https://digitalbible.ca/

با کتب مقدس مسیحی و یهودی به صورت حرفه‌ای در ماه مبارک رمضان چت کنید و لذت ببرید!

جای خالی چنین چیزی برای قرآن و احادیث خالی است.
@YengehNevis
@QuranPazhoohi

https://opencv.org/blog/devin-ai-software-engineer/

فعلا باید برای دسترسی به فهرست انتظار رفت.
@YengehNevis

زکات فطره برای کمک‌های انسانی به غزه

دو مؤسسه‌ برای این کار از سابقه خیلی خوبی برخوردارند:
https://donate.unrwa.org/~share?cid=6&lang=en_EN

https://healpalestine.app.neoncrm.com/campaigns/zakat-donations


فکر می‌کنم کاری کنیم که از بزرگترین امتحان الهیِ دوران برای مسلمانان بیش از این سرافکنده نشویم😭😢😔



@YengehNevis
@QuranPazhoohi

کوتاه‌ترین خطبه نماز جمعه تاریخ اسلام

أقصر خطبة جُمعه في التاريخ الإسلامي
قالها الشيخ الغزي محمود الحسنات:
"إذا أكثر من ٣٠ ألف شهيد و ٧٠ ألف جريح و مليوني مشرد لم يستطيعوا إيقاظ الأمه، فما لـكلماتي أن تفعل..؟!
أقم الصلاه".
٢۵ رمضان ١٤٤٥
۱۸ فروردین ۱۴۰۳
۴ إبريل ٢٠٢٤

شیخ محمود الحسنات:
*«اگر بیش از ۳۰ هزار شهید و ۷۰ هزار مجروح و دو میلیون آواره نتوانستند امت اسلام را بیدار کنند، حرف‌های من چه می‌تواند بکند؟! نماز را اقامه کنید»*
۲۵ رمضان ۱۴۴۵
۱۷ فروردین ۱۴۰۳
۴ آوریل ۲۰۲۴

📍پی‌نوشت:
گفته می‌شود سلمان جبرئیل الحسنات، واعظ و نویسنده فلسطینی، مقیم ترکیه و بزرگ شده در نوار غزه است. وی در سال ۲۰۰۶ در رقابتی در زمینۀ فن بیان عمومی در فلسطین مقام اول را به دست آورد و در ۲۷ آوریل ۲۰۱۸ شیخ محمود الحسنات به‌عنوان بهترین خطیب جهان عرب و جهان اسلام است که نام واعظ مستمندان را به خود اختصاص داده است.

امروز صبح رای خود را با دعا و صلوات در حرم رضوی به نفع مسعود پزشکیان به صندوق انداختم تا شاید روزنه‌ای هرچند کوچک برای این مردم شریف باز شود. کارت ملی کافی است؛ به شناسنامه نیازی نبود. اگر نگران مهر شناسنامه‌اید، مهری نمی‌زنند. آن سجل بی‌خاصیت، تمیز می‌ماند.
@yengehnevis

پس از آشنایی با اسطوره‌شناسی سخت است به دوران پیش از آن بازگشت.
شباهت‌ها و تفاوت‌های اساطیر، جهان را برایت ساده‌تر و مرتبط‌تر می‌کنند.
عباس مخبر و جلال ستاری نقش زیادی در این دنیای جدید برای من داشته‌اند.
@yengehnevis

بخورید و با گوارایی (هنیئا) بیاشامید برای آن چیزی که عمل کردید.

👆👆مدرسه‌ای منحصر به فرد در فضای قرآن‌پژوهیِ جهانی که افراد زیادی داوطلبانه و عاشقانه-بدون انگیزه‌های مالی/سیاسی/شخصی- برای راه‌اندازیش چهار سال است وقت می‌گذارند. بسیار فرصت خوبی است برای گرفتن سرنخ‌های خوب از پژوهشگران در سطح جهان. برگزارکنندگان در این ۴ سال با همه موانع کار و مشغله‌های شخصی فقط به کیفیت و کمیت فعالیت‌هایشان در انعکاس اضافه کردند و هرگز چیزی را کم نگذاشتند. انعکاس همچنین دارای برکت فراوان در ترغیب افراد به پژوهش و دانستن و ترجمه و تحصیل در داخل و خارج از کشور در علوم اسلامی با روش‌های مغفول‌مانده شده‌است.

کانال قرآ‌ن‌پژوهی مانند هرسال تشویق به شرکت در این مدرسه می‌کند و کدهای تخفیف محدودی را برای علاقه‌مندان درنظر دارد. لطفا به ایدی ادمین جهت هماهنگی پیام بفرستید.


@QuranPazhoohi

کسانی که علاقه‌مندند اطلاع بدهند تا کدتخفیف ویژه‌ی این کانال را دریافت کنند.

زندگیِ عاریتی و اطاعت معکوس
تأملی بر رفتن یا نرفتن به پیاده‌روی اربعین

یکی از دوستان چند سال پیش مشورت خواست برای رفتن یا نرفتن به پیاده‌روی اربعین. دودل بود و مردد. نگاه انتقادی به مداخله‌های حکومتی در این آیین عراقی داشت و در عین حال مایل بود از نزدیک در آن مشارکت کند. گفتم حتما برو، وجهی مهمی از تجربه‌ی دینی مناسک جمعی است. ضمن آنکه این آیین فراتر از مداخله‌های جزء‌ای سیاسی از جانب حکومت‌هاست. برو، چون میل تصمیم خودت است. از طعن طاعنان و آن نقد مصادره و مداخله را دخیل تصمیم نکن.

او رفت. و بعدش چندین‌بار از مشورتم سپاسگزاری کر‌د. گفت چقدر خوب شد که رفتم و دیدم که این آیین از درون چقدر متفاوت از بازنماییِ رسمی و سیاست‌زده در رسانه‌های داخل و افکار عمومی ایرانیان است. غافل از اینکه این نگاه نزدیک و دست‌اولش مانع از این نشد که تصمیمش در بیرون از دوقطبی‌های داخل ایران ترجمه نشود. با آنکه او هیچ نسبتی با حکومت نداشت و برای دوستانش محرز بود که او حتی منتقد و آزاردیده هم است، اما از آنان جانب آن دوستان رادیکال و رمیده از دینش، گناهی نابخشوده مرتکب شده بود. چرا؟ چون رفته بود پیاده‌روی اربعین!

یکی دیگر از دوستان فاضل هم اخیر در یادداشتی نوشته بود که مایل است در این آیین شرکت کند، اما ملاحظات سیاسی و نقدش به بودجه‌های کلان و لجستیک سنگین جمهوری اسلامی، جلوی عمل و تصمیمش را می‌گیرد. برای این دوست بزرگوار نوشتم که آن نقدت محفوظ، ولی این نقد چرا باید مانع از مشارکتی که دوست داری، بشود؟

از دید من منطق قصه از قضا پیروی از منویات حکومتی و سپس فشار اجتماعی است؛ پیروی‌ای از نوع اطاعت معکوس. یعنی با قبول قاعده و تعریف‌های حکومتی و اجتماع مخالفان، زندگی خود را فقط با بالعکس آن تنظیم کنیم. یعنی هرچه حکومت «قاعده‌گذار» تعیین کرد، هم‌نوا با جامعه‌ی مخالفان، من عکسش را انجام می‌دهم.‌ فرق چنین مواجهه‌ای با قطب مقابل، فقط پیروی‌نکردن از قاعده‌ها و اوامر است. اما در قبول ضمنی چارچوب و چینش زندگی برپایه‌ی معکوسش تفاوت چندانی بین دو قطب نیست.

زندگیِ اصیل بازی‌کردن بیرون از این قواعد بیرونی (موافق و مخالف) و پیگیری سلوک شخصی بر اساس صلاحدید‌های شخصی و شهامت اتخاذ و شجاعتِ بودن آنهاست. این سلوک می‌تواند در وجه ظاهری شبیه هر کدام از قطب‌ها باشد، ولی از درون با محتوایی اصیل پر شده است. اگر تشخیص شخصی این است که به پیاده‌‌روی اربعین برویم، یا نرویم، به حکم زندگی اصیل و خودبنیاد باید از اجتهاد حداکثریِ خودمان پیروی کنیم و از شماتت قطب‌ها نهراسیم. باید قاعده‌ها و چارچوب‌های پیشینیِ را بشکنیم و نگذاریم زندگی عاریتی در فشارهای بیرونی رویه‌‌ی هر روز‌ه‌ی ما شود.

#یادداشت
@Hamesh1

https://notebooklm.google.com/

گوگل یک مدل زبانی بزرگ ایجاد کرده که فایلهاتون را بهش میدید و محتوای خروجی از همون فایلهاست فقط، و از جمله میتونه خلاصه اونها را به پادکست و فایل صوتی تبدیل بکنه.

قبلا با کوک‌کردن مدلهای زبانی برای هرفایل لازم بود یک بار اینکار انجام بشه

@yengehnevis