आम्ही जाऊन येतो .....
हे सांगण्यासाठी घरात मागे
कुणीतरी असणं,
यात केवढा आनंद आणि आधाराची भावना असते ....

व .पू .काळे....

“अपर्णा, कॅन यू इमॅजिन, गेल्या अठरा वर्षांत ही दोघं एकदाही भांडली नाहीत एकमेकांशी!” “याचा अर्थ सरळसरळ थापा मारतात, दुसरं काय? दे वेअर ड्रंक.” “मुळीच नाही. दोघंही व्यवस्थित होते.” “म्हणून तुझी झोप उडाली? कमाल आहे! आपण दोघंही कधी भांडत नाही, असं मीसुद्धा सांगते. तसं सांगायचंच असतं.” “ती दोघं खरोखरच भांडली नाहीत आजवर, हे चोप्रानंही सांगितलं. माझ्यासारख्या माणसाची झोप बारीकसारीक कारणानं उडत नाही, यू नो दॅट.” “ठीक आहे. घटकाभर धरून चालू, की ती दोघं भांडत नाहीत. बिघडलं काय त्यात?” “काय बिघडलं? इट इज अ‍ॅब्सोल्यूटली इनह्यूमन. आता भेटल्यावर काय सांगतात, बघायचं.” - “सबकॉन्शस लेव्हल”, वपु ८५. १९८९. #VaPu85 #वपु #vapukale #vapu

वपु घरी येतात... अगदी अकारण, अकारण मी कपाट उघडलं. लग्नाच्या फोटोंचा अल्बम बाहेर काढला. एकेक फोटो पाहत राह्यलो. सीमान्तपूजन, लाजाहोम, शुभमंगल, सप्तपदी, पंगत, नाव घेणं, घास, वरात... बायकोची कितीतरी रूपं तिथं अवतरली होती. तो संकोच, ती हुरहुर, भीत भीत केलेला हस्तस्पर्श, ते डोळ्यांच्या कोपऱ्यातून पाहणं...राजदत्त फोटोग्राफरनं सगळे विभ्रम टिपले होते. अल्बममधली ती टिपलेली, वेळोवेळीची मूर्ती, कॅमेऱ्यानं टिपली होती की माझ्या नजरेनं...हेच कळत नव्हतं. मन आणखीन उदास झालं. -‘अनुभव’, वन फॉर द रोड, १९७५. #वपु #vapukale #vapu

“बोला, डॉक्टरसाहेब, कशासाठी बोलावलंत?” “खरं विचाराल, तर काम असं काहीच नव्हतं. आय नो, यू आर व्हेरी बिझी.” “ज्याच्यामागे चिकार कामं असतात, तोच आणखी काम घेऊ शकतो, कारण त्याला पहिली कामं संपवावी लागतात.” - “सबकॉन्शस लेव्हल”, वपु ८५. १९८९. #VaPu85 #वपु #vapukale #vapu

त्यानंतर मधुचंद्राच्या आठवणी यायला लागल्या. लाजाळूचं पान किती वेळा त्या रात्री लवलं-फुललं... मोजता येणार नाही, टिपताही येणार नाही. अगदी निरोप घेता घेता कार्लेकरनं मला शृंगार आणि शारीरिक चाळे ह्यात नक्की काय फरक आहे ते एका वाक्यात सांगितलं, तेव्हा मात्र मी त्याच्या चातुर्यावर मनापासून खूष झालो होतो. मन आणखीन सैरभैर झालं. -‘अनुभव’, वन फॉर द रोड, १९७५. आठवणीसाठी: प्रत्येक अनुभवात तू स्वामी राहा. अनुभवाला लोटांगण घालीत जाऊ नकोस. कारण हाताशी काही लागणार नाही. आपण लोटांगण घातलं एवढाच अनुभव मागं राहील. #वपु #vapukale #vapu

“अठरा वर्षांत एकमेकांशी एकदाही न भांडलेलं!” रोहिणी हसत म्हणाली, “हात्तिच्या, इतकंच ना? त्यात काही विशेष नाही. म्हणजे तसं सांगण्यासारखं खूप आहे, पण...” त्या ‘पण’ने परागना दिलासा वाटला. ‘ते काही खरं नाही तेवढं’ इतकंच आता रोहिणीनं सांगावं, की आपण सुटलो. लग्न करायचं आणि एकमेकांचं डोकं खायचं नाही, याचा अर्थ काय? संघर्षाला कितीतरी कारणं मिळतात आणि पुष्कळदा निमित्ताचीही गरज नसते. ‘आम्ही भांडतो की’ एवढंच हिनं सांगावं, म्हणजे आज आपल्याला शांत झोप लागेल. - “सबकॉन्शस लेव्हल”, वपु ८५. १९८९. #VaPu85 #वपु #vapukale #vapu

‘‘एकट्या पुरुषाकडं कुणी एखादी बाई आली की लोकांच्या मनात दुसरा विचारच येत नाही. आणि सेल्स गर्ल म्हटलं म्हणजे...’’ -‘अनुभव’, वन फॉर द रोड, १९७५. #वपु #vapukale #vapu

“माणसं किती बारीकसारीक कारणांनी आयुष्य मिझरेबल करतात तुम्हाला कल्पना नाही. दोन माणसं म्हटलं, की भांड्याला भांडं...” रोहिणीनं परागना मधेच थांबवत म्हटलं, “त्यासाठी दोन माणसांचीदेखील गरज नसते. एकाच माणसाच्या मनात दोन भांडी वाजत असतात. ... एका भांड्याचं नाव असतं : ‘टू बी’ दुसऱ्याचं : ‘ऑर नॉट टू बी’ ... त्यातल्या एका भांड्याचा आवाज मी लग्न झाल्याक्षणी बंद केला. ‘ऑर नॉट टू बी’ हे भांडं मी मोडीतच काढलं. रोहित सांगेल, ते ऐकायचं, असंच ठरवलं ... गंमत म्हणजे, मी जसं ठरवलं होतं, तसंच नेमकं रोहितनं ठरवलं होतं, की बायकोचं ऐकायचं. “ - “सबकॉन्शस लेव्हल”, वपु ८५. १९८९. #VaPu85 #वपु #vapukale #vapu

‘‘Don’t worry. मला सगळं माहीत आहे. मला केकीनं पाठवलं.’’ त्यानंतर त्या अनुभवाला मी नाही म्हणालो नाही. इंटिमेंटचा वास मागं ठेवून ती कधी गेली हे समजलं नाही. पण एकदम सगळं सोपं सोपं वाटू लागलं. ... इतर पुरुष आणि इतर बायका करतात ते शारीरिक चाळे. फाजील, उत्तान अश्लील वगैरे वगैरे, आणि आपण स्वत: स्त्रीशी जो करतो तो शृंगार. सर्व रसांचा राजा...वगैरे वगैरे. -‘अनुभव’, वन फॉर द रोड, १९७५. #वपु #vapukale #vapu