فروتن باش
روی اهداف خودت تمرکز کن
هر روز اقدام کن
تو یه زندگی بیشتر نداری
پس بهترین بهره رو ازش ببر...

📚

| عطش لمس |

«گرسنگی یا عطش لمس» (Touch starved) به اشتیاق لمس یا تماس جسمی با سایر موجودات زنده اشاره دارد. این امر معمولا زمانی رخ می‌دهد که فرد برای مدت زمان طولانی تماس فیزیکی کم و یا عدم تماس را تجربه کند. گرسنگی پوست می‌تواند احساسی شبیه به «گرسنگی غذا» را به همراه داشته باشد. هنگامی که بدن به غذا نیاز پیدا می‌کند، واکنش‌های فیزیکی پدیدار می‌شود و همین امر در مورد گرسنگی پوست نیز صدق می‌کند. زمانی که به‌اندازه‌ی کافی لمس نمی‌شوید، ممکن است به‌تدریج احساساتی از قبیل بیماری، غم، تنهایی، استرس و شاید کسل بودن را تجربه کنید.

پوست بزرگ‌ترین عضو بدن شماست و این کاملا منطقی به نظر می‌رسد که این عضو نیز مانند دیگر اندام‌های بدن، سیگنال‌هایی را به مغزِ شما ارسال کند. هنگامی که شما به شیوه‌ای دلنشین لمس می‌شوید، مغز شما به ترشح هورمون عشق یا «اکسی‌توسین» می‌پردازد. این پیام‌رسانِ عصبی بر رفتار احساسی و شناخت اجتماعی تاثیر می‌گذارد.
لمس می‌تواند نواحی خاصی از مغز را فعال کند و ممکن است بر روندهای فکری، واکنش‌ها و واکنش‌های فیزیولوژیکی تاثیر بگذارد؛ تحقیقات نشان می‌دهند که لمس عاطفی قشر پیش‌پیشانی مغز را فعال می‌کند. این ناحیه از مغز با رفتارهای عاطفی و اجتماعی و همچنین یادگیری و تصمیم‌گیری درگیر است.

لمس برای افرادی که دچار پریشانی هستند، می‌تواند باعث آرامش خاطر و اطمینان شود. بنابراین عدم تماس فیزیکی می تواند منجر به تجربه عطش لمس شود. گرسنگی لمس می‌تواند احساس استرس، افسردگی و اضطراب را افزایش دهد و این امر می‌تواند باعث ایجاد انواع اثرات منفی فیزیولوژیکی شود. برای نمونه، بدن برای مقابله با استرس، هورمون‌های کورتیزول آزاد می‌کند. این هورمون‌ها می‌توانند ضربان قلب، فشار خون، تنفس و تنش عضلانی را افزایش دهند و سیستم هضم وسیستم ایمنی بدن را سرکوب کنند و منجر به افزایش خطر عفونت شود.

🌱

| یاد زدودگی کودکی |

گابریل و هارلن از اساتید دانشگاه اوتاگو، عدم رشد زبان را به عنوان عاملی که مانع از به خاطر سپاری اطلاعات می‌شود، بیان می‌کنند. دایره لغات کودکی محدود است. بنابراین کودک نمی‌تواند تجربیات خود را با کلماتی مناسب ذخیره‌سازی کند؛ در نتیجه کودکان قادر نیستند تجربیاتی را که قبل از زبان‌آموزی کامل به ذهن سپرده‌اند، بیان کنند. درواقع در ترجمه تجربیات خود به زبان واژه‌ها عاجزند، همچنین خاطرات زمانی بیش‌تر در ذهن باقی می‌مانند و شما می‌توانید آن‌ها را به خوبی به یاد بیاورید که یک بار‌هیجانی داشته باشند.

حتما برای‌تان اتفاق افتاده که یک رخداد مهم و هیجانی را تجربه کرده‌ باشید و خاطره‌ی آن تجربه تا مدت‌ها در ذهن شما باقی مانده و بارها آن را برای دیگران تعریف باشید. همین تعریف‌های مکرر و استمرار و تکرار یادآوری به بایگانی موثر آن خاطره و فراخوانی آن حتی در سال‌های بعد کمک می‌کند. اما کودکی به دلیل ماهیت خاص خودش، محدود بودن خاطراتش و عدم وجود احساسات قوی، امکان بایگانی را ندارد و اغلب به خاطر نمی‌ماند.

🌱

| حمایت افراطی در روابط |

بسیاری از ما در روابطمان در الگوهای رفتاری خاصی گیر می‌افتیم. مثل اصلاح کردن یا درست کردن دیگران یا محافظت از آن‌ها در برابر مواجه شدن با عواقب کارهایشان. برای خروج از این الگوهای رفتاری در اینجا چند نکته یادآوری می‌شود:

۱. حمایت کردن از یک شخص به این شکل است که در کارهایی که نمی‌تواند انجام دهد، کمکش کنیم. یا او را یاری کنیم تا توانایی بیشتری کسب کند. تلاش برای به اصطلاح «درست کردن» یا محافظت از دیگران مانع این می‌شود که آن‌ها با عواقب رفتارهای خود مواجه شوند. همچنین این اجازه را به آن‌ها می‌دهد که به رفتارهای آسیب‌زای خود ادامه دهند. چه آسیب رساندن به خودشان چه دیگران.

۲. دلیل اینکه می‌خواهیم دیگران را درست کنیم یا از آن‌ها محافظت بیجا کنیم، بیشتر به خود ما بر می‌گردد. دلیل این رفتار می‌تواند میل عمیق ما به دوست داشته شدن و ارتباط داشتن، باشد. بسیاری از ما سعی می‌کنیم که این نیازهای طبیعی‌مان را به این روش‌ها مرتفع کنیم، ولی متاسفانه در اکثر اوقات در نهایت با احساس عدم ارتباط یا عصبانیت مواجه می‌شویم.

۳. عشق واقعی زمانی شکل می‌گیرد که دو فرد در موضع یکسان به هم می‌پیوندند تا به رشد، درمان و تکامل یکدیگر کمک کنند. اما وقتی یک فرد دارای الگوی رفتاری «درست کردن» یا «نجات دادن» است، قدرت طرفین در رابطه نامتوازن می‌شود و موضع یکسانی نخواهند داشت. به همین خاطر است که در این روابط شکل‌گیری خشم و رنجش امری رایج است.

۴. اگر ما در کودکی یاد گرفته باشیم که مسئول وضعیت احساسی والدین خود هستیم، باعث می‌شود در ادامه زندگی، بیش از حد احساس مسئولیت کنیم و این الگوی رفتاری را در روابط بزرگسالی‌مان نیز تکرار کنیم.

🌱

هنگامی که رنج می‌کشیم ناخودآگاه تمایل داریم که فکر کنیم در آن لحظه فقط رنج وجود دارد و شادی متعلق به زمان و مکان دیگری است. افراد بیشتر اوقات می‌پرسند: «چرا باید رنج بکشم؟» همان‌قدر که تصور «سمت چپ» بدون «سمت راست» اشتباه است، تصور زندگی خالی از هرگونه رنج نیز اشتباه است. و همچنین تصور زندگی بدون هرگونه شادی. کاملاً بی‌معناست اگر «سمت چپ» به «سمت راست» بگوید: «تو باید از اینجا بروی! دیگر تو را نمی‌خواهم!» چون اگر «سمت راست» نباشد، «سمت چپ» هم در کار نخواهد بود. به تعبیری، راست و چپ در کنار هم معنا می‌یابند و به همین ترتیب، هرجا که رنج نباشد شادی هم وجود ندارد، و برعکس.
اگر‌ یاد بگیریم حضور رنج و شادی را در کنار هم ببینیم و ماهرانه از آن‌ها بهره ببریم، آنگاه بیش از پیش در مسیر لذت از زندگی گام برمی‌داریم. هر روز، در این مسیر، کمی جلوتر می‌رویم و به‌تدریج درک می‌کنیم که رنج و شادی از هم جدا نیستند.

🌱

پنج قانون خوشبختی را به خاطر بسپارید:

۱-قلبتان را از نفرت پاک کنید.
۲-ذهنتان را از نگرانی ها دور کنید.
۳-ساده زندگی کنید.
۴-بیشتر ببخشید.
٥-کمتر توقع داشته باشید.

🌹

اگر بخوام کل تجربیاتمو تو پنج تا جمله بگم باید بگم:

- چیزی راجع به خودت و کارات تا صددرصد قطعی نشده به کسی نگو.
- به آشنا وسیله ای رو نفروش و همه‌ی رازاتو بهش نگو.
- با هیچ دوستی همکار نشو و با هیچ همکاری دوست نشو
- جلوجلو واسه هیچ موضوعی ذوق نکن
- و یاد بگیر کسی رو اولویت زندگیت قرار ندی که انتخاب بیستمش هستی!

🌱

پیش از این که
شما زندگـــــی کنید
زندگی به خودی خود هیچ است
اما به عهده ی شماست
که به زندگی معنایی ببخشید.
ارزش
چیزی نیست جز معنایی که
شما برای آن بر می گزینید...

👤 ژان پل سارتر

📚

📜 ۴حمایت واجب و کلیدی در رابطه عاطفی یا ازدواج:

۱.اجتماعی، ما باید  در اجتماع یا مهمونی ها از شریک عاطفی خودمون حمایت کنیم که به اون حس امنیت و آرامش منتقل کنیم.
۲.اقتصادی، شریک عاطفی ما باید بتونه به صورت معقول و منطقی روی ما حساب باز کنه.نه اینکه ما رومثل عابربانک ببینه بلکه یک تیکه گاه در تنگناهای اقتصادی.البته ماهم باید در سختی های اقتصادی شریک عاطفیمون رو درک کنیم و بهش فشار وارد نکنیم.
۳.عاطفی ، یک همسر نمونه باید طوری توجه و محبت و عشق به همسرش هدیه بده که او از نظر عاطفی غنی و سرشار باشه
۴. روانی، در همه روابط روزهایی هست که ما از نظر ذهنی آشفته و مشوش هستیم،در این روزها یک پارتنر خوب میتونه با القای آرامش به ما کمک کنه.

صبحي دیگر از راه رسیده است،
و من آمدہ ام با صبح بخیری دیگر
و با سینی صبحانه ای در دست که
طعم شیرین عشق دارد و بوی
دل انگیز امید امید به شروعی دوبارہ . . .

سلام صبح شنبه و اول هفته تون بخیر☕️

ویژگی افرادِ اَمن:
۱- در کنارشان بهترین خودتان هستید.
۲- از شما مراقبت می‌کنند.
۳- در کنار آنها احساس امنیت و آرامش می‌کنید.
۴- در سختی ها کنارتان هستند.
۵- به حرف هایتان گوش می‌کنند.
۶- موفقیت شما را جشن می‌گیرند.
۷- شما را می‌بخشند.
۸- از شما حمایت می‌کنند.
۹- به حریم خصوصی تان احترام می‌گذارند.
۱۰- تعهد دارندو صادق اند.

📚

🟣چرا نمیتونم فرد خوشحالی باشم؟
شاید چون نگرش ما  به جهان واقعبینانه نیست.

کارل یونگ تعریف جالبی داره که میگه:
خوشحالی یعنی به خودم ایمان داشته باشم که میتونم از پس مشکلات بربیام

🟧خوشحالی یعنی من بپذیرم درد ، رنج و بیماری جزیی از زندگی هستن ولی اونا نمیتونن منو از پا در بیارن

✳️ خوشحالی یعنی بعد از هر زمین خوردن بتونم بلند شم و بعد از هر گریه بتونم بخندم و لبخند به لب بقیه بیارم

و در آخر یونگ میگه:
خوشحالی یعنی حضور کامل ما در هستی..
خوشحالی یعنی همچون رودجاری بودن و در حرکت بودن، عبور کردن و به عظمتی بی‌پایان چشم دوختن!
خوشحالی یعنی توانایی ما به گفتنِ یک آری بزرگ به زندگی.

پس اگه تعریفمون رو از خوشحال بودن را واقع بینانه  کنیم، میتونیم نتیجه بگیریم که سخت نیست که تبدیل به فرد خوشحالی بشیم و خودمون رو دوست داشته باشیم..

✅یادمون باشه یک فرد خوشحال کسی نیست که به همه آرزوهاش رسیده و رضایت کامل داره بلکه کسی هست که یاد گرفته با وجود مشکلات به خودش و زندگیش عشق بورزه!

نیاز به خوبی، نیاز به شخص دیگری که هم چیزی خوب در اختیار دارد و هم حاضر است بخشی از آن را به ما بدهد، در عین اینکه نمی‌توان اندازه‌گیریش کرد آن‌قدر شکننده و در محاصره پیش‌فرض‌های گوناگون است که شخص نمی‌تواند با آن کنار بیابد.

عشق‌ها هنوز شروع نشده نابود می‌شوند، پیش از آنکه حتی رابطه واقعا شروع شده باشد. شخص زخم‌خورده ترجیح می‌دهد خودش دیگری را پس بزند، در عوض اینکه خطر پس زده شدن را به جان بخرد؛ ترجیح می‌دهد خود را طرف فعال قضیه جا بزند تا احساس عمیق ناتوانی و بی‌ارزشیِ خود را پنهان کند.

به این طریق است که الگویی خودتخریب‌گر مدام تایید و تشدید می‌شود؛ و درست در همان لحظه‌ای این اتفاق می‌افتد که امکان شکستنِ الگو وجود داشته است، امکان این تجربه وجود داشته که فرد دریابد برخطاست، اینکه دیگران نیز می‌توانند خوب باشند و خوبی فرد نیز می‌تواند مورد قدردانی قرار گیرد و نه اینکه مورد سوءاستفاده واقع شود یا انکار شود یا مسخره شود.

به تعبیر فروید، اینجا با نوعی اجبار درونی و دیرینه برای تکرار سروکار داریم: ما درگیر نوعی پیشگویی‌های خودتحقق‌بخش هستیم، گرچه محتوای آنها شرورانه است و تاثیرشان چیزی جز خودویرانگری نیست و از همه لحاظ نوعی بن‌بست‌اند، به‌نحوی که حتی حاضر نیستیم به سراغ بدترین تروماهایمان برویم و از آنها خلاص شویم.

این گرایش گاهی چنان در ما عمیق می‌شود که لازم است سال‌ها در دوره‌های درمانی شرکت کنیم تا از آن رهایی یابیم و بعد بتوانیم انرژی‌هایمان را صرف جستجوی خوبی‌های حقیقی زندگی کنیم و نه دردناک‌ترین آنها و چیزهایی که زندگی ما را طوری طلسم می‌کنند که همواره در بدبختی بمانیم.

آرنه یوهان وتلسن
🌸