سحر خیزی :
همه شب یا قسمت مهم آن را با غفلت و خواب سپری کردن برای سالکان یک امر ناصحیح و بسیار مضر است .
در چنین صورتی انسان از برکات مخصوص شب خیزی محروم میگردد و از عنایات کار ساز ربوبی که در دل شب و با شب زنده داری بدست می آید بی بهره می ماند و ناموفق خواهد بود.
اصل مشکلها در ظلمت شب ، و در خلوت آن حل میگردد و راهها به روی دردمندان در بیداری شب و در سلوک شبانه باز میشود .
مرحوم آیت اله محمد شجاعی ( ره )
مقالات جلد سوم ص 276
@sserfan
همه شب یا قسمت مهم آن را با غفلت و خواب سپری کردن برای سالکان یک امر ناصحیح و بسیار مضر است .
در چنین صورتی انسان از برکات مخصوص شب خیزی محروم میگردد و از عنایات کار ساز ربوبی که در دل شب و با شب زنده داری بدست می آید بی بهره می ماند و ناموفق خواهد بود.
اصل مشکلها در ظلمت شب ، و در خلوت آن حل میگردد و راهها به روی دردمندان در بیداری شب و در سلوک شبانه باز میشود .
مرحوم آیت اله محمد شجاعی ( ره )
مقالات جلد سوم ص 276
@sserfan
🔴راههای عملی کسب عشق و محبت الهی
⏪عامل سی ام : مسارعت در حرکت به سوی حق
(قسمت هفتم)
ادامه...
♦️در دعاى ابوحمزه ثمالى نيز اين جملات را مىخوانيم كه:
«اللهم انى أعوذ بك من الفشل و الكسل».
يعنى «خدايا، به تو پناه مىبرم از سستى و كسالت».
♦️بسيارى از ماندگان راه آنهايى هستند كه در دام «بطالت»، «ملالت» و «كسالت» مبتلا مىشوند، و لحظات و فرصتهاى خود را با بطالتها، ملالتها، و كسالتها مىگذارنند، و آنگاه زبان به شكايت مىگشايند، و از اينكه توفيق ندارند، يا شوق و حال عبادت ندارند، و يا از اينكه عنايات خاصه ربوبى دستگير آنان نمىشود، و ابواب رحمت به روى آنان باز نمىگردد، شكوهها مىكنند.
♦️اينها بايد بطالت و كسالت را كنار بگذارند، ملالت را از خود دور سازند، و «مسارعت» كنند، تا آن باشد كه مىخواهند.
♦️تو، اى سالك با بصيرت، امر «سارعوا» را بخوبى فهم كن، و توجه داشته باش كه اين امر، از طرفى عنايت خاصى است از حضرت محبوب، و از طرفى امر و دستور.
به فضل خود عنايت كرده، تو را به جوار قدس خود خوانده، و فرمود: «سارعوا». و به فضل خود براى حفظ تو از آفات و خطراتى كه از جهت بطالتها و كسالتها تو را تهديد مىكند، دستور «مسارعت» و شتاب داده است. و اين هم عنايت ديگرى است از جناب او.
♦️و تو، اى سالك، بدان كه «مسارعت» در مقام طلب و مجاهدت، از نشانه هاى «صدق» در طلب است. و اگر تأمل كنى، اين حقيقت را به وضوح خواهى يافت.
♦️اساطين فن اين معنى را در گفته ها و نوشته هاى خود تذكر داده اند كه كنار گذاشتن فتور و سستى، و مسارعت داشتن از علائم صدق سالك است.
♦️مسارعت مردان راه را نظر كن، مخصوصاً مسارعت آنانى را كه روش آنان اسوه من و تواست، و علىالخصوص مسارعت رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم را.
♦️سالك هوشيار چگونه مىتواند «مسارعت» نداشته باشد، در حالى كه نمىداند چه اندازه فرصت دارد، و مهلت او تا چه مدتى است؟!.
♦️بنابراين، اولا بايد هميشه، مخصوصاً بعد از نمازهاى واجب با اصرار و الحاج به دعا بپردازد، و از خداى متعال بخواهد كه وى را از بطالتها، از ملالتها، و از كسالتها محفوظ بدارد، و با فقر و مسكنت از اين امور به درگاه او پناه ببرد. و ثانياً بايد عملا از اين امور سخت پرهيز كند، و «مسارعت» داشته باشد، و فرصتها را از دست ندهد.
♦️هر وقت در وجود خود از اين امور ديد، در وراى آن شيطان و نفس را ببيند، و با كنار زدن و دور ساختن آن از وجود خويش، شيطان و نفس را كنار بزند.
#مسارعت_در_حرکت_به_سوی_حق
T.me/sserfan
⏪عامل سی ام : مسارعت در حرکت به سوی حق
(قسمت هفتم)
ادامه...
♦️در دعاى ابوحمزه ثمالى نيز اين جملات را مىخوانيم كه:
«اللهم انى أعوذ بك من الفشل و الكسل».
يعنى «خدايا، به تو پناه مىبرم از سستى و كسالت».
♦️بسيارى از ماندگان راه آنهايى هستند كه در دام «بطالت»، «ملالت» و «كسالت» مبتلا مىشوند، و لحظات و فرصتهاى خود را با بطالتها، ملالتها، و كسالتها مىگذارنند، و آنگاه زبان به شكايت مىگشايند، و از اينكه توفيق ندارند، يا شوق و حال عبادت ندارند، و يا از اينكه عنايات خاصه ربوبى دستگير آنان نمىشود، و ابواب رحمت به روى آنان باز نمىگردد، شكوهها مىكنند.
♦️اينها بايد بطالت و كسالت را كنار بگذارند، ملالت را از خود دور سازند، و «مسارعت» كنند، تا آن باشد كه مىخواهند.
♦️تو، اى سالك با بصيرت، امر «سارعوا» را بخوبى فهم كن، و توجه داشته باش كه اين امر، از طرفى عنايت خاصى است از حضرت محبوب، و از طرفى امر و دستور.
به فضل خود عنايت كرده، تو را به جوار قدس خود خوانده، و فرمود: «سارعوا». و به فضل خود براى حفظ تو از آفات و خطراتى كه از جهت بطالتها و كسالتها تو را تهديد مىكند، دستور «مسارعت» و شتاب داده است. و اين هم عنايت ديگرى است از جناب او.
♦️و تو، اى سالك، بدان كه «مسارعت» در مقام طلب و مجاهدت، از نشانه هاى «صدق» در طلب است. و اگر تأمل كنى، اين حقيقت را به وضوح خواهى يافت.
♦️اساطين فن اين معنى را در گفته ها و نوشته هاى خود تذكر داده اند كه كنار گذاشتن فتور و سستى، و مسارعت داشتن از علائم صدق سالك است.
♦️مسارعت مردان راه را نظر كن، مخصوصاً مسارعت آنانى را كه روش آنان اسوه من و تواست، و علىالخصوص مسارعت رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم را.
♦️سالك هوشيار چگونه مىتواند «مسارعت» نداشته باشد، در حالى كه نمىداند چه اندازه فرصت دارد، و مهلت او تا چه مدتى است؟!.
♦️بنابراين، اولا بايد هميشه، مخصوصاً بعد از نمازهاى واجب با اصرار و الحاج به دعا بپردازد، و از خداى متعال بخواهد كه وى را از بطالتها، از ملالتها، و از كسالتها محفوظ بدارد، و با فقر و مسكنت از اين امور به درگاه او پناه ببرد. و ثانياً بايد عملا از اين امور سخت پرهيز كند، و «مسارعت» داشته باشد، و فرصتها را از دست ندهد.
♦️هر وقت در وجود خود از اين امور ديد، در وراى آن شيطان و نفس را ببيند، و با كنار زدن و دور ساختن آن از وجود خويش، شيطان و نفس را كنار بزند.
#مسارعت_در_حرکت_به_سوی_حق
T.me/sserfan
Telegram
سیر و سلوک و عرفان
🔴📚 معرفی کتابِ جامع #رهروان_تنها" به قلم مدیر کانال:⏬️
https://www.tgoop.com/sserfanbook
کانال ایتا :
https://eitaa.com/sserfan
.
استفاده از مطالب و یا کپی از انها فقط با ذکر منبع .
ادمین تبادل :
@Sadraee123
مولف :
@zohali52
https://www.tgoop.com/sserfanbook
کانال ایتا :
https://eitaa.com/sserfan
.
استفاده از مطالب و یا کپی از انها فقط با ذکر منبع .
ادمین تبادل :
@Sadraee123
مولف :
@zohali52
🔴لزوم حرکت به سوی فقر و فنا :
♦️انسان در هر راهى غير از راه فنا و عبوديّت مطلقه حضرت حقّ تبارك‌وتعالى قدم بگذارد، سرمايه وجودى خود را تباه ساخته و خسران‌زده و تهى‌دست و با كوهى از حسرت از دنيا خواهد رفت.
مگر نه اينست كه خداوند علىّ أعلى در مصحف كريم ميفرمايد:
«هركس هدف و مقصدى غير از خود خداوند داشته باشد راه را گم نموده و نابود شده است.»
♦️به‌همين‌جهت، اكتفانمودن به ماسوى‌اللـه را هر چند امرى نورانى باشد، زيان سنگين و غيرقابل‌جبران دانسته، و همگان را به ذات خداوند تبارك و تعالى سوق داده و آن را از همه چيز بهتر و برتر مى‌شمردند.
🌱در مقامى كه به ياد لب او مى‌نوشند
سفله آن مست كه باشد خبر از خويشتنش
تا وقت هست بايد در راه سير و سلوك قدم گذاشت، و اين مسير را طوعا و از روى اختيار طىّ نمود.
حضرت آقاى حدّاد رضوان‌اللـه‌تعالى‌عليه مى‌فرمودند:
بالأخره اين راه را بايد طىّ كرد و بدون ترديد از انسان اعتراف به نيستى و عجز خواهند گرفت؛
اگر با اختيار خود اين راه را برود كه رفته‌است وگرنه با زور و اجبار او را خواهند برد، پس چه بهتر كه انسان با اراده و اختيار خود برود.
♦️اكثر انسانها، كال و نارس از دنيا مى‌روند
انسان در أثر ضعف إدراك، و از سوى ديگر غرور و هوس و تكبّر، تنها همين ظاهر حيات دنيا را مى‌بيند و در أثر پرداختن به مظاهر و اشتغال به كثرات اين عالم، از عالم ملكوت و آنچه براى او در آن عوالم مهيّا شده غافل مانده و آن قابليّت‌ها و استعدادهاى خداوندى را براى هميشه با خود دفن خواهد كرد.
♦️و لذا ايشان مى‌فرمودند:
«نوع أفراد بنى‌آدم، كال و نارس از دنيا مى‌روند. ميوه كال غيرقابل‌استفاده است؛ نه طعم و مزه‌اى دارد و نه خاصيّتى، و قابل‌خوردن نيست.»
انسان بايد اين راه را در همين نشأه دنيا طىّ كند و همين جا به لقاء و زيارت خدا مشرّف شود.
📚منبع
نور مجرد _سید محمد صادق حسینی طهرانی
@sserfan
♦️انسان در هر راهى غير از راه فنا و عبوديّت مطلقه حضرت حقّ تبارك‌وتعالى قدم بگذارد، سرمايه وجودى خود را تباه ساخته و خسران‌زده و تهى‌دست و با كوهى از حسرت از دنيا خواهد رفت.
مگر نه اينست كه خداوند علىّ أعلى در مصحف كريم ميفرمايد:
«هركس هدف و مقصدى غير از خود خداوند داشته باشد راه را گم نموده و نابود شده است.»
♦️به‌همين‌جهت، اكتفانمودن به ماسوى‌اللـه را هر چند امرى نورانى باشد، زيان سنگين و غيرقابل‌جبران دانسته، و همگان را به ذات خداوند تبارك و تعالى سوق داده و آن را از همه چيز بهتر و برتر مى‌شمردند.
🌱در مقامى كه به ياد لب او مى‌نوشند
سفله آن مست كه باشد خبر از خويشتنش
تا وقت هست بايد در راه سير و سلوك قدم گذاشت، و اين مسير را طوعا و از روى اختيار طىّ نمود.
حضرت آقاى حدّاد رضوان‌اللـه‌تعالى‌عليه مى‌فرمودند:
بالأخره اين راه را بايد طىّ كرد و بدون ترديد از انسان اعتراف به نيستى و عجز خواهند گرفت؛
اگر با اختيار خود اين راه را برود كه رفته‌است وگرنه با زور و اجبار او را خواهند برد، پس چه بهتر كه انسان با اراده و اختيار خود برود.
♦️اكثر انسانها، كال و نارس از دنيا مى‌روند
انسان در أثر ضعف إدراك، و از سوى ديگر غرور و هوس و تكبّر، تنها همين ظاهر حيات دنيا را مى‌بيند و در أثر پرداختن به مظاهر و اشتغال به كثرات اين عالم، از عالم ملكوت و آنچه براى او در آن عوالم مهيّا شده غافل مانده و آن قابليّت‌ها و استعدادهاى خداوندى را براى هميشه با خود دفن خواهد كرد.
♦️و لذا ايشان مى‌فرمودند:
«نوع أفراد بنى‌آدم، كال و نارس از دنيا مى‌روند. ميوه كال غيرقابل‌استفاده است؛ نه طعم و مزه‌اى دارد و نه خاصيّتى، و قابل‌خوردن نيست.»
انسان بايد اين راه را در همين نشأه دنيا طىّ كند و همين جا به لقاء و زيارت خدا مشرّف شود.
📚منبع
نور مجرد _سید محمد صادق حسینی طهرانی
@sserfan
🔴سفر الی الله
:
سفر الی الله با به خود آمدن آغاز میشود. آدمی می‌فهمد که از کجا آمده است و آمدنش بهر چه بوده است و آخر به کجا می‌رود. او می‌فهمد که جانی دارد و این جان جایی دارد که از آنجا آمده و باید بدانجا بازگردد و می‌فهمد که اگر نرود، او را خواهند برد، ولی اگر خود با شور و عشق برود، کجا و اگر او را به زور و قهر ببرند کجا؟! لذا تصمیم می‌گیرد که كمرِ همّت بر بندد و به راه بیفتد. تا قدم صدق در راه می‌نهد، مشکلات آغاز میشود.
♦️او که پس از مدت‌ها حِرمان، راه را پیدا کرده است و خود را هدایت یافته می‌بیند، کجا از مشکلات می‌هراسد؟ می‌ایستد و می‌رزمد تا عاشق میشود و عشق یعنی جنون مقدّس و این بار او که مجنون است در دل مشکلات فرو می‌رود و میگوید:
🌱در رهِ منزلِ لیلی که در او صد خطر است
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی
و لذا با جان و دل می‌سراید:
🌱دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا جان رسد به جانان یا جان ز تن برآید
♦️این سفر الهی و روحانی و انسانی که با «به خود آمدن» آغاز شده است با «در خود فرورفتن» ادامه می‌یابد و با «از خود بیرون آمدن» پایان می‌پذیرد.
آدمی آن گاه که به خود می‌آید، تازه عمق غفلت پیشین خود را درک می‌کند که چگونه کودک‌صفت با بازیچه‌ای به نام دنیا دلخوش بود و آنگاه که در خود فرو می‌رود، تازه می‌فهمد که در درون او چه خبرهاست و آشکارا می‌یابد که:
«معرفۀ النَّفسِ أنفعُ المعارف»
«سودمندترین شناخت‌ها، شناخت خود است».
و لمس می‌کند که:
«مَنْ لم یصلِحْ نَفْسه لَم یصْلِح غَیره»
«هرکس خود را نساخته باشد، توان ساختن دیگری را ندارد».
چرا؟
زیرا
اولاً:
«مَنْ جَهِل نَفْسه كان بغیرِ نَفْسِه أَجْهَل»
«هرکس به خویش جاهل باشد به دیگران جاهل‌تر است».
و ثانیاً:
مگر فقیر می‌تواند بی‌نیاز کند؟ مگر نجس می‌تواند پاک کند؟ مگر آلوده می‌تواند پالایش کند؟
♦️آدمی آنگاه که از خود بیرون می‌آید، معرفتی نوین پیدا می‌کند که این معرفت هرگز قابل توصیف لفظی نیست و به تعبیر عارف کامل مرحوم سید احمد کربلایی خطاب به علامۀ کتاب‌شناس مرحوم آقابزرگ تهرانی:
«حلوای تَنْتَنانی تا نچشی ندانی»
فقط این قدر می‌دانیم که صاحب این معرفت لیاقت پیدا می‌کند که خدای را وصف کند.
«سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یصِفُونَ * إِلا عِبَادَ اللَّهِ ا
♦️از این سفر تعابیر مختلفی شده است که هر یک ناظر به وجهی از این سفر روحانی است :
سفر الی الله سفری است در خود و به سوی حقیقت خود؛
سفر الی الله سفری است به سوی خدا؛
سفر الی الله سفر خودشناسی است؛
سفر الی الله سفر خداشناسی است؛
سفر الی الله سفر هستی‌شناسی است؛
سفر الی الله سفر در گسترۀ هستی است؛
سفر الی الله سفر انسان شدن است؛
سفر الی الله سفر خدایی شدن است؛
سفر الی الله سفر به سوی نیستی و فناست؛
سفر الی الله سفر به سوی هستی مطلق و بقاست؛
سفر الی الله سفر به سوی نامتناهی است؛
سفر الی الله سفر در مراتب فضائل و ارزش‌هاست؛
سفر الی الله سفر در درجات قرب به خداست؛
سفر الی الله سفر معرفت است؛
سفر الی الله سفر عشق است؛
سفر الی الله سفر به سوی ولایت است؛
سفر الی الله سفر به سوی توحید است؛
سفر الی الله سفر از تعین به اطلاق است؛
سفر الی الله سفر در راه لقاست؛
سفر الی الله کار همۀ انبیا و اولیاست و همۀ کار انبیا و اولیاست؛
سفر الی الله سفر در مراتب اخلاص و خلوص است؛
سفر الی الله سفر سوختن است و فنا؛
سفر الی الله سفر ساختن است و بقا؛
سفر الی الله سفر آب شدن و ناب شدن است؛
سفر الی الله سفر به سوی وطن است؛
📚منبع :
رساله سیر و سلوک
آیت الله شیخ علیرضا تهرانی ص 102
#سفر_الی_الله
@sserfan
:
سفر الی الله با به خود آمدن آغاز میشود. آدمی می‌فهمد که از کجا آمده است و آمدنش بهر چه بوده است و آخر به کجا می‌رود. او می‌فهمد که جانی دارد و این جان جایی دارد که از آنجا آمده و باید بدانجا بازگردد و می‌فهمد که اگر نرود، او را خواهند برد، ولی اگر خود با شور و عشق برود، کجا و اگر او را به زور و قهر ببرند کجا؟! لذا تصمیم می‌گیرد که كمرِ همّت بر بندد و به راه بیفتد. تا قدم صدق در راه می‌نهد، مشکلات آغاز میشود.
♦️او که پس از مدت‌ها حِرمان، راه را پیدا کرده است و خود را هدایت یافته می‌بیند، کجا از مشکلات می‌هراسد؟ می‌ایستد و می‌رزمد تا عاشق میشود و عشق یعنی جنون مقدّس و این بار او که مجنون است در دل مشکلات فرو می‌رود و میگوید:
🌱در رهِ منزلِ لیلی که در او صد خطر است
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی
و لذا با جان و دل می‌سراید:
🌱دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا جان رسد به جانان یا جان ز تن برآید
♦️این سفر الهی و روحانی و انسانی که با «به خود آمدن» آغاز شده است با «در خود فرورفتن» ادامه می‌یابد و با «از خود بیرون آمدن» پایان می‌پذیرد.
آدمی آن گاه که به خود می‌آید، تازه عمق غفلت پیشین خود را درک می‌کند که چگونه کودک‌صفت با بازیچه‌ای به نام دنیا دلخوش بود و آنگاه که در خود فرو می‌رود، تازه می‌فهمد که در درون او چه خبرهاست و آشکارا می‌یابد که:
«معرفۀ النَّفسِ أنفعُ المعارف»
«سودمندترین شناخت‌ها، شناخت خود است».
و لمس می‌کند که:
«مَنْ لم یصلِحْ نَفْسه لَم یصْلِح غَیره»
«هرکس خود را نساخته باشد، توان ساختن دیگری را ندارد».
چرا؟
زیرا
اولاً:
«مَنْ جَهِل نَفْسه كان بغیرِ نَفْسِه أَجْهَل»
«هرکس به خویش جاهل باشد به دیگران جاهل‌تر است».
و ثانیاً:
مگر فقیر می‌تواند بی‌نیاز کند؟ مگر نجس می‌تواند پاک کند؟ مگر آلوده می‌تواند پالایش کند؟
♦️آدمی آنگاه که از خود بیرون می‌آید، معرفتی نوین پیدا می‌کند که این معرفت هرگز قابل توصیف لفظی نیست و به تعبیر عارف کامل مرحوم سید احمد کربلایی خطاب به علامۀ کتاب‌شناس مرحوم آقابزرگ تهرانی:
«حلوای تَنْتَنانی تا نچشی ندانی»
فقط این قدر می‌دانیم که صاحب این معرفت لیاقت پیدا می‌کند که خدای را وصف کند.
«سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یصِفُونَ * إِلا عِبَادَ اللَّهِ ا
♦️از این سفر تعابیر مختلفی شده است که هر یک ناظر به وجهی از این سفر روحانی است :
سفر الی الله سفری است در خود و به سوی حقیقت خود؛
سفر الی الله سفری است به سوی خدا؛
سفر الی الله سفر خودشناسی است؛
سفر الی الله سفر خداشناسی است؛
سفر الی الله سفر هستی‌شناسی است؛
سفر الی الله سفر در گسترۀ هستی است؛
سفر الی الله سفر انسان شدن است؛
سفر الی الله سفر خدایی شدن است؛
سفر الی الله سفر به سوی نیستی و فناست؛
سفر الی الله سفر به سوی هستی مطلق و بقاست؛
سفر الی الله سفر به سوی نامتناهی است؛
سفر الی الله سفر در مراتب فضائل و ارزش‌هاست؛
سفر الی الله سفر در درجات قرب به خداست؛
سفر الی الله سفر معرفت است؛
سفر الی الله سفر عشق است؛
سفر الی الله سفر به سوی ولایت است؛
سفر الی الله سفر به سوی توحید است؛
سفر الی الله سفر از تعین به اطلاق است؛
سفر الی الله سفر در راه لقاست؛
سفر الی الله کار همۀ انبیا و اولیاست و همۀ کار انبیا و اولیاست؛
سفر الی الله سفر در مراتب اخلاص و خلوص است؛
سفر الی الله سفر سوختن است و فنا؛
سفر الی الله سفر ساختن است و بقا؛
سفر الی الله سفر آب شدن و ناب شدن است؛
سفر الی الله سفر به سوی وطن است؛
📚منبع :
رساله سیر و سلوک
آیت الله شیخ علیرضا تهرانی ص 102
#سفر_الی_الله
@sserfan
🔴سکوت ، نیست بودن و هست بودن :
سکوت را درک کن !
سکوت پر از راز و نیاز است.
سکوت شما را به فرای مرگ و زندگی میبرد.
آری سکوت را اختیار نکن بگذار ، سکوت شما را اختیار کند و اینجاست که اتفاقی عجیب رخ میدهد و آن معجزه ى سکوت است.
مراقبه و مراقبه به تدریج موجب میشود که سکوت بر تمام وجود شما حکمفرما شود.
معجزه ى سکوت همان تاریکی شب است که شعر و شور و شوق و مستی می آفریند.
سکوت یعنی نیست بودن ، نیست بودن از ذهن و هستی اعتباری.
سکوت یعنی هست بودن ، هست بودن از هستی مطلق ،
سکوت یعنی سوالی نداشتن ،و خاموش بودن.
#مراقبه
#سکوت
#هستی_ونیستی
@sserfan
سکوت را درک کن !
سکوت پر از راز و نیاز است.
سکوت شما را به فرای مرگ و زندگی میبرد.
آری سکوت را اختیار نکن بگذار ، سکوت شما را اختیار کند و اینجاست که اتفاقی عجیب رخ میدهد و آن معجزه ى سکوت است.
مراقبه و مراقبه به تدریج موجب میشود که سکوت بر تمام وجود شما حکمفرما شود.
معجزه ى سکوت همان تاریکی شب است که شعر و شور و شوق و مستی می آفریند.
سکوت یعنی نیست بودن ، نیست بودن از ذهن و هستی اعتباری.
سکوت یعنی هست بودن ، هست بودن از هستی مطلق ،
سکوت یعنی سوالی نداشتن ،و خاموش بودن.
#مراقبه
#سکوت
#هستی_ونیستی
@sserfan
🌱دلا تا چند باشی غافل از شب
بکوش از جان که یابی حاصل از شب
🌱بود قدر و بهای شب به از روز
به شب نالند عشاق جگر سوز
🌱به روز ار با خودی، شب با خدا باش
ز خود بیگانه با حق آشنا باش
🌱مکش دست طلب از دامن شب
که عاشق را رساند شب به مطلب
🌱به شب باز است باب رحمت دوست
خوش آنکس کو مقیم درگه اوست
🌱به شب خلوت گزیند یار با یار
که شب بسته است در بر روی اغیار
@sserfan
بکوش از جان که یابی حاصل از شب
🌱بود قدر و بهای شب به از روز
به شب نالند عشاق جگر سوز
🌱به روز ار با خودی، شب با خدا باش
ز خود بیگانه با حق آشنا باش
🌱مکش دست طلب از دامن شب
که عاشق را رساند شب به مطلب
🌱به شب باز است باب رحمت دوست
خوش آنکس کو مقیم درگه اوست
🌱به شب خلوت گزیند یار با یار
که شب بسته است در بر روی اغیار
@sserfan
🔴راههای عملی کسب عشق و محبت الهی
⏪عامل سی و یکم : ذکر و یاد حق
♦️"ذکر" و یاد خداوند یکی از مهم ترین عبـادت هـا اسـت و در تکامـل
معنوي انسان و سلوک الی الله نقش بسیار مهمی به عهده دارد به همین دلیل، خداوند در قران با نازل کردن آیه های متعدد تاکید بر یاد و ذکر کثیر الله نموده است طوریکه بـدون ذکـر و یـاد خداونـد، تحـول در درون سالک دورتر بوجود می آید .
♦️مقصود ِ ما از ذكر در اينجا ذكر «نفسى» يعنى ذكر حق در باطن است، به اين معنى كه باطناً هميشه و در همه احوال به ياد او و مشغول به ذكر باشد، و از حضرت او غفلت نكند، چه به زبان هم به ذكر، و به عبارتى به «ورد» اشتغال داشته باشد، و چه به زبان در حال ذكر يا «ورد» نباشد، و نيز، چه در باطن به صورت «ذكر خفى» به ذكر خاصى مشغول باشد، و چه نباشد.
♦️اجتناب از غفلت، و توجه باطنى به حضرت معبود در همه احوال، و ياد جناب او در همه اوقات از امهات سلوک است. و اين،لازمه طلب صادقانه، و شأن طالب دردمند است كه دائماً به ياد مطلوب خويش باشد، و از او غفلت نكند، آنهم مطلوبى كه هميشه حاضر است و
طالب در محضر او، و جز او مطلوب ديگرى هم نيست.
♦️ اگر به زبان به وردى از اوراد، و ذكرى از اذكار هم مشغول نيست، و در باطن هم به صورت «ذكر خفى» اشتغال به ذكرى ندارد، باز بايد باطناً در حال ذكر باشد، و از غفلت اجتناب كند.
♦️توجه باطنى به حضرت معبود در همه احوال، و اشتغال به ذكر او در باطن در همه اوقات، به وضوح از اشارات قرآن كريم استفاده مىشود. از باب مثال:
در آيه 205 سوره اعراف مىفرمايد:
.
وَاذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُنْ مِنَ الْغَافِلِينَ
يعنى «و پروردگارت را در باطن خويش به حال «رغبت» و «رهبت» ياد كن، و به زبان نيز، بدون اينكه آواز بركشى و فرياد نمايى، پروردگار خود را صبح و شام ياد كن، و از غافلان مباش».
♦️در اين آيه شريفه به «ذكر نفسى» و «ذكر قولى» كه «ذكر زبانى» است اشاره شده، و به هر دو قسم از جانب خداى متعال امر گرديده است.
«ذكر نفسى» همين است كه در اينجا از آن به «ذكر حق در باطن» تعبير مىشود.
ادامه دارد..
#ذکر_و_یاد_حق
T.me/sserfan
⏪عامل سی و یکم : ذکر و یاد حق
♦️"ذکر" و یاد خداوند یکی از مهم ترین عبـادت هـا اسـت و در تکامـل
معنوي انسان و سلوک الی الله نقش بسیار مهمی به عهده دارد به همین دلیل، خداوند در قران با نازل کردن آیه های متعدد تاکید بر یاد و ذکر کثیر الله نموده است طوریکه بـدون ذکـر و یـاد خداونـد، تحـول در درون سالک دورتر بوجود می آید .
♦️مقصود ِ ما از ذكر در اينجا ذكر «نفسى» يعنى ذكر حق در باطن است، به اين معنى كه باطناً هميشه و در همه احوال به ياد او و مشغول به ذكر باشد، و از حضرت او غفلت نكند، چه به زبان هم به ذكر، و به عبارتى به «ورد» اشتغال داشته باشد، و چه به زبان در حال ذكر يا «ورد» نباشد، و نيز، چه در باطن به صورت «ذكر خفى» به ذكر خاصى مشغول باشد، و چه نباشد.
♦️اجتناب از غفلت، و توجه باطنى به حضرت معبود در همه احوال، و ياد جناب او در همه اوقات از امهات سلوک است. و اين،لازمه طلب صادقانه، و شأن طالب دردمند است كه دائماً به ياد مطلوب خويش باشد، و از او غفلت نكند، آنهم مطلوبى كه هميشه حاضر است و
طالب در محضر او، و جز او مطلوب ديگرى هم نيست.
♦️ اگر به زبان به وردى از اوراد، و ذكرى از اذكار هم مشغول نيست، و در باطن هم به صورت «ذكر خفى» اشتغال به ذكرى ندارد، باز بايد باطناً در حال ذكر باشد، و از غفلت اجتناب كند.
♦️توجه باطنى به حضرت معبود در همه احوال، و اشتغال به ذكر او در باطن در همه اوقات، به وضوح از اشارات قرآن كريم استفاده مىشود. از باب مثال:
در آيه 205 سوره اعراف مىفرمايد:
.
وَاذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُنْ مِنَ الْغَافِلِينَ
يعنى «و پروردگارت را در باطن خويش به حال «رغبت» و «رهبت» ياد كن، و به زبان نيز، بدون اينكه آواز بركشى و فرياد نمايى، پروردگار خود را صبح و شام ياد كن، و از غافلان مباش».
♦️در اين آيه شريفه به «ذكر نفسى» و «ذكر قولى» كه «ذكر زبانى» است اشاره شده، و به هر دو قسم از جانب خداى متعال امر گرديده است.
«ذكر نفسى» همين است كه در اينجا از آن به «ذكر حق در باطن» تعبير مىشود.
ادامه دارد..
#ذکر_و_یاد_حق
T.me/sserfan
Telegram
سیر و سلوک و عرفان
🔴📚 معرفی کتابِ جامع #رهروان_تنها" به قلم مدیر کانال:⏬️
https://www.tgoop.com/sserfanbook
کانال ایتا :
https://eitaa.com/sserfan
.
استفاده از مطالب و یا کپی از انها فقط با ذکر منبع .
ادمین تبادل :
@Sadraee123
مولف :
@zohali52
https://www.tgoop.com/sserfanbook
کانال ایتا :
https://eitaa.com/sserfan
.
استفاده از مطالب و یا کپی از انها فقط با ذکر منبع .
ادمین تبادل :
@Sadraee123
مولف :
@zohali52
🔴ذکر و فکر :
♦️فکر و ذکر را دو بال مرغ جان ملکوتیّت در طیران و عروج به اوج سعادتت بدان. و بدان که خیالات تو تنها کاری که برای تو رسیده اند این است که تو را از سیر به دیار ملکوت یعنی از این طیران و عروج باز داشته اند. خیالات را برای حیوانات بگذار، تو انسانی با عقل و عاقل و معقول باش.
📚سدرة_المنتهی/ ج۲،ص۳۵۸
علامه حسن زاده آملي
#ذکر
@sserfan
♦️فکر و ذکر را دو بال مرغ جان ملکوتیّت در طیران و عروج به اوج سعادتت بدان. و بدان که خیالات تو تنها کاری که برای تو رسیده اند این است که تو را از سیر به دیار ملکوت یعنی از این طیران و عروج باز داشته اند. خیالات را برای حیوانات بگذار، تو انسانی با عقل و عاقل و معقول باش.
📚سدرة_المنتهی/ ج۲،ص۳۵۸
علامه حسن زاده آملي
#ذکر
@sserfan
🔴با ذکر تنها کسی به جایی نمی رسه :
استاد معظم حضرت آیت الله شیخ عبدالقائم شوشتری :
بعضی از سالکین ذکر میگویند بعد از چند روز طلبکارند از خدا که چرا نتیجه ای حاصل نشد؟!
ذکر در کمال انسان ۱۰ درصد اثر دارد و ۹۰ درصد چیزهای دیگر است :
۲۰ درصد خدمت به خلق
۱۰ درصد تلاوت قرآن
۲۰ درصد واجبات و محرمات
۱۰ درصد اعمال صالح اجداد
۱۰ درصد دعای صلحا در حق انسان
۱۰ درصد لقمه ی حلال
۱۰ درصد اسراری که ما آنها را نمیدانیم، مثلا عیسی بن مریم در سن یک روزگی حرف می زند و میگوید "قال إنی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیا"
اگر دستم رسد بر چرخ گردون
از او پرسم که این چین است و آن چون
یکی را می دهی صد ناز و نعمت
یکی را نان جو آلوده در خون
(منبع : جلسه سخنرانی مورخ ۹ / ۱۰ / ۱۳۸۹ )
#ذکر
@sserfan
استاد معظم حضرت آیت الله شیخ عبدالقائم شوشتری :
بعضی از سالکین ذکر میگویند بعد از چند روز طلبکارند از خدا که چرا نتیجه ای حاصل نشد؟!
ذکر در کمال انسان ۱۰ درصد اثر دارد و ۹۰ درصد چیزهای دیگر است :
۲۰ درصد خدمت به خلق
۱۰ درصد تلاوت قرآن
۲۰ درصد واجبات و محرمات
۱۰ درصد اعمال صالح اجداد
۱۰ درصد دعای صلحا در حق انسان
۱۰ درصد لقمه ی حلال
۱۰ درصد اسراری که ما آنها را نمیدانیم، مثلا عیسی بن مریم در سن یک روزگی حرف می زند و میگوید "قال إنی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیا"
اگر دستم رسد بر چرخ گردون
از او پرسم که این چین است و آن چون
یکی را می دهی صد ناز و نعمت
یکی را نان جو آلوده در خون
(منبع : جلسه سخنرانی مورخ ۹ / ۱۰ / ۱۳۸۹ )
#ذکر
@sserfan
🔴مراقبه یا ذکر، کدام بهتر است ؟
♦️تاکید آیت‌الله حق‌شناس بر مراقبه به جای ذکر
بیانات مهم حضرت ایت الله جاودان شاگرد برجسته ایت الله حق شناس ره
هیچگاه دستور ذکر نمی‌دادند. بنده در خاطر ندارم که توصیه ذکر کرده باشند. آن چیزی که می‌فرمودند، و صد بار و هزار بار ما از ایشان شنیده بودیم فقط تاکید مراقبه بود.
مراقب چشمت باش.
مراقب گوشت باش.
مراقب زبانت باش که آن را چگونه به کار می‌بری؛
و البته هیچگاه نشده بود که چیزی را خودشان عمل نکرده به دیگران توصیه کرده باشند. حالا برای بنده که از نظر ایمان و عمل ضعیف و کوچک هستم ممکن است یک وقت چیزی بگویم که خودم آن را انجام نمی‌دهم؛ اما ایشان رسم نداشت. ما از قدیمی‌ها شنیده بودیم که ایشان فرموده‌اند: من اگر بخواهم در یک جلسه برای مردم موعظه‌ای بگویم، قبلاً بیست و چهار ساعت خودم به آن دستور عمل کرده‌ام. حالا بیست و چهار ساعت که چه عرض کنم. شاید آن را به عنوان مثال گفته‌اند.
منبع :
http://www.mashreghnews.ir
#مراقبه
#ذکر
@sserfan
♦️تاکید آیت‌الله حق‌شناس بر مراقبه به جای ذکر
بیانات مهم حضرت ایت الله جاودان شاگرد برجسته ایت الله حق شناس ره
هیچگاه دستور ذکر نمی‌دادند. بنده در خاطر ندارم که توصیه ذکر کرده باشند. آن چیزی که می‌فرمودند، و صد بار و هزار بار ما از ایشان شنیده بودیم فقط تاکید مراقبه بود.
مراقب چشمت باش.
مراقب گوشت باش.
مراقب زبانت باش که آن را چگونه به کار می‌بری؛
و البته هیچگاه نشده بود که چیزی را خودشان عمل نکرده به دیگران توصیه کرده باشند. حالا برای بنده که از نظر ایمان و عمل ضعیف و کوچک هستم ممکن است یک وقت چیزی بگویم که خودم آن را انجام نمی‌دهم؛ اما ایشان رسم نداشت. ما از قدیمی‌ها شنیده بودیم که ایشان فرموده‌اند: من اگر بخواهم در یک جلسه برای مردم موعظه‌ای بگویم، قبلاً بیست و چهار ساعت خودم به آن دستور عمل کرده‌ام. حالا بیست و چهار ساعت که چه عرض کنم. شاید آن را به عنوان مثال گفته‌اند.
منبع :
http://www.mashreghnews.ir
#مراقبه
#ذکر
@sserfan