اخبار سوریه

دو فروند عشق ارتقا یافته...

اینقدر از این‌‌ها خاطره دارم... وقتی در فورمیش 6 فروندی از روی روستای‌مان عبور می‌کردند (باور کنید درست از روی خانه ما) پرنده و چرنده به ولوله می‌افتادند، همچین صدای وحشتناکی داشتند که مرغ و خروس‌ها تا دو ساعت بعد هم آرامش نداشتند و اگر خری، گاوی چیزی تو روستا بود همچین رم می‌کرد که دیگر نمی‌شد گرفتش....

دوران جنگ هم که برای بمباران می‌رفتند که دیگر نگو... کف زمین پرواز می‌کردند. ما بچه بودیم، نه آبی بود، نه برق آنچنانی، نه تلویزونی و نه چیزی... یادم می‌آید صبح زود که می‌رفتند دیگر کسی خوابش نمی‌برد. بعضی روزها هم سر ظهر می‌رفتند، کف زمین می‌خوابیدند. یک بار پشت بام خانه بودم که دو فروندی از کنار خانه رد شدند، هنوز هم کلاه سفید خلبان را یادم هست و شماره 9 که رویش نوشته بود. اینقدر پایین پرواز می‌کرد که گفتم الانه که بخورد به خانه، اما نخورد و رفت...

یک بار هم تابستان بود، هوا خیلی گرم بود. فکر کنم ساعت10 صبح بود. گرما زیر درختی با یکی از عموهای خدابیامرز نشسته بودیم؛ همیشه رادیوی پاناسونیک جلدچرمی‌اش همراهش بود که آژیر قرمز کشیدند... گفت فقط چشمات به آسمون باشه ببینم چی می‌شه... آن روز تاپ گان را به چشمم دیدم، تاپ گان واقعی. از آن روز عاشق این جنگنده شدم... یک درگیری تمام عیار میان سه فروند فانتوم و جنگنده‌های عراقی صورت گرفت...

حالا سال‌ها از آن روز می‌گذرد، من هنوز هم عاشق این پرنده آهنین بال هستم که از کودکی با آن بزرگ شده‌ام و هنوز هم وقتی صدایش را می‌شنوم بی‌اختیار سر به آسمان می‌برم. اما امروز پس از نزدیک به شش دهه خدمت در نیروی هوایی ارتش ایران، هنوز هم ایستاده تا ثابت کند که دود از کنده بلند می‌شود. اف-4 ستون فقرات نیروی هوایی ارتش بود و چنان اطمینان‌بخش بود که هشت سال ده‌ها هزار ساعت پرواز کرد و به اندازه‌ای شهید داد که در باور نمی‌گنجد...

تا 5 سال دیگر همه فانتوم‌ها جایگزین خواهند شد و ما هم با خاطراتمان از این ابهت به تمام معنی، شاید بازنشست شویم...

@SyrianKhabar

www.tgoop.com/syriankhabar/44020

23.4K viewsFeb 24 at 19:39

دو فروند عشق ارتقا یافته...

اینقدر از این‌‌ها خاطره دارم... وقتی در فورمیش 6 فروندی از روی روستای‌مان عبور می‌کردند (باور کنید درست از روی خانه ما) پرنده و چرنده به ولوله می‌افتادند، همچین صدای وحشتناکی داشتند که مرغ و خروس‌ها تا دو ساعت بعد هم آرامش نداشتند و اگر خری، گاوی چیزی تو روستا بود همچین رم می‌کرد که دیگر نمی‌شد گرفتش....

دوران جنگ هم که برای بمباران می‌رفتند که دیگر نگو... کف زمین پرواز می‌کردند. ما بچه بودیم، نه آبی بود، نه برق آنچنانی، نه تلویزونی و نه چیزی... یادم می‌آید صبح زود که می‌رفتند دیگر کسی خوابش نمی‌برد. بعضی روزها هم سر ظهر می‌رفتند، کف زمین می‌خوابیدند. یک بار پشت بام خانه بودم که دو فروندی از کنار خانه رد شدند، هنوز هم کلاه سفید خلبان را یادم هست و شماره 9 که رویش نوشته بود. اینقدر پایین پرواز می‌کرد که گفتم الانه که بخورد به خانه، اما نخورد و رفت...

یک بار هم تابستان بود، هوا خیلی گرم بود. فکر کنم ساعت10 صبح بود. گرما زیر درختی با یکی از عموهای خدابیامرز نشسته بودیم؛ همیشه رادیوی پاناسونیک جلدچرمی‌اش همراهش بود که آژیر قرمز کشیدند... گفت فقط چشمات به آسمون باشه ببینم چی می‌شه... آن روز تاپ گان را به چشمم دیدم، تاپ گان واقعی. از آن روز عاشق این جنگنده شدم... یک درگیری تمام عیار میان سه فروند فانتوم و جنگنده‌های عراقی صورت گرفت...

حالا سال‌ها از آن روز می‌گذرد، من هنوز هم عاشق این پرنده آهنین بال هستم که از کودکی با آن بزرگ شده‌ام و هنوز هم وقتی صدایش را می‌شنوم بی‌اختیار سر به آسمان می‌برم. اما امروز پس از نزدیک به شش دهه خدمت در نیروی هوایی ارتش ایران، هنوز هم ایستاده تا ثابت کند که دود از کنده بلند می‌شود. اف-4 ستون فقرات نیروی هوایی ارتش بود و چنان اطمینان‌بخش بود که هشت سال ده‌ها هزار ساعت پرواز کرد و به اندازه‌ای شهید داد که در باور نمی‌گنجد...

تا 5 سال دیگر همه فانتوم‌ها جایگزین خواهند شد و ما هم با خاطراتمان از این ابهت به تمام معنی، شاید بازنشست شویم...

@SyrianKhabar

BY اخبار سوریه