🛑🔴🛑🔴🛑

5 АСБОБИ СОБИТ ҚАДАМИ ДАР ДИН ВА АҚИДА:

Аз асбоби собит қадами дар ин асри фитнаҳо:

1 → Қуръони Карим

{ كَذَٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِۦ فُؤَادَكَۖ وَرَتَّلۡنَٰهُ تَرۡتِيلٗا }

{ Мо ин гуна [каломи илоҳиро ба мурур нозил] кардаем, то дилатро бо он [ором ва] устувор гардонем ва онро ба тадриҷ бар ту хондаем [то дарку ҳифзаш осон бошад]}

Пас бародар ва хоҳарам, Қуръонро лозим бигир, ва уро дар ҳаёти зиндагиат татбиқ намо, ва мушкилоте, ки бароят дар ин ҳаёти зудгузар меояд, онро ба тавассути Қуръон бартараф намо, зеро ин Китоб роҳнамои кунандаи ту аст, ва ин корат сабаб мегардад, ки дар дин ва ақида ва тавҳид, собит қадам боши ба изни Аллоҳ.

2 → Хондани зиндагиномаи Паёмбар ﷺ ва қиссаҳои паёмбарон алайҳимуссалам

{ وَكُلّٗا نَّقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِۦ فُؤَادَكَۚ }

{ Ва [эй Муҳаммад] аз ахбори паёмбарон ин ҳамаро бар ту ҳикоят мекунем, то дилатро бо онҳо субот [-у оромиш] бахшем }

Дар ҳақиқат хондани Қиссаҳои Паёмбарон, ки бузургтарин мушкилотҳо барои онҳо меомад, аз асбоби собит қадами дар Дин мебошад. Бубин, ки онҳо беҳтарини бандагони Аллоҳ буданд, аммо сахтарин мушкилотҳо барояшон омад ва Аллоҳ қиссаҳои онҳоро барои бандагонаш баён мекунад, то онҳоро барои худ улгу ва намуна қарор бидиҳанд,ва дар баробари мушкилотҳо собит қадам дар Дин бошанд.
натарсед аз таҳдидҳои душманон зеро Аллоҳ шуморо ҳифз мекунад ва у Аллоҳ беҳтарин ҳифозат кунанда,аст.
бародар,ва хоҳари Муваҳҳидам,лозим бигир хондани саргузашти паёмбарон,ва Сиддиқуну Шуҳадоро, вақте бар онҳо мусибат меомад, оё онҳо заъиф ва суст мешуданд?
Албатта,ки на:
Пас Аллоҳ онҳоро дуст дошт, ба хотири ҳамин сабр ва собит қадамиашон.
Дар ақида ва манҳаҷ, собит бош гарчи ки ҷону молатро аз ту бигиранд,ин Ша Аллоҳ дар рузи қиёмат ту ҳамроҳи Сддиқин ҳашр мешави ба Изни Аллоҳ.

3 → Амал кардан бо ъилм

{ وَلَوۡ أَنَّهُمۡ فَعَلُواْ مَا يُوعَظُونَ بِهِۦ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۡ وَأَشَدَّ تَثۡبِيتٗا }

{ Ва агар амал мекарданд ба он чи насиҳат дода шуданд, бе тардид барояшон беҳтар ва дар пойдоришон [бар дин] муассиртар буд }

Бародар ва хоҳарам, Илм шарофат дорад,пас ба ончи аз Дин Омухтаи амал кун, ин боъиси собит қадамият дар Дин мегардад.
Ва ҳиҷ фитнаи Аҳли Ирҷо ва на аҳли хавориҷ, ба ту таъсир карда наметавонад,ва ҳамчуни амал кардан ба илм, сабаб мегардад,ки Аллоҳ туро аз фитнаҳои шаҳавот,ба монанди аҳли фисқу фасод,Аллоҳ туро ҳифз мекунад,
ва ҳамчунин Аллоҳ туро ҳифз мекунад,аз фитнаҳои аҳли шубуҳот,гуруҳҳои ботил аҳли бидъат, ва аҳли хурофот,ва аҳли ғулув ва аҳли тафрит, ба ёрии Аллоҳ аз ҷумлаи собит қадамҳо қарор мегиред.
Пас мақсад аз илм ин амал кардан ба илм аст, ва илм васила,барои амал мебошад

4 → Дуъо кардан ба суи Парвардигор

(يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ)

( Эй, тағйир кунандаи қалбҳо, собит гардон қалбам ро бар дини Худ )

Вақте Паёмбари Аллоҳ ин дуъоро ҳамеша бигуяд,дар ҳоле,ки Паёмбари Аллоҳ аст,ва беҳтарин башар,касе, ки бар у ваҳӣ меомад, пас чигуна мо ин дуъоро нагуем дар ҳоле,ки бар хонаҳои мо, фитнаҳои шаҳавоту шубуҳот, ҳамла намудааст, мисле,ки як лашкар бар як минтақа ҳамла менамояд.
Пас Дуъо аз бузургтарин васила барои собит қадами дар Роҳи Аллоҳ мебошад.

5 → Рафоқати солеҳ

{وَٱصۡبِرۡ نَفۡسَكَ مَعَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ وَلَا تَعۡدُ عَيۡنَاكَ عَنۡهُمۡ تُرِيدُ زِينَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ}

{ Ва бо касоне бош, ки Парвардигори худ ро бомдод ва шомгоҳ мехонанд, ва танҳо ваҷҳи Уро металабанд, ва ҳаргиз ба хотири зеварҳои дунё чашмонат ро аз онҳо бар магир}

Агар ту ба хато рафти, ва ё суст ва заъиф шуди, пас Рафиқи солиҳ туро даъват мекунад, ва хатогиҳои туро ба беҳтарин ваҷҳ бароят мегуяд, ва ба ту хайрхоҳ аст, ки ту аз ҷодаи ҳақ берун нашави, ва агар талаби насиҳат куни туро насиҳат мекунад, пас Рафиқи солиҳ дар дин ва Ақида, боъиси собит қадамият мегардад. Рафиқҳои хубатонро аҳ даст надиҳед, ба сабабҳои кучак, ва ба онҳо пушт накунед, ба Аллоҳ қасам метарсам, ки дар ин замони фитна касоне, рафиқатон шаванд, ки дар ақида фосидтарин ақидаро доранд ва дар ахлоқ бадтарин ахлоқро, ва дар тақво бетақвотарин инсонҳо бошанд.