توی کتابفروشی رفته بودم روی منبر و داشتم بلند بلند توضیح می‌دادم که دنیای قشنگ نو چقدر کتاب خوبیه و چطور جریانش کاملا برعکس کتاب ۱۹۸۴ جرج ارول پیش میره یهو وسط حرفم بلند گوزیدم. ایلیا گفت عجب کتاب بمبیه. صاحب کتاب‌فروشی گفت اگر همین الان خرید کنید و برید ۱۲۰ تومن بهتون تخفیف میدم.

ایلیا بچگی‌ از اینایی بوده که ازش یه ده تومنی رو می‌گرفتن، هفت‌ تا هزاری میدادن و کلی عشق میکرده.

من فکر کنم تنها کسی هستم که در تاریخ کنکور تونسته مشاور قلمچی رو اسکم کنه. این بابا به من و پنجاه‌ تا دانش‌آموز‌ دیگه گفتش که می‌خوایم در دوران فوق طلایی عید بریم برای جمع‌بندی و رقبا رو یکی پس از دیگری خاک مال کنیم.
منم گفتم چه عالی! فکر کن هر‌ روز ۱۷ ساعت درس می‌خونم، چند روز یک بار هم جمع می‌شیم برنامه‌ریزی می‌کنیم قطعا!
رفتم پیشش با گردنی کج‌ گفتم که من فعلا پول ندارم ولی خیلی دوست دارم قوی درس رو‌ بخونم، میدونم تا الان نخوندم. اینو یجوری با شرم می‌گفتم که انگار بهش بدهکار بودم! بهترین ویژگی‌ای که زندگی بهم یاد داد اینه که من به کسی جز خودم و‌ پدر مادرم بدهکار نیستم.
تو‌ ذهنم هم این بود که اولش برنامه درسی میده، ولی خبری نبود!
چند روز یه بار فقط زنگ‌ میزد میگفت درس خوندی؟
میگفتم آرررره!!!! میگفت سوالی نداری؟ میگفتم نه! بچه شدی مگه!
حالا هیچی نمیخوندم.
گذشت و گذشت و این هی میگفت آقا این پول من چی شد؟
منم تهش گفتم بیاه 👍🏻
برنامه‌ای ندادی! زنگ میزدی درد دل میکردی، با پولای ما هم رفته بودی سفر تو عید.
بهم گفت تو یه کلاهبرداری و هیچی نمیشی. منم گفتم از تو یکی بهترم همین الانشم. یه هفت هشت سالی ازم بزرگتر بودم طرف.
کارم اخلاقی بود؟ فک‌ نکنم
حال داد؟ خخخییییلللیییی
برای کار‌ نکرده پول نمیدم. چند روز پیش البته برای کار‌ نکرده پول دادم اما تعریف کردن اونم به وقتش.