دروغ گفتم بهت،
هم برام مهم بود هم به خاطرش گریه کردم.

هیچی ندارم آقا...
#𝐒𝐓𝐎𝐑𝐘🖤
𖦼siaho sefide

«تاسیان»
واژه ای گیلانی، حالتی که بعد از رفتن عزیزی که مدتی مهمان خانه یا قلبت بوده دست میدهد، غربت ناشی از دیدن جای خالی کسی که بودنش واجب است. وقتی دست و دلت به هیچ کار، حتی نفس کشیدن نمیرود، نفس بریدگی. دلتنگی غریب.

آن‌چنان خودم را نسبت به زندگی و مردم بیگانه میدیدم که اصلا برایم عجیب بود که تا امروز چگونه زندگی کرده‌ام و دوام آورده‌ام.

غم واقعی؟!
اون غمی که نتونی برای کسی توضیحش بدی.

دیگه حتی برای غصه خوردن هم زیادی خسته‌ام.

غم های کوچک پر حرفند، غم های بزرگ لال؛
میترسم که لال شده باشم.

سخت گذشت عزیزم و تو هم معلوم نبود کجا بودی.

گاهی انسان میخواهد...
#𝐒𝐓𝐎𝐑𝐘⛓
𖦼siaho sefide

اون هزاران زن در یک بدن بود، همزمان قوی و شکننده، شیرین و سرکش، طوفانی و آرام، اما آن لبخند، همیشه همان بود و همان تنها چیزی بود که میتوانست در عین حال که تو رو ویران میکند، نجات بخشت باشد.

:)

اگر عشق، عشق باشد زمان حرف احمقانه‌ایست.
#فروغ_فرخزاد

دیگه همه چیز عادت شده
نه سختیا درد دارن، نه خوشیا لذت...

چقدر بود و نبودمون بی اهمیته،
واسه کسایی که برامون با اهمیتن.

ستاره میشی تو آسمونم...
#𝐒𝐓𝐎𝐑𝐘🤍
𖦼siaho sefide

هیچوقت به خودتون اجازه ندین که یادتون بره شرایط سخت زندگیتون واسه کی مهم بود و کنارتون موند و برای کی مهم نبود، هیچوقت هیچوقت فراموش نکنید.

زندگی من دو حالت داره یا در حال فروپاشی روانیم، یا در حال جمع و جور کردن خودم بعد از یک فروپاشی روانیم که یهو یه فروپاشی دیگه پیداش میشه.

شباهتِ من و دیوار‌های خانه،
این است که هر دو به ناچار ایستاده‌ایم.

نوشته بود:
«من ترجیح میدهم نباشم تا اینکه
دائم بودنم را یادآوری کنم.»