Forwarded from Беларускі піонэр
#архітэктурабсср #піонэрархнаглчд
Малавядомы канструктывізм з Шклова.
Жылы будынак на Фабрычнай вуліцы (тапаніміка хутчэй за ўсё таксама 1920-х). Па стылю падобны на чыгуначную паліклініку з Гомеля 1928 года пабудовы. Хутчэй за ўсё гэты будынак таксама канца 1920-х. Першапачатковае прызначэнне мне невядомае, зараз тут жылы дом і крама.
Малавядомы канструктывізм з Шклова.
Жылы будынак на Фабрычнай вуліцы (тапаніміка хутчэй за ўсё таксама 1920-х). Па стылю падобны на чыгуначную паліклініку з Гомеля 1928 года пабудовы. Хутчэй за ўсё гэты будынак таксама канца 1920-х. Першапачатковае прызначэнне мне невядомае, зараз тут жылы дом і крама.
Forwarded from Urban Hrodna - городская среда Гродно
Рашэнне прынялі 26 чэрвеня 2025 г. на пасяджэнні Беларускай рэспубліканскай навукова-метадычнай рады па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры Міністэрстве культуры.
Надаць будынку такі статус хацелі яшчэ ў 2024 г.
📖 Будынак драмтэатра пабудавалі ў 1984 г., на месцы кляштара бернардынак. Мае рысы неафутурызму і структурнага экспрэсіянізму. Перад уваходам усталявана скульптура Пегаса.
❗️Будынак лічыцца вяршыняй савецкага мадэрнізму ў Гродне, адзін з самых значных помнікаў усяго савецкага мадэрнізму і адзін з найлепшых узораў архітэктуры мадэрнізму ва Усходняй Еўропе.
📸 Instagram dramagrodno
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Спадчына
У красавіку заяўлалася, што Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў цягам 2024 года плануюць цэлы шэраг аб'ектаў. Да канца года застаецца менш за месяц, давайце паглядзім ці стрымалі свае абяцанні чыноўнікі. У Гомельскай вобласці: ❌ руіны царквы…
У сакавіку ўсё ж прысвоілі ахоўны статус 2 касцёлам у Віцебскай вобласці, якім абяцалі яго прысвоіць яшчэ цягам 2024 года:
* Касцёлу Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў Параф'янаве Докшыцкага раёна, пабудаваны ў пачатку XX стагоддзя ў стылі неарэнесансу ці неабарока.
* Касцёлу Нараджэння Найсвяцейшай Дзевы Марыі 1824 года ў неараманскім стылі ў Браславе.
Абодва атрымалі 3-ю катэгорыю каштоўнасці.
Які ў іх цяпер шыфры немагчыма паглядзець, бо сайт Дзяржспіса паламаўся.
#Параф'янава #Браслаў #ахова #касцёлы
* Касцёлу Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў Параф'янаве Докшыцкага раёна, пабудаваны ў пачатку XX стагоддзя ў стылі неарэнесансу ці неабарока.
* Касцёлу Нараджэння Найсвяцейшай Дзевы Марыі 1824 года ў неараманскім стылі ў Браславе.
Абодва атрымалі 3-ю катэгорыю каштоўнасці.
Які ў іх цяпер шыфры немагчыма паглядзець, бо сайт Дзяржспіса паламаўся.
#Параф'янава #Браслаў #ахова #касцёлы
Як паведамляюць мясцовыя медыя, да абласных “Дажынак” у вёсцы Смальяны Аршанскага раёна ў ноч з 30 чэрвеня на 1 ліпеня знеслі стогадовую стайню, якая разам з гатэлем утварала адзіны архітэктурны комплекс. Раней, таксама быў разбураны сам гатэль, а стайні, што прымыкалі да яго, засталіся без аднаго з муроў.
Першапачаткова гатэль быў збудаваны мясцовым памешчыкам як жыллё для працаўнікоў маёнтку. У савецкі час пад кватэры пераабсталявалі і стайні. Комплекс не меў ахоўнага статусу.
Цягам апошняга дзесяцігоддзя ўлады спрабавалі знесці былы дамініканскі кляштар, але яго знішчэнне спыніла Акадэмія навук. У 2023 г. былі зруйнаваныя млын і стары будынак мясцовага тэхнікума.
#Смальяны #знішчэнне #сядзібы #непомнік
Першапачаткова гатэль быў збудаваны мясцовым памешчыкам як жыллё для працаўнікоў маёнтку. У савецкі час пад кватэры пераабсталявалі і стайні. Комплекс не меў ахоўнага статусу.
Цягам апошняга дзесяцігоддзя ўлады спрабавалі знесці былы дамініканскі кляштар, але яго знішчэнне спыніла Акадэмія навук. У 2023 г. былі зруйнаваныя млын і стары будынак мясцовага тэхнікума.
#Смальяны #знішчэнне #сядзібы #непомнік
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Сёння ў Баранавічах адкрылі новы ідэалагічны помнік.
Пачнём са знешняга віду. Сама стэла па форме быццам бы нічога, але ў мяне выклікае вельмі шмат пытанняў кола, якое яго апяразвае. Па-першае, яно несувымернае па прапорцыях са стэлай. 10-метровая дамінанта не выцягвае гэтае кола, якое вышэй за чалавечы рост.
Па-другое, абсалютна не зразумелае прызначэнне гэтага кола. Я не адразу зразумеў, што кола вісіць у паветры, мяркуючы па ценях, на сур’ёзным металічным каркасе. Першая асацыяцыя — пляжныя перадзявалкі, дзе няма нізу, а прыкрываецца толькі верхняя частка цела. Але і гэтага тут няма: кола замкнёнае, то бок яно стварае нефункцыянальную прастору, куды не можа патрапіць чалавек — тады навошта такія высілкі з каркасам?
Думаецца, што аўтар хацеў проста нейкае лёгкае кола, але праз бяздарнасць цяперашніх канструктараў, якія на камп’ютарах не могуць разлічыць тое, што савецкія інжынеры разлічвалі на паперы, з’явіўся магутны каркас, каб схаваць яго кола разраслося ў вышыню.
Па-трэцяе, пачварная чорная шыльда з каляровым гербам, відаць, сабраная з асобных металічных лістоў. Яна кантрасная да светлага кола, але прычын прыцягваць да яе ўвагу праз такі кантраст я не бачу. Як заўсёды проста жудасныя шрыфты і шызафрэнія дзвюхмоўя: асноўны надпіс “Баранавічы — горад / працоўнай славы. / 1941-1945 гг.” па-беларуску, а пасля нейкая туфта па-руску, у якой двойчы без дай прычыны пішуць поўную расшыфроўку СНД.
Дыктар на фоне нешта гаворыць пра “ўнікальную скульптуру”, але ў гэтым творы няма нічога, што рабіў бы скульптар, гэта цалкам архітэктурна-інжынерны твор. З цікавых рэчаў - перфараваны малюнак на металічных лістах, якімі аддзелана стэла.
Цяпер да ідэалагічнага складніка. А якой “працоўнай славай” адзначыўся горад Баранавічы з 1941 па 1944 гг.? Дапамогай нацысцкай арміі? За гэта яму цяпер ганаровае званне прысвоілі? Змарнаваць столькі літар на “Содружества Независимых Государства”х2 і не патлумачыць, што ўвогуле маецца на ўвазе пад “працоўнай славай” у час акупацыі горада.
#Баранавічы #помнікі
Пачнём са знешняга віду. Сама стэла па форме быццам бы нічога, але ў мяне выклікае вельмі шмат пытанняў кола, якое яго апяразвае. Па-першае, яно несувымернае па прапорцыях са стэлай. 10-метровая дамінанта не выцягвае гэтае кола, якое вышэй за чалавечы рост.
Па-другое, абсалютна не зразумелае прызначэнне гэтага кола. Я не адразу зразумеў, што кола вісіць у паветры, мяркуючы па ценях, на сур’ёзным металічным каркасе. Першая асацыяцыя — пляжныя перадзявалкі, дзе няма нізу, а прыкрываецца толькі верхняя частка цела. Але і гэтага тут няма: кола замкнёнае, то бок яно стварае нефункцыянальную прастору, куды не можа патрапіць чалавек — тады навошта такія высілкі з каркасам?
Думаецца, што аўтар хацеў проста нейкае лёгкае кола, але праз бяздарнасць цяперашніх канструктараў, якія на камп’ютарах не могуць разлічыць тое, што савецкія інжынеры разлічвалі на паперы, з’явіўся магутны каркас, каб схаваць яго кола разраслося ў вышыню.
Па-трэцяе, пачварная чорная шыльда з каляровым гербам, відаць, сабраная з асобных металічных лістоў. Яна кантрасная да светлага кола, але прычын прыцягваць да яе ўвагу праз такі кантраст я не бачу. Як заўсёды проста жудасныя шрыфты і шызафрэнія дзвюхмоўя: асноўны надпіс “Баранавічы — горад / працоўнай славы. / 1941-1945 гг.” па-беларуску, а пасля нейкая туфта па-руску, у якой двойчы без дай прычыны пішуць поўную расшыфроўку СНД.
Дыктар на фоне нешта гаворыць пра “ўнікальную скульптуру”, але ў гэтым творы няма нічога, што рабіў бы скульптар, гэта цалкам архітэктурна-інжынерны твор. З цікавых рэчаў - перфараваны малюнак на металічных лістах, якімі аддзелана стэла.
Цяпер да ідэалагічнага складніка. А якой “працоўнай славай” адзначыўся горад Баранавічы з 1941 па 1944 гг.? Дапамогай нацысцкай арміі? За гэта яму цяпер ганаровае званне прысвоілі? Змарнаваць столькі літар на “Содружества Независимых Государства”х2 і не патлумачыць, што ўвогуле маецца на ўвазе пад “працоўнай славай” у час акупацыі горада.
#Баранавічы #помнікі
На могілках у Блоні Пухавіцкага раёна аднавілі некалькі старых шляхецкіх надмагілляў.
Фота
#Блонь #могілкі #аднаўленне
Фота
#Блонь #могілкі #аднаўленне