فەرموودەی نۆزدەیەم 📚 (١٩)

به‌ڵگه‌كانی پێغه‌مبه‌رو باوه‌ڕهێنان پێی

١٩ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه): أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) قَالَ: (مَا مِنَ الْأَنْبِيَاءِ مِنْ نَبِيّ إِلَّا قَدْ أُعْطِيَ مِنَ الْآيَاتِ مَا مِثْلُهُ آمَنَ عَلَيْهِ الْبَشَرُ، وَإِنَّمَا كَانَ الَّذِي أُوتِيتُ وَحْيًا أَوْحَى اللَّهُ إِلَيَّ، فَأَرْجُو أَنْ أَكُونَ أَكْثَرَهُمْ تَابِعًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ). [بخاري فضائل القرانكيف نزل الوحي /٤٦٩٦]

(ابوهریره‌)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ری خوا(صلی الله عليه وسلم) فه‌رمووی: (له ‌پێغه‌مبه‌راندا هیچ پێغه‌مبه‌رێكیان نه‌بووه‌ كه‌ به‌ڵگه‌و سه‌راسیمه‌ی وای پێنه‌به‌خشرابێت كه‌وێنه‌ی ئه‌وه‌ خه‌ڵك ئیمانی پێهێناوه‌ ئه‌وه‌ی منیش هێناومه‌ (وحی)یه‌ خوا ناردویه‌ته‌ سه‌رم، خوازیارم له‌هه‌موویان شوێن كه‌وته‌م زیاتر بێت).

فەرموودەی بیستەم 📚 (٢٠)

باوه‌ڕی به‌وه‌نه‌بێت كه‌به‌مندا نێردراوه‌ ئه‌وه‌ ده‌بێ ببێ به‌نیشته‌جێی دۆزه‌خ

٢٠ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه)، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) أَنَّهُ قَالَ: (وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، لَا يَسْمَعُ بِي أَحَدٌ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ، يَهُودِيٌّ، وَلَا نَصْرَانِيٌّ، ثُمَّ يَمُوتُ وَلَمْ يُؤْمِنْ بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ، إِلَّا كَانَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ).

(ابوهریره‌)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر(فه‌رموویه‌تی: (سوێند به‌وه‌ی گیانی موحه‌مه‌دی به‌ده‌سته‌، كه‌سێك نییه‌ له‌م خه‌ڵكه‌دا باجوله‌كه‌و گاوریش بن كه‌ناوی منی بیستبێ و بمرێ و باوه‌ڕی به‌وه‌نه‌بێت كه‌به‌مندا نێردراوه‌ ئه‌وه‌ ده‌بێ ببێ به‌نیشته‌جێی دۆزه‌خ).

سونەنی کەونی وایە الله سبحان وتعالی بۆ جیاکردنەوەی (حەق) لە (ناحەق) وای کردووە هەمیشە دژی یەک بن بەیەکەوە هەڵنەکەن سەرنج بدە ئەو دوو پێغەمبەرە پێغەمبەر (نوح و لوط) علیهما السلام تەنانەت خێزانەکانیشیان باوەڕیان بەو عەقیدە و مەنهەجە نەبووکە نوح و لوط لە سەری بوون🫔

لە کوێن ئازا و دلێرەکانی کوردستان؟

NASHEED

ئەسڵی دینەکەمانە تەکفیر📚

فەرموودەی بیست و یەک 📚 (٢١)

ئه‌و پیاوه‌ی كه‌نیزه‌كه ‌كه‌ی خۆی ئازاد بكات

٢١ـ عَنْ صَالِحِ بْنِ صَالِحٍ الْهَمْدَانِيِّ، عَنِ الشَّعْبِيِّ قَالَ: رَأَيْتُ رَجُلًا مِنْ أَهْلِ خُرَاسَانَ، سَأَلَ الشَّعْبِيَّ فَقَالَ: يَا أَبَا عَمْرٍو، إِنَّ مَنْ قِبَلَنَا مِنْ أَهْلِ خُرَاسَانَ يَقُولُونَ فِي الرَّجُلِ إِذَا أَعْتَقَ أَمَتَهُ ثُمَّ تَزَوَّجَهَا: فَهُوَ كَالرَّاكِبِ بَدَنَتَهُ. فَقَالَ الشَّعْبِيُّ: حَدَّثَنِي أَبُو بُرْدَةَ بْنُ أَبِي مُوسَى عَنْ أَبِيهِ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) قَالَ: (ثَلَاثَةٌ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ: رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمَنَ بِنَبِيِّهِ وَأَدْرَكَ النَّبِيَّ (صلی الله عليه وسلم)، فَآمَنَ بِهِ وَاتَّبَعَهُ وَصَدَّقَهُ، فَلَهُ أَجْرَانِ. وَعَبْدٌ مَمْلُوكٌ أَدَّى حَقَّ اللَّهِ تَعَالَى، وَحَقَّ سَيِّدِهِ، فَلَهُ أَجْرَانِ. وَرَجُلٌ كَانَتْ لَهُ أَمَةٌ فَغَذَّاهَا فَأَحْسَنَ غِذَاءَهَا، ثُمَّ أَدَّبَهَا فَأَحْسَنَ أَدَبَهَا، ثُمَّ أَعْتَقَهَا وَتَزَوَّجَهَا، فَلَهُ أَجْرَانِ). ثُمَّ قَالَ الشَّعْبِيُّ لِلْخُرَاسَانِيِّ: خُذْ هَذَا الْحَدِيثَ بِغَيْرِ شَيْءٍ، فَقَدْ كَانَ الرَّجُلُ يَرْحَلُ فِيمَا دُونَ هَذَا إِلَى الْمَدِينَةِ. [بخاري تعليم الرجل امته وأهله/٩٧]

واتە:(صالح بن صالح الهمداني) ده‌ڵێ: (شعبی) ده‌ڵێ: پیاوێكی خه‌ڵكی خۆراسانم دی، پرسیاری له‌(شعبی) كردوو وتی: ئه‌ی(ابوعمرو) خه‌ڵكی خۆراسانی لای ئێمه‌ هه‌ندێكیان ده‌ڵێن: ئه‌و پیاوه‌ی كه‌نیزه‌كه ‌كه‌ی خۆی ئازاد بكات و پاشان خۆی ماره‌ی بكات، وه‌كو ئه‌وه‌ وایه‌ كه ‌وشترێك بكات به‌خێرو به‌ڵام خۆی سواری ببێت ئینجا (شعبی) وتی: (ابوبرده‌) كوڕی (ابوموسی) له‌زاری باوكیه‌وه‌ بۆی گێرامه‌وه‌ كه‌ پێغه‌مبه‌ری خوا(صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (سێكه‌س دووجار پاداشت ده‌درێنه‌وه‌: پیاوێكی(ئه‌هلی كیتاب) باوه‌ڕی به‌پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی هێنابێ و گه‌یشتبێت به‌پێغه‌مبه‌ری ئیسلامیش(صلی الله عليه وسلم) باوه‌ڕی به‌ویش هێنابێت و شوێنی كه‌وتبێ و به‌ڕاستی زانیبێت دووپاداشتی هه‌یه‌. دووه‌میش كۆیله‌یه‌ك مافی خوای گه‌وره‌ی ئه‌نجام دابێت له‌گه‌ڵ مافی خاوه‌نه‌كه‌ی، ئه‌میش دووپاداشتی هه‌یه‌، سێیه‌میش پیاوێك كه‌نیزه‌كێكی هه‌بووبێت و به‌باشی ژیاندبێتی ئینجا به‌باشی په‌روه‌رده‌ی كردبێت، دوای ئه‌وه‌ ئازادی كردبێت و ماره‌ی كردبێت*، ئه‌میش دووپاداشتی هه‌یه‌. ئینجا (شعبی) به‌كابرای خۆراسانی وت: پیاوی وا هه‌بووه‌ بۆ كه‌متر له‌م فه‌رمووده‌یه‌ش لێره‌وه‌ چووه‌ بۆ مه‌دینه‌.

نـا نـەجـیـب ئـەمـڕۆ لـە جـێـگـای نـەجـیـبـە👤

فەرموودەی بیست و دوو 📚 (٢٢)

سێ شت هه‌ن له‌ هه‌ركه‌سدا هه‌بن شیرینی ئیمان ده‌چه‌ژێت

٢٢ـ عَنْ أَنَسٍ (رضي الله عنه)، عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله عليه وسلم) قَالَ: (ثَلَاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ وَجَدَ بِهِنَّ حَلَاوَةَ الْإِيمَانِ: مَنْ كَانَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِمَّا سِوَاهُمَا، وَأَنْ يُحِبَّ الْمَرْءَ لَا يُحِبُّهُ إِلَّا لِلَّهِ، وَأَنْ يَكْرَهَ أَنْ يَعُودَ فِي الْكُفْرِ -بَعْدَ أَنْ أَنْقَذَهُ اللَّهُ مِنْهُ- كَمَا يَكْرَهُ أَنْ يُقْذَفَ فِي النَّارِ). [بخاري الايمان حلاوة الايمان١٦، ٢١]

واتە:(انس)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ری خوا(صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (سێ شت هه‌ن هه‌ر كه‌س تێیدابێت به‌و سیانه‌ شیرینی ئیمان به‌ده‌ست ده‌هێنێ، هه‌ركه‌س خواو پێغه‌مبه‌ر(صلی الله عليه وسلم)ی له‌هه‌مووشت خۆشتر بووێت، هه‌روه‌ها كه‌سێكی خۆشویست ته‌نها له‌به‌ر خوا خۆشی بووێت، ئینجا پێی ناخۆش بێت بگه‌ڕێته‌وه‌ بۆ كوفر ـــ دوای ئه‌وه‌ی خوا ڕزگاری كرد لێیــ وه‌كو چۆن پێی ناخۆشه‌ فڕێ بدرێته‌ ئاگره‌وه‌).

طـاغـوتـەکـان هـەڵـتـەکـێـنـن 🤺
خـێـراکـەن حـوکـمـی خـوا بـێـنـن 📚

فەرموودەی بیست و سێ 📚 (٢٣)

كه‌ستان باوه‌ڕی دامه‌زراوی نییه‌ هه‌تا منی لە هەمووکەس خۆشتر نه‌وێت

٢٣ـ عَنْ أَنَسِ ابْنِ مَالِكٍ (رضي الله عنه) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم): (لَا يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ وَلَدِهِ وَوَالِدِهِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ).

واتە(انس)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ری خوا(صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (كه‌ستان باوه‌ڕی دامه‌زراوی نییه‌ هه‌تا منی له‌منداڵه‌كانی و له‌باوك و دایكی و له‌هه‌موو خه‌ڵكیش خۆشتر نه‌وێت).

ئیمامی شافیعی (رحمە الله تعالی) و کابرای نەفام !؟📚

فەرموودەی بیست و چوار 📚 (٢٤)

هیچ به‌نده‌یه‌ك ئیمانی نابێت هه‌تا ئه‌وه‌ی بۆ خۆی پێی خۆشه‌ بۆ براکەشی بێ خۆش نەبێت

٢٤ـ عَنْ أَنَسٍ (رضي الله عنه)، عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله عليه وسلم) قَالَ: (وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، لَا يُؤْمِنُ عَبْدٌ حَتَّى يُحِبَّ لِجَارِهِ -أَوْ قَالَ: لِأَخِيهِ- مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ).

واتە:(انس)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ری خوا(صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (سوێند به‌وه‌ی گیانی منی به‌ده‌سته‌، هیچ به‌نده‌یه‌ك ئیمانی نابێت هه‌تا ئه‌وه‌ی بۆ خۆی پێی خۆشه‌ بۆ دراوسێكه‌ی ـ یافه‌رمووی بۆ براكه‌ی پێی خۆش نه‌بێت).واته‌: (ئیمانی ته‌واو نیه‌).

فەرموودەی بیست و پێنج 📚 (٢٥)

ئه‌و كه‌سه‌ی قایل بێت به‌ په‌روه‌ردگارێتی خوا تامی باوه‌ڕی چه‌شتووه‌

٢٥ـ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ (رضي الله عنه): أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) يَقُولُ: (ذَاقَ طَعْمَ الْإِيمَانِ مَنْ رَضِيَ بِاللَّهِ رَبًّا، وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولًا).

واتە:(عباس) كوری(عبدالمطلب)(خوای لێ ڕازی بێت)ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ری خوا(صلی الله عليه وسلم) فه‌رمووی: (تامی باوه‌ڕی چه‌شتووه‌؛ ئه‌و كه‌سه‌ی ڕازی بێت به‌وه‌ی كه‌ خوا په‌روه‌ردگاری بێت، ئیسلام ئاینی بێت، محه‌مه‌د پێغه‌مبه‌ری بێت).

فەرموودەی بیست و شەش 📚 (٢٦)

چوار شت هه‌ن له‌هه‌ركه‌سدا هه‌بن ئه‌وه‌ مونافیقی ته‌واوه‌

٢٦ـ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَ) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم): (أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ مُنَافِقًا خَالِصًا، وَمَنْ كَانَتْ فِيهِ خَلَّةٌ مِنْهُنَّ كَانَتْ فِيهِ خَلَّةٌ مِنْ نِفَاقٍ حَتَّى يَدَعَهَا: إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ، وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ، وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ، وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ). غَيْرَ أَنَّ فِي حَدِيثِ سُفْيَانَ: (وَإِنْ كَانَتْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنْهُنَّ كَانَتْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنَ النِّفَاقِ). [بخاري الايمانعلامة المنافق/٣٤]

واتە:(عبدالله) كوڕی(عمرو)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ری خوا(صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (چوار شت هه‌ركه‌س تیایدابێت ئه‌وه‌ مونافیقی ته‌واوه‌، هه‌ركه‌سیش یه‌كێكیانی تێدابێت ئه‌وه‌ سیفه‌تێكی مونافیقی تێدایه‌، هه‌تا ده‌ستی لێهه‌ڵده‌گرێت، هه‌ركات قسه‌ی كرد درۆ بكات، هه‌ركات په‌یمانیدا بیشكێنێت ئه‌گه‌ر به‌ڵێنیدا سه‌رپێچی لێبكات، ئه‌گه‌ر دژایه‌تی كه‌سێكی كرد له‌هه‌ق لابدات و سته‌می لێبكات).

من لە شوێنتا بە ئیزنی خوا
پێ بە پێ هەنگاو دەنێم 🚶