tgoop.com/sserfan/13041
Last Update:
🔴خلوت و اعتکاف :
همچنان که بارها در مباحث قبل تأکید شد، باید توجه داشت که اعتکاف، خلوت و انقطاع از دنیا لازم است، اما نه به قیمت نادیده گرفتن سایر ابعاد حیات انسان. در عرفان مراقبه و خلوت و اعتکاف داریم، اما مقطعی و موقت است؛ نه این‌که انسان در همه اوقات منزوی باشد.
♦️عارف نمی‌تواند و نباید تنها در بند نجات خود باشد، بلکه عارف حقیقی باید خدمت به بندگان خدا را نیز مهم بداند و در این باره دغدغه داشته باشد؛ از این رو وجود رهرو باید برای دیگران خیر و نافع باشد.
♦️آنچه در همه عرفان‌ها مطرح است این است که عارف باید اهل مراقبه و خلوت باشد و تا جایی که می‌تواند خود را از مسائلی که ذهنش را مشغول می‌دارد، دور نگاه دارد و متمرکز شود در توجه به خدا.
♦️در عرفان این مسئله مطرح است؛ اما گاهی رهروان دچار افراط و تفریط می‌شوند و به دلیل توجهی که به موضوع خلوت و مراقبه می‌کنند، در این زمینه گرفتار زیاده‌روی می‌شوند که از آن به عزلت نشینی و انزوا و رهبانیت تعبیر می‌شود. باید توجه داشت که خلوت انقطاع و اعتکاف از دنیا لازم است، اما نه به قیمت نادیده گرفتن سایر ابعاد حیات انسان.
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۴۹۴
--------------------------
✅ اطلاع از جزییات کتاب در کانال زیر :
https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk
BY سیر و سلوک و عرفان
Share with your friend now:
tgoop.com/sserfan/13041