آدم بارها دوام می‌آورد و هربار به خودش میگوید:
تمام شد، همه‌چیز بهتر میشود؛ اما هربار ذره‌ای
از وجودش به سمت ناامیدیِ کامل نزدیک میشود‌.

شبیه کسایی که بهت آسیب زدن نشو،
شبیه کسایی شو که بهت کمک کردن بهتر بشی.

بلال راجح چقدر قشنگ میگه:
«بیا با هم گریه کنیم
چه کسی گفته غمت مسئله شخصی است؟»

فهمیدم چرا تمرکز ندارم، صداهای تو سرم خیلی بلنده.

"پشت نقاب بزرگسالی همه‌ی ما كودكيست
نیازمند عاطفه، گذشت، عشق
و ترسیده از تنهایی"

نمیدونم چرا همه اینطوری شدن که...
#𝐒𝐓𝐎𝐑𝐘☕️
𖦼siaho sefide

میگفت: "حس میکنم تعادل احساساتم ازبین رفته؛ یا انقد بی حس و ریلکسم که چیزی نمیتونه عصبی و ناراحتم کنه یا انقد حساسم که کوچیکترین چیز عصبیم میکنه."

غمگین بودن مثل باتلاق میمونه، بعضی وقتا حتی اولش از یه چیز کوچیک و مسخره فقط ناراحتی ولی هی که میشینی وغصه میخوری، کم کم غم های دیگه به خاطرت میاد و به خودت که میای انقدر غم داری و کدری که انگار هیچوقت دیگه خوشحال‌نمیشی.

یه دورانیم از زندگیت هست که واسه یه مدت حالت خوب نیست؛ ولی وقتی ازت میپرسن خوبی؟ دیگه روت نمیشه بگی نه. خجالت میکشی. میشینی میشماری میگی خب، اون بار گفتم نه، دیشبم گفتم نه، امروز باید بگم خوبم.

تو لحظه‌ای که فکر میکنی داری
به تنهایی با غمت میجنگی،
یکی از هفت آسمون بالاتر حواسش بهت هست.

نه توانایی متوقف کردن افکارم رو دارم، نه توانایی حرف زدن دربارشون رو.
فقط تو سرم میچرخن و حتی نمیتونم اشک بریزم‌‌. انگار فکر کردن و زجر کشیدن تنها کاریه که میتونم انجام بدم.

نه‌ میشه رفت، نه میشه موند، نه میشه تحمل کرد.

من قاتل خودم بودم...
#𝐒𝐓𝐎𝐑𝐘🖤
𖦼siaho sefide

به کسانی توجه کن که از خوشحالی‌ات خوشحال میشوند و از غم‌هایت غمگین. آن‌ها همان‌هایی هستند که شایسته جایگاه ویژه‌ای در قلبت هستند.

کاش میتونستم مدت زیادی خودمو از زندگی دی‌اکتیو کنم، ذهنم، بدنم و روحم کل وجودم به استراحت طولانی مدت نیاز دارن.

بزرگسالی داره بهم آسیب میزنه،
دیگه نمیخوام بزرگ تر از این بشم..!