tgoop.com/psychology_atu/2011
Last Update:
۲۷ ژوئن؛ روز جهانی آگاهی از PTSD
قدیمی‌ترین ادبیات شناخته شده در مورد این اختلال، شعری از ۵۰ سال قبل از میلاد مسیح است. بقراط یک تجربه نبرد آسیب‌زا را در مورد سربازی روایت کرد که توسط فلش‌بک‌های جنگی مانند PTSD تسخیر شده بود. از آن زمان به طور مداوم به PTSD اشاره شده است، به ویژه در طول جنگ صد ساله بین انگلستان و فرانسه و حتی در ادبیات شکسپیر، از جمله رومئو و ژولیت.
پزشک و روانشناس بریتانیایی، چارلز ساموئل مایرز، برای توصیف نوعی اختلال استرس پس از سانحه که بسیاری از سربازان در طول جنگ جهانی اول به آن مبتلا شده بودند، اصطلاح Shell Shock (موج‌گرفتگی) را در سال ۱۹۱۵ ابداع کرد و به صورت رسمی به ادبیات پزشکی معرفی کرد.
جنگ جهانی اول این بیماری را در کانون توجه قرار داد و درمان‌های ابتدایی مانند شوک الکتریکی انجام شد. تا دهه ۱۹۵۰ بود که درمان‌های مدرن‌تری مانند گروه‌درمانی معرفی شدند.
جنگ ویتنام بار دیگر درک جدیدی از این اختلال ایجاد کرد که با تحقیقات روانشناسان بر روی قربانیان هولوکاست و قربانیان تجاوز همزمان شد و به اثبات این موضوع کمک کرد که بسیاری از انواع تروما می‌تواند منجر به PTSD شود.
امروزه این اختلال تا حد زیادی قابل درمان در نظر گرفته می‌شود، بنابراین ما پیشرفت زیادی کرده‌ایم. سنای آمریکا به اصرار سناتور کنت کنراد، ۲۷ ژوئن را به عنوان روز ملی آگاهی از PTSD به رسمیت شناخت. او می‌خواست از یکی از اعضای گارد ملی داکوتای شمالی که پس از دو دوره خدمت در عراق خودکشی کرده بود، تقدیر کند. در سال ۲۰۱۴، کل ماه ژوئن توسط مجلس سنا به عنوان ماه ملی آگاهی از PTSD نام‌گذاری شد.
درک علائم PTSD کلید تشخیص این است که چرا برخی اعمال یا کلمات می توانند مضر باشند و چگونه یک حادثه آسیب‌زا می‌تواند باعث ایجاد علائم ناتوان‌کننده PTSD شود.
علائم معمولاً به چهار دسته تقسیم می‌شوند:
مزاحمت: خاطرات ناخواسته و مزاحم از رویدادهای آسیب‌زا که می‌تواند به صورت فلش‌بک یا کابوس ظاهر شود.
اجتناب: تلاش‌های عمدی برای جلوگیری از یادآوری تروما از جمله افراد، مکان‌ها، فعالیت‌ها و موقعیت‌هایی که خاطرات را زنده می‌کنند که می‌تواند مانند گوشه‌گیری یا انزوای اجتماعی به نظر برسد.
تغییرات در شناخت و خلق و خوی: شامل احساس جدایی یا بیگانگی از دیگران، احساسات منفی مداوم (مانند ترس، وحشت، خشم، گناه یا شرم)، باورهای تحریف شده در مورد خود یا دیگران (مثلاً من بد هستم یا به هیچ کس نمی‌توان اعتماد کرد) و کاهش علاقه به پرداختن به فعالیت‌های مهم. اینجاست که راهبردهای غلبه بر ناامیدی می‌تواند به ویژه مؤثر باشد.
تغییرات در برانگیختگی و واکنش‌پذیری: این تغییرات به صورت رفتار پرخاشگرانه، بی‌پروا یا خودویرانگر، اختلالات خواب، به راحتی وحشت‌زده شدن، مشکل در تمرکز یا هشیاری شدید ظاهر می‌شود. آن‌ها بر عملکرد روزانه فرد تأثیر می‌گذارند.
بدترین کارهایی که برای کسی که PTSD دارد می‌توان انجام داد
هنگامی که فردی با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مبارزه می‌کند، باید مراقب باشید که با حساسیت و درک با او برخورد کنید. متأسفانه، برخی از اعمال و سخنان وضعیت آن‌ها را تشدید می کند و مقابله با زندگی روزمره را برای آن‌ها دشوارتر می‌کند.
در اینجا جملات و نگرش‌هایی وجود دارد که واقعاً می‌توانند به یک فرد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه آسیب برسانند حتی اگر در تلاش برای کمک باشید.
۱. همه این‌ها تو ذهنته.
۲. اونقدرا هم بد نیست.
۳. فقط آروم باش.
۴. چند نفر را کشتید؟ (و سایر سوالاتی که باعث برگرداندن خاطرات مزاحم می‌شود.)
۵. فقط دنبال جلب توجه هستی.
۶. بهش غلبه کن.
۷. بقیه مردم بدتر از این‌ها رو پشت سر گذاشتند.
۸. حتما خیلی حساسی.
۹. میدونم چه احساسی داری.
۱۰ فقط حرف بزن و بگو تجربه تروماتیک تو چی بوده؟
۱۱. تو فقط پارانوئید و مشکوک شدی.
هنگامی که با فردی مبتلا به PTSD در ارتباط هستید چه کارهایی را باید انجام دهید؟
۱. هنگامی که فردی مبتلا به PTSD تجربیات خود را بازگو می‌کند، با همدلی و بدون قضاوت گوش دهید.
۲. از کوچک‌نمایی تلاش‌های بازماندگان تروما خودداری کنید و احساسات آن‌ها را نادیده نگیرید.
۳. در صورت وقوع یک حادثه آسیب‌زا، ایمنی و رفاه آن‌ها را در اولویت قرار دهید و در صورت امکان از آسیب‌های مشابه جلوگیری کنید.
۴. آن‌ها را تشویق کنید تا از درمانگران واجد شرایط متخصص در رویکردهای متمرکز بر تروما کمک حرفه‌ای بگیرند.
۵. با اتصال آن‌ها به گروه‌های پشتیبانی یا شبکه‌های همتا، یک محیط حمایتی را تقویت کنید.
۶. شیوه‌های خودمراقبتی و مکانیسم‌های مقابله‌ای را تشویق کنید که تنظیم عاطفی و آرامش را تقویت می‌کند.
۷. به یاد داشته باشید که پروسه شفا مانند یک سفر طولانی است و جستجوی حمایت و استراحت کردن در صورت نیاز مشکلی ندارد.
گردآوری و تنظیم: نیلوفر بازیار
🆔 Psychology_ATU
BY انجمن علمی روان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
Share with your friend now:
tgoop.com/psychology_atu/2011