علی پورسلیمان مدیر صدای معلم در گفت و شنود با روزنامه قدس :

مساله " معلمان غیرمرتبط " فقط شامل معلمان نیست ! در آموزش و پرورش چیزی به نام اتاق فکر و اتاق برنامه‌ریزی نداریم !

گزارشگر : مهدی توحیدی


کمبود معلم در نظام آموزشی کشور همواره یکی از چالش‌های بزرگ در نظام تعلیم و تربیت بوده و در سال‌های اخیر شدت بیشتری پیدا کرده است.

همین موضوع مسئولان را بر آن داشته برای پر کردن کلاس‌های درس به جای استخدام معلمان متخصص در رشته‌های مربوط به خود، از نیروهایی استفاده کنند که تخصص و تحصیلات شان هم‌راستا با موضوع تدریس نیست؛ این روش، هرچند از لحاظ ظاهری مشکل کلاس‌های خالی را رفع می‌کند، اما پیامدهای ناگوار آموزشی و تربیتی به همراه دارد.

در این میان معلمان تازه ‌استخدام‌ شده هم از اینکه مجبورند در رشته‌هایی غیرمرتبط با تخصص شان تدریس کنند، ابراز نارضایتی می‌کنند؛ آن‌ها معتقدند این مسئله نه‌ تنها موجب کاهش انگیزه و فشار بیشتر بر آن‌ها شده، بلکه منجر به کاهش کیفیت آموزش و آسیب به فرایند یادگیری دانش‌آموزان نیز خواهد شد.


* مدیر سایت صدای معلم اما به‌کارگیری افراد در پست‌های غیرتخصصی را تنها مربوط به معلمان نمی‌داند و می‌گوید: بخش بزرگی از نیروهای ستادی و اداری در آموزش و پرورش در پست‌های غیرمرتبط و غیرتخصصی مشغول به کار هستند و این موضوع یک مسئله عمومی است و تنها متوجه معلمان نیست، اما در سال‌های اخیر در میان معلمان عمومیت پیدا کرده است.


* علی پورسلیمان ادامه می‌دهد:

اگر قرار است این مسئله به صورت ریشه‌ای و اساسی حل شود باید یک ساختار و پلتفرم اساسی و بنیادی طراحی شود که شامل حال همه شود. بحران نیروهای غیرمرتبط زمانی به وجود می‌آید که بحران کمبود معلم داشته باشیم؛ وقتی همین الان در آموزش و پرورش کمبود معلم وجود دارد و دست آموزش و پرورش خالی است، چیزی که مجلس و وزارت آموزش و پرورش از یک مدیر می‌خواهد این است کلاس‌ها خالی نباشد؛ مدیر یا مسئول هم مجبور است کلاس‌ها را پر کند؛ اما اینکه این کلاس با چه کیفیتی پر می‌شود و چه معلم و نیرویی در آنجا حضور پیدا می‌کند، اصلاً مهم نیست.

وی عنوان می‌کند: توجیه مسئولان و نمایندگان مجلسی که دغدغه این موضوع را دارند این است کلاس‌ درس نباید خالی بماند؛ یعنی وجود معلم غیرمرتبط با رشته‌ای که تحصیل کرده بهتر از این است که معلم سر کلاس نداشته باشیم.


* این کارشناس آموزشی با اشاره به اینکه در آموزش و پرورش چیزی به نام اتاق فکر و اتاق برنامه‌ریزی نداریم، تأکید می‌کند: ما ارگان‌های بسیاری مثل شورای عالی آموزش و پرورش، سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی و... داریم که باید اتاق فکری برای تحولات و تغییرات آینده آموزش و پرورش باشند، طرح و برنامه بدهند، مشکلات را پایش کنند، نیازسنجی کنند، اما عملاً دچار روزمرگی شده‌اند و آینده‌نگری چندانی در آن‌ها وجود ندارد.


* کمبود معلم را سال‌ها قبل پیش‌بینی کرده بودیم

پورسلیمان کار مرکز منابع نیروی انسانی در آموزش و پرورش را مدیریت منابع انسانی و فرستادن معلمان مرتبط و متخصص با رشته خود سر کلاس می‌داند و می‌گوید: این بحران کمبود معلمی که چند سال است ایجاد شده، موضوع تازه‌ای نیست و کارشناسان مستقل آموزش و پرورش بیش از یک دهه پیش با آمار و ارقام پیش‌بینی کرده بودند در سال‌های آینده بحران کمبود معلم خواهیم داشت، اما متأسفانه آن‌قدر تزلزل مدیریت و بی‌برنامگی وجود دارد که عملاً توجهی نشد و الان شاهد این مشکلات هستیم.


* موضوع مهم و راهبردی که در احراز صلاحیت‌های حرفه‌ای معلمان می‌تواند وجود داشته باشد، تشکیل « سازمان نظام معلمی » است. این سازمان به عنوان یک تشکل مستقل مدنی در حوزه احراز صلاحیت‌های حرفه‌ای، همین مسائل را پایش کرده، برنامه‌ریزی و صلاحیت‌های حرفه‌ای را تعریف می‌کند و حتی می‌تواند در رتبه‌بندی نقش داشته باشد.


* وی با اشاره به اینکه متأسفانه بیش از یک دهه است که بحث سازمان نظام معلمی مطرح شده اما راه به جایی نبرده است، اظهار می‌کند: موضوع سازمان نظام معلمی در سند تحول بنیادین هم دیده شده بود؛ اما با ویرایش‌ها و تغییراتی که انجام شد کلاً از سند تحول بنیادین حذف شد. هرچند در دوره وزارت کنونی در برنامه‌های وزیر جدید و حتی وزرای پیشین، تشکیل سازمان نظام معلمی جزو برنامه‌های اعلام شده آن‌ها بود، اما عملاً هیچ وزیری نتوانست این موضوع را به صحن علنی مجلس وارد و تصویب کند.

پورسلیمان ادامه می‌دهد: وقتی چنین تشکیلاتی نداشته باشیم، نتیجه این خواهد شد که بحران کمبود معلم، بحران به‌کارگیری نیروی غیرمرتبط، غیرمتخصص و بسیاری مشکلات دیگر به وجود خواهد آمد.

https://sedayemoallem.ir/گزارش-گفت-گو/item/25040-/مساله-معلمان-غیرمرتبط-فقط-شامل-معلمان-نیست-در-آموزش-و-پرورش-چیزی-به-نام-اتاق-فکر-و-اتاق-برنامه‌ریزی-نداریم

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« این برنامه الان کجاست و چه سرنوشتی پیدا کرده است ؟ »

آقای وزیر ! سند جامع منابع انسانی در آموزش و پرورش قبلا تدوین شده .... فقط مسئول دلسوز و پای کار می خواهد !

صدای معلم گزارش می کند ؛


* « صدای معلم » در گزارش خود به تاریخ یکشنبه 5 مرداد 1399 با عنوان : « معاون حقوقی و امور مجلس در مورد " سند جامع نیروی انسانی " در آموزش و پرورش شفاف سازی کند ! » نوشت :

« نخستین پرسش از معاون حقوقی و امور مجلس آن است که سرانجام " سند جامع نیروی انسانی " در آموزش و پرورش به کجا رسیده است ؟

بدون تردید و آن گونه که مسئولان پیشین و فعلی وزارت آموزش و پرورش اعلام کرده اند که تدوین این سند و نه آیین نامه گام مهمی برای مدیریت منابع انسانی پس از گذشت 4 دهه خواهد بود .

آیا در تدوین این سند به موضوع مهم و استراتژیک " آمایش سرزمین " و " توسعه انسانی " که مهم ترین بخش در توسعه‌ اجتماعی‌ و فرهنگی است توجه کافی و وافی شده است ؟

آیا از نظرات کارشناسان مستقل و منتقد و پژوهشگران واقعی در تدوین این سند استفاده شده است ؟

پرسش « صدای معلم » از عضو پیشین کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس آن است که آیا با تدوین این سند موضوع دخالت نمایندگان مجلس و فشار آنان برای استخدام و جذب معلمان " غیرحرفه ای " برای همیشه بسته خواهد شد ؟

تصویب طرح ها و لوایح قانونی مطابق بند 4 از ماده 6 " قانون تشکیل شورای عالی آموزش و پرورش " بر عهده شورای عالی آموزش و پرورش است .

نهاد بالادستی شورای عالی آموزش و پرورش برای بررسی این مصوبات مطابق قانون ، مجلس شورای اسلامی است .

پرسش « صدای معلم » آن است که چرا بدعت چگونگی تصویب سند تحول بنیادین دوباره باید در این وزارتخانه بازتولید شود ؟

این رسانه در جهت شفاف سازی و اجرای " قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات " از مسئولان می خواهد تا نسخه نهایی این سند در اختیار افکار عمومی قرار گیرد » .


* اردیبهشت 1400 ؛ « علی اصغر فانی وزیر پیشین آموزش و پرورش » در یادداشتی تصریح کرد :

« در سال‌های اخیر استخدام‌های بی‌رویه‌ای در آموزش‌ و‌ پرورش در قالب طرح مهرآفرین (در دولت دهم) و یا استخدام بر اساس تکلیفی که نمایندگان مجلس بر آموزش‌ و‌ پرورش تحمیل کرده‌اند صورت گرفته است. (اخیرا معاون پارلمانی آموزش‌ و‌ پرورش خبر استخدام 30 هزار نیروی حق‌التدریس و... را از سیما اعلام کرد.)

این قبیل استخدام‌ها ترکیب نیروی انسانی آموزش‌ و‌ پرورش را ضعیف‌تر کرده و با اطلاعات موجود نشان می‌دهد در 10سال اخیر 48 درصد نیروهای جذب شده از طریق تربیت معلم یا آزمون ورودی با طی دوره‌های مهارتی وارد آموزش‌ و‌ پرورش شده و 52 درصد به موجب مصوبات مجلس نوعا بدون آزمون و گذراندن دوره‌های آموزشی وارد آموزش‌ و‌ پرورش شده‌اند » .


* « صدای معلم » در نشست خبری شنبه هشتم اردیبهشت 1397 با حضور « اسفندیار چهاربند ؛ رئیس وقت مرکز برنامه ریزی منابع انسانی و فن آوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش » پرسش هایی مطرح کرد .

چهاربند در بخشی از پاسخ خود چنین می گوید :

« هر کس با این آمار و اطلاعات حرف دارد مخالفت دارد به صراحت آمار و منبع آمارشان را اعلام کند و هر کس برای جبران و هر نهاد و هر دستگاهی برای جبران این کمبود راه حل عملیاتی نه شعاری دارد اعلام کند و الا راه حل های آموزش و پرورش را بپذیرند.

ما برنامه پنج ساله نیروی انسانی مان آماده است. برنامه ده ساله زیر نظام نیروی انسانی مان آماده است.

چرا و با وجود هشدار این مقام آموزش و پرورش در مورد وضعیت بحرانی تامین نیرو اما کسی در جمهوری اسلامی حرف های ایشان را جدی نمی گیرد و از کنار آن عبور می کنند ؟ »


* پیشنهاد « صدای معلم » به وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان آن است که پیش از اظهار نظر ابتدا مطالعه کند .

و البته گام مهم بعدی آن که در مرکز برنامه ریزی منابع انسانی و فن آوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش از نیروهای « برنامه ریز ، کاربلد و البته پاسخ گو و دلسوز » استفاده شود . هم زمان اهتمام جدی نسبت به تشکیل « سازمان نظام معلمی » که البته از برنامه ها و تعهدات آقای وزیر بوده را به عنوان مکمل « مدیریت منابع انسانی » داشته باشد .

و در گام موثر ؛ پالایش نیروی انسانی در آموزش و پرورش را با رویکرد « «بهسازی و ارتقای نیروی انسانی» به جد در برنامه و اولویت قرار دهد .

متن کامل گزارش را در این جا مطالعه فرمایید :

https://sedayemoallem.ir/گزارش-گفت-گو/item/25041-/آقای-وزیر-سند-جامع-منابع-انسانی-در-آموزش-و-پرورش-قبلا-تدوین-شده-فقط-مسئول-دلسوز-و-پای-کار-می-خواهد

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« این روزها عراق نیز رغبتی برای خرید گوجه‌ی ایران نشان نداد ! »

اروپا پسته ایران را به خاطر آلوده بودن به قارچ آفلاتوکسین پس‌ فرستاد .... چه کسی و کدام نهاد باید پاسخ گو باشد ؟

دکتر خدیجه گلین مقدم


* فلسفه وجودی وزارتخانه‌ی عریض و طویل جهاد کشاورزی چیست وقتی که برنج آلوده وارد ایران می‌شود و با آن کمر بازار برنج را می‌شکنند و کشاورزان شمالی تا سال بعد هم نمی‌توانند دست‌رنج‌هایشان را بفروشند و برنج‌هایشان خراب می‌شوند و بدون آنکه دولت خسارت آنها را بدهد؟

کار این وزارتخانه چیست که در تولید برنج ایرانی نیز مقدار سم و کود آن کنترل نمی‌شود؟

سبزیجات و درختان میوه‌ای که با آب فاضلاب آبیاری می‌شوند؟

در ایران بدون استثنا تمام تولیدات کشاورزی که وارد بازار می‌شوند همه آلوده به سم و کودهای مختلف و بیماری های انگلی و غیره هستند.

وقتی سبزی بازار بوی گند فاضلاب می‌دهد، معنایش چیست؟


* آیا نظارتی بر موادی چون اتیلن، استیلن و کاربید و غیره که در پخته کردن مصنوعی میوه‌هایی مانند موز، خرمالو و غیره از آنها استفاده می‌شود، از سوی سازمان غذا و دارو وجود دارد؟

آیا می‌دانید با عرضه مواد غذایی مسموم علاوه بر بیمار کردن انسان ها، محیط زیست نیز به تدریج مسموم می‌شود و زباله‌های بیمارستانی افزایش می‌یابد و چون به درستی امحاء نمی‌شوند، بسیار زیان بارند؟


* آیا می‌دانید این زباله‌ها چه آثار تخریبی روی محیط‌های جغرافیایی به جا می گذارند، به علاوه چه آسیب‌های غیر قابل جبرانی به انسانها و حیات وحش وارد می‌کنند؟

https://sedayemoallem.ir/محیط-زیست/item/25045-/اروپا-پسته-ایران-را-به-خاطر-آلوده-بودن-به-قارچ-آفلاتوکسین-پس‌-فرستاد-چه-کسی-و-کدام-نهاد-باید-پاسخ-گو-باشد-؟

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

احمد عابدینی معاون پیشین شورای عالی آموزش و پرورش در گفت و شنود با صدای معلم :

ورود وزارت کشور به مساله " تأمین امنیت آزمون‌ها " مبنای قانونی ندارد . بیشتر حکایت از ناتوانی نظام تعلیم و تربیت دارد !

صدای معلم منتشر می کند ؛


گروه گزارش/

رئیس مرکز ارزشیابی و تضمین کیفیت نظام آموزش و پرورش در گردهمایی رؤسای نواحی و مناطق آموزش و پرورش استان اصفهان گفته است : « برای اولین‌بار، تأمین امنیت آزمون‌ها به عهده وزارت کشور سپرده شده است و این موضوع در شورای تأمین استان‌ها و شهرستان‌ها نیز پیگیری می‌شود » .

آن چه در زیر می آید گفت و شنود « صدای معلم » با « احمد عابدینی » در خصوص این موضوع و ابعاد آن است .

* فکر می کنم این مساله در مصوبه مربوط به فن آوری مورد تاکید قرار گرفته است. اما این امنیت را می توانیم از طریق ابزارهای فنی و هوش مصنوعی فضای قابل کنترل که داریم برقرار کنیم و یا از طریق نرم افزاری انجام دهیم .

اگر قرار است امنیت آزمون ها تامین شود ؛ سازمان سنجش خیلی بالاتر است و گسترده تر هم می تواند این کار را انجام دهد تا این که نهادهایی مانند ارتش و سپاه و نیروی انتظامی را در این مساله دخیل کند که این خیلی با اصل موضوع منطقی نیست.

اما این که حتما باید تصریح کرده باشد و یا قانون یا اجازه داده باشد که به فرض وزارت آموزش و پرورش از یک حوزه نظامی و انتظامی کمک بگیرد اصلا قانون چنین رویکردی ندارد و شورای عالی آموزش و پرورش هم اصلا ورود پیدا نکرده است تا جایی که من از این موضوع اطلاع دارم.


* ما در مصوبات مان بارها تاکید کرده ایم در جاهای مختلف بر اعتبار آموزش و پرورش پافشاری کردیم که حتی اگر مشکلی هم وجود داشته باشد نیروی انتظامی حق ورود به حوزه تعلیم و تربیت را نداشته باشد ، ندارد و نباید داشته باشد چه برای معلم چه برای دانش آموز.

فضای تعلیم و تربیت جایگاه خاصی دارد و ما نباید آن را به این مسائل آلوده کنیم ؛ ناتوانی خودمان را به گردن دیگران بیندازیم و از ابزارهایی استفاده کنیم که شان و جایگاه تعلیم و تربیت را زیر سوال ببرد.

در هر مرجعی هم تصویب شده باشد که احتمال خیلی ضعیف می دهم در یک مرجعی تصویب شده باشد بیشتر ممکن است نظر شخصی آن فرد باشد و یا در آن فضا برداشت درستی از صحبت ها نشده باشد چون تحلیل است.

من واقعا نمی دانم چه اتفاقی افتاده است ولی این تفکر بسیار غلطی است که ما به هر بهانه ای تاکید می کنم به هر بهانه ای بیاییم ناتوانی و ضعف خودمان را بخواهیم با ابزارهای غیر تعلیم و تربیتی جبران کنیم .

در حال حاضر آن قدر فن آوری در دنیا توسعه پیدا کرده و ما می توانیم از این فرصت استفاده کنیم و نیازی به این گونه تصمیم ها نیست .


* هم ضعف است و هم فهم .

اگر فردی کوچک ترین عِرقی نسبت به آموزش و پرورش داشته باشد و درست آن را بفهمد و کارکرد تعلیم و تربیت را در حوزه فرهنگ خوب بفهمد به جد از ورود حوزه های نظامی و انتظامی به حوزه ی فرهنگ نه تنها استقبال نمی کند بلکه جلوگیری می کند .

اگر هم چنین چیزی مطرح شود خودش مانع آن می شود .

ورود از بیرون از آموزش و پرورش به چنین موضوعاتی اصلا به صلاح نیست و حتی اگر آموزش و پرورش در چنین مسائلی ضعف داشته باشد باید که خودش رشد کند و خودش ضعف هایش را برطرف کند .

این وضعیت در طولانی مدت کاملا به ضرر تعلیم و تربیت تمام می شود .

متن کامل مصاحبه را در لینک زیر مطالعه فرمایید :

https://sedayemoallem.ir/گزارش-گفت-گو/item/25046-/ورود-وزارت-کشور-به-مساله-تأمین-امنیت-آزمون‌ها-مبنای-قانونی-ندارد-بیشتر-حکایت-از-ناتوانی-نظام-تعلیم-و-تربیت-دارد

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« اما اگر اراده‌ای برای انجام این کار باشد ! »

بهای ارزش مالکانه هر عضو در صندوق ذخیره فرهنگیان چقدر است؟

محمود باقری/ نماینده کانون صنفی معلمان تهران در گروه مطالبه‌گران صندوق ذخیره فرهنگیان


* برای ارائه پاسخ دقیق به این سوال ؛ آمار دقیق تمام دارایی‌های صندوق، شامل اقلام منقول و غیرمنقول مورد نیاز است که تاکنون هیچ گونه آمار دقیق کارشناسی شده برای این منظور ارائه نشده است ؛ البته در سال ۱۳۹۸ آمار تخمینی در این مورد ذکر شده، میزان دارایی‌های صندوق را تا آن سال بین ۵۰ تا ۶۰ هزار میلیارد تومان اعلام کرده بود لیکن با توجه به رشد غیرقابل باور قیمت‌ها در سال‌های اخیر و افزایش بیش از ۱۵ برابری قیمت ملک برآورد دارایی‌های صندوق در حال حاضر کار دشواری است اما اگر اراده‌ای برای انجام این کار باشد، با تعیین یک هیئت کارشناسی ارزیاب به راحتی می‌توان حداکثر ظرف مدت یک ماه با تعیین قیمت کارشناسی‌ دارایی‌ها و تفکیک سهم صندوق ذخیره از سایر شرکاء در برخی اموال و دارایی‌های مشترک ارزش دارایی‌های صندوق را تعیین کرد که به نظر نگارنده، اقدامی ضروری است.


* با عنایت به اینکه میزان ثروت‌ و دارایی‌های صندوق ذخیره عمدتاً در ۵ هلدینگ شامل:

1- پترو فرهنگ

2- سرمایه‌گذاری فرهنگیان

3- ساختمانی معلم

4- تدبیرگران

5- سامان

سرمایه‌گذاری شده است،لازم است هر هلدینگ به تفکیک مورد ارزیابی و حساب رسی قرار گیرد تا بتوان مجموع سرمایه را جهت محاسبه بهای میانگین ارزش مالکانه هر عضو تعیین نمود.

https://sedayemoallem.ir/اقتصاد/item/25048-/بهای-ارزش-مالکانه-هر-عضو-در-صندوق-ذخیره-فرهنگیان-چقدر-است؟

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« آموزش و پرورش كاركنان و معلمانی در اختيار دارد كه از استقلال فكری و بضاعت علمی و حرفه‌ای كافی برخوردار نيستند »

شناسایی و هدايت استعدادهای برتر در نظام آموزش و پرورش ايران : از شعار تا عمل

دکتر احد نویدی/ دانشيار پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش

* اجراي ناموفق طرح شهاب در سال تحصيلي 92-1391 در هفت استان كشور، مسئولان بنياد نخبگان و وزارت آموزش و پرورش را بر آن داشت تا تصميم بگيرند كه دانش‌آموزان پايه چهارم ابتدايي يك منطقه آموزشي در هر يك از استان هاي كشور را در سال تحصيلي 94-1393 تحت پوشش طرح شهاب قرار دهند.


* در طول نزديک به 10 سال، بنياد ملي نخبگان و وزارت آموزش و پرورش در جهت جلب توجه، تمهيد مقدمات، تمرين، تثبيت و تعميق طرح شهاب تلاش كرده‌اند. باوجود اين، حاصل اين تلاش‌ها چندان رضايت بخش نيست.

نگارنده اين سطور بعد از ارزشيابي طرح شهاب در سال 1395، ضمن ابراز نگراني از احتمال لوث شدن طرح شهاب، پيشنهادهايي براي مراقبت از اين طرح ارائه كرده بود ولي مسئولان بنياد نخبگان و وزارت آموزش و پرورش، نخواستند يا نتوانستند پيشنهادهاي برخاسته از يافته‌هاي پژوهشي را اجرا كنند.


* ترديدي نيست كه مدارس و معلمان ما براساس برنامه‌هاي از پيش تعيين شده به امر تعليم و تربيت مي‌پردازند. در صورت موفقيت كامل اين نظام متمركز مي‌توان انتظار داشت كه آحاد جامعه به شكل يكسان درآيند و تفاوت هاي ذاتي و استعدادهاي بالقوه آنان كم‌رنگ شوند. بنابراين، شرايط موجود نظام آموزش و پرورش با رويكرد اصلي طرح شهاب كه بر استعداد مبتني است تعارض دارد.


* نفوذ حوزه ستادي وزارت آموزش و پرورش در كاركنان صف اين وزارتخانه چندان نيرومند نيست. گويا بر اثر ظهور و زوال طرح هاي فرمايشي متعدد، كاركنان آموزش و پرورش در سطوح مختلف به بخشنامه‌ها و دستورات وزارتخانه خوگير و بي‌اعتنا شده‌اند.


* مدارس استعدادهاي برتر به طور ذاتي تعهد به برابري در آموزش را تضعيف مي‌كند. متعهد شدن به انجام دادن تکلیف ناظر بر حق تربیت و در عین حال رعایت اصل عدالت در تربیت و نیز اصل تفاوت های فردی، تصویری ایده آل از نظام آموزش و پرورش را به نمایش می­گذارد. اما چنین نظام ایده ­آلی در عالم واقع تجربه نشده است و استقرار آن اگر غیرممکن نباشد بسیار دشوار خواهد بود، زیرا هیچ کشوری منابع و امکانات نرم افزاری و سخت افزاری نامحدودی در اختیار ندارد و همین محدودیت نظام های آموزشی را به اتخاذ راهبردهای هوشمندانه و سازگاری موثر با شرایط موجود سوق داده است.این راهبردها ممکن است از هماهنگی کافی برخوردار نباشند و حتی گاهی متناقض و غیرقابل جمع باشند.


* اهتمام به شناسایی و هدایت استعدادهای برتر و استقرار نظام شایسته­ سالاری در جهت تأمین نیازهای جامعه بسیار مهم و حتی گریزناپذیر به نظر می­ رسد و اين امر همواره مورد توجه رهبران سياسي بوده است. باوجود اين، استقرار نظام شایسته ­سالاری عاری از بی ­عدالتی بعید به نظر می ­رسد.


* اگر بخش عمده‌اي از جمعيت دانش‌آموزان«مستعد» از اكثريت بزرگ دانش آموزان جدا ‌شود، براي دانش‌‌آموزان متوسط چه اتفاقي خواهد افتاد؟ ملاك برتري در مدارس متوسطه عمومي با چنين دانش‌آموزانی «مستعد» تنظيم مي‌شود و بدون آنها ناپديد خواهد شد.

حذف دانش‌آموزان پيشرفته از مدارس عمومي به‌ناچار كيفيت آموزش براي اكثريت دانش‌آموزان را تنزل خواهد داد. آموزش و پرورش عمومي ضعيف براي شخص عادي، پيامدهاي وخيمي براي جامعه دارد(شاو[3]، به نقل همان، 2012).


* جان ديويي معتقد است: «آنچه بهترين و عاقل‏ ترين والدين براي فرزند خودشان مي‌خواهند بايد اجتماع براي همة كودكانش بخواهد.» هر ايدة ديگري براي مدارس ما كوته‌‏بينانه وغير جذاب است و هر اقدامي در جهت خلاف آن دموكراسي ‏ها را از بين مي ‏برد (نودینگ، 2005). فلدهوسن[5] (1992)، پيشنهاد كرد كه به جاي تلاش براي شناسايي دانش آموزان تيزهوش و قرار دادن آنها در يك طبقه مجزا، بهتر‌ است به جست و جوي استعداد و نقاط قوت همة دانش ‏آموزان توجه شود و برنامه‏ هاي آموزشي براي شكوفاسازي استعداد همة دانش ‏آموزان طراحي شود.


* به نظر مي‌رسد وجود تنوع در دانش‌آموزان به رشد بهتر آنان منجر شده و طبقه‌بندي دانش‌آموزان بر اساس استعداد و توانايي مي‌تواند مخاطراتي براي هر دو گروه برتر و كهتر به همراه داشته باشد. دانش‌آموزاني كه به هر دليلي برچسب كم‌توان بر آنها زده مي‌شود، ممكن است در معرض خطر «اثرات انتظار معلم» قرار گرفته و آسيب ببينند و دانش‌آموزان برخوردار از استعداد برتر ممكن است در معرض خطر محروميت از «اثر ماهي بزرگ در بركة كوچک»[6]قرار بگيرند.

https://sedayemoallem.ir/دیدگاه/item/25049-/شناسایی-و-هدايت-استعدادهای-برتر-در-نظام-آموزش-و-پرورش-ايران-از-شعار-تا-عمل

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

اگر واقعا « گروه های آموزشی » در نظام آموزشی « جدی » گرفته می شدند ضمن آن که « رشد حرفه ای معلمان » و « نظارت بر عملکرد حرفه‌ای معلمان » به صورت شفاف و مستند پی گیری می شد ؛ دیگر هر فرد کم سواد و یا بی سوادی چه در داخل مدرسه و یا بیرون از آن به خود اجازه نمی داد که در مورد حرفه معلمی و نقش های آن اظهار نظر کند

گروه های آموزشی هم نباشند آیا اتفاقی می افتد ؟!

صدای معلم گزارش می کند ؛



* پس از گذشت 45 سال هنوز هم مسئولان و مقامات به جای ارائه گزارش کار و بیلان در مورد وضعیت و یا عملکرد سیستم و یا زیر سیستم ها از « جایگاه و یا اهمیت » آن ها سخن به میان می آورند .

ادامه این وضعیت موجب هیچ گونه تغییر مثبت و یا تحول در مجموعه و برون داد آن نخواهد شد .

* در دولت پیشین ؛ « صدای معلم » گزارش های متعدد و مستندی را در نقد عملکرد و جایگاه « گروه های آموزشی » منتشر کرد اما متاسفانه هیچ فرد و مقامی در مورد وضعیت پاسخ گو نبود .


* جمعه 11 بهمن 1398 ؛ « صدای معلم » در گزارش خود با عنوان « سرانجام و پس از گذشت 4 سال ؛ شیوه نامه ی اجرایی " آیین نامه گروه های آموزشی و تربیتی " ابلاغ گردید ! » نوشت :

« حرکت از انتصابی بودن سرگروه های آموزشی و غیرپاسخ گو بودن به روش های انتخابی و ارجاع به افکار عمومی گامی است مهم .

« صدای معلم » بارها و در گزارش های متعدد خود و نیز نشست های رسانه ای با وزرای آموزش و پرورش پیشین از عدم اجرای آیین نامه گروه های آموزشی - تربیتی و نیز فقدان شیوه نامه برای اجرای آن انتقاد کرده بود .

اما ؛

به نظر می رسد آن چه در این شیوه نامه مهم تر است ؛ نقش گروه های آموزشی در تعیین محتوای آموزش ضمن خدمت معلمان است که تاکنون مغفول مانده است .

این که این نظارت تا چه میزان ضمانت اجرایی داشته و سایر بخش های وزارت آموزش و پرورش ملزم به اجرای آن ها و مصوبات گروه های آموزشی هستند ؛ زمان مشخص خواهد کرد .

مشارکت تعریف شده در طراحی، تدوین، اجرا و ارزشیابی از برنامه‌های درسی و تربیتی خیلی شفاف ، علمی و حتی عملیاتی نیست و این در حالی است که در سایر نظام های آموزشی توسعه یافته ، نقش معلمان در این بخش پر رنگ بوده و از آزادی عملا قابل قبولی در حوزه تعیین محتوای برنامه های درسی برخوردارند .

و اما پرسش مهم « صدای معلم » در مورد این شیوه نامه آن است که همچنان نقش گروه های آموزشی در کارگروه های ممیزی رتبه بندی معلمان در سطح مناطق ، ادارات کل و ستاد تعریف نشده باقی مانده است .

همچنین در این شیوه نامه و نیز آیین نامه گروه های آموزشی - تربیتی هیچ گونه اشاره ای به « سازمان نظام معلمی » و نقش آن به عنوان یک " ارزیاب مهم " نشده است و این یکی از اشکالات مهم و راهبردی آن است » .

* « پرسش اساسی این است که آیا گروه های آموزشی هم به سرنوشت طرح هایی مانند طرح کاد، طرح امین، طرح تحول بنیادین آموزش و پرورش، طرح سبّاح، طرح هوشمندسازی مدارس، مدارس قرآنی و... دچار شده است؟

قبل از ورود به بحث هنگام بررسی عملکرد گروه های آموزشی و سرگروه ها ممکن است سوال های زیر به ذهن خطور کند:

1- آیا گروه های آموزشی محلی برای فرار از تدریس و نوعی حیاط خلوت برای عده ای خاص می باشد؟

2- دیدگاه معلمان درباره گروه های آموزشی چیست و تا چه حد گروه های آموزشی را جدی می گیرند؟

3- چرا بعضی معلم ها به گروه های آموزشی و سرگروه های دروس به دیده تردید می نگرند و نظر مثبتی درباره آنها ندارند؟

4-چرا سال هاست افرادی به عنوان سرگروه در گروه های آموزشی ماندگار شده اند؟

5- آیا سرگروه ها به وظایف خود آشنا هستند و دید علمی نسبت به مسایل دارند و از اقتدار و اختیارات لازم برای ایجاد تغییرات و بهبود شرایط و ایجاد فضایی علمی برخوردار هستند؟

6- آیا گروه های آموزشی محلی برای اختلاط و استراحت و فرجه ای برای انجام کارهای شخصی مانند ادامه تحصیل، تکمیل ساختمان یا واریز قبض آب و برق و قسط وام می باشد؟

7- سرگروه ها چگونه انتخاب می شوند؟ آیا عوامل سیاسی، حراستی، گزینشی و روابط در انتخاب آنها دخیل است؟ و آیا سرگروه ها واقعاً جزو بهترین ها هستند؟

8- آیا کار سرگروه ها تنها بازدید از کلاس ها، بررسی دفترهای کلاسی دبیران، بازبینی درصدی از اوراق امتحانی و مچ گیری می باشد؟

9- .....

* پرسشی که « صدای معلم » همچنان مطرح کرده و فرد و یا نهادی به آن پاسخ نمی دهد آن است که :

« چرا « آیین نامه گروه های آموزشی و تربیتی » اجرا نمی شود ؟

با تعریف و تمجیدهای شعاری و بدون پشتوانه عملی هیچ گونه مشکلی حل نشده و فقط بر میزان « بی اعتمادی و تنفر » در جامعه افزوده است .


متن کامل گزارش « صدای معلم » را در لینک زیر مطالعه فرمایید :

https://sedayemoallem.ir/گزارش-گفت-گو/item/25052-/گروه-های-آموزشی-هم-نباشند-آیا-اتفاقی-می-افتد-؟

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

این گونه ملاقات ها واقعا چه درس و یا درس هایی برای نظام آموزشی دچار « گسست و بحران اعتماد » داشته و آیا جایگاه لرزان آقای وزیر با این گونه نشست ها تقویت و یا پر رنگ می شود ؟

ملاقات علیرضا کاظمی وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان با کاظم صدیقی و پرسش های صدای معلم ؟!

صدای معلم گزارش می کند ؛


* پرتال وزارت آموزش و پرورش در بخش « گزارش تصویری » به تاریخ یکشنبه 27 / 8 / 1403 عکس هایی از دیدار وزیر آموزش و پرورش با امام جمعه تهران کاظم صدیقی منتشر کرده است .

خبر و یا محتوایی از این ملاقات در پرتال نیامده است .


* نخستین پرسش « صدای معلم » از وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان آن است با توجه به قضایا و پرسش هایی که در جامعه در ماجرای جابه جایی باغ 1000 میلیاردی و تناقض‌گویی‌های این روحانی مشهور به وجود آمد ؛ منظور و هدف از این نشست چه بوده است ؟


* آیا وزیر آموزش و پرورش به « حساسیت های » افکار عمومی و نیز فرهنگیان به آن وقایع آگاه است و یا اساسا اهمیتی به آن می دهد و یا تصور می کند که « حوزه ی عمومی » آن مسائل و پرسش ها را فراموش کرده است ؟


* چرا وزرای دیگر دولت پزشکیان مانند وزیر علوم راغب به برگزاری چنین ملاقات هایی نیستند ؟



* کاظمی اگر می خواهد وزیر چهار ساله باشد می باید که به سه موضوع مهم توجه توجه کرده و آن را نصب العین خویش قرار دهد :

« صداقت، شفافیت و پاسخ گویی » .

تاکنون عملکرد کاظمی موارد بالا را تایید نمی کند .


* « صدای معلم » تنها رسانه در حوزه « تعلیم و تربیت » ایران بود که در سال 1396 به سخنان کاظم صدیقی در نماز جمعه تهران با عنوان : « در حاشیه سخنان اخیر حجت الاسلام صدیقی ؛ خطیب محترم امام جمعه تهران : آموزش و پرورش فقط حساسیت در مورد انتخاب وزیر نیست ! » واکنش نشان داد.

این رسانه ی مستقل و منتقد در حوزه ی عمومی آموزش ایران نوشت :

« زمانی که سخن از حاکمیتی بودن آموزش و پرورش می کنیم آیا واقعا جایگاه و ارزش این نهاد مانند سایر نهادهای حاکمیتی مانند قوه قضائیه ، سازمان صدا و سیما و... است ؟


آیا وضعیت موجود در حوزه فرهنگ فقط معلول آموزش و پرورش و کارکردهای است و یا نهادهای فرهنگی دیگر که بودجه های قابل توجهی می گیرند اما در برابر عملکرد خود پاسخ گو نیستند نیز باید در معادلات و گفتمان رسمی به حساب آیند ؟

هنوز معلمان مانند سایر کارمندان دولت مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری از پرداخت هایی مانند کمک های رفاهی مستقیم و غیرمستقیم محرومند .


می شود سخن از حاکمیتی بودن آموزش و پرورش راند و نسبت به این که چه کسی وزیر آموزش و پرورش می شود حساسیت داشت اما فرضا بیش از یک سوم مدارس کشور مخروبه باشند ، دانش آموزان در مدارس کپری و یا کانکسی و... با کم ترین امکانات تحصیل کنند ، آموزش و پرورش همیشه کسری بودجه داشته و تقریبا همه بودجه آن صرف حقوق پرسنل شود و اعتباری برای کیفیت بخشی نداشته باشد ، حق التدریس معلمان تا ماه ها پرداخت نشود ، برخی معلمان خرید خدمات ماهانه فقط سیصد هزار تومان حقوق بگیرند در حالی که حتی بیمه هم ندارند ( این جا ) ، اکثریت معلمان زیر خط فقر بوده و حتی یک بیمه تکمیلی کارآمد نداشته باشند ، در مدارس مشاور و یا مربی بهداشت نداشته باشیم و صدها مسائل ریز و درشت دیگر ...


متن کامل گزارش صدای معلم را در لینک زیر مطالعه فرمایید :

https://sedayemoallem.ir/گزارش-گفت-گو/item/25053-/ملاقات-علیرضا-کاظمی-وزیر-آموزش-و-پرورش-دولت-پزشکیان-با-کاظم-صدیقی-و-پرسش-های-صدای-معلم-؟

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

وقتی تکنولوژی به یاری معلمان می‌رسد؛

چگونه معلمان می‌توانند از هوش مصنوعی برای توسعه کار حرفه‌ای خود و شناخت بهتر دانش‌آموزان استفاده کنند؟

فریبا کیائی / آموزگار ابتدایی


* هوش مصنوعی (AI) در سال‌های اخیر تحولی بزرگ در بسیاری از عرصه‌ها به وجود آورده است و آموزش یکی از حوزه‌هایی است که به شدت از این فن آوری بهره‌برداری می‌کند. این روزها معلمان دیگر تنها از طریق روش‌های سنتی تدریس به دانش‌آموزان نمی‌پردازند، بلکه با استفاده از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند روند یادگیری را شخصی‌سازی کرده و تجربه‌های آموزشی مؤثرتری برای دانش‌آموزان خود فراهم کنند. از تحلیل داده‌ها تا ارزیابی خودکار، هوش مصنوعی قادر است راهکارهایی ارائه دهد که به معلمان کمک می‌کند تا نه تنها به آموزش بهتر بپردازند، بلکه شناخت عمیق‌تری از نیازهای آموزشی و رفتاری دانش‌آموزان به دست آورند.

در این گزارش به بررسی کارکردهای مختلف هوش مصنوعی برای معلمان خواهیم پرداخت و نحوه استفاده از این فن آوری برای بهبود فرایند تدریس و ارزیابی را شرح خواهیم داد. همچنین، ابزارهای مفیدی که می‌توانند به معلمان در این راستا کمک کنند، معرفی خواهند شد.

https://sedayemoallem.ir/آموزش-نوین/item/25057-/چگونه-معلمان-می‌توانند-از-هوش-مصنوعی-برای-توسعه-کار-حرفه‌ای-خود-و-شناخت-بهتر-دانش‌آموزان-استفاده-کنند؟

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« مافیا و روابط غیر شفاف و آینده سوز در این کشور از پایین ترین سطح تا بالاترین نقطه ریشه دوانده و و این وضعیت دائما بدتر و پیچیده تر می شود »

استقلال حرفه ای معلم در نظام آموزشی ایران ؛ قانون کیلویی چند و فضولی های آقای مدیر و معاون ؟!

علی پورسلیمان/ روزنامه نگار و مدیر صدای معلم


گوستاو لوبون پزشک، روان‌شناس و نویسنده‌ی در کتاب معروف و کمتر شناخته شده خود « روان شناسی توده ها » به بررسی این موضوع می‌پردازد که افراد وقتی در جمع یا توده قرار می گیرند؛ عقلانیت، تفکر انتقادی و حس مسئولیت خود را از دست می‌دهند و رفتارهایشان تحت تأثیر هیجانات و انگیزه‌ها و شعارهای جمعی به صورت بی مهابا، مضر و گاه خطرناک بروز می کند .



* در نظام آموزشی ایران ؛ جایگاه « معلم » در ساز و کار تصمیم گیری ها و تصمیم سازی ها کجاست ؟ و چقدر به نظرات و ایده های « معلمان » در اداره این دستگاه بزرگ اهمیت داده می شود ؟


* در واحد مدرسه ؛ وزن معلمان در « شورای معلمان » تعریف می شود اما پرسش آن است که از 23 وظیفه و اختیار تعریف شده مطابق « آیین اجرایی مدارس » واقعا کدام یک اجرا و عملیاتی می شوند ؟


* نماینده معلمان در مدرسه تا چه میزان می تواند بر جریان و فرایند اداره مدرسه تاثیر داشته باشد و آیا همان گونه که در یادداشت پیشین مورخ 10 مهر 1395 در « صدای معلم » با عنوان : « شورای معلمان و نماینده معلمان ؛ ابتذال و روزمرگی ؟ » نگاشتم ؛ کارکرد نماینده ی معلمان چیزی در حد « تنظیم کننده صبحانه همکاران و ناقل پیشنهاد معلمان به مدیر و یا بحث در مورد کم و زیاد بودن ساعات زنگ تفریح و زنگ چهارم و... خواهد بود .

در سال های اخیر ؛ نماینده معلمان اکثرا با مهندسی و لابی خود مدیران مدارس تعیین می شود .

البته در ظاهر سعی می کنند خود را منتقد وضع موجود نشان دهند اما بدبختانه همه نمایش و خودفریبی است .

نماینده ی معلمان که باید بر حسب قاعده و عقل می باید عصاره فضایل و وزن فرهنگی یک مدرسه باشد در زمان تعارض میان معلمان منتقد و مدیران خود را « بی تفاوت » نشان می دهند و فاقد استقلال فکری و عملی در حوزه وظایف کاری خویش هستند .


* مسائل و چالش هایی مانند :

- اعمال نظرات مدیر و یا معاون مدرسه در لیست نمراتی که توسط معلم تنظیم و نهایی شده اند .

- دخالت غیرتخصصی و بی رویه ی عوامل اجرایی مدرسه حتی در نحوه اداره کلاس معلم و وارد شدن در حوزه هایی که به هیچ وجه در اندازه و شرح وظایف آنان تعریف نشده است .

-در سطوح پایین تر حتی وارد شدن مدیر و معاون مدرسه در کلاس و در حین تدریس معلم با رویکرد « مالکانه و خودخواهی » بدون آن که هویت حرفه ای و تخصصی معلم به عنوان « مدیر کلاس » به رسمیت شناخته شود .

- بالا بردن تراکم کلاسی ناقض و نافی « قوانین مصوب وزارت آموزش و پرورش » که در وهله ی اول زیر پاگذاشتن شخصیت حرفه ای معلمان است و برای « معلمان مستقل و حرفه ای » چاره ای جز تغییر و یا تعویض مدرسه نخواهد گذاشت .

- شنود و کسب خبر به صورت غیر حرفه ای و خاله زنکی توسط عوامل اجرایی مدرسه در جهت کنترل و محدود کردن استقلال و اختیار معلمان ( در یادداشت پیشین و با عنوان : « پارادوکس " بی تفاوتی اجتماعی " و " فضولی " در جامعه از هم گسیخته ایرانی » تاکید و تصریح کردم :

« برای من به عنوان کسی که وقایع جامعه را از نگاه « تربیتی و اجتماعی » رصد و تحلیل می کند یک تناقض بسیار بزرگ و غیر قابل هضم و البته ناجور آزار دهنده بوده و آن هم عدم تشخیص و تمیز میان « حریم شخصی » و « حوزه عمومی » در جامعه ی از هم گسیخته ایرانی است .


* چرا ما ایرانی ها عموما عادت داریم که به طرق و بهانه های مختلف از کار دیگران سر درآوریم ؟ از مسائل شخصی ، خانوادگی و خصوصی آنان به هر قیمتی با خبر شویم و آن را از طریق شبکه های اجتماعی در همه جا پخش کنیم؛ اما هنگامی که بحث « مسئولیت های اجتماعی » و « حس مسئولیت پذیری در قامت یک شهروند » به میان می آید خود را به « ندیدن » و « نشنیدن » می زنیم ؟

* - برخی اوقات دیده شده وقتی معلمی در یک مدرسه از مدیر و یا معاون حرف شنوی ندارد و سعی می کند استقلال حرفه ای خویش را داشته باشد ؛ آنان با تحریک دانش آموزان به اعتصاب و نرفتن به کلاس ؛ معلم مربوطه را برای تمکین و اطاعت پذیری غیر مسئولانه تحت فشار قرار می دهند . و البته در این مسیر با مهندسی افکار عمومی خانواده ها سعی می کنند آنان را هم با خود همراه نمایند .

متن کامل را در لینک زیر مطالعه فرمایید :

https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25058-/استقلال-حرفه-ای-معلم-در-نظام-آموزشی-ایران-؛-قانون-کیلویی-چند-و-فضولی-های-آقای-مدیر-و-معاون-؟

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

«علی رغم میل باطنی و درونی ام که به رسانه و کارکرد آن باور دارم و زحمات و تلاش هایی که من و سایر همکاران محترم برای تاسیس و استمرار فعالیت سایت صدای معلم کشیده ایم با ادامه روند فعلی ، احتمال تعطیل شدن این رسانه چندان بعید نخواهد بود»

درخواست همیاری برای ماندن صدای معلم


* « از زمانی که این رسانه فعالیت خود را آغاز کرده است سعی کرده ایم تا تریبونی برای انعکاس مطالبات و مشکلات فرهنگیان و نیز برخورد کارشناسی و ریشه ای با چالش ها و مشکلات عدیده آموزش و پرورش باشیم .

در سال های گذشته رسانه های قابل توجهی تاسیس شدند اما بسیاری از آن ها تعطیل شده و از ادامه فعالیت بازماندند .

« صدای معلم » همان گونه که در شناسنامه خویش تاکید کرده است وابسته به هیچ جریان و یا گروه سیاسی ، اقتصادی و... نیست .

این رسانه از هیچ گونه کمک و یارانه دولتی ، شبه دولتی ، رانت و... استفاده نمی کند و سعی کرده است تا همواره استقلال رسانه ای خویش را حفظ کند .

نوع همکاری در این رسانه داوطلبانه بوده و بر خلاف خبرگزاری ها و برخی رسانه ها نه کادر ثابت دارد و نه بودجه ای که به آن اختصاص یابد ؛ با این حال هزینه های اداره سایت مانند پشتیبانی ، سرور ، امنیت و... بالا بوده و حقوق معلمی مدیر این رسانه چه بسا آن را کفایت نکند . »


* در نشست های رسانه ای و در جلسات مختلف همواره سعی کرده ام که به شان حرفه ای و استقلال رسانه ی صدای معلم خدشه و آسیبی وارد نشود .

آمار بازدید کنندگان این رسانه در چند سال اخیر به صورت تصاعدی افزایش یافته به گونه ای که منابع و ظرفیت کنونی سایت دیگر پاسخ گوی نیازها و تقاضای مخاطبان نیستند .

به همین علت راهی جز ارتقای اساسی در بخش سخت افزار و نرم افزار این سایت نداریم . اما گرانی های کمرشکن و تورم خسته کننده به این حوزه هم سرایت کرده و هزینه های نگهداری و ارتقای صدای معلم چند برابر شده که از توان من دیگر خارج شده است .
https://sedayemoallem.ir/خبر/item/22308-/درخواست-همیاری-برای-ماندن-صدای-معلم

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« ما در جایی زندگی می کنیم که همه ی ما از بالا تا پایین ؛از ساده ترین مسائل قابل فهم و قابل حل، سخت ترین و غامض ترین مسائل را می سازیم »

به یاد معلم فقید محسن خشخاشی : قضیه ای که هیچ وقت ساده نشد !

محمد رستمی


زنده یاد محسن خشخاشی، دبیر فیزیک خوشنام شهر ما، که اول آذر ماه سالگرد قتل ناجوانمردانه او در کلاس درس است، تکیه کلام معروفی داشتند که همواره در هنگام تدریس، آن را روی تابلو کلاس هم می نوشتند:

« قضیه بسیار ساده است ». اما قضیه قتل او نه تنها قضیه ساده ای نبود و نشد و قاتل با رضایت ولی دم و البته بدون رضایت همسر و فرزندان مقتول، آزاد شد و هیچ بررسی و تحلیل و اقدام رسمی هم در باره علل و ریشه های این جنایت بزرگ و جلوگیری از وقوع مجدد آن انجام نشد یا دست کم اعلام نشد.


* اما به نظر می رسد قضیه های بسیار ساده زیاد دیگری هم در نظام آموزشی و اجتماعی کشور ما به قضیه هایی پیچیده و بلکه لاینحل تبدیل شده اند:

در کشوری که سیستم آموزشی آن با صدها مشکل ریز و درشت مانند کمبود معلم، کمبود فضای آموزشی، مدارس تخریبی و صحرایی و کپری، افت تحصیلی، کودکان بازمانده از تحصیل، کودکان اتباع غیر ایرانی، کلاس های 40 نفره، مدارس دو یا سه نوبته، خشونت کلامی و فیزیکی، مدرک گرایی، معلمان خسته و فرسوده و دانش آموزان بی انگیزه و مضطرب و فاقد توانایی های ارتباطی و مهارت های زندگی، ارتباط مدرسه با خانه و خانواده، غلبه فیزیکی تبلیغ سطحی و پر تکرار و ملال آور مسائل عقیدتی و ایدئولوژیک بر مسائل بنیادین آموزشی، نگاه سیاسی و ابزاری به آموزش و پرورش، خودکشی و اعتیاد دانش آموزان، کمبود اعتبار برای تهیه وسایل آموزشی و کمک آموزشی، سیطره سایه ترسناک غول خود ساخته کنکور بر روح و روان دانش آموزان و خانواده های آنها، تاثیر و بلکه استیلای پیدا و پنهان مافیاهای آموزشی بر تصمیمات جزیی و کلی مسئولان بلند پایه آموزشی و ... رو به رو است، بالاترین مقام وزارت آموزش و پرورش اش، مهم ترین هدف وزارت اشان را اقامه ی نماز در مدارس می دانند: قضیه چندان هم ساده نیست.


*وزارت خانه ای که مهم ترین نقش را در تعلیم و تربیت فرزندان این سرزمین دارد و حداقل دوازده سال از بهترین و سرنوشت ساز ترین ایام زندگی بیشتر ما و 30 سال معلمان و نیروهایش در این وزارتخانه می گذرد و بیشترین حجم اداری و مسئولیت اجتماعی و بالاترین و حساس ترین سطح ارتباط را با جامعه و مردم دارد و همه ما در همه مراحل زندگی تحت تاثیر سال های سپری شده در مدرسه های آن هستیم، نسبت به بسیاری از بنیادها و سازمان های به ظاهر فرهنگی دولتی و نیمه دولتی و یا وابسته دولتی که معمولاً بسیار داعیه دینی بودن هم داشته و همه کس و همه چیز را جز خودشان مسئول و گناهکارِ وضعیت از نظر آنها نا به هنجار فرهنگی جامعه و به خصوص جوانان می دانند و به هیچ شخص و نهادی هم پاسخ گو نبوده و مسئولیت قانونی هم برای آنها تعریف نشده و اصولا خود را بالاتر از قانون می دانند و هر روز برای آموزش و پرورش نسخه های سقیم پیچیده و بلکه تعیین تکلیف می کنند، بودجه بسیار کم تری از دولت می گیرد.

وزرای چنین وزارتخانه حساسی، به گفته دکتر فانی، وزیر اسبق آموزش و پرورش، بدبخت ترین وزیر بوده و همیشه باید برای گرفتن بودجه یا امکاناتی اندک، التماس کنند و کاسه گدایی به دست بگیرند. عمر وزارت اشان کم ترین میانگین را در میان وزاری دیگر داشته و با کوچک ترین وزش نسیمی سیاسی باید جای خود را به دیگری بدهند.

برای تعیین مدیر کل که نه، حتی برای تعیین یک مدیر دبیرستان و آموزشگاه هم باید از نماینده مجلس تا مقامات شهر و روستا را هم راضی کنند.

هر کس و هر دستگاه و هر مقامی که کوچک ترین اطلاع و آگاهی از مسائل پیچیده آموزشی و تربیتی ندارد اجازه اظهار نظر و دخالت در باره آن را به خود می دهد. و البته وزرای آن، به جای هدایت استراتژیک این ماشین عظیم باید نیروی اشان، اگر دیگر نیرویی به جا مانده باشد، صرف امور روزمره و جزیی شود. ظاهراً قضیه چندان هم ساده نیست.

https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25061-/به-یاد-زنده-یاد-محسن-خشخاشی-قضیه-ای-که-هیچ-وقت-ساده-نشد

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« رتبه‌بندی معلمان چه تاثیری در بهبود فرآیند و ارتقای شایستگی و عملکرد آنان داشته و چه نتیجه ملموسی آن گرفته شده است که امروز در صدد تجربه مشابه دیگری در ابعادی به‌مراتب وسیع‌تر و پیچیده‌تر به‌ نام رتبه‌بندی مدارس برآمده‌ایم؟! »

طرح تقویت نظام آموزش‌ و پرورش و " رتبه‌ بندی مدارس " ؟!

احمد عابدینی


* پیش از پرداختن به‌همه ابعاد و استلزامات رتبه‌بندی مدارس، ارزیابی دقیق این طرح مستلزم پاسخ دقیق به پرسش اساسی پیرامون فلسفه بنیادین یا چرایی این کار بزرگ، یعنی رتبه‌بندی است که بدون پاسخ دقیق به‌ آن و بیان شفاف اهداف و منظور اصلی طراحان از تدوین چنین طرحی، نمی‌توان به‌راحتی میزان اتقان این طرح و درستی آن را ‌سنجش کرد. مثلاً اگر ارتقای انگیزه و شایستگی کارکنان و در نهایت بهبود عملکرد مدارس را یکی از مهم‌ترین اهداف این طرح بدانیم، پرسش اصلی این خواهد بود که آیا طرح مذکور توانایی حمل چنین بار عظیمی را دارد؟


*سنجش دقیق عملکرد مدارس مستلزم احصا و تثبیت « مولفه‌های اصلی » مدیریت یک مدرسه مطلوب است. برنامه درسی ارائه‌ شده، فضا و تجهیزات موجود، شیوه تأمین منابع مالی و تخصیص اعتبارات، زمان تخصیص یافته به آموزش، یعنی مدت زمان حضور موثر دانش‌آموزان در مدارس و از همه آنها مهم‌تر و اساسی‌تر، میزان حضور موثر معلمان واجد صلاحیت و حرفه‌ای و مدیریت کارآمد مدرسه از اصلی‌ترین آنهاست.


* آیا طراحان ایده رتبه‌بندی مدارس، برای یک‌بار هم که شده از خود پرسیده‌اند که مدارس کشور در کدام یک از مولفه‌های اصلی اختیار تصمیم‌گیری و انجام بهینه کارها و اجرای برنامه‌ها را دارند تا بشود عملکرد آنان را به‌درستی و با معیارهای دقیق بررسی و در مقایسه با یکدیگر مراتب (رتبه عملکردی) آن را تعیین کرد. مثلاً آیا مدارس اختیار تأمین منابع‌ مالی یا استخدام و به‌کارگیری معلمان یا تولید برنامه‌درسی متفاوت یا تولید برنامه‌های مدرسه یا تربیت منابع‌انسانی خود را دارند؟!

مدرسه‌ای که منابع‌انسانی‌اش به آن تحمیل می‌شود و مدیر آن هیج‌گونه اختیاری در انتخاب و به‌کارگیری آن ندارد، مدرسه‌ای که منابع‌مالی آن از سوی مرجع دیگری تأمین و تخصیص داده می‌شود، مدرسه‌ای که معمولاً هیچ سرانه‌ای دریافت نمی‌کند، مدرسه‌ای که کتاب‌های درسی و محتوای آموزشی آن به‌صورت متمرکز و بدون مشارکت موثر معلمان و مدیران آن تولید، چاپ و توزیع می‌شود، مدیر مدرسه‌ای که به‌تعداد روزهای دایرش بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی دریافت می‌کند، مدرسه‌ای که هیچ‌گونه اختیاری در تعیین یا توسعه زمان آموزش ندارد، چگونه می‌تواند با اطمینان خاطر از وعده تحقق عدالت و افزایش کیفیت، در فرآیند سنجش عملکرد و رتبه‌بندی قرار گیرد؟!


* این طرح به چه میزان مبتنی بر مطالعات و پژوهش‌های علمی، بررسی‌ها و دیدگاه‌های کارشناسی و در راستای حل مهم‌ترین و با اولویت‌ترین مسائل ‌آموزش‌ و پرورش و پاسخگوی نیازهای واقعی مدارس و در مقایسه با چالش‌ها و مسائل پیش‌روی نظام آموزش‌ و‌ پرورش داری اهمیت و اولویت بالایی است؟

* نمایندگان مجلس با چه منطقی به جزئی‌ترین مسائل آموزش‌ و‌ پروش ورود می‌کنند و برای اجرای شدن این طرح چه تدابیر کارشناسی و اتخاذ شده‌ای دارند؟ مداخله‌های متعددی چون حذف تنوع مدارس، آموزش زبان انگلیسی در مدارس، استخدام کارکنان نهضت سوادآموزی، استخدام نیروهای حق‌التدریس برای دوازده مرتبه!!!، تغییر تقویم آموزشی و...)؛ آیا در تصمیم‌گیری‌ها و بررسی مشکلات سایر دستگاه‌ها،


* آیا رتبه‌بندی مدارس، دسترسی دانش آموزان مناطق محروم و کم برخوردار به مدارس باکیفیت بالا را تسهیل و تضمین خواهد کرد یا به‌ توسعه نامتوازن مدارس غیردولتی خواهد انجامید یا به‌ تقویت مافیای نوع دیگری از کنکور منجر خواهد شد؟


* آیا رتبه‌بندی مدارس توانایی پاسخ منطقی به درخواست خانواده‌ها، نیازها و خواسته‌های متفاوت دانش آموزان را خواهد داشت و ارائه همگانی خدمات‌ آموزشی را تسهیل و تسریع خواهد کرد یا در مرحله عمل زمینه خصوصی‌سازی بیشتر مدارس را فراهم و مسیر آن را هموارتر خواهد ساخت؟

https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25063-/طرح-تقویت-نظام-آموزش‌-و-پرورش-و-رتبه‌-بندی-مدارس-؟

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« این چاله بنزین ارزان را خود حاکمیت برای خود کنده و حالا خودش در این سیاه چاله افتاده است ! »

فرهنگ ترافیک در کشور نفتی آذربایجان !

حسین آخانی/ استاد دانشگاه تهران و کنش گر محیط زیست


* آذربایجان کشوری است که مردمانش به مدرن ترین خودروهای جهان دسترسی دارند. ولی خیابانهایش بسیار خلوت است. البته مناطق مرکزی کمی شلوغ تر است. آذربایجان هم یک کشور نفتی است ولی بنزین را مفت به مردم نمی دهند. قیمت بنزین در آذربایجان ۶۵ سنت تا ۱ یورو (بسته به کیفیت بنزین) است. پارک حاشیه ای در بخش بزرگی از باکو اصلا وجود ندارد. پلیس در همه جا حضور پر رنگ دارد و با هر تخلفی به شدت برخورد می شود.

مسئله این است که سیستم حمل و نقل عمومی به حدی کارایی دارد که در روز یکشنبه که روز تعطیل بود اتوبوس ها مرتب در حال تردد بودند. موتور سیکلت به ندرت در شهر دیده می شود و بسیاری از پیک های بردن غذا با دوچرخه خدمات رسانی می کنند.


* درآمد مردم آذربایجان حدودا ۱.۵ تا دو‌برابر ایران است که با توجه به گران تر بودن قیمت ها قابل درک است. تولید سرانه نا خالص ملی در این کشور هم کمی کمتر از دو برابر ایران است.


* بر اساس آمار ، شهر باکو با ۲.۵ میلیون نفر، دارای ۲۰۰۰ اتوبوس فعال برای جا به جایی مردم شهر است. در تهران با ۹ تا ۱۰ میلیون نفر جمعیت تعداد اتوبوس ها حدود ۲۱۰۰ است. تقریبا از ابتدای انقلاب به بعد بر اساس روندی نانوشته، خدمات حمل و‌نقل عمومی در سراسر کشور هر سال ضعیف تر و ضعیف تر شد. ساختار خیابان های شهری و حجم ترافیک هم به حدی است که کارایی اتوبوس ها را بسیار کم کرده است.


* نکته دیگر اینکه من تصور می کنم که به دلیل عدم علاقه جمهوری اسلامی به نمود آزادی های اجتماعی، با تشویق خودرو سواری شخصی کاری کرده است که مردم در کنار هم و یا پیاده و یا سوار دوچرخه دیده نشوند.

به موتورها هم کاری ندارد چون خانم ها به دلیل نبود امکان دریافت گواهی نامه نمی توانند سوار موتور شوند. گو اینکه دولت به خاطر محدودیت آزادی های اجتماعی به مردم باج بنزین مفت می دهد که هم آنها در اتومبیل شخصی از مزاحمت های حکومتی در امان باشند و هم آخر هفته ها برای بهره مند شدن از این آزادی ها با بنزین مفت به شمال و یا اطراف شهرها به ویلاهای شخصی بروند. به عبارتی این چاله بنزین ارزان را خود حاکمیت برای خود کنده و حالا خودش در این سیاه چاله افتاده است.


* به عقیده من اگر به راستی می خواهند از شر بنزین ارزان راحت شوند، به مدت ۵ سال ساخت هر گونه جاده، خیابان، بزرگراه، تونل، پل و هر زیر ساختی برای جابه جایی خودروهای شخصی چه داخل شهرها و‌چه بیرون شهرها باید که به کلی ممنوع شود و همه بودجه های مربوطه فقط و فقط به توسعه حمل و‌نقل عمومی اختصاص داده شود. سپس هم با خیال راحت بنزین را با قیمت جهانی عرضه کنند، چون مردم برای جابه جایی به استفاده از خودروی شخصی نیازی ندارند و این بساط مشاغل کاذب مسافرکشی و اسنپ جمع خواهد شد.

https://sedayemoallem.ir/محیط-زیست/item/25065-/فرهنگ-ترافیک-در-کشور-نفتی-آذربایجان

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« مقرر است این سهام به نسبت امتیازهای هر عضو در پورتفوی هر شخص که دارای کد بورسی بوده و از قبل آن را به صندوق اعلام کرده است اختصاص یابد و اعضای شاغل سهام خود را نزد صندوق به صورت امانت سپرده دارند و پس از بازنشستگی آنان سهام اختصاصی در اختیارشان قرار خواهد گرفت و پس‌ از آن‌ برای آنها نیز قابلیت خرید و فروش سهام مربوطه برقرار خواهد شد »

ارزش مالکانه‌ در صندوق ذخیره فرهنگیان اجرایی می شود ؟

محمود باقری/ عضو کانون صنفی معلمان تهران


* این فرایند در اواخر اردیبهشت سال ۱۴۰۲ آماده اجرا بود ولیکن در واپسین لحظات ، رضا مراد صحرایی وزیر وقت آموزش و پرورش به بهانه اینکه دو همت برای اجرا کافی نیست و باید ظرف مدت ۶ ماه واگذاری سهام به ۱۰ هزار میلیارد تومان برسد و سپس به مرحله اجرا درآید، مانع ایجاد کرد و جلوی اجرا گرفته شد ولیکن بعدها معلوم شد که یک نهاد نظارتی که وظیفه آن به هیچ وجه دخالت در امور موسسات خصوصی نیست، درخواست توقف این فرایند را به وزیر وقت داده بود.

https://sedayemoallem.ir/اقتصاد/item/25066-/ارزش-مالکانه‌-در-صندوق-ذخیره-فرهنگیان-اجرایی-می-شود-؟

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« این مدیران به جای تعامل ، شفافیت و پاسخ گویی به رسانه ها مشغول تقابل ، کتمان حقایق و پرونده سازی هستند »

وضعیت " پاسخ گویی " در آموزش و پرورش دولت مسعود پزشکیان نسبت به دولت سیزدهم فرقی نکرده است !

شورای نویسندگان


* رئیس جمهور و دیگر ارکان دولت به طرق مختلف می گویند انتقاد را با جان و دل می پذیریم و با مردم شفاف به گفت و گو می نشینیم. اما برخی مدیران ستادی آموزش و پرورش به جای آن که در جهت سیاست های دولت حرکت کنند دقیقا نقطه مقابل آن هستند.


* تخاصم و تقابل با رسانه ها در تضاد صد در صدی با سیاست های دولت چهاردهم است و در عزل فرماندار انزلی این موضوع به وضوح متبلور شد.


* پیش بینی می شود اگر برخی مدیران آموزش و پرورش خصوصا مرکز اطلاع رسانی بخواهند به این رویه عجیب و نامیمون ادامه دهند به زودی تغییرات گسترده ای در جهت ترمیم این نقصان از جانب دولت صورت گیرد.

https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25067-/وضعیت-پاسخ-گویی-در-آموزش-و-پرورش-دولت-مسعود-پزشکیان-نسبت-به-دولت-سیزدهم-فرقی-نکرده-است

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« چارچوب مناسب و مطلوبی برای به کارگیری، آموزش، ارتقاء و همچنین بازنشستگی در آموزش و پرورش وجود ندارد »

مهم ترین چالش در نظام آموزشی ایران نیروی انسانی کارآمد است

حسین محرمی/ کارشناس آموزش و پرورش


* جذب نیرو از طریق دانشگاه فرهنگیان در سال‌های اخیر نیز دارای اشکالاتی بوده است و همین طور توسل به سنجش و آزمون نیز ظاهرا تاثیر چندانی در جذب نیروهای فعال نخبه و تراز اول در این حوزه را با چالش روبه رو ساخته است.‌‌


* به نظر می‌رسد آموزش‌های ضمن خدمت و نحوه ایجاد انگیزه‌های منزلتی و معیشتی به خوبی در قوانین دیده نشده و این باعث شده است حتی اگر نیروهای با کیفیت جذب آموزش و پرورش شوند در سیستم آموزش و ارتقا بعضا دچار فرسودگی و بی‌انگیزگی شوند.‌‌‌‌

علاوه بر مسائل بالا ، نقل و انتقالات فرهنگیان نیز باعث عدم توازن در نیروی انسانی مناطق و نواحی می‌شود و کمبود شدید نیرو در برخی از دروس به ویژه کمبود مشاورین و مربیان بزرگترین چالش بوده و نگران کننده است.


* نظام و ساختار آموزش و پرورش بعضا متاثر از عوامل سیاسی است که این موضوع مدیران را به سمت محافظه‌کاری و نقض در حرکت به سمت تحول اساسی بر اساس اسناد بالادستی کرده و نظام تصمیم گیری موثر و متناسب با مفاد سند تحول را مختل ساخته است.‌

https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25068-/مهم-ترین-چالش-در-نظام-آموزشی-ایران-نیروی-انسانی-کارآمد-است

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

« در این چهار ماه از آغاز به کار دولت پزشکیان چه اتفاق خاصی در آموزش و پرورش ایران رخ داده که بتوان آن را به عنوان نقطه روشن و یا عطف نسبت به دولت ابراهیم رئیسی برجسته کرد ؟ »

تعارفات خانم سخنگو در مورد نظام آموزشی کلنگی ایران ؟ !

صدای معلم گزارش می کند ؛


* آیا وزیر آموزش و پرورشی که برای دولت چهاردهم انتخاب شد و رای اعتماد گرفت بر اساس مطالبه و خواست عمومی جمعیت رای دهندگان به مسعود پزشکیان بود ؟ و مهم تر این که این وزیر آیا تاکنون توانسته است اعتماد معلمان را به خود جذب کند ؟


* آیا در میزان پاسخ گویی ، شفافیت و تعامل با « رسانه های مستقل و منتقد » تحولی رخ داده است ؟


* آیا خانم سخنگو خبر دارد که « صدای معلم » در نشست های خبری وزارت آموزش و پرورش دولت مسعود پزشکیان مانند دولت ابراهیم رئیسی همچنان در محرومیت است ؟

اگر خانم مهاجرانی تا این حد به آموزش و پرورش و فرهنگ ارادت تام و خاص دارند ؛ چگونه است که در نخستین نشست خبری آقای پزشکیان هیچ رسانه ی معلمی دعوت نمی شود ؟ ( این جا )

و البته برخی هم ادعا می کنند که تلاش شده هیچ صدایی از جامعه رسانه ای در این نشست بدون نماینده نباشد ؟


* آیا « امنیت فرهنگی » بر « فرهنگ امنیتی » تفوق یافته است ؟


* آیا محور انتصابات در این مدت بر اساس تفکر علمی ، مدیریت پاسخ گو و شفافیت بوده است ؟


* آیا خانم سخنگو از خودش و وزیر آموزش و پرورش تاکنون پرسیده است که سرنوشت تعهدات و قول هایی که آقای پزشکیان پیش از ریاست جمهوری به فرهنگیان داده چه شد و به کجا انجامیده است ؟ ( این جا ) و ( این جا )


* آیا سخنگوی دولت پاسخ گوی مسعود پزشکیان خبری از کم و کیف اجرای « برنامه های علیرضا کاظمی » می گیرد و به جامعه و افکار عمومی گزارش می دهد ؟


* پرسش صریح « صدای معلم » نه فقط از خانم مهاجرانی بلکه کل مسئولان و مقامات جمهوری اسلامی آن است که کی قرار است پس از 46 سال ؛ آموزش و پرورش حداقل در 5 اولویت نخست قرار گیرد ؟


* برون سپاری وظایف قانونی و ذاتی دولت در زمینه آموزش و از جمله مدرسه سازی به افرادی که آن ها را « خیّرین » می نامند قرار است تا کجا ادامه داشته باشد ؟

گزارش کامل صدای معلم را در لینک زیر مطالعه فرمایید :

https://sedayemoallem.ir/گزارش-گفت-گو/item/25069-/تعارفات-خانم-سخنگو-در-مورد-نظام-آموزشی-کلنگی-ایران-؟

https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw