📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_کتاب
📖 #بوستان_سعدی
👤 #سعدی_شیرازی
📆 #قرن_هفتم
⁉️ #منظوم #اخلاقی

🧑🏽‍🏫 بوستان سعدی یا سعدی‌نامه نخستین اثر سعدی است. او این اثر را زمانی که در سفر بوده‌است، سروده و هنگام بازگشت به شیراز آن را به دوستانش عرضه کرده‌است. این اثر در قالب مثنوی و در بحر متقارب مثمن محذوف(فعولن فعولن فعولن فعل)سروده شده و از نظر قالب و وزن شعری حماسی است، هر چند که از نظر محتوا به اخلاق و تربیت و سیاست و اجتماعیات پرداخته‌است. این کتاب در سال ششصد و پنجاه و پنج سروده شده است
بوستان ده باب دارد هر باب به موضوعی ربط دارد.
ابواب گلستان:
عدل ، احسان ، عشق ، تواضع ، رضا ، قناعت ، تربیت ، شکر، توبه ،مناجات

💁🏾‍♂ بخشی از ابیات این کتاب را اینجا ببینید

😉 ) نگاه کنید به 👇
⚫️ گلستان سعدی
⚫️ روضه خلد

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #عایشه_مقریه #عایشه_سمرقندی
📆 #قرن_ششم #قرن_هفتم
⁉️ #شاعر
یکی از زنان شاعر، «عایشه مُقریه سمرقندیه» است که در رباعی‌گویی، تالی[=پیرو] «مهستی گنجوی» به شمار می‌رود؛ در جُنگ‌ها(۱) و تذکره‌ها رباعیات پراکنده‌ای از او نقل شده، اما از زندگانی او سخنی در میان نیست؛ حمد مستوفی قزوینی، نخستین کسی است (سال 730 ق) که از او سخن گفته است: «رباعیات نیکو دارد و بی‌نظیر وقت خود بوده است» (تاریخ گزیده، ص 742).
اما اینکه وقت او کی بوده و چه می‌کرده، ظاهراً خود مستوفی هم از آن خبر نداشته است.
صفت «مُقریه» که در دنباله نام او آمده، احتمالاً حاکی از آن است که وی در دوره‌ای از زندگی خود به کار تعلیم قرآن به اطفال اشتغال داشته است.
در کتاب مجمع الرباعیات که بین سال‌های 584 تا 600 هجری گردآوری شده، یک رباعی «عایشه مُقریه» است و این نشان می‌دهد که او از شاعران قرن ششم است؛ همچنین از رباعی که وی در هجو سوزنی سمرقندی (متوفی 569 ق) گفته، هم حدود زندگانی او مشخص می‌شود و هم بر سمرقندی بودن او تأکید بیشتری است.
با جستجو در منابع خطی و چاپی، بیش از 40 رباعی به نام «عایشه مُقریه» یافت می شود که بسیار مغتنم است. اغلب این رباعیات را رباعیات عاشقانه تشکیل می‌دهد؛ با زبانی محکم و بیانی دلپذیر.
و البته، روح زنانه که ما از شعر عاشقانه زنان سخنور انتظار داریم، در رباعیات او چندان متجلی نیست؛ و این مسئله اختصاص به رباعیات او ندارد، بسیاری از زنان شاعر، شعرهای عاشقانه‌شان با زبان و نگاه مردانه که وجه غالب فرهنگ روزگارشان بوده، سروده شده است؛ حتی بعضی از اشعار آنها خشونت مردانه شدیدی دارد!
دو رباعی هجوآمیز هم در میان آنها هست و نشان می‌دهد وی در این حیطه، شاعری بی‌پروا و تند زبان بوده و از مردان روزگار خود کم نمی‌آورده است.

💁‍♂ برخی از اشعار او را اینجا ببینید
😉 ) نگاه کنید به 👇
🟢 مهستی گنجوی
🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #فخرالدین_عراقی
📆 #قرن_هفتم
⁉️ #شاعر #عارف

شیخ ، فَخرُالدّین ابراهیم مشهور به فَخرُالدّین عَراقی از شاعران و عارفان و نویسندگان صوفی ادب فارسی در قرن هفتم هجری است.
از عَراقی آثاری به نظم و نثر باقی مانده‌است. لَمَعات که مهمترین اثر منشور عَراقی است در زمان صحبت صدرالدین قونوی و تحت تأثیر آثار ابن عربی نوشته شده‌است و موضوع اصلی آن عشق است که عراقی به پیروی از سوانح احمد غزالی و با توجه به آراء ابن عربی ابعاد مختلف آن را تبیین کرده‌است. مکاتیب و رسالة اللطیفة فی الذوقیات از دیگر آثار منثور عراقی است.
دیوان اشعار وی نیز مشهور است گرچه عَراقی در بیشتر قوالب شعری طبع خود را آزموده، اما هنر شاعری او بیشتر در غزلیاتش ظهور یافته‌است. عشاق نامه یا رساله ده فصل اثر منظوم دیگری از عراقی است که در قالب مثنوی و غزل و در بحر خفیف مسدس محذوف سروده شده‌است. احتمالاً پیش از عراقی سرودن ده فصل یا عشاق نامه وجود داشته‌است اما عَراقی با ابتکار این قالب ادبی را رونق بخشید.

📖 بیشتر ...

😉 ) نگاه کنید به 👇
🟢 مولوی بلخی
🟢 مکاتیب عراقی

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #کسایی_مروزی
📆 #قرن_چهارم
⁉️ #شاعر

مجدالدین، ابوالحسن کسایی مروزی، شاعر ایرانی قرن چهارم هجری و اوایل قرن پنجم و همچنین اهل مرو بود. کسایی در اواخر دورهٔ سامانیان و اوایل دوره غزنویان می‌زیسته‌است.
دیوان کسایی که تا قرن ششم موجود بوده، بعدها از میان رفته‌است.
جلوهٔ اصلی شاعری او که در طول قرن‌ها مایهٔ اشتهار شاعر گردیده از آنجاست که کسایی نقاش چیره‌دست طبیعت است و وصف‌های روشن و جاندار با تشبیهات ساده و لطیف و دلنشین او را در شعر کهن فارسی بلندآوازه ساخته‌است.
گفته می‌شود که کسایی پیرو رودکی و پیشرو ناصرخسرو است.
وی ظاهرا از مداحان شاهان سامانی بوده که بعدها از کار خود اظهار پشیمانی کرده.

📖 بیشتر...
📗 نمونه اشعار

😉 ) نگاه کنید به 👇
⚫️ ناصر خسرو قبادیانی
⚫️ رودکی سمرقندی

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_کتاب
📖 #لمعات
👤 #فخرالدین_عراقی
📆 #قرن_هفتم
⁉️ #عرفانی

لَمَعات یا لُمَعات اثری منثور و عرفانی از فخرالدین عراقی است. لَمَعات جمع لَمْعه به معنی پرتو و بارقه است. عراقی، لمعات را هنگام مطالعهٔ فُصوص‌الحِکَم ابن عربی نزد صدرالدین قونوی نوشت و به تقلید از فصوص که ۲۸ فَص داشت، لمعات را در ۲۸ لمعه تنظیم کرد. سبک نگارش لمعات موجز، ساده، فصیح، مسجع و همانند گلستان سعدی، آمیخته به اشعار فارسی و عربی و آیات و احادیث است. موضوعش در بیان مراتب عشق و متأثر از سوانح احمد غزالی است.
نمونه ای از اشعار موجود در کتاب :

حسنت به ازل نظر چو در کارم کرد
بنمود جمال و عاشق زارم کرد
من خفته بدم به ناز در کتم عدم
عشق تو به دست خویش هشیارم کرد

😉 ) نگاه کنید به 👇
🟡 مکاتیب مولانا
🟡 فخر الدین عراقی

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #عبید_زاکانی
📆 #قرن_هشتم
⁉️ #شاعر #نویسنده
خواجه نظام‌الدین، عبیدالله زاکانی، معروف به عبید زاکانی شاعر، نویسنده و طنزپرداز ایرانی قرن هشتم هجری است.
عبید در طول حیات خود لقب‌هایی را از امراء و حکام زمان خود گرفته‌است؛ و اشعار خوب و رسائل بی‌نظیری دارد.
صرف نظر از این‌که عبید شاعر بوده‌است، همگان نام او را با طنز و هزل عجین و اغلب عامه او را به لطایفش می‌شناسند. برخی عبید زاکانی را پدر طنز فارسی لقب داده اند. در این میان منظومه موش و گربه شهرت بسیار داشته وریش نامه و صد پند از همه لطیف ترند. مانند بسیاری از طنزپردازان متقدم مانند سعدی شیرازی، طنز و هزل به یکسان در لطایف او راه یافته‌است.
ز تألیفاتی که از او باقی است معلوم است که بیشتر منظور او انتقاد اوضاع زمان به زبان هزل و طیبت بوده‌است.

😉 ) نگاه کنید به 👇
🔵 حافظ شیرازی
🔴 رساله دلگشا
🟡 سعدی شیرازی

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #فخرالدین_علی_صفی
📆 #قرن_نهم #قرن_دهم
⁉️ #نویسنده #شاعر
💁🏻‍♂مولانا، فخرالدین، علی بن حسین واعظ کاشفی یا فخرالدین علی صفی از شاعران و نویسندگان قرن نهم و دهم هجری است. وی نویسنده کتاب لطایف الطوایف و از لطیفه پردازان نامبردار ایران است. او از خاندان دانش و قلم است . کتاب «رَشَحات عین الحیات» در شرح حال و معرفی مشایخ و بزرگان نقشبندی و کتاب «انیس العارفین» در وعظ و نصیحت از اوست.
فخرالدین علی صفی پسر حسین واعظ کاشفی و باجناق عبدالرحمن جامی است.
فخرالدین شعر هم می سروده. تخلص شعری او «صفی» بود که توسط جامی انتخاب شد.
صفی، لقب فرزند دوم جامی، خواجه صفی الدین محمد، بود که تنها یک سال عمر کرد. این موضوع نشان دهنده ارتباط عاطفی بین فخرالدین و جامی است.

📃 نمونه اشعار

😉 ) نگاه کنید به 👇
🟢 عبدالرحمن جامی
⚫️ لطایف الطوایف

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_کتاب
📖 #رساله_دلگشا
👤 #عبید_زاکانی
📆 #قرن_هشتم
⁉️ #طنر #اجتماعی #داستانی

رساله دلگشا نام کتابی است منثور شامل حکایات طنزآمیز که عبید زاکانی آن را در سده هشتم هجری قمری نوشته‌است.
حکایت‌های طنزآمیز شاعر در رساله دلگشا زبان تند و گزنده او را در اعتراض به فضای اجتماعی و سیاسی روزگارش به خوبی نمایانده و عبید زاکانی برای طنزآمیز کردن حکایت‌های رساله دلگشا از امکانات زبانی (طنز عبارتی) و امکانات غیر زبانی (طنز موقعیت) بهره برده‌است.
این اثر منثور دارای دو بخش حکایت نامه به شیوه هزل می‌باشد که در واقع از خنده‌انگیزترین رساله‌های طنزی است که عبید زاکانی نگاشته است. موضوع این حکایات که یکی فارسی و دیگری حکایات طنز عربی می‌باشد اخلاقی و اجتماعی است هرچند گاهی به موضوعات سیاسی و گاهی هم فرهنگی می‌پردازد.

😉 ) نگاه کنید به 👇
🟠 عبید زاکانی
🟡 لطایف الطوایف

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_کتاب
📖 #لطایف_الطوایف
👤 #فخرالدین_علی_صفی
📆 #قرن_نهم #قرن_دهم
⁉️ #اخلاقی #اجتماعی #داستانی
💁🏽‍♂لطایف الطوایف کتابی است به زبان فارسی در سبک ادبیات داستانی نوشته فخرالدین، علی صفی، از نویسندگان قرن نهم و دهم هجری. در این کتاب وی به بیان نقطه های ظریف در میان مردم جامعه پرداخته است. درون‌مایه‌های حکایت های این کتاب به چهار دسته کلی تقسیم شده است: درون مایه سیاسی ، اجتماعی، اخلاقی ، دینی-مذهبی و هنری.
این اثر دارای ۱۴ باب است و به احتمال بسیار این تعداد و عدد را به ارادت معصومین«ع» انتخاب و تدبیر نموده است. لطایف الطوایف را می توان اولین اثر در ادبیات فارسی به شمار آورد که به صورت منسجم به مسئله مزاح و مطایبه از نگاه پیامبر اسلام و ائمه هدی پرداخته است و اقوال، حکایات، لطایف و نکات شریفه ای مربوط به هر یک از این بزرگان به ترتیب و تفکیک نقل نموده.
این کتاب در مقایسه با آثار دیگر و همانند همچون رساله دلگشا عبید زاکانی خالی از استهجان و عبارات رکیک است و اصطلاحاً اثری پاکیزه و اخلاقی است و مولف در حفظ ادب زبانی کوشیده است.

😉 ) نگاه کنید به 👇
🟣 رساله دلگشا
🔴 فخرالدین علی صفی

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #زیب_النسا
📆 #قرن_یازدهم #قرن_دوازدهم
⁉️ #شاعر #نویسنده #شاعر_مونث
زب‌النسا یا زیب‌النسا مخفی یک شاهدخت گورکانی و فرزند ارشد اورنگ زیب،پادشاه گورکانی هند بود.
زیب‌النسا در ۲۰ سال آخر عمر خود در قلعه سلیمگر دهلی توسط پدرش زندانی شد. زیب‌النسا در مدت سه سال قرآن را حفظ کرد و در هفت سالگی به حافظ تبدیل شد. این دستاورد توسط پدرش با یک جشن بزرگ و تعطیلی عمومی گرامی داشته شد. او فلسفه، ریاضیات، نجوم و ادبیات را آموخت و دستی در فارسی، عربی و اردو داشت. وی در خوشنویسی نیز شهرت خوبی داشت.
زیب‌النسا در دوره‌ای زندگی کرد که بسیاری از شاعران «بزرگ» در اوج شهرت خود بودند؛ برای نمونه بیدل دهلوی، کلیم کاشانی، صائب تبریزی و غنی کشمیری. تأثیر قابل ملاحظه‌ای از سبک حافظ شیرازی در شعر زیب‌النسا دیده می‌شود. با این حال، وی به عنوان یکی از شاعران مکتب هندی زبان فارسی در نظر گرفته شده‌است.
زیب‌النسا «مخفی» را به عنوان تخلص خود در شعر انتخاب کرد. وی افزون بر کتاب مجموعه اشعار خود به نام دیوان، کتاب‌های مونس‌الروح، زیب‌المنشعات و زیب‌التفاسیر، نخستین و تنها تفسیر نوشته شده توسط یک زن، را نوشته‌است.

📃 نمونه اشعار او...

😉 ) نگاه کنید به 👇
⚫️ جهان ملک خاتون
⚫️ عایشه مقریه

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #فروغی_بسطامی
📆 #قرن_سیزدهم
⁉️ #شاعر
فُروغی بَسطامی از غزل‌سرایان دوره قاجار در قرن ۱۳ بود. او شاعر معاصر سه تن از پادشاهان قاجار بود: از زمان فتحعلی شاه نامور گشت، و در دوره‌های محمد شاه و ناصرالدین شاه به کار خویش ادامه داد.
ا نسب وی به روستای ابرسج شهرستان شاهرود می رسد اما از آن جهت که شهر بزرگ در آن زمان بسطام بوده وی به بسطامی خوانده شد. میرزا عباس بسطامی با تخلص فروغی، حین سفر خانواده‌اش به عتبات عالیات زاده شد.
او مدتی را در شهر کرمان، در خدمت حسنعلی میرزا شجاع‌السلطنه گذراند که در همان دوران، بنا به درخواست شجاع‌السلطنه، تخلص خود را به نام فرزند او «فروغ‌الدوله»، فروغی نهاد. فروغی بسطامی تا پیش از آن در شعرهایش، تخلص مسکین را به‌کارمی‌برد.
او شاعری بود که در شعرهایش پادشاهان نخستین قاجار را می‌ستود.بیشترین و برجسته‌ترین شعرهایش در قالب غزل است. فروغی بسطامی از جرگهٔ شاعران صوفی‌منش بود. او در بهترین غزل‌های عارفانه‌اش لطافت و شیرینی را با رسایی و سادگی واژگان، به‌هم می‌سرشت.

📃 نمونه اشعار او...

😉 ) نگاه کنید به 👇
⚪️ صبای کاشانی
⚪️ رضا قلی خان هدایت

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #سلیم_تهرانی
📆 #قرن_یازدهم
⁉️ #شاعر

محمدقلی بیگ طرشتی تهرانی متخلص به سلیم، شاعر ایرانی و از شاعران فارسی‌زبان دربار گورکانیان هند در نیمهٔ اول سدهٔ یازدهم هجری بود.
وی به سبک هندی شعر می سرود. او «در سرودن اقسام شعر و آوردن مضامین بکر و تازه دستی داشته‌است.» در هند، نخست نزد اسلام خان، وزیر اعظم خدمت نمود، و «در مدح او شعر بسیار گفته، اگرچه شهرتی در اخذ معنی مردم دارد اما معانی غریب و لطیف هم زادهٔ طبع خود دارد». او در وصف کشمیر یک مثنوی تمام سرود.
شعر او را به «نازکی خیال، خلق مضمون‌های دقیق تازه و سعی در ارسال مثل و تمثیل» وصف کرده‌اند.
به دیدگاه ذبیح‌الله صفا، زبانش در شعر ساده و گاه (به‌ویژه در قصیده و مثنوی) تا حدی سست و نزدیک به زبان عامیانه است «و این بیشتر از آنجاست که سلیم تحصیل مدرسه‌ای کافی نداشت و گویا تتبع او هم در دیوان‌های استادان گذشته کم بود و بیشتر به نیروی استعداد شاعری می‌کرد.»

📃 نمونه اشعار
😉 ) نگاه کنید به 👇
⚫️ صائب تبريزی
🟡 کلیم کاشانی

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #شاپور_تهرانی
📆 #قرن_یازدهم
⁉️ #شاعر

شاپور تهرانی یکی از شاعران عهد صفوی در قرن یازدهم است که در بین عامه، گمنام وآثارش مستور مانده‌است.
نام وی شرف الدین یا ارجاسب بوده و درآغاز شاعری ((فریبی)) تخلص می‌کرده، ولی بعدها کلمه شاپور را برای تخلص خود انتخاب نموده‌است. شاپور از نوادگان امیدی تهرانی شاعر نام‌آور آن زمان است.
وی دو سه بار از ایران به دیار هندوستان مسافرت کرده و در آنجا مورد توجه شاهان گورکانی هند قرار گرفته و بخصوص از عنایات میرزا جعفر خان آصف قزوینی بر خور دار گردیده‌است.

📃 نمونه اشعار
😉 ) نگاه کنید به 👇
⚫️ سلیم تهرانی
⚫️ بیدل دهلوی

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #دقیقی_توسی
📆 #قرن_چهارم
⁉️ #شاعر

ابومنصور،محمد بن احمد توسی که بیشتر به کوتاهی با نام دقیقی شناخته می‌شود، یک شاعر فارسی‌زبان در قرن ۴بود. او از نخستین کسانی بود که پیش از فردوسی تلاش کرد داستان‌های ملی ایران را به شعر درآورد و از پیشگامان حماسه‌سرایی به زبان فارسی است. بخشی ازشاهنامه سرودهٔ اوست که فردوسی آن‌ها را در اثر خود گنجانده‌است. دقیقی با دربار شاهان سامانی در پیوند بود و به تشویق نوح دوم سامانی به نظم درآوردن شاهنامه ابومنصوری را آغاز کرد. اما پیش از آنکه آن را به پایان برساند،کشته شد. پس از آن فردوسی توسی کار دقیقی را ادامه داد و شاهنامهٔ ابومنصوری را که منثور بود به نظم درآورد. فردوسی در شاهنامهٔ خود داستان زندگی دقیقی را به کوتاهی نقل کرده و هزار بیتی که دقیقی سروده را هم در شاهنامهٔ خود گنجانده و بدین‌گونه از ازدست‌رفتن آن‌ها جلوگیری کرده‌است. دقیقی یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین شاعرهای فارسی‌زبان است و تأثیری فراوان بر شاعرهای پس از خود، به ویژه سبک حماسی شعر فارسی گذاشته‌است.

📃 بیشتر...

😉 ) نگاه کنید به 👇
⚪️ رودکی سمرقندی
⚪️ فردوسی توسی

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_کتاب
📖 #چهار_مقاله #مجمع_النوادر
👤 #نظامی_عروضی
📆 #قرن_ششم
⁉️ #تاریخی #ادبی
💁🏼‍♂چهار مقاله کتابی‌ است از نظامی عروضی سمرقندی. نام اصلی کتاب مجمع‌النوادر است. از آنجا که در این کتاب از چهار فن، دانش دبیری، شاعری، طب و نجوم، در چهار گفتار جداگانه سخن رفته‌است، از قدیم به نام چهار مقاله معروف شده‌است. کتاب در بین سال‌های ۵۵۱ و ۵۵۲ به یکی از شاهزادگان آل شنسب تقدیم شده‌است.
مصنف کتاب، نظامی عروضی، از شعرا و نویسندگان قرن ششم هجری بوده لیکن چنانچه از محتوای کتاب بر می‌آید، این نویسنده نثر خوبی داشته و کتاب چهارمقالهٔ او از نمونه‌های برجستهٔ نثر و انشای فارسی است.
تاریخ تألیف کتاب، هرچند در درون کتاب مذکور نیست، ولی قطعاً پس از سال ۵۵۲ هـ. یا سال وفات سلطان سنجر سلجوقی، نبوده‌است. زیرا از متن کتاب مشخص می‌شود که سلطان سنجر در زمان تألیف کتاب زنده بوده است.

😉 ) نگاه کنید به 👇
⚫️ تذکره اولیا

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخص
👤 #رابعه_بلخی
📆 #قرن_چهارم
⁉️ #شاعر
رابعه ، دختر کعب قُزداری که به رابعه بلخی هم شناخته شده‌است، شاعر پارسی‌گوی نیمه نخست سده چهارم هجری است. وی طبق اسناد موجود، نخستین شاعر زن پارسی گوی است. پدرش،ازعربهای کوچیده به خراسان و فرمانروای بلخ وسیستان و قندهار و بست بود. از تاریخ ولادت و مرگ رابعه اطلاعات درستی در دست نیست. آنچه قطعیست آن است که او همدوره با سامانیان و رودکی بوده و به استناد گفتار عطار نیشابوری با رودکی دیدار و مشاعره داشته‌است. زمان مرگ رابعه به احتمال قریب به یقین پیش از مرگ رودکی بوده‌است. گویند وی به دست برادرش،حارث، که از ماجرای رابطه پنهانی رابعه و بکتاش(که غلام دربارش بود)آگاه شده بود، در کشته شده.

😉 ) نگاه کنید به 👇
⚫️ جهان ملک خاتون
⚫️ زیب النسا بیگم

🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #معرفی_شخصیت
👤 #سودابه
⁉️ #شخصیت_داستانی
🔍سودابه (سوداوه) شخصیتی در حماسهٔ شاهنامه است. او دختر شاه هاماوران[یمن] بود.
کیکاووس پس از جنگ مازندران و بسط مرزهای کشور خویش این بار متوجه تسخیر کشورهاماوران شد و پس از پیروزی بر شاه هاماوران، از دختر او سودابه خواستگاری کرد:
ازان پس به کاووس گوینده گفت
که او دختری دارد اندر نهفت
که از سرو بالاش زیباترست
ز مشک سیه برسرش افسرست...
پادشاه هاماوران به اجبار راضی شد...بعد ها کیکاووس تا زندانی کرد اما سودابه که از رفتار پدر ناراحت بود با شوهر در زندان بودن را به رفتن به خانه پدر ترجیح داد. و بعد از نجات کیکاوس توسط رستم همراه شوهر به ایران آمد و ملکه ایران شد.
وی بعدها عاشق(سیاوش)پسر کیکاووس شد  او را به حرم به بهانه ملاقات با نزدیکان دعوت کرده تا نیاتش را که همان ابراز عشق بود به او بفهماند.
سیاوش نیز از قصد او آگاه شد و مقاومت کرده از خیانت به پدرش دوری می‌کند. سودابه از ترس برملا شدن موضوع و رسوایی، با مکر زنانه کیکاووس را علیه سیاوش تحریک می‌کند و به او القاء می‌کند که سیاوش قصد تجاوز به او را داشت.
سیاووش ناگزیر شد برای اثبات بیگناهی خود و به جای قسم یاد کردن از میان شعله‌های آتش بگذرد که بدون هیچ آسیبی از میان شعله‌های مهیب آتش گذشت. اما سودابه به آتش نزدیک نشد. آنگاه سیاوش پیش پدر رفت وساطت نمود که سودابه را ببخشد و پدر نیز قبول کرد. سیاوش طی حوادثی به توران پناهنده شده و به فرمان افراسیاب به قتل می‌رسد. انتشار خبر کشته شدن سیاوش رستم را و خشمگین کرده به پایتخت آمد و پس از نکوهش بسیار کیکاووس، سودابه را از شبستان بیرون کشیده با خنجر به دو نیم می‌کند.

🆕 بخش جدید کانال :معرفی شخصیت های داستانی و افسانه ای و اساطیری است.

📚 منابع
🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂ #توضیح
📖 #ادبیات_مصرباستان
🎙 ناعم بیستونی

✅ تاریخ مختصر ادبیات مصرباستان(اجرای آزمایشی)

📚منابع
🆔 تاریخ ادبیات

📓 #تاریخ_ادبیات
💁‍♂️ #معرفی_شخص
👤 #بابافغانی #بابا_فغانی
📆 #قرن_دهم
⁉️ #شاعر

بابا فغانی شیرازی در نیمه دوم قرن نهم متولد شده و در25مین سال قرن دهم در مشهد در گذشته است. سی سال از عمر او در شیراز گذشته. پس از تحصیل مختصری به شغل پدری (کاردگری)مشغول بوده و در همان زمان شعر می گفته و «سکاکی » تخلص می کرده. پس از اینکه شهرتی از شاعری یافته به تبریز رفته و در دستگاه سلطان یعقوب اق قویونلو بوده و اواخر عمر به هرات و مشهد آمده. فغانی به شیوه شاعران مداح قصایدی دارد. ضمنا شیعه نیز بوده و برای امام رضا نیز مدیحه سروه. اما عمده دیوان او غزل است و مخالف و موافق ،وی را به غزل سرایی می شناخته اند . علاقه مندانش او را «حافظ کوچک» نامیده اند و مخالفانش طرز تازه اورا، به طعنه ، «فغانیانه» می خوانده اند.در هرحال هر دو گروه معتقند که فغانی با شاعران هم عصرش خصوصا با یک نسل قبل از خودش مثلا جامی که در غزل مقلد گذشتگان است فرق دارد. تمامی شاعران بعد از فغانی طی چند قرن گوشه چشمی به او داشته اند. چه شاعران سبک هندی و چه وقوع گویان سرمشق های فغانی را زیر دست داشته اند. حتی وقتی بازگشتیان خواستند در غزل به سعدی و حافظ برگردند خواسته یا ناخواسته به فغانی برگشتندو تک بیت های پراحساس و دل انگیز عاشق اصفهانی و فروغی بسطامی بیشتر یادآور فغانی است تا حافظ.

😉 ) نگاه کنید به 👇
⚫️ وحشی بافقی

🆔 تاریخ ادبیات