❗️مدرسه آشنایی با تازه های هوش مصنوعی،chat GPTو ابزارهای آن در پژوهش و زندگی روزمره 😍😍

📢 برگزاری توسط کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز با همکاری دانشگاه‌های ع.پ قطب ۵

سر فصل‌های دوره:
❗️آشنایی با تازه های هوش مصنوعی و chat GPT
❗️کاربرد هوش مصنوعی در زندگی روزمره و تحصیل
❗️کاربرد هوش مصنوعی در مقاله نویسی و پژوهش
❗️کاربرد هوش مصنوعی در برنامه‌نویسی و طراحی اپلیکیشن



🥇 با ارائه گواهی معتبر لاتین

📍همراه با پشتیبانی جهت رفع اشکال

📆  زمان‌ برگزاری: 5-6 تیرماه ماه
ساعت: 8 تا 11

📝مدرس:
- دکتر پربها
دکتری عمومی داروسازی ،رزیدنت فارماسیوتیکس، پژوهشگر و مدرس حیطه هوش مصنوعی و علوم رایانه

❗️به صورت مجازی در بستر اسکای روم و ضبط کلاس‌ها

❗️لینک ثبت‌نام:
https://evand.com/events/898594تازه-های-هوش-مصنوعی

❌اطلاعات بیشتر و کد تخفیف:
@SrcSUM

❗️هزینه دوره: 50 هزار تومان
❗️ تخفیف برای جدیدالورود به دانشگاه: ۲۰ درصد🥳
❗️ثبت نام گروهی ۴ نفر به بالا: ۲۰ درصد 🥳

❌ در ضمن کلی دوره آفلاین و کاربردی با تخفیف ویژه در لینک ثبت نام هست دوستان می‌توانند تهیه کنند🥳😉

همراه ما باشید 🌻
http://zil.ink/sumssrc_

پزشکی که به «ایده ممنوعه» خود ایمان داشت: داستان میخکوب‌کننده دکتر فورسمان 🩺❤️‍🔥🏆

بریم برای شنیدن داستان یکی از جسورترین پزشکان تاریخ. کسی که برای اثبات یه ایده انقلابی، نه تنها جون خودش رو به خطر انداخت، بلکه قوانین بیمارستان رو هم زیر پا گذاشت و در نهایت، دنیای پزشکی قلب رو برای همیشه تغییر داد ✨

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

📍

سال ۱۹۲۹، آلمان: یک ایده ممنوعه 🚫💡
دکتر ورنر فورسمان، یه جراح ۲۴ ساله و تازه‌کار آلمانی، یه ایده عجیب تو سرش داشت. اون زمان، برای رسوندن دارو به قلب یا بررسی داخل قلب، هیچ راه مستقیمی وجود نداشت و خیلی از بیمارای قلبی بدون درمان می‌مردن. فورسمان فکر می‌کرد که میشه یه لوله باریک (کاتتر) رو از طریق یکی از رگ‌های بازو، مستقیماً تا داخل قلب فرستاد.
وقتی ایده‌اش رو با رئیس بیمارستان مطرح کرد، با مخالفت شدید روبرو شد.

شبی که تاریخ پزشکی قلب، پنهانی نوشته شد 🌙🤫
اما فورسمان دست‌بردار نبود. اون به ایده‌اش ایمان داشت. پس یه شب، یواشکی و با کمک یه پرستار که به سختی راضیش کرده بود، تصمیم گرفت آزمایش رو روی خودش انجام بده!

نقشه جسورانه: از پرستار خواست که رگ بازوش رو بشکافه. فورسمان یه کاتتر ادراری (بله، درست شنیدید، کاتتر ادراری!) رو به طول ۶۵ سانتی‌متر، به آرامی از رگ بازوی چپش وارد بدنش کرد.

لحظات نفس‌گیر: پرستار که از ترس رنگش پریده بود، سعی کرد متوقفش کنه، اما فورسمان مصمم بود. اون کاتتر رو با دقت و فقط با حس لامسه خودش، به سمت قلبش هدایت می‌کرد. هر لحظه ممکن بود رگ پاره بشه، عفونت وارد خون بشه، یا حتی قلبش از کار بیفته!

اثبات با اشعه ایکس: وقتی حس کرد کاتتر به نزدیکی قلبش رسیده، با همون کاتتر تو دستش، خودش رو به بخش رادیولوژی رسوند (چند طبقه اون‌ورتر) و از تکنیسین خواست که از قفسه سینه‌اش عکس بگیره. تصویر اشعه ایکس، میخکوب‌کننده بود: نوک کاتتر دقیقاً داخل دهلیز راست قلبش قرار داشت! 🤯

نتیجه؟ اخراج، تمسخر، و سپس... جایزه نوبل! 🏅🤦‍♂️
اولش هیچکس باورش نشد! خیلی‌ها مسخره‌اش کردن و گفتن این کار یه جراح جویای نامه. از بیمارستان اخراجش کردن و مجبور شد برای مدتی جراحی قلب رو کنار بذاره.
اما فورسمان تسلیم نشد. اون یافته‌هاش رو منتشر کرد و کم‌کم، دانشمندای دیگه تو دنیا، با احتیاط شروع به تکرار و توسعه روش اون کردن.
سال‌ها بعد، در سال ۱۹۵۶، آکادمی نوبل بالاخره به اهمیت کار فورسمان پی برد و اون به همراه دو دانشمند دیگه که روش کاتتریزاسیون قلبی رو توسعه داده بودن، برنده جایزه نوبل پزشکی شد🫀
اون دیوانگیِ یک شبه، تبدیل به یکی از پایه‌های اصلی تشخیص و درمان بیماری‌های قلبی در دنیای امروز شده بود. روشی که امروزه برای آنژیوگرافی، آنژیوپلاستی، و خیلی از جراحی‌های قلبی دیگه به طور روتین استفاده میشه، مدیون جسارت باورنکردنی این پزشک و پرستار بود.

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

🟡 مقاله‌ای که به بازتاب تجربیات و یافته‌های دکتر فورسمان در زمینه کاتتریزاسیون قلب اختصاص دارد، بخشی از روایت را از زبان خود وی بازگو می‌کند:

«در هنگام عبور کاتتر، تنها احساس یک گرمای خفیف داشتم که از لغزیدن آن در امتداد دیوارهٔ ورید حاصل می‌شد؛ احساسی که به گرمایی شباهت داشت که هنگام تزریق وریدی کلرید کلسیم در بدن ایجاد می‌شود. در دفعات مکرر عبور کاتتر، اغلب با نوعی انسداد جزئی در ناحیهٔ فوقانی ورید ساب‌کلاوین برخورد می‌کردم؛ در چنین لحظاتی، نوعی احساس گرمای خاص در پشت استخوان ترقوه و در قاعدهٔ گردن تجربه می‌نمودم، که با تحریک تنهٔ عصب واگ، سرفه‌ای خفیف اما تحریک‌کننده نیز هم‌زمان بروز می‌کرد.»

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

"وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ" (سوره آل عمران، آیه ۱۳۹)

ما پیام‌های شما عزیزان در خصوص وقایع اخیر و فضای نگرانی موجود را دریافت کرده و عمیقاً شرایط شما را درک می‌کنیم.
با این حال، یکی از هدف‌های اصلی دشمنان ما ایجاد جنگ روانی و مختل کردن آرامش و فعالیت‌های عادی جامعه است. ما اجازه نخواهیم داد که آن‌ها به این هدف شوم خود برسند. به همین دلیل، فعالیت‌های عادی کانال تلگرام کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی ادامه خواهد داشت.
از شما دوستان عزیز نیز خواهشمندیم که درگیر این جنگ روانی نشده و با حفظ آرامش، به فعالیت‌های خود ادامه دهید. ما به لطف خداوند، قطعاً پیروز خواهیم شد و نیازی به سستی و اندوه نیست.
با آرزوی آرامش و موفقیت 🤍

- تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

📌کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی
موسسه آموزش عالی سلامت مشگین شهر
برگزار میکند:


            «کارگاه آموزش ماکروسافت آفیس : ورد (word)»


👤مدرس: خانم ملاحت ممی زاده


📆 تاریخ و زمان: روز چهارشنبه ۲۸ خرداد ماه سال ۱۴۰۴، ساعت ۱۲
    
📌مکان: بصورت مجازی در بستر اسکای روم


📎همراه با ارائه گواهی معتبر به شرکت کنندگان محترم


✅شرکت در این کارگاه "کاملا رایگان" است.


🖇لینک ثبت نام در کارگاه:

https://forms.gle/E4vAZGDPKkRmwsWx7


🔹جهت کسب اطلاعات بیشتر با آیدی های زیر در ارتباط باشید:
@griffin220
@D_jadidi
---------------------------------------------------------
https://www.tgoop.com/Meshkin_SRC

چرا بعضی‌ها بعد از ساعت ۱۲ شب، تازه ذهنشون گل می‌کنه؟ 🦉🌙✨

شاید شما هم شنیده باشید یا حتی خودتون تجربه کرده باشید که بعضی وقتا، درست وقتی که همه جا ساکته و شهر خوابیده، یهو بهترین ایده‌ها به ذهنتون میرسه، یا یه مسئله‌ای که تمام روز درگیرش بودید، مثل آب خوردن حل میشه. تیم تولید محتوایِ خودتون هم اعتراف کرده که نیمی از ایده‌های محتوای کانال، نصف‌شب‌ها جرقه می‌زنن. 😄

اما آیا این فقط یه حس شخصیه یا دلیل علمی هم داره ⁉️

📍

چرا شب‌ها خلاق‌تر می‌شویم؟ 🧠🔬

کاهش فعالیت قشر پیش‌پیشانی (Prefrontal Cortex): فیلتر منطق ضعیف‌تر می‌شود!
قشر پیش‌پیشانی مغز ما، مسئول تفکر منطقی، برنامه‌ریزی، و تصمیم‌گیریه. در طول روز، این بخش خیلی فعاله و مثل یه فیلتر، جلوی ایده‌های خیلی عجیب و غریب یا «غیرمنطقی» رو می‌گیره. اما وقتی خسته میشیم (مثلاً آخر شب)، فعالیت این بخش یه کم کمتر میشه. این «ضعیف شدن فیلتر منطق» باعث میشه ایده‌هایی که شاید در طول روز به نظرمون مسخره میومدن، حالا شانس بیشتری برای بروز پیدا کنن و اتصالات جدید و خلاقانه‌ای تو ذهنمون شکل بگیره!
پس اگه دنبال ایده‌های بکر و «خارج از چارچوب» هستید، شاید کار کردن تو ساعاتی که ذهنتون کمتر درگیر قید و بندهای منطقیه، مفید باشه.

سکوت و کاهش محرک‌های محیطی: 🤫🌌
وقتی سروصدای دنیا کم میشه، صدای درونتون رو بهتر می‌شنوید!
در طول روز، ما با هزاران محرک محیطی (صدا، نور، نوتیفیکیشن گوشی، حرف زدن با دیگران) بمباران میشیم. این باعث میشه تمرکز کردن روی یه موضوع خاص یا فکر کردن عمیق، سخت بشه. شب‌ها، با کم شدن این محرک‌ها، ذهن ما فضای آروم‌تری برای پرسه زدن، رویاپردازی، و ایده‌پردازی پیدا می‌کنه.
اگه نیاز به تمرکز عمیق برای حل یه مسئله پیچیده یا نوشتن یه بخش مهم از مقاله‌تون دارید، شاید سکوت و آرامش شب براتون معجزه کنه.

تغییر ریتم شبانه‌روزی (Circadian Rhythm) و هورمون‌ها: 😴☀️
بدن ما یه ساعت درونی داره که روی همه‌چیزمون تأثیر میذاره، از جمله خلاقیت!
بعضی از افراد به طور طبیعی «جغد شب» هستن و سطح انرژی و تمرکزشون تو ساعات پایانی شب به اوج میرسه. این موضوع می‌تونه با ریتم شبانه‌روزی و ترشح هورمون‌هایی مثل کورتیزول (هورمون استرس که صبح‌ها بیشتره) و ملاتونین (هورمون خواب) مرتبط باشه. برای این افراد، شب واقعاً بهترین زمان برای کارهای فکریه.
سعی کنید ساعت اوج بهره‌وری و خلاقیت خودتون رو پیدا کنید. لازم نیست همه مثل هم باشن. اگه شما هم جزو جغدهای شب هستید، از این ویژگی به نفع خودتون استفاده کنید.

ارتباط با ناخودآگاه و حالت «جریان» (Flow State): 🌊
بهترین ایده‌ها گاهی از اعماق ناخودآگاه ما بیرون میان!
وقتی ما خیلی خسته نیستیم ولی در عین حال خیلی هم هوشیار و درگیر منطق روزمره نیستیم (مثل حالت آرامش قبل از خواب)، دسترسی به بخش ناخودآگاه ذهن راحت‌تر میشه. ناخودآگاه ما پر از ایده‌ها، خاطرات، و اتصالات پنهانه. همچنین، در این ساعات، راحت‌تر میشه وارد حالت «جریان» یا «غرقگی» شد؛ یعنی اون حالتی که کاملاً روی یه کار تمرکز می‌کنیم و گذر زمان رو حس نمی‌کنیم. این حالت برای خلاقیت فوق‌العاده است.
اگه قبل از خواب یه مسئله پژوهشی رو تو ذهنتون مرور کنید، شاید صبح با یه راه‌حل جدید از خواب بیدار بشید! (این همون کاریه که ناخودآگاهتون تو شب براتون انجام داده).

چطور از این «خلاقیت شبانه» به طور سالم و موثر استفاده کنیم؟ 💡🛠️
📌به بدنتون گوش بدید: اگه واقعاً شب‌ها انرژی و تمرکز بیشتری دارید، ازش استفاده کنید. اما اگه فقط دارید با بی‌خوابی و خستگی می‌جنگید، این کار نتیجه عکس میده. خواب کافی برای خلاقیت ضروریه!
📌محیط مناسبی فراهم کنید: نور ملایم، سکوت، و دور بودن از چیزایی که حواستون رو پرت می‌کنه (مثل گوشی، مگر اینکه برای کارتون لازم باشه)
📌یه دفترچه کنار دستتون باشه: حتی کنار تختخوابتون! گاهی بهترین ایده‌ها درست قبل از خواب یا نصف شب به ذهنتون میرسه. سریع یادداشتشون کنید تا فردا یادتون نره.
📌زیاده‌روی نکنید: شب‌بیداری مداوم می‌تونه به سلامتتون آسیب بزنه. تعادل رو حفظ کنید.
📌فشار نیارید: اگه یه شب هیچ ایده‌ای به ذهنتون نرسید، اشکالی نداره. خلاقیت مثل موج دریاست، گاهی میاد، گاهی میره.

چه شما جزو «چکاوک‌های سحرخیز» باشید چه «جغدهای شب‌زنده‌دار»، مهم اینه که ریتم بدن و ذهن خودتون رو بشناسید و از لحظاتی که بیشترین خلاقیت و تمرکز رو دارید، به بهترین شکل استفاده کنید.

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

📱 راهنمای جامع پیام دادن به استاد راهنما

بچه‌ها، دیده‌بانِ تیزبینِ کمیته تحقیقات گرمی، وقتی داشته فضای مجازی رو رصد می‌کرده تا دغدغه‌های شما رو پیدا کنه، به یه مشکل خیلی رایج و مهم برخورده: «چطور به استاد راهنما پیام بدیم که هم حرفه‌ای باشه، هم جواب بگیریم، و هم خدای نکرده سوءتفاهمی پیش نیاد؟» 🤔 استاد راهنما که همیشه در دسترس نیست و سرش شلوغه، پس پیام دادن بهش یه سری فوت و فن داره که اگه بلد نباشیم، ممکنه به جای کمک، کار رو خراب‌تر کنیم!

📌 قبل از ارسال پیام: آیا واقعاً لازمه پیام بدم؟ 🤷🏻‍♂️
اولین سوالی که باید از خودتون بپرسید اینه که «آیا این سوال یا مشکل اونقدر فوری و مهمه که باید مستقیماً به استاد پیام بدم؟» شاید جواب سوالتون تو ایمیل‌های قبلی، جزوه‌ها، یا حتی با یه سرچ ساده تو گوگل پیدا بشه. احترام به وقت استاد، از همین‌جا شروع میشه!
حالا اگر که واجب بود پست بعدی رو بخونید...

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

قوانین طلایی پیام دادن به استاد از سلام تا خداحافظی ✨

«سلام» معجزه می‌کنه، حتی تو پیامک 👋
فکر کنید یه نفر یهو بهتون پیام بده: «هی فلانی، اون فایل رو بفرست!» چه حسی پیدا می‌کنید؟
• پیام رو حتماً با یه سلام و یه عنوان احترام‌آمیز شروع کنید (مثلاً: «سلام خانم دکتر/آقای دکتر فلانی» یا «سلام استاد وقتتون بخیر»). این نشون‌دهنده ادب و حرفه‌ای بودن شماست.

معرفی کامل و شفاف: 👤
استاد راهنمای شما، احتمالاً دانشجوهای زیادی داره و شاید شماره همه رو هم سیو نکرده باشه (یا اسم کوچیکتون رو یادش رفته باشه!).
• حتماً خودتون رو کامل معرفی کنید: اسم و فامیل، مقطع تحصیلی، و اگه لازمه، موضوع کلی پایان‌نامه‌تون یا کلاسی که باهاشون دارید. (مثلاً: «من فلانی هستم، دانشجوی ارشد پرستاری، در مورد پایان‌نامه مربوط به مراقبت از بیماران دیابتی مزاحمتون میشم.»)

هر پیام، یک سوال (یا حداکثر دوتا مرتبط): لطفاً رگباری نپرسید! 🎯
تجربه تلخ نشون داده که وقتی چندتا سوال رو تو یه پیام از استاد می‌پرسید، چه اتفاقی میفته؟
• استاد احتمالاً فقط به آخرین سوالتون جواب میده، یا اگه خیلی با حوصله باشه، به یکی دوتا! بقیه سوالاتتون هم تو هیاهوی پیام‌های دیگه گم میشه. پس سعی کنید هر پیام، متمرکز روی یک موضوع اصلی باشه. اگه چندتا سوال نامرتبط دارید، تو پیام‌های جداگانه و با فاصله زمانی مناسب بپرسید (یا بهتر از اون، تو جلسه حضوری مطرح کنید).

مختصر و مفید، مثل یه چکیده خوب ✍️
سوال یا مطلبتون رو تا حد امکان کوتاه، واضح، و بدون حاشیه‌رفتن بیان کنید. استادا معمولاً وقت کمی برای خوندن پیام‌های طولانی دارن. اگه نیاز به توضیح مفصل هست، شاید ایمیل گزینه بهتری باشه یا درخواست جلسه حضوری.

لحن محترمانه، حتی وقتی گله دارید 🙏
پیامک یا پیام‌های متنی، لحن و احساسات رو خوب منتقل نمی‌کنن و خیلی راحت ممکنه سوءتفاهم ایجاد بشه.
• همیشه مودب باشید. از کلمات و عبارات محترمانه استفاده کنید. اگه از چیزی ناراحتید یا مشکلی پیش اومده، با آرامش و به صورت منطقی مطرحش کنید، نه با گله و شکایت یا لحن طلبکارانه. یادتون باشه، «احترام، احترام میاره».

زمان ارسال پیام: «تایم اداری» بهترین دوست شماست ⏰
نصف شب وقت خوبیه برای ایده‌پردازی، نه برای پیام دادن به استاد! 😉
• سعی کنید تو ساعات اداری (مثلاً ۹ صبح تا ۲ بعد از ظهر) و در روزهای کاری پیام بدید. اگه مجبورید خارج از این ساعت‌ها پیام بدید، حتماً اولش عذرخواهی کنید. پیام دادن آخر شب یا اول صبح روز تعطیل، معمولاً کار حرفه‌ای نیست.

صبر، صبر، و باز هم صبر (ارسال پیام‌های پشت سر هم ممنوع): ⏳🚫
استاد جواب نمیده؟ دنیا به آخر نرسیده!
• اگه استاد بلافاصله جواب نداد، لطفاً پشت سر هم پیام ندید یا زنگ نزنید! استادها معمولاً سرشون خیلی شلوغه. حداقل یکی دو روز کاری صبر کنید. اگه بعد از این مدت جوابی نگرفتید، می‌تونید یه پیام یادآوری کوتاه و محترمانه بفرستید.
• متن پیشنهادی برای یادآوری (بعد از دو روز): «سلام استاد، وقتتون بخیر. خواستم در مورد پیامی که دو روز پیش در خصوص [موضوع پیام قبلی] خدمتتون ارسال کرده بودم، یادآوری کنم. ممنون میشم اگر فرصت کردید، راهنمایی بفرمایید.»

اگه قراره تماس تلفنی بگیرید، اول هماهنگ کنید 📞🗓️
هیچ‌وقت سرزده به استاد زنگ نزنید (مگر اینکه خودشون گفته باشن مشکلی نیست). اول یه پیام بدید و بپرسید چه زمانی برای تماس تلفنی کوتاه در مورد فلان موضوع مناسب هست. (مثلاً: «سلام استاد، فلانی هستم. آیا امکانش هست چند دقیقه کوتاه با شما در مورد [موضوع] تلفنی صحبت کنم؟ چه زمانی رو مناسب می‌دونید؟»)

گزارش کار کامل و در یک پیام (اگه قراره گزارش بدید): 📑
اگه استاد ازتون خواسته گزارش پیشرفت کارتون رو بدید، سعی کنید تمام اطلاعات لازم رو به صورت خلاصه، منظم، و در یک پیام (یا یک فایل پیوست) ارسال کنید. از فرستادن اطلاعات تیکه تیکه و پراکنده خودداری کنید.

هماهنگی با «سبک کاری» استاد: 🔄
هر استادی یه سبک ارتباطی خاص داره. بعضی‌ها ایمیل رو ترجیح میدن، بعضی‌ها پیام‌رسان. بعضی‌ها سریع جواب میدن، بعضی‌ها با تأخیر. سعی کنید سبک کاری استاد خودتون رو بشناسید و خودتون رو باهاش هماهنگ کنید. این کار جلوی خیلی از دلخوری‌ها رو می‌گیره.

و در نهایت: تشکر یادتون نره! 😊🙏
وقتی استاد وقت گذاشت و به سوالتون جواب داد یا راهنمایی کرد، حتماً ازش تشکر کنید. یه «ممنونم از راهنمایی‌تون استاد» ساده، می‌تونه تأثیر خیلی خوبی داشته باشه.

بچه‌ها، ارتباط موثر یه مهارته که با تمرین و رعایت همین نکات ساده، می‌تونید توش حرفه‌ای بشید. یادتون باشه، هدف از این ارتباط، پیشرفت کار پژوهشی شما و یادگیری بیشتره.

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

📍 دوستان، همه ما می‌دونیم که استاد راهنما مثل یک فانوس دریایی در مسیر پرچالش پژوهش برای ما عمل می‌کنه. نقش ایشون فقط امضا کردن چندتا برگه یا راهنمایی‌های خشک علمی نیست. یک استاد راهنمای ایده‌آل، می‌تونه الهام‌بخش، مشوق، و حتی یک مربی زندگی برای دانشجو باشه. بیایید چندتا از اون نقش‌ها رو که شاید کمتر بهشون پرداخته شده، ولی تأثیر فوق‌العاده‌ای در رشد ما دارن، با هم مرور کنیم:

- پست بعدی...

📌 فراتر از دستورالعمل: 🧠💡
یک راهنمای خوب، فقط مسیر رو نشون نمیده، بلکه به دانشجو کمک می‌کنه خودش مسیر رو «کشف» کنه.

انتظار سازنده:

تشویق به سوال پرسیدن (حتی سوالات چالشی!): استاد راهنمایی که از سوالات «چرا» و «چطور» استقبال می‌کنه و دانشجو رو به چالش کشیدن ایده‌های موجود (حتی ایده‌های خود استاد) تشویق می‌کنه، در واقع داره ماهیگیری یاد میده.

• فراهم کردن فضا برای اشتباه کردن (و یادگیری از آن): پژوهش پر از آزمون و خطاست. استادی که به دانشجو اجازه میده اشتباه کنه (البته در چارچوب امن و کنترل‌شده) و بعد کمکش می‌کنه از اون اشتباه درس بگیره، اعتماد به نفس و استقلال فکری دانشجو رو پرورش میده.

• هدایت به سمت منابع، نه دادن جواب‌های آماده: به جای اینکه مستقیم جواب رو بگن، منابع خوب معرفی کنن یا سوالاتی بپرسن که دانشجو رو به سمت جواب هدایت کنه.

📌 دیدن «انسان» پشت عنوان «دانشجو»:
فشار پژوهش و پایان‌نامه گاهی امان دانشجو رو می‌بره. استادی که این فشار رو درک می‌کنه، طلاست!

انتظار سازنده:

• درک چالش‌های روحی و روانی دانشجو: یک استاد آگاه می‌دونه که مسیر پژوهش می‌تونه استرس‌زا باشه. پرسیدن یه سوال ساده مثل «اوضاع چطوره؟ همه چیز خوب پیش میره؟» می‌تونه خیلی دلگرم‌کننده باشه.

• تشویق به حفظ تعادل بین کار و زندگی: یادآوری اینکه استراحت، تفریح، و توجه به سلامت روان، نه تنها منافاتی با پیشرفت علمی نداره، بلکه به خلاقیت و بهره‌وری بیشتر هم کمک می‌کنه.

• شناسایی نشانه‌های فرسودگی (Burnout) و ارجاع در صورت نیاز: اگه استاد متوجه بشه دانشجو دچار فرسودگی شدید شده، می‌تونه با یه راهنمایی دلسوزانه، اون رو به سمت مشاوره یا کمک حرفه‌ای هدایت کنه.

📌 فراتر از مقاله: 🚀🌐
استاد راهنما می‌تونه یه سکوی پرتاب برای ورود دانشجو به دنیای حرفه‌ای باشه.

انتظار سازنده:

• معرفی دانشجو به همکاران و متخصصان دیگر: اگه فرصتی پیش میاد، دانشجو رو به همکارانشون تو کنفرانس‌ها یا جلسات معرفی کنن. این کار به شبکه‌سازی دانشجو خیلی کمک می‌کنه.

• تشویق به ارائه در کنفرانس‌ها و چاپ مقالات (با حمایت واقعی): نه فقط فشار برای چاپ، بلکه کمک در پیدا کردن ژورنال مناسب، راهنمایی برای نوشتن نامه به سردبیر، و حمایت در فرآیند داوری.

• دادن بازخوردهای سازنده در مورد مهارت‌های نرم: مثل مهارت ارائه، نوشتن رزومه، یا حتی آداب معاشرت حرفه‌ای.

• به اشتراک گذاشتن تجربیات شخصی (حتی شکست‌ها!): شنیدن داستان‌های واقعی از مسیر شغلی استاد، می‌تونه خیلی الهام‌بخش و آموزنده باشه.

📌 شفافیت در انتظارات و فرآیندها: 📝🤝
خیلی از مشکلات، از همون اول و به خاطر مشخص نبودن انتظارات شروع میشن.

انتظار سازنده:

• تعیین یک «نقشه راه» کلی برای پژوهش از همان ابتدا: مشخص کردن مراحل اصلی، زمان‌بندی تقریبی، و انتظارات دو طرف از هم.

• شفافیت در مورد مالکیت معنوی و ترتیب نام نویسندگان در مقالات: این یکی از حساس‌ترین مسائله که باید از همون اول در موردش صحبت بشه.

• مشخص کردن نحوه و زمان ارتباط: چند وقت یکبار جلسه داشته باشن؟ بهترین راه ارتباطی چیه؟ استاد معمولاً چقدر طول می‌کشه به ایمیل‌ها جواب بده؟

📌 الگوی اخلاق حرفه‌ای بودن: بهترین آموزش، عمل است ✨👨‍🏫
دانشجوها بیشتر از حرف‌های استاد، از رفتارهاش یاد می‌گیرن.

انتظار سازنده:

استادی که خودش به اصول اخلاق در پژوهش پایبنده، به کپی‌رایت احترام میذاره، با همکاران و دانشجویانش رفتار محترمانه‌ای داره، و در قضاوت‌هاش منصفه، بهترین الگوی عملی برای دانشجوهاشه.
پذیرش اشتباه از طرف استاد (اگه پیش بیاد) و تلاش برای اصلاحش، درس بزرگی از فروتنی علمی به دانشجو میده.

📌 بچه‌ها، داشتن یه استاد راهنمای خوب و فهیم، یکی از بزرگترین نعمت‌های دوران تحصیله. این نکات، فقط بخشی از ویژگی‌های یه راهنمای ایده‌آل بود. هدف از این پست، ایجاد یه دیدگاه سازنده و شاید یه کم متفاوت نسبت به این رابطه مهمه. ✨


- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

⚠️ هشدار! ژورنال‌های درنده در کمین: چطور مقاله و آبروی علمی‌مان را نجات دهیم؟ 🐺💸📄

سلام به همه پژوهشگران پرتلاش👋🏻 امروز می‌خوایم در مورد یه پدیده نسبتاً جدید ولی خیلی خطرناک تو دنیای نشر علمی صحبت کنیم که بهش میگن «ژورنال‌های درنده» (Predatory Journals). اینا مثل گرگ‌هایی هستن که تو لباس میش (یعنی یه ژورنال علمی معتبر) ظاهر میشن و اگه حواسمون نباشه، می‌تونن هم پولمون رو به باد بدن، هم اعتبار علمی‌مون رو لکه‌دار کنن. پس بیایید با هم یاد بگیریم چطور این گرگ‌ها رو بشناسیم و طعمه‌شون نشیم.

🔴 پست بعدی...

ژورنال درنده یعنی چی؟ ⚠️

خیلی ساده، ژورنال درنده یه مجله (معمولاً آنلاین و با دسترسی آزاد یا Open Access) هست که هدف اصلیش کسب درآمد از نویسنده‌هاست، نه پیشرفت علم. این ژورنال‌ها از شما هزینه‌ای به اسم «هزینه پردازش مقاله» (Article Processing Charge یا APC) می‌گیرن، اما در عوض، خدمات استاندارد یه ژورنال معتبر مثل داوری همتا (Peer Review) واقعی و دقیق، ویرایش حرفه‌ای، و بایگانی معتبر رو ارائه نمیدن یا خیلی سرسری و الکی انجامش میدن. مقاله‌تون شاید خیلی سریع چاپ بشه، اما این چاپ شدن هیچ ارزشی به رزومه‌تون اضافه نمی‌کنه و حتی ممکنه به ضررتون هم تموم بشه!

📌 چطور این گرگ‌ها، پژوهشگرها رو شکار می‌کنن؟ (ترفندهای رایج) 🎣📧

این ژورنال‌ها برای اینکه شما رو به دام بندازن، از این روش‌ها استفاده می‌کنن:
• ایمیل‌های اسپم و چاپلوسانه: «دکتر/پژوهشگر برجسته، مفتخریم که جدیدترین یافته‌های درخشانتان را در ژورنال بین‌المللی ما منتشر کنید»
• وعده انتشار برق‌آسا: «مقاله خود را در ۷۲ ساعت با ما چاپ کنید». 🚀
• هیئت تحریریه قلابی یا بی‌خبر: اسم چندتا دانشمند معروف رو تو سایتشون می‌زنن بدون اینکه اون‌ها اصلاً روحشون هم خبر داشته باشه.
• ضریب تأثیر (Impact Factor) جعلی یا نامعتبر: یا یه عدد الکی می‌نویسن، یا از معیارهای من‌درآوردی استفاده می‌کنن.
• دامنه موضوعی خیلی وسیع: یه ژورنال که هم در مورد قلب مقاله داره، هم در مورد کشاورزی، هم در مورد ادبیات عرفانی، یه کم مشکوک نیست؟ 😉
• وب‌سایت غیرحرفه‌ای: پر از غلط املایی، طراحی آماتور، و لینک‌های خراب.
• شفاف نبودن هزینه‌ها: اولش هیچی از پول نمیگن، وقتی مقاله‌تون رو «پذیرفتن» (که معمولاً خیلی راحت و سریع می‌پذیرن!)، یهو با یه فاکتور سنگین غافلگیرتون می‌کنن.

📌 چرا دانشجوها و پژوهشگرای جوون طعمه‌های خوبی هستن؟ 🎯

• فشار «چاپ کن وگرنه...»: برای فارغ‌التحصیلی، پیدا کردن کار، یا ارتقا، نیاز به مقاله دارن و گاهی عجله می‌کنن.
• کم‌تجربگی: هنوز با فرآیند چاپ مقاله و ژورنال‌های معتبر رشته خودشون خوب آشنا نیستن.
• وسوسه انتشار سریع و دیده شدن.

📌 اگه طعمه بشیم چی میشه؟ (عواقب تلخ) 😥

• زحماتتون به هدر میره: یه کار علمی خوب تو یه ژورنال بی‌ارزش گم میشه.
• پولتون رو دور ریختید.
• اعتبارتون آسیب می‌بینه: اسمتون کنار مقالات ضعیف و حتی جعلی قرار می‌گیره.
• چاپ مجددش تو یه ژورنال معتبر خیلی سخت میشه.

📌 چطور گرگ رو از گوسفند تشخیص بدیم؟ (راهنمای نجات!) 🛡️🔍

• وب‌سایت ژورنال رو با دقت چک کنید: آیا اطلاعات تماس شفاف، لیست اعضای هیئت تحریریه با وابستگی دانشگاهی واقعی، و فرآیند داوری همتای واضح داره؟ هزینه‌هاش شفافه؟
• اعضای هیئت تحریریه رو گوگل کنید: آیا واقعاً متخصص اون حوزه هستن؟ آیا تو صفحه دانشگاهشون اسمی از این ژورنال بردن؟
• ایندکس شدن ژورنال رو بررسی کنید: آیا تو پایگاه‌های معتبر مثل Medline/PubMed, Scopus, Web of Science, DOAJ (Directory of Open Access Journals) ایندکس شده؟ (البته حواستون باشه، بعضی‌ها دروغ میگن!).
• ناشر رو بشناسید: آیا یه ناشر معتبر و شناخته‌شده‌ست یا یه اسم جدید و گمنام؟
• چندتا از مقالات چاپ شده‌شون رو بخونید: کیفیتشون چطوره؟
• به ایمیل‌های خیلی تعریف‌آمیز و با وعده‌های عجیب شک کنید.
• از چک‌لیست‌هایی مثل "Think. Check. Submit." استفاده کنید.
• با استاد راهنما، کتابدار دانشگاه، یا همکارای باتجربه‌ترتون حتماً مشورت کنید. این بهترین کاره.

📌 بچه‌ها، محافظت از کار علمی و اعتبار خودتون خیلی مهمه. قبل از ارسال مقاله به هر ژورنالی، خوب تحقیق کنید و با چشم باز تصمیم بگیرید. یادتون باشه، چاپ مقاله تو یه ژورنال معتبر، حتی اگه بیشتر طول بکشه، خیلی بهتر از چاپ سریع تو یه ژورنال درنده‌ست.

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

❓ دانشجوی پژوهشگر تازه‌وارد: بچه‌ها تو کمیته تحقیقات گرمی، مگه قرارمون این نبود همه‌چی رو شفاف بگید؟ 🧐 پس این کلمه‌های عجیب و غریبی که گاهی تو پست‌هاتون به کار می‌برید و معنیش رو هم نمیگید چیه؟!

✅ کمیته تحقیقات گرمی: سلام به روی ماهت دوست پژوهشگر و کنجکاوِ ما 👋🏻 خیلی خوش اومدی به جمعمون 🥳 حق با شماست، قرار ما از روز اول همین بوده و هست: شفافیت، شفافیت، و باز هم شفافیت ✨
اصلاً هدف ما اینه که دنیای پژوهش رو برای همه، مخصوصاً شما بچه‌های تازه‌وارد، ساده و قابل فهم کنیم.
ممنون که اینقدر دقیق و نکته‌سنج هستی و بهمون یادآوری کردی. قول میدیم از این به بعد بیشتر حواسمون باشه 😊

🔴 حالا برای اینکه از دلخوری دربیای و خیالت هم راحت بشه، بیا این پایین چندتا از اون کلمه‌هایی که شاید یه کم برات «گُنگ» بوده رو خیلی ساده و خودمونی برات توضیح بدم:

رمزگشایی از زبان دنیای علم✨

شاید گاهی وقتا ما یه سری کلماتی به کار می‌بریم که براتون سوال میشه «این دیگه چی میگه؟» 😅 اصلاً نگران نباشید! ما اینجاییم که قدم به قدم با هم این اصطلاحات رو یاد بگیریم. امروز می‌خوایم چندتا از اون کلمه‌های پرکاربرد که تو پست‌های قبلی هم بهشون اشاره کردیم رو خیلی ساده و روان توضیح بدیم:

📌 ضریب تأثیر یا Impact Factor (همون IF) یعنی چی؟ 📊📈

• به زبان ساده: فکر کنید هر ژورنال علمی، یه جور «امتیاز محبوبیت» داره. ضریب تأثیر، یه عددیه که نشون میده مقالات یه ژورنال، به طور متوسط چقدر توسط بقیه پژوهشگرها تو دنیا خونده شدن و بهشون استناد (cite) شده. یعنی چقدر اون ژورنال تو دنیای علم «تأثیرگذار» بوده.
• چرا مهمه؟ خیلی از پژوهشگرها دوست دارن مقاله‌شون رو تو ژورنالی چاپ کنن که IF بالاتری داره، چون فکر می‌کنن اینطوری مقاله‌شون بیشتر دیده میشه و اعتبار بیشتری پیدا می‌کنه.
• کی حسابش می‌کنه؟ یه موسسه معتبر به اسم Clarivate این کار رو انجام میده.

📌 ایندکس شدن ژورنال (Indexing) یعنی چی؟ 📚🔍

• به زبان ساده: تصور کنید یه کتابخونه خیلی بزرگ و معتبر داریم که فقط کتاب‌های خوب و باکیفیت رو تو قفسه‌هاش راه میده. «ایندکس شدن» یه ژورنال تو پایگاه‌های داده معتبر علمی، یعنی اون ژورنال تونسته استانداردهای لازم رو کسب کنه و وارد این «کتابخونه‌های بزرگ علمی» بشه.
• چندتا از این کتابخونه‌های معروف (پایگاه‌های ایندکس‌کننده):
پایگاه PubMed/Medline: مخصوص علوم پزشکی و زیستی (خیلی برای ما مهمه)
پایگاه Scopus: یه پایگاه داده بزرگ و چند رشته‌ای
پایگاه Web of Science (WOS): یکی دیگه از پایگاه‌های معتبر و چند رشته‌ای
پایگاه DOAJ (Directory of Open Access Journals): مخصوص ژورنال‌های با دسترسی آزاد معتبر
• چرا مهمه؟ وقتی یه ژورنال تو این پایگاه‌ها ایندکس میشه، یعنی از یه فیلتر کیفی رد شده و مقالاتش راحت‌تر توسط پژوهشگرهای دیگه تو دنیا پیدا و خونده میشن. این به اعتبار ژورنال و مقالاتش کمک می‌کنه. (یادتونه تو بحث ژورنال‌های درنده گفتیم یکی از راه‌های تشخیصشون اینه که ببینیم کجاها ایندکس شدن؟)

📌 چک‌لیست «Think. Check. Submit.» دیگه چیه؟ 🤔✔️📩

• به زبان ساده: این یه ابزار خیلی کاربردی و مثل یه «چک‌لیست راهنما» میمونه که به پژوهشگرها کمک می‌کنه قبل از اینکه مقاله‌شون رو برای یه ژورنال بفرستن، خوب فکر کنن، ژورنال رو با دقت بررسی کنن، و بعد با اطمینان مقاله‌شون رو سابمیت (ارسال) کنن.
• هدفش چیه؟ هدف اصلیش اینه که به شما کمک کنه ژورنال‌های معتبر و مناسب برای کار پژوهشی خودتون رو پیدا کنید و تو دام ژورنال‌های درنده یا بی‌کیفیت نیفتید.
• چطور کار می‌کنه؟ این چک‌لیست یه سری سوالات کلیدی رو مطرح می‌کنه که شما باید قبل از انتخاب ژورنال از خودتون بپرسید. مثلاً:
آیا این ژورنال رو می‌شناسید یا همکارانتون می‌شناسن؟
آیا می‌تونید به راحتی اطلاعات تماس ناشر رو پیدا کنید؟
آیا فرآیند داوری همتا (Peer Review) در این ژورنال شفافه؟
آیا مقالات این ژورنال در پایگاه‌هایی که می‌شناسید ایندکس میشن؟
آیا هزینه‌های چاپ مقاله (APC) به طور واضح مشخص شده؟
• کجا پیداش کنیم؟ کافیه عبارت "Think. Check. Submit." رو تو گوگل سرچ کنید تا به وبسایت رسمی و چک‌لیست کاملش دسترسی پیدا کنید.

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

سلام دوستان، وقتتون بخیر. 👋
جدیداً توی بعضی کانال‌ها و گروه‌ها یه سری پست‌ها رو دیدم که در مورد قرص ید و استفاده از اون نزدیک تأسیسات هسته‌ای صحبت می‌کنن. می‌گن اگه اتفاقی برای این مراکز بیفته، با خوردن این قرص‌ها می‌تونیم از خودمون محافظت کنیم. گفتم بیایم به عنوان بچه‌های کمیته تحقیقات، ببینیم این حرف چقدر درسته و داستان این قرص‌ها چیه. 🤔

خب، قرص ید اصلاً برای چی خوبه؟
ببینید، وقتی یه حادثه هسته‌ای (مثل انفجار یا نشت از نیروگاه) اتفاق میفته، یه ماده خیلی خاص و خطرناک به اسم ید رادیواکتیو (I-131) تو محیط پخش می‌شه. مشکل اینجاست که غده تیروئید ما برای ساختن هورمون‌هاش به ید نیاز داره و به اصطلاح "تشنه" یده. تیروئید نمی‌تونه فرق بین ید معمولی و سالم رو با این ید رادیواکتیو تشخیص بده و هر دو رو جذب می‌کنه. وقتی ید رادیواکتیو وارد تیروئید بشه، اونجا می‌شینه و با تشعشعاتش به سلول‌ها آسیب می‌زنه و می‌تونه سال‌ها بعد باعث سرطان تیروئید بشه، مخصوصاً توی بچه‌ها.

اینجا قرص یدید پتاسیم (KI) مطرح می‌شه 💊
این قرص یه جورایی نقش یه "محافظ اختصاصی" رو برای تیروئید بازی می‌کنه. داخل این قرص‌ها دوز بالایی از ید پایدار و سالم وجود داره. وقتی شما این قرص رو می‌خورین، تیروئیدتون رو با ید سالم "اشباع" یا به قول خودمون "سیر" می‌کنین.

اما چندتا نکته خیلی خیلی مهم که باید بدونیم: ⚠️
این قرص یه "قرص جادویی ضد تشعشع" نیست! محدودیت‌های خیلی جدی داره:
• فقط و فقط از غده تیروئید محافظت می‌کنه و هیچ تأثیری روی بقیه اعضای بدن نداره.
• در برابر بقیه مواد رادیواکتیو مثل سزیم یا استرانسیم بی‌اثره.
• و مهم‌تر از همه: نحوه و زمان مصرف
هرگز و هرگز خودسرانه مصرف نکنید! مصرف این قرص فقط و فقط باید با دستور صریح مقامات بهداشت عمومی و مدیریت بحران باشه. مصرف بی‌موردش می‌تونه عوارض گوارشی، پوستی و حتی مشکلات تیروئیدی ایجاد کنه.

و اما پتاسیمش چطور؟ باعث آریتمی نمی‌شه؟ این سوال خیلی خوبیه! ببینید، هر قرص ۱۳۰ میلی‌گرمی یدید پتاسیم، حدود ۳۰ میلی‌گرم پتاسیم داره که برای یه فرد سالم مقدار زیادی نیست. اما! برای افرادی که مشکلات کلیوی دارن یا داروهای خاصی مصرف می‌کنن، این پتاسیم می‌تونه باعث هایپرکالمی بشه. هایپرکالمی هم می‌تونه خطرناک باشه و باعث عوارضی مثل ضربان قلب نامنظم بشه. اینم یه دلیل محکم دیگه که چرا این قرص رو نباید همین‌طوری مصرف کرد. ❤️‍🩹
زمان‌بندی مصرفش حیاتیه. بهترین اثر رو چند ساعت قبل از مواجهه تا نهایتاً یکی دو ساعت بعد از اون داره. اگه ۲۴ ساعت از مواجهه بگذره، دیگه تقریباً هیچ فایده‌ای نداره.
برای افراد بالای ۴۰ سال معمولاً توصیه نمی‌شه. چون ریسک عوارض جانبی دارو براشون از ریسک ابتلا به سرطان تیروئید ناشی از تشعشع، بیشتره.
نمک یددار یا مکمل‌های معمولی جایگزین این قرص نیستن! مقدار ید توی اون‌ها خیلی کمه و برای این کار بی‌فایده‌ان.

و اما حرف آخر
پس دوستان، قرص یدید پتاسیم یه ابزار پزشکی تخصصی برای یه موقعیت خیلی خاصه، نه یه راهکار همگانی. به عنوان پژوهشگر، این وظیفه ماست که این اطلاعات دقیق رو بدونیم تا هم خودمون آگاه باشیم و هم بتونیم اطلاعات درست رو به اطرافیانمون بدیم و جلوی شایعات رو بگیریم.

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

برای مطالعه بیشتر:
اگه دوست داشتین بیشتر در موردش بخونین، این چندتا مقاله منابع خوبی هستن:

• Characteristics of exposure to radioactive iodine during a nuclear incident. Radiology and Oncology, 2024. (PMID: 39365660)

• Clinical and forensic aspects of potassium iodide: Suddenly in high demand across Europe due to fears of radiation poisoning from a nuclear attack in Ukraine. Basic & Clinical Pharmacology & Toxicology, 2024. (PMID: 38989660)

• Iodine kinetics and effectiveness of stable iodine prophylaxis after intake of radioactive iodine: a review. Thyroid, 2001. (PMID: 11349833)

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱