گزارشی درباره وضعیت مراقبت‌‏های بهداشتی برای زنان باردار و شیرده در میانه جنگ

🔻آوار جنگ بر سر مادران

🔹فرزندش بیشتر به او می‌‏چسبد و می‌‏خواهد همیشه در آغوشش باشد؛ تلاش می‌‏کند اضطراب نداشته باشد اما هر کاری می‌‏کند،ته دلش ترس وجود دارد. عذاب وجدان گریبانش را گرفته و فکر می‌‏کند در خاورمیانه‌‏ای که هر لحظه اتفاقی رخ می‌‏دهد تصمیم بارداری، جنایت در حق موجود دیگری است. او خودش را مقصر می‌‏داند. اینها بخشی از تجربه زیسته مادران شیرده و باردار در جنگی است که 12 روز ایرانی‌‏ها تجربه کردند. مادرانی که آوار و اضطراب جنگ را به دوش کشیدند و بی‌‏خانه شدند.

🔹الهام، دوازدهمین هفته بارداری‌‏اش را پشت‌‏سر می‌‏گذاشت که جنگ شروع شد: «من باید غربالگری اول را انجام می‌‏دادم و از یک‌‏ماه پیش از جایی که مورد تایید پزشکم بود، وقت گرفته بودم. این سونوگرافی اهمیت زیادی دارد چون سلامت جنین را تشخیص می‌‏دهد و براساس آن می‌‏توان سقط را انجام داد.» او به «هم‌‏میهن» می‌‏گوید هیچ جایی در تهران، حتی جایی که از آن وقت گرفته بود، باز نبود: «نکته عجیب‌‏تر اینکه حتی بیمارستان‌‏ها هم سونوگرافی معمولی را انجام نمی‌‏دادند.»

🔹در روزهای جنگ، دسترسی الهام به پزشک‌‏اش هم قطع شد و محدودیت دسترسی به اینترنت، روی دسترسی او به پزشک‌‏اش نیز تاثیرگذار بوده است: «پیش‏تر می‌‏توانستیم آنلاین با پزشک در ارتباط باشیم اما به دلیل محدود شدن اینترنت، این امکان هم از ما گرفته شد. پیدا کردن پزشک هم کار آسانی نیست و نمی‌‏توان به‌‏راحتی اعتماد کرد، البته که دسترسی هم وجود نداشت.» او می‌‏گوید پیش از روزهای محدود شدن دسترسی به اینترنت تلاش کرده با استفاده از چت جی‌‏پی‌‏تی تفسیری از نتیجه سونوگرافی‌‏اش به دست بیاورد. به او گفتند، آماده شدن جواب آزمایش‌‏اش هم به دلیل شرایط وخیمی که در آن بودیم، زمان‏بر خواهد بود.

🔹او از بارداری‌‏اش احساس پشیمانی می‌‏کند: «فکر می‌‏کنم کاش تنها بودم و این اشتباه را نمی‌‏کردم. در خاورمیانه‌‏ای که هر لحظه یک اتفاقی می‌‏افتد، این تصمیم یک‏جوره‌ایی جنایت در حق موجود دیگری است که من خودم را مقصر آن می‌‏دانم.»

🔹حسین عباسی‌‏مقدم، رئیس بیمارستان مهدیه تهران به «هم‌‏میهن» می‌‏گوید، آنها در روزهای جنگ خدمات‌‏شان را به شکل مستمر و بدون هیچ کمبودی به مراجعان ارائه می‌‏دادند. یکی از پرستاران بخش زنان و زایمان بیمارستان امام خمینی هم از ارائه خدمات به مراجعان در روزهای جنگ ایران و اسرائیل خبر می‌‏دهد و این گفته‌‏ها در حالی است که تجربه زنان باردار برای جست‌‏وجوی امکانات پزشکی، نتیجه متفاوتی داشته است.

🔹جنگ، محدودیت‌‏هایش را بر دوش همه ساکنان شهرهای ایران گذاشت. در 12 روز، بعضی اقلام بهداشتی زنان مانند نواربهداشتی با محدودیت‌‏هایی در توزیع روبه‌‏رو شد و زنان برای پیدا کردن‌‏اش باید به چندین داروخانه و سوپرمارکت سر می‌‏زدند. زنان باردار و شیرده هم برخی کمبودها را در خدمات پزشکی و مایحتاج روزانه فرزندشان تجربه کردند.

🔹ناهید خداکرمی، رئیس انجمن علمی مامایی به «هم‌‏میهن» می‌‏گوید، بارداری بیماری نیست و مادران باردار در شرایط جنگی نیازی به مراجعه به پزشک ندارند و می‌‏توانند از خدمات مراکز بهداشت شهرها استفاده کنند: «تمام مراکز دانشگاهی برای سونوگرافی و آزمایشگاه در موارد اورژانسی باز هستند و خدمات می‌‏دهند. زنان برای مواردی که اورژانس نیست و روتین بارداری است، می‌‏توانند صبر کنند و جای نگرانی نیست.»

🔹حمیده، مادر هانای هفت‌‏ماهه است. او در 12 روز جنگ در یک آوارگی مداوم زیست و پس از هر حمله، کوله به دوش از خانه‌‏ای به خانه‌‏ای دیگر رفت. او به «هم‌‏میهن» می‌‏گوید، تاثیر اضطرابی که تجربه کرده، در شیرش مانده و به فرزند شیرخوارش منتقل می‌‏شود: «فرزند من هنوز از غذای کمکی استفاده نمی‌‏کند، شیرخشک نمی‌‏خورد و فقط از شیر من تغذیه می‌‏شود. به همین دلیل این چندوقت خیلی احساس می‌‏کنم که فرزندم بیشتر به من می‌‏چسبد. در آغوش پدر و مادربزرگش آرام نمی‌‏گیرد و می‌‏خواهد مدام در آغوش من باشد. نصفه‌‏شب بیدار می‌‏شود، گریه می‌‏کند و من فکر می‌‏کنم شیری که به او می‌‏دهم، اضطرابم را منتقل می‌‏کند.»

🔹حمیده از ترس زیستن ادامه‌‏دار در این شرایط می‌‏گوید، از اقتصادی که تمام فکر و ذهن امروز مردم است. او در تمام روزهای جنگ به این فکر کرده که تا ‌چه‌‏زمانی می‌‏توانند این شرایط را دوام بیاورند، مایحتاج خانه‌‏شان چندروز آنها را کفاف می‌‏دهد، چه‌‏زمانی باید دوباره به خرید بروند و قرار است با چه قیمت‌‏هایی مواجه شوند.

ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین



@successfulwomen1

⭕️ باران متوقف میشود...
شب میگذرد درد و رنج محو میشود
اما... امید هیچ وقت اونقدر گم نمیشود که نشود دوباره پیداش کرد…

روز نو به شادمانی و سرشار از اتفاقات خوشایند
پروردگارا برای هدیه ارزشمند زندگی سپاسگزاریم سپاسگزاریم سپاسگزاریم 🍃☀️🌱

@successfulwomen1

چقدر خوشبختند
شمعدانی‌های کنار حوض
وقتی نوازششان
میکنی
چقدر خوشبختند یاکریم ها روی دیوار
که به وقت صبح برایشان دانه می پاشی
در تو تمام دنیا صلح شده
و در من جنگ
مگر آن زمان که به احساس کبوتران تو می اندیشم.


صبح نو به شادمانی و سرشار از برکت بی کران خداوند 🕊🎋☀️🌱

@successfulwomen1

گفت‌وگوی «هم‌‏میهن» با 7 فعال زن از فلسطین، عراق، سوریه، لبنان و افغانستان درباره تجربه زندگی در جنگ
 
🔻زنانی که با بمب آزاد نشدند

🔸به زنان ایران بگویید اجازه ندهید کسی داستان‏تان را به‌‏جای‏تان بنویسد
 
🔹اولین تصویری که در ذهن ۱۱ ساله «آیه» نقش بست، اتاقی تاریک بدون برق بود و زنانی که بالای بقایای بدن عمویش فریاد می‌‏زدند؛ تکه‌‏ای سوخته به اندازه‏ یک کف دست، بعد از یک حمله‌‏هوایی آمریکایی. او از همان لحظه، ذهنش را با تصویر زنِ شکسته و سوگوار در بغداد وفق داد. درست مثل «فیدا» از فلسطین، «مایا» و «دیانا» از لبنان، «اولا» از سوریه و «مزدا» و«زویا» از افغانستان؛ فعالان حقوق زنان و روزنامه‌‏نگارانی که در گفت‌‏وگو با «هم‌‏میهن» از روزگار زنان در جنگ می‌‌‏گویند، زنانی که نیروهای خارجی می‌‏خواستند آزادشان کنند، اما آن‏چه نصیب‏شان شد، آوار، اشغال و شکا‌ف‌‏های عمیق اجتماعی بود.

🔹حالا یکی از خشونت‌‏بارترین رهبران نظامی جهان، بنیامین نتانیاهو، با استناد به‌ نام مهسا امینی و شعار «زن، زندگی، آزادی»، تلاش می‏کند حمله‏ خود به ایران را با رنگ و بوی عدالت‌‏خواهی توجیه و «حقوق زنان» را به ابزاری برای مشروعیت‌‏بخشی به جنگ و اشغال تبدیل کند؛ همان رهبری که در دو سال گذشته هزاران زن را در غزه به کام مرگ کشاند. الگویی آشنا از سوءاستفاده‌‏ای‏ امپریالیستی که بارها در خاورمیانه تکرار شده.

🔹برای آیه و دیگر زنان عراقی، اشغال آمریکا هیچ‏وقت آزادی‌‏بخش نبود؛ زنان با فرزندان‌‏شان بازداشت و شوهران جلوی خانواده‌‏شان کشته شدند و همه‏ این‏ها توسط سربازانی انجام شد که از صلح حرف می‌‏زدند، درحالی‏که سلاح در دست داشتند. آن‏چه رخ داد، نجات نبود، شکلی دیگر از ویرانی بود. زنان عراقی آزاد نشدند؛ میان استبداد و آتش بیگانه که در لباس وعده‌‏ها آمده بود، له شدند.حالا هر یک از این فعالان زن که از دل جنگ و ویرانی برخاسته‌‏اند نه ‏فقط راوی تجربه شخصی، بلکه صدایی جمعی‌‏اند؛ صدای زنانی که مقاومت را زندگی کرده‏اند و نپذیرفته‌‏اند که با بمب، آزاد شوند.

🔹«فیدا» زنی ا‏ست از دل جنگ؛ پژوهشگر مطالعات جنسیت، متولد غزه و بزرگ‏شده‏ همان‌‏جا. سال‌‏ها جنگ را با گوشت و پوست‌اش لمس کرده و از زمانی که به یاد دارد، سایه‏ بمب و اشغال بر زندگی‌‏اش افتاده. اما آن‏چه در دو سال گذشته بر سرش آمده، از جنس دیگری‏ است؛ ویرانی کامل، از دست دادن دوستان، عزیزان و محوشدن شهری که خانه‌‏اش بود. در میان تمام این ویرانی‌‏ها، زنان به گفته‏ او، بیشترین قربانیان بوده‌‏اند.

🔹فیدا وقتی استفاده بنیامین نتانیاهو، نخست‏وزیر اسرائیل، از شعار «زن، زندگی، آزادی» در توجیه حملاتش به ایران را شنید، اصلاً تعجب نکرد و با خودش فکر کرد این کاری ا‏ست که رژیم اسرائیل همیشه بلد بوده؛ استفاده‏ ابزاری از رنج دیگران برای توجیه خشونت خودش. «این نشان‌‏دهنده‏ یک ذهنیت استعمارگر و نژادپرستانه است که دیگران را غیرانسانی می‌‏بیند.»

ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

مطالعات_زنان
#زنان_در_جنگ

@successfulwomen1

🔻دانمارک خدمت سربازی برای زنان را اجباری کرد

🔹دانمارک امروز با گسترش خدمت سربازی، زنان را نیز شامل خدمت نظام وظیفه کرد؛ اقدامی که در راستای تلاش این کشور نوردیک برای جذب سربازان بیشتر و تقویت توان دفاعی‌اش در بحبوحه نگرانی‌های امنیتی فزاینده در سراسر اروپا صورت می‌گیرد.

🔹نیروهای مسلح دانمارک در حال انجام اصلاحاتی در پادگان‌ها و تجهیزات هستند تا آنها را برای زنان مناسب‌تر کنند./ایسنا



@successfulwomen1

🔻بدنی که می‌جنگد؛ تأملی انسان‌شناختی بر مادری و سیاست بقا

✍️نویسنده: شیوا علینقیان

🔹در روزهایی که گذشت، به شکلی عمیق، بی پناهی و عدم قطعیت را زندگی کردیم. شب‌ها چراغ “خانه” که دیگر پناه نبود را خاموش می‌کردیم تا در برابر خشونتی که مرز میان خانه و میدان جنگ را شکسته بود نامرئی شویم. خانه‌هایمان را رها کردیم تا کمتر شاهد ویرانی و مرگ باشیم. حالتی از تعلیقِ مداوم، جابجایی اجباری، و گسست از امنیت اولیه‌ای که شاید پیش‌تر هم خیالی بیش نبود. ما گروگان آینده‌های ناممکن شده‌ایم؛ تن‌های‌مان محل ته‌نشینی استعمار، جنگ، و سرکوب‌های بین‌نسلی‌ است.

🔹پسرم یک شب در میانه‌ی تاریکی در حالیکه ترسیده بود پرسید: «امسال هم برام تولد می‌گیری؟» و من، در حالی که صداهای مهیب انفجار از دور دست گوشمان را می‌لرزاند، گفتم: «حتما، مثل همیشه!».  پرسشِ او از "تولد"، پرسشی درباره‌ی معنا بود: می‌خواست بداند چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟ آیا جهان همچنان برایش مکانی امن است؟ مسلم بود که او به بازتعریف امید، آینده و زندگی زیر سایه‌ی جنگ نیاز داشت و من به بازتعریف رابطه‌مان.

مطالعات_زنان
#زنان_در_جنگ

@successfulwomen1

🔻۱۵ تا ۲۵ سال حبس برای ارسال کنندگان فیلم و تصویر به شبکه‌های معاند

🔹بر اساس مصوبه اخیر، ارسال تصاویر و فیلم به رسانه‌های بیگانه که موجب تضعیف روحیه عمومی یا خدشه به امنیت ملی شود، در شرایط جنگ یا وضعیت خاص امنیتی، مشمول ۱۵ تا ۲۵ سال حبس تعزیری و انفصال دائم از خدمات دولتی خواهد بود.

🔹رسیدگی به این جرائم خارج از نوبت و در دادگاه انقلاب انجام می‌شود و کارمندان دولتی در صورت ارتکاب این جرم، به‌طور دائم از اشتغال در دستگاه‌های دولتی محروم خواهند شد./تسنیم



@successfulwomen1

در هر فصل از زندگی چیزی ممکن است در انسان از دست برود یا بُروز، وَ، وجود یابد
آن چیز در تمام انسانها متفاوت است اما مهم این است آن چیز به رشد و بیداری و کمال تو منجر شود حتی اگر خوشایند نباشد.


@successfulwomen1

🔴یکی از آیین های زنانه محرمی، سوگواری زنان بوشهری با یاد شهدای کربلا و همدردی با حضرت زینب(س) است که در این آیین زنان ایستاده سینه می زنند و مویه می کنند.

💢این عزاداری معنوی و پرشور که ثبت ملی هم شده، آیین ثابت محرم های حسینیه های قدیمی حاجیه مریم و زیارتی هاست و در خانه هایی که مجلس زنانه عزای حسین(ع) به پا می کنند، حضور مداوم دارد.این آیین با بستن گهواره شیرخواره امام حسین(ع) به آرامی و با خواندن آواز معروف لالایی آغاز می شود.
📌با گذشت حدود نیم ساعت نوحه خوانی به صورت نشسته، به دستور سرخوان عزاداری وارد مرحله تازه ای می شود.
📌 در ادامه زنان به عزای «سرپایی» می ایستند؛ ثابت به دور گهواره علی اصغر حلقه می زنند و سرخوان پس از خواندن واحد با خواندن نوحه هایی با ریتم تندتر و موضوع مهیج تر، به تدریج مراسم را به اوج می رساند
📌عزاداری سرپایی زنان بوشهر حداکثر نیم ساعت وگاهی 45دقیقه به طول می انجامد و سرانجام باخواندن آخرین نوحه که به طور معمول نوحه ای با مطلع «الوداع ای خواهرانم الوداع» است، مراسم به پایان می رسد.
این‌مراسم با صدای خانم افیسی زیباتر شد
اینستاگرام: rafatbanoo.chef
BashgaheZanan

@successfulwomen1