tgoop.com/sserfan/13066
Last Update:
🔴رابطه ی عرفان و اخلاق :
✅ ۲- فنای نفس و تقویت آن در عرفان و اخلاق :
اخلاق درصدد تقویت نفس است، اما عرفان درصدد فنای نفس است. در اخلاق تمام تلاش این است که اخلاقی با تقویت نفس، امیر شهوت و غضب خود ـ به معنای اخلاقی و نه عرفی این دو‌ـ گردد و با اعتدال این دو و رهبری عقل به عدالت دست یابد، ولی در عرفان تلاش رهرو در راستای فنای نفس در ذات پروردگار است. رهرو می‌خواهد جان خویش را در پیشگاه معشوق هدیه کند. او دائماً می‌گوید:
🌱روی بنما و وجود خودم از یاد ببرخرمن
سوختگان را همه گو باد ببر
و می‌گوید:
🌱این جان عاریت که به حافظ سپرده دوست
روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم
♦️قابل توجه است که در سفر اول، نفس رهرو بر اثر ریاضت‌های عرفانی توانی فوق‌العاده پیدا می‌کند، ولی نکته این جاست که اولاً نیت رهرو فنای نفس است، ولی اخلاقی درصدد تقویت آن است و ثانیاً رهرو به برکت هدایت‌های استاد از این توان نفس در راه فنای آن بهره می‌گیرد.
✅ 3- شدت خطر در عرفان و اخلاق :
در عرفان عملی خطر بیشتر و مهلک‌تر است، ولی در اخلاق خطر و ضرر کمتر است.
♦️گمراهی سالک پیشرفته، همانند لغزش کوهنوردی است که از بالای کوه می‌افتد و لغزش در اخلاق همچون لغزیدن پای آدمی در حال راه رفتن بر زمین هموار است. انحراف در سلوک در برخی منازل به «فرعون‌صفتی» و «ادعای خدایی کردن» می‌انجامد.
✅ 4- لزوم استاد در عرفان و اخلاق :
به دلیل همین فراوانی خطرات در عرفان، داشتن استاد لازم است، اما در اخلاق گرچه وجود استاد بهتر است، اما ضروری نیست.
🌱ترک این مرحله بی‌‌همرهی خضر مکن
ظلمات است بترس از خطر گمراهی
✅ 5- امکان خروج از تیررس شیطان در عرفان یا اخلاق :
در عرفان عملی خروج از تیررس شیطان ممکن است، ولی در اخلاق عملی این کار میسر نیست. انسان رهرو به علت ویژگی پویایی عرفان با رسیدن به مقام مخلَصین به نص قرآن، از دسترس شیطان، خارج می‌گردد. شیطان خود گفته است: «حتما همه بندگانت را گمراه می‌کنم جز مخلَصین را.»
اما در اخلاق آدمی دائماً گرفتار نفس است و هیچ‌گاه به مقام مخلَصین بار نمی‌یابد.
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۱۳۰
___
✅ اطلاع از جزییات کتاب در کانال زیر :
https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk
BY سیر و سلوک و عرفان
Share with your friend now:
tgoop.com/sserfan/13066