💠 برای نخستین‌بار: متن کامل مقاله “خلاصات المجد” از یحیی السنوار منتشر شد

🔸 در سال ۲۰۱۰، انجمن «واعد» (ویژه اسرا و آزادگان فلسطینی) کتابی با عنوان «المجد» منتشر کرد؛ اثری که شهید یحیی السنوار در دوران اسارت خود در زندان‌های رژیم صهیونیستی به نگارش درآورده بود. این کتاب، از یک‌سو به روایت تجربه‌های عملی شهید السنوار در تأسیس و مدیریت نهاد امنیتی مقاومت اسلامی فلسطین با عنوان «المجد» می‌پردازد و از سوی دیگر، تحلیلی از اوضاع سیاسی و اجتماعی فلسطین در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، هم‌زمان با شکل‌گیری این نهاد، ارائه می‌دهد.

🔸یحیی السنوار، مشهور به ابو ابراهیم، در پایان این کتاب، مجموعه‌ای از خلاصه‌ها و دیدگاه‌های تحلیلی خود را درج کرده است که به احتمال زیاد، در نخستین سال‌های آغاز انتفاضه اقصی نوشته شده‌اند. این یادداشت‌ها بازتابی از نگاه سیاسی، فکری و ایدئولوژیک وی هستند و تصویری کلی از جامعه فلسطینی در آستانه خیزش دوباره علیه اشغال را ترسیم می‌کنند. در این میان، السنوار با تأکید بر نقش کلیدی مسئله امنیت، خواستار توجه ویژه به این بُعد از مبارزه ملی فلسطینیان شده است.

🔸 از دیگر نکات برجسته این خلاصه‌ها، تحلیل دقیق السنوار از وضعیت منطقه و جهان پس از حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ است؛ تحلیلی که نشان‌دهنده درک عمیق او از تحولات جهانی، حتی در شرایط دشوار زندان، است.

برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید.


شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان
@shouba_ir

✂️ برش هایی از متن شهید یحیی السنوار:

📍 رهبران و سران «اسرائیل»، حتی آنهایی که ظاهراً به حقوق فلسطینی‌ها حساس‌ترند و رسانه‌های اسرائیلی و غربی آنها را «کبوتر» می‌نامند، حاضر نیستند از خطوط قرمز خود عبور کنند. این خطوط قرمز را تهدیدی برای وجود و بقا‌ی «اسرائیل» می‌دانند. از مهم‌ترین این خطوط، مسئله قدس، مسئله پناهندگان و شکل و قدرت دولت فلسطینی است که ممکن است بر سر آن توافق شود.

📍 ارتش اسرائیل و دستگاه‌های امنیتی مختلف آن، با خشونت تمام علیه مردمی تقریباً بی‌دفاع تاخت‌وتاز می‌کنند؛ مردمی که جز ایمان، سلاح‌های سبک و آمادگی جوانان‌شان برای فداکاری و انجام عملیات استشهادی در میان تجمعات نظامی و غیرنظامی دشمن، چیزی در دست ندارند. در حالی که آسمان با غرش هواپیماهای جنگی و شلیک مداوم موشک‌ها از بالگردها پر شده و بولدوزرها خانه‌ها و مزارع را ویران می‌کنند، ملت فلسطین تنها و بی‌یاور، در برابر این ماشین کور و خردکننده مقاومت می‌کند و حاضر نیست از حقوق مشروع خود چشم بپوشد. در این میان، جهان عرب و اسلام با همه جمعیت، ارتش‌ها و ثروت‌هایش، در بهترین حالت فقط واکنش‌های محدودی نشان می‌دهد.

📍 قدرت‌های بزرگ جهانی هرگز در کنار ما یا مدافع حقوق‌مان نبوده‌اند و به نظر نمی‌رسد که در آینده نزدیک چنین شوند. بلکه بالعکس، در گذشته، حال و احتمالاً در سال‌های پیش‌رو، در موضعی مخالف ما ایستاده‌اند. فشار و محدودیت‌های سنگینی که این قدرت‌ها برای تحمیل راه‌حل‌هایی همسو با منافع اسرائیل بر مردم فلسطین وارد می‌کنند، از سوی بسیاری از فلسطینی‌ها و حتی در میان امت عرب و اسلام غیرقابل‌قبول بوده است. مقاومت نباید به هیچ رو بر تغییر مثبت در سیاست‌های این قدرت‌ها حساب باز کند

برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید.


شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان
@shouba_ir

💠 فاکتور غزه؛ چالش‌های پیچیده حزب‌الله پس از ۷ اکتبر(قسمت اول)

در این متن بشار اللقیس، روزنامه‌نگار و نویسنده لبنانی است به پیامدهای ۷ اکتبر بر لبنان و حزب‌الله می‌پردازد. اللقیس به روابط تاریخی و عاطفی مردم جنوب لبنان با مسئله فلسطین اشاره کرده و تحولات این رابطه، به ویژه پس از حضور سازمان آزادیبخش فلسطین و حزب‌الله در لبنان، را تشریح می‌کند. او همچنین به تاثیر جنگ در سوریه بر حزب‌الله و وضعیت امنیتی آن پرداخته و عملیات طوفان الاقصی و پیامدهای آن بر منطقه را تحلیل می‌کند. این مصاحبه ابعاد مختلف اجتماعی ، سیاسی و نظامی وضعیت کنونی لبنان و منطقه را از نگاه یک تحلیلگر لبنانی مورد بحث قرار می‌دهد.

برای مطالعه قسمت اول اینجا کلیک کنید.


شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان
@shouba_ir

💠 فاکتور غزه؛ چالش‌های پیچیده حزب‌الله پس از ۷ اکتبر(قسمت اول)

✂️ برش هایی از متن

🔸 از لحاظ تاریخی، جنوب لبنان – یا آن‌گونه که پیش‌تر شناخته می‌شد، «جبل عامل» – منطقه‌ای با هویتی مستقل تلقی می‌شد. پیش از ظهور امام موسی صدر در دهه پنجاه، حتی در گفتمان سیاسی لبنان، به ندرت از «جنوب لبنان» یاد می‌شد. نام رایج «جبل عامل» نشانه‌ای بود از جایگاه خاص و گاه خارج از ساختار رسمی دولت.

🔸 در نتیجه، حس بیگانگی با ساختار دولت مرکزی، در جنوب لبنان باقی ماند. دولت نیز با مردم جنوب، همچون شهروندان درجه‌دو رفتار می‌کرد و آن‌ها را بخشی از «بافت ملی لبنان» نمی‌دانست.بشاره الخوری، رئیس‌جمهور وقت لبنان، پیشنهاد داده بود که مردم جنوب را به عراق منتقل کنند تا کشور از «دردسر» آن‌ها رها شود.

🔸 هویت لبنانی از ابتدا بر اساس تفاوت‌سازی با محیطش شکل گرفته؛ حتی شاید بر پایه نوعی نژادپرستی فرهنگی. نه تفاوت جغرافیایی، بلکه تفاوت ادعایی. ادبیات میشال شیحا، شارل مالک و دیگران همیشه درباره «ویژگی روستای لبنانی»، «آهنگ لبنانی»، و غیره صحبت می‌کردند، انگار لبنان با بقیه منطقه فرق دارد.

🔸 با تقویت دولت در لبنان، مخصوصاً در دوره فؤاد شهاب، این روایت برتری تقویت شد. در همین دوره، فیروز به‌عنوان نماد هویت لبنانی معرفی شد، تا در برابر ام‌کلثوم و قدرت نرم او در جهان عرب ایستادگی کند. این رقابت، تنها هنری نبود، بلکه هویتی هم بود.

🔸 لبنان کشوری است با بافت اجتماعی پیچیده و لایه‌لایه. نخبه‌گان سیاسی اولیه، به‌ویژه آن‌هایی که از جریان موسوم به «مارونیت سیاسی» برخاسته بودند، بخش‌هایی از لبنان مانند جنوب، بقاع و عکار را خارج از تعریف خود از «لبنان مفید» می‌دانستند. از نظر آن‌ها، تنها مناطقی جزین تا الکوره—یعنی حوزه‌هایی با اکثریت مسیحی—شایسته تمرکز و سرمایه‌گذاری سیاسی بودند. این نگاه تاریخی، زمینه‌ساز نوعی بی‌توجهی ساختاری به مناطق حاشیه‌نشین‌تر کشور شد که اثرات آن تا امروز ادامه دارد.


برای مطالعه قسمت اول اینجا کلیک کنید.


شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان
@shouba_ir

💠 افول اسلام سیاسی در مصر؛ از اخوان المسلمین تا فناوری و مصرف‌گرایی

✍️ أحمد عبدالحلیم

✂️ برش هایی از متن
〽️ اخوان‌المسلمین برای اعضای خود تنها یک ایده یا تشکیلات سیاسی نبود، بلکه نقش یک پناهگاه اجتماعی را نیز ایفا می‌کرد. این گروه نه‌تنها پیوندهای خانوادگی و فامیلی میان اعضا را تقویت می‌کرد، بلکه یک شبکه اقتصادی نیز به‌شمار می‌رفت که در آن فرصت‌های شغلی، تجاری و همکاری‌های اقتصادی میان اعضا تبادل می‌شد.

〽️عضویت در این گروه برای بسیاری به‌معنای رسیدن به فرصتی از نظر اجتماعی، اقتصادی و دینی بود. این عضویت جایگاهی اجتماعی برای فرد به ارمغان می‌آورد و او را از حاشیه ناپیدای جامعه به مرکز قابل رؤیت و معتبر می‌کشاند؛ چه در فضای دینی، چه اقتصادی و چه اجتماعی.


〽️ پس از سال ۲۰۱۳ و عقب‌نشینی جریان اسلام سیاسی، این خلأ نه توسط گروه‌های دینی و سیاسی دیگر، بلکه با روایت‌های نوظهوری پر شد. مهم‌ترین آن‌ها روایت‌های مصرف‌گرایانه و تکنولوژیک بود. این فضاها، که عمدتاً برای ساکنان شهرها جذاب بودند، بر فرهنگی جهانی‌شده و چندرسانه‌ای استوار بودند. نمونه‌های بارز آن‌ها را می‌توان در مراکز خرید (مال‌ها)، مکان‌های تفریحی، سفرها، جشن‌ها و همه مظاهر سبک زندگی مصرفی شهری دید.

#اخوان_المسلمین
#مصر

برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید.

⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان
@shouba_ir

💠 فاکتور غزه؛ چالش‌های پیچیده حزب‌الله پس از ۷ اکتبر(قسمت دوم)
مصاحبه با بشار اللقیس، روزنامه نگار و تحلیلگر لبنانی

✂️ برش هایی از متن

🔸 محمد ضیف، رهبر گردان‌های عزالدین قسام، حدود یک سال و نیم تا دو سال قبل از عملیات “طوفان الاقصی” به جنوب لبنان آمده و از جبهه بازدید کرده است. او را در سراسر جنوب گشتانده و جبهه را به او نشان داده‌اند. من این را بخشی از هماهنگی برای عملیات ۷ اکتبر نمی‌دانم، اما این بخشی از هماهنگی متقابلی است که کاملاً طبیعی تلقی می‌شود؛

🔸 پس از ۷ اکتبر، همه فهمیدند که “هیولای اسرائیلی-آمریکایی” در منطقه رها شده است. چگونه باید با رها شدن این هیولا برخورد کنیم؟ این واقعیت است. برخی در سوریه به این فکر می‌کردند که “اگر جبهه‌ای را باز کنید، سوریه فردای آن روز از بین می‌رود. بگذارید سوریه در همین وضعیتی بماند که قادر به حمایت از مقاومت است، بهتر از آن است که جبهه‌ای را باز کنید که به پایان نظام منجر شود.


🔸 به نظر من، شهید سید حسن پس از ۷ اکتبر سیاست “گرفتن چوب از میانه” را انتخاب کرد. یعنی، مجموعه‌ای از محدودیت‌ها، مجموعه‌ای از چالش‌ها و مجموعه‌ای از تعهدات اخلاقی وجود دارد که من نمی‌توانم از آن‌ها عدول کنم. زیرا او در اولین سخنرانی خود گفت که اگر از آن‌ها عدول کنم، از دین و پروژه‌ام خارج شده‌ام و دیگر نیازی به این جایگاه و این عمامه و… نیست، اگر بخواهم از این تعهدات اخلاقی که از صلب اعتقاد و ایمانم نشأت می‌گیرد، خارج شوم.

#لبنان #حزب_الله #طوفان_الاقصی

برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید.

⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان

https://www.tgoop.com/shouba_ir

وظیفه هنگام شروع جنگ

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَ اذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(٤٥)
اى اهل ايمان! هنگامى كه [در ميدان نبرد] با گروهى [از مشركان و كافران] برخورد كرديد، ايستادگى نماييد و خدا را بسيار ياد كنيد تا رستگار شويد

وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَا تَنَازَعُوا
فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ(٤٦)
و از خدا و پيامبرش فرمان بريد، و با يكديگر نزاع و اختلاف مكنيد، كه سست و بد دل مى شويد، و قدرت و شوكتتان از ميان مى رود؛ و شكيبايى ورزيد؛ زيرا خدا با شكيبايان است

سوره انفال

۱. ثبات و ایستادگی
۲. ارتباط بسیار با خدا
۳. اطاعت از دستور
۴. عدم نزاع با یکدیگر
۵. استقامت

💠‏ بيننا وبينهم جبال جثث وأنهارُ حقد ودمٌ وعويل وثأرٌ طويل(۱)

💢 هر وقت جوانی را در خیابان می‌بینیم که انگشتانش یا چشمش یا چیزی از بین رفته است، می‌گویم: حتی اگر آخرین روز از زندگی ما باشد، شرم بر ماست که خانه‌ای در اسرائیل را رها کنیم که چهار ستون دارد، مگر اینکه خانه‌هایشان را روی سرشان خراب کنیم. حتی اگر آخرین روز از زندگی ما باشد.

💢 مسئله دیگر مسئله ایدئولوژی نیست و اینکه “ما چه ایدئولوژی داریم.” این مسئله ایدئولوژی نیست، برادر! این یک مسئله قبیله‌ای و شخصی شده است. اگر حتی یک کودک از ما باقی بماند، با اسرائیلی‌ها خواهد جنگید، غیرممکن است. و من معتقدم این کاری است که اسرائیل در کل منطقه ما انجام داده است؛ این کاری است که در غزه انجام داده، در لبنان انجام داده و در سوریه انجام می‌دهد.

💢 اگر مدرنیته به معنای از دست دادن کرامت من است، من این مدرنیته را نمی‌خواهم. من با همان سختی‌هایی که در آن زندگی می‌کنم، راضی هستم و خواهم جنگید و می‌دانم که خواهم مرد و خواهم جنگید.” و من معتقدم یکی از فواید واقعی اتفاق پیجرها این است که هرگاه مجروحی را می‌بینم هرگاه یکی از آن‌ها را می‌بینم، می‌گویم: “ای اسرائیل! حتی اگر تمام نظام‌های سیاسی حامی و پشتیبان ما سقوط کنند، حتی اگر محمود عباس فردا بیاید و بگوید ما صلح می‌خواهیم، از نظر من، نه صلحی برقرار می‌شود و نه به رسمیت شناخته شدنی. بین ما و آن‌ها فقط خون و جسد است. بین ما و آن‌ها جنگ است، هیچ چیز دیگری نیست.” و معتقدم این بهترین چیزی است که در این منطقه اتفاق افتاده است، زیرا این منطقه را به سمتی سوق می‌دهد که باید برود. کلام آخر، کلامی خونین است.

بخشی از مصاحبه با بشار اللقیس، تحلیلگر لبنانی

(۱) بین ما و آنها کوه‌هایی از اجساد، رودهایی از کینه و خون و شیون و انتقامی طولانی فاصله انداخته‌ است

⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان
@shouba_ir

⭕️ حمایت بی‌سابقه امام حرم مکی از ایران

در روزهای اخیر، شیخ یاسر الدوسری، امام مسجدالحرام و یکی از برجسته‌ترین قاریان اهل سنت عربستان، تمام فعالیت‌های خود در شبکه‌های اجتماعی را به حمایت از ایران و مخالفت با رژیم صهیونیستی اختصاص داده است؛ اتفاقی بی‌سابقه از سوی یک شخصیت مذهبی سعودی در این سطح.

او در یکی از پست‌های اصلی خود نوشت:

«ای مسلمانان! دیگر زمانی برای مذاکره نیست. سقوط ایران، هیچ سودی برای امت اسلامی ندارد. باید از ایران مستقیماً حمایت شود، همان‌طور که غرب، تمام‌قد پشت رژیم صهیونیستی ایستاده. هر کشوری که آماده کمک است، چه آشکار و چه پنهانی، باید وارد عمل شود. به خدا سوگند، اسرائیل به‌زودی از صحنه حذف خواهد شد و تهدید علیه دین‌مان پایان می‌یابد.»

الدوسری در چند پست دیگر نیز همین خط حمایت را ادامه داده و خواستار اتحاد کشورهای اسلامی در پشت جبهه ایران شده است.

او صریحاً خواهان «اقدام فوری» مسلمانان برای دفاع از ایران شده و معتقد است این حمایت باید بدون واهمه از غرب، آشکارا و با جسارت انجام شود.

نکته قابل‌توجه این است که الدوسری معمولاً شخصیتی سنت‌گرا و محافظه‌کار در دایره علمای سلفی عربستان شناخته می‌شود. اما اکنون با موضع‌گیری‌های سیاسی تند و بی‌سابقه، وارد عرصه‌ای متفاوت شده است.

تمام پست‌های اخیر او یک محور دارند: ایران و مقابله با اسرائیل. هیچ مطلبی خارج از این موضوع منتشر نکرده و همه بیاناتش رنگ و بوی حمایت تمام‌قد از جبهه مقاومت دارد.

@dolatedin

📣 اخوان‌المسلمین و آزمون مقاومت: از همدلی با ایران تا ملاحظات سیاسی دولت‌های میزبان

👤 نویسنده: محمد امین قاضی‌نژاد

💢 با آغاز درگیری‌های مستقیم میان ایران و اسرائیل، چشم‌ها به مواضع جریان‌های اسلام‌گرای عربی دوخته شد؛ به‌ویژه اخوان‌المسلمین که همواره مسأله فلسطین را در کانون گفتمان خود قرار داده‌اند. این تنش‌ها که دنباله طبیعی مقاومت ۷ اکتبر غزه تلقی می‌شود، آزمونی تازه برای جریان‌های اسلامی در برابر محور اشغالگر رژیم صهیونیستی است.
در حالی که ایران بهای بالایی در این مقابله پرداخت کرده (از شهادت فرماندهان ارشد تا خسارات سیاسی) سکوت یا واکنش‌های محتاطانه برخی بازیگران عربی، سؤالات تازه‌ای درباره اولویت‌بندی و راهبرد آن‌ها در مواجهه با پروژه مقاومت به‌وجود آورده است.
با این حال، واکنش جریان‌های اسلام‌گرا نسبت به این تحولات، به‌ویژه در میان گروه‌های منتسب به اخوان‌المسلمین و سایر طیف‌های اسلامی، یکپارچه و همسو نبود و می‌توان آن را در قالب دو رویکرد کلی طبقه‌بندی کرد:

1⃣ جریان‌های حامی یا همدل با مواضع ایران در برابر اسرائیل:
این دسته شامل طیفی از گروه‌ها و چهره‌های اسلام‌گراست که حملات اسرائیل به خاک ایران را محکوم کرده و به‌طور صریح یا ضمنی از حق ایران در دفاع از خود حمایت کردند. نمونه‌های این موضع‌گیری را می‌توان در بیانیه‌های رسمی شاخه لندن اخوان‌المسلمین مصر به رهبری صلاح عبدالحق، موضع‌گیری‌های اتحادیه علمای مسلمان به ریاست علی القره‌داغی، و نیز مجمع جهانی انصارالنبی به ریاست محمد الصغیر مشاهده کرد. در فضای رسانه‌ای نیز چهره‌هایی چون عبدالله الشریف و یوسف حسین (مجری برنامه "جو شو") که از نفوذ اجتماعی بالایی در فضای مجازی برخوردارند، واکنش‌هایی در مخالفت با تجاوز اسرائیل به ایران و هم‌دلی با موضع مقاومت منتشر کردند. دکتر مختار شنقیطی، استاد دانشگاه قطر با گرایش‌های نزدیک به جریان اخوان‌المسلمین، نیز با اتخاذ مواضعی صریح و قاطع، حمایت همه‌جانبه‌ای از ایران در برابر تجاوزات اسرائیل ابراز کرد.

2⃣ جریان‌های معارض یا منتقد ایران که از ابراز حمایت خودداری کردند:
گروه دوم، برخلاف جریان اول، عمدتاً سکوت پیشه کردند یا با ادبیاتی مبهم و گاه دوپهلو (نظیر دعای مشهور «اللهم اشغل الظالمين بالظالمين» از اتخاذ موضع مستقیم امتناع ورزیدند. در این دسته می‌توان به اخوان‌المسلمین مصر(شاخه استانبول)، اخوان المسلمین سوریه، برخی معارضان سوری، و طیف‌های سلفی مخالف با جمهوری اسلامی ایران (عبدالحمید زعکری) اشاره کرد. چهره‌هایی مانند شیخ محمد حسن الددو(شخصیت های معروف اخوانی در شمال آفریقا) و احمد السید، بدون موضع‌گیری صریح در قبال حملات رژیم صهیونیستی، عملاً سکوتی پیشه کردند که از سوی برخی ناظران به‌عنوان نوعی پذیرش ضمنی تفسیر شده است.

📌 نکته قابل توجه آن است که این تقسیم‌بندی تا زمانی قابل ردیابی بود که حمله‌ای به پایگاه آمریکایی «العدید» در قطر صورت نگرفته بود. با گسترش دامنه عملیات ایران به آن پایگاه، حتی بخشی از جریان‌های حامی سابق، نظیر شاخه لندن اخوان‌المسلمین، علی القره‌داغی و محمد الصغیر نیز لحن انتقادی نسبت به تهران اتخاذ کردند. این چرخش نشان می‌دهد که موضع‌گیری بسیاری از این جریان‌ها، بیش از آنکه مبتنی بر اصول ثابت ایدئولوژیک باشد، تابع ملاحظات سیاسی دولت‌های حامی‌شان از جمله قطر و ترکیه است.

✍🏻 این روند البته مسبوق به سابقه است. در موارد متعددی در سال‌های گذشته دیده شده که موضع جریان‌های اسلام‌گرای عربی تا زمانی با ایران همسو بوده که موضوع فلسطین در مرکز قرار داشته و سیاست‌های قطر و ترکیه نیز در تعارض با ایران نبوده است. اما در بزنگاه‌هایی که منافع آن دولت‌ها با تهران دچار تقابل شده، همسویی این جریان‌ها نیز به سرعت تضعیف یا معکوس شده است.

📌 با توجه به روندهای فوق، به‌نظر می‌رسد نمی‌توان در سطح راهبردی و بلندمدت بر همکاری پایدار با بخش عمده‌ای از جریان‌های اسلام‌گرای منطقه‌ای حساب کرد، به‌ویژه آن دسته که بیش از اصول فکری، به ملاحظات سیاسی دولت‌های میزبان خود وابسته‌اند. با این حال، در برخی حوزه‌ها همچون گفتمان دینی و مباحث نظری مرتبط با وحدت اسلامی، ظرفیت‌هایی برای تعامل و همکاری همچنان وجود دارد که نباید نادیده گرفته شود.


🔗 متن کامل این گزارش را در اینجا مطالعه کنید.
©️@mersadcss🔷🔷🔷

💠 اردن و مسجد الاقصی؛ آیا وصایت تاریخی رو به نابودی است؟
✍️ متراس

🔸 مسجدالاقصی در دو سال اخیر وارد مرحله‌ای بی‌سابقه و خطرناک شده است؛ مرحله‌ای که در آن تجاوزات رژیم صهیونیستی افزایش چشمگیر یافته و تلاش‌ها برای تثبیت حضور یهودیان افراطی و تحریف هویت این مکان مقدس شدت گرفته است.

🔸 پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و آغاز جنگ غزه، فشارها و محدودیت‌ها علیه نمازگزاران مسلمان به بالاترین حد خود رسید؛ به‌طوری‌که تعداد نمازگزاران در نماز جمعه‌ها در برخی ماه‌ها حتی از سه هزار نفر نیز فراتر نرفت. اوج این محدودیت‌ها زمانی بود که در جریان جنگ دوازده‌روزه میان ایران و رژیم اشغالگر، مسجدالاقصی به‌طور کامل بسته شد و تنها کارکنان اداره اوقاف اجازه ورود به این مکان را داشتند.

🔸 در برابر این تهدیدات، واکنش‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را می‌توان “ضعیف و ناکارآمد” توصیف کرد. مجموعه ضعف‌ها و انفعال موجود باعث شده رژیم صهیونیستی به‌راحتی یکی پس از دیگری حلقه‌های حفاظتی اطراف مسجدالاقصی را در هم بشکند.

🔸 یکی از مهم‌ترین این حلقه‌های حفاظتی، “وصایت اردن بر مسجدالاقصی” است که این مقاله به بررسی ضعف‌ها، ناکامی‌ها و چالش‌های مربوط به آن خواهد پرداخت.

◀️ برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید

#اردن #مسجد_الاقصی #اسرائیل #رژیم_صهیونیستی

⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان
@shouba_ir

💠 از جهاد تا مماشات؛ واکاوی موضع سلفیت جهادی در سوریه نسبت به عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی
✍️ حسن ابوهنیه - عربی 21

🔸 فلسطین، جوهره آزمون اخلاقی بشر و بنیان ایمان اسلامی در دوران نسل‌کشی استعماری غرب و اسرائیل است. آزادی فلسطین همواره والاترین هدف جهاد جهانی بوده، اما درباره اولویت آن اختلاف‌نظر وجود داشته است: آغاز مبارزه با اسرائیل، جنگ با دشمنان نزدیک یعنی رژیم‌های عربی حامی اسرائیل، یا حمله به دشمن دورتر در غرب به‌ویژه آمریکا به‌عنوان حامی اصلی اسرائیل؟

🔸 رهبری جدید سوریه به‌طرز حیرت‌انگیز و دراماتیکی در این آزمون اخلاقی و ایمانی شکست خورده است؛ تا آنجا که سخن گفتن از عادی‌سازی با رژیم صهیونیستی به بخشی از ادبیات رسمی آن تبدیل شده است.

🔸 این مساله چندان هم شگفت‌انگیز نیست، چراکه نسبت و رابطه سلفیت با سیاست، یکی از پیچیده‌ترین، مبهم‌ترین و متناقض‌ترین جنبه‌های این جریان فکری است. این رابطه، در واقع کانون اصلی سردرگمی سلفیت مدرن را شکل می‌دهد. پرسش محوری سلفیت این است: چگونه می‌توان در جهانی سیاسی، رفتار غیرسیاسی داشت؟

🔸 تکرار مکرر بحث عادی‌سازی روابط با اسرائیل و غرب در میان رهبری جدید سوریه، نتیجه منطقی رویکرد سلفی است. «هیئت تحریر الشام» پیش از سقوط رژیم آل اسد و پس از آن در جریان عملیات «ردع العدوان» در ۸ دسامبر ۲۰۲۴، دشمن اصلی خود را به‌روشنی مشخص کرده است: ایران شیعه و محور آن به عنوان تهدیدی فرعی در سطح ژئوپلیتیک، اما تهدید اصلی برای نقاء عقیدتی سنی سلفی شناخته می‌شوند.


◀️ برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید

#سلفیت #سوریه #جولانی #رژیم_صهیونیستی

⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان
@shouba_ir

💠 مرگ نظریه‌پرداز "اطاعت مطلق"؛ ربیع مدخلی درگذشت

🔸 ربیع بن هادی المدخلی یکی از چهره‌های برجسته و جنجالی سلفیت معاصر در عربستان سعودی بود. او متولد سال 1931 میلادی در منطقه جازان بود و از شاگردان مشهور علمایی چون ابن‌باز و محمد امین شنقیطی به‌شمار می‌رفت. مدخلی بنیان‌گذار جریان موسوم به «مدخلیه» بود، که با تأکید بر اطاعت مطلق از حاکمان مسلمان، به‌ویژه در برابر هرگونه جنبش یا اعتراض سیاسی، شناخته می‌شود.

🔸 دیدگاه‌های او به‌شدت علیه گروه‌هایی چون اخوان‌المسلمین، جماعت تبلیغ و گروه‌های جهادی بود، و او بارها در آثارش سید قطب را به دلیل اندیشه‌های انقلابی‌اش نقد کرده بود. ربیع مدخلی نفوذ زیادی در میان برخی جریان‌های سلفی و نهادهای رسمی دینی عربستان داشت و از حمایت ضمنی حکومت نیز برخوردار بود.

❗️ربیع مدخلی شامگاه دیشب (۹ ژوئیه ۲۰۲۵ / ۱۹ تیر ۱۴۰۴) درگذشت. با مرگ او، یکی از چهره‌های اصلی سلفیت حکومتی به پایان عمر خود رسید.

⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان
@shouba_ir

🎬 مستند: سلفیت جامی – مدخلی


🔹از میان جریانات مختلف سلفی که تفاوت‌های بعضا ریشه‌ای با یکدیگر دارند، جریان سلفیت جامی و مدخلی جریانی است که با سرسپردگی تام و تمام به نظام سیاسی حاکم و مخالفت با هرگونه خروج علیه حکام شناخته می‌شود. این جریان البته در نقاطی که آل‌سعود بخواهد علیه نظامات حاکم وارد جنگ هم می‌شود!


🔹در این مستند که توسط شبکه الجزیره تهیه شده و پایگاه اینترنتی شعوبا آن را ترجمه و زیرنویس کرده، به مبانی فکری، تاریخچه و عملکرد سیاسی این جریان پرداخته شده است.


🖇برای مشاهده و دانلود فیلم کامل این مستند اینجا کلیک کنید.


#مستند
#سلفیت


‌ ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان:
@shouba_ir

❗️ محمد الهامی از چهره های مطرح اندیشه ورز در اخوان المسلمین مصر

از شدت خوشحالی باورم نمی‌شد…
سرکرده‌ی فتنه‌ی شوم مرد: ربیع مدخلی، ننگ روزگار، لکه‌ی ننگ این عصر، و رهبر فرقه‌ای گمراه که چه بسیار خطرناک و زیان‌بار بود برای مسلمانان...

از خدا می‌خواهم که او را به آنچه سزاوارش است مجازات کند، و روزی سیاه برای پیروانش به ما نشان دهد.
از خدا می‌طلبم که او را به سلاطین و پادشاهانی ملحق کند که مردم را به بندگی غیر خدا کشاندند!
و آنان را نیز هرچه زودتر به او ملحق سازد، نه دور، بلکه نزدیک...
و دل‌های مؤمنان را از شرّ او و آنان شفا بخشد!

⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان
@shouba_ir

⭕️ درگذشت ربیع المدخلی؛ شیخ مشایخ تطبیع

شب گذشته، عمر بن ربیع المدخلی در حساب شخصی‌اش در پلتفرم «ایکس» از درگذشت پدرش، شیخ ربیع بن هادی المدخلی خبر داد. او یکی از مهم‌ترین چهره‌های جریان موسوم به «سلفیة المدخلية» یا «جامیه» بود که پس از سال‌ها حضور بحث‌برانگیز در فضای مذهبی عربستان سعودی و فراتر از آن، در ۹۲ سالگی درگذشت.

ربیع المدخلی از شاگردان نزدیک آلبانی و از استادان حدیث در دانشگاه اسلامی مدینه بود که جریان فکری خاصی حول اندیشه‌هایش شکل گرفت. این جریان که به شدت بر لزوم تبعیت از حاکم، پرهیز از سیاست‌ورزی حزبی یا انقلابی، و ممنوعیت تکفیر تأکید دارد، نقطه‌ی مقابل جریان‌هایی چون اخوان‌المسلمین، قطبی‌ها، و سلفی‌های سروری به شمار می‌رود. مدخلی و پیروانش بسیاری از مخالفان خود را به خوارج بودن متهم می‌کردند، در حالی که در مقابل، برخی منتقدان او و جریانش را به «مرجئه» بودن متهم می‌کردند؛ یعنی نادیده گرفتن جنبه‌های سیاسی و اجتماعی دین.

مدخلی از شاگردان ارشد البانی به شمار می‌رفت، اما حتی استادش و برخی علمای درجه یک سعودی نیز تشدد وی در تفسیق هرگونه تمایل به سیاست را محکوم کرده بودند. با این حال، حمایت متقابل آل‌سعود و برخی حکومت‌های عربی از این رویکرد باعث شد این جریان گرچه از نظر اجتماعی پایگاه گسترده‌ای نیابد، اما به‌ویژه در نهادهایی چون دانشگاه مدینه، که پذیرای بسیاری از طلاب خارجی است، حضور و نفوذ چشمگیری پیدا کند. همین نفوذ نهادی و بهره‌گیری گسترده از رسانه‌های مختلف، موجب شده است صدای جریان مدخلی در سطح بین‌الملل، به‌ویژه در میان جوانان سلفی، بیش از آنچه پایگاه اجتماعی‌اش اقتضا می‌کند، شنیده شود.

فعالیت‌های پررنگ و هدفمند مدخلی‌ها پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، بار دیگر پرده از ظرفیت‌های ایدئولوژیک و تبلیغاتی این جریان برداشت. مدخلی‌ها که همواره بر طرد هرگونه تقابل سیاسی یا نظامی با حاکمان مسلمان و نیز پرهیز از ورود به عرصه‌های درگیری‌های معاصر تأکید داشته‌اند، در این دوره نیز به‌شکل سازمان‌یافته و پیگیرانه به نقد شدید حماس و جریان مقاومت پرداختند. آنان با تکرار ادبیاتی که آشکارا از خطوط کلی دیپلماسی عربستان سعودی و دولت‌های حامی عادی‌سازی روابط با تل‌آویو الهام می‌گرفت، مقاومت اسلامی را «ماجراجویی غیرشرعی»، «افساد فی الارض» و «بی‌توجه به مصالح امت» خواندند.

این تحرک نشان داد که پروژه مدخلی‌گری، فراتر از یک جریان فکری منزوی یا صرفاً دانشگاهی، عملاً به ذخیره‌ای راهبردی برای حکومت‌هایی بدل شده است که هم از حیث سیاسی به دنبال مهار نیروهای اسلام‌گرای مقاوم هستند و هم به‌دنبال مشروع‌سازی روند عادی‌سازی روابط با رژیم اسرائیل در اذهان عمومی مسلمانان.

@dolatedin