Telegram Web
پست دکتر سامان توکلی (روانپزشک) در ایکس در مورد خبر تاسیس کلینیک ترک بی حجابی با هدف درمان علمی و روانشناختی بی حجابی:

طرح‌هایی مثل «کلینیک ترک بی‌حجابی» هیچ ارتباط و سنخیتی با کاربرد «علمیِ روان‌شناسی» ندارند و استفاده از اصطلاحات «کلینیک»، «ترک»، «درمان» و مانند آن برای آن‌ها مصداق سوءاستفاده و «استفاده‌ی ابزاری از روان‌شناسی» است.

روان‌شناسی علمی و حرفه‌ای، سبک زندگی و انتخاب و ترجیح شخصی افراد را بیماری‌انگاری نمی‌کند، چه رسد به آن که بخواهد آن را «درمان کند» یا «ترک بدهد».
تبعات منفی این نوع طرح‌های نااندیشیده بسیار زیاد است.

اگر واقعا افرادی به عنوان کارشناس و متخصص روان‌شناسی در طراحی یا اجرای این طرح نقش و دخالتی داشته‌ یا دارند، لازم است این کارشناسان به جامعه و متخصصان معرفی شوند و به طور علنی، صریح و آشکار پشتوانه و مبانی دیدگاهشان را به آگاهی عموم و نقد متخصصان بگذارند.

انجمن‌های علمی-حرفه‌ای و دپارتمان‌های دانشگاهی روان‌شناسی و سایر حوزه‌های مرتبط با سلامت روان هم لازم است موضع علمی و حرفه‌ای و اخلاقی خود را در برابر این اقدامات اعلام کنند.

طبیعتا هر نوع مداخله و تأسیس مرکز در حوزه‌های سلامت روان نیازمند کسب مجوز از مراجع قانونی مرتبط است. قاعدتا برای تأسیس مراکزی با چنین عنوانی، باید از نهادی مانند وزارت بهداشت یا سازمان نظام روان‌شناسی مجوز اخذ شده باشد.

در صورتی که این نهادهای مسؤول چنین مجوزی داده‌اند لازم است این موضوع را به اطلاع جامعه برسانند، و در غیر این صورت، وظایفی که برای جلوگیری از‌ دخالت غیرمجاز در امر درمان برعهده دارند را انجام بدهند.

همان طور که در بیانیه‌ی اخیر انجمن علمی روان‌پزشکان ایران توصیه شده، «امر درمانی نباید تبدیل به امری سیاسی» شود و البته اگر قرار است این اتفاق نیافتد، موضوعات سیاسی یا ایدئولوژیک نباید وارد حوزه‌ی خصوصی زندگی افراد و موضوعات مرتبط با سلامت و درمان بشوند.

پست در ایکس: لینک

@Scientometric
مطالعه جدید (لینک) در مجله NEJM:

درمان سه ساله با داروی tirzepatide در افراد با چاقی که در مرحله پیش‌دیابت هم قرار داشته‌اند، باعث کاهش وزن زیاد و همین طور ماندگار در آنها شده و علاوه بر آن ریسک دیابت نوع ۲ را هم نسبت به دارونما به‌طور چشمگیری (حدود ۹۰٪) کاهش داده است.

تصویر پست (نمودار)، هم مربوط به درصد بروز تجمعی دیایت در گروه دارو (tirzepatide) و دارونماست

بیماران در این مطالعه فاز سوم هم چاقی داشته‌اند و هم در مرحله پیش از دیایت یا prediabetes قرار داشته‌اند. آنها در چهار گروه از نظر دریافت داروی tirzepatide قرار داشته‌اند که شامل گروهها با دوزهای ۵، ۱۰، ۱۵ و دارونما بوده است. تزریق دار‌و به صورت هفتگی و برای ۱۷۶ هفته ادامه شده و در ادامه ۱۷ هفته نیز بدون دارو بوده است.

در هفته ۱۷۶، میانگین کاهش وزن برای دزهای ۵، ۱۰، ۱۵ و دارونما به ترتیب ۱۲/۳، ۱۸/۷، ۱۹/۷ و ۱/۳ درصد بوده است.

تشخیص دیابت در گروه دریافت کننده دارو و دارونما به ترتیب ۱/۳ و ۱۳/۳ درصد بوده و اختلاف از نظر آماری معنادار (P<0.001) بوده است. این بعد از ۱۷ هفته بدون دارو، به ترتیب ۲/۴ و ۱۳/۷ درصد بوده (P<0.001) است.

@Scientometric
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به مناسبت ۱۴ نوامبر زادروز فردریک بنتینگ و روز جهانی دیابت.

در سال ۱۹۲۱ گروه پژوهشی ناهمگون فردریک بنتینگ، ریکارد مک‌لاود و چارلز بست موفق شدند نشان دهند که عصاره پانکراس سگ اثر درمانی بر روی سگهایی که به طور آزمایشی مبتلا به دیابت شده بودند، دارد.
پس از چالش فراوان، اولین آزمایش انسانی انسولین بر روی یک‌ کودک مبتلا به دیابت تیپ یک با انسولین گاوی انجام شد. به علت ناخالصی انسولین آزمایش موفق نبود.
با ورود شیمی ‌دانی به نام جیمز کالیپ به گروه پژوهشی، تلاش شبانه‌روزی برای جداسازی انسولین خالص آغاز شد بالاخره با جداسازی انسولین خالص اولین آزمایش انسانی انسولین با موفقیت انجام شد.
کودکان مبتلا به دیابت تیپ یک که غیر از محرومیت غذایی درمانی نداشتند و ۱۰۰ درصد محکوم به مرگ بودند، با انسولین به زندگی بازگشتند. تاکنون میلیونها نفر با تلاش دانشمندان فوق‌الذکر از مرگ نجات داده شده اند
مک‌لاود و بنتینگ موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی شدند.

فیلم در مورد ماجرای کشف انسولین است.
https://youtu.be/jn4HvRkBbfk

در کانال اخلاق نشر و منابع علمی در تلگرام عضو شوید
http://www.tgoop.com/pubethicsmums/2467
🔴 دکتر مسعود داوودی، در آن دنیا به همسرش افتخار می‌کند

📝 علی احسان باقری

آری، دکتر مسعود داوودی، در جهانی دیگر، به همسر خود می‌بالد؛ زیرا او در میان مردمی که روزگاری همسرش را دوست داشتند، ایستاد و از مهر و وفاداری بیمارانش سخن گفت. از عشقی گفت که مردم به دکتر داوودی داشتند و از همدلی بی‌پایانی که او در دل‌هایشان کاشته بود. چنین سرافرازی و احترامی، نشانی از همان ارزش‌ها و فرهنگ یک خانواده اصیل ایرانی است؛ خانواده‌ای که اگرچه می‌توانست امروز در یکی از بهترین کشورهای جهان باشد، با تمام وجود در این خاک ماند و عمر خود را وقف مردمش کرد.

این افتخار بزرگ، نه‌تنها میراثی برای دکتر داوودی، بلکه تجلی آن روح بزرگ ایرانی است که در روزهای سخت، کنار هم ایستاده و با عشق و محبت راه را برای یکدیگر هموار کرده‌ایم. همسر دکتر داوودی با صدایی از جنس وفاداری و عشقی که در عمق وجودشان ریشه دارد، به ما یادآور شد که این پزشک، این قلب تپنده‌ی جامعه، جز خدمت و عشق به مردم، رویای دیگری نداشت.

چه بر سر ما آمده است که جامعه‌ای با چنین پیشینه‌ای از مهر و همدلی، به جایی رسیده که دستی بی‌رحم، قلب پزشکی عاشق را از تپش بازمی‌دارد؟ آیا فراموش کرده‌ایم که همین پزشکان، در روزهای دشوار و شب‌های تار، کنار ما ایستاده‌اند، دردهایمان را شنیده‌اند و با تمام وجود، بی‌هیچ چشمداشتی، از خدمت به مردمشان بازنایستاده‌اند؟

قتل دکتر مسعود داوودی، متخصص قلب، نه‌تنها از دست رفتن یک پزشک، بلکه زخمی عمیق بر پیکر جامعه ماست؛ زخمی که یادآور بی‌مهری‌ها و سوء‌تفاهم‌هایی است که ریشه‌های اعتماد دیرینه را سست کرده است. دکتر داوودی و هزاران پزشک دیگر، تنها خواستار خدمت و عشق به مردم ایران هستند و عمر خود را وقف کاهش رنج و درد این ملت کرده‌اند. آیا آن‌ها سزاوار چنین سرنوشتی بودند؟ پزشکانی که جز پیمودن راه مقدسی که به آن سوگند خورده‌اند، هیچ جرم دیگری ندارند؛ سوگند به حفظ جان و سلامت مردم، به عشق بی‌پایان به این سرزمین، و به روشن نگه‌داشتن چراغ امید در دل‌های هموطنانشان.

بیایید از خود بپرسیم چه شد که خشمی چنین تلخ و بی‌رحم، جای اعتماد عمیق و وفاداری دیرینه ما را گرفت؟ مگر نه این‌که پزشکان همین سرزمین، در روزهای بحران و تنگنا، در کنار ما بودند؟ از سخت‌ترین لحظات جنگ تا نبرد با بیماری‌های همه‌گیر، پزشکان ایرانی بی‌درنگ، با عشق و ایثار، همراه مردمشان بوده‌اند و همچون چراغی در دل تاریکی‌ها، امید را روشن نگاه داشته‌اند.

این فاجعه، هشداری است که درنگ نکنیم و پیش از آن‌که فاصله‌ها عمیق‌تر شوند، دست در دست هم دهیم. بیایید باور کنیم که پزشکان ما اعضای خانواده بزرگ ما هستند؛ همان خانواده‌ای که به سلامت و همدلی‌اش نیاز داریم. ما باید به جای دوری و کینه، به هم نزدیک‌تر شویم؛ جامعه‌مان را از تلخی، خشم و بی‌اعتمادی بزداییم و دوباره احترام و مهرورزی را جایگزین کنیم، تا هرگز شاهد چنین داغ‌های سنگین و مصیبت‌های تلخی نباشیم.

نباید از نقش رسانه‌ها و خصوصاً رسانه‌های ملی و صدا و سیما در ایجاد و گسترش این شکاف و بی‌اعتمادی چشم بپوشیم. رسانه‌هایی که به جای حمایت از جامعه پزشکی و بازتاب چهره واقعی پزشکان دلسوز این سرزمین، گاه با نمایش‌های اغراق‌آمیز و انتقادهای بی‌پایه، بذر بی‌اعتمادی را در دل‌های مردم کاشته‌اند. چنین تبلیغاتی، که نه بر واقعیت‌ها بلکه بر کلیشه‌های منفی و بعضاً نادرست استوارند، باعث شده که مردم ناآگاهانه و تحت تأثیر، گاه در برابر پزشکانی قرار بگیرند که جز خدمت و تعهد به مردمشان هدفی ندارند.

در شرایطی که باید از جامعه پزشکی به عنوان یکی از ستون‌های حیاتی کشور حمایت شود، صدا و سیما و دیگر رسانه‌ها می‌توانستند با پوشش درست و آگاهی‌بخشی، زمینه‌ساز اعتماد و احترام متقابل باشند. اما متأسفانه، این ابزار پرقدرت گاه به جای پلی برای همدلی، به ابزاری برای دامن‌زدن به پزشک‌ستیزی تبدیل شده است. نتیجه این روند تلخ، اتفاقات دلخراشی مانند قتل دکتر مسعود داوودی است که در نتیجه ناآگاهی و خشمی بی‌جا رخ می‌دهد.

بیایید فراموش نکنیم که جامعه پزشکی ما، همچون مردمی که به آن‌ها خدمت می‌کنند، شایسته حمایت و احترام هستند. بیایید از این تلنگر دردناک درس بگیریم و از رسانه‌ها نیز بخواهیم که به جای تفرقه‌افکنی، مسیری از همدلی و همبستگی را پی بگیرند.

پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)
@pezeshkanghanon
از پادکست The Lancet Summary (لینک):

سازمان پزشکی قانونی چندماهی است که از انتشار آمار خودکشی در کشور خود‌داری می‌کند.

سازمان ثبت احوال هم از سال گذشته از ارائه آمار کودک همسری جلوگیری می‌کند.

در دنیا فقط چند کشور هستند که آمار کودک همسری در آنها در سال های اخیر افزایش داشته و ایران جزو این کشورهاست.

این در حالی است که در دنیا ازدواج زیر ۱۸ سال کودک همسری در نظر گرفته می‌شود و در ایران زیر ۱۵ سال.


کودک همسری دختران با بارداری در دوره نوجوانی، خشونت شدید شریک جنسی، ترک تحصیل، فقدان اتونومی، کم شدن فرصت های شغلی، مشکلات سلامت روان مثل افسردگی، اضطراب، افکار خودکشی، پایین بودن اعتماد به نفس و … و بیماری بیشتر بچه‌هایشان همراه است.

@Scientometric
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from متخصصین‌ بهداشت‌ ایران (Ahmad Mehri)
🔵 سه دانشمند ایرانی علوم پزشکی در لیست پراستناد ترین پژوهشگران 2024 clarivate/ ایران 3 پژوهشگر و عربستان 30 پژوهشگر برتر!

فهرست پژوهشگران پراستناد ۲۰۲۴ که توسط Clarivate منتشر شده است، به معرفی پژوهشگرانی از سراسر جهان می‌پردازد که در زمینه‌های تخصصی خود تأثیر قابل‌توجهی داشته‌اند.

در این فهرست، 6886 پژوهشگر از بیش از ۱۲۰۰ مؤسسه در ۵۹ کشور انتخاب شده‌اند. داده‌ها بر اساس پایگاه Web of Science جمع‌آوری و ارزیابی شده‌اند.

همچنین، معیارهای سخت‌گیرانه‌ای برای بررسی مواردی مانند خودارجاعی و نویسندگی بیش از حد در نظر گرفته شده است.

در بین نام پژوهشگران علوم پزشکی، نام سه پژوهشگر ایرانی دیده میشود.

1- دکتر فرهاد اسلامی- عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- دکتر محمد علی منصورنیا- استاد اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت تهران
3- دکتر علی مرسلی-عضو هیئت‌علمی دانشگاه تربیت مدرس

جالب اینجاست در این رده بندی عربستان 30 دانشمند برتر دارد.

📮 پایگاه خبری متخصصین بهداشت ایران:
وبسایت | اینستاگرام | ایتا | تلگرام
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from Evidence.ir
▫️لیست پژوهشگران پر استناد (Highly Cited Researchers) دنیا در سال 2024 منتشر شد

آنچه ما به عنوان پژوهشگران پر استناد می‌شناسیم، دقیقاً همین لیست است که توسط Clarivate و بر اساس داده‌های Web of Science و بررسی‌های کیفی دیگر منتشر می‌شود. لیست پژوهشگران پر استناد 1 درصد برتر یا 2 درصد برتر ارتباطی به این موسسه ندارند و اعتبار آن‌ها هم تا حدودی زیر سؤال است.

امسال ظاهراً سخت‌گیری‌های بیشتری صورت گرفته است:

سطوح غیرعادی از نویسندگی بیش از حد (Hyper-Authorship)

ما انتظار داریم نویسندگانی که نامشان در یک مقاله ذکر شده است، سهم معناداری در آن مقاله داشته باشند. انتشار چندین مقاله در هر هفته برای مدت زمان طولانی، معیارهای معمول نویسندگی و مشارکت علمی را به چالش می‌کشد.

خود استنادی بیش از حد (Excessive Self-Citation)

ما مقالات پر استناد (Highly Cited Papers) با سطوح بسیار بالای خود استنادی را شناسایی و بررسی می‌کنیم. این موارد برای هر حوزه علمی در ESI جداگانه ارزیابی می‌شوند. همچنین، ما به دنبال شواهدی از انتشار حجم زیادی از مقالات در مدت زمان کوتاه هستیم که ممکن است ارزش پژوهشی محدود و وابستگی به خود استنادی بالا داشته باشند.

الگوهای غیرمعمول استنادات مشترک (Unusual Collaborative Citation Patterns)

وابستگی بیش از حد به استنادات از سوی همکاران می‌تواند نشان‌دهنده محدود بودن تأثیر یک پژوهشگر به شبکه نزدیک او باشد. برای مثال، اگر بیش از نیمی از استنادات یک پژوهشگر از همکارانش باشد، ما این را نشانه‌ای از تأثیر محدود (و نه شناخته‌شدن گسترده در جامعه علمی) در نظر می‌گیریم.


نتیجه این بازبینی‌های دقیق‌تر، حذف تعداد قابل‌توجهی از نامزدها از فرآیند ارزیابی و انتخاب بوده است. تعداد افرادی که به دلیل عدم تطابق با معیارهای سخت‌گیرانه ما رد شدند، از 500 نفر در سال 2022 به بیش از 1000 نفر در سال 2023 افزایش یافت و در سال 2024 به حدود 2000 نفر رسید.

این ارقام نشان‌دهنده واقعیت‌های چالش‌برانگیز هستند و تأکید می‌کنند که علاوه بر ارزیابی‌های کمی، نیاز به بررسی‌های کیفی عمیق در تحلیل متون پژوهشی وجود دارد.

آمار و ارقام‌های مهم

در لیست 2024 تعداد 6 هزار و 636 پژوهشگر پر استناد شناسایی شده است. اما چون برخی از پژوهشگران در بیش از یک رشته تحقیقاتی فعالیت می‌کنند، بنابراین در کل 6 هزار و 886 مورد لیست شده است.

این تعداد پژوهشگر در 59 کشور مختلف زندگی و فعالیت می‌کنند. اما سهم 10 کشور اول، 85.4 درصد است و جالب آنکه سهم 5 کشور اول هم به 74.4 درصد می‌رسد.


10 کشور برتر

آمریکا: 2,507 پژوهشگر (36.4% از کل، کاهش 1.1% نسبت به سال قبل)

چین (سرزمین اصلی): 1,405 پژوهشگر (20.4% از کل، افزایش 2.5% نسبت به سال قبل)

بریتانیا: 563 پژوهشگر (8.2%)

آلمان: 332 پژوهشگر (4.8%)

استرالیا: 313 پژوهشگر (4.5%)

کانادا: 206 پژوهشگر (3%)

هلند: 185 پژوهشگر (2.7%)

هنگ‌کنگ: 134 پژوهشگر (1.9%)

فرانسه: 126 پژوهشگر (1.8%)

سنگاپور: 108 پژوهشگر (1.6%)

آمریکا و چین

سهم آمریکا از سال 2018 به طور مداوم کاهش یافته است (از 43.3% در 2018 به 36.4% در 2024).

سهم چین از 7.9% در 2018 به 20.4% در 2024 افزایش یافته است.

حدود 57 درصد کل پژوهشگران پر استناد دنیا در آمریکا یا چین زندگی می‌کنند!


10 مؤسسه برتر

آکادمی علوم چین: 308 پژوهشگر

دانشگاه هاروارد: 231 پژوهشگر

دانشگاه استنفورد: 133 پژوهشگر

دانشگاه تسینگ‌هوا (چین): 92 پژوهشگر

مؤسسه ملی بهداشت آمریکا: 90 پژوهشگر

مؤسسه فناوری ماساچوست: 76 پژوهشگر

دانشگاه آکسفورد: 61 پژوهشگر

دانشگاه کالج لندن: 60 پژوهشگر

انجمن ماکس پلانک (آلمان): 56 پژوهشگر

دانشگاه هنگ‌کنگ: 55 پژوهشگر


10 حوزه پژوهشی برتر

- بین‌رشته‌ای: 3326

- پزشکی بالینی: 443

- زیست‌شناسی و بیوشیمی: 247

- علوم مواد: 232

- علوم اعصاب و رفتار: 231

- شیمی: 218

- علوم اجتماعی: 204

- زیست‌شناسی مولکولی و ژنتیک: 198

- علوم گیاهی و جانوری: 194

- ایمنی‌شناسی: 193


وضعیت ایران

از ایران تنها تعداد 3 پژوهشگر پر استناد در این لیست قرار دارند. در سال 2023 تعداد 5، در سال 2022 تعداد 12 و در سال 2021 تعداد 15 محقق در این لیست حضور داشتند.

اسامی این پژوهشگران عبارتند از:

1- دکتر فرهاد اسلامی از دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقالات اخیر ایشان با افیلیشن انجمن سرطان آمریکا منتشر شده است و به نظر می‌رسد از ایران مهاجرت کرده است.

2- دکتر محمدعلی منصورنیا از دانشگاه علوم پزشکی تهران

3- دکتر علی مرسلی از دانشگاه تربیت مدرس

فرهاد اسلامی و علی مرسلی در لیست 2023 هم حضور داشتند.


#research_metrics
#research_outputs
#highly_cited
#clarivate
#webofscience
#citation

🆔 @irevidence
وزیر علوم خبر داد؛
مهاجرت ۲۵ درصد اساتید؛ تلاش برای رفع مشکلات اقتصادی


شاید بتوانم بگویم در این چند سال اخیر، ۲۵ درصد از اساتید مهاجرت کرده‌اند، ۲۵ درصد عددنگران کننده‌ای است وقتی این روند ادامه پیدا کند افرادی جایگزین آنها می‌شوند که شاید از مرتبه ضعیف‌تری برخوردار هستند.
….
این موضوع باعث می‌شود، همین طور دانشگاه نزول پیدا کرده و دانشجو هم به همین صورت است.

….
وقتی حقوق اساتید در دانشگاه همسایه ما آن طرف آب، بین ۴ تا ۷ هزار دلار است و حقوق استاد تمام ما با ۵۰ پایه به سختی به هزار دلار می‌رسد، حالا فکر کنید یک استاد جوان که وارد دانشگاه می‌شود ۳۰۰ دلار می‌گیرد، ممکن است استاد تمام ما حال و انگیزه مهاجرت نداشته باشد اما این استاد جوان می‌خواهد زندگی تشکیل دهد، مسکن تهیه کند، ماشین بخرد، فرزندش را راهی مدرسه کند، با ۳۰۰ الی ۴۰۰ دلار نمی‌تواند زندگی کند آن وقت جاذبه‌های آن طرف فراوان بوده، طبیعتاً علاقه‌ای نیز ندارد که مهاجرت کند اما برای معیشت مجبور است.

…..

متن کامل مصاحبه: از اینجا
بریتانیا در سال ۲۰۲۲ با کمبود حدود ۱۷۶ هزار پزشک، پرستار و ماما مواجه بوده و به شدت به جذب نیروی کار بین‌المللی وابسته شده است.

کشورهای اتحادیه اروپا مجموعا با کمبود حدود ۱/۲ میلیون پزشک، پرستار و ماما مواجه هستند.

دلایل این کمبود شامل پیری جمعیت، شرایط سخت کاری، فرسودگی شغلی و چالش‌های ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹ ذکر شده است.

تعداد پزشکان در بریتانیا در سال ۲۰۲۲ به‌طور قابل ‌توجهی کمتر از میانگین کشورهای اتحادیه اروپا بوده است (۳/۲ پزشک به ازای هر ۱۰۰۰ نفر در مقایسه با میانگین ۴/۲ در اتحادیه اروپا).

در مقابل، در بریتانیا تعداد پرستاران کمی بیشتر از میانگین اتحادیه اروپا بوده است (۸/۷ پرستار به ازای هر ۱۰۰۰ نفر در مقایسه با میانگین ۸/۴).
هر چند این هنوز در مقایسه با کشورهایی مثل نروژ (۱۵/۶)، ایسلند (۱۴/۹)، فنلاند (۱۴/۱)، ایرلند (۱۳/۳) و آلمان (۱۲) خیلی پایین‌تر است.

در بریتانیا، بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۱، سهم پزشکانی که در خارج از کشور آموزش دیده‌اند از ۲۹ به ۳۲ درصد افزایش یافته و این نسبت در میان پرستاران تقریباً دو برابر شده و از ۱۲ به ۲۳ درصد رسیده است. پزشکان معمولا از کشورهای هند، پاکستان، نیجریه، مصر و سودان هستند.

با اینکه هزینه‌های سلامت به ازای هر شخص، در بریتانیا نسبت به میانگین هزینه‌ها در اتحادیه اروپا تا حدودی بیشتر است، اما هنوز از برخی کشورها کمتر است؛ مثلاً ۳۰ درصد کمتر از آلمان و ۱۵ درصد کمتر از فرانسه. سهم هزینه‌های سلامت از تولید ناخالص ملی در ۲۰۲۲ در بریتانیا، فرانسه و آلمان به ترتیب ۱۱/۱، ۱۱/۹ و ۱۲/۶ درصد است.

سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) از تمام رهبران اروپایی خواسته است که در سه حوزه اصلی اقدامات مهم انجام دهند: افزایش ظرفیت آموزش، بهبود شرایط کاری و استفاده از نوآوری‌ها برای افزایش بهره‌وری.

تقویت نیروی کار بهداشتی برای ساخت سیستم‌های بهداشتی مقاوم‌تر نیازمند سرمایه‌گذاری اضافی (نسبت به قبل از پاندمی) معادل حدود ۰/۶ درصد از تولید ناخالص داخلی به طور میانگین در کشورهای اتحادیه اروپا است.

اگرچه این هزینه بسیار زیادی است، اما هزینه‌های اقتصادی و اجتماعی که سیستم‌های بهداشتی ضعیف و شکننده می‌توانند به وجود آورند، بسیار بیشتر از سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای تقویت آنهاست.


گزارش از BMJ: لینک

@Scientometric
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شواهد مهم دیگر از تاثیرگذاری واکسن HPV برای جلوگیری از ایجاد سرطان دهانه رحم و متعاقبا کاهش مرگ و میر ناشی از آن.

مطالعه‌ای که مقاله آن در جاما منتشر شده (لینک)، مرگ و میر ناشی از سرطان دهانه رحم را در آمریکا در زنان با سن کمتر از ۲۵ سال در بین سالهای ۱۹۹۲ تا ۲۰۲۱ بررسی کرده‌ است.

در فاصله ۱۹۹۲-۱۹۹۴ تا ۲۰۱۳-۲۰۱۵ مرگ و میر ناشی از سرطان دهانه رحم به میزان ۳/۷ درصد در سال کاهش پیدا کرده است. (احتمالا ناشی از تاثیر غربالگری)

این میزان کاهش در فاصله سالهای ۲۰۱۳-۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹-۲۰۲۱ به مقدار ۱۵/۲ درصد بوده است (۶۲٪ کاهش کلی و احتمالا ناشی از تاثیر واکسیناسیون HPV).

در انگلستان نیز اخیرا نشان داده شده است که واکسن HPV منجر به کاهش ۹۰٪ در ابتلا به سرطان دهانه رحم شده است. (مقاله BMJ)

@Scientometric
مطالعه بزرگ همگروهی آینده‌نگر منتشر شده در مجله BMJ (لینک) نشان داده است که مصرف بیشتر شکلات تلخ (dark chocolate) با کاهش خطر ایتلا به دیابت نوع دوم مرتبط است.

مطالعه نشان داده است که مصرف حداقل ۵ شکلات تلخ در هفته با کاهش ۲۱٪ در ابتلا به دیابت نوع دوم همراه بوده و چنین ارتباطی با شکلات شیری (milk chocolate) دیده نشده است. همین طور یک ارتباط خطی بین مصرف شکلات تلخ با کاهش خطر دیابت نوع دوم دیده شده به طوری که هر مورد مصرف بیشتر شکلات تلخ در هفته، با کاهش سه درصدی دیابت همراه بوده است.

مصرف شکلات شیری با افزایش وزن همراه بوده است، اثری که با شکلات تلخ دیده نشده است.

برای نتیجه گیری قطعی در این مورد نیاز به انجام کارآزمایی بالینی است.

@Scientometric
انجمن علمی روان‌پزشکان ایران خواستار توقف اجرای قانون حجاب و عفاف شده است.

در بیانیه این انجمن از تاثیرات منفی این قانون بر سلامت روان جامعه گفته شده و در آن به حکمرانانی که به خرد حکمرانی و همبستگی ملی باور دارند پیشنهاد شده تا در شرایطی که کشور با بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و هویتی روبه‌روست، تمرکز بر قوانین محدودکننده را بردارند و به جای آن فرهنگ گفتگو، احترام به حقوق فردی و کرامت انسانی و استفاده از دیدگاه متخصصان را تقویت کنند.

بخشی از بیانیه این انجمن در مورد تاثیرات احتمالی منفی قانون حجاب و عفاف بر سلامت روان جامعه را اینجا قرار می دهم:

۱- کاهش احساس امنیت و اعتماد به نهادهای عمومی:

درصد قابل توجهی از مردم نسبت به عملکرد نهادهای عمومی احساس بی‌اعتمادی دارند. تصویب و اجرای قوانینی که با باورها و ارزش‌های بخش قابل توجهی از جامعه همخوانی ندارد، این بی‌اعتمادی را عمیق‌تر خواهد کرد و احتمال بروز نافرمانی مدنی را افزایش می‌دهد.

۲- افزایش میل به مهاجرت نخبگان:

این قانون، به‌ویژه در میان زنان نخبه و جوانان تحصیل‌کرده، احساس تعلق نداشتن و ناامنی اجتماعی را تشدید کرده و موج جدیدی از مهاجرت نخبگان را به‌همراه خواهد داشت.

۳- آسیب به سلامت روان عمومی

اجرای قوانین محدودکننده و تنبیهی، همانند قانون حجاب اجباری، به افزایش تنش‌های روانی، احساس ناکامی و ناامیدی در جامعه منجر خواهد شد.

۴- ناکارآمدی اجبار در تغییر رفتار

مطالعات داخلی و بین‌المللی نشان می‌دهد که رویکردهای قهری نه تنها به تغییرات مثبت منجر نمی‌شوند، بلکه احتمال تنش، درگیری و چنددستگی در جامعه را افزایش می‌دهند.

۵- تشدید آسیب‌های اجتماعی

اجرای قوانین تنبیهی و محدودکننده همانند قانون تشدید مجازات عدم مراعات حجاب اجباری می‌تواند به تشدید آسیب‌ها (طلاق، خشونت خانوادگی، و بزهکاری اجتماعی) منجر شود.


متن کامل بیانیه انجمن علمی روان‌پزشکان ایران در مورد قانون حجاب و عفاف: لینک


نامه قبلی انجمن در تاریخ ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ در مورد ناکارآمدی و زیان‌باری گشت ارشاد و اجباری بودن حجاب را نیز اینجا ببینید.


@Scientometric
کدام هدف درمانی برای کنترل پرفشاری خون بیماران مبتلا به دیایت نوع دو بهتر است؟

کنترل شدید با هدف رساندن فشار خون سیستولیک به کمتر از ۱۲۰ و یا کنترل استاندارد با هدف فشار خون سیستولیک کمتر از ۱۴۰؟

مطالعه قبلی (لینک) در سال ۲۰۱۰ در این مورد در مجله NEJM منتشر شده بود و با بررسی نزدیک به پنج هزار نفر مبتلا به دیابت نوع دو، دارای پرفشاری خون و در خطر بیشتر عوارض قلبی و عروقی، به این نتیجه رسیده بود که اختلاف کم عوارض قلبی و عروقی بین این دو روش، از نظر آماری معنادار نیست و درنتیجه هدف کنترل پرفشاری خون در این بیماران نیز تغییر نکرد.

حالا مطالعه بزرگتری از چین با جمعیت نزدیک به ۱۳ هزار نفر از همان بیماران در گروه سنی بالای۵۰ در این مجله منتشر شده (لینک) و نتیجه گرفته است که بروز حوادث قلبی و عروقی اساسی در روش کنترل شدید پرفشاری خون به شکل معناداری کمتر از روش کنترل استاندارد بوده است. افت فشار خون علامت دار و همین طور هایپرکالمی در کروه کنترل شدید بیشتر بوده است. مرگ و میر کلی بین دو گروه نیز مشابه بوده است.

احتمالا تفاوت دو مطالعه به علت حجم نمونه کمتر در مطالعه اول و نداشتن قدرت کافی برای تشخیص درست اختلاف آماری معنادار بین دو گروه بوده است.

@Scientometric
محققین ایرانی که تا به حال در نشر حداقل ۱۰۰ مقاله یا مستند علمی در ۲۰۲۴ همکاری داشته اند:


۱- همچنان امیرحسین صاحبکار از علوم پزشکی مشهد در رتبه اول قرار دارد. این محقق در ۲۰۲۴ تاکنون در نشر ۳۱۶ مقاله یا مستند علمی همکاری داشته و با همکاری در نشر ۲۲۰۰ مقاله تا به حال، رکورد دار همکاری در نشر مستندات علمی در ایران است. تا به حال شش مورد از مقالات این محقق (شامل پنج مورد در ۲۰۲۴ و یک مورد در ۲۰۲۳) سلب اعتبار شده است.

۲- باقر لاریجانی از علوم پزشکی تهران، ۱۴۱ مقاله و مستند علمی که 43 مورد از آنها در مجله Journal Of Diabetes And Metabolic Disorders منتشر شده است (سردبیر مجله: باقر لاریجانی). تعداد کل مقالات و مستندات علمی برای این محقق ۱۷۳۰ مورد می باشد و از این نظر در رتبه دوم در ایران قرار دارد.


۳- محمد رضا رحیم پور از دانشگاه شیراز با همکاری در نشر ۱۴۳ مقاله. حداقل ده مورد از آنها مقاله سلب اعتبار شده است.


۴- سید مهدی جعفری از علوم کشاورزی گرگان، ۱۱۸ مقاله و مستند علمی که ۲۱ مورد از آنها در Critical Reviews In Food Science And Nutrition منتشر شده است.

۵- محمد رضا نمازی از علوم پزشکی شیراز، ۱۱۷ مقاله و مستند علمی شامل ۱۰۶ مورد Book chapter

۶- عباس راهدار از دانشگاه زابل، ۱۰۵ مقاله، ۱۷ مورد از آنها در مجله Journal Of Drug Delivery Science And Technology منتشر شده است.

پی نوشت: این نتایج برای جستجو تا این تاریخ (۱۴ دسامبر) است. در نتیجه در ماههای بعد نیز ممکن است به تعداد مقالات این محققین اضافه شود و یا افراد دیگری نیز به این لیست اضافه شوند.

در مورد محققین Hyperprolific و همین طور روند رو به رشد محققین بسیار پرکار و یا با نشر مقاله بسیار زیاد این پست را ببینید:

https://www.tgoop.com/scientometric/6655
خلاصه ای از گزارش ساینس (لینک):

نگرانی‌ها درباره سرنوشت انبارهای مخفی سلاح‌های شیمیایی سوریه در حال افزایش است.
دانشمندانی که در برنامه‌های غیرقانونی مرتبط با این سلاح‌ها فعالیت کرده‌اند، ممکن است با اتهام جنایات جنگی روبرو شوند.

رژیم بشار اسد که اکنون سقوط کرده، طی جنگ داخلی سوریه از سلاح‌های شیمیایی مثل بمب‌های کلر، گاز خردل و سارین (عامل اعصاب) علیه شورشیان، مخالفان و همین طور غیرنظامیان استفاده می‌کرد. حالا نگرانی‌ها درباره ذخایر باقی‌مانده این سلاح‌ها و دانشمندانی که در این برنامه غیرقانونی فعالیت داشتند، افزایش یافته است.

مدیر کل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی (OPCW) از جامعه جهانی خواسته تا این فرصت را برای نابودی کامل برنامه شیمیایی سوریه غنیمت بشمارند.

اسرائیل در حملات خودش به تأسیسات نظامی سوریه، به مراکز تحقیق، توسعه و تولید مربوط به تولید سلاح‌های شیمیایی نیز حمله کرده است.

به گفته مدیر OPCW، این حملات می‌توانند خطر آلودگی ایجاد کنند. او همچنین نگران است که شواهد لازم برای پیگیری جنایات جنگی مرتبط با استفاده از سلاح‌های شیمیایی تخریب شده باشد.

سوریه سال‌ها داشتن سلاح شیمیایی را انکار می‌کرد، تا اینکه در حمله معروف ۲۱ آگوست ۲۰۱۳، نیروهای دولتی با موشک‌های پر از سارین به غوطه، منطقه‌ای تحت کنترل شورشیان در دمشق، حمله کردند و صدها نفر را کشتند. پس از آن، با فشار روسیه و آمریکا، سوریه پیمان منع سلاح‌های شیمیایی (CWC) را امضا کرد و متعهد شد ذخایر و زیرساخت‌های شیمیایی خود را اعلام کند.

در ابتدا، این اقدام امیدوارکننده بود. سازمان OPCW با نظارت بر این فرآیند، بیش از ۱۳۰۰ تن عوامل شیمیایی و مواد اولیه را نابود کرد و ۲۷ مورد از تأسیسات تولید را تخریب نمود. کارشناسان معتقدند که اگر سوریه این پیمان را نمی‌پذیرفت، ابعاد فاجعه می‌توانست بسیار گسترده‌تر باشد.

اما همه چیز تمام نشد. برای مثال در یکی از بدترین حملات در آوریل ۲۰۱۷، نیروهای دولتی با موشک‌های حاوی سارین به خان شیخون حمله کردند و ۸۹ نفر را کشتند و یا در آوریل ۲۰۱۸، استفاده از کلر در دوما موجب کشته شدن ۴۳ نفر شد.

اکنون نگرانی‌هایی وجود دارد که دانشمندان برنامه سلاح‌های شیمیایی سوریه به کشورهای با مواضع مخالف کشورهای غربی، مانند ایران بروند یا به‌صورت داوطلبانه یا اجباری برای گروههای تروریستی در سوریه کار کنند.

این دانشمندان ممکن است شغل نداشته باشند و برخی از آنها به‌عنوان جنایتکار جنگی شناخته شوند. بسیاری از آن‌ها احتمالاً از مقامات جدید سوریه مخفی شده‌اند.

مدیر سازمان OPCW تأکید کرده که اولویت کنونی این سازمان برقراری ارتباط با مقامات جدید سوریه و همکاری با آن‌ها برای تعیین ابعاد کامل برنامه سلاح‌های شیمیایی سوریه است تا خطر گسترش یا استفاده مجدد از این سلاح‌ها مهار شود.

اگر OPCW موفق به از بین بردن بقایای برنامه سلاح‌های شیمیایی سوریه شود، این می‌تواند فشارهایی را بر دو کشور دیگر خاورمیانه، مصر و اسرائیل، وارد کند تا برنامه‌های شیمیایی اعلام‌نشده خود را تعطیل کنند. همچنین فشارها بر رهبری جدید سوریه برای استرداد افرادی که در برنامه سلاح‌های شیمیایی اسد نقش داشتند، افزایش خواهد یافت.

گروه‌های حقوق بشری سوریه و قربانیان حملات شیمیایی نیز خواستار ایجاد یک دادگاه برای استفاده از سلاح‌های شیمیایی به عنوان جنایت جنگی شده‌اند.

گفته می شود که تصویر زیر نیز مربوط به حمله هوایی احتمالی اسرائیل به تأسیسات سلاح‌های شیمیایی در برزه، نزدیک دمشق در ده دسامبر می باشد

@Scientometric
دوباره واکسن
پوریا ناظمی
🔸پادکست #چیستا ۴۹

🔸دوباره واکسن

🔸آیا واکسن‌ها خطرناک هستند؟ آیا #واکسیناسیون منجر به #اوتیسم در کودکان می‌شود؟ چرا بار دیگر موجی از مخالفت با واکسیناسیون آغاز شده و ریشه‌های جنبش ضد‌واکسن به کجا باز می‌گردد. این داستان امروز چیستا است. پادکستی از رادیو فردا که نام خود را از ایزدبانوی باستانی خرد ایرانیان وام گرفته و هر دوشنبه به میزبانی پوریا ناظمی، روزنامه نگار علم، داستانی ازدنیای علم و فناوری و آینده را روایت می‌کند.

🔸دعوت برای ویژه برنامه سالگرد انتشار چیستا:
چیستا قصد دارد پنجاه و دومین اپیزود خود را به پاسخ به پرسش‌های شنوندگان اختصاص دهد.
شما می‌توانید سوالات خود درباره موضوع‌های مطرح شده، پیشنهادهای مربوط به قسمت‌های آینده یا هر موضوع دیگری که در قلمرو پادکست «چیستا» قرار می‌گیرد به صورت صوتی یا مکتوب با ما در میان بگذارید.

اینجا می‌توانید این موارد را به صورت صوتی یا متنی یا از طریق ایمیل [email protected] با ما در میان بگذارید.

فردا پادکست 🎧
اضافه شدن قابلیت جستجوی مستقیم در ChatGPT

هنوز از آن استفاده نکرده‌ام ولی احتمالا نتایج به دست آمده از این روش به روزتر و البته همراه با لینک معتبر خواهد بود. جدای از آن با پرسش های تکمیلی هم، ChatGPT کل زمینه گفتگو را در نظر می‌گیرد و پاسخ‌ها هم احتمالا دقیق‌تر می‌شوند.

@Scientometric
قسمتهایی از صحبتهای وزیر علوم در اختتامیه پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فارابی با حضور رئیس‌جمهور (لینک)


تحقیقات شاهدمحور (evidence based) امروز به ما ضرورت پایان سیاست فیلترینگ و ناکارامدی مقابله سخت افزاری با بدحجابی را اعلام کرده است.

حکمرانی علمی؛ یعنی شنیدن صدای علم


بخشی از نامطلوبی وضعیت علمی و پژوهشی محصول وضعیت عمومی کشور و مشکلات وضعیت معیشتی است

توسعه عمیق و همه جانبه، موزون، متوازن، عادلانه و پایدار منوط و مشروط به توسعه علمی است.

بخش بزرگی از نظام مسائل ما بدون علوم انسانی نه قابل رفع و نه قابل حل است؛ مواجهه خلاق با مساله هایی که گریبان کشور را گرفته در گروی توجه به جریان علوم انسانی و باور به علم است. ما هنوز به این باور نرسیده ایم که علوم انسانی زمینه ساز توسعه و حلال مشکلات است.

جامعه ای که در حال فقیر شدن است، نمی تواند به تفاهم و توافق و توانمندی برسد. کشور می تواند ثروتمند و مملو از منابع خدادای باشد؛ اما چون توان حله مساله را ندارد، توسعه نیابد. یکی از آموزه های علوم انسانی فهم بموقع پایان یک سیاست است.

حکمرانی پویا و باز قبل از آنکه واقعیت به او سیلی بزند، به سیاست نادرست پایان می دهد.

موسسات پژوهشی باید با اجراپژوهی به سیاست‌های متأخذ در مسائل مختلف از محیط زیست تا حجاب نمره دهند، اگر سیاست ها نمره نگرفتند در آن تجدید نظر کنند. ناکامی یک سیاست به خودی خود اشتباه و عار نیست، اصرار بر سیاست ناکام، عار و نادرست است.


کشور محتاج تصمیم ها، مردان بزرگ و فهم های بزرگ است.
وی در پایان از رئیس‌جمهور خواست دست اصحاب علوم انسانی را بفشارد و به راهبردهای علوم انسانی اعتماد کند. سیمایی با این جمله خطاب به مسعود پزشکیان سخنان خود را پایان داد: دانشگاه زخمی و نیازمند توجه و حمایت شماست.

@Scientometric
گزارش ساینس: مقاله‌ی اصلی و اولیه در مورد استفاده از هیدروکسی کلروکین برای درمان کووید-۱۹ بعد از گذشت ۴ سال بالاخره سلب اعتبار شد.

این مقاله توسط دیدیه رائولت و همکارانش در ۲۰۲۰ نوشته شده بود و حالا به دلیل مسائل اخلاقی و علمی ابطال شد.

بعداً، در همان سال ۲۰۲۰، مطالعات بزرگ‌تر و دقیق‌تر نشان دادند که هیدروکسی کلروکین فایده ای برای بیماران مبتلا به کووید-۱۹ ندارد.

مقاله نتیجه گیری کرده بود که این داروی ضد مالاریا می‌تواند باعث کاهش لود ویروس عامل کووید-۱۹ شود و اگر همراه با آزیترومایسین استقاده شود موثرتر هم خواهد بود.

بعد‌از آن، دیدیه رائولت، نویسنده اصلی این مقاله، در شبکه‌های اجتماعی و تلویزیون از امیدبخش بودن داروی هیدروکسی کلروکین صحبت کرد. این اظهارات باعث ایجاد یک موج تبلیغاتی گسترده شد که حتی شامل حمایت از سوی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده نیز ‌شد.

محققین بعد از نشر مقاله مرتبا نگرانی‌های خود را در مورد این مقاله اعلام کردند. مطالعه فقط ۳۶ بیمار را بررسی کرده بود. فاصله ارسال مقاله به مجله تا نشر آن تنها ۴ روز بود.
در این مطالعه، شش بیمار که با هیدروکسی کلروکین تحت درمان بودند، از نتایج مطالعه حذف شده‌بودند. یکی از این بیماران فوت کرده بود و سه نفر دیگر به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل شده بودند. این موضوع احتمالا نتایج مطالعه را به نفع این دارو تغییر داده بوده است. علاوه بر آن معیار مثبت بودن تست PCR در‌گروه درمان و کنترل متقاوت بوده است. در مورد تائیدیه اخلاقی مطالعه نیز ابهام وجود داشت. احتمال تضاد منافع نیز وجود داشت و یکی از نویسندگان مقاله نیز سردبیر مجله بود.

تحقیقات انجام‌شده توسط الزویر نتوانست تأیید کند که آیا پژوهشگران پیش از ورود بیماران به مطالعه، تأییدیه اخلاقی برای مطالعه دریافت کرده بودند یا خیر. همچنین مشخص نشد که آیا بیماران رضایت آگاهانه برای درمان با آنتی‌بیوتیک آزیترومایسین داده بودند با خیر.


در یک بیانیه مطبوعاتی، انجمن فارماکولوژی فرانسه اعلام کرده است که مطالعه‌ای که اکنون سلب اعتبار شده، سنگ بنای رسوایی‌ای بود که باعث شد میلیون‌ها نفر به غلط، هیدروکسی کلروکین مصرف کنند. این مسئله بیماران را در معرض عوارض جانبی جدی، از جمله مشکلات قلبی، قرار داد.این انجمن تأکید کرده است که این رویدادها یادآور یک نکته اساسی در مورد داروهاست که حتی در شرایط بحران‌های بهداشتی، تجویز داروها بدون شواهد قوی از اثربخشی و خارج از چارچوب دقیق مطالعات‌ بالینی معتبر، غیرقابل‌قبول است.یکی از اصول بنیادی پزشکی (اول، آسیب نرسان یا Primum Non Nocere) در اینجا قربانی شده است، که همراه با پیامدهایی فاجعه‌بار بوده است.


پی نوشت: در ایران نیز گروهایی طرفدار استفاده از این دارو بودند. فراتر از آن کمیته علمی کووید-۱۹ در ایران با تاکید بر مکانیسم (از صحبتهای دبیر وقت کمیته علمی از اثر ایمونومادولیتوری و یا قلیایی کردن محیط) و همین طور مبنا قرار دادن یک مطالعه گذشته‌نگر انجام شده در ایران، تا مدت ها استفاده از هیدروکسی کلر‌وکین را توصیه می‌کرد. این در حالی بود که مرتب شواهد علمی معتبر علیه استفاده از هیدروکسی کلر‌کین منتشر می‌شد و دستورالعمل های معتبر بین المللی نیز توصیه به عدم استفاده از این دارو داشتند.

@Scientometric
2024/12/18 18:45:57
Back to Top
HTML Embed Code: