را ‏پیشنهاد می کند تا اینکه از این طریق بتواند راهی بیابد که بر فعالیت مغز تاثیر بگذارد". این فرضیه امکان آزمایش تجربی را فراهم می کند. ‏
آزمایش تجربی دقیق همان کاری است که فیشر در حال حاضر سعی در انجام آن دارد. او به تازگی یک دوره فرصت مطالعاتی ‏را در دانشگاه استنفورد گذراند تا با محققان آنجا کار کند تا مطالعه ‌‎1986‌‏ را روی موشهای باردار تکرار کند. او تایید کرد که نتایج ‏اولیه ناامید کننده بودند - زیرا داده ها اطلاعات زیادی را ارائه نکردند - اما فکر می کند اگر با پروتکلی نزدیک تر به آزمایش ‏اولیه ‌‎1986‌‏ تکرار شود، نتایج ممکن است قطعی تر باشد.‏
‏ فیشر برای انجام آزمایشهای شیمی کوانتومی عمیقتر درخواست کمک مالی کرده است. او گروه کوچکی از دانشمندان رشته های ‏مختلف در دانشگاه های سانتا باربارا و سانفرانسیسکوی کالیفرنیا را به عنوان همکاران گرد هم آورده است. اول از همه، او میخواهد ‏بررسی کند که آیا فسفات کلسیم واقعا مولکول‌های پوسنر پایدار را تشکیل میدهد؟ آیا چرخش هسته‌های فسفر این مولکولها ‏می تواند برای مدت زمان های طولانی کارآمد درهم تنیده شود؟

🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
👍3
👋 سلام به همه‌ی همراهان گروه تکامل فیزیکی 👋

هفته‌ی گذشته بود که تعداد اعضای کانالمون از🔥1k🔥 گذشت.

🌟 به همین مناسبت، خبرهای خوبی در راهه...

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
🕊9😍32👍2
#ترجمه_مقاله #مکانیک_کوانتومی #درهم‌تنیدگی #بیولوژی_کوانتومی #زیست‌شناسی_کوانتومی #آگاهی_کوانتومی

📄 ترجمه مقاله

🟠چرخش جدید در ذهن کوانتومی ‌‌‎

🟢 قسمت ۹- پایانی (آزمایش تئوری):
حتی هور و اولایا کاسترو نیز نسبت به دومین مورد مشکوک هستند، به ویژه تخمین تقریبی فیشر مبنی بر اینکه انسجام ممکن ‏است یک روز یا بیشتر ادامه داشته باشد. اولایا کاسترو گفت::به نظر من، صادقانه بگویم، خیلی بعید است". "طولانی ترین ‏مقیاس زمانی مربوط به فعالیت بیوشیمیایی که در اینجا اتفاق می افتد، در مقیاس ثانیه است، و این بسیار طولانی است ".) نورون‌ها ‏میتوانند اطلاعات را برای میکروثانیه‌ها ذخیره کنند. (هور فرضیه را دور دست میخواند و محدوده زمانی را در بهترین حالت، ‏یک ثانیه تعیین میکند. او گفت: "این کل ایده را بی اعتبار نمی‌کند، اما من فکر میکنم که برای بدست آوردن ‏زمان‌های انسجام طولانی به یک مولکول متفاوت نیاز دارد"."فکر نمیکنم مولکول پوسنر باشد. اما من مشتاقانه منتظرم تا بشنوم که ‏چگونه پیش می رود."‏
دیگران نیازی به استناد به پردازش کوانتومی برای توضیح عملکرد مغز نمی بینند. پل تاگاردی نوروفیلسوف در دانشگاه ‏
واترلو در انتاریو، کانادا، به دانشمند جدیدی گفت": شواهد نشان میدهد که ما میتوانیم هر چیز جالبی را در مورد ذهن از نظر ‏تعاملات نورونها توضیح دهیم. (تاگارد درخواست ما برای اظهار نظر بیشتر را رد کرد).‏
بسیاری از جنبه‌های دیگر فرضیه فیشر نیز نیازمند به بررسی عمیقتر دارند و او امیدوار است که بتواند آزمایش‌هایی را برای این ‏کار انجام دهد. آیا ساختار مولکول پوسنر متقارن است؟ و اینکه اسپین های هسته ای چقدر جدا شده اند؟
مهمتر از همه، اگر تمام آن آزمایش‌ها در نهایت فرضیه او را نادرست ثابت کنند، چه؟ شاید زمان آن رسیده باشد که به طور کلی از ‏مفهوم شناخت کوانتومی دست برداریم. فیشر گفت: "من معتقدم که اگر از اسپین هسته‌ای فسفر برای پردازش کوانتومی ‏استفاده نشود، مکانیک کوانتومی در تشخیص مقیاس طولانی مدت کارایی ندارد. انکار آن از نظر علمی مهم است. دانستن آن برای علم مفید است."‏

🖋 مترجم: محمدسپهر بخشایش

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
👍3
#انقلاب_علمی #نسبیت #دستگاه_لخت #اصل_هم‌ارزی #انیشتین #گرانش #هندسه

🟡 انقلاب‌های فیزیک (قسمت ۹):

🟢 چرا باید دستگاه‌های لخت خاص باشند؟

نسبیت خاص انیشتین، تکیه‌ی زیادی به دستگاه‌هایی که با سرعت ثابت حرکت می‌کنند دارد، و جایگاه‌ والایی را برای این دستگاه‌ها قائل است. در حالی که این دستگاه‌ها بسیار ایده‌آل هستند و در دنیای واقعی، اکثر ناظرهای ما در حال حرکت شتابدار هستند. بنابراین لازم است که فرمالیزم مناسبی برای شتاب در نسبیت خاص ارائه شود.
ارائه‌ی چنین فرمالیزمی خیلی کار سختی نیست. در واقع، این کار با ایده‌ی جایگزین کردن بی‌نهایت دستگاه لخت لحظه‌ای با یک دستگاه شتابدار امکان‌پذیر می‌شود. در هر لحظه از حرکت یک دستگاه شتابدار، ما یک دستگاه لخت لحظه‌ای (موضعی در زمان) که هم سرعت با دستگاه شتابدار در همان لحظه‌ است، می‌توانیم توصیف مناسبی از دستگاه‌های شتابدار در نسبیت خاص داشته باشیم.

اما انیشتین به دنبال خواسته‌ی بیشتری بود. دو سوال اساسی ذهن انیشتین را درگیر کرده بود. اولا چگونه می‌توان گرانش را وارد نسبیت خاص کرد؟ دوما چرا دستگاه‌های لخت باید خاص‌تر و دارای جایگاه ویژه‌تری نسبت به دستگاه‌های شتاب‌دار باشند؟ انیشتین ابتدا تلاش کرد تا پاسخ سوال اول را بیابد و در این تلاش بود که پاسخ سوال دوم هم پیدا شد. مگر گرانش و دستگاه شتابدار چه ربطی به هم دارند؟

💭 این داستان ادامه دارد...

🖋 نویسنده: مهدی فراهانی

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
👍7
ولادت سراسر نور امام محمد باقر (علیه السلام) و حلول ماه رجب مبارک باد.🍃🌹🍃

کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
17👎3
#انقلاب_علمی #نسبیت #دستگاه_لخت #اصل_هم‌ارزی #انیشتین #گرانش #هندسه

🟡 انقلاب‌های فیزیک (قسمت ۱۰):

🟢 آیا دستگاه لخت می‌تواند شتابدار باشد؟

اکنون سال ۱۹۰۷ است. انیشتین یک آزمایش ذهنی طراحی می‌کند که گفته‌ی خودش:«زیباترین فکر تمام زندگی‌اش بوده است». او در این آزمایش فرض می‌کند شخصی در یک اتاقی قرار دارد که این اتاق هیچ در و پنجره‌ای ندارد و بنابراین شخص نمی‌تواند به چشم خود از فضای بیرون اتاق اطلاع کسب کند. تنها، تعدادی وسیله‌ی آزمایشگاهی در اختیارش قرار داده‌اند مثل ترازو و چیزهای دیگر.

حال اگر این اتاق بر روی سطح زمین قرار داشته باشد، شخص می‌تواند با رفتن روی ترازو و دیدن عدد وزنش بفهمد که در یک میدان گرانشی قرار دارد و دارای وزن است. حال اگر این اتاق را به فضای بین ستاره‌ای ببریم که هیچ گرانشی در آن وجود ندارد، ولی با موتورهای رانشی، به این اتاق شتابی درست برابر با شتاب گرانشی کره‌ی زمین بدهیم، شخص درون اتاقک،‌ چه مشاهده‌ای خواهد داشت؟ به راحتی می‌توان استدلال کرد که شخص درون اتاقک هیچ تفاوتی با زمانی که روی زمین ساکن بود حس نخواهد کرد! آیا بین نالختی دستگاه‌ها و میدان گرانشی تفاوتی وجود ندارد؟

انیشتین آزمایش ذهنی دیگری طراحی کرد. در این آزمایش هم، همانند قبل، یک اتاق با همان ویژگی‌ها و ناظری درون اتاق داریم. حال فرض کنید که این شخص در درون اتاق خودش، در حال سقوط آزاد بر روی سطح زمین است. این ناظر چه مشاهده‌ای خواهد داشت؟ باز هم به راحتی می‌توان استدلال کرد که این شخص مشاهده می‌کند به بی‌وزن شده (ترازو عدد صفر را نشان می‌دهد) و انگار که هیچ میدان گرانشی‌ای وجود ندارد. حال اگر همین اتاق را به فضای بین ستاره‌ای ببریم (جایی که گرانش صفر است) و این اتاق را رها کنیم، چه؟ باز هم به راحتی می‌توان فهمید که ناظر درون اتاق، همان تجربه را خواهد داشت، بی وزن است و ترازو عدد صفر را نشان می‌دهد.

💭 این داستان ادامه دارد...

🖋 نویسنده: مهدی فراهانی

⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
👍9
#انقلاب_علمی #نسبیت #دستگاه_لخت #اصل_هم‌ارزی #انیشتین #گرانش #هندسه

🟡 انقلاب‌های فیزیک (قسمت ۱۱):

🟢 آیا گرانش تاثیری بر نور دارد؟

نتیجه‌ی آزمایش ذهنی دوم (مقایسه‌ی بین اتاقک سقوط آزاد کننده و رها شده در فضای میان‌ستاره‌ای) بسیار عجیب است. اتاق سقوط آزادکننده در میدان گرانشی زمین، یک دستگاه شتاب‌دار است ولی اتاقی که در فضای بین ستاره‌ای رها شده است، یک دستگاه لخت است. چطور ممکن است که دستگاهی شتابدار همانند دستگاهی لخت باشد؟

در ادامه انیشتین موضوع دیگری را نیز در ضمن این آزمایش‌های ذهنی پیگیری کرد. اگر ناظر درون اتاق، یک منبع نور در دستش داشته باشد، پرتوی نور خروجی چگونه حرکتی خواهد داشت؟ آیا بر روی خطی راست حرکت خواهد کرد؟
انیشتین استدلال کرد در آزمایش ذهنی دوم (دستگاه سقوط کننده در میدان گرانشی و دستگاه رها شده در فضای بدون گرانش) نور واقعاً بر خط راست حرکت خواهد کرد. اما در مورد آزمایش ذهنی اول، مسیر پرتوی نور، خمیده خواهد شد!

این نتیجه‌ای جدید بود. هیچ جای نظریه‌ی نیوتونی چنین پیش‌بینی‌ای مبنی بر خم شدن مسیر نور در میدان گرانشی وجود ندارد. آیا این پیش‌بینی جدید درست است؟

💭 این داستان ادامه دارد...

🖋 نویسنده: مهدی فراهانی


⚛️ کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
👍8
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
💌خبرهای خوب از راه رسیدن...

🔥 هدیه ویژه تکامل فیزیکی به مخاطبان🔥

✳️ به مناسب 1k شدنمون ✳️

👇 انتخاب با شماست.👇


کانال تکامل فیزیکی
@physical_evolution
7👍5🕊4😍2
2025/07/13 22:41:45
Back to Top
HTML Embed Code: