Telegram Web
Forwarded from عکس نگار
🔴 #کتاب_رهروان_تنها

📕کتابی جامع و کاربردی در زمینه عرفان و سیر و سلوک ، در ۸۴۸ صفحه
نکات عملی و کاربردی در سلوک الی الله
قابل استفاده برای عوام ( از هر قشری) مبتدیان، دانشجویان، طلاب و غیره به زبان ساده و روان

علاقمندان جهت تهیه نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایند‌.:
@tabadolat1100

👌قابل برگشت در صورت عدم رضایت
(بدون تعارف)
_
نظر خوانندگان گرامی پیرامون کتاب در کانال زیر:

https://www.tgoop.com/booknazar
🔴مبحث یقظه ( بیداری از خواب غفلت)
داستان های عرفانی :

داستان شمس و مولانا:
روزی شمس به مجلس مولانا که در آن مولانا در حال موعظه بود، وارد شد. شمس از مولانا که در کنارش چند کتاب وجود داشت، پرسید: «این‌ها چیست؟»
مولانا جواب داد: «این قال است تو نمی‌فهمی.»
شمس می‌گوید: «تو را با این‌ها چه کار! و کتاب‌ها را داخل حوضی که در آن نزدیکی بود می‌اندازد.»
مولانا از این کار برآشفته می‌شود و مریدانش قصد تأدیب شمس را داشته که شمس دست در آب فرو کرده و کتاب‌ها را از آب خارج می‌کند، بدون این‌که کتاب‌ها ذره‌ای خیس شده باشند.
مولانا با تعجب می‌پرسد: «این چه سرّی است؟»
شمس جواب می‌دهد: «این حال است تو نمی‌فهمی.»
با دیدن این عمل، شورشی در مولانا پدید می‌آید و حالش دگرگون می‌شود، درس و بحث را کنار گذاشته و به شوریدگی روی می‌آورد و تولدی دوباره می‌یابد.
📕از کتاب
#رهروان_تنها ص ۴۴۹
@sserfan

____
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴 سلوک :
♦️هدف اصلی از عرفان، شناخت نفس و خودشناسی و خدا شناسی و وصول به مقام شامخ فنا و توحید می‌باشد. حال ممکن است برخی بگویند ما به توحید، نبوت، معاد و سایر فروع و اصول و موضوعات و مفاهیم دینی اصلا اعتقادی نداریم، حال آیا با این وضعیت چگونه می‌توانیم به راه و هدفی معتقد باشیم و در راه وصول به آن گام برداریم. ؟

♦️در پاسخ به آنان با طرح چند سوال و سپس پاسخ به این سوالات بر آنان اثبات می‌نماییم که شما هم می‌توانید دارای جهان بینی و ایدئولوژی باشید و به سوی هدفی مهم گام بردارید.

سوال اول: آیا شما قبول دارید که بعضی مواقع شاد هستید و بعضی مواقع غمگین؟

سوال دوم: آیا از نظر شما شادی خوب است و یا غم؟

سوال سوم: آیا قبول دارید کارها و اموراتی که در زندگی انجام می‌دهید، اثر آن‌ها در شما، یا منجر به شادی و حال خوب می‌شود و یا غم و غصه و حال بد؟

♦️و اما هر عقل سلیمی در پاسخ به سوال اول می‌گوید: بلی این دو حال شادی و غم را در خودم به شهود درک می‌کنم، و در پاسخ سوال دوم نیز می‌گوید: که شادی خوب است و هنگامی که غمگین هستم -با تمام قوا- دنبال راه و مفرّی برای تغییر این وضعیت از حال بد به حال خوب می‌گردم ، و در پاسخ سوال سوم نیز هر عاقلی انصاف می‌دهد که اثر اعمال -جدای از هر نوع حرام و حلال و ثواب و عقاب و حساب و کتابی- احساس رضایت و شادی و یا احساس نارضایتی و غم در وجود آدمی است. نتیجه اینکه: قائل بودن به اینکه شادی خوب است، اثبات یک نوع جهان بینی است و مجموعه اعمالی که در راستای این جهان بینی است ایدولوژی نام دارد؛ پس یک شخص بی‌دین هم می‌تواند صاحب جهان بینی و ایدولوژی باشد و به سوی هدفی بسیار مهم رهسپار گردد.

♦️ بنابراین تو ای انسان عاقل‌! از بدی‌ها دروی کن و خوبی‌ها را انجام بده و این همان رسالتی است که دین و پیامبران و علمای اخلاق و غیره هر یک به بیان و زبانی در پی تحقق آن هستند. و البته هم چنان که اشاره شد و به‌طور مفصل‌تر نیز در آتیه به آن خواهیم پرداخت، هدف عرفان و ارسال رسل رسیدن به کمال لایق آدمی و لقاء الله است، منتها مقصود از طرح این موضوع، اثبات جهان بینی و ایدولوژی برای کسانی است که به هیچ چیزی اعتقاد ندارند و همگام نمودن آنها با ما در این سفر می‌باشد.
_____

📕منبع: مقدمه کتاب
#رهروان_تنها
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
_
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
سلوک هنر ارتباطات :
♦️اگر سلوک را از یک دیدگاه «هنر ارتباطات» بدانیم سخن گزافی نگفته‌ایم.
چنانچه نیم ساعت یا یک ساعت در خلوت بنشینید و به افکار، فعل و انفعالات ذهنی و احساسات خود و آنچه که در ذهن شما در حال جریان است نگاه کنید به این واقعیت بسیار مهم پی خواهید برد که بیش از نود درصد از ذهن، فکر و احساسات شما را "دیگران" به خود مشغول کرده اند و شما چاره‌ای جز اندیشیدن به آن‌ها ندارید، و بدون این‌که اراده‌ای در کنترل و یا مدیریت این افکار و اوهام داشته باشید، همه وجود شما را این خیالات به سیطره خود درآورده است، و عمده این افکار هم ناشی از معاشرت‌هایی است که در طول روز و یا در گذشته با دیگران داشته‌اید.

♦️در هر ارتباطی چه در حین ارتباط و چه خصوصا ًبعد از ارتباط، ذهن شما، درخلوت و تنهایی، در نماز و یا در مراقبه، فعّال می‌شود و دائماً به آنچه درارتباط‌، پیش آمده می‌اندیشد و بارها و بارها آن صحنه را مانند پرده سینمایی از جلوی چشم خود می‌گذراند و به آن فکر می‌کند و سعی دارد که از آن هویت و منیت استخراج نماید.
به عنوان مثال:
- منظور فلانی از این حرکت و رفتارش چه بود؟
- چرا به فلان شخص که این چنین رفتاری با من کرد قاطعانه جواب ندادم؟
-آیا فلانی دید که فلان کار خوب را من کرده‌ام؟
- حسن و تقی در مورد من چه قضاوتی می‌کنند؟
- چرا من اینقدر به دیگران رو داده‌ام؟
- چرا فلانی حرمت من را نگه نمی‌دارد و به خود اجازه هر شوخی با من را به خود می‌دهد؟
- چرا من آن شهامت و اعتماد به نفس لازم را ندارم که بتوانم جواب طرف مقابل را بدهم و غیره...

♦️پس از هر ارتباطی، علی الظاهر و فیزیکی از شخص مقابل خداحافظی می‌کنیم و از او جدا می‌شویم و او را به ‌زبان به خدا می‌سپاریم، ولی باطناً و در اصل او را به ذهن می‌سپاریم و کار نفس شروع می‌شود و مانند خوره به جان خود می‌افتیم و بار سنگینی از فکر و فعل و انفعالات ذهنی را به دوش می‌کشیم.

🌱جان همه روزه لگدکوب خیال
وز زیان و سود وز خوف مال
🌱نی صفا می‌ماندش نی بال و پر
نی به سوی آسمان راه سفر
‌ (مولوی‌‌)

♦️کسی که هنوز به آن درجه از درک و شناخت و معرفت لازم در معاشرت‌ها و ارتباطاتش با دیگران نرسیده،
- جایی که باید سکوت کند پرحرفی می‌کند.
- جایی که باید صبحت کند و از حقی دفاع کند، سکوت پیشه می‌کند.
- جایی که باید نسبت به رفتار طرفِ مقابل، عکس العمل لازم و قاطع را داشته باشد، سست عمل می‌کند.
- جایی که باید خشم ممدوح داشته باشد، نرمی و ملایمت از خود نشان می‌دهد.
- جایی که باید در کار خود اخلاص داشته باشد و نظر بر غیر نداشته باشد، نظرش به تشکر، ستایش و مدح دیگران است.
- جایی که باید تولّی و تبرّی داشته باشد و در دوستی‌ها و روابط و محبت کردن‌ها حد و اندازه نگه دارد، دچار افراط و تفریط می‌شود.

♦️چنین شخصی ذهنیت دیگران نسبت به خودش و اینکه دیگران در موردش چه فکری می‌کنند و اینکه آیا او را بد و یا خوبش می‌دانند، از نان شب برایش مهمتر است و ساعتها به خود گیر می‌دهد و دیگران و محتویات ذهنی خود را سبک و سنگین می‌کند، تا یک ذهنیت مثبتی از خود در دیگران بیاید و ساعتی حاضر نیست از این بازار شخصیت بیرون بیاید و دمی به خود استراحت بدهد و آخر سر هم‌، جز سرخوردگی، خستگی و کوفتگی چیز دیگری عایدش نمی‌شود.

♦️اگر وی برای لحظاتی چشم واقع بینش را باز می‌کرد، متوجه این حقیقت مهم می‌شد که اگر قرار بود دیگران وی را تأیید نموده باشند تا الان باید تأیید کرده باشند، اگر قرار بود از ذهن و فکر و خیالی که ریشه در دیگران دارد، به جایی برسد، تا الان باید رسیده باشد؛ پس اینکه یک عمر داریم درجا می‌زنیم و در خود تکرار می‌شویم و هنوز سرجای اول‌مان هستیم این خود بهترین دلیل است که باید نسخه دیگران را پیچید و کنار گذاشت؛ چون از راه ذهن و اندیشیدن به دیگران به جایی نخواهیم رسید و این چرخه تا پایان عمر ادامه خواهد داشت.
ساعتی میزان آنی ساعتی موزون این
بعد از این میزان خود شو تا شوی موزون خویش
____

📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۴۰۳
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk
╚══════🍃🌺🍃═╝
سلوک هنر ارتباطات :
( قسمت دوم )
♦️حد و اندازه نگه‌داشتن دوستی و محبت در ارتباطات هنری است که نیاز به سالیانی خودشناسی و دیگر شناسی دارد.
مرحوم مطهری  در این رابطه می‌نویسد:
«محبتی که قرآن دستور می‌دهد، آن نیست که با هر کسی مطابق میل و خوشایند او عمل کنیم؛ با او طوری رفتار کنیم که او خوشش بیاید و لزوما به سوی ما کشیده سود. محبت این نیست که هر کسی را در تمایلاتش آزاد بگذاریم و یا تمایلات او را امضاء کنیم، این محبت نیست بلکه نفاق و دورویی است. محبت آن است که با حقیقت توام باشد. محبت خیررساندن است و احیانا خیر رساندن به شکلی است که علاقه و محبت طرف را جلب نمی‌کند.»‌ (پاورقی ۱)

♦️در خصوص اعتدال محبت و دوستی در ارتباطات در جای دیگر آمده است:
«میزان محبت معنوی انسان نسبت به دیگران باید متناسب با میزان امتیازات معنوی آن‌ها باشد. یعنی نمی‌توان همه مومنین را با وجود اختلافات در مراتب ایمانی و تقوای آن‌ها به یک اندازه دوست داشت. زیرا این عمل برخلاف حقیقت و به معنای نادیده گرفتن ارزش‌ها و ضایع کردن گوهر محبت است. محبت چیز باارزشی است که نمی‌توان آن را به گزاف به این و آن بخشید.»‌
«دوست داشتن کسانی که شایستگی دوست داشتن را دارند، هنر بزرگی است که جز هنرمندان واقعی، یعنی آنان که به هنر وارستگی دست یافته‌اند، نصیب کسان دیگر نمی‌شود.»‌ (پاورقی۲)

♦️انسان رهروی که راه خود را پیدا نموده و سر در گریبان خود دارد با تنهایی خود و خدای خود انس گرفته و کاری به دیگران ندارد:

🌱من که هر دم راه خود را می‌روم
با دگر کس سازگاری چون کنم
‌ (مولوی‌‌)

♦️و با کسی هم بر سر چیزی دعوا و مرافعه ندارد و به آرامی از کنار هر بد و خوب می‌گذرد:
🌱آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروّت با دشمنان مدارا
‌ (حافظ‌‌‌)

🌱هر کس که بدی ما به خلق گفت
ما چهره ز غم نمی‌خراشیم

🌱ما خوبی او به خلق گوییم
تا هر دو دروغ گفته باشیم

***
🌱این جفای خلق با تو در جهان
گر بدانی گنج زر باشد نهان

🌱خلق را با تو چنین بدخو کند
تا تو را ناچار رو آن سو کند
‌ (مولوی‌‌)

♦️از اصل موضوع دور نشویم؛ چون سخن بر سر هنر ارتباطات بود، مطالبی پیرامون آن از زوایای مختلف آورده شد.
موضوع این بود که برای فائق آمدن بر رذایل نفسانی از یک طرف باید وارد ارتباطات شد تا نفس در مواجهه با دیگران آلودگی‌ها و تیرگی‌هایش را نشان بدهد و از طرف دیگر با خلوت و مراقبه به اصلاح نفس پرداخت.
📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۴۰۵
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk
╚══════🍃🌺🍃═╝
سلوک هنر ارتباطات:
(قسمت سوم )

♦️با سلوک و حرکت در مسیر خودسازی و با تعامل و معاشرت از یک طرف و سپس خلوت و مراقبت از طرف دیگر، رهرو نسبت به خود و دیگران، شناخت و معرفت و آگاهی لازم را بدست می‌آورد و دوست و دشمن خود را به‌خوبی تشخیص می‌دهد و فنون و مهارت‌ها و آداب اجتماعی را به خوبی یاد می‌گیرد و جایگاه خود و نحوه ارتباط صحیح را یاد می‌گیرد و از هرگونه ندانم‌کاری و افراط و تفریط دوری می‌کند و می‌داند که در هر برخورد با هر کس چطور و چگونه رفتار کند، و همان دم و پس از پایان هر ارتباط، فعل و انفعال ذهنی متوقف و دیگر سایرین را با خود برنمی‌دارد و به خلوت خود بیاورد و بنشیند ساعت‌ها به آن‌ها بیندیشد و «من» و هویت خیالی و فکری خود را استمرار بخشد.

♦️در اینجا ذکر دو نکته لازم است:
نکته ی اول اینکه رهرو نباید با هر کس و ناکسی ارتباط بگیرد و در هر جمع گناه‌آلودی شرکت کند و بعد بگوید می‌خواهم خودم را بشناسم و یا پی به آلودگی های درونم ببرم. چراکه ارتباط با خیلی افراد و حضور در خیلی از مجالس، نه تنها هیچ خیر و مصلحتی در آن نیست بلکه منجر به تیرگی و آلودگی بیشتر نیز می‌گردد.
نکته دوم اینکه برای نحوه صحیح ارتباط، نمی‌توان از قبل، یک فرمول ثابت و پیش بینی شده ارائه داد و نمی‌شود بر اساس یک فرمول ثابت و کلیشه‌ای وارد رابطه شد.
مثلا نمی‌شود به کسی توصیه کرد که شما در جمع همواره ساکت باش و یا در هر موقعیتی در برابر طرف مقابل، فلان عکس العمل را نشان بده.
علت آن هم روشن است چون عکس العمل‌ها را شرایطی که انسان در آن قرار گرفته، مشخص می‌کند. فرض کنید کسی که درحال آموزش تعلیم راهنمایی و رانندگی است، کار مربی این است که اصول و فنون رانندگی و آیین و مقررات رانندگی را به وی بیاموزد؛ ولی اگر متعلم سؤال کند بعد که در جاده رفتم مثلا سرعت 80 کیلومتر بروم یا 120 کیلومتر ؟، مربی در جواب می‌گوید: این بستگی به موقعیت و شرایط دارد، در جایی ممکن است شما در سبقت قرار بگیرید و لازم باشد جهت عبور از موقعیت تندتر برانید و یا بالعکس. در روابط اجتماعی هم دقیقاً همینطور است، هیچ‌گاه کسی نمی‌تواند بر اساس نسخه از قبل پیش پیچیده شده، وارد رابطه شود.
___

📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۴۰۵
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴 عبور از فکر و ذهن:

♦️گفتیم که منشأ هر فکر و خیالی ریشه در گناهانی است که در طول روز و یا در گذشته‌ها انجام داده‌ایم. برای این‌که بحث بهتر شکافته شود لازم است بررسی دقیقتری داشته باشیم تا ببینیم آنچه که تحت عنوان فکر در درون ما در حال جریان هست از چه تشکیل شده است. به‌عبارت‌دیگر اگر دستگاهی بود که همه افکار روزانه ما را ثبت و ضبط می‌کرد و ما می‌توانستیم کل افکار را به طور یک‌جا ببینیم آیا این افکار از چه تشکیل شده‌اند؟

♦️ با دقت نظر در کل افکار روزانه از یک دیدگاه می‌توان کل افکار را در سه دسته، تقسیم‌بندی کرد: افکار معصیتی، افکار معیشتی و افکار معرفتی
.
1⃣_ افکار معصیتی
افکار معصیتی ناشی از گناه یا گناهانی است که در طول روز و یا در گذشته‌ها انجام شده است. به عنوان مثال، هنگامی‌که شخصی به نامحرمی نگاه می‌کند، این نگاه، موجب می‌شود که تصویری از شخص در خود تولید، ثبت و ضبط کند و به نوعی منِ خود را بارور و فعّال نموده است، و این شرایط را در ذهن، جان، روح و روان خود فراهم کرده که به‌طور دائم و علی اتصال تصویر نامحرم را، خود در درون خود تولید و پیرامون آن اندیشه کند. و یا شخصی که نسبت به دیگری حسادت می‌کند به‌طور دائم تصویر یا مثالی شبیه ِشخص محسود را از خود و در خود تولید می‌کند و سپس علی اتصال به آن می‌اندیشد.

2⃣- افکار معیشتی
همه ما چه رهرو و چه غیر رهرو، تا زمانی که در این دنیا زندگی می‌کنیم ناچار به برقراری رابطه و ارتباط با عالم ماده و دنیای خارج از ذهن خود هستیم. از ابتدای صبح که از خواب برمی‌خیزیم، تا شب که به بستر می‌رویم -خواه ناخواه- این افکار و اندیشه‌ها وارد ذهنمان می‌شوند و هیچ گریزی هم از آن‌ها نیست. به عنوان مثال هر روز صبح نیاز به صرف صبحانه داریم، که جز از طریق فکر و اندیشیدن به آب و غذا قادر به انجام آن نخواهیم بود و یا جهت رفتن به محل کار یا تحصیل، استفاده از خودرو، طی مسیر و سپس انجام کار تا شب و در آخر برگشت از محل کار به منزل، همه و همه از طریق فکر و حافظه انجام می‌شود و هیچ شخصی - چه عارف و چه غیر عارف - نمی‌تواند ادعا کند که از این دسته از افکار و اندیشه‌ها بی‌نیاز است. خانمی هم که در منزل مشغول امور خانه داری است و یا دانشجویی که به امر تحصیل اشتغال دارد؛ در هیچ زمانی از این اندیشیدن به این امور بی‌نیاز نیستند. ما این افکار را تحت عنوان افکار معشیتی نام‌گذاری می‌کنیم.

3⃣-افکار معرفتی
این افکار افکاری هستند که درنتیجه سیروسلوک، ریاضت و تزکیه نفس و مراقبه در جانِ رهرو جوشش می‌کند و رهرو با به‌کار بستن آن‌ها درطریق کمال گام بر می‌دارد.

♦️بعد از دسته بندی و شناخت هر یک از این سه دسته افکار، حال ببینیم وضعیت افکار سه‌گانه در ارتباط با «من و خود» چیست و آیا کدام یک از این افکار می‌تواند حجاب باشد و تکلیف رهرو در رابطه با هر کدام چیست
ادامه دارد...
📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۸۱۵
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴 عبور از ذهن و فکر :

♦️بعد از دسته بندی و شناخت هر یک از این سه دسته افکار، حال ببینیم وضعیت افکار سه‌گانه در ارتباط با «من و خود» چیست و آیا کدام یک از این افکار می‌تواند حجاب باشد و تکلیف رهرو در رابطه با هر کدام چیست.

اول: افکار معصیتی
افکار معصیتی ریشه در گناهان دارد. گناه حجاب و پرده ای است ضخیم بر روح و روان و فطرت اصیل آدمی و بزرگ‌ترین مانع در طریق کمال است و اختصاص به عارف و غیر عارف هم ندارد. هر انسانی در هر مرتبه‌ای که قرار دارد ضروری است که نسبت به گناهانی که در آن مرتبه قرار دارد، سریعا توبه نماید.

دوم: افکار معیشتی
همچنان‌که گفته شد، افکار معیشتی چاره‌ای از آن‌ها نیست و هیچ کس نمی‌تواند آن‌ها را ترک و رها بکند و کنار بگذارد و بگوید که من اصلا نمی‌خواهم به افکار معیشتی بیندیشم، چون اگر کسی چنین تصمیمی گرفت امورات مادی و زندگی روزمره‌اش فلج می‌شود. منتها افکار معیشتی باعث حجاب و مانع برای رهرو نمی‌گردد (خصوصا برای مبتدیان‌‌‌). به عنوان مثال شما فرض کنید خانم خانه‌داری که صبح جهت پخت غذا در آشپزخانه مشغول طبخ غذا می‌باشد و مثلاً نخود و گوشت و عدس را در قابلمه می‌ریزد، هنگام ظهر که وقت نماز و مراقبه می‌رسد، حال در هنگام نماز آیا این فکر به ذهن کسی می‌آید که من امروز مثلا این نخود را در قابلمه ریختم یا نریختم؟ قطعاً این افکار حجاب آور نیستند و به ذهن کسی خطور نمی‌کنند. این افکار بسیار به ندرت و یا خیلی کم به پروپای ذهن و جانِ رهرو می‌پیچند و نمی‌توانند چندان مشغولیت فکری برای وی ایجاد کنند.
بلکه اگر همین خانم از صبح تا ظهر، تلفنی با خواهر یا مادر خود صحبت کرده و غیبتی یا غیبت‌هایی انجام داده و یا با همسر خود بر سر موضوعی که با هم توافق ندارند، منازعه نموده، اکنون آنچه که فکر او را و جان او را به خود مشغول می‌کند،همین غیبت‌ها یا افکار معصیتی هستند.
♦️و البتّه برای رهروِ عارفی که در مراتب عالیه به سلوک می‌پردازد هنگامی که درخلوت مشغول مرتبه سوم مراقبه است اگر بر حسب گذر، این افکار به ذهنش خطور کرد مانع و حجاب است و باید دفع شوند.
🌱پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب
تا در این پرده به جز خاطر او نگذارم
(حافظ)

سوم: افکار معرفتی
افکار معرفتی نیز برای مبتدیان نه تنها مانع و حجابی نیست، بلکه بسیار لازم مفید و رهگشا است و بهترین ابزار و وسیله برای رشد، کمال و حرکت از مرتبه اول مراقبه به مرتبه سوم مراقبه است و اصلا حجاب نیست، اما در مراتب عالیه همین افکار برای عارف حجاب و باید از آن‌ها عبور نماید.

♦️در این جا کم‌کم مرز بین غیر عارف با عارف مشخص می‌شود. هدف و غایت فیلسوف، رسیدن به علم و معرفت است و به ‌قول بوعلی، حکیم معرفت را برای خود معرفت می‌خواهد ولی عارف عرفان را برای خدا.

♦️مولانا در رابطه با این‌که جسمش در زمین و با زمینیان، ولی مرغ جانش به پرواز در آمده و اوج گرفته و از حیطه هر نوع فکر و اندیشه رها شده می‌گوید:

🌱در زمینم با تو ساکن در محل
می‌دَوَم بر چرخِ هفتم چون زُحَل
یعنی :
(جسم من در روی زمین با تو در کویی سکونت دارد ولی روحِ من مانندِ ستارۀ کیوان بر اوجِ آسمانِ هفتم چرخ می‌زند. [زحل: تشبیه به زحل با توجه به بلندی مقام زحل در آسمان است.])

🌱قاصَداً زیر آیم از اوجِ بلند
تا شکسته پایگان بر من تَنند
یعنی :
(من عمداً و به اختیار از اوجِ تعالی روحی به نشیب فرود می‌آیم تا ناتوانان پیرامونِ من گرد آیند. [با آنان همنشین می‌شوم تا ارشادشان کنم)

♦️نکته‌ای که در این جا مجدداً لازم به یاداوری است این‌که با توجه به آنچه گفته شد معلوم می‌شود که فکر و تفکر برای مبتدیان لازم مفید و ضروری است و در هیچکدام از اقسام سه‌گانه فکر، نفی خواطر معنایی ندارد و نفی خواطر مختص منتهیان می‌باشد.
___

📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۸۱۵
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100
نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴اصول کلیدی در سلوک الی الله

اصل دهم: انس به تنهایی

🌱یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس
‌ (حافظ‌‌‌)

♦️هم‌چنانکه در مبحث راه کم رو به آن اشاره شد راه خدا راه اقلیت است. رهرو نوپایی که گام در عرصه سلوک گذاشته و با صدق تمام دستورات سلوکی را به‌کار می‌بندد و منحصر به فرد عمل می‌کند، رفته‌رفته راهش از دیگران جدا می‌شود، نه دیگران می‌توانند در کنار او باشند و نه او می‌تواند چون دیگران بخورد و بخسبد و بخندد و بخنداند و خوش باشد و با آنان دمساز شود.
🌱با گروهی که بخندند و بخندانند
چه کنم؟ چون نه بخندم نه بخندانم

🌱از غم آن که دی از بهر چه خندیدم
تا سحر خسته دل و نالانم

🌱خنده از بیخردی خیزد و من چون خندم؟
که خرد سخت گرفتست گریبانم
‌ (ناصر خسرو‌‌)

🌱رهرو رفته‌رفته هنگامی که به خود نگاه می‌کند، خود را تنها می‌بیند و صلاح کار خود در این می‌بیند که تنها باشد تا راه خود گیرد و درد خود درمان کند.

🌱من که هر دم راه خود را می‌روم
با دگر کس سازگاری چون کنم
‌ (مولوی‌‌)

♦️حضرت علی  می‌فرماید: «چگونه با خدا مأنوس شود کسى که از خلق نمى‌رمد؟!»
و در حدیثی دیگر: «پروردگارا! تو براى دوستانت مأنوس‌ترین مونسهایى و اگر غربتْ آنان را به وحشت اندازد، یاد تو مونس تنهایى آن‌هاست».

🌱گر دو صد دامم بود هر دم به دم
چون تو با مایی نباشد هیچ غم
‌ (مولوی‌‌‌)

امام هادی  فرمود: «کسی که با خداوند متعال مونس باشد و او را انیس خود بداند، از مردم احساس وحشت می‌کند؛ و علامت و نشانه انس با خداوند وحشت از مردم است ـ یعنی از غیر خدا نهراسیدن و از مردم احتیاط و دوری کردن.»

🌱کار ما از خلق شد بر ما دراز
چند از این مشتی گدای پر نیاز؟

🌱تا نمیری از خود و از خلق پاک
کی براید جان ما از خلق پاک؟

🌱هر که او از خلق مرده نیست
مرد او و محرم این پرده نیست
‌ (عطار‌‌)

امام سجاد می‌فرماید: «الهی آن که لذت محبت تو را چشید چگونه تواند محبت دیگری را به جای عشق تو برگزیند و آن که به قرب تو مانوس شد چگونه تواند از این سرمنزل روی برتابد؟ الهی از آنانم گردان که دلخوشی آن‌ها انس با توست. همه شب در خدمت تو چشمهایشان بیدار است و اشکهایشان ریزان، دل‌های ایشان وابسته به عشق توست و قلوب ایشان از هیبت تو از جای برکنده شده است.»

🌱در ره او هر چه هست از دل و جان نفقه کن
تو به یکی زنده‌ای ازهمه بیزار باش
‌ (عطار‌)

📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۴۲۹
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴اصول کلیدی در سلوک الی الله
مبحث دهم
اصل دهم: انس به تنهایی
(قسمت دوم )

♦️مرحوم استاد کریم محمود حقیقی  در رابطه با خلوت و انس به تنهایی می‌فرماید:
«در خلوت آدمی با یاد خدا انس می‌گیرد و برای همین یکی از عرفا گوید: آدمی وقتی از فضیلت خالی است از خود وحشت می‌کند و بیشتر به دیدار مردم می‌رود تا با همنشینی با آنان وحشت را از خود دور کند، ولی اگر اهل فضل باشد، تنهایی را دوست دارد تا در خلوت بتواند به فکر و استخراج حکمت بپردازد و گفته‌اند که: استیناس علامت افلاس است.»

❇️تنهایی مذموم:
آنچه گفته شد در خصوص تنهایی ممدوح بود. تنهایی ممدوح نتیجه رشد، شناخت، معرفت و تعالی روحی است که منجر به این می‌‌شود که رهرو از دنیا و دنیاییون و قیل و قال زندگی بگذرد و رو به خلوت، تنهایی، سکون و آرامش بیاورد و در تنهایی به استخراج معرفت و حکمت در درون خود بپردازد و با خود و دورونی‌ترین هسته وجودی خود که خدا است، مأنوس شود.

♦️اما نوع دیگری از تنهایی، هست که به آن تنهایی مذموم یا نکوهیده می‌گوییم. در تنهایی مذموم، فرد به‌خاطر شکست‌های مکرر در زندگی فردی و اجتماعی و یا خانوادگی و یا کاری و درمجموع به علت کم‌آوردن در عرصه زندگی و عدم توانایی در برقراری ارتباط صحیح با دیگران، سرخورده و افسرده شده و رو به خلوت و تنهایی می‌آورد و این شکست و ضربه سختی که از اجتماع و از دیگران خورده است را می‌خواهد با خلوت، دعا، استاد و غیره پر کند و این شعر را هم سرلوحه کار خود می‌کند که:
🌱دلا خو کن به تنهایی که از تن‌ها بلا خیزد
سعادت کسی یابد که از تن‌ها بپرهیزد

♦️در تنهایی مذموم دست فرد خالی است و جز یادآوری آنچه درگذشته اتفاق افتاده و حتی در بعضی موارد جز ملامت، عذاب وجدان، افسردگی، احساسات منفی و یاس‌آور چیز دیگری ندارد مگر اینکه، به تفکر و تعمق بپردازد و با بررسی علل و عوامل آنچه منجر به شکست وی شده و اندیشیدین به راهکارهای لازم، دوباره عزم خود را جزم کند که همه‌چیز را از نو بسازد.

🌱چرخ بر هم زنم ار غیر مرادم گردد.
من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک
(حافظ)
_____

📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۴۲۹
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

👌نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴اصول کلیدی در سلوک الی الله

اصل دهم : انس به تنهایی
(قسمت سوم)

❇️تنهایی و انس با خود و خدای خود:

شیخ بهایی در کشکول داستانی را نقل می‌کند که هرم‌ بن‌ حیان گفت: «به نزد اویس قرنی رفتم. پس مرا گفت: برای چه این‌جا آمدی؟ گفتم: آمده‌ام تا با تو انس گیرم. اویس گفت: کسی را نمی‌شناسم که خدایش را بشناسد و به دیگری انس گیرد.»

🌱بود مرد تمامی آ نکه ازتنها نشد تنها
به تنها بود تنها و با تن‌ها بود تنها
‌ (علامه حسن‌زاده آملی‌‌)

❇️مصطفی ملکیان درخصوص تنهایی انسان معنوی و ضرورت استمداد فقط از خودش نه از غیر، می‌نویسد:
«از خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی» یک معنای عمیق دارد و آن این است که انسان معنوی فقط و فقط از خود استمداد می‌‌طلبد نه از هیچ موجود دیگری. به نظر من این‌که بسیاری از عرفا معتقد بودند همه‌چیز را از خود می‌خواهیم معنای بسیار عمیقی دارد و آن این‌که تنها موجودی را که انسان معنوی در وجود آن شک ندارد، خودش است و کمک موجودی را که شکی در آن نیست، برای کمک گرفتن از موجوداتی که در وجود آن‌ها شک است و اگر هم در وجودشان شک نباشد، در باب این‌که بتوانند به او کمک کنند یا نه شک است و اگر در آن هم شک نباشد در این‌که بخواهند کمک کنند یا نه، شک است، رها نمی‌کند؛ اما همه امید ما به موجوداتی است که در وجود داشتن یا نداشتن آن‌ها شک است و شک است که اگر هم وجود داشته باشند بتوانند به ما کمک کنند و شک است که اگر هم بتوانند به ما کمک کنند، بخواهند به ما کمک کنند. به این معنا انسان معنوی بیش از همه انسان‌های دیگر می‌فهمد که تنهاست. تنهایی ویژگی انسان‌های معنوی است.
انسان‌های غیر معنوی ققط تنهایی فیزیکی را می‌فهمند گاه نیز تنهایی دومی را می‌فهمند و آن وقتی است که دیگران به آن‌ها پشت می‌کنند انسان غیر معنوی را در نظر بگیرید که به فرض هرچی می‌گوید مخاطبانش دانشجویانش و... قبول می‌کنند در این حال هیچ وقت احساس تنهایی نمی‌کند؛ ققط در دو جا احساس تنهایی می‌کند، یکی وقتی در خانه و یا در محیط کار تنهاست (تنهایی فیزیکی‌‌) یکی هم وقتی دیگران به او پشت می‌کنند؛ اما انسان معنوی می‌فهمد چه دیگران به او پشت کنند و چه پشت نکنند و چه پشت کنند و چه رو کنند تنهاست به این معنا، تنهایی، هیچ‌کس غیر از من نمی‌تواند به من کمک کند. من تنها کسی هستم که می‌توانم به خودم کمک کنم به گفته بودا «چه کنم با شما که به خود کمک نمی‌کنید و از من توقع کمک دارید» از این رو می‌گفت «دستی را که به سوی من دراز می‌‌کنید اول به درون خود دراز کنید.» باید از خود استمداد کرد.
به این معنا یک انسان معنوی کاملاً احساس تنهایی می‌کند قرآن می‌فرماید «همان‌گونه که نخستین بار شما را تنها آفریدم تنها به سوی ما باز می‌گردید.» (پاورقی ۱)

❇️ امام فخر رازی در تفسیر بزرگ و مفصلی که بر قرآن نوشته است در شرح ایه فوق جمله جالبی دارد می‌گوید:
«به نظر من اگر همه نسخه‌های قرآن در دنیا به سوزد هیچ نسخه‌ای از آن باقی نماند فقط این آیه از آن باقی بماند برای تحول زندگی همه انسان‌ها کافی است؛ زیرا به این دلیل تحول روحی پیدا نمی‌کنیم که به دیگران چشم داریم و به آن‌ها دل بسته‌ایم اگر می‌فهمیدیم واقعا تنها هستیم سراغ خود می‌آمدیم و نقاط ضعف و قوت خود را محل توجه قرار می‌دادیم به تعبیری که کانت می‌گفت «ما جمع تنهایان هستیم جمع تنهایانیم اکنون در این جا تعدادی انسان‌های تنها کنار هم نشسته‌اند فکر نکنید وقتی کنار هم می‌نشینید تنهایی شما زائل می‌شود؛ اگر همه شش میلیارد انسان روی زمین هم زیر یک سقف بنشینند تنهایی عمیق ما بعدالطبیعی که همه داریم برطرف شدنی نیست فقط و فقط جمع تنهایان داریم.»(پاورقی ۲)

📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۴۳۰
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

👌نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗
https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴 یادگیری عرفان بصورت اصولی و کاربردی :

❇️اولین گام اساسی در سلوک الی الله چیست؟


آیا کسی که به هیچ دین و مکتبی اعتقاد نداره ، چگونه میتواند رهرو باشد و به سوی هدفی حرکت کند؟

تعریف عرفان چیست و مهمترین شاخصه ی عارف کدام است؟
راه رسیدن به عرفان واقعی کدام است؟ ذکر ؟ استاد؟ کتاب و مطالعه؟ شریعت و ...؟

تفاوت عامی و عابد و زاهد و عالم و عارف در چیست

رابطه ی عرفان نظری با عرفان عملی چیست و وظیفه ی یک عارف نسبت به یادگیری علوم نظری چیست؟

هدف از عرفان اصیل کدام است؟
چرا خیلی ها به عرفان دید و نظر منفی دارند؟

علت مخالفت با عرفا در چیست؟ آیا عرفا حرفی خلاف عقل و شرع می زنند؟

شاخصه های عرفان مثبت و منفی چیست؟

عرفان های کاذب و انواع آن کدام است؟

رابطه ی عرفان با فقه و شریعت چیست ؟
آیا یک عارف باید به شرعیات و حلال و حرام پایبند باشد به چه دلیل عقلی و منطقی ؟

رابطه عرفان با دین چیست؟
آیا عرفان فراتر از دین است؟
دین بالاتر است یا عرفان؟
آیا عارف در مرتبه ای به شریعت پشت میکند ؟ به کدام دلیل شرعی و عقلی؟

رابطه ی عرفان با عقل چیست؟
آیا عرفا با عقل مخالفند؟
آیا عقلا عرفان را محکوم و مردود میکنند؟
پای استدلالیون چوبین بود یعنی چی؟

رابطه ی عرفان با علم در چیست؟
آیا علم ِعرفان غیر از خود عرفان است؟
تفاوت عرفان عقلی و نقلی و شهودی در چیست؟
تفاوت علم حصولی و علم حضوری چیست؟
آیا سایر علوم حجاب رهرو هستتد؟

رابطه ی علم با عشق چیست؟
آیا عشق مغایر با علم است؟

رابطه ی عرفان با فلسفه چیست؟
وجه اشتراک و اختلاف عرفان با فلسفه کدام است؟

رابطه ی عرفان با عبودیت در چیست؟

رابطه ی عرفان با خودشناسی در چیست ؟

رابطه عرفان با اخلاق در چیست؟
آیا عرفان فراتر از اخلاق است ؟به چه دلیل؟
چگونه میتوان از اخلاق به عرفان رفت؟
تفاوت های اخلاق با عرفان در چیست؟

🔴 پاسخ به سوالات فوق و سوالات دیگر در فصل اول کلیات عرفان از کتاب رهروان تنها

علاقمندان جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایند:
@tabadolat1100


__
👌نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :

https://www.tgoop.com/+-xwmWu80vn8xNjg0
🔴نشانه‌های رشد رهروان:

♦️رهروی نوپایی که قدم در عرصه سلوک گذاشته وارد اولین منزل عشق یعنی وادی «طلب» شده است، به تدریج، با طی طریق و عروج در منازل، آثار و علائمی که مختص به هر وادی و منزل است در وی نمایان می‌شود. البته ذکر این نکته لازم است که این نشانه‌ها و یا هر نشانه دیگری در هرکس نسبت به دیگری فرق می‌کند و بستگی به شرایط روحانی و جسمانی، سن زن یا مرد بودن، میزان طلب، استاد و غیره دارد.

1⃣- معرفت و شناخت نسبت به خود:
بخاطر تطهیر باطن و تزکیه نفس و دوری ازگناه، به حکم حدیث «من اخلص اربعینی»، رهرو به معرفت، بصیرت و بینش و شعور خاصی می‌رسد که به راحتی می‌تواند نسبت به مرتبه‌ای که در آن قرار دارد، راه را از چاه باز شناسد و نسبت به خود شناخت بهتر و عمیق تری پیدا کند. معرفت و الهام در درون جانش شروع به جوشیدن می‌کند و به هرکس و هر چیز که نگاه می‌کند منجر به جرقه و جوشش معرفت در درون جانش می‌شود. قرآن در این زمینه تعبیر به فرقان می‌کند. فرقان آن نور الهی است که در دل انسان متّقی روشن می‌شود و موجب می‌شود تا رهرو بتواند حق و باطل را به‌خوبی تشخیص و به یک روشنی، بصیرت و شعور خاصی برسد.

2⃣- شناخت و معرفت نسبت به اطرافیان:
رهرو نسبت به دیگران و اطرافیان شناخت بهتری پیدا می‌کند و قصد و نیت دیگران را به خوبی تشخیص می‌دهد. او که تاکنون از روی جهل و ناآگاهی و بصورت عادت وار جانب دوستی و محبت را نسبت به همه نگه می‌داشت، ولی اکنون با شناختی که از خود و از دیگران بدست آورده، دوست و دشمن خود را به خوبی تشخیص داده و به حکم تولّی تبرّی از روی شرع و عقل، فاصله و رابطه خود را با دیگران براساس موازین شرعی و عقلی تنظیم می‌کند و از افراط و تفریط در دوستی و محبت اجتناب می‌کند. یک رهرو پخته و کارآزموده، هیچ‌کس جز خدا را دوست، یار و یاور خود نمی‌داند و نمی‌بیند و اگر بگوییم کل سلوک، حول مدار همین اصل می‌گردد سخنی گزاف نگفته‌ایم و چندان مبالغه نکرده‌ایم و آن اصل اینکه: «هیچ‌کس را دوست خود مدان، جز خدا.»

3⃣- شناخت و معرفت نسبت به گناهان و فلسفه احکام :
نسبت به معارف و فلسفه گناهان شناخت بیشتری پیدا می‌کند و به شهود می‌بیند که چگونه فلان خطا و گناه وی می‌تواند مانع بزرگی بر سر راه سلوکش باشد. او قبلاً از گناهان اگر صرفاً به‌خاطر تبعیت از شرع دوری می‌کرد، اکنون به چرایی و فلسفه قبح و زشتی گناه، از راه شهود باطنی، واقف شده است.

4⃣- انجام اعمال عبودی با شوق و زندگی کردن با شور و عشق :
تا هنگامی که انسان در اسارت و چنگ نفس می‌باشد قیام به عبادت و انجام امورات روزمره زندگی برایش بسیار سخت و طاقت فرساست زیرا هم چنانکه قبلاً گفته شد نفس میل به بطالت و تنبلی دارد.
ولی با ادامه سلوک، کم‌کم نفس ضعیف و غبار و تیرگی از چهره فطرت خداجوی انسان کنار می‌رود و سراپای رهرو را شور و عشق به هدف می‌گیرد در این مرتبه دیگر انجام اعمال عبودی برایش تکلف و سختی ندارد و با اراده و عشق بندگی و عبادت می‌کند.

5⃣- علاقه به خلوت و تنهایی:
رهرو درحالی‌که وظایف اجتماعی خود از قبیل کار، همسر، فرزند و صله رحم و غیره را طبق موازین شرعی و عقلی انجام می‌دهد، علّاقه خاصی به خلوت و راز و نیاز با خود و خدای خود پیدا می‌کند و بیشتر دوست دارد در سکوت، خلوت و دوری از جمع به تفکر و تعمقّ بپردازد.

6⃣- خوش‌رویی و شوخ طبعی :
در اثر پاک شدن از عادت‌های بد گذشته و از آلودگی‌های درونی مانند کینه، بغص، حسادت و غیره از یک طرف و پا گذاشتن در مسیر سلوک و خودسازی ازطرف دیگر‌، دیدش نسبت به خود و زندگی و اطرافیان تغییر پیدا نموده و خود را موجودی بسیار لایق و ارزشمند می‌داند که طالب کوی دوست شده، این پاک شدنِ درون از رذایل و آلودگی‌ها و این حس کرامت و عزت نفس، موجب سعه صدر و اخلاق خوب و دید مهربانانه نسبت به دیگران می‌شود و کل مجموعه هستی را هدفدار و همه را رهرو یک قافله می‌داند، ودرنتیجه شوخ طبع و خوش اخلاق می‌شود. حس محبت و دوستی به همه بندگان خدا و همنوعان خود پیدا می‌کند که البته هم چنانکه در مورد قبل گفته شد، این حس نوعدوستی و محبت در چارچوب شرع و عقل انجام می‌شود.
🌱به جهان خرم ازآنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۳۱۴
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴تفاوت علم عرفان با خود عرفان:

نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشیم این است که علم عرفان با خود عرفان فرق می‌کند، در سایر علوم علمی که عالم به آن دست پیدا کرده است علم حصولی است ولی عرفانِ عارف شهودیست. عرفانی است که درنتیجه ریاضت، درنتیجه سیروسلوک و درنتیجه تقوا پس از سالیانی در دل و جانش به شهود نشسته است. امروزه کسانی به صرف دانستن یک سری اصطلاحات عرفانی فکر می‌کنند که عارف شده‌اند و آن‌ها را به خورد عوام می‌دهند.

در این خصوص در کتاب شاخصه‌های عرفان ناب شیعی آمده است:
«به کسی که علم و دریافت‌هایش فقط همین دریافت‌های حسی و عقلی است و به لحاظ معرفتی با دیگران تفاوتی ندارد، عارف گفته نمی‌شود. همین‌طور در رفتار و سلوک و نیت‌ها و درونش نیز باید چیز خاصی وجود داشته باشد که با او عارف بگوییم. این خود عرفان است و به شخصی که این خصوصیات را داشته باشد، عارف می‌گویند.»
دکتر فنایی اشکوری پس از جداییِ علم عرفان از خود عرفان، در خصوصیت اصلی عارف می‌نویسد:
علم عرفان خود عرفان نیست؛ یعنی ممکن است کسی عارف باشد ولی علم عرفان نداشته باشد، یعنی عارف واصل هم باشد، ولی اگر به او بگویید به ما درس عرفان بده، کتاب فصوص ابن‌عربی را درس بده، او می‌گوید: من بلد نیستم. اصلاً عربی بلد نیستم؛ چه رسد به ابن‌عربی. شرط عارف بودن این نیست.
کسی که کتاب‌های عرفانی را حفظ باشد و هزار بار هم درس گفته باشد، یا کسی که بتواند این کتابها را بنویسد، ولی از آن شهود بی‌بهره باشد، عارف نیست.
معرفتی که شخص را عارف می‌کند، معرفت شهودی و حضوری است. علومی که ما در کلاس‌ها یاد می‌گیریم و در کتاب‌ها می‌خوانیم، حصولی و آموختنی است. خود عرفان به این شیوه آموختنی نیست؛ یعنی به این صورت نیست که کسی در مدرسه‌ای درس بخواند و عارف بشود.
علم عرفان مثل فلسفه و هر علم دیگری از کتاب و معلم یاد گرفته می‌شود، اما معرفت شهودی، حاصل نوعی سلوک و رفتار است و تا زمانی که آن سلوک و رفتار و طهارت باطن نباشد، آن معرفت حاصل نمی‌شود.
اما علم عرفان ربطی به سلوک و رفتار ندارد و هر کسی می‌تواند آن را یاد بگیرد، حتی کسی که اعتقاد به عرفان ندارد، می‌تواند آن را بیاموزد. مستشرقان بسیاری وجود دارند که عرفان اسلامی با به خوبی یاد گرفته‌اند، نوشته‌اند، تفسیر کرده‌اند، ولی به آن اعتقادی ندارند.
بلکه عرفان همان طهارت دل است و دریافت یک معارف. یک غیر عارف نیز می‌تواند علم عرفان را یاد بگیرد، بحث کند و درس بگوید. اگر هزار سال نیز مشغول این درس‌ها و بحث‌ها باشد، این خود به تنهایی ذره‌ای نور باطنی برای انسان نمی‌آورد، مگر این‌که فرد در کنارش درپی کسب خود عرفان هم باشد.

📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۸۸
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100
نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar

___

اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴 مراقبه :

♦️مراقبه، کلید حضور در لحظه حال است، لحظه حاضر و مراقبه سفری است از آنجا به اینجا، سفری از گذشته و آینده به اینجا و اکنون خدا اینجاست؛ خدا در اکنون است با مراقبه و شناخت خود، این بازگشت به خود آغاز می‌شود.

♦️مرحوم علامه حسن‌زاده آملی در صد و ده اشاره می‌نویسد:
«اگر اهتمام داشته باشیم و حضور شبانه‌روزی خود را با مراقبت‌مان حفظ کنیم و وساوس خواطر را که بیخود در ما میدان می‌گیرد و ما را به خود مشغول می‌دارند را از خود دور کنیم، امیدی می‌رود که به چیزی دست‌پیدا کنیم.»

♦️مرحوم علامه طباطبایی  می‌نویسد:
«مراقبه یعنی توجه باطنی انسان به خدا و روی نگرداندن از آن در همه احوال. مراقبه این است که انسان در اوقات بیداری از اول صبح تا هنگام خواب از یاد خدا غافل نباشد و تمام گفتار و کردارش برای خداوند متعال و جلب رضای او باشد او را همه¬جا حاضر و بر کارهای خود ناظر بداند و خویشتن را در محضر او بیابد در روایت آمده است: «اعْبُد اللهَ کَأَنَّکَ تَرَاهُ فَإِنْ کُنْتَ لَا تَرَاهُ فَإِنَّهُ یَرَاکَ» خدا را آنگونه عبادت کن که گویی او را می‌بینی و اگر تو او را نمی‌بینی او تو را می‌بیند.»
📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۵۳۹
@sserfan
-----------------------
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100
___
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk
╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴جنسیت در سلوک :
علاوه بر سواد، شغل و حرفه، زن و مرد بودن نیز مانع و یا ملاک و معیار و شاخص لازم برای ورود به عرصه طریقت نیست.
♦️سلوک و حرکت به سوی گمشده و معبود ازلی و ابدی اختصاص به هیچ قشر خاصی اعم از حوزوی و غیر حوزوی، دانشگاهی و غیردانشگاهی، پیر و جوان و زن و مرد ندارد.
🌱هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش

♦️برای طی کردن مسیر سلوک و وصول به حقیقت، عارفان منازل و مقاماتی را تنظیم کرده‌اند که افراد، چه زن و چه مرد، می‌توانند این منازل را یکی پس از دیگری طی کنند و به نهایت سیر برسند و در «مقعد صدق عند ملیک مقتدر» بار اندازند.
♦️چون همه انسان‌ها، قابلیت تهذیب نفس و قطع علایق از دنیا و توجه کامل به خدا را دارند، بنابراین هر انسانی چه زن و چه مرد، اگر بخواهد می‌تواند به مقام کشف و شهود و حقیقت نایل آید.

♦️ابن عربی در باب 96 فتوحات می‌فرمایند:
«به برخی از بزرگان گفته شد که ابدال چند نفرند؟ فرمود: چهل نفس، گفتند چرا نمی‌گویی چهل مرد؟ گفت: چون که برخی از آن‌ها زن می‌باشند.»
و به‌عبارت‌دیگر، زن و مرد در تأمین توشه سفر آخرت و نردبان عروج تفاوتی ندارند و در تحصیل مقام خلافت و ولایت، میدان برای زن و مرد باز است و هر دو به طور یکسان به دستاورد این سفر الهی دست خواهند یافت.

♦️مرحوم علاّمه حسن‌زاده آملی در این خصوص می‌نویسد:
«نفس انسانی، خواه مرد و خواه زن همین که از کدورات مادی بدر آمد و بذرهای معارف در آن پرورده شده ‌است و محاسبت را تأکید و مراقبت را تشدید کرده است، صور ملکی و ملکوتی در آن تمثل می‌یابد و با موجودات آن سویی، هم دهن و هم سخن می‌شود.

🌱ای دل به کوی دوست گذاری نمیکنی
اسباب جمع داری و کاری نمی‌کنی»

♦️محی الدین ابن عربی درباره زنان می‌نویسد:
«بدان که انسانیت حقیقتی است واحد و جامع مرد و زن، از این رو مردان از حیث انسانیت بر زنان برتری ندارند.»
وی می‌گوید: مردان و زنان در اصل انسان بودن با هم اشتراک دارند و اختلاف و افتراقشان تنها در ذکورت و انوثت است که امر عارضی است و داخل در جوهره و اصل وجود انسان نیست.

♦️قیصری در شرح فصوص نیز می‌نویسد:
«از نظر حقیقت میان زن و مرد امتیازی نیست و حقیقت زن عین حقیقت مرد است و فقط از جهت تعیّن و تشخیص از یکدیگر ممتازند.»
و چون زن و مرد در حقیقت انسانیت مشترکند و انوثت و ذکورت امری عارضی هر دو می‌توانند مقامات عرفانی را طی کنند.

📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۲۷۷
@sserfan
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🔴برای بیداری شب چه کنیم ؟

♦️همچنانکه گفته شد، بیداری در سحرگاهان و برخاستن در دل شب از مهمترین شروط، ارکان و عناصر سلوک است؛ و رسیدن به مقصد مورد نظر، جز با تهجد و سحر خیزی امکان پذیر نیست.

♦️ بعضی از عرفا به برخاستن در شب، سه ساعت قبل از اذان صبح در زمستان و یک ساعت و نیم در تابستان تأکید داشته‌اند. برای بیداری در سحر می‌توان از خواب در اول شب، کم خوری قبل از خواب و تلاوت آیه آخر سوره کهف کمک گرفت.

♦️ادعای عاشقی از جان آنان که سحر در بستر می‌مانند، به دور است. کسی‌که ادعای عاشقی و آرزوی وصال دوست را در سر دارد سحر را از یاد یاد نمی‌برد و از ابتدای شب خود را برای بیداری سحر آماده می‌سازد.
.
🌱همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایی بنوازد این گدا را
‌ (حافظ‌‌)

♦️برای اینکه انسان بتواند سحرگاهان از بستر برخیزد و به امر تفکر مراقبه بپردازد، نیاز به رعایت مقدماتی می‌باشد:
اول: مراقبه در طول روز و پرهیز از گناه؛ چه اینکه گناه، رهرو را از خلوت و بهره‌مند شدن از نفحات سحر محروم می‌کند. مردى به خدمت أمیرالمؤمنین  رسید و عرض کرد: از نماز شب محروم شده‌ام! حضرت فرمودند: «تو مردى هستى که گناهانت تو را در بند کشیده است.»
دوم: رعایت مقدار طعام در شب؛ زیرا پرخورى و غذاى سنگین و چرب مانع از بیدارى سحر مى‌شود.
سوم: رهرو باید اول شب بخوابد و با استراحت کافى و خواب قیلوله براى بیدارى در شب مهیا گردد. روشن ‌است رهروی که تا نزدیکى‌هاى نیمه‌شب بیدار است و یا تا دیر وقت در مهمانی‌های خانوادگی شرکت می‌کند، سحر یا بیدار نمى‌شود و یا اگر بیدار شود، با بدن خسته و ملال‌خاطر و کارى از پیش نمى‌برد.
📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه ۵۷۲
@sserfan
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
❇️ مدت زمان سفر در سلوک

🌱اشکال طریقت حل نشود به سؤال
نه نیز به درباختن حشمت و مال

🌱تا جان نکنی خون نخوری پنجاه سال
از قال ترا ره ننمایند به حال


♦️کسانی که وارد سیروسلوک می‌شوند، اولین پرسش آنان این است که ما تا چند سال دیگر به فلان حال یا قدرت روحی یا شهود و مکاشفه و یا مقصد می‌رسیم که در پاسخ گفته می‌شود که: صفا و پاکی جوهر نفس؛ تربیت دوران نوزادی، کودکی و نوجوانی؛ شرایط محیطی و خانوادگی، وراثت، سن، جنس، جامعه، میزان طلب، همت قوی و بلند،، تبحر استاد و غیره از عواملی است که در سرعت سیر رهرو تأثیر دارد.

♦️این سفر با یقظه آغاز و حد یقف ندارد. از چهار سفر که ملاصدرا در اسفار گفته، سفر اول یعنی «سفر من الخلق الی الله» با پایان این سفر گفته می‌شود که سفر راهرو پایان یافته و به فنا رسیده، ولی این سیر کماکان تا بی‌نهایت ادامه دارد. در مثل، آب هنگامی که بیابان، کویر جنکل‌، کوه و دشت را به شوق و عشق رسیدن به دریا، پشت سر گذاشت و به مقصد رسید، از دوری و فراق نجات یافته و به موطن اصلی خود رسیده و در وصال دریا محو و ناپیدا می‌شود ولی سیر دیگری در دریا و سپس با دریا در دریا دارد که انتهاناپذیر است.

♦️عجله نکردن در سلوک، شرط مهم در رسیدن به حقایق معنوی و ملکوتی است. بزرگان ما سالیان زیادی در مسیر بوده‌اند و همه سختی‌ها را با جان و دل خریدند و کام برنیاوردند.

♦️مرحوم علامه حسن‌زاده آملی دراین رابطه می‌‌نویسد:
«کسانی که دیرتر (حقایق توحیدی را) می‌گیرند پخته‌تر می‌شوند و بهتر و برتر می‌گیرند. برخی را می‌شناسیم زود راه برایش باز شده است ولکن اثر حرف‌های او ساحلی است نه لُجّه‌ای، اما برای جناب آخوند ملاحسینقلی همدانی پس از بیست و دو سال راه باز شده است... بدان که نیل به درجات سامیه معارف و مقامات عالیه کشف و شهود برای صاحب عزم و همت و اهل صبر و استقامت است، نه برای کسی که به مناسبتی حالی موقت بدو روی می‌آورد و زود می‌گذرد.» ۱

♦️و نیز در نکته 253 کتاب هزار و یک کلمه حضرت علامه حسن‌زاده آملی آمده است:
«اگر به راستی تشنه شدی آب برایت می‌فرستند، صابر باش که اگر دیر شود، مسلما دروغ نخواهد شد، مجرب است. علاوه کسانی که دیر می‌گیرند، بهتر و پخته‌تر می‌گیرند و وجه آن با تدبر معلوم می‌گردد.»۲
ادامه دارد...
📕از کتاب
#رهروان_تنها
صفحه ۲۹۳
__

__

جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar

___
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
🍃 اینکه می‌بینید بعضی ها می‌گویند ما هر چه می‌خواهیم نماز شب بخوانیم، نمی توانیم؛ این بیچاره ها درست می گویند، برای اینکه در بند اند!! خب چجوری می تواند نماز شب بخواند؟!

🍃 این نمی داند چه چوبی را دارد می خورد!

🍃 به تعبیر امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) گناه روز تو را در بند کشیده؛ خب انسانِ در زنجیر که نمی تواند پا شود، انسانِ در گِرو که آزاد نیست.

آیةاللّه جوادی آملی

#نماز_شب
@sserfan
🔴سلوک در متن زندگی :

♦️زندگی روزمره و سلوک، هر دو از یک مقوله است و بین این دو مرز و جدایی نیست. به گمان بعضی، مهاجر الی الله بودن، یعنی خود را از امورات و کارهای روزانه فارغ کردن و بر سر سجاده نشستن و یا درخلوت و یا غاری رفتن و به عبادت خدا پرداختن.

♦️ اینان می‌پندارند که خدا فقط بر سر سجاده حضور دارد و بعد از بستن سجاده دیگر باید با خدا هم خداحافظی کرد و تا نوبت بعدی هر یک به کار خود بپردازد. این طرز فکر از آن جا ناشی می‌شود که رابطه اصولی و صعودی با زندگی و امورات روزمره زندگی برقرار نکرده‌اند.

♦️اگر انسان رابطه صحیح، اصولی و رشددهنده با عالم برقرار کرد و در خط نوری و صعودی پروردگار افتاد‌، در هرلحظه‌ای و در هرکاری که انجام می‌دهد و در هرآنچه که اتفاق می‌افتد، خودش کاملاً و به عینه و به شهود درک می‌کند که دارد رشد می‌کند و پرده‌ای از پرده‌های نفس کنار زده می‌شود و یک قدم به خدا نزدیکتر می‌شود. این چنین کسی حتی در شدیدترین مصائب و سختی‌ها و یا حتی مرگ عزیزی نیز به شهود و با چشم حقیقت بین، کاملاً حس می‌کند که دارد رشد می‌کند و اصلاح و تعالیش در آنچه اتفاق می‌افتد هست.

♦️در همین امورات روزمره زندگی، نفس در هر دم، به شکلی و طریقی به ظهور می‌رسد و فرصت شناخت آن و سپس مبارزه و اصلاح آن فراهم می‌شود. آقایی که در بیرون از منزل در محل کار مشغول به کار می‌باشد، خانمی که در منزل سرگرم امور همسر و فرزند داری و کار منزل می‌باشد، دانشجویی که در دانشگاه به امر تحصیل اشتغال دارد، کشاورزی که در مزرعه مشغول امر کشاورزی است، کاسب و تاجری که در مغازه به امر دادوستد مشغول است؛ همه این‌ها بهترین فرصت و زمینه است برای تعامل و معاشرت و شناخت نفس و اصلاح و عبور از مرتبه نازله نفس و صعود به مرتبه عالیه آن.

♦️استاد صمدی آملی در این رابطه می‌گوید:
«در همه¬جا راهِ رشد را گنجانده‌اند. به عقل رسیدن خیلی مشکل است؛ اما نگویید که نمی‌توانیم. در هر شغلی هستی باش اما عاقل باش. راهِ انسان شدن این نیست که ما حتما به حوزه و دانشگاه برویم و درس بخوانیم. منِ کم‌ترین به شما می‌گویم که اگر فردی به حوزه هم بیاید به همین زودی‌ها نمی‌تواند راهِ آدم شدن را پیدا کند. دلخوش نکنید. این فقط یک حجابی است برای ما که فکر می‌کنیم برای آدم شدن حتما باید به فلان مرکز رجوع کنیم. کل نظام عالَم محل آدم شدن توست. زمین کشاورزی محل آدم شدن کشاورز، حوزه علمیه محل آدم شدن طلبه، کارگاه مکانیکی محل آدم شدن مکانیک و باغ، محل آدم شدن باغبان است.(۱)
📕منبع: کتاب
#رهروان_تنها صفحه 393
__
جهت تهیه کتاب نام کتاب را به ایدی زیر ارسال نمایید.
@tabadolat1100

نظرات شما خوانندگان گرامی پیرامون کتاب :
@booknazar
اطلاع از جزییات
#کتاب_رهروان_تنها و نحوه تهیه آن با تخفیف ویژه در کانال زیر :👇
╔═🍃🌺🍃══════╗

https://www.tgoop.com/+7mCt2qpQb0pkNjNk

╚══════🍃🌺🍃═╝
2025/07/13 21:34:53
Back to Top
HTML Embed Code: